აპოლოგეტიკა - დისპუტი პირჯვრისწერისა და კურთხევის შესახებ 3 - საქართველოს ძველმართლმადიდებლური ეკლესია

საქართველოს ძველმართლმადიდებლური ეკლესიის ოფიციალური საიტი
Перейти к контенту
საღვთისმეტყველო დისპუტი ფორუმ www.church.ge-ზე

ძველმართლმადიდებლებსა და გაბატონებული ეკლესიის მიმდევრებს შორის
პირჯვრისწერისა და კურთხევის შესახებ
ძველმართლმადიდებლის დისპუტი
"როცა უსჯულოს ვეტყვი: სიკვდილით მოკვდები-მეთქი, შენ კი არ გააფრთხილებ მას და არაფერს ეტყვი უსჯულოს ბოროტი გზიდან ჩამოსაშორებლად, რომ გადარჩეს, მოკვდება უსჯულო იგი თავის უკეთურებაში და მის სისხლს შენ მოგკითხავ.

ხოლო თუ შენ გააფრთხილებ უსჯულოს და არ მოიქცევა თავისი უსჯულოებისაგან და ბოროტი გზიდან, თავის უსჯულოებაში მოკვდება, შენ კი გადარჩენილი გყავს შენი თავი".


ეზეკიელი 3:18-19
ამ რამოდენიმე ხნის წინათ, ინტერნეტში, ვებ-ფორუმების მეშვეობით გაიმართა დისპუტი ძველმართლმადიდებელ ქრისტეანებსა და ოფიციალური ეკლესიის წევრებს შორის. ძველმართლმადიდებელთა მხრიდან დისპუტში მონაწილეობის მიზანი იყო სწორი და მართებული ინფორმაციის მიწოდება, როგორც ძველმართლმადიდებლობაზე (ზოგადად), ასევე კონკრეტულ საეკლესიო საკითხებზეც.

როგორც მოსალოდნელი იყო, ჩვენს ამ მცდელობას ობიექტურად განგვემარტა მთელი რიგი სადავო საკითხები ოფიციალურ, ე. წ. "მართლმადიდებელ" ეკლესიასა და ძველმართლმადიდებელთა შორის, მოჰყვა საკმაოდ მძაფრი რეაქცია გაბატონებული ეკლესიის ადეპტთა მხრიდან. დისპუტის პროცესში გამოიკვეთა საეკლესიო ფორუმების საერთო სტრატეგია, - ყოველგვარი საშუალებით ობსტრუქცია მოუწყონ იმ პირებს, რომლებიც ცდილობენ ამხილონ ოფიციალურ ეკლესიაში არსებულ დარღვევები და გადახრები.

იმისათვის, რათა ფართო საზოგადოებისთვის მისაწვდომი ყოფილიყო სხვადასხვა ფორუმში გამართული პოლემიკის მთელი შინაარსი და დახატულიყო ის სურათი, რაც ამ ფორუმებზე გამართული დისპუტით გამოიკვეთა, ჩვენი საიტის ადმინისტრაციამ გადაწყვიტა თავი მოეყარა ყველა ამ მასალისთვის და თემატური სახით შეეთავაზებინა ობიექტური მკითხველისთვის, რათა მან თავად განსაჯოს ვინ ვინ არის და რას ესწრაფვის.

დისპუტი ძირითადად წარმოებდა ფორუმებზე: www.church.ge; www.forum.archangels.ge და www.iveria-tv.ge/forum

ფორუმში, ძველმართლმადიდებელთა მხრიდან, მონაწილეობდა ორი პიროვნება: "ძველმართლმადიდებელი" (ფორუმზე chruc. ge) (ხოლო ფორუმებზე: forum.archangels.ge და iveria.tv.ge "odlbeliever"-ის ფსევდონიმით) და "Netvorc"-ი.

ოფიციალური ეკლესიის მხარდამჭერთა მხრიდან კი ძველმართლმადიდებელთა წინააღმდეგ გამოდიოდა მრავალი ადამიანი, რომელთა ნიკებს (ფსევდონიმებს) მკითხველი იხილავს თვით დისპუტის მასალებში, სადაც ფრჩხილებში მითითებულია ის ფორუმი, სადაც გაიმართა კონკრეტული დიალოგი და რომელშიც მონაწილეობდა კონკრეტული ფსევდონიმით გამომავალი ძველმართლმადიდებელთა ესა თუ ის ოპონენტი.

ოპონენტთა სტილსა და ლექსიკას ვტოვებთ ხელუხლებლად, ხოლო ჩვენი მხრიდან მონაწილეთა ტექსტებში შეგვაქვს უმნიშვნელო შესწორებები, რომლებიც არ არღვევენ დისპუტის შინაარსს. ძირითადად ტექსტები დავტოვეთ უცვლელად და არ მოვაცილეთ მას იმ დაძაბული ტონი, რომელიც ხშირად გააჩნდათ მოპაექრე მხარეებს, რათა მკითხველმა მთელი სიმძაფრით შეიგრძნოს მოცემულ საკითხებზე მოდავეთა განწყობა, განსახილველი საკითხებისადმი მიმართება და ის კრიტერიუმები, რითაც ისინი საკითხთა განხილვისას სარგებლობდნენ. ტექსტების განხილვისას მკითხველს ვთხოვთ გაითვალისწინოს, რომ დიალოგები ხშირად სწარმოებდა ონლაინ რეჟიმში, მოუმზადებლად, რის გამოც ორივე მხრიდან ბევრია გრამატიკული შეცდომები.

ცხადია, დისპუტები ინტერნეტ სივრცესა თუ პირდაპირ შეხვედრებზე, შესაძლოა მომავალშიც გაიმართოს, მაგრამ, ვფიქრობთ, რომ მომავალი დისპუტებისთვის ამ დიალოგებმა უკვე ჩაყარეს საფუძველი. არის თუ არა შესაძლებელი საუბრის გაგრძელება ამ ორ მხარეს შორის ამას მომავალი გვიჩვენებს. იმედს ვიტოვებთ, რომ ეს პირველი ეტაპი, რომელიც საკმაოდ დაძაბულად წარიმართა, გარკვეულწილად საფუძველს ჩაუყრის უფრო კონსტრუქციულ და მშვიდ დიალოგს.

დიალოგის მასალები საკმაოდ ვრცელია (აქ თანამიმდევრობით და თემატური შეთავსებით არის განთავსებული ზემოთდასახელებულ სამ ფორუმზე გამართული პოლემიკა), ამიტომაც, მკითხველს რომ გაუადვილდეს მხარეების ამოცნობა, შავი ფერის შრიფტით განვათავსეთ ძველმართლმადიდებელთა პასუხები, მოცისფრო შრიფტით ჩვენი ოპონენტების შრიფტი, ხოლო მოწითალო შრიფტით ის ციტატებია აღნიშნული, რომელთაც თავიანთ პასუხებში იყენებდნენ პოლემისტები.
damiane80 - (ციტატა) (ძველმართლმადიდებელი): ძალიან ბევრ საკითხში მედავებით დემაგოგიურად. მაგალითად, მიმოწმებთ ხატებს, სადაც აღმართულია ორი თითი, გაშვერილია ნეკა, ხოლო ცერი და არათითი ერთმანეთს არის მიერთებული (როგორც გამოსახულია, მაგალითად, ამ ხატზე: http://russianreport.files.wordpress.com/2...n-st-andrew.jpg ასეთი ხატები ბევრია. ძველიც და ახალიც. მაგრამ ეს წყობა თითებისა არ არის არც კურთხევის და არც პირჯვრისწერის ფორმა. არის სხვა ფორმებიც, მაგრამ არც ისინი წარმოადგენენ საკურთხებელ და პირჯვრისსაწერ ფორმებს.

არ გამოვა ასეთი კეთილო ადამიანო

შენ როცა გინდა მაცხოვრის მარჯვენა მაკურთხებელია, როცა არ გაწყობს არა???. მოგიწოდებ მეტი ობიექტურობისაკენ... და რაც შეეხება არგუმენტს, ისევ ანჩისხატის ხატი ავიღოთ:
http://www.orthodoxy.ge/khatebi/anchiskhati.htm

თუ ყურადღებას მიაქცევ ამ ხატზე მაცხოვრის მეორე ხელი ფაქტობრივად არ ჩანს, ხოლო მარჯვენა ხელის მტევანი, სრულიად მიზანმიმართულად და შეგნებულად არის გამოკვეთილი და იგი წარმოადგენს მაკურთხებელ მარჯვენას თითების წყობით პირველი 2 გაშლილი, არათითი და ცერი შეერთებული და ნეკი გაშლილი (რაც ძალიან ახლოს დგას ქრისტეს მონოგრამასთან ICXC, მაგრამ ეს კიდე ცალკე თემაა). მთავარი ის არის, რომ ანჩისხატის ხატზე გამოსახული მაცხოვრის მარჯვენა არა შემთხვევით აეის დატანილი, არა ხაზგასმით წარმოადგენს მაკურთხებელ მარჯვენას და ამის არ დანახვა, რბილად რომ ვთვათ არაობიექტურობაა... გარდა ამისა, შენ მიერვე მოტანილ და თქვენსავე საიტზე განთავსებული ხატებიდან, სადაც მაცხოვრის მაკურთხებელი მარჯვენა არის 2 თითი, იმავდროულად მაცხოვრის ფრესკაზე გვხდება მონოგრამა ICXC. მეტი დამაჯერებლობისათვის ვაკოპირებ შენსავე მოყვანილ წყაროებს:

http://www.oldorthodox.ge/images/10%20(40).jpeg]http://www.oldorthodox.ge/images/10%20(40).jpeg

ა ბატონო იგევეა აქაც:

http://www.oldorthodox.ge/images/10%20(44).jpg

ეს კიდევ უფრო ძველი ჩანს და საინტერესოა რომელი ტაძრისაა?

აქ კიდევ ერთი:

http://www.oldorthodox.ge/images/10%20(23).jpg]http://www.oldorthodox.ge/images/10%20(23).jpg

ამაზე შენ კომენტარი არ გაგიკეთებია...

ახლა სხვა საკითხები:

(ციტატა) (ძველმართლმადიდებელი): დღევანდლამდე, სამწუხაროდ ვერავინ წარმოადგინა სამი თითით პირჯვრისწერის და სახელობითი კურთხევის დამადასტურებელი ავტორიტეტული წყაროები.

ამას შენ წინა პოსტებშიც ითხოვდი:

(ციტატა) (ძველმართლმადიდებელი): შენც, ისევე როგორც სხვებს, მოგთხოვ მაჩვენო რომელი წმიდა მამა იწერდა პირჯვარს სამი თითით, რომელ მამას აქვს ამ ჩვეულების განმარტება მოცემული, რომელ ძველ ხატზეა გამოსახული ვინმე წმინდანთაგან სამი თითით.

და ამაზე უკვე გიპასუხე:

(ციტატა) (ძველმართლმადიდებელი): და შენ მაჩვენე რომელიმე, რომელიც იწერდა პირჯვარს 2 თითით. როგორც შენ თქვი ხატებზე წმინდა მამები პირჯვარს როგორც წესი თვითონ არ იწერენ, სხვა აკურთხებენ, ასე რომ ასეთი რამის ჩვენება როგორც მახსოვს ვერცშენ შეძელი...

რაც შეეხება სხვებს კურთხევას, როგორც იცი სამი თითით პირჯვარს გამოისახავენ მხოლოდ ერის კაცები, ხოლო მოძღვრები აკურთხევენ სხვაგვარი სიმბოლოთი და ამის მაგალითად წმინდა მამა კი არა თავად მაცხოვრის ანჩისხატი მოგიყვანე[/quote]

ახლა ეს:

(ციტატა) (ძველმართლმადიდებელი): ჩემი ოპონენტები ცდილობენ მიიღონ ჩემგან პასუხები მათ შეკითხვებზე, მაგრამ, სამწუხაროდ, ხშირად თავს არიდებენ ჩემს შეკითხვებს. ზოგს (კორექტულობისთვის არ დავასახელებ), სამწუხაროდ ეშლება ძირითადი თემა და გადადის საკითხზე, რომელიც მხოლოდ საკითხის დასამტკიცებლად იყო გამოყენებული. ანუ ძირითადი თემიდან ცდილობენ გადახვევას და სხვა საკითხზე ყურადღების გამახვილებას.

ამაზე პასუხი იყო აქ:

(ციტატა) (ძველმართლმადიდებელი): და ბოლოს, მე მესმის, რომ ძალიან რთულია ამდენ ადამიანთან მარტო კამათი, ამიტომ შევეცდები რამოდენიმე საკითხი განვაზოგადო, რომ კამათი უფრო საგნობრივი გახდეს.

შენ ამ ფორუმზე შემოიტანე საკითხი, რომ მხოლოდ 2 თითი პირჯვრის გადაწერის წესი არის მარტებული და ყველა სხვა არასწორია. რადგან საკითხი შენს მიერ ასე დგას. ამიტომ პირველ რიგში, შენ გევალება დაგვიმოწმო 2 გარემოება:

1) 2 თითი პირჯვრის გადაწერა სწორია;

2) არასწორია, ყველა სხვა ფორმა პირჯვრის წერისა (მათ შორის 3 თითით).

ზემოთ მოყვანილი 2 საკითხიდან ამ ეტაპზე რაც წავიკითხე პირადად მე ვაღიარებ და გიდასტურებ, რომ 2 თითით პირჯვრის გადაწერა არ ეწინააღმდეგება მართლმადიოდებლურ სწავლებას (გნებავს ვთქვათ ერთ-ერთი ყველაზე ძველია) და მისარებია ამდენად, მაგრამ, რაც შეეხება მეორე საკითხს შენ არ გაქვს არცერთი არტგუმენტი, რომ არასწორია (შესაჩვენებელია და დაგმობილია) სამი თითით პირჯვრის წერა.

მე ის ისტორია მართლაც არ ვიცი ისე კარგად, როგორც შენ, მაგრამ შენსავე ნათქვამს ვენდობი და იქედან გამომდინარე მაქვს არგუმენტები, რომ 2 თითი პირჯვრის დაწერასთან ერთად შეწყნარებულია და არ არის დაგმობილი სამი თითით პირჯვრის გადაწერა.

გთხოვ მიმითითო თუნდა ერთი წყარო, სადაც სამი თითი (და იგივე შინაარსით, რაც 2 თითის შემთხვევაში) გადაწერილი პირჯვრის წესი დაიგმო და კი ბატონო... ვიმსჯელოთ შემდეგ.

სამაგიეროდ, შეგახსენებ, შენსავე დამოწმებულ ფაქტს, რომ რუსეთში რეფორმის პერიოდში ძველმართმადიდებლები და რეფორმის მიმდევრები მთელი 10 წლის განმავლობაში ინარჩუნებდნე ევქარისტიულ კავშირს (სანამ კრება ჩატარდებოდა) ანუ 10 წლის განმავლობაში ერთი სამი თითით იწერდა პირჯვარს, მეორე 2-ით მაგრამ მათ შორის ევქარისტიული კავშირი არ შეწყვეტილა... და ვინ იცის ის კრება რომ არ ჩატარებულიყო და 2 თითი პირჯვრის გადამწერები არ შეეჩვენებიათ, დარჩებოდა ისე როგორც იყო - ანუ ნაწილი 2 თითი დაიწერდა პირჯვარს ნაწილი სამით, მაგრამ ყველანი იქნებოდნენ ერთი წმინდა მართლმადიდებელი სამოციქულო ეკლესიის შვილები.
ამ უკანასკნელის იმედით

აქ ყველა ამბობს, რომ 2 თითი პირჯვრის გადაწერა სწორია წესია და შეიძლე უფრო ძველიც, მაგრამ იგივე შინაარსით და სამი თითი პირჯვრის გადაწერა რატომ არის შენი აზრით მწვალებლობა დაგვიმოწმე წყაროთი. გარდა ამისა, გთხოვ უპასუხო არგუმენტს (ისტორიულ ფაქტს) , რომ თუ სამი თითი პირჯვრის წერა მწვალებლობა იყო, რატომ ჰქონდა ძველმოწესეებს ევქარისტიული კავშირი მტელი 10 წელი იმ ნაწილტან ქრისტიანებისა, ვინც 3 თითით იწერდა პირჯვარს (და ეს პროცესი შეიძლება ასევე გაგრძელებულიყო, რომ არა კრებაზე ძველმოწესეების შეჩვენება).

(ციტატა) (ძველმართლმადიდებელი): ამ დღეებში, რაც ვაწარმოებ პოლემიკას ფორუმის მონაწილეებთან, ყურადღებით ვაკვირდებოდი ლოგიკური მსჯელობის იმ ფორმებს და წესებს, რომელსაც ისინი იყენებენ და ვერ ვიტყვი, რომ ყველა თავს ართმევს ამ ამოცანას. ზოგიერთი შეურაცხყოფასაც მაყენებს. არ თაკილობენ ირონიასაც, რაც, რატომღაც, ჩემთან მიმართებაში, პოლემიკის კორექტულ ფორმად მიიჩნევა... საპირისპირო შემთხვევაში კი არაკორექტულობად...
არ დაგიკლია არც შენ ხელი და ხშირად უსამართლოდ

(ციტატა) (ძველმართლმადიდებელი): კეთილი... რადგან სიმართლის სათქმელად და თქვენი კეთილდღეობისთვის შემოვედი ამ ფორუმზე (მედიდურობაში ნუ ჩამომართმევთ, ჩემი რწმენიდან გამომდინარე ეს ასეა).

ფრთხილად, ამპარტავნება და პატივმოყვარეობა ბოროტისათვის ყველაზე სასურველი ვნებებია:

(ციტატა) (ძველმართლმადიდებელი): 1) ძველმართლმადიდებლობა არის ჭეშმარიტი მართლმადიდებლობა ყოველგვარი უცხო მინარევის გარეშე.

2) ძველმართლმადიდებლური წესები და გადმოცემები სრულიად მაცხოვნებელია და ისინი უსამართლოდ დაგმეს რეფორმატორმა ნიკონიანელებმა.

3) გავაცნო ყველას ის მიზეზები თუ რატომ დაფუძნდა საქართველოში ძველმართლმადიდებლური ეკლესია.

4) განვიხილო ის ჩვეულებები და სწავლებები, რომლებიც ოფიციალური "მართლმადიდებელი" ეკლესიის პრაქტიკაშია და ჩემი აზრით ცდომილია (მაგ. სამი თითით პირჯვრისწერა და სახელობითი წყობით კურთხევის გაცემა, ასევე სხვა საკითხები).[/quote]

შეგახსენებ, რომ ამ ტემაში იხილება კონკრეტული საკითხი და აქ დაუშვებელია რაიმე სხვა რელიგიიის, მიმნდინარეობისა და მისი წესების პროპაგანდა. სხვა რელიგიური მიმდინარეობის ან სექტისათვის ფორუმზე არის ცალკე განყოფილება - აპოლოგეტიკა და იქ შეიძლება შესაბამისი თემის გახსნა, პასუხსაც იქბვე მიიღებთ.

(ციტატა) (ძველმართლმადიდებელი): იმედია ეს დიალოგი გაგრძელდება და ის სასურველ შედეგს გამოიღებს ყველასთვის, თქვენთვისაც და ჩვენთვისაც, რადგან ჩვენ გვსურს ერთობა და არა დაყოფა, სიკეთე და არა ბოროტება.

ამის იმედი გვაქვს ჩვენც, რომ სარწმუნოებას არ დაიყვანთ ფორმალიზმამდე, არამედ გადამწყვეტ მნიშვნელობას მიანიჭებთ შინაარს.ხომ გაგიგონია "შაბათი შეიქმნა კაცისათვის და არა კაცი შაბათისათვის"...

დამიანე

kinoteli - (ციტატა) (ძველმართლმადიდებელი): დაწყნარდი მეგობარო, თორემ გონება აგემღვრევა და ძლიერ შეცდები. კარგად წაიკითხე რა დავწერე. ღვთისმშობელზე კი არ ვთქვი ცალხელაა მეთქი, საერთოდ ვთქვი, ვინმეს რომ მარჯვნა არ ჰქონდეს თქო. შენ ქართული იცი? რომელი კლასის მოსწავლე ხარ, ბიჭი?

უზრდელი ხარ ვიღაცა ხარ!!!

(ციტატა) (ძველმართლმადიდებელი): kinoteli ძვირფასო, შეგისრულე რაც დაგპირდი. დავდე ხატები, სადაც ნაჩვენებია პირჯვრისსაწერი ორთითიანი წყობა. http://www.oldorthodox.ge/pirjvriscera_xat...sxvadasxva.html ხატები შეგიძლია გაადიდო. მაუსით დააწკაპუნე თითოეულ ხატზე და გადიდდება.

და ამ ხატებზე პირჯვარს იწერენ?........მართლა მეცოდები.....იქნებ კანონისტის მაგივრად შენ გეცადა დასვენება....ამ ხატებზე კურთხევას გასცემენ და არა პირჯვარს იწერენ... თანაც ბევრ ხატზე შენეული თითების წყობა არცაა..შენ გაადიდე კარგად და დაინახავ .....ყველა ხატი შენს წინააღმდეგ მეტყველებს,მადლობა უფალს,მაგ ხატების ისტორიები გადაგეკითხა "ბიჭი" იქნებ.....ეხლა შენ დამიდე არა რუსული.არამედ სხვა ხატწერის ნიმუშებიც.ბიზანტიური თან დაამტკიცე რომ პირჯვარს იწერენ,ოღონდ არა შენი მოძღვრის სწავლებიდან...მაგრამ იქაც ალბათ იეღოველივით ჯიუტად უნდა ამტკიცო პირჯვარს იწერენო.

(ციტატა) (agmsarebeli): "წმინდა ეპიფანე კვიპრელის(IVს.) სახელგანთქმულ შრომაში ,,წვალებათა წინააღმდეგ", მოთხრობილია, თუ როგორ გადაწერა პირჯვარი იოსებ ტიბერიადელმა ებრაელ მწვალებელთა მიერ შერყვნილ ჭურჭელს. წმ. ეპიფანე გვაუწყებს: თავისი თითით ჯვრის ბეჭედი გადაწერა მან ჭურჭელს და მოუწოდა იესოს სახელს. წმ. ეპიფანე კვიპრელი, წვალებათა წინააღმდეგ, წიგნი ი, ტომი II, XXX, იხ. პგ.41,სვ.428." (ედიშერ ჭელიძე: ,,ეკლესია-სძალი უფლისა").

ძველმართლმადიდებელი - წინა პოსტებში ჩვენ განვიხილეთ წმ. მელეტის მაგალითი. წარმოდგენილ იქნა ორი ვერსია ერთი ედიშერ ჭელიძის წიგნიდან, ხოლო მეორე ასმუხლიანი კრების საქმეებიდან (მისი მსგავსია საპატრიარქოს ჟურნალ "ჯვარი ვაზისა"-ში დაბეჭდილი მოწმობაც). ედ. ჭელიძის წიგნში მოტანილი მაგალითი აჩვენებს თუ როგორ ასწავლა სამი ღვთაებრივი პირის ერთობა წმ. მელეტიმ და არ არის ნათქვამი, რომ მისით ან აკურთხა ვინმე ან პირჯვარი გადაიწერა. მიუხედავად ამისა ედ. ჭელიძემ მის მიერ გადმოცემული შემთხვევა პიჯრისწერას და კურთხევას მიუყენა, რაც ჩემი აზრით, არაკორექტულია და არასწორია.

რაც შეეხება ჩემს მიერ დამოწმებულ მეორე მოწმობას, იქ აშკარად არის ნათქვამი რომ მელეტიმ შეკრებილ ერს გადაწერა ჯვარი, ანუ აკურთხა ისინი ორთითიანი წყობით. ასმუხლიანი კრება ჩემთვის საკმაოდ ავტორიტეტული კრებაა. ვფიქრობ საწყენი არ უნდა იყოს ის, რომ როდესაც წყაროებს ვიმოწმებთ, უპირატესობა მივანიჭოთ არა რიგითი ერისკაცების შეხედულებას, თუნდაც ის საპატრიარქოს ლექტორი იყოს, არამედ წმიდა მამების აზრს. მეცნიერის აზრს გავითვალისწმინებთ იქ, სადაც ეს აუცილებელი იქნება და მომავალში მეცნიერთა აზრსაც დავდებ იმის საჩვენებლად რომ ორი თითით პირჯვრისწერა ნამდვილად მართლმადიდებლურია და ძველია.

ამდენად, "აღმსარებელო", მოდი ჯერ პირველი მაგალითის შესახებ გამოთქმული წყაროებიდან დასკვნა გავაკეთოთ და მერე გადავიდეთ წმ. ეპიფანეს მიერ მოტანილ შემთხვევაზე.

ჩემი დასკვნა ასეთია: მელეტიმ აჩვენა ორი თითი და მისით აკურთხა. ასმუხლიანი კრების საკვირველმოქმედ მამებს მე ვერ შევედავები და ვერ უარვყოფ. მათი მოწმობა თქვენს მიერ მოტანილ ნებისმიერ მოწმობაზე უფრო ავტორიტეტულია. (კარგი იქნება თუ ავტორიტეტთა პრიორიტეტებს დავადგენთ და გავითვალისწინებთ. პრიორიტეტი კი ყოველთვის წმიდა მამათა მტკიცებულებას ეკუთვნის). თუ რატომ არის ასეთი განსხვავება ამ ორ დამოწმებულ წყაროს შორის (ედ. ჭელიძისა და საპატრიარქოს ჟურნალისა, ან ასმუხლიანი კრებისა) მელეტის მიერ ნაჩვენები თითების შესახებ, ჩემი კომპეტენციის ფარგლებს სცილდება და ალბათ მეცნიერებმა უნდა გამოიკვლიონ. მე კი, როგორც უკვე ვთქვი, მივსდევ "ასმუხლიანი" კრების წმიდა მამებს. ველოდები თქვენს დასკვნას: ან უნდა აღიაროთ, ასმუხლიანი კრების უპირატესობა და მიიღოთ ის განმარტება, რასაც ისინი გვთავაზობენ, ან გამოაცხადოთ, რომ უპირატესობას ანიჭებთ ჭელიძისეულ ინტერპრეტაციას და მას იზიარებთ. გარკვეული პოზიციების დაფიქსიერება საჭიროა დასკვნების გასაკეთებლად. მე მაინტერესებს, რელიგიური, სარწმუნოებრივი საკითხების განხილვისას ჩემი ოპონენტები, და მათ შორის თქვენც, ვის და რატომ ანიჭებთ უპირატესობას.

(ციტატა) (agmsarebeli): "არ არის ერთი თითი პირჯვრის წერა მონოფიზიტობი აღიარება, ის უმალ სამების ერთარსობის გამოხატულებაა".

ძველმართლმადიდებელი - ერთი თითი რომ მონოფიზიტობის აღიარებაა ეს მე არ მითქვამს, ამაზე უტყუარი ისტორული წყაროები არსებობს. მოგვიანებით დავდებ.

(ციტატა) sopo... "საეკლესიო დადგენლება თუ წმ მამების სწავლება არც ორთითზე არსებობს და არც სამზე, ეს არის ეკლესიის მიერ დადგენილი და აღიარებული და არ შეიცავს მწვალებლურ შინაარსს არცერთი".

ძველმართლმადიდებელი - ორ თითზე არსებობს საეკლესიო დადგენილებები, სამ თითზე კი არა.

1) უპირველესად მივუთითებთ ძველ კურთხევანებში შეტანილ მიღების წეს-განგებას მონოფიზიტების მართლმადიდებლობაში მიღებისა. ალბათ ვიცით, რომ ასეთი წეს-განგებები ყოველთვის მიიღებოდა კრებითად და ის არ გამოხატავდა კერძო შეხედულებას. სხვა სარწმუნოებიდან მართლმადიდებლობისკენ მოქცევის შემთხვევისთვის ეკლესიას გააჩნია კრებითად მიღებული ფორმები მწვალებელთა მიღებისა. ასევე ე. წ. უარყოფის ტექსტები, სადაც ჩამოწერილია კონკრეტული მწვალებლობის ცდომილებები, რომელსაც სათითაოდ უარყოფს ერეტიკოსი და აღიარებს მართლმადიდებლურად. მაგალითად იუდეველობიდან მოქცეულებს აგმობინებენ ამ სარწმუნოებისთვის დამახასიათებელ ცდომილებებს, ასევე მუსლიმებს, ლათინებს და ა. შ.

2 ) გარდა ამისა, არსებობს აგრეთვე მოსკოვის ასმუხლიანი კრების (1551 წ.) განჩინება ორი თითით პირჯვრისწერის შესახებ, რომელიც მიიღეს იმ დროს რუსეთში შემოსული სამთითიანი პირჯვრისწერის აღმოსაფხვრელად.

3) არსებობს აგრეთვე კონსტანტინოპოლის 1170 წლის 29 ივლისის ადგილობრივი კრების მოთხოვნა მონოფიზიტ მწვალებელთა მიმართ, რომელთაც კრებამ მოსთხოვა ორი რამ: 1) საზიარებელ ღვინოში არ შეერიათ ზეთი (ანუ იმდროინდელი მონოფიზიტები ევქარისტიის საიდუმლოს შესრულებისას საზიარებელ ღვინოში ზეთსაც ურევდნენ) და პირჯვარი გადაეწერათ ორი თითით.

4) ცნობილი ათონელი მოღვაწე, თქვენი ეკლესიის ერთ ერთი ავტორიტეტი, ნიკოდიმოს მთაწმინდელი ცნობილი "უხილავი ბრძოლის" და ასევე არანაკლებად ცნობილი ბერძნული დიდი რჯულისკანონის "პიდალიონის" კომენტატორი, წმ. ბასილი დიდის 91 კანონის განმარტებაში წერს, რომ ბასილის სიტყვები: "მორწმუნეების მიერ ჯვრის გამოსახვა ჩვენი უფლის იესუ ქრისტეს სახელის მიმართ ვინ გვასწავლა ჩვენ წერით" გულისხმობს ორი თითით პირჯვრისწერას. ნიკოდიმოსის თქმით ეს ფორმა პირჯვრისწერისა არის ძველთაძველი.
ძველი, საეკლესიო-კრებითი დადგენილებები პირჯვრის სამი თითით გადაწერის შესახებ კი ნამდვილად არ არსებობს. ყოველ შემთვევაში მე არაფერი ვიცი ამის შესახებ და თუ ვინმემ იცის დამიმოწმოს.

შენიშვნა 1: ტერტულიანესთან დაკავშირებით მინდა შეგნიშნოთ, მე გთხოვეთ ზუსტად დაგემოწმებინათ ტერტულიანე, რაც იმას ნიშნავს, რომ უნდა მოგეტანათ ტერტულიანეს ნათქვამი ფრაზა. დაგესახელებინათ ის წყარო, სადაც თქვა მან ამგვარი რამ. თქვენ დამიმოწმეთ ლინკი, სადაც მოცემულია ტერტულიანეს ნაშრომი, მაგრამ უცხო ენის არცოდნის გამო გაგვიჭირდა ფრაზის მოძებნა. თუ უფრო კონკრეტული იქნებით შეგვეძლება ამ საკითხზე მსჯელობა.

შენიშვნა 2: თითების წყობის ის ფორმები, რომლებიც თქვენ ლინკების სახით დაიმოწმეთ არ გახლავთ პირჯვრისწერის ფორმა. ის არც კურთხევის ფორმაა. ე. გოლუბინსკის თქმით ასეთი ფორმები წარმოადგენენ ე. წ. "ორატორულ ჟესტს", ანუ ხატის დინამიურობას, მქადაგებლობას. ამ დღეებში დავდებ პროფ. ე. გოლუბინსკის ამ გამონათქვამს და ერთად ვიმსჯელოთ. უნდა დამეთანხმოთ იმაში, რომ თქვენს მიერ ნაჩვენები წყობა არაფრისთვის არ გამოიყენება ეკლესიაში. ის თქვენს ეკლესიაშიც კი არ გამოიყენება და ამ საკითზე დავას აზრი არა აქვს. რაც შეეხება ლინკს, რომელიც სერაფიმე საროველის მიერ სამი თითით გადაწერას აჩვენებს, ალბათ უნდა მიხვდეთ, რომ ის ჩვენთვის წყარო და რაიმე ავტორიტეტი ვერ იქნება. სერაფიმე საროველი არის "წმინდანი", რომელიც შერაცხა თქვენმა ეკლესიამ განხეთქილების შემდეგ. მისი "წმინდანობა" საეჭვო იყო იმდროინდელი მმართველი სინოდისთვისაც (უფრო დაწვრილებით იხ. აქ: http://www.oldorthodox.ge/wrl_serafime_saroveli.html). მოგვიანებით სერაფიმე წმინდანად შერაცხეს მეფე ნიკოლოზ II-ის კატეგორიული მოთხოვნით. იმ დღიდან არის "წმინდანი" სერაფიმე. ამდენად მისი ხატები სამი თითით პირჯვრისწერის დასამტკიცებლად არ გამოგადგებათ.

(ციტატა) (damiane80) - "მე არ უარვყოფ, რომ პირჯვრის გადასახვა 2 თითითაც შეიძლება სწორის იყოს (თუ დოგმატურ შინაარს სწორად დებ), მაგრამ აი შენ კი ერთადერთ სწორ ფორმად 2 თითით პირჯვრის გადაწერა მიგაჩნია. მე კიდე ანჩისხატის მაგალითზე გაჩვენე, რომ ეს ასე არ არის და გადამწყვეტი მნიშვნელობ არა თითების თანმიმდევრობას აქვს, არამედ შინაარს, რასაც ვდებთ შიგნით. შინაარსით კი შენ იგივე აზრით იწერ პირჯვარს როგორც მე".

ძველმართლმადიდებელი - ხატებზე გამოსახულ სხვადასხვა წყობებზე მოკლე განმარტება ზემოთ უკვე დავწერე, ამიტომ არ გავმეორდები. აქ მოკლედ ვიტყვი: ანჩისხატზე გამოსახული წყობა არ არის არც პირჯვრისსასწერი და არც კურთხევის გასაცემი. არსად, არცერთ კრებას თუ მამას ამგვარი წესები არ უსწავლებია. სხვათა შორის არსებობს ასევე ძველი ხატები, სადაც თითების წყობა სხვაგვარად არის. და როგორ ფიქრობთ, შეიძლება ყველა ის წყობა, რომელთაც კი ძველ ხატებზე შევხვდებით კურთხევის გასაცემ ან პირჯვრისსაწერ წყობად მივიჩნიოთ? სად და ვინ თქვა ამგვარი რამ? თანაც, მაშინ გამოდის, რომ თითების წყობას წარამარა ცვლიდნენ, ხან როგორ იყო და ხან როგორ. ამას კი არ ადასტურებს არც ეკლესიის ისტორია, არცერთი სამეცნიერო ნაშრომი და არც ეკლესიის მამათა სწავლანი. ნუ გამოვიგონებთ იმას, რაც არასდროს ყოფილა.

ანჩისხატის თითების წყობა არ არის კურთხევის და პირჯვრისწერის მაჩვენებელი!

და ბოლოს, ერთხელ, წინა პოსტებში, უკვე ვთქვი, რომ ეკლესიას მიღებული აქვს გარეგნული ფორმა, რითაც სიმბოლურად გამოხატავს სამების ერთობას და ქრისტეს ორბუნებოვნებას. მსჯელობა იმის შესახებ თითქოსდა უმთავრესია თუ ვინ რა აზრს დებს ამ ფორმებში მთლად მისაღები არ არის. იმიტომ, რომ ვერავის გულისთქმას ჩვენ ვერ გავაკონტროლებთ. ვინმე ორი თითითაც რომ იწერდეს პირჯვარს და მასში ნესტორიანულ შეხედულებებს დებდეს, მე როგორ უნდა გავიგო. შინაგანი აღმსარებლობა მართლმადიდებლურ ფორმათა (რომლებიც არიან კონკრეტული დოგმების გამომხატველნი) აღიარებით უნდა გამომჟღავნდეს. აქედან აუცილებელია პირჯვარს ვიწერდეთ ისე, როგორც გვწამს.

ამ თვალსაზრისით, წმ. ბასილი დიდი სიტყვები უზუსტესად გამოხატავს ჩემს სათქმელს. წმ. ბასილი ნათლისღების ფორმის შესახებ ამბობდა: "თუ ნათლისღებისმიერი მოცემისგან და კეთილმსახურების წესების მიხედვით ვინათლებით, ასევე გვმართებს გვწამდეს, რომ უეჭველად ნათლისღების მსგავს აღსარებას ვაღიარებთ" (წმ. ბასილი დიდის ნეტ. ამფილოქესადმი მიწერილი წიგნის ოცდამეშვიდე თავიდან სულიწმიდის შესახებ. საქ. საეკლ. კალენდ. 1987 წ. გვ. 431).

(ციტატა) (damiane80): "შენ შეგიძლია უპირობოდ პირჯვარი გადაისახო 2 თითით და შეერთებულით, მაგრამ ვინც იგივე შინაარსით 3 თითით იწერს პირჯვარს იმათ თუ მწვალებლებად არ მიიჩნევ, მაშინ სადაო აღარაფერი ყოფილა".

ძველმართლმადიდებელი - ჩვენ საიდან უნდა ვიცოდეთ ვინ რა შინაარსით იწერს პირჯვარს? არსებობს ფორმა, რომელსაც მართლმადიდებლობა ანიჭებს შინაარსს და თუ ასე არ აკეთებ მწვალებელი ხარ. მაგალითად, ნათლობის საიდუმლო წმ. მოციქულთა 50-ე კანონის მიხედვით უნდა შესრულდეს წყალში სამგზის შთაფლვით და წმიდა სამების პირთა მოწოდებით თითოულ შთაფლვაზე, მაგრამ იყვნენ მწვალებლები, რომლებიც სამების სახელს კი მოუწოდებდნენ, მაგრამ შთაფლავდნენ ერთგზის. ამრიგად ირღვეოდა ფორმა და ცხადია მასში ჩადებული შინაარსი. მართლმადიდებლურ ლიტურგიკაში უამრავი ფორმებია, ჩამოთვლა შორს წაგვიყვანს, და ხომ არ შეიძლება ნებისმიერ ადამიანს მივცეთ უფლება როგორიც უნდა ისეთი ფორმა დაამკვიდროს ეკლესიაში, ოღონდ მასში "მართლმადიდებლური" აზრი ჩადოს.

ზუსტად ასევე უნდა ვიმსჯელოთ პირჯვრისწერის ფორმებთან დაკავშირებითაც. არცერთ ეკლესიაში არ ასწავლიან პირჯვრისწერას "როგორც გინდა, ოღონდ მართლმადიდებლური აზრი ჩადე", არამედ ასწავლიან კონკრეტულ ფორმას. თქვენთან განა ასე არ არის? როგორც მოეპრიანებათ ისე იწერენ მორწმუნეები პირჯვარს? იწერს ვინმე ერთი თითით? და მისცემს კი მღვდელი ამის უფლებას? ჩემთვის ცნობილია, მაგალითად, რომ თქვენი ეკლესიის მღვდლები უკრძალავენ ორი თითით პირჯვრისწერას. მსგავსი შემთხვევები არის სასწავლო დაწესებულებებში, სადაც ძველმართლმადიდებელი მოსწავლეებისგან სჯულის მოძღვრები (მასწავლებლები) ითხოვენ სამი თითით პირჯვრის გადაწერას.

სამი თითით პირჯვრისწერისადმი პრინციპულობა ჩანს თქვენს პოსტებშიც. და საერთოდ, აბა სცადეთ და თქვენს ეკლესიაში პირჯვარი გადაიწერეთ ორი თითით და გააკეთეთ ეს ტაძარში შეკრებილი მრევლის და სასულიერო პირების დასანახად, თვალნათლივ დაინახავთ უარყოფით რეაქციას.

(ციტატა) (damiane80): "ვინც იგივე შინაარსით 3 თითით იწერს პირჯვარს იმათ თუ მწვალებლებად არ მიიჩნევ, მაშინ სადაო აღარაფერი ყოფილა".

ძველმართლმადიდებელი - პირადად მე, სამი თითით პირჯვრისწერა მიმაჩნია მწვალებლობად. სამების ჯვარცმად და ქრისტეს ვნებათა დაკნინებად. ამას არ ვამბობ ვინმეს შეურაცხყოფის მიზნით. შეკითხვა დამისვით და გპასუხობთ. უკიდურეს შემთვევაში, სამი თითით პირჯვრისწერა შეიცავს ცდომილებას, მას არ ასწავლის არცერთი წმიდა მამა და აშკარად ჩამოუვარდება ორი თითით პირჯვრისწერის ტრადიციას. საინტერესოა, რატომ არ სურს თქვენს ეკლესიას და თქვენს სამღვდელოებას პირჯვარი გადაიწერონ ორი თითით თუ სჯერათ და აღიარებენ, რომ ეს ძველთაძველი ჩვეულებაა?

(ციტატა) (damiane80): "შენ მაჩვენე რომელიმე (წმიდა მამა), რომელიც იწერდა პირჯვარს 2 თითით. როგორც შენ თქვი ხატებზე წმინდა მამები პირჯვარს როგორც წესი თვითონ არ იწერენ, სხვა აკურთხებენ, ასე რომ ასეთი რამის ჩვენება როგორც მახსოვს ვერც შენ შეძელი..."

ძველმართლმადიდებელი - ორი თითით პირჯვარს იწერდნენ ასმუხლიანი კრების წმიდა მამები: გური და ბარსონუფი საკვირველთმოქმედნი, მიტროპოლიტი მაკარი, წმ. მღვდელმოწამე ფილიპე. სხვათა შორის, ნიკონის რეფორმების დროს, ძველმორწმუნე მართლმადიდებლებმა რეფორმატორებს უჩვენეს სამი საუკუნის განმავლობაში, მოსკოვის ერთ ერთ ტაძარში უხრწნელად მწოლიარე წმ. ანნა კაშინსკაიას სხეული. წმ. ანნას თითები შეკრული ჰქონდა ორთითიანი წყობით. ამ მოწმობაზე რეფორმატორები ისე გაგულისდნენ, რომ მოიმოქმედეს უპრეცედენტო რამ, ჯერ ტაძრიდან გაიტანეს და სადღაც დამარხეს წმინდანის გვამი (მისი ადგილსამყოფელი დღემდე უცნობია), შემდეგ კი წმინდანთა დასიდანაც "ამორიცხეს". ამ რამოდენიმე წლის წინათ, მოსკოვის საპატრიარქომ წმ. ანნა ისევ "ჩარიცხა" წმინდანთა დასში. ანუ აღიარა მისი წმინდანობა.

ძველ მამათაგან ყველა, ვინც ორი თითით პირჯვრისწერის განმარტებას ითხოვს განა ასე არ უნდა იწერდეს პირჯვარს და ასე არ უნდა აკურთხებდეს?

ორი თითით კურთხევის ყველაზე ადვილად ხელმისაწვდომ მაგალითს შეიძლება გავეცნოთ იოანე მოსხის "ლიმონარში" (იგივე "სამოთხე". რუს. Луг духовный): აქ მოთხრობილია შემთხვევა თუ როგორ ცდილობდნენ ბერები მოეწამლათ წმიდა ეპისკოპოსი, რომელსაც კათხით წყალი მიაწოდეს დასალევად. წმიდა მამა მიხვდა საძმოს განზრახვას, მაგრამ არაფერი შეიმჩნია "აღიღო კათხაი იგი სავსეი წამლითა და დასწერა მას სამგზის ჯვარი ორითა თითითა თვისითა და თქვა: სახელითა მამისათა და ძისათა და სულისა წმიდისათა შევსვამ კათხასა ამას, - და შესვა იგი წინაშე მათ ყოველთა და არარაი ევნო მას" (იხ. ქართული მწერლობა. ტ. I. იოანე მოსხი. "სამოთხე". გვ. 398).

აღსანიშნავია, რომ ლიმონარი თანამედროვე ქართულ ენაზე გამოსცა არჩილ მინდიაშვილმაც, სიმართლე უნდა ითქვას, ეს ადგილი უცვლელად არის დატოვებული ამ გამოცემაშიც, რაც უდავოდ მისასალმებელია, მაგრამ იგივე "ლიმონარში", უკვე წმ. ნინოს მონასტრის გამოცემაში, რომელიც როგორც ჩანს შესრულებულია რუსული გამოცემიდან, ხსენებული შემთხვევა დამახინჯებულია და ორი თითით კათხის გადაწერის ამბავი ამოღებულია.

რუსულ წყაროებში ხშირად შეხვდებით ამგვარ დამახინჯებას. ამახინჯებენ თარგმანებსაც. მაგალითად: ნეტ. თეოდორიტეს თხზულებაში "ღმრთისმოყვარეთა ისტორია" გადმოცემულია წმ. ივლიანეს ცხოვრება, სადაც აღწერილია თუ როგორ გადაწერა ჯვრის ნიში თითით ამ წმინდანმა მის წინააღმდეგ აღმართულ გველს და მოკლა იგი. "…ეს ცხოველი თავს დამესხა, - ჰყვება წმინდანი, - და პირი გააღო, რათა ჩავეყლაპე. მაშინ, გამოვსახე რა თითით ჯვრის ნიში (უფრო ზუსტად: გამოვავლინე თითით ძლევის ნიშანი" (Блаж. Феодорит Кирский. История Боголюбцев, изд. "Паломник", 1996 г., Комментарий, стр. 312, ком.: 41), მოვუწოდე ღმრთის სახელს, განვაგდე ჩემგან ყოველი შიში და ვიხილე თუ როგორ დაეცა უსულოდ გველეშაპი" (იქვე, გვ. 157).

ნეტ. თეოდორიტეს დასახელებული თხზულების მითითებულ გამოცემაში, რომლის შესავალი წერილი და კომენტარები დაურთავს მოსკოვის სასულიერო აკადემიის პატროლოგს, პროფ. ა. ი. სიდოროვს, ბოლოში მოცემულია ამ შემთხვევის ამსახველი ძველბერძნული ტექსტი, საიდანაც ჩანს, რომ ძველბერძნულში გამოყენებულია ორობითი რიცხვი, თუმცა რუს მთარგმნელებს, ორობითი რიცხვის რუსულში არარსებობის გამო, გადაუთარგმნიათ მხოლობითით. აქედან მივიღეთ ფრაზა "გამოვსახე თითით ძლევის ნიშანი".

ამიტომაც, რუსული წყაროებიდან ნასესხები მაგალითები ძალზედ საეჭვოა, რადგან რუსი სასულიერო პირები და ზოგიერთი მეცნიერი, ძველმოწესეებთან პოლემიკის გამო, სპეციალურად ამახიჯებდა იმ ძველბერძნულ ტექსტებს, სადაც გადმოცემულია ორი თითით კურთხევა და პირჯვრისწერა. ამიტომ, კარგი იქნება ერთი თითით ჯვრის გამოსახვის მაგალითები გადამოწმდეს ძველბერძნულ წყაროებში, რომ ვნახოთ როგორ არის აღწერილი იქ ესა თუ ის შემთხვევა.

(ციტატა) (Νικόλαος): "ძველმართლმადიდებელს მართლმაც ბევრ კითხვაზე არ გაუცია პასუხი მაგალითად ძველ ხატებზე სადაც თითებით გამოსახულია ICXC და ვერ დაამტკიცა რომ სამი თითით პირჯვრის წერაში მონოფიზიტური დატვირთვაა, არადა კოპტურ და მართლმადიდებლურ ხატებზე ჩანს სად არის მონოფიზიტური დატვირთვა და სად არა, მართალია რაღაც დაწერა მაგრამ დამამტკიცებელ საბუთს ვერ ვპოულობ".

ძველმართლმადიდებელი - თუ შეიძლება მიჩვენეთ ძველი ხატი სადაც თითები გამოსახულია ამგვარი წყობით: ICXC. აქამდე რაც მიჩვენეს (მაგ. ანჩისხატი და სხვა მსგავსი ხატები), არ გამოსახავენ ამ წყობას. გთხოვთ კარგად დააკვირდეთ როგორ გამოისახება სახელობითი წყობა და როგორ ის, რასაც მიმოწმებენ. სამწუხაროა, რომ არ ვიცი როგორ დავდო ხატები ფორუმზე. ეს მომცემდა შესაძლებლობას სამაგალითო ნიმუშები პირდაპირ გვენახა.

(ციტატა) (Νικόλαος): "ის უდგება სხვა კუთხით ყველაფერს და ამიტომ ვერ გაიგო რომ ძნელია ამით რაღაცის დამტკიცება".

ძველმართლმადიდებელი - პირჯვრისწერის საკითხს მე ვუდგები ერთი და სრულიად გასაგები კუთხით: არსებობს ძველი, მართლმადიდებლური წესი პირჯვრისწერისა, რომელიც განმტკიცებულია მამათა სწავლებით, განმარტებებით, საეკლესიო დადგენილებებით. და არსებობს სხვა, უცხო წესები პირჯვრიწერისა, რომლებიც ასეთი ავტორიტეტული საფუძვლებით არ არის შემაგრებული. მეტიც, ზოგიერთ წესში მოიაზრება მწვალებლობა. მე მაინტერესებს რატომ უარყოფენ იმას, რაზეც უამრავი მამა მსჯელობს, იყო ძველი პრაქტიკა და საკრებო დადგენილებებითაც გამყარებულია, და პირჯვარს იწერენ იმ წყობით, რომელიც წმიდა მამათათვის და ეკლესიისთვის უცნობია. აქედან გამომდინარე, ჩვენ ვცდილობთ ვაჩვენოთ ჩვენი პრაქტიკის სისწორე და მიუღებლობა თქვენი პრაქტიკისა.

(ციტატა) (Νικόλαος): "და კიდევ დეკანოზ არჩილ მინდიაშვილის ''ხიბლზე'' რომ ლაპარაკობდა, რაც მან დაწერა არ იყო ამპარტავნება?"

ძველმართლმადიდებელი -მპარტავნება სულ სხვა რამეა. მოძღვრის კრიტიკა კი ამპარტავნება არ არის. წაიკითხეთ წმ. ათანასე ალექსანდრიელის განმარტება სახარების სიტყვებზე: "უკეთუ მარჯვენა თვალი ან ხელი გაცდუნებდეს შენ, აღმოიღე იგი და განაგდე შენგან". წმ. ათანასე დიდის განმარტებით "თვალში" და "ხელში" იგულისხმებიან ეპისკოპოსები და მღვდლები. და თუ ისინი თავიანთი ცხოვრებით და ქადაგებებით გაცთუნებენ, განეშორეთო მათ. ასევე არ არის აკრძალული სასულიერო პირთა მხილება თუ ისინი მართლმადიდებლურ სწავლებასთან შეუთავსებელ მოძღვრებებს გვთავაზობენ. არჩილ მინდიაშვილზე მოდერატორს შევპირდი არ ვილაპარაკებ მეთქი და არ მინდა დავარღვიო ჩემი სიტყვა. აქ კი მოკლედ გეტყვი: როცა ვთქვი მინდიაშვილი უმძიმეს "ხიბლშია"-თქო, მქონდა ამის საფუძველი. ის ხშირად ქადაგებს სიზმრებს, ზოგჯერ საკუთარსაც, ამბობს რომ ნალაპარაკებია წმიდა გიორგისთან და მისთანანი... შემიძლია უფრო ვრცლად ვისაუბრო ამ ადამიანზე, მაგრამ ჯერ მოდი შევუთანხმოთ მოდერატორს, რომ კიდევ რაიმე გაუგებრობა არ გამოიწვიოს ამან.

(ციტატა) (Νικόλαος): "მე ამას იმიტომ კი არ ვამბობ რომ განვიკითხავ, მეც იგივე სენი მაწუხებს, იმიტომ რომ მოძღვარს ცილს წამებს და ხიბლიანს უწოდებს და თვითონ იძახის ''ჭკუის სასწავლებლად'' მოვედიო...."

ძველმართლმადიდებელი - თუ მალაპარაკებთ რატომ არის ხიბლიანი შევძლებ გაჩვენოთ, რომ ცილს არ ვსწამებ მინდიაშვილს (სხვათა შორის ტერმინი "ცილის წამება" აქ შეუსაბამოა). რაც შეეხება "ჭკუის სწავლებას", თითქოსდა სადღაც მეთქვას, რომ ამის გამო შემოვედი, აი ეს არის ცილისწამება... მომიტევეთ თუ ყველა პოსტს ვერ გავეცი პასუხი. ამას მოგვიანებით გავაკეთებ.

კანონისტი - მდააა...

kinoteli - ვისურვებდი რომ ვეღარ გააკეთო.... მოდერებს ვთხოვ მის პოსტებზე რეაგირებას საქართველოს მართლმადიდებელი ეკლესიის და მისი მოძღვრის შეურაწყოფისთვის (ხაზგასმა ყველგან ავტორებისაა - ადმ.).
afxazi - დამშვიდდი, თვალს ვადევნებ აქაურობას. მან მიიღო უკვე ბოლო გაფრთხილება და თუ ასე გააგრძელებს ბანსაც მიიღებს.

Νικόλαος - კარგი მაშინ იქნებ ამ 13-14 საუკუნის ხატზეც (რომელიც დღეს სამწუხაროდ მუზეუმშია) თქვა თითებით ICXC-ს არ გამოსახავსო? მართალია პატარაა, მაგრამ ეტყობა, ან შეგიძლია გადმოწერო და იქ უფრო კარგად გამოჩნდება.


სურ. 7.




სურ. 8.


კანონისტი - (ციტატა) (ძველმართლმადიდებელი): "ეს ვიღაც მეცნიერი მგონი დავასახელე და ის საკმაოდ სერიოზული მეცნიერია. ის შენი ეკლესიის წევრი და ავტორიტეტული ბიზანტიოლოგი იყო. მიკვირს, შენისთანა უგანათლებულეს კანონისტს და მოაზროვნეს მისი სახელი რომ არ სმენია.

მეცნიერთა პრიმატი ეს ახალი რამე შემოიღეთ? თუ არ მაქვს უფლება მეცნიერს დავეთანხმო, ვინც არ უნდა იყოს ის?

(ციტატა) (ძველმართლმადიდებელი): "როდის და სად ვთქვი მე, გინდა თუ არა ყველა ძველ ხატზე ორი თითია გამოსახულიო... "

კარგია, რომ აღიარე. მაშინ რას ნიშნავს თითების ის წყობა, რაც ანჩისხატზეა?

(ციტატა) (ძველმართლმადიდებელი): "იქნებ ჯერ ბიბლია წაგეკითხა, ჰა?!"

ბიბლია რა არის?

(ციტატა) (ძველმართლმადიდებელი): "მოხდა ეგეთი რამ? ასწავლა სახელობითი კურთხევა მაცხოვარმა მოციქულებს? და თუ გაქვს ამისი ცნობა, მაგას გვიმალავ შე კაცო? ააა?გაგვაბედნიერე ერთი!"

იქნებ შენ გვითხრა, სად წერია, რომ ასწავლა? ერთადერთი ხატების არგუმენტი გქონდა და ისიც, გაირკვა თურმე, რომ ყველა ხატზე არაა.

(ციტატა) (ძველმართლმადიდებელი): "ხომ არ იცი, "კანონისტ", ქრისტეს ჯვარზე დაფა რომ დააკრეს ზედ რა ეწერა?"

ვიცი რა ეწერა: იეშუა ჰა-ნოცრი, მელეხ იეჰუდიმ. თარგმნით როგორც გინდა ისე თარგმნე. საერთოდ, ქრისტიანობაში, კერძოდ კი სჯულისკანონში, სადაც "იუდეველზეა" საუბარი, იგულისხმება იუდაისტური რელიგია და არა ებრაელი ერი. "ვინც იუდეველთა ტაძარში შევიდეს... სანთელი აანთოს... ილოცოს..." – აქ იგულისხმება იუდაისტური რელიგიური საკულტო ნაგებობა და არა ებრაელი ერის წარმომადგენლის კუთვნილი თუ აშენებული შენობა.

(ციტატა) (ძველმართლმადიდებელი): "და მაინტერესებს, ბერძნულში ასო "ს", სლავური კირილიცით: "С", როგორ იწერება?"

თანამედროვე ბერძნულში – Σ, ძველბერძნულში – С

(ციტატა) (ძველმართლმადიდებელი): "უკაცრავად, რას ნიშნავს "თანახმად წმიდა წერილისა"? სად წერია ეგ წმ. წერილში და საიდან გავიგოთ სახელობითი წყობა იგულისხმება მანდ თუ არა?"

მაგრამ პეტრემ უთხრა: ოქრო-ვერცხლი მე არა მაქვს, ხოლო რაცა მაქვს, მოგცემ: იესო ნაზარეველის სახელით აღდეგ და გაიარე. (საქმ. 3; 6). ასე იქცეოდა მრავალი დღის მანძილზე. თავგაბეზრებული პავლე მიუბრუნდა სულს და უთხრა: იესო ქრისტეს სახელით გიბრძანებ გამოხვიდე მაგისგან. და გამოვიდა იმწამსვე. (საქმ. 16; 18). ეს ადასტურებს, რომ მოციქულები აკურთხებდნენ ქრისტეს სახელით, რაც საფუძველს გვაძლევს ვივარაუდოთ, რომ შეიძლებოდა ქრისტეს სახელის ინიციალები გამოეხატათ ჯვრის გადასახვის დროსაც. ცხადია, მე სტაროვერი არ ვარ, რომ ესეთი რამე უტყუარ მტკიცებულებად გამოვაცხადო (მსგავსად ხატებზე გამოსახული თითებისა), მაგრამ სერიოზული არგუმენტი კი არის მისთვის, ვისაც "ყურნი ასხენ სმენად".

(ციტატა) (ძველმართლმადიდებელი): "იესუ ნაზორეველი".

ნაზორეველი და ნაზარეველი სხვადასხვა რამეა. სხვა რა კითხვებიც გექნება, მკითხე. არ მეზარება პასუხი.

(ციტატა) (kinoteli): ვისურვებდი რომ ვეღარ გააკეთო.... მოდერებს ვთხოვ მის პოსტებზე რეაგირებას საქართველოს მართლმადიდებელი ეკლესიის და მისი მოძღვრის შეურაწყოფისთვის.

არაა საჭირო. ყველამ თავისი თავი უნდა გამოავლინოს ბოლომდე.

agmsarebeli - ძველმართლამდიდებელო, წმინდა ეპიფანე კვიპრელის არგუმენტი გთხოვბთ განიხილოთ. მელეტიზე მოგვიანებით დაგიბრუნდებით. მიიღეთ შენიშვნა კორექურულობაზე? მელეტიმ ისინი აკურთხა, მე უბრალოდ ციტატა მოვიყვანე. ამიტომ ბატონი ედიშერი უბრალოდ არაფერს ახსენებს.

კანუდოსელი - ბოდიშს ვიხდი, მაგრამ რა უმტკიცებთ ძველმართლმადიდებელს, რომ ორი თითით პირჯვრისწერა უფრო ძველი არაა, ვიდრე სამით? სამეცნიერო წრებისთვის ეს არაა სადაო საგანი, ორი თითით უფრო ძველი წესია, ვიდრე სამით...საქმე სხვაა, რომ თავად ორი თითია გვიანდელი მოვლენა და მასზე ადრე იყო ერტი თითი და ისიც მხოლოდ შუბლზე ჯვრის გამოსახვით, რაც სხვათა შორის იუდეოქრისტიანული პირველი ეკლესიიდან იღებს დასაბამს. აჯობებს უმტკიცოთ არა აბსურდი და დაემსგავსოთ მას, არამედ სიმართლე თქვათ - რომ კი, ორი თითი უფრო ძველია, ვიდრე სამი თითი, მაგრამ მთელი ვიტამინები ამაში არაა...

damiane80 - (ციტატა) (ძველმართლმადიდებელი): ანჩისხატის თითების წყობა არ არის კურთხევის და პირჯვრისწერის მაჩვენებელი! უნდა დამეთანხმოთ იმაში, რომ თქვენს მიერ ნაჩვენები წყობა არაფრისთვის არ გამოიყენება ეკლესიაში.

ესე იგი ხატზე გამოსახულია ის რაც არაფრისთვის არ გამოიყენება, ისეა გამოსახული.

ანჩისხატის მაგალითზე მოგწერე უკვე, რომ თუ ყურადღებას მიაქცევ ამ ხატზე მაცხოვრის მეორე ხელი ფაქტობრივად არ ჩანს, ხოლო მარჯვენა ხელის მტევანი, სრულიად მიზანმიმართულად და შეგნებულად არის გამოკვეთილი და იგი წარმოადგენს მაკურთხებელ მარჯვენას თითების წყობით პირველი 2 გაშლილი, არათითი და ცერი შეერთებული და ნეკი გაშლილი (რაც ძალიან ახლოს დგას ქრისტეს მონოგრამასთან ICXC, მაგრამ ეს კიდე ცალკე თემაა). მთავარი ის არის, რომ ანჩისხატის ხატზე გამოსახული მაცხოვრის მარჯვენა არა შემთხვევით აეის დატანილი, არა ხაზგასმით წარმოადგენს მაკურთხებელ მარჯვენას და ამის არ დანახვა, რბილად რომ ვთვათ არაობიექტურობაა...

შენი" არგუმენტი", რომ ეს არ არის მაკურთხებელი მარჯვენა არ ემყარება "არაფერს", მე კი ხატების მაგალითზე გაჩვენებ, რომ მაცხოვრის მაკურთხებელი მარჯვენა ამ ხატზე ხაზგასმულია... და ეს ვერ იქნებოდა ისე შემთხვევით... http://www.orthodoxy.ge/khatebi/anchiskhati.htm

გარდა ამისა, შენ როცა გინდა მაცხოვრის მარჯვენა მაკურთხებელია, როცა არ გაწყობს არა??? არ გამოვა ასე.

(ციტატა) (ძველმართლმადიდებელი): ე. გოლუბინსკის თქმით ასეთი ფორმები წარმოადგენენ ე. წ. "ორატორულ ჟესტს", ანუ ხატის დინამიურობას, მქადაგებლობას. სხვათა შორის არსებობს ასევე ძველი ხატები, სადაც თითების წყობა სხვაგვარად არის. და როგორ ფიქრობთ, შეიძლება ყველა ის წყობა, რომელთაც კი ძველ ხატებზე შევხვდებით კურთხევის გასაცემ ან პირჯვრისსაწერ წყობად მივიჩნიოთ? სად და ვინ თქვა ამგვარი რამ? თანაც, მაშინ გამოდის, რომ თითების წყობას წარამარა ცვლიდნენ, ხან როგორ იყო და ხან როგორ. ამას კი არ ადასტურებს არც ეკლესიის ისტორია, არცერთი სამეცნიერო ნაშრომი და არც ეკლესიის მამათა სწავლანი. ნუ გამოვიგონებთ იმას, რაც არასდროს ყოფილა.

არ გინდა ახლა ეს ზღაპრები, შენს მიერვე მოტანილ ხატების აბსოლუტურ უმრავლესობაში გამოირჩევა მაცხოვრის მაკურთხებელი მარჯვენის 2 ფორმა: ერთი 2 თითით და შეერთებული დანარჩენი სამით და მეორე, ისეთი როგორცვ ანჩისხატზეა. ახლა შენ თუ იუველური სიზუსტით გინდა ყველა ერთსა და იგივე ჰგავდეს, ასე ვერ მივაღწევთ შედეგს.

და ბოლოს ხატების თემა რომ ამოვწუროთ, შენ პასუხი არ გაეცი ამას:

შენ მიერვე მოტანილ და თქვენსავე საიტზე განთავსებული ხატებიდან, სადაც მაცხოვრის მაკურთხებელი მარჯვენა არის 2 თითი, იმავდროულად მაცხოვრის ფრესკაზე გვხდება მონოგრამა ICXC. მეტი დამაჯერებლობისათვის ვაკოპირებ შენსავე მოყვანილ წყაროებს:

http://www.oldorthodox.ge/images/10%20(40).jpeg

http://www.oldorthodox.ge/images/10%20(40).jpeg

ა ბატონო იგევეა აქაც:

http://www.oldorthodox.ge/images/10%20(44).jpg

აქ კიდევ ერთი:

http://www.oldorthodox.ge/images/10%20(23).jpg

http://www.oldorthodox.ge/images/10%20(23).jpg

არ გაინტერესებს საიდან ასეთი ტანდემი მონოგრამა და 2 თითიანი პირჯვრის წერა (მახსოვს შენ თავად აკრიტიკებდი მონოგრამას და მას სლავურ წარმოშობას დარუსეთის რეფორმას უკავშირებდი)?

(ციტატა) (ძველმართლმადიდებელი): არცერთ ეკლესიაში არ ასწავლიან პირჯვრისწერას "როგორც გინდა, ოღონდ მართლმადიდებლური აზრი ჩადე", არამედ ასწავლიან კონკრეტულ ფორმას. თქვენთან განა ასე არ არის? როგორც მოეპრიანებათ ისე იწერენ მორწმუნეები პირჯვარს? იწერს ვინმე ერთი თითით? და მისცემს კი მღვდელი ამის უფლებას?

შინაარსს უნდა შეესაბამებოდეს ფორმა. თუ ერთი თითი გადაიწერ პირჯვარს ამით შენ ვერ გამოხატავ სამების ერთობას და ქრისტეს 2 ბუნებას, ხოლო იმ სახით, რომლითაც ჩვენ პირჯვარს ვისახავთ ამ შინაარსაც ვდებთ და მას ფორმაც შეესაბამება. ჩვენსა და თქვენ პირჯვრის წერის წესს შორის სხვაობა თითების თანმიმდევრობაში, შინაარსი იგივეა.

რაც შეეხება საიდან უნდა ვიცოდეთ, უნდა ვიცოდე წმინდა მართლმადიდებელი ეკლესიის წიაღიდან, რომესაც დღეის მდგომარეობით ხელმძღვანელობს საქართველოს პატრიარქი, ილია II...

(ციტატა) (ძველმართლმადიდებელი): პირადად მე, სამი თითით პირჯვრისწერა მიმაჩნია მწვალებლობად. სამების ჯვარცმად და ქრისტეს ვნებათა დაკნინებად.

საიდან მოიტანე ასეთი განმარტება, თუ შენი კერძო აზრია...

(ციტატა) (ძველმართლმადიდებელი): ორი თითით პირჯვარს იწერდნენ ასმუხლიანი კრების წმიდა მამები: გური და ბარსონუფი საკვირველთმოქმედნი, მიტროპოლიტი მაკარი, წმ. მღვდელმოწამე ფილიპე. სხვათა შორის, ნიკონის რეფორმების დროს, ძველმორწმუნე მართლმადიდებლებმა რეფორმატორებს უჩვენეს სამი საუკუნის განმავლობაში, მოსკოვის ერთ ერთ ტაძარში უხრწნელად მწოლიარე წმ. ანნა კაშინსკაიას სხეული. წმ. ანნას თითები შეკრული ჰქონდა ორთითიანი წყობით. ამ მოწმობაზე რეფორმატორები ისე გაგულისდნენ, რომ მოიმოქმედეს უპრეცედენტო რამ, ჯერ ტაძრიდან გაიტანეს და სადღაც დამარხეს წმინდანის გვამი (მისი ადგილსამყოფელი დღემდე უცნობია), შემდეგ კი წმინდანთა დასიდანაც "ამორიცხეს".

და რის საწინააღმდეგოდ მოგყავს ეს ფაქტი არ მესმის, ითქვა უკვე, რომ 2 თითი პირჯვრის წერა (სამ მოკეცილთან ერთად) არ ეწინააღმდეგება მართლმადიდებლურ სწავლებას ჩვენს ეკლესიაშიც (მით უფრო ეს დადასტურებული ყოფილა რუსეტშიც 1971 წლის შემდეგ)...

(ციტატა) (ძველმართლმადიდებელი): თუ შეიძლება მიჩვენეთ ძველი ხატი სადაც თითები გამოსახულია ამგვარი წყობით: ICXC. აქამდე რაც მიჩვენეს (მაგ. ანჩისხატი და სხვა მსგავსი ხატები), არ გამოსახავენ ამ წყობას. გთხოვთ კარგად დააკვირდეთ როგორ გამოისახება სახელობითი წყობა და როგორ ის, რასაც მიმოწმებენ.

ჯერ ერთი, ეს მონოგრამა მაცხოვრისა გამოსახულია შენსავე მიერ დამოწმებული ხატების ფრესკებზე (იხ. ზემოთ); და მეორეც, მე მგონია, რომ მაკურთხებელი მარჯვენა ანჩისხატისა და სხვა მისი მსგავსი გამოხატავს სწორედ მაცხოვრის სახელს ძველ ბერძნულ ენაზე და არა სლავურად, როგორც ამას შენ უთითებ შეცდომით და ასევე შეცდომითაა ნათქვამი თქვენს საიტზე.

(ციტატა) (ძველმართლმადიდებელი): მომიტევეთ თუ ყველა პოსტს ვერ გავეცი პასუხი. ამას მოგვიანებით გავაკეთებ.

საპასუხო მართლაც ბევრია, საჭიროა კითხვა პასუხების სისტემატიზაცია და კონკრეტულ თემებზე კონცენტრირება, ამიტომ მართალია წინა პოსტებში სხვა საკითხებიც იდა მაგრამ აქ აღარ გავიმეორებ. ნელ-ნელა მოგაწვდი. ისე ამას თუ გაითვალისწინებ კარგი იქნება:

შენ ამ ფორუმზე შემოიტანე საკითხი, რომ მხოლოდ 2 თითი პირჯვრის გადაწერის წესი არის მარტებული და ყველა სხვა არასწორია. რადგან საკითხი შენს მიერ ასე დგას. ამიტომ პირველ რიგში, შენ გევალება დაგვიმოწმო 2 გარემოება:

1) 2 თითი პირჯვრის გადაწერა სწორია;

2) არასწორია, ყველა სხვა ფორმა პირჯვრის წერისა (მათ შორის 3 თითით).

ზემოთ მოყვანილი 2 საკითხიდან ამ ეტაპზე რაც წავიკითხე პირადად მე ვაღიარებ და გიდასტურებ, რომ 2 თითით პირჯვრის გადაწერა არ ეწინააღმდეგება მართლმადიოდებლურ სწავლებას (გნებავს ვთქვათ ერთ-ერთი ყველაზე ძველია) და მისარებია ამდენად, მაგრამ, რაც შეეხება მეორე საკითხს შენ არ გაქვს არცერთი არტგუმენტი, რომ არასწორია (შესაჩვენებელია და დაგმობილია) სამი თითით პირჯვრის წერა.

მე ის ისტორია მართლაც არ ვიცი ისე კარგად, როგორც შენ, მაგრამ შენსავე ნათქვამს ვენდობი და იქედან გამომდინარე მაქვს არგუმენტები, რომ 2 თითი პირჯვრის დაწერასთან ერთად შეწყნარებულია და არ არის დაგმობილი სამი თითით პირჯვრის გადაწერა.

გთხოვ მიმითითო თუნდა ერთი წყარო, სადაც სამი თითი (და იგივე შინაარსით, რაც 2 თითის შემთხვევაში) გადაწერილი პირჯვრის წესი დაიგმო და კი ბატონო... ვიმსჯელოთ შემდეგ.

სამაგიეროდ, შეგახსენებ, შენსავე დამოწმებულ ფაქტს, რომ რუსეთში რეფორმის პერიოდში ძველმართმადიდებლები და რეფორმის მიმდევრები მთელი 10 წლის განმავლობაში ინარჩუნებდნენ ევქარისტიულ კავშირს (სანამ კრება ჩატარდებოდა), ანუ 10 წლის განმავლობაში ერთი სამი თითით იწერდა პირჯვარს, მეორე 2-ით მაგრამ მათ შორის ევქარისტიული კავშირი არ შეწყვეტილა... და ვინ იცის ის კრება რომ არ ჩატარებულიყო და 2 თითი პირჯვრის გადამწერები არ შეეჩვენებიათ, დარჩებოდა ისე როგორც იყო - ანუ ნაწილი 2 თითი დაიწერდა პირჯვარს ნაწილი სამით, მაგრამ ყველანი იქნებოდნენ ერთი წმინდა მართლმადიდებელი სამოციქულო ეკლესიის შვილები.

ამ უკანასკნელის იმედით.

terra - მე ვიცი, რომ არა მხოლოდ 2 თითით, არამედ 5 თითითაც იწერდნენ პირჯვარს, ოღონდ ეს ძალიან ადრე. რა გაკამათებთ, მართლა ვერ მესმის.

damiane80 - (ციტატა) (კანუდოსელი): აჯობებს უმტკიცოთ არა აბსურდი და დაემსგავსოთ მას, არამეტ სიმართლე თქვათ - რომ კი, ორი თითი უფრო ძველია,ვიდრე სამი თითი, მაგრამ მთელ ვიტამინები ამაში არაა...

ერთადერთი რასაც ჩვენ ვამტკიცებთ, რომ სამი თითით პირჯვრის წერა არ არის მკრეხელობა, როგორც ეს მას ჰქონია. აქ უამრავჯელ ითქვა, რომ 2 თითი პირჯვრის წერა ძველი საეკლესიო წესია და მაში არამართლმადიდებლური არაფერია.

sopo... - (ციტატა) (dzvelmartlmadidebeli): 1) უპირველესად მივუთითებთ ძველ კურთხევანებში შეტანილ მიღების წეს-განგებას მონოფიზიტების მართლმადიდებლობაში მიღებისა. ალბათ ვიცით, რომ ასეთი წეს-განგებები ყოველთვის მიიღებოდა კრებითად და ის არ გამოხატავდა კერძო შეხედულებას. სხვა სარწმუნოებიდან მართლმადიდებლობისკენ მოქცევის შემთხვევისთვის ეკლესიას გააჩნია კრებითად მიღებული ფორმები მწვალებელთა მიღებისა. ასევე ე. წ. უარყოფის ტექსტები, სადაც ჩამოწერილია კონკრეტული მწვალებლობის ცდომილებები, რომელსაც სათითაოდ უარყოფს ერეტიკოსი და აღიარებს მართლმადიდებლურად. მაგალითად იუდეველობიდან მოქცეულებს აგმობინებენ ამ სარწმუნოებისთვის დამახასიათებელ ცდომილებებს, ასევე მუსლიმებს, ლათინებს და ა. შ. 3) არსებობს აგრეთვე კონსტანტინოპოლის 1170 წლის 29 ივლისის ადგილობრივი კრების მოთხოვნა მონოფიზიტ მწვალებელთა მიმართ, რომელთაც კრებამ მოსთხოვა ორი რამ: 1) საზიარებელ ღვინოში არ შეერიათ ზეთი (ანუ იმდროინდელი მონოფიზიტები ევქარისტიის საიდუმლოს შესრულებისას საზიარებელ ღვინოში ზეთსაც ურევდნენ) და პირჯვარი გადაეწერათ ორი თითით.

ამაზე ხომ ითქვა რომ მონოფიზიტობის მის მწვალებლურ სწავლების უარყოფა ქრისტეს ერთბუნებრიობაზე მოითხოვდა ამას.

(ციტატა) (dzvelmartlmadidebeli): 2) გარდა ამისა, არსებობს აგრეთვე მოსკოვის ასმუხლიანი კრების (1551 წ.) განჩინება ორი თითით პირჯვრისწერის შესახებ, რომელიც მიიღეს იმ დროს რუსეთში შემოსული სამთითიანი პირჯვრისწერის აღმოსაფხვრელად.

მოსკოვის ადგილობრივი კრება თუ ავტორიტეტია მისივე აღიარებულია დღევანდელი სამი თითით პირჯვრისწერა, ასე რომ ესეც ჭეშმარიტებაა?

(ციტატა) (dzvelmartlmadidebeli): 4) ცნობილი ათონელი მოღვაწე, თქვენი ეკლესიის ერთ ერთი ავტორიტეტი, ნიკოდიმოს მთაწმინდელი ცნობილი "უხილავი ბრძოლის" და ასევე არანაკლებად ცნობილი ბერძნული დიდი რჯულისკანონის "პიდალიონის" კომენტატორი, წმ. ბასილი დიდის 91 კანონის განმარტებაში წერს, რომ ბასილის სიტყვები: "მორწმუნეების მიერ ჯვრის გამოსახვა ჩვენი უფლის იესუ ქრისტეს სახელის მიმართ ვინ გვასწავლა ჩვენ წერით" გულისხმობს ორი თითით პირჯვრისწერას. ნიკოდიმოსის თქმით ეს ფორმა პირჯვრისწერისა არის ძველთაძველი. ძველი, საეკლესიო-კრებითი დადგენილებები პირჯვრის სამი თითით გადაწერის შესახებ კი ნამდვილად არ არსებობს. ყოველ შემთვევაში მე არაფერი ვიცი ამის შესახებ და თუ ვინმემ იცის დამიმოწმოს.

ბასილი დიდის ციტატაა ჯვრის გამოსახვაზე თითების წყობაზე არაფერია ნათქვამი.

(ციტატა) (dzvelmartlmadidebeli): შენიშვნა 1: ტერტულიანესთან დაკავშირებით მინდა შეგნიშნოთ, მე გთხოვეთ ზუსტად დაგემოწმებინათ ტერტულიანე, რაც იმას ნიშნავს, რომ უნდა მოგეტანათ ტერტულიანეს ნათქვამი ფრაზა. დაგესახელებინათ ის წყარო, სადაც თქვა მან ამგვარი რამ. თქვენ დამიმოწმეთ ლინკი, სადაც მოცემულია ტერტულიანეს ნაშრომი, მაგრამ უცხო ენის არცოდნის გამო გაგვიჭირდა ფრაზის მოძებნა. თუ უფრო კონკრეტული იქნებით შეგვეძლება ამ საკითხზე მსჯელობა.

აქ ფართოდ არის განხილული და ყველა მწერალთან ჯვრის გამოსახვის ისტორია გვხვდება ცერა და ხუთი თითით,


http://books.google.ge/books?id=ZfoXuDjd0pQC&pg=PA129&lpg=PA129&dq=tertullian+It+was+made+originally+with+the+thumb+of+the+right+hand,+usually+on+the+forehead&source=bl&ots=ptU82oLRqw&sig=XXvq_6DjaNBHmpYAbzo9-HuHFvE&hl=ka&ei=NfYRTK7tH8WjOO3yxYII&sa=X&oi=bo ok_resu lt&ct=result&resnum=10&ved=0CCoQ6AEwCQ#v=onepage&q&f=false

(ციტატა) (dzvelmartlmadidebeli): ანჩისხატის თითების წყობა არ არის კურთხევის და პირჯვრისწერის მაჩვენებელი!

რისი მაჩვენებელია?

(ციტატა) (dzvelmartlmadidebeli): და ბოლოს, ერთხელ, წინა პოსტებში, უკვე ვთქვი, რომ ეკლესიას მიღებული აქვს გარეგნული ფორმა, რითაც სიმბოლურად გამოხატავს სამების ერთობას და ქრისტეს ორბუნებოვნებას. მსჯელობა იმის შესახებ თითქოსდა უმთავრესია თუ ვინ რა აზრს დებს ამ ფორმებში მთლად მისაღები არ არის. იმიტომ, რომ ვერავის გულისთქმას ჩვენ ვერ გავაკონტროლებთ. ვინმე ორი თითითაც რომ იწერდეს პირჯვარს და მასში ნესტორიანულ შეხედულებებს დებდეს, მე როგორ უნდა გავიგო.

ეს ვერ მივხვდი მე ვდებ აზრს რომ ვაქებ წმ სამებას, ვაღიარებ ქრისტეს ორბუნებრიობას გულისთქმა მომივა რომ ერთი ბუნებრიობა ვაღიარო მივიღებ შესაბამის რელიგიას, 21-ე საუკუნეა, ვინ მადგას თოფით, და ყველა ასე მოიქცევა პირჯვრისწერით სხვადასხვა რელიგიების სწავლების ჩადებას რომელი ჭკუათმყოფელი დაიწყებს?

(ციტატა) (dzvelmartlmadidebeli): ორი თითით პირჯვარს იწერდნენ ასმუხლიანი კრების წმიდა მამები: გური და ბარსონუფი საკვირველთმოქმედნი, მიტროპოლიტი მაკარი, წმ. მღვდელმოწამე ფილიპე. სხვათა შორის, ნიკონის რეფორმების დროს, ძველმორწმუნე მართლმადიდებლებმა რეფორმატორებს უჩვენეს სამი საუკუნის განმავლობაში, მოსკოვის ერთ ერთ ტაძარში უხრწნელად მწოლიარე წმ. ანნა კაშინსკაიას სხეული. წმ. ანნას თითები შეკრული ჰქონდა ორთითიანი წყობით. ამ მოწმობაზე რეფორმატორები ისე გაგულისდნენ, რომ მოიმოქმედეს უპრეცედენტო რამ, ჯერ ტაძრიდან გაიტანეს და სადღაც დამარხეს წმინდანის გვამი (მისი ადგილსამყოფელი დღემდე უცნობია), შემდეგ კი წმინდანთა დასიდანაც "ამორიცხეს".

წმ ანა კაშინსკაიას ცხოვრებაში ნათქვამია რომ პროტოპრესვიტერი ბასილის მიხედვით ხელი იყო მაკურთხებელი ხოლო გამოძიებით დადასტურდა ის რომ არ იყო მაკურთხებელი, ეს ორთითიანი ჯვრის გამოსახვა ინტერპრეტაციაა

http://www.pravenc.ru/text/%D0%90%D0%BD%D0%BD%D1%8B%20%D0%9A%D0%B0%D1%88%D0%B8%D0%BD%D1%81%D0%BA%D0%BE%D0%B9.html

(ციტატა) (dzvelmartlmadidebeli): არჩილ მინდიაშვილზე მოდერატორს შევპირდი არ ვილაპარაკებ მეთქი და არ მინდა დავარღვიო ჩემი სიტყვა. აქ კი მოკლედ გეტყვი: როცა ვთქვი მინდიაშვილი უმძიმეს "ხიბლშია"-თქო, მქონდა ამის საფუძველი. ის ხშირად ქადაგებს სიზმრებს, ზოგჯერ საკუთარსაც, ამბობს რომ ნალაპარაკებია წმიდა გიორგისთან და მისთანანი... შემიძლია უფრო ვრცლად ვისაუბრო ამ ადამიანზე, მაგრამ ჯერ მოდი შევუთანხმოთ მოდერატორს, რომ კიდევ რაიმე გაუგებრობა არ გამოიწვიოს ამან.

ქადაგებს სიზმრებს თუ ყვება, მეორეც წმ გიორგის მასთან რომ არ უსაბრია წმ გიორგისგან უშუალოდ გეუწყათ, თუ ღვთის მიერ მონიჭებული ნიჭი გვაქვს ადამიანთა მდგომარობის ხედვის , ასეთი კატეგორიული შეფასებების დასმა, თავის ღვთის ადგილზე დაყენება - ასეთი კადნიერება ხომ არაა სწორედ ხიბლი? ჩემი თანამშრომელი სასიკვდილო დიაგნოზით საოპერაციოდან გამოიყვანეს, ხელი არ მოკიდეს . დაავადება გამქრალი იყო, წინა დღეს მამა არჩილს სთხოვა ლოცვაში მომიხსენეო მეტი არაფერი, დღეს ცოცხალია საღსალამათი... მე მესმის სუბიექტური უნდობლობა, არდათანხმება ან მსგავსი , მაგრამ ასეთი საჯაროდ მოძღვრების სულის დიაგნოზების დასმა.

(ციტატა) (dzvelmartlmadidebeli): ამპარტავნება სულ სხვა რამეა. მოძღვრის კრიტიკა კი ამპარტავნება არ არის. წაიკითხეთ წმ. ათანასე ალექსანდრიელის განმარტება სახარების სიტყვებზე: "უკეთუ მარჯვენა თვალი ან ხელი გაცდუნებდეს შენ, აღმოიღე იგი და განაგდე შენგან". წმ. ათანასე დიდის განმარტებით "თვალში" და "ხელში" იგულისხმებიან ეპისკოპოსები და მღვდლები. და თუ ისინი თავიანთი ცხოვრებით და ქადაგებებით გაცთუნებენ, განეშორეთო მათ. ასევე არ არის აკრძალული სასულიერო პირთა მხილება თუ ისინი მართლმადიდებლურ სწავლებასთან შეუთავსებელ მოძღვრებებს გვთავაზობენ.

თუ ასე ზედმიწევნით ხელმძღვანელობთ ქრისტეს სწავლებით მაშინ რომელი სახარებით ხელმძღვანელობთ, ციტირება იქნებ მოახდინოთ სად მოგვიწოდებს ქრისტე სასულიერო პირთა მხილებისკენ ზურგსუკან თან საჯაროდ? მე ერთი ვიცი სიყვარულით და ზრუნვით ისიც მას უნდა უთხრათ უშუალოდ, მიბრძანდით და გაუზიარეთ გულისტკივილი მართლმადიდებლურ სწავლებასთან არშეთანხმებულს თუ გვთავაზობს.

(ციტატა) (dzvelmartlmadidebeli): შენიშვნა 2: თითების წყობის ის ფორმები, რომლებიც თქვენ ლინკების სახით დაიმოწმეთ არ გახლავთ პირჯვრისწერის ფორმა. ის არც კურთხევის ფორმაა. ე. გოლუბინსკის თქმით ასეთი ფორმები წარმოადგენენ ე. წ. "ორატორულ ჟესტს", ანუ ხატის დინამიურობას, მქადაგებლობას. ამ დღეებში დავდებ პროფ. ე. გოლუბინსკის ამ გამონათქვამს და ერთად ვიმსჯელოთ. უნდა დამეთანხმოთ იმაში, რომ თქვენს მიერ ნაჩვენები წყობა არაფრისთვის არ გამოიყენება ეკლესიაში. ის თქვენს ეკლესიაშიც კი არ გამოიყენება და ამ საკითზე დავას აზრი არა აქვს. რაც შეეხება ლინკს, რომელიც სერაფიმე საროველის მიერ სამი თითით გადაწერას აჩვენებს, ალბათ უნდა მიხვდეთ, რომ ის ჩვენთვის წყარო და რაიმე ავტორიტეტი ვერ იქნება. სერაფიმე საროველი არის "წმინდანი", რომელიც შერაცხა თქვენმა ეკლესიამ განხეთქილების შემდეგ. მისი "წმინდანობა" საეჭვო იყო იმდროინდელი მმართველი სინოდისთვისაც (უფრო დაწვრილებით იხ. აქ: http://www.oldorthodox.ge/wrl_serafime_saroveli.html). მოგვიანებით სერაფიმე წმინდანად შერაცხეს მეფე ნიკოლოზ II-ის კატეგორიული მოთხოვნით. იმ დღიდან არის "წმინდანი" სერაფიმე. ამდენად მისი ხატები სამი თითით პირჯვრისწერის დასამტკიცებლად არ გამოგადგებათ.

მე არ მგონია კამათის გაგრძელება თუ ღირს ასეთი მსოფლმხედველობის ადამიანთან რომელიც ბრჭყლებით მოიხსენიებს ამ უდიდეს წმინდანს საოცარი ღვაწლის , უამრავ სასწაულზე სიცოცხლეში თუ სიკვდილის მერე რომ აღარაფერი ვთქვათ, ასეთისგან ჭეშმარიტებაც რომ მოვისმინო ვეღარ ვირწმუნებ.

ძველმართლმადიდებელი


პირჯვრისსაწერი თითების "განვითარების" თეორიის შესახებ


ნაწყვეტი არქიეპისკოპოს პავლეს შრომიდან

"პირჯვრისწერისა და კურთხევის შესახებ"

ერთი თითით პირჯვრისწერის გასამართლებლად ახალმოწესეთა მკვლევარებმა ჩამოაყალიბეს თეორია პირჯვრისსაწერი თითების წყობის "განვითარების" შესახებ, რომელიც მიღებულია საქართველოს გაბატონებული, ე. წ. "მართლმადიდებელი" ეკლესიის ადეპტთა მიერაც. აი, რას წერს პროფ. კაპტერევი ამის შესახებ:

"თავდაპირველი და ყველაზე უძველესი ფორმა პირჯვრისსაწერი თითების წყობისა, რომელსაც ქრისტეანობის პირველ საუკუნეებში იყენებდნენ და ეკლესიის რწმენით (იგულისხმე ახალმოწესეთა ეკლესია - ეპ. პ.), თავის დასაბამს იღებს მოციქულთა დროიდან, იყო ერთი თითით პირჯვრისწერა, - ანუ, მაშინ პირჯვარს იწერდნენ ერთი თითით".

კაპტერევის აზრით, ამის დამადასტურებელი მთელი რიგი უეჭველი მოწმობები არსებობს. "ასე მაგალითადო, -წერს ის, - წმ. იოანე ოქროპირი ამბობს: როდესაც პირჯვარს იწერ, წარმოიდგინე მთელი მნიშვნელობა ჯვრისა… არა უბრალოდ თითით უნდა გამოვსახოთ ჯვარი, არამედ გონებითა და სარწმუნოებით" - "...არა თითითა ხოლო ჯერ არს გამოსახვაი ჯუარისაი, არამედ პირველად გონებითა და სარწმუნოებითა" (ედ. ჭელიძე. დასახ. ნაშრ. გვ. 199)).

"წმ. ეპიფანე ლაპარაკობს ვინმე მის ნაცნობ მართლმადიდებელ ქრისტეანზე იოსებზე, მას "აუღია წყლით სავსე ჭურჭელი და თავისი თითით გამოუსახავს მასზე ბეჭედი ჯვარი". პირჯვრისწერაში ერთი თითის გამოყენებაზე წერენ: ნეტარი იერონიმე, ნეტარი თეოდორიტე, საეკლესიო ისტორიკოსი სოზომენე, წმ. გრიგოლ დეოლოღოსი, იოანე მოსხი და VIII საუკუნის პირველ მეოთხედში ანდრია კრიტელი. მხოლოდ კირილე იერუსალიმელთან ვხვდებით ასეთ მოწმობას: "ამგვარად, ნუ შეგვრცხვება აღიარება ჯვარცმულისა და შუბლზე აშკარად ვქმნათ თითებით, ბეჭედი ჯვარი".

თვით ჯვარი პირჯვრისწერის წესში ქრისტეანობის პირველ საუკუნეებში გამოისახებოდა სხვაგვარად, ვიდრე შემდგომ პერიოდში. კერძოდ: ერთი თითით იწერდნენ მაშინ ჯვარს შუბლზე, ზოგჯერ პირზე, თვალებზე, გულზე და საერთოდ სხეულის ცალკეულ ნაწილებზე. ისეთი პირჯვრისწერა, რომელიც ამჟამად გამოიყენება და იწყება შუბლიდან, გადმოდის ჭიპზე, ადის მარჯვენა მხარზე და შემდგომ გადადის მარცხენაზე, ქრისტეანობის პირველ საუკუნეებში საერთოდ არ გამოიყენებოდა არამედ, - გასული საუკუნეების მკვლევართა აზრით, - ჩვეულებად გვიან, დაახლოებით IX საუკუნიდან დამკვიდრდა.

"გასაგებია, - აგრძელებს პროფ. კაპტერევი, - თუ რატომ შეცვალეს ბერძნებმა (არაუგვიანეს IX საუკუნისა) ერთი თითით პირჯვრისწერის ძველი წესი ორ თითზე. როდესაც გამოჩნდა მონოფიზიტთა მწვალებლობა, მან ერთი თითით პირჯვრისწერის მანამდე არსებული ფორმა თავისი სწავლების პროპაგანდირებისთვის გამოიყენა, რადგან ერთ თითში ხედავდა ქრისტეს ერთი ბუნების შესახებ თავისი სწავლების სიმბოლურ მინიშნებას. მაშინ, მართლმადიდებლებმა, მონოფიზიტების საწინააღმდეგოდ, ჯვრის ნიშში დაიწყეს ორი თითის გამოყენება, როგორც ქრისტეს ორბუნებოვნების შესახებ მართლმადიდებლური სწავლების სიმბოლური გამოხატულება. ისე მოხდა, რომ ერთი თითით პირჯვრისწერა იქცა მონოფიზიტობის თვალსაჩინო ნიშნად, ორი თითი კი მართლმადიდებლობისა.

მონოფიზიტობასთან ხანგრძლივმა და შეუპოვარმა ბრძოლამ, რომელსაც ბერძნული ეკლესია ეწეოდა, ბუნებრივად აიძულა მართლმადიდებლები, განსაკუთრებული მნიშვნელობა მიენიჭებინათ ორი თითით პირჯვრისწერისთვის, როგორც თვალსაჩინო და გასაგებ მინიშნებად იმისა, რომ ამგვარად პირჯვრისმაწერალი იყო მართლმადიდებელი ქრისტეანი. მითუმეტეს, რომ სირიაში, ეგვიპტესა და სხვა ბერძნულ ქალაქებში მართლმადიდებლური მოსახლეობა აღრეული იყო მონოფიზიტებთან.

ბერძნებმა ზემოთხსენებულ მიზეზთა გამო შეცვალეს ძველქრისტეანული ერთი თითით პირჯვრისწერა ორი თითით პირჯვრისწერაზე, რომელსაც ოთხას წელზე მეტ ხანს ინარჩუნებდნენ, რომელიც შემდეგ შეცვალეს სამი თითით პირჯვრისწერით. მიზეზი სავარაუდოდ შემდეგშია: თუ ბერძნებმა ერთი თითით პირჯვრისწერის ძველ წესზე უარი თქვეს არა იმიტომ, რომ თავიდანვე მკაცრად მართლმადიდებლური და ეკლესიის დიდ მამათა მიერ აღიარებული ეს ფორმა თანდათანობით თავისთავად არამართლმადიდებლური გახდა, არამედ იმიტომ, რომ მისით ისარგებლეს მონოფიზიტებმა, რომლებმაც ამ წესს, მართლმადიდებელთა საცთუნებლად, დაუკავშირეს თავიანთი მწვალებლური სწავლება, ასე რომ ერთი თითით პირჯვრისწერა გახდა მონოფიზიტობის სიმბოლო, ორი თითით კი - მართლმადიდებლობისა; ორი თითით პირჯვრისწერაზე ბერძნებმა უარი თქვეს არა იმიტომ, რომ თავისთავად ის არამართლმადიდებლურ წესად გარდაიქმნა, არამედ სრულიად სხვა მიზეზთა გამო.

თუკი ორი თითით პირჯვრისწერის გამოჩენა და მისი გამოყენების ხანგრძლივობა ბერძნულ მართლმადიდებლურ ეკლესიაში დამოკიდებული იყო მონოფიზიტობაზე და მხოლოდ მასთან ბრძოლის პერიოდში ჰქონდა თავისი განსაკუთრებული აზრი და მნიშვნელობა, როგორც კი მონოფიზიტობა შეწყდა, კონსტანტინოპოლის ბერძნულმა ეკლესიამ, რომელმაც მოისურვა თვით პირჯვრისსაწერი თითების ფორმითაც განსხვავებული ყოფილიყო არა მარტო ერთი თითით პირჯვრისმაწერალ მონოფიზიტთაგან, არამედ ნესტორიანელთაგანაც, რომლებიც ყოველთვის მკაცრად მისდევდნენ ორი თითით პირჯვრისწერის წესს, რადგან მათ ამ ფორმას დაუკავშირეს თავიანთი მწვალებლური სწავლება ქრისტეში შერწყმული ორი ბუნების შესახებ და ორი თითით პირჯვრისწერის ფორმაში ხედავდნენ თავიანთი სწავლების სიმბოლურ გამოხატულებასა და დასტურს, - ეს ორი თითიც შეცვალა უფრო ბუნებრივი და თითოეული ქრისტეანისთვის დამახასიათებელი სიმბოლოთი, სამი თითით, რომელიც ამავე დროს იყო უმთავრესი ქრისტეანული დოგმატის, წმ. სამების ერთობის სიმბოლო.

ორიდან სამ სამთითიან წყობაზე ეს გადასვლა, რომელიც ბერძნებში სავარაუდოდ XII საუკუნის დასასრულს დაიწყო და XIII საუკუნის ბოლომდე გრძელდებოდა, როდესაც ეს წესი უკვე საბოლოოდ გაბატონდა, განსაკუთრებულად მნიშვნელოვანია ჩვენთვის. რუსებმა, მათზე უადრეს კი სხვა მართლმადიდებელმა სლავებმა, ქრისტეანობა მიიღეს ბერძნებისგან მაშინ, როდესაც, როგორც ვნახეთ, კონსტანტინეპოლის ეკლესიაში ორი თითით პირჯვრისწერის წესი აღიარებული იყო ერთადერთ და სწორ ფორმად და ყველა იყენებდა მას, როგორც მართლმადიდებლური ეკლესიისადმი კუთვნილების აღმნიშვნელ სიმბოლოს. რუსებმა მას შემდეგ, რაც ბერძნებისგან ქრისტეანობა მიიღეს, კონსტანტინეპოლელი საეკლესიო იერარქებიც მოიწვიეს, რომლებმაც სარწმუნოებაშიც დამოძღვრეს ისინი და ბერძნული ეკლესიის ყოველი წესი და რიგი იქაც დაამკვიდრეს.

აქედან გასაგებია, რომ ქრისტეანობით რუსეთის განმანათლებელმა კონსტანტინეპოლელმა ბერძნებმა, უპირველეს ყოვლისა, რუსებს ასწავლეს პირჯვრისწერა, როგორც მართლმადიდებლობისადმი კუთვნილების ყველასთვის თვალსაჩინო ნიშანი. ცხადია, რომ ბერძნებმა ახალგანათლებულ რუსებს პირჯვრისწერა მათი ჩვეულებისამებრ ასწავლეს, ანუ ისე, როგორც ეს იმ დროს დამკვიდრებული იყო ბერძნებს შორის და რაკიღა მაშინ მართებულ და მართლმადიდებელ ქრისტეანთათვის პირჯვრისწერის აუცილებელ ფორმად ორთითიანი წყობა ითვლებოდა, ბუნებრივია, ბერძნებმა ასეთი პირჯვრისწერა დაამკვიდრეს მათ მიერ მოქცეულ ყველა სლავ ხალხს შორის. აი, საიდან გაჩნდა რუსეთში ორი თითით პირჯვრისწერის წესი" (Н. Ф. Каптерев. Патриарх Никон и царь Алекесей Михайлович. Гл. V) ს в (Н. Ф. Каптерев. патриарх Никон и царь Алексей Михайлович, гл. V).

როგორც უკვე აღინიშნა, ახალმოწესეობაში დამკვიდრებულია შეხედულება, რომლის თანახმად პირველ საუკუნეში პირჯვარს ერთი თითით იწერდნენ. პირჯვრისწერის ეს ჩვეულება ეკლესიაში IX საუკუნემდე იყო, მაგრამ ამ პერიოდში, მონოფიზიტ-იაკობიტთაგან განსასხვავებლად, რომლებიც ერთი თითით პირჯვრისწერას უკავშირებდნენ თავიანთ მწვალებლურ სწავლებას ქრისტეზე, მართლმადიდებლური ეკლესია გადადის ორი თითით პირჯვრისწერაზე, რომელიც მაცხოვრის ორი ბუნების აღსარებისა და მონოფიზიტთაგან განმასხვავებელ ნიშად დაიდო. სწორედ ამ მიზეზით, როგორც ირწმუნება პროფ. კაპტერევი, "ძველბერძნული ერთი თითი დროთა განმავლობაში, დაწყებული IX საუკუნიდან, ბერძნულ მართლმადიდებლურ ეკლესიაში შეიცვალა ორი თითით, რომელმაც გამოდევნა ერთი თითით პირჯვრისწერის წესი და საყოველთაო გავრცელება ჰპოვა ბერძენთა შორის".

მოგვიანებით ეკლესიაში ეს ორი თითი იცვლება სამით. პროფ. კაპტერევის მოსაზრებით "ორი თითით პირჯვრისწერის გამოჩენა და მისი გამოყენების ხანგრძლივობა თუკი ბერძნულ მართლმადიდებლურ ეკლესიაში დამოკიდებული იყო მონოფიზიტობაზე და მხოლოდ მასთან ბრძოლის პერიოდში ჰქონდა თავისი განსაკუთრებული აზრი და მნიშვნელობა, როგორც კი შეწყდა მონოფიზიტობა, კონსტანტინეპოლის ბერძნულმა ეკლესიამ, რომელმაც მოისურვა თვით პირჯვრისსაწერი თითების ფორმითაც განსხვავებული ყოფილიყო არა მარტო ერთი თითით პირჯვრისმაწერალ მონოფიზიტთაგან, არამედ ნესტორიანელთაგანაც, რომლებიც ყოველთვის მკაცრად მისდევდნენ ორი თითით პირჯვრისწერის წესს, რადგან მათ ამ ფორმას დაუკავშირეს თავიანთი მწვალებლური სწავლება ქრისტეში შერწყმული ორი ბუნების შესახებ და ორი თითით პირჯვრისწერის ფორმაში ხედავდნენ თავიანთი სწავლების სიმბოლურ გამოხატულებასა და დასტურს, - ეს ორი თითიც შეცვალა უფრო ბუნებრივი და თითოეული ქრისტეანისთვის დამახასიათებელი სიმბოლოთი, - სამი თითით, რომელიც ამავე დროს იყო უმთავრესი ქრისტეანული დოგმატის, წმ. სამების ერთობის სიმბოლო.

ორი თითიდან სამთითიან წყობაზე ეს გადასვლა, რომელიც ბერძნებში სავარაუდოდ XII საუკუნის დასასრულს დაიწყო და XIII საუკუნის ბოლომდე გრძელდებოდა, როდესაც მათში უკვე საბოლოოდ გაბატონდა" (Н. Ф. Каптерев. Патриарх Никон и царь Алекесей Михайлович. Гл. V). ს დ в (Н. Ф. Каптерев. Патриарх Никон и царь Алексей Михайлович, гл. V).

ახალმოწესეთა ეს სწავლება პირჯვრისსაწერ თითთა "განვითარების" შესახებ ვერავითარ კრიტიკას ვერ უძლებს. იგი აშკარად ტენდენციურია და მრავალ გაუგებრობასა და წინააღმდეგობას ბადებს. თავად განსაჯეთ: ამ თეორიის მიხედვით, ქრისტეანები პირჯვარს თავიდანვე, ეკლესიის დაფუძნებიდანვე იწერდნენ ერთი თითით, ეს წესი იცვლება, "არაუგვიანეს IX საუკუნისა" (Н. Ф. Каптерев დასახ. ნაშრ. თ. V), მონოფიზიტთა გამო, რომლებიც პირჯვარს იწერდნენ მართლმადიდებელთა მსგავსეად ერთი თითით და მას თავიანთ მწვალებლურ შეხედულებას უკავშირებდნენ. მაგრამ, რატომ "არა უგვიანეს IX საუკუნისა"? მონოფიზიტური მწვალებლობა აღმოცენდა არა IX საუკუნეში, არამედ ბევრად უფრო ადრე, V საუკუნეში - ქალკედონის IV მსოფლიო საეკლესიო კრება ხომ მონოფიზიტური მწვალებლობის დასამხობად მოიწვიეს! საგულისხმოა, რომ ეს მწვალებლობა, რომელიც უკავშირდება ვინმე ევტიქის სახელს, აღმოცენდა ნესტორიანელობასთან დაპირისპირებაში. ევტიქი ნესტორიანელობას სწორედ მონოფიზიტური სწავლების პოზიციიდან უპირისპირდებოდა. ის ასწავლიდა, რომ ორი ბუნების შეერთების შემდეგ ქრისტეს ჰქონდა სხვა, მესამე ბუნება. აქედან იბადება კითხვა: რატომ შეცვალა მართლმადიდებლურმა ეკლესიამ პირჯვრისწერის წესი "არა უგვიანეს IX საუკუნისა" მონოფიზიტთა გამო, თუკი მონოფიზიტური მწვალებლობა აღმოცენდა V საუკუნეში და IX საუკუნემდე ოთხი საუკუნით ადრე, ქალკედონის IV (451წ.) მსოფლიო კრებაზე იქნა დაგმობილი? - ეს გაუგებარია!

კიდევ უფრო მეტად მიუღებელია ის მტკიცება, რომ ვითომცდა მონოფიზიტთა გამო შეცვლილი თითების წყობა მოგვიანებით, შეცვალეს ნესტორიანელთა გამოც, რომელიც აღმოცენდა მონოფიზიტობამდე და დაგმობილ იქნა III მსოფლიო კრებაზე 431 წელს, ანუ IV მსოფლიო კრებაზე ორი საუკუნით უადრეს.

გაუგებარია აგრეთვე ისიც, თუკი ეკლესია მწვალებელთა გამო ცვლიდა პირჯვრისსაწერ თითთა წყობას, რატომ არ შეცვალა მან იგი ნესტორიანელთა გამო, რომლებიც კაპტერევის თქმით, "პირჯვარს ყოველთვის იწერდნენ ორი თითით?" რატომ იცვლება თითების წყობა მხოლოდ მონოფიზიტთა გამო, რომლებიც ნესტორიანელების შემდგომ გაჩნდნენ, და რატომ არ შეიცვალა იგი უფრო ადრე ნესტორიანელთა გამო? თუკი ყველა ქრისტეანი, მიუხედავად კონფესიური კუთვნილებისა, პირჯვარს ერთნაირად იეწერდა, რატომ არ შეცვალა ეკლესიამ პირჯვრისწერის წესი არიანელების გამოჩენისთანავე, რომლებსაც, ამ ლოგიკას თუ ვერწმუნებით, პირჯვარი უნდა გადაეწერათ ასევე ერთი თითით?

არიანელობასთან არასწორად წარმართულმა პოლემიკამ ხელი შეუწყო აპოლინარიზმის გაჩენას, მასთან არასწორმა დავამ ნესტორიანელობას დაუდო დასაბამი, რასაც მოჰყვა მონოფიზიტობა. არიანული მწვალებლობა ამხილა I მსოფლიო კრებამ; II მსოფლიო კრებამ ამხილა აპოლინარიზმი; III მსოფლიო კრებამ - ნესტორიანელობა; IV-მ მონოფიზიტობა. ამ მსოფლიო კრებათა ეპოქაში ყველა, მწვალებლური თუ მართლმადიდებლური, კონფესია პირჯვარს თურმე ერთი თითით იწერდა, მაგრამ ეკლესიამ თითების წყობის შეცვლა მხოლოდ მონოფიზიტობის გაჩენის შემდეგ გადაწყვიტა, თანაც იმ მოსაზრებით, რომ თითების წყობაში გამოეხატა თავისი სწავლა-მოძღვრებითი განსხვავება დასახელებული მწვალებლობისგან და ამით ხაზი გაესვა დიოფიზიტობისა და მართლმადიდებლობისადმი თავისი კუთვნილებისთვის. მაგრამ რატომ არ აკეთებდა ამას ეკლესია თავიდანვე, სხვადასხვა მწვალებლობათა აღმოცენების პროცესში? რატომ მაინცადამაინც მონოფიზიტობის შემდეგ?

რატომ შეცვალა ეკლესიამ ორი თითით პირჯვრისწერის წესი, რომელიც სრულიად მართლმადიდებლურად მიაჩნდათ სამი თითით, თანაც ნესტორიანელთა გამო, რომლებიც იყვნენ მონოფიზიტებზე უადრეს?

ეს კიდევ არაფერი! - თუ ეკლესია ასე წარამარა ცვლის თითების წყობას პირჯვრისწერის წესში, თანაც იმ მიზნით, რომ ამ ნიშნითაც განსხვავდებოდეს მწვალებელთაგან, და, თუკი სამი თითით პირჯვრისწერა ამ თვალსაზრისით დაწესდა, მაშინ როგორ ასხვავებდნენ (ან განასხვავებენ) სამი თითით პირჯვრისმაწერალი "მართლმადიდებლები" საკუთარ თავსა და თითებში გადმოცემულ დოგმატურ სწავლებას ე. წ. "მართლმადიდებელ" უნიატთაგან, რომლებიც ასევე პირჯვარს იწერდნენ და იწერენ სამი თითით? ხომ ყველასთვის ცნობილია, რომ კათოლიციზმთან უნიონალური შეთანხმების თანახმად, წმ. სამების საიდუმლოში, რომლის აღსანიშნავადაც კრავენ პირველ სამ თითს, უნიატი "მართლმადიდებლები" აღიარებდნენ "ფილიოკვეს" კათოლიკურ დოგმატს, რომლის მიხედვითაც სულიწმიდა გამოდის როგორც მამისგან, ისე ძისგანაც. რატომ არ იცავენ ახალმოწესე მართლმადიდებლები ძველი ეკლესიის პრინციპს (თუ ასეთი არსებობდა) და არ აუქმებენ სამი თითით პირჯვრისწერის წესს და არ მოიფიქრებენ თითების ახალ კომბინაციას პირჯვრის გადასაწერად? თავიანთივე სწავლების თანახმად, მათ ასე უნდა გააკეთონ და პირჯვარი გადაიწერონ მუშტით, რამეთუ მწვალებელთა გამო ყველა წყობა უნდა უარყონ. თითებზე ნორმალური კომბინაცია აღარ რჩება აღმსარებლობითი ნიშის გამოსახატავად… დარჩა მხოლოდ მუშტი და ბრანწი

მართლმადიდებლური ეკლესია თავის მართლმადიდებლურ წესებს მხოლოდ იმიტომ რომ ცვლიდეს, მას მწვალებლებიც მისდევენ და მას თავიანთ მწვალებლურ შეხედულებებს უკავშირებენო, მაშინ ჭეშმარიტ ეკლესიას მოუწევდა არა მარტო პირჯვრისსაწერი თითების კომბინაციების შეცვლა, არამედ მთელი ლიტურგიკული პრაქტიკისაც, რომელიც აღსავსეა დოგმატური შინაარსით. აქედან ადვილი წარმოსადგენია, რა დღეში ჩააგდებდა ეშმაკი ეკლესიას ათასგვარი მწვალებლობის მოფიქრებითა და მართლმადიდებლობასთან მათი მსგავსებით.

ცხადია, რომ ახალმოწესეთა ეს სწავლება ისეთივე უსუსურია, როგორც ერთი თითით პირჯვრისწერის "გამამართლებელი" ყველა სხვა "არგუმენტი".

P.S. ყოველგვარი პოლემიკისთვის დამახასიათებელია სიმძაფრე, რაც ზოგჯერ არ გამორიცხავს მკაცრ შენიშვნებსა და მითითებებს. შესაძლოა ზოგიერთ ეკლიან შენიშვნაზე არაჯეროვანი რეაგირება მოვახდინე. თუ ვინმეს ვაწყენინე ჩემი კომენტარებით ერთხელ უკვე ქრისტეანულად ვითხოვე მოტევება, კიდევ ერთხელ ვითხოვ. ქრისტეანებთან მე ეს ამდენი სათხოვარი არ უნდა მქონდეს. ამის შემდეგ ყველა ღმერთმა განსაჯოს თავისი სინდისის მიხედვით.

2 P.S. ჩემი მისამართით გაისმის ყოვლად მიუღებელი ბრალდება, თითქოსდა მე შეურაცხყოფა მივაყენე თქვენი ეკლესიის მღვდლებს. თუ აქ იგულისხმება ჩემს მიერ არჩილ მინდიაშვილზე გამოთქმული შენიშვნები, უნდა ვიცოდეთ, რომ ეს არავითარი შეურაცხყოფა არ არის. მე არ შევხებივარ მინდიაშვილის პიროვნებას, მის ადამიანურ ღირსებებს. მე არ ვიზიარებ და ვაკრიტიკებ მის შეხედულებებს გარკვეულ საკითხებზე. ეს კი ადამიანის შეურაცხყოფა არ არის. ხოლო თუ გულისხმობთ იმას, რაც ვთქვი ზოგიერთ მოძღვარზე, რომ ფულს აკეთებს ეკლესიაში და სხვა, ცილი არავისთვის დამიწამებია. ასეთი ფაქტები არსებობს და ეს არავისთვის არ არის უცხო. ამის შესახებ მე არ ვსაუბრობ, რადგან, ვხედავ ეს თემა ძალიან მტკივნეულია თქვენთვის. თუმცა ძმურად და კაცურად გირჩევთ იბრძოლოთ თქვენს ეკლესიაში ჯანსაღი ატმოსფეროსთვის. ჩვენც ვიბრძვით და არავის ვპატიობთ არამართლმადიდებლურ და ქრისტეანისთვის შეუფერებელ საქციელს.

კიდევ ერთხელ მომიტევოს ყველამ ვისაც გული ვატკინე.

გარდა ამისა, მოდერატორს ვთხოვ ყურადღება მიაქციოს ჩემი მისამართით გამოთქმულ შეურაცხმყოფელ გამონათქვამებს... ამ მხრივ განსაკუთერებით აქტიურობს "კინოტელი"... გასაგებია, ის ძალიან ნაწყენი დამრჩა, მაგრამ მასაც ვთავაზობ მეგობრობას და წყენის დავიწყებას.

დანარჩენ პოსტებს ხვალ გავცემ პასუხს, რადგან ეს პოსტი საკმაოდ ვრცელი გამოვიდა.

არ მინდა ვინმე დაიღალოს ჩემი პოსტების კითხვით. მინდა რომ ყველაფერი ზედმიწევნით იყოს გააზრებული.

ყველას პატივისცემით, ძველმართლმადიდებელი.

kinoteli - (ციტატა) (ძველმართლმადიდებელი): თუმცა ძმურად და კაცურად გირჩევთ იბრძოლოთ თქვენს ეკლესიაში ჯანსაღი ატმოსფეროსთვის.

ამხანაგო სტაროვერ დაარიგე შენი და-ძმა. გაგაფრთხილეს მგონი.

კანუდოსელი - ობიექტურბა მოითხოვს ვთქვა, რომ კანონისტის ზოგიერთი არგუმენტი ისევე ვერლავეს გამოიყურება, როგორც თავად სტაროვერის დემაგოგიას მაგონებს ხოლმე ხანდახან....

სტაროვერ-ჯან მერამდენედ მოგმართო რომ დამისაბუთო და მაიგნორებ.

კიდევ ერთხელ: ანათემას გადაეცა ერთი თითით პირჯვრის წერა იმიტომ, რომ ისინი ამით აღიარებდნენ მონოფიზიტობას, თუ თავად ფორმაა ასეთი ერთადერთი ინტერპრეტაციის შემცველი?

ველი პასუხს...იმედია არ გაღიზიანდები, რომ ანალიზს გთხოვ და არა ტექსტების ქოპი პეისთს საერთოდ მართლმადიდებლობა კოპირება რომ იყოს, მთავარი სვეტი მართლმადიდებლობისა კომპი იქნებოდა.

პ.ს. დღევანდელი მართლმადიდებელი ეკლესიის (გურჯისტან-რაშენსტანში უამრავი მესვეური ისეთივე ფანატია, როგორც სტაროვერები.

kinoteli - გამოუსწორებელი ხარ კანუდოსელ.

კანუდოსელი - ობიექტური ვარ და არა კონფესიონალისტი.

kinoteli - რას გულისხმობ?

კანუდოსელი - ყველა არგუმენტი რაც "ჩემიანებიდანაა" - სწორია. ყველა არგუმენტი რაც "არა ჩემიანებიდანაა" - მცდარია.

პ.ს. მოდი ამ თემას ნუ გადავაქცევთ პირადი პოზიციების გარჩევის ადგილად.

afxazi - ზოგიერთ რამეში გეთანხმები. თუმცა ზოგიერთში ნაკლებად. ერთი რამ კი ცხადია, რომ საუბარი მშვიდი უნდა იყოს. მე, რა თქმა უნდა, ძალიან მცდარად მეჩვენება ის, რომ სამი თითით პირჯვრის გადაწერა ანათემირებულად გამოაცხადო. ამას ეკლესიის ისტორია ცხადად მიმითითებს. მე მგონი ამას განსაკუთრებული კამათი არც სჭირდება. ეს ზუსტად ქართულ გალობასთან დაკავშირებულ ამბავს მაგონებს. ერთი სიტყვით მე ვითხოვ მშვიდ და არგუმენტირებულ მსჯელობას. ცხადია ვერ შეთანხმდებით, მაგრამ ბევრ საინტერესო რამეს დაწერთ.

კანუდოსელი - და შენ გგონია, რომ მე მასე არ ვთვლი? უბრალოდ, სტაროვერების ისტორია დელიკატურია, არ უნდა დაგვავიწყდს ის, რომ ნიკონის "გენიალური" საეკლესიო "პოლიტიკის" შედეგად უამრავი ადამიანი გამოაცხადეს ერეტიკოსად. ეს იმას, ჰგავს, ახალი კალენდარული სტილი რომ მივიღოთ და ყველა ვინც ძველ სტილზე დარჩა- ერეტიკოსად შევრაცხყოთ მხოლოდ იმიტომ რომ ასეთი ტრადიცია ურჩევნიათ, ან საერთოდ არ აქვთ საჭირო განათლება რომ გაიგონ კალენდარულ სისტემათა სხვადასხვაობა...

სტაროვერები ჩამოყალიბდნენ სექტად, უამრავ ნაწილად დაიშალნენ, მაგრამ ამაში მოსკოვის საპატრიარქოს მიუძღვის 100% წილი და დამნაშავეა ამაში. ამიტომ ჩემი ამოსავალი მასთან ურთიერთობაში არის, როგორც ურთიერთობა მსხვერპლთან და არა ტიპიურ სექტანტთან---არაა ეგ სექტა ამ სიტყვის ზუსტი განმარტებით...ამ კონფლიქტში სექტა უფრო მოსკოვია, ცხადია ავაკუმს არ ეყო დონე რომ არ გაეფანატებინა თითების აბავი, მაგრამ ზუსტად ისევე არ ეყო ნიკონს და უფრო მეტიც - ძალა სწორედ მას ჰქონდა.

ძველმართლმადიდებელი - (ციტატა) (კანუდოსელი): - ობიექტურბა მოითხოვს ვთქვა, რომ კანონისტის ზოგიერთი არგუმენტი ისევე ვერლავეს გამოიყურება, როგორც თავად სტაროვერის დემაგოგიას მაგონებს ხოლმე ხანდახან... სტაროვერ-ჯან მერამდენედ მოგმართო რომ დამისაბუთო და მაიგნორებ. კიდევ ერთხელ: ანათემას გადაეცა ერთი თითით პირჯვრის წერა იმიტომ, რომ ისინი ამით აღიარებდნენ მონოფიზიტობას, თუ თავად ფორმაა ასეთი ერთადერთი ინტერპრეტაციის შემცველი? ველი პასუხს... იმედია არ გაღიზიანდები, რომ ანალიზს გთხოვ და არა ტექსტების ქოპი პეისთს. საერთოდ მართლმადიდებლობა კოპირება რომ იყოს, მთავარი სვეტი მართლმადიდებლობისა კომპი იქნებოდა.
პ.ს.

დღევანდელი მართლმადიდებელი ეკლესიის (გურჯისტან-რაშენსტანში უამრავი მესვეური ისეთივე ფანატია, როგორც სტაროვერები.

დღეს გამოვაქვეყნე პოსტი ჩვენი არქიეპისკოპოსის ნაშრომიდან: "პირჯვრისწერისა და კურთხევის გაცემის შესახებ". მე სრულიად ვიზიარებ იქ გამოთქმულ შეხედულებებს, ასე, რომ შეგიძლია იქ დაწერლი აზრებისთვის მე მომმართო. იქ წერია ერთი თითით პირჯვრისწერაზეც. კიდევ რამდენიმე ისტორიული ფაქტის გამოქვეყნებას ვაპირებ და ამის შემდეგ დავსხდეთ მე და შენ აგერ ფორუმში და ვიმასლაათოთ. რომელი ჯობია ერთი, ორი თუ სამი თითი. ამ დღევანდელ პოსტზე შენი აზრი მაინტერესებს. არ გაიგნორებ. უბრალოდ ბევრი ადამიანისთვის მიწევს პასუხის გაცემა და ვერ ვასწრებ. სხვა საქმეებიც ხომ მაქვს...

(ციტატა) (afxazi): კანუდოსელ, ზოგიერთ რამეში გეთანხმები. თუმცა ზოგიერთში ნაკლებად. ერთი რამ კი ცხადია, რომ საუბარი მშვიდი უნდა იყოს. მე, რა თქმა უნდა, ძალიან მცდარად მეჩვენება ის, რომ სამი თითით პირჯვრის გადაწერა ანათემირებულად გამოაცხადო. ამას ეკლესიის ისტორია ცხადად მიმითითებს. მე მგონი ამას განსაკუთრებული კამათი არც სჭირდება. ეს ზუსტად ქართულ გალობასთან დაკავშირებულ ამბავს მაგონებს. ერთი სიტყვით მე ვითხოვ მშვიდ და არგუმენტირებულ მსჯელობას. ცხადია ვერ შეთანხმდებით, მაგრამ ბევრ საინტერესო რამეს დაწერთ.

ძველმართლმადიდებელი - ბატონო მოდერატორო, მე ვასრულებ თქვენს მოთხოვნას, ბოდიშიც კი მოვიხადე, მაგრამ ამ "კინოტელს" არაფერი შველის. რა ვიღონო? პასუხი გავცე წითელს ამინთებ, არ ვცემ პასუხს და გამარჯვებულის იერით დამჩხავის... იქნებ დააწყნაროთ როგორმე... გთხოვთ... მე მას პასუხს არ ვაძლევ... თქვენი პატივისცემით... და ფორუმის მონაწილეთა პატივისცემით, რადგან ბევრ მათგანს ნამდვილად უნდა საკითხების გარკვევა... ისე ერთი მაინტერესებს ბანის მიღების შემთხვევაში ვვარდები ფორუმიდან? და არ მექნება ისევ შემოსვლის შესაძლებლობა? 20% უკვე მომანიჭეთ და 80 კიდევ ხომ დამრჩა?

(ციტატა) (afxazi): დამშვიდდი, ნუ იფიქრებ რაღაც მიზანმიმართულად გაძლევდე გაფრთხილებას. უბრადლოდ მინდა კორექტულობა დავიცვათ ყველამ. მადლობა, რომ ჩემს თხოვნას ასრულებ, იმედია სხვებიც ამგვარად მოიქცევიან.

afxazi - (ციტატა) (კანუდოსელი): ამიტომ ჩემი ამოსავალი მასთან ურთიერთობაში არის, როგორც ურთიერთობა მსხვერპლთან და არა ტიპიურ სექტანტთან---არაა ეგ სექტა ამ სიტყვის ზუსტი განმარტებით...ამ კონფლიქტში სექტა უფრო მოსკოვია, ცხადია ავაკუმს არ ეყო დონე რომ არ გაეფანატებინა თითების აბავი, მაგრამ ზუსტად ისევე არ ეყო ნიკონს და უფრო მეტიც - ძალა სწორედ მას ჰქონდა.

ეს რა თქმა უნდა.

ძველმართლმადიდებელი


იოანე მოსხი


"ლიმონარი"

თბილისი 1998 წ.

რედ. დეკანოზი არჩილ მინდიაშვილი

"§ 67. ისევ მამა გიორგი არქიმანდრიტი გვიამბობდა მამა ლულიანეს შესახებ, რომელიც ბურსას ეპისკოპოსი იყო. როცა იგი მონასტრიდნ წავიდა და ეპისკოპოსი გახდა, ქალაქ ბურსაში ქრისტეს მოძულე ადამიანებმა, გრძნეულებითა და საწამლავით მისი მოკვლა განიზრახეს. მათ ერთ მისანს დიდძალი ქრთამი მისცეს და საწამლავი დაამზადებინეს. ეს საწამლავი გაატანეს ჭაბუკს, რომელიც სასმელს ასმევდა ხოლმე ეპისკოპოსს, რომ მასთან ერთად დაელევინებინა. ჭაბუკმა სასმელის კათხაში გააზავა საწამლავი და ჩვეულებრივად მიართვა კათოლიკოს ლულიანეს. მან ღვთიური მადლით გულისხმაყო მათი ბოროტი განზრახვა, გამოართვა ჭაბუკს მომაკვდინებელი წამლით სავსე სასმისი, წინ დაიდგა და არაფერი უთხრა. შემდეგ მოუხმო ქალაქის მცხოვრებთ, მათ შორის იმათაც, ვინც მის მოსაკლავად წამალი მოამზადებინა. წმიდა ლულიანემ ცხადად არ ამხილა ისინი, არამედ მდაბლად მიმართა ხალხს: თუ გსურთ, რომ მოკლათ გლახაკი ლულიანე, აი, ყოველი თქვენგანის წინაშე შევსვამ ამ სასმელს, რომელიც გაგიმზადებიათ მისთვის. აიღო საწამლავით სავსე კათხა, სამგზის გადასახა ჯვარი ორი თითით და თქვა: სახელითა მამისათა და ძისათა და სულისა წმიდისათა შევსვამ ამ სასმისსო. დალია იგი ყველას წინაშე და არაფერი ვნებია. როცა ეს დაინახეს მათ, ვინც საწამლავი მოუმზადა, შეინანეს და სინანულით მუხლებში ჩაუვარდნენ. მან წამოაყენა ისინი, შეუნდო, ღვთის შიში ასწავლა და გაუშვა" (გვ. 47).

"ლიმონარი" - ეს არის უკვდავი წიგნი, რომელიც აღწერს VI-VII საუკუნეების უდიდეს ასკეტთა ცხოვრებასა და მოღვაწეობას. ამბა დოროთესა და იოანე კიბისაღმწერელის თანამედროვენი, ისინი ყველანი წარმოადგენენ ქრისტეანული მოსაგრეობის უბადლო მაგალითს... წიგნი "ლიმონარი" დაწერილია მკაცრი ასკეტის, ნეტარი იოან მოსხის მიერ, რომელიც იყო საკმაოდ განათლებული პალესტინელი ბერი (არსებობს ცნობები, რომ იოანე მოსხი ეროვნებით იყო ქართველი), იერუსალემის მომავალი პატრიარქის, სოფრონის (გარდ. დაახლ. 638-644 წწ. ხს. 11/24 მარტი) მოძღვარი და მასწავლებელი. მასთან ერთად მოიარა ნეტარმა იოანემ მთელი მართლმადიდებლური აღმოსავლეთი და ჩვენს დასამოძღვრად, მომავალ თაობათათვის, აღწერა ეკლესიის მამათა საკვირველი საქმენი. 578 – 582 წლებში ნეტარი იოანე იმყოფებოდა ეგვიპტეში, შემდეგ მან, სოფრონისთან ერთად, მოიარა პალესტინის სავანეები და ამის შემდგომ, 603 წელს გაემართა ანტიოქიაში, მის უდიდეს მესვეტეებთან, იყო კილიკიაში, ლიბანში, თარსში, ღაზაში, ასკალონსა და სინას მთაზე. დაახლ. 607 წელს მან მოიარა ნიტრიის მთები, სკიტეს უდაბნო და თებაიდა, სადაც ეგვიპტელ ბერებთან ერთად მოსაგრეობდა ათი წელი. მხოლოდ დაახლოებით 619 წელს დაბრუნდნენ მწერალი ბერები კონსტანტინოპოლში, ორი წლის შემდეგ კი გაემართნენ რომს, სადაც 622 წელს, ნეტარი აღმწერელი "ლიმონარისა" აღესრულა უფალში. წმიდა სოფრონიმ მისი ცხედარი ჩამოასვენა პალესტინაში, სადაც მშობლიურ სავანეში დაკრძალა. შემდგომში ის გახდა სასულიერო მწერალი და პატრიარქი.

ძველმართლმადიდებელი.

შენიშვნა: საგულისხმოა, რომ იგივე "ლიმონარში", რომელიც გამოუცია წმ. ნინოს მონასტერს, ეს ადგილი დამახინჯებულია, ანუ მისგან ამოღებულია "ორი თითი". როგორც ჩანს წმ. ნინოს მონასტრის გამოცემა გადმოთარგმნილია "Луг духовный"-ს თანამედროვე, რუსული-ნიკონიანური გამოცემიდან.

საყოველთაოდ ცნობილია, რომ რუსი გამომცემლები, რომლებიც ძველმორწმუნეებს ედავებოდნენ პირჯვრისსაწერი თითების წყობის გამო და ამტკიცებდნენ, თითქოსდა სამი თითით პირჯვრისწერა არის მოციქულთა დროინდელი, ერთადერთი, უძველესი და ამიტომაც ყოველმხრივ ცდილობდნენ მიეჩქმალათ ამის საწინააღმდეგო ფაქტები. აქედან, ათასგვარი დამახინჯებები ან არასწორი თარგმანები. წინამდებარე ფაქტი ამის უტყუარი დასტურია. "ლიმონარის" ეს ტექსტი, რომელიც არჩილ მინდიაშვილს გამოუცია, სიტყვა სიტყვით იმეორებს "ლიმონარის" ძველ ქართულ ტექსტს, რომელიც მოთავსებულია "ძველი ქართული მწერლობის" მრავალტომეულის პირველ ტომში. ამ შემთხვევაში უნდა ვაღიაროთ არჩილ მინდიაშვილის ობიექტურობა. რასაც ვერ ვიტყვით წმიდა ნინოს მონასტრის გამოცემაზე.

ამრიგად, წმ. იოანე მოსხის მოწმობით, VI-VII საუკუნეების წმიდა მამები პირჯვარს იწერდნენ და კურთხევას გასცემდნენ ორი თითით, და ის არ ყოფილა არავითარი ერესი, როგორც აცხადებდნენ ამას პატრ. ნიკონი და მისი მომხრეები; როგორც ჰგონია ეს ზოგიერთსაც ჩვენს დროში.

ამასთანავე დასტურდება ის ფაქტი, რომ ორი თითით პირჯვრისწერა ჭეშმარიტად უძველესია სამ თითიან წყობაზე და არის უდავოდ მართლმადიდებლური.

(ციტატა) (sopo...): "მოსკოვის ადგილობრივი კრება თუ ავტორიტეტია მისივე აღიარებულია დღევანდელი სამი თითით პირჯვრისწერა, ასე რომ ესეც ჭეშმარიტებაა?"

ძველმართლმადიდებელი - მე ვლაპარაკობდი და ვიმოწმებდი მოსკოვის 1551 წლის ე. წ. "ასმუხლიან" კრებას და არა სხვა რომელიმეს. აქედან, თქვენი ეს შენიშვნა აბსოლუტურად გაუგებარია. ამ კრების დადგენილებებში სამი თითით პირჯვრისწერა არსად არის ნახსენები. ისტორიული წყაროებიდან კი ცნობილია, რომ ორი თითით პირჯვრისწერა მან სწორედ სამის საწინააღმდეგოდ და მის აღმოსაფხვრელად დააწესა.

(ციტატა) (sopo...): "ბასილი დიდის ციტატაა ჯვრის გამოსახვაზე თითების წყობაზე არაფერია ნათქვამი".

ძველმართლმადიდებელი - მე წარმოვადგინე ნიკოდიმოს მთაწმინდელის განმარტება "პიდალიონიდან" (ბერძნ. სჯულისკანონი, "მესაჭის წიგნი"), რომელიც ამბობს, რომ წმ. ბასილი დიდი თავის ხსენებულ ფრაზაში 91-ე კანონიდან ("მორწმუნეების მიერ ჯვრის გამოსახვა ჩვენი უფლის იესუ ქრისტეს სახელის მიმართ ვინ გვასწავლა ჩვენ წერით"), გულისხმობსო ორი თითით პირჯვრისწერას. ამ შემთხვევაში თქვენ მე კი არა, ნიკოდიმოს მთაწმინდელს ედავებით.

(ციტატა) (sopo...): "აქ ფართოდ არის განხილული და ყველა მწერალთან ჯვრის გამოსახვის ისტორია გვხვდება ცერა და ხუთი თითით.

http://books.google.ge/books?id=ZfoXuDjd0pQC&pg=PA129&lpg=PA129& dq=tertullian+It+was+made+originally+with+the+thumb+of+the+right+hand,+usually+o
n+the+forehead&source=bl&ots=ptU82oLRqw&sig=XXvq_6DjaNBHmpYAbzo9HuHFvE&hl=ka&ei=NfYRTK7tH8WjOO3yxYII&sa=X&oi=bo ok_result&ct=result&resnum=10&ved=0CCoQ6AEwCQ#v=onepage&q&f=false"


ძველმართლმადიდებელი - სანამ ამ ინგლისურენოვან მოწმობას არ გადამითარგმნიან (უკვე ვთხოვე ერთ ჩემს ახლობელს) და არ წავიკითხავ რა არის ნათქვამი, ვერაფერს გეტყვით.

(ციტატა) (sopo...): მე ვდებ აზრს რომ ვაქებ წმ სამებას, ვაღიარებ ქრისტეს ორბუნებრიობას გულისთქმა მომივა რომ ერთი ბუნებრიობა ვაღიარო მივიღებ შესაბამის რელიგიას, 21-ე საუკუნეა, ვინ მადგას თოფით, და ყველა ასე მოიქცევა პირჯვრისწერით სხვადასხვა რელიგიების სწავლების ჩადებას რომელი ჭკუათმყოფელი დაიწყებს?

ძველმართლმადიდებელი - ? ? ? ? ? ?

(ციტატა) (sopo...): წმ ანა კაშინსკაიას ცხოვრებაში ნათქვამია რომ პროტოპრესვიტერი ბასილის მიხედვით ხელი იყო მაკურთხებელი ხოლო გამოძიებით დადასტურდა ის რომ არ იყო მაკურთხებელი, ეს ორთითიანი ჯვრის გამოსახვა ინტერპრეტაციაა.

http://www.pravenc.ru/text/%D0%90%D0%BD%D0%BD%D1%8B%20%D0%9A%D0%B0%D1%88%D0%B8%D0%BD%D1%81%D0%BA%D0%BE%D0%B9.html

ძველმართლმადიდებელი - ისტორიულ წყაროებში ვკითხულობთ: "... წმიდა ანნა კაშინსკაია მოულოდნელად ხდება "რასკოლნიკების" სიმბოლო და პატრიარქმა იოაკიმემ 1677 წელს მოსპო წმინდანის ხსენება, აკრძალა მისი უხრწნელი ნაწილების თაყვანისცემა. ეს არის ერთადერთი უჩვეულო შემთხვევა რუსეთის ეკლესიის მთელი ისტორიის განმავლობაში".

(http://days.pravoslavie.ru/Life/life6429.htm).

"1853 წელს კაშინის მცხოვრებლებმა თხოვნით მიმართეს სინოდს აღედგინა ქალაქის ზეციური მფარველის ხსენება. სინოდმა თხოვნა უარყო. 1860 წელს, კაშინელები ისევ მიმართავენ თხოვნით იმპერატორს და კვლავ უარს ღებულობენ. 1902 წელს კაშინელების თხოვნა მესამეჯერ უარყვეს. XIX საუკუნის 70-იან წლებში კაშინელებმა შვიდჯერ გააგზავნეს თხოვნა ღირსი ანნას ხსენების აღდგენის თაობაზე. მათში აღწერილია ორმოცზე მეტი სასწაული, რომელიც მის საფლავზე აღსრულდა. ანნას კანონიზაციის აღდგენა შესაძლებელი გახდა იმის შემდეგ, რაც მიიღეს კანონი ძველმოწესეების შესახებ (1905 წლის 17 აპრილს), რომლითაც რწმენის თავისუფლება და სამოქალაქო უფლებები მიენიჭა ძვემორწმუნეებს.

(http://ksana-k.narod.ru/Book/zheny/07.html).

"ანნა კაშინსკაია (1368). მეუღლე - ტვერელი თავადი წმ. მიქაელი - აწამეს ორდში 1318 წ. ხოლო თავად ანნა ევნო რუსებისგან გარდაცვალებიდან სამი საუკუნის შემდეგ. განა შეიძლება წმინდანი არ იტანჯებოდეს სიცრუისგან? როდესაც XVII საუკუნეში ანნას პატივს მიაგებდნენ და თაყვანსსცემდნენ, მის შესახებ ბევრი არაფერი იცოდნენ, მისი ბიოგრაფია კაშინელმა მღვდელმა დაწერა... 1649 წელს მისი უხრწნელი გვამი ტვერიდან გადაასვენეს კაშინოში. მეფე ფეხით გაეშურა კაშინოში 1650 წლის 12 ივნისს, როდესაც მისი წმიდა ნაწილები გადაიყვანეს ხის ტაძრიდან ქვის ტაძარში. მაშინ მოხდა ანნას კანონიზირება. გავიდა მეოთხედი საუკუნე, გარდაიცვალა მეფე ალექსი მიხეილის ძე, რომელმაც მხარი დაუჭირა კანონიზაციას. ახალმა პატრიარქმა, იოაკიმემ, გასცა განკარგულება ამოერიცხათ ანნა წმინდანთა დასიდან. პატრიარქი განსაკუთრებით აღაშფოთა იმან, რომ წმინდანის უხრწნელ ცხედარს თითები შეკრული ჰქონდა ორთითიანი პირჯვრისსაწერი წყობით ("საკურთხებელი არ შეიძლებოდა ყოფილიყო ანნას თითები, რადგან ერისკაცი დედაკაცები არავის "აკურთხებენ" - ძვმ.). ხოლო პატრიარქის მიერ, როგორც ჩანს, გაცემული იყო ბრძანება, რომ ცოცხალთაც და მკვდართაც პირჯვარი გადაეწერათ სამი თითით! მხოლოდ 1909 წელს აღიარეს ანნა წმინდანად და არა მარტო ძველმოწესეებისთვის, არამედ "ნიკონიანელებისთვისაც". მისი ხსენება დაწესებულია 3/16 ოქტომბერს, წმინდა ნაწილთა გადასვენებისა 1650 წ. 12/25 ივნისს. http://www.krotov.info/yakov/6_bios/42/1368_anna_kash.htm

წყაროების გაგრძელებას აზრი არა აქვს. ამრიგად, წმ. ანნა კაშინოელი, წმინდანთა დასიდან ამორიცხეს იმიტომ, რომ მის უხრწნელ ცხედარს ხელები შეკრული ჰქონდა ორი თითით. ამიტომაც იყო ის "ძველმოწესეთა სიმბოლო".

მეტი რაღა გითხრათ?!

(ციტატა) (sopo...): "ქადაგებს" სიზმრებს თუ "ყვება".

ძველმართლმადიდებელი - ქართულს მასწავლით? გმადლობთ. მაგრამ სიზმრის მოყოლა ერთია და სიზმარში ნანახის ქადაგება მეორე. რა არის აქ გასაკვირი?

(ციტატა) (sopo...): მეორეც წმ გიორგის მასთან რომ არ უსაბრია წმ გიორგისგან უშუალოდ გეუწყათ, თუ ღვთის მიერ მონიჭებული ნიჭი გვაქვს ადამიანთა მდგომარობის ხედვის , ასეთი კატეგორიული შეფასებების დასმა, თავის ღვთის ადგილზე დაყენება - ასეთი კადნიერება ხომ არაა სწორედ ხიბლი?

ძველმართლმადიდებელი - არჩილ მინდიაშვილი თვითონ ამბობს თავის ქადაგებაში "წმინდა გიორგისთან ნალაპარაკები ვარო" და მე რა შუაში ვარ?

(ციტატა) (sopo...): ჩემი თანამშრომელი სასიკვდილო დიაგნოზით საოპერაციოდან გამოიყვანეს, ხელი არ მოკიდეს . დაავადება გამქრალი იყო, წინა დღეს მამა არჩილს სთხოვა ლოცვაში მომიხსენეო მეტი არაფერი, დღეს ცოცხალია საღსალამათი".

ძველმართლმადიდებელი - ამით რისი თქმა გინდათ? ამგვარი შემთხვევები ჩვენთანაც მრავლადაა, მაგრამ თქვენი ეკლესიის მოძღვრები "სექტანტებად" და "რასკოლნიკებად" იხსენიებენ. მათ შორის არჩილ მინდიაშვილიც. იცის თუ არა მან ან თქვენ, ჩვენი მოძღვრების ცხოვრება, მათი ყოველდღიურობა, როგორც ლოცულობენ, როგორ მარხულობენ? როგორ სიდუხჭირეში უწევთ არსებობა და როგორ მძიმე ვითარებაში წირვა-ლოცვის ჩატარება? თანაც, შემწე და დამხმარე, უახლოესი სულიერი შვილების გარდა, არავინა ჰყავთ... მათ მიერ განკურნებულებსაც გაგაცნობთ... ერთ ერთი ბერის დედა (ეს ბერი თქვენს ეკლესიაში გადავიდა და ახლა სამების ტაძარშია ხატმწერად) დაავადებული იყო კიბოთი (როგორც მახსოვს მეოთხე სტადიის კიბო ჰქონდა). ბერმა, მაშინ ჯერ კიდევ ერისკაცმა, დედა თბილისში ჩამოიყვანა ძველმართლმადიდებლური წესით მოსანათლად. მის მეზობლებს არც კი ეგონათ უკან, სოფელში, ცოცხალი თუ დაბრუნდებოდა. მოხდა სასწაული. ძველმართლმადიდებლურ ეკლესიაში ნათლობის შემდეგ ეს ადამიანი თითქოსდა ხელახლა იშვა. გამოჯანმრთელდა და დღემდე საღსალამათია.

შეგვიძლია ასეთი შემთხვევაც დაგიმოწმოთ: ერთი ფოთელი გოგონა ხუთი წლის განმავლობაში იყო მიჯაჭვული საწოლს უმძიმესი ონკოლოგიური დაავადების გამო. ხუთი წლის განმავლობაში პრედნიზოლონით და სხვა მსგავსი პრეპარატებით მკურნალობდნენ. იმდენად უძლური იყო, რომ როცა მოინათლა არა თუ ფეხზე ვერ დგებოდა, სკამზეც კი ვერ ჯდებოდა და ნახევრად წამოწოლილ მდგომარეობაში ისმენდა ნათლობის ლოცვებს. მოინათლა სამჯერ შთაფვლით წყალში. ხელში აყვანილი შეიყვანეს მდინარეში და მისცეს შთაფლვა. შემდეგ თბილისში ჩამოიყვანეს და რესპუბლიკურში დააწვინეს გამოკვლევაზე. იქ მას მიაკითხეს იმ დროს ეპისკოპოსმა პავლემ (ამჟამად არქიეპისკოპოსი) და მღვდელმა გრიგოლ მახარაძემ. წაუკითხეს დავდრომილის ლოცვა და გამობრუნდნენ. მეორე დღეს ეს ადამიანი გაწერეს ინფექციურში, რადგან ონკოლოგიური ვერაფერი შეუმჩნიეს, ხოლო როდესაც ინფექციურში მის სანახავად მივიდნენ, იხილეს სასწაული. ადამიანი, რომელიც სკამზე ვერ ჯდებოდა დამხმარის გარეშე (ფეხზე დგომას ხომ არ ვიტყვი), საკუთარი ფეხით ჩამოვიდა მეორე სართულიდან. ლაპარაკობდა როგორც აბსოლუტურად ჯანმრთელი ადამიანი. ფოთში რომ ჩავიდა, მეზობლები გაკვირვებულები იყვნენ ამგვარი ცვლილებით. შემიძლია მოგიყვეთ ეშმაკეულთა განკურნების შემთხვევებიც. მაგრამ მგონი ესეც კმარა. ამრიგად, მოდი ჩვენს მოძღვრებს როცა აგინებენ თქვენი მოძღვრები არჩილ მინდიაშვილთან ერთად, იქნებ ურჩიოთ თავი შეიკავონ ამისგან. ვინ ვინ არის ამას ღმერთი გაარკვევს.

(ციტატა) (sopo...): მე მესმის სუბიექტური უნდობლობა, არდათანხმება ან მსგავსი, მაგრამ ასეთი საჯაროდ მოძღვრების სულის დიაგნოზების დასმა.

ძველმართლმადიდებელი - რატომ უნდა მოვერიდო არჩილ მინდიაშვილის შესახებ აზრის გამოთქმას არ მესმის. იმისთვის რათა განიმარტოს თუ რატომ არის ხიბლში არჩილ მინდიაშვილი, მისი ქადაგებები უნდა გავარჩიოთ და იზამს ამას მოდერატორი? ამიტომ, მოდი ჩვენ პირჯვრისწერას მივხედოთ...

(ციტატა) (sopo...): თუ ასე ზედმიწევნით ხელმძღვანელობთ ქრისტეს სწავლებით მაშინ რომელი სახარებით ხელმძღვანელობთ, ციტირება იქნებ მოახდინოთ სად მოგვიწოდებს ქრისტე სასულიერო პირთა მხილებისკენ ზურგსუკან თან საჯაროდ?

ძველმართლმადიდებელი - ჩვენ ვხელმძღვანელობთ ოთხივე სახარებით და საერთოდ, ძველი და ახალი აღთქმის მთელი წმიდა წერილით. სასულიერო პირებს (იმდროინდელ სჯულის მოძღვრებსა და სინოდის წევრებს) თვითონ ქრისტე ამხილებდა დაუნდობლად. ზურგსუკან არავის ვამხელ, არამედ ყოველთვის პირდაპირ. გარდა ამისა, როდესაც წმიდა მამას გიმოწმებთ სასულიერო პირთა მხილების განმარტებით, უნდა მიიღოთ. წმიდა მამათა განმარტებების უარყოფა მართლმადიდებელთ არ ახასიათებს.

(ციტატა) (sopo...): მე ერთი ვიცი სიყვარულით და ზრუნვით ისიც მას უნდა უთხრათ უშუალოდ, მიბრძანდით და გაუზიარეთ გულისტკივილი მართლმადიდებლურ სწავლებასთან არშეთანხმებულს თუ გვთავაზობს.

ძველმართლმადიდებელი - არჩილ მინდიაშვილი ჩვენ გვმტრობს. ლაპარაკი რომ ჩამოვარდება ჩვენზე შემთხვევას არ გაუშვებს რომ არ გაგვლანძღოს და პასუხიც არ გავცეთ? ვისი უნდა შეგვეშინდეს? ერთხელ მას ძველმართლმადიდებელი ქრისტეანებიც ესტუმნენ (პეტრე-პავლეს ტაძარში). გამართეს სჯა-ბაასი. იმ შეხვედრაზე არჩილს უთქვამს, რომ მღვდლად დედის მუცლიდან ვარ ნაკურთხიო. ამგვარი რამ მეც წამიკითხავს მის ინტერვიუში. სამწუხაროდ გაზეთის ის ნომერი დავკარგე. დედის მუცლიდან მღვდლად ნაკურთხი ვიცით რამდენიმე წმინდანი: იოანე ნათლისმცემელი, წმ. ნიკოლოზი... იმ ინტერვიუდან მახსენდება ბ-ნ არჩილ მინდიაშვილის მონაყოლი როგორ შეურაცხყო ბავშვობაში წმ. გიორგის ტაძარი, შემდეგ მას და მის ძმას წმ. გიორგი ცხადში გამოცხადებიათ. წმ. გიორგის მათრახი დაუკრავს არჩილისთვის, რის გამოც ისე მძიმედ დაავადებულა, რომ ვერაფერს უშველია (ვერც ლოცვას, სხვათა შორის). შემდეგ რაღაც ამპულები გაუკეთებიათ და გამოჯანმრთელებულა. როგორც ჩანს, მაშინ ილაპარაკა წმ. გიორგისთან. თუ არ გჯერათ, თვით არჩილს ჰკითხეთ. თუ რამე ისე ვერ გადმოვეცი მომიტევეთ, რადგან მეხსიერებაში აღვიდგინე რამოდენიმე წლის წინ წანაკითხი. მასთან მისული ძველმორწმუნეთა მონაყოლიდან შთაბეჭდილება გვრჩება, რომ ბ-ნი არჩილი ნამდვილად ხიბლის ქვეშ იმყოფება. და ამას არ ვამბობთ მისი შეურაცხყოფის მიზნით... მსგავსი პრობლემა ჩვენც გვქონდა ამ რამდენიმე წლის წინათ, როდესაც ჩვენი ერთი ეპისკოპოსი (აწ გარდაცვლილი) იმყოფებოდა ხიბლში... ჩვენ ვიცით, საკუთარ თავზე გვაქვს გამოცდილი ამ სულიერი მდგომარეობის მთელი საშინელება... არჩილ მინდიაშვილის წინასწარმეტყველებები და ესქატოლოგიური შეხედულებები ძალიან გვაგონებს იმ გარდაცვლილი ადამიანის ქადაგებებს...

(ციტატა) (sopo...): მე არ მგონია კამათის გაგრძელება თუ ღირს ისეთი მსოფლმხედველობის ადამიანთან რომელიც ბრჭყლებით მოიხსენიებს ამ უდიდეს წმინდანს (სერაფიმე საროველს - ძვმ.) საოცარი ღვაწლის, უამრავ სასწაულზე სიცოცხლეში თუ სიკვდილის მერე რომ აღარაფერი ვთქვათ, ასეთისგან ჭეშმარიტებაც რომ მოვისმინო ვეღარ ვირწმუნებ.

***

ძველმართლმადიდებელი - მე ვწერდი: "რაც შეეხება ლინკს, რომელიც სერაფიმე საროველის მიერ სამი თითით გადაწერას აჩვენებს, ალბათ უნდა მიხვდეთ, რომ ის ჩვენთვის წყარო და რაიმე ავტორიტეტი ვერ იქნება. სერაფიმე საროველი არის "წმინდანი", რომელიც შერაცხა თქვენმა ეკლესიამ განხეთქილების შემდეგ. მისი "წმინდანობა" საეჭვო იყო იმდროინდელი მმართველი სინოდისთვისაც (უფრო დაწვრილებით იხ. აქ: http://www.oldorthodox.ge/wrl_serafime_saroveli.html).მოგვიანებით, სერაფიმე წმინდანად შერაცხეს მეფე ნიკოლოზ II-ის კატეგორიული მოთხოვნით. იმ დღიდან არის "წმინდანი" სერაფიმე.

ამდენად, მისი ხატები სამი თითით პირჯვრისწერის დასამტკიცებლად არ გამოგადგებათ. აქ არაფერია სერაფიმეს შეურაცხმყოფელი. მომიტევეთ, მაგრამ თქვენ ცოტა არ იყოს ფანატიკოსის შთაბეჭდილებას ტოვებთ. მე ვმსჯელობ, ვიმოწმებ წყაროებს, თქვენ კი ისტერიულად მსაყვედურობთ. რა ვთქვი გაუგებარი? სერაფიმე წმინდანად არ მიაჩნდა იმდროინდელ სინოდს. გჯერათ იმდროინდელი სინოდის?

და იცით რატომ არ მიაჩნდა, იმიტომ, რომ არსებობდა ხმები, თითქოსდა სერაფიმე ძველმოწესეთა ოჯახიდან იყო. სადღეისოდ არსებობს მონაცემები, რომლებიც ამას ადასტურებენ. ასევე არსებობს ცნობები, რომ სერაფიმეს ცხოვრებაში მას უამრავი ისეთი სასწაული მიაწერეს, რაც ამ ადამიანს არ უქმნია.

ყოველივე ამასთან ერთად დავამატებთ, რომ სერაფიმე საროველი ქადაგებდა აშკარად მწვალებლურ შეხედულებებსაც. ასე, მაგალითად, მისი აზრით:

"რუსეთი ერთ ოკეანედ შეუერთდება სლავურ ქვეყნებსა და სახელმწიფოებს, შექმნიან ერთ უზარმაზარ სახალხო ოკეანეს, რომლის შესახებაც უფალმა ღმერთმა იწინასწარმეტყველა ყველა წმინდანის პირით:

მრისხანე და დაუმარცხებელი სლავური სამეფო სრულიად რუსეთისა, - გოგისა და მაგოგისა, იქნება იმდენად ძლიერი, რომ მის წინაშეც შეძრწუნდებიან ყოველნი ერნი და ეს ისეთივე ჭეშმარიტებაა, როგორც ორჯერ ორი არის ოთხი. ღმერთმა ძველთაგანვე იწინასწარმეტყველა მისი (ანუ რუსეთის - ძვმ.) მრისხანე მბრძანებლობა მთელს დედამიწაზე (!). რუსეთისა და სხვა ხალხების შეერთებული ძალებით კონსტანტინოპოლი და იერუსალიმი იქნება დაპყრობილი. თურქეთის გაყოფის დროს ის თითქმის დარჩება რუსეთს..."

სერაფიმე ყალბი მესიანიზმის იდეით შეკაზმული ასეთი ნაცისტურ-ფილეტური ლოზუნგებითაც გამოდის: მისი აზრით, "ებრაელები და სლავები არიან უფლის რჩეული ხალხები, მისი ჭურჭლები და მოწმეები, დაუმტვრეველი კიდობნები; სხვა ხალხები კი ფურთხი (ამ "ფურთხში", ცხადია, მოიაზრებიან ქართველებიც - ძვმ.), რომელიც უფალმა გადმოანთხია თავისი პირიდან. იმის გამო, რომ ებრაელებმა არ მიიღეს უფალი იესუ ქრისტე, განთესილ იქნენ მთელს მსოფლიოში. მაგრამ ანტიქრისტეს პერიოდში მრავალი ებრაელი მოექცევა ქრისტეანობისკენ, რადგან ირწმუნებენ, რომ მესია, რომელსაც ისინი ელოდნენ, ყოფილა ის, ვისზეც ამბობდა უფალი: "მე მოვედი მამის ჩემის სახელით, და არ მიმიღეთ, მოვა სხვა თავისი სახელით და მას შეიწყნარებთ" (იოანე 5:43).

ამრიგად, მიუხედავად მათი დიდი დანაშაულისა ღმრთის წინაშე, ებრაელები იყვენენ და იქნებიან ღმრთის რჩეული ერი (?) (მართლმადიდებლური ეკლესიოლოგიის მიხედვით შეუძლებელია ებრაელები აღემატნენ ჭეშმარიტ ისრაელს, უფლის ჭეშმარიტ სხეულს - ეკლესიას, რომლის თავის არის თვით ქრისტე - ძვმ.). ხოლო სლავები ღმერთს უყვარს იმისთვის, რომ ბოლომდე შეინარჩუნეს ჭეშმარიტი რწმენა უფლისა იესუ ქრისტესი (ისე, როგორც დღეს ოფიციალურ რუსეთის ეკლესიას აქვს შენარჩუნებული "მართლმადიდებლობა", მრავალგანაც არის "შენარჩუნებული" და რაღა მარტო რუსებს ეთვლება ეს "დიდ დამსახურებად"? - ძვმ.).

ანტიქრისტეს დროს ისინი (ანუ რუსები - ძვმ.) სრულიად უარყოფენ მას, როგორც მესიას, რისთვისაც დაჯილდოვდებიან უფლის დიდი წყალობით: ეს იქნება ყოვლადძლევამოსილი ერი და რუსულ-სლავურ სახელმწიფოზე უფრო ძლევამოსილი ქვეყანა აღარ იქნება მთელს დედამიწაზე" (ციტ. წიგნიდან: "Россия пред вторым пришествием", сост. С. В. Фомин) (აქ მკაფიოდ გამოსჭვივის მილენარიზმის ანუ ათასწლოვანი მეუფების მწვალებლობა. მართლმადიდებლური სწავლების მიხედვით ანტიქრისტეს შემდეგ, რომელსაც თვით ქრისტე ამარცხებს თავისი სიტყვის ძლიერებითა და ძლევამოსილი მეორედ მოსვლით, დადგება მარადიული სუფევა და არა "რუსულ-სლავური სახელმწიფოს ძლევამოსილი არსებობა" - ძვმ.).

ზემოთ აღვნიშნეთ, რომ სერაფიმე საროველის წმინდანად შერაცხვა არ სურდა რუსეთის გაბატონებული ეკლესიის მმართველ ორგანოს, ე. წ. "წმინდა სინოდს". რა შეიძლებოდა ყოფილიყო ამის მიზეზი? ოფიციალური, გაბატონებული ეკლესიის ისტორიკოსი ბ. კუტუზოვი თავის სტატიებში ხაზს უსვამს სერაფიმე საროველის ძველმოწესეობრივ გარეგნობას - ნიკონამდელი ბარტყულა, მანტია და კრიალოსანი (იხ. სურათები http://www.oldorthodox.ge/wrl_serafime_saroveli.html).

უფრო დაწვრილებით სერაფიმეზე იხ. აქ.

http://www.oldorthodox.ge/wrl_serafime_saroveli.html

kinoteli - ეს არის უტყუარი წყარო?

agmsarebeli - "ამგვარად, ნუ შეგვრცხვება აღიარება ჯვარცმულისა და შუბლებზე აშკარად ვქმნათ თითებით ბეჭედი- ჯვარი, აგრეთვე ყველაფერზე: საჭმელ პურებზე, დასალევ სასმისებზე, შესვლისას, გამოსვლისას, ძილის წინ, დაწოლისასმ ადგომისას... " წმინდა კირილე იერუსალიმელი, კატეხიზმო XIII, თავი XXXVI (ედიშერ ჭელიძე, "ეკლესია-სძალი უფლისა", გვ.188). ახალი არგუმენტი ძველმართლმადიდებელო.

ხო, კურთხევის გაცემას რაც შეეხება, ანუ მაკურთხეველ მარჯვენას. ათონის უდიდესი სიწმინდე-ივერიის ყოვლადწმინდა ღვთისმშობლის ხატი ამის დამმატკიცებელი საბუთია, მაცხოვრის მარჯვენა ორი შეკრული თითით(არათითი და ცერა).



სურ. 9

ეს ხატიც აწყურისაა თუ არ ვცდები ისიც უძველესი.

მწვალებლის დაწერილია სტაროვერ???

agmsarebeli - ესეც "მწვალებლურია" ალბათ...



სურ. 10-11




სურ. 12-13


ათონის მთის, დოქიარის მონასტრის მთავარი სიწმინდე და მცველი, ღვთისმშობლის ხატი ,,მსწრაფლშემსმენელი"...მთელი ათონი მწვალებლურია ხო?

ძველმართლმადიდებელი - შენ ან არ კითხულობ ჩემს მიერ მოწოდებულ ინფორმაციას, ან ვერ კითხულობ... აქ ვეღარაფერს გიშველი... კარგად წაიკითხე თავიდან თითების რომელ წყობას არ ვაღიარებ მე და რატომ... ყოველგვარ უაზრობაზე არ ვარ ვალდებული პასუხები ვწერო...

sopo... - (ციტატა) (ძველმართლმადიდებელი): მე ვლაპარაკობდი და ვიმოწმებდი მოსკოვის 1551 წლის ე. წ. "ასმუხლიან" კრებას და არა სხვა რომელიმეს. აქედან, თქვენი ეს შენიშვნა აბსოლუტურად გაუგებარია. ამ კრების დადგენილებებში სამი თითით პირჯვრისწერა არსად არის ნახსენები. ისტორიული წყაროებიდან კი ცნობილია, რომ ორი თითით პირჯვრისწერა მან სწორედ სამის საწინააღმდეგოდ და მის აღმოსაფხვრელად დააწესა.

ვერ გავიგე რისი თქმა გინდათ მარტო ასმუხლიანი კრებაა ავტორიტეტი და დანარჩენი არა? ანუ რუსეთის ეკლესიის მიერ დადგენილი სამთითით პირჯვირსწერა არა? და კრება სწორედ ეკლესიის ხმაა სხვა არაფერი. ეს წყარო იქნებ მოგვიყვანოთ რომ სამი თითის აღმოსაფხვრელად დააწესა?

(ციტატა) (ძველმართლმადიდებელი): მე წარმოვადგინე ნიკოდიმოს მთაწმინდელის განმარტება "პიდალიონიდან" (ბერძნ. სჯულისკანონი, "მესაჭის წიგნი"), რომელიც ამბობს, რომ წმ. ბასილი დიდი თავის ხსენებულ ფრაზაში 91-ე კანონიდან ("მორწმუნეების მიერ ჯვრის გამოსახვა ჩვენი უფლის იესუ ქრისტეს სახელის მიმართ ვინ გვასწავლა ჩვენ წერით"), გულისხმობსო ორი თითით პირჯვრისწერას. ამ შემთხვევაში თქვენ მე კი არა, ნიკოდიმოს მთაწმინდელს ედავებით.

ეს განმარტება თუ არ დაგეზარათ გაგვიზიარეთ? სამი თითით პირჯვრისწერაა დაგმობილი?

(ციტატა) (ძველმართლმადიდებელი): სანამ ამ ინგლისურენოვან მოწმობას არ გადამითარგმნიან (უკვე ვთხოვე ერთ ჩემს ახლობელს) და არ წავიკითხავ რა არის ნათქვამი, ვერაფერს გეტყვით.

კეთილი მანამდე თუ სხვა წყარო ვიპოვე რუსული დავდებ.

თქვენ თქვით რომ პირჯვრისწერისას ვერ გავიგებთ ვინ რა აზრს ჩადებს შიგნით ხომ ასეა? მე გიპასუხეთ რომ თუ ადამიანს ექნება განსხვავებული გულისთქმა მზაკვრულად კიარ დაიწყებს ჭკუათმყოფელი ამ ქვეაზრის ჩადებას არამედ მიიღებს რელიგიას რომელზეც ფიქრობს რომ სწორია.

(ციტატა) (ძველმართლმადიდებელი): "ანნა კაშინსკაია (1368). მეუღლე - ტვერელი თავადი წმ. მიქაელი - აწამეს ორდში 1318 წ. ხოლო თავად ანნა ევნო რუსებისგან გარდაცვალებიდან სამი საუკუნის შემდეგ. განა შეიძლება წმინდანი არ იტანჯებოდეს სიცრუისგან? როდესაც XVII საუკუნეში ანნას პატივს მიაგებდნენ და თაყვანსსცემდნენ, მის შესახებ ბევრი არაფერი იცოდნენ, მისი ბიოგრაფია კაშინელმა მღვდელმა დაწერა... 1649 წელს მისი უხრწნელი გვამი ტვერიდან გადაასვენეს კაშინოში. მეფე ფეხით გაეშურა კაშინოში 1650 წლის 12 ივნისს, როდესაც მისი წმიდა ნაწილები გადაიყვანეს ხის ტაძრიდან ქვის ტაძარში. მაშინ მოხდა ანნას კანონიზირება. გავიდა მეოთხედი საუკუნე, გარდაიცვალა მეფე ალექსი მიხეილის ძე, რომელმაც მხარი დაუჭირა კანონიზაციას. ახალმა პატრიარქმა, იოაკიმემ, გასცა განკარგულება ამოერიცხათ ანნა წმინდანთა დასიდან. პატრიარქი განსაკუთრებით აღაშფოთა იმან, რომ წმინდანის უხრწნელ ცხედარს თითები შეკრული ჰქონდა ორთითიანი პირჯვრისსაწერი წყობით ("საკურთხებელი არ შეიძლებოდა ყოფილიყო ანნას თითები, რადგან ერისკაცი დედაკაცები არავის "აკურთხებენ" - ძვმ.). ხოლო პატრიარქის მიერ, როგორც ჩანს, გაცემული იყო ბრძანება, რომ ცოცხალთაც და მკვდართაც პირჯვარი გადაეწერათ სამი თითით! მხოლოდ 1909 წელს აღიარეს ანნა წმინდანად და არა მარტო ძველმოწესეებისთვის, არამედ "ნიკონიანელებისთვისაც". მისი ხსენება დაწესებულია 3/16 ოქტომბერს, წმინდა ნაწილთა გადასვენებისა 1650 წ. 12/25 ივნისს.

http://www.krotov.info/yakov/6_bios/42/1368_anna_kash.htm

სხვა წყაროებში კი მოცემული რომ ხელი იყო მაკურთხებელი თუმცა გამოძიებამ ეს უარყო და გამოიწვია აზრთა სხვადასხვაობა და სიტუაციის გამწვავება.

http://ru.wikipedia.org/wiki/%D0%90%D0%BD%D0%BD%D0%B0_%D0%9A%D0%B0%D1%88%D0%B8%D0%BD%D1%81%D0%BA%D0%B0%D1%8F

http://www.pravenc.ru/text/115602.html

(ციტატა) (ძველმართლმადიდებელი): ამრიგად, მოდი ჩვენს მოძღვრებს როცა აგინებენ თქვენი მოძღვრები არჩილ მინდიაშვილთან ერთად, იქნებ ურჩიოთ თავი შეიკავონ ამისგან. ვინ ვინ არის ამას ღმერთი გაარკვევს.

არვიცი არვყოფილვარ მოწმე ასეთი გინების.

(ციტატა) (ძველმართლმადიდებელი): სასულიერო პირებს (იმდროინდელ სჯულის მოძღვრებსა და სინოდის წევრებს) თვითონ ქრისტე ამხილებდა დაუნდობლად. ზურგსუკან არავის ვამხელ, არამედ ყოველთვის პირდაპირ. გარდა ამისა, როდესაც წმიდა მამას გიმოწმებთ სასულიერო პირთა მხილების განმარტებით, უნდა მიიღოთ. წმიდა მამათა განმარტებების უარყოფა მართლმადიდებელთ არ ახასიათებს.

პირდაპირ როგორ? ისაუბრეთ მასთან? ან უფალი სად გვასწავლის მსგავს საქციელს ეს ვიკითხე.

(ციტატა) (ძველმართლმადიდებელი): რატომ უნდა მოვერიდო არჩილ მინდიაშვილის შესახებ აზრის გამოთქმას არ მესმის. იმისთვის რათა განიმარტოს თუ რატომ არის ხიბლში არჩილ მინდიაშვილი, მისი ქადაგებები უნდა გავარჩიოთ და იზამს ამას მოდერატორი? ამიტომ, მოდი ჩვენ პირჯვრისწერას მივხედოთ...

მე არ მესმის რა არის აქ გაუგბარი ასე ზედმიწევნით იცით სჯული და დაცვაც საჭიროა ალბათ ხომ, და როგორ განიხილავთ სხვისი სულიერი მანკიერების თუ ასეთად ხედავთ შეფასებას და მასზე დასკვნებს? ნუ ეს თუ არ გესმით რა ვქნა მე უძლური ვარ.

(ციტატა) (ძველმართლმადიდებელი): ამდენად, მისი ხატები სამი თითით პირჯვრისწერის დასამტკიცებლად არ გამოგადგებათ. აქ არაფერია სერაფიმეს შეურაცხმყოფელი .ყოველივე ამასთან ერთად დავამატებთ, რომ სერაფიმე საროველი ქადაგებდა აშკარად მწვალებლურ შეხედულებებსაც. ასე, მაგალითად, მისი აზრით: "რუსეთი ერთ ოკეანედ შეუერთდება სლავურ ქვეყნებსა და სახელმწიფოებს, შექმნიან ერთ უზარმაზარ სახალხო ოკეანეს, რომლის შესახებაც უფალმა ღმერთმა იწინასწარმეტყველა ყველა წმინდანის პირით: მრისხანე და დაუმარცხებელი სლავური სამეფო სრულიად რუსეთისა, - გოგისა და მაგოგისა, იქნება იმდენად ძლიერი, რომ მის წინაშეც შეძრწუნდებიან ყოველნი ერნი და ეს ისეთივე ჭეშმარიტებაა, როგორც ორჯერ ორი არის ოთხი. ღმერთმა ძველთაგანვე იწინასწარმეტყველა მისი (ანუ რუსეთის - ძვმ.) მრისხანე მბრძანებლობა მთელს დედამიწაზე (!).

ეს ციტატები რომ მას ეკუთვნის იქნებ კონკრეტული წყარო დადოთ ობიექტურად შეფასებისთვის ან ის რომ ასეთი აზრები მწვალებლობაა.

(ციტატა) (ძველმართლმადიდებელი): მომიტევეთ, მაგრამ თქვენ ცოტა არ იყოს ფანატიკოსის შთაბეჭდილებას ტოვებთ. მე ვმსჯელობ, ვიმოწმებ წყაროებს, თქვენ კი ისტერიულად მსაყვედურობთ.

რა საოცარია... ჩემზეც ამ შთაბეჭდილებას ტოვებთ. ისტერიკა იქნებ რომელიმე ჩემი პოსტით დაგედასტურებინათ, მეტი პრობ არ მაქვს ცხოვრებაში? თითების რაოდენობაზე დავიმართო ისტერიკა, ვაფიქსირებ პოზიციებს და თუ სადმე გელანდებათ ასეთი დამოკიდებულება საკუთარ თავზე მუშაობაა საჭირო. და სიმართლე გითხრათ ჩემი აზრით ისტერიკა ორი თითის და მსგავს მიზეზთა გამო რადიკალური ზომების და ვაიუშველებელის ატეხვა და ეკლესიის დაუმორჩილებლობაა, ამბიონიდან ყველა მოწინააღმდეგის იქნებ ეს სასულიერო პირი თუ სხვა სულიერი მდგომარეობების შეფასებაა, - რომელსაც ვიცით რომ მარტო ღმერთი ხედავს, და წმინდანების მათი ცხოვრების უპატივცემულოდ მოხსენებაა, წმ მამის ციტატების მწვალებლურად გამოცხადება რომელსაც შეიძლება უბრალოდ ვერ ვიგებთ...

afxazi - (ციტატა) (ძველმართლმადიდებელი): ამასთანავე დასტურდება ის ფაქტი, რომ ორი თითით პირჯვრისწერა ჭეშმარიტად უძველესია სამ თითიან წყობაზე და არის უდავოდ მართლმადიდებლური.

მეგობარო გულწრფელად გამკვირვებია. ამას არავინ არ უარყოფს და აღინიშნა კიდეც, მაგრამ სამი თითით პირჯვრის გადაწერა რატომ არის მწვალებლური ეს ვერ გავიგე. არ გამოვა ასე, ყველაფერს მწვალებლობას ეძახი.

(ციტატა) (ძველმართლმადიდებელი): ყოველივე ამასთან ერთად დავამატებთ, რომ სერაფიმე საროველი ქადაგებდა აშკარად მწვალებლურ შეხედულებებსაც. ასე, მაგალითად, მისი აზრით: "რუსეთი ერთ ოკეანედ შეუერთდება სლავურ ქვეყნებსა და სახელმწიფოებს, შექმნიან ერთ უზარმაზარ სახალხო ოკეანეს, რომლის შესახებაც უფალმა ღმერთმა იწინასწარმეტყველა ყველა წმინდანის პირით: მრისხანე და დაუმარცხებელი სლავური სამეფო სრულიად რუსეთისა, - გოგისა და მაგოგისა, იქნება იმდენად ძლიერი, რომ მის წინაშეც შეძრწუნდებიან ყოველნი ერნი და ეს ისეთივე ჭეშმარიტებაა, როგორც ორჯერ ორი არის ოთხი. ღმერთმა ძველთაგანვე იწინასწარმეტყველა მისი (ანუ რუსეთის - ძვმ.) მრისხანე მბრძანებლობა მთელს დედამიწაზე (!). რუსეთისა და სხვა ხალხების შეერთებული ძალებით კონსტანტინოპოლი და იერუსალიმი იქნება დაპყრობილი. თურქეთის გაყოფის დროს ის თითქმის დარჩება რუსეთს..."

ან აქ რა არის მწვალებლობა ესეც ვერ გავიგე. ეს მხოლოდ და მხოლოდ რუსული იმპერიალისტური გავლენის შედეგია და მეტი არაფერი. საფიქრებელია, რომ არ გესმის რა არის მწვალებლობა. ამდენი ხანია თვალს ვადევნებ შენს პოსტებს და ვერ მივხვდი რატომ არ უნდა გადავიწერო პირვარი სამი შეერთებული და ორი მოხრილი თითით.

ძველმართლმადიდებელი - წმ. კირილე იერუსალიმელი ბრძანებს, რომ პირჯვრის საწერი თითები უნდა შევკრათ ჯვარცმულის აღსარების ნიშნად ("ამგვარად, ნუ შეგვრცხვება აღიარება ჯვარცმულისა და შუბლზე აშკარად ვქმნათ თითებით ბეჭედი ჯვარი)".

თუ შეიძლება მითხარით, ჯვარცმულის აღსარებას პირჯვრისწერის დროს რომელი თითებით გამოხატავთ სამით თუ ორით? თუ სამით, რატომ? ვინ იყოს ჯვარცმული სამება თუ განკაცებული მაცხოვარი კაცობრივი ბუნებით?

თქვენს პირჯვრისწერაში ორი მოკეცილი თითი არაფერს ნიშნავს. დამისახელე კრებითი დადგენილება, სადაც ეს ორი მოკეცილი თითია განმარტებული. მე გითხარით, რომ ამ მოკეცილ თითებზე მოგვიანებით მოიფიქრეს განმარტება, რადგან მიხვდნენ უსაფუძვლობას და ერეტიკულობას სამი თითით პირჯვრის გადაწერისა, რამეთუ ჯვარცმული იყო ქრისტე და არა სამება. თანაც რატომ არის ორთი თითი უკანა პლანზე გადაწეული? და რატომ არ არის წინა პლანზე? განა ასე უფრო ლოგიკური არ იქნებოდა?

ან რა აუცილებლობით შეცვალეს ორი თითით პირჯვრისწერა სამით? რა გაუჭირდათ ასეთი? რა მიზანი ჰქონდა ასეთ ცვლილებას? გიფიქრიათ ამაზე? იცით რამე ამის შესახებ? გაქვთ რაიმე ისტორიული ცნობები, რომელიც გაამართლებდა ამგვარ ცვლილებას?

ხვალ ლიტურგია რომ შეგვიცვალონ და ათასგვარი "გამამართლებელი" არგუმენტები დადონ დაეთანხმები ამგვარ ცვლილებას? და თვითონ თავგამოდებით არ იცავ სამ თითს?

დღემდე ვერავინ ვერანაირი მოწმობა წარმომიდგინა იმისა, თუ რომელი წმინდანი განმარტავს სამი თითით პირჯვრისწერას; ან რომელი იწერდა პირჯვარს სამი თითით.

მე ვაქვეყნებ ისტორულ წყაროებს, რათა გიჩვენოთ, როგორ გავრცელებაში იყო ორი თითით პირჯვრისწერა. რომ ის იყო მართლმადიდებლური... რომ ეს მართლმადიდებლური წესი გამოაცხადეს მწვალებლობად... და იცით რას ნიშნავს მართლმადიდებლური გადმოცემების მწვალებლობად გამოცხადება?

ეს არის საანათემო საქმე. ეს თავად არის მწვალებლობა. მართლმადიდებლობის სახელით მართლმადიდებლობისვე დევნა. აი, რა დევს ნიკონის რეფორმებსა და მის მხარდამჭერთა აქციებში.

იცით, მე რა მსურს და რას ვნატრობ, იმას, რომ საქართველო დაუბრუნდეს ძველ წესებს და გადმოცემებს და აღადგინოს ის, რაც მას ჰქონდა საუკუნეების განმავლობაში... ეს კი რატომღაც ზოგს არ მოსწონს... მე არ მსურს (თუნდაც არ იყოს მწვალებლური და იყოს არაფრის მთქმელი) პირჯვარი გადავიწერო წმიდა მამებისთვის უცნობი და გაუგებარი წესით? განკითხვის დღეზე არ ფიქრობთ?

წმიდა მამებმა განმარტეს ორი თითით პირჯვრისწერის და კურთხევის გაცემის წყობა. ანათემას გადასცეს ყველა ვინც ასე არ გადაიწერს პირჯვარს და მოათავსეს ის იმ მწვალებლობიდან გადმოსულთა წესში, რომელმაც პირველმა დაიწყო პირჯვრის საწერი თითების ცვლილებები...

მე შიში მიპყრობს როცა ეს ფორმულა მესმის: "ვინცა ვინ არა დასწერდეს ჯუარსა, ვითარ ეგრე ქრისტეცა, შეჩუენება". ალტერნატიული თითების კომბინაციები პირჯვრისსაწერად მამებს არ მოუციათ და რატომ უნდა ვიფილოსოფოსოთ ეხლა?

ედიშერ ჭელიძე მიშველის მე განკითხვის დღეს, თუ იმ დღიდან შეჩვენებული ვიქნები, რა დღიდანაც პირჯვარს დავიწერ არა ორი თითით?

მე უბრალოდ ვმსჯელობ თქვენთან, როგორც გინდათ ისე გადაიწერეთ პირჯვარი, ნება თქვენია. მაგრამ, სინდისი არ მაძლევს უფლებას არ წარმოგიდგინოთ ის მასალები, რაც ამ საკითხთან არის დაკავშირებული.

მითხარით გულახდილად... ამ წყაროებიდან რამდენს იცნობდით? რომლის შესახებ გსმენიათ? ვგონებ არცერთის!... იმიტომ, რომ მიჩქმალულია... მე კეთილი განზრახვით მსურს, რომ თქვენ ყველანი დაინტერესდეთ ამ საკითხით... თორემ, ეხლა ძველმართლმადიდებელთა ეკლესიაში მასობრივი გადმოსვლები და ნათლობის რიგები რომ არ დადგება მეც კარგად ვიცი... ვაკვირდები ჩემი ერის ფსიქოლოგიას... რა აინტერესებს, რისკენ მიისწრაფვის...

ზოგი ისე მედავება თითქოს რაღაც საშინელება მეთქვას...

ბედიის ბარძიმზეც არის ქრისტეს გამოსახულებები, სადაც ნაჩვენებია ორი თითი.

http://saunje.ge/index.php?option=com_content&view=article&id=254:2010-01-27-07-27-27&catid=2:2010-01-29-17-30-44&Itemid=6

ეს ჩვენი წესია, ქართული, მართლმადიდებლური და ის მოციქულთაგან და ბერძენი მამებისგან მივიღეთ.

სამი თითი უცხოა ქართული მართლმადიდებლისთვის!

ამ დღეებში მინდა დავდო არქიმანდრიტ რაფაელის წიგნიდან ერთი თავი (სათაური არ მახსოვს და წიგნიც მოსაძებნი მაქვს). ამ თავში ლაპარაკია სიმბოლოთა მნიშვნლეობაზე მართლმადიდებლობაში. ჩემს მრავალ ოპონენტს მინდა გავაცნო მათი ავტორიტეტული მოძღვრის მტკიცებულებები, რათა გაარკვიონ რა მნიშვნელობა აქვს სიმბოლიკას. რომ სიმბოლიკის დარღვევით შეიძლება ქადაგებულ იქნას მწვალებლობა... რომ გაუფრთხილდნენ სიმბოლიკას.... ეს არ არის მეორეხარისხოვანი საკითხი... ვინც ამას ამტკიცებს ის ან გაუნათლებელია, ან არამართლმადიდებელი და მცირედმორწმუნე...

ერთმა ფანატკოსი ხარო, მეორემ უზრდელიო... არც ერთი ვარ და არც მეორე....

თქვენს ჩემდამი და ძველმართლმადიდებელთადმი დამოკიდებულებას დააკვირდით... ნახეთ რა იგრძნობა მათ წერილებში, გამონათქვამებში...

სრულიად უდანაშაულო ხალხი გამოცხადებული გყავთ "რასკოლნიკებად"... რატომ? მათ განახორციელეს "რასკოლი" თუ ნიკონმა?

თუ ნიკონმა, მაშინ "რასკოლნიკი" არის ნიკონი და ყველა მისი მიმდევარი და ამღიარებელი...

თქვენი ეკლესიაც ხომ ნიკონიანური ეკლესიის თანამოძმეა... რასკოლნიკური ეკლესიის თანამოძმე....

ძველმორწმუნეთა თანამოძმეობა გერცხვინებათ... "სტაროვერებს" გვეძახით, რუსული სახელწოდებით მოგვმართავთ... რატომ? ქართველი ვარ, მართლმადიდებელი, რა შუაშია აქ რუსი?

დასავლეთსა და აღმოსავლეთს შორის განხეთქილება რომ მოხდა XI საუკუნეში, ჩვენ აღმოსავლეთის მხარდამჭერები აღმოვჩნდით, და რა "ბერძნები" ვართ?

ეკლესიის ისტორიაში, სხვადასხვა გარემოებებიდან გამომდინარე, ზოგჯერ უმნიშვნელოვანესი საეკლესიო პერიპეტიები ამა თუ იმ კონკრებული ერის ზურგზე გადადიოდა. ესენი იყვნენ რომაელები, ბერძნები, მე-17 საუკუნეში რუსები...

დადგება დრო და ყველა მიხვდება, რომ ძველმორწმუნეებმა მთელი მსოფლიოსთვის შეინარჩუნეს ძველი, მადლმოსილი ლიტურგიკული პრაქტიკა და ამისთვის მათ ქება ეკუთვნით და არა გინება.

ორიოდ სიტყვით მინდა კიდევ "აღმსარებელის" მიერ დამოწმებულ ხატებს გამოვეხმაურო... რა არის ეს? გაუგებრობა, მდარე ინტელექტი თუ რა? როგორ ვთქვა რომ შეურაცხყოფაში არ ჩამეთვალოს...

ვლაპარაკობ სახელობით წყობაზე, და მოჰყავთ ხატები სხვაგვარი წყობით და თან მეუბნებიან თითქოსდა ეს მე მწვალებლობად გამოვაცხადე. ნუთუ არ შეგიძლიათ დადოთ ერთი მეორის გვერდით სახელობითი წყობის ხატები და ანჩისხატი და დააკვირდეთ განსხვავებას თითებში? ასე პირველი კლასის მოსწავლეებს ათამაშებენ გონების გასავარჯიშებლად....
დაიდოს "აღმსარებელმა" ასეთი ხატები და ივარჯიშოს... სხვა რა ვქნა...

მოკლედ, თუ შევაჯამებთ განვლილ პოლემიკას. გამოიკვეთება ერთი რამ:

უმთავრესი: არავინ არ არის იმის წინააღმდეგი, რომ ორი თითით პირჯვრისწერა არის ძველთუძველესი წესი, მართლმადიდებლური და სრულიად მაცხოვნებელი. აზრთა სხვაობაა სამი თითით და ერთი თითით პირჯვრისწერის მართებულობაში. ჩვენ არ ვცნობ ერთი თითით პირჯვრისწერას, რადგან ვიცით, რომ ორი თითით პირვჯრისწერის ფორმულა პირდაპირ ერთთითიანი პირჯვრისწერის საწინააღმდეგოდ არის მიღებული.... ამ ფორმულის შემდეგ არ არსებობდა სხვა კრება, რომელსაც გაეუქმებინოს იგი, გარდა 1667 წლის ნიკონიანური კრებისა, რომელმაც ორი თითი დასწყევლა... ანუ დასწყევლა მართლმადიდებლობა და მხოლოდ 1971 წელს აღიარა რომ შეცდა... დანარჩენი თითების წყობიდან სახელობითი კურთხევის წყობა ასევე არის უცნობი, ხოლო სხვა წყობები, (მაგ. ანჩისხატისა) არ გამოხატავს საკურთხებელ ან პირჯვრისსაწერ კომბინაციას. ისინი, მეცნიერთა აზრით, არის მოქმედების, დინამიურობის, მქადაგებლური ჟესტის გამოხატულება...

ასეთია ჩემი მოკლე დასკვნა.

დანარჩენს თქვენგან ველოდები.

პ. ს. რაც შეეხება სერაფიმე საროველს. მე მივანიშნე რა არის იქ მწვალებლური... ცოტა არაკორექტულად გამოგივიდა, როცა წარმომიდგინე მისი იმპერიული შეხედულებები და მითხარი, რომ ამაში არაფერია მწვალებლური... სწორია, არაფერია, მაგრამ წმინდანი იმპერიული ოცნებებით? ეს ცოტა გაუგებარია!
დღეს მინდა გამოვაქვეყნო კიდევ ორი ძალიან საინტერესო ისორული მოწმობა ორი თითით პირჯვრისწერის შესახებ. ვფიქრობ ეს მასალები თქვენც გამოგადგებათ საჭირო შემთხვევაში.

პატივისცემით. ძველმართლმადიდებელი.


ნაწყვეტი ნაშრომიდან "პირჯვრისწერისა და კურთხევის შესახებ"

http://www.oldorthodox.ge/apl_pirjvriscera_sarchevi.html

"რადგანაც იაკობიტელთა მწვალებლობა მონოფიზიტური ერესის ნაშიერია, რაც კონსტანტინეპოლელი არქიმანდრიტის ევტიქის სახელს უკავშირდება, უეჭველია, რომ მონოფიზიტთა და იაკობიტთა მიღების წესიც, იმავე დროს და იქვე, კონსტანტინეპოლში იქნებოდა დადგენილი, რასაც ადასტურებს ავტორიტეტული მკვლევარი და ისტორიკოსი, პროფ. ნ. კაპტერევი თავის ნაშრომში, "Патриарх Никон и царь Алексей Михайлович". ცნობილი იაკობიტელი ისტორიკოსის, ასემანის ცნობაზე დაყრდნობით, ის წერს:

"XI საუკუნის პირველ ნახევარში, იაკობიტელი პატრიარქი იოანე მერვე აბდონი, რომელიც ანტიოქიაში ცხოვრობდა და, რომელიც მაშინ ეკუთვნოდა ბერძნებს, მილიტინელმა მიტროპოლიტმა ნიკიფორემ ამხილა ბერძენი იმპერატორის რობან არგიროპულოსის წინაშე, რომ იოანე ცდილობდა თავის მწვალებლობაში ბერძენთა გადაბირებას.

იმპერატორმა იოანეს კონსტანტინოპოლში ჩამოყვანა ბრძანა. 1029 წლის 15 ივნისს იოანე აბდონი ექვს ეპისკოპოსთან და იაკობიტელ ბერებთან ერთად ნიკიფორე მილიტინელის თანხლებით ბიზანტიაში ჩავიდა. აქ კონსტანტინოპოლის პატრიარქმა მოიწვია კრება, რათა იაკობიტთა მართლმადიდებლობისკენ მოქცევა ეცადა, მაგრამ ისინი ურყევნი აღმოჩნდნენ თავიანთ ცთომილებაში. მაშინ, ბერძენთა პატრიარქმა ისევ მოიწვია კრება რომელზედაც გაიმართა დავა იოანე აბდონს, სიმნაიდელ ეპისკოპოს ელიასა და პატრიარქს შორის.

"ხანგრძლივი დავის შემდეგ, - წერს ასსემანი (იაკობიტი ისტორიკოსი), - ვერ მოახერხეს ჩვენების გადაბირება, თუმცა მოითხოვეს მათგან მხოლოდ ის, რომ არ შეერივნათ ზეთი ღვინისთვის ევქარისტიის საიდუმლოში და პირჯვარი დაეწერათ ორი და არა ერთი თითით" (Н. Ф. Каптерев. "Патриарх Никон и его противники в деле исправления церковных обрядов. Времена патриаршества Иосифаю Москва, 1887 г., стр. 80).

ჩვენთვის განსაკუთრებულად საინტერსოა ის, რომ ქართული ეკლესიაც, ბერძნულის დარად, ზემორეხსენეულ მწვალებელთა მიღებისას ამ წესით სარგებლობდა. როგორც უკვე ვთქვით, ეს წესი არსენ იყალთოელის "დოგმატიკონშია" მოცემული და მას ეწოდება "შეჩუენებაი იაკობიტთა და ყოველთა ერთ ბუნებიანთანი, რომელთა თანა არიან სომეხნიცა".

ტექსტში, რომელიც ბერძნულიდან არის თარგმნილი, ჩამოთვლილია იაკობიტური (და მონოფიზიტური) ცთომილებანი, რომელთაც ანათემას უთვლის ამ მწვალებლობიდან მართლმადიდებლობად მოქცეული ქრისტეანი. მასში ნათქვამია:

"რომელი საძაგელისა მისგან წვალებისა იკობიტთა და ხაჩეცართაისა უბიწოსა მართლმადიდებელთა ქრისტეანეთა სარწმუნოებასა ყოვლითა სულითა და გულითა მოუხდებოდის, შეჩუენებაი თანა-აც ყოველთავე აქა მოხსენებულთაი". მათ შორის:

"ვინცა ვინ არა ნათელსცეს სამითა შთაფლვითა სახელსა ზედა მამისა, და ძისა, და სულისა წმიდისა, შეჩვენებულ იყავნ!"

"ვინცა ვინ არა დასწერდეს ჯუარსა ორითა თითითა, ვითარ-იგი ქრისტეცა, შეჩუენება!" (მაია რაფავა. "უცნობი ავტორის ანტიმონოფიზიტური ტრაქტატი". ჟურნ. "მაცნე". ენისა და ლიტერატურის სერია. 1975 წ. # 1. გვ. 29).

ქ-ნი მაია რაფავა პუბლიკაციაში აცხადებს, რომ "ყველა ბრალდება, - რომელიც "შეჩვენებაში" არის გადმოცემული, - თეორიულად ცნობილი და პრაქტიკულად დაკანონებული იყო მის დროს" (იქვე. გვ. 28). აქედან კი გამომდინარეობს, რომ არსენ იყალთოელის დროს ორი თითით ჯვრის გამოსახვა როგორც პირჯვრისწერისთვის, ასევე კურთხევის გასაცემად დოგმატური შინაარსის მატარებელი და ქართულ საეკლესიო პრაქტიკაში დამკვიდრებული წესი იყო. სწორედ ამ წესს უარყოფდნენ მონოფიზიტები (აქედან გამომდინარეობს ბრალდებაც) და, როგორც პროფ. კაპტერევის მოწმობიდანაც ჩანს, თავიანთი დოგმატური შეხედულებისამებრ, კერძოდ ქრისტეს ერთბუნებოვნების აღსანიშნავად, ერთი თითით გამოხატავდნენ ჯვარცმული ქრისტეს აღსარებას.

შეჩვენების მოცემული ფორმულა გამორიცხავს თითების წყობის ყოველ სხვაგვარ კომბინაციას პირჯვრის საწერად ან კურთხევის გასაცემად. მონოფიზიტების მიღების წესში ის იმიტომ აღმოჩნდა, რომ ერთი თითით ჯვრის გარდასახვაში, რომელშიც გამოხატულია მონოფიზიტური სწავლება ქრისტეს ერთბუნებოვნების შესახებ - ჯვარცმული მაცხოვრის ორბუნებოვნების აღსარება დარღვეულია, ხოლო "ასმუხლიანი" კრების (1551 წ.) მიერ ეს კრულვა, ასევე ქრისტოლოგიური და ტრიადოლოგიური დოგმატის დარღვევის საპირისპიროდ, უკვე სამი თითით პირჯვრისმაწერალთა საწინააღმდეგოდ იქნა მიღებული; ეს წვალება იმხანად ვრცელდებოდა რუსეთში. ამის შესახებ წერს უდიდესი მკვლევარი სერგი ზენკოვსკი (1907 - 1990): "...собор решительно настоял, чтобы русская церковь пользовалась древним двухперстным знамением и запретил пользоваться "новым" трехперстным знамением, введенным в греческой церкви в тринадцатом-четырнадцатом веке, которое начало в то время (ე.ი. 1551 წლისთვის, როდესაც მოწვეულ იქნა "ასმუხლიანი" კრება) распространяться и в России (С. Зенковский. "Русское старообрядчество", Москва, "Церковь", 1995 г., стр. 37).

მოკლედ, ცხადია, რომ "სწორედ მონოფიზიტურმა მწვალებლობამ მოიფიქრა ერთი თითით ჯვარცმულის აღსარების გამოსახვა" (Н. Каптерев. "Время патриаршества Иосифа", вып. 1, стр. 83. Арсений Уральский. "Оправдание старообрядческой святой Христовой Церкви в ответах на притязательные и недоумительные вопросы нашего времени. Яссы, 1887 г., стр. 84).

დაბოლოს, როგორ შეიძლება გავიზიაროთ ახალმოწესე "მართლმადიდებელთა" მტკიცება თითქოსდა თითთაწყობის რაიმე წესი "უცნობია ძველბერძნული მართლმადიდებლობისთვის" (ედ. ჭელიძე), ან ძველი ქრისტეანობისთვის მაშინ, როდესაც ქრისტეანულ ხელოვნებაში არსებობს ამ მტკიცებულების სიცრუის მამხილებელი უამრავი დოკუმენტი. სრულიად სამართლიანია ქვემოთ მოყვანილ ციტატაში გამოთქმული აზრი, რომ:

"პირჯვრისსაწერი თითების წყობის შესწავლის საკითხში, ჩვენი აზრით, აუცილებელია, ვიხელმძღვანელოთ არა მარტო წერილობითი, არამედ ქრისტეანული ხელოვნების ნივთიერი ძეგლებითაც, რომლებიც, როგორც ერთგვარი ისტორია, დაგვეხმარება უფრო მეტი სისრულით გავცეთ პასუხი ძველქრისტეანულ ეკლესიაში პირჯვრისსაწერი ამა თუ იმ წესის არსებობის საკითხს" ("Двоеперстие в памятниках искусства и письменности", Барнаул, 2001 г., стр. 16).

* * *

ყველაზე ადრეული და საკმაოდ მნიშვნელოვანი მოწმობა იმისა, რომ ბერძნებში გამოიყენებოდა ორი თითით პირჯვრისწერის წესი ეკუთვნის ნესტორიანელ მიტროპოლიტ ილია გევერს, რომელიც ცხოვრობდა IX საუკუნის მიწურულსა და X საუკუნის დასაწყისში.

იმის სურვილით, რომ შეერიგებინა მონოფიზიტები მართლმადიდებლებთან, ანუ მელქიტებთან, - როგორც სირიელი ნესტორიანელები უწოდებდნენ მართლმადიდებლებს, - და ასევე ნესტორიანელებთან, ის ამბობს: "ნესტორიანელების, მელქიტებისა და იაკობიტების სარწმუნოების ერთობის ფონზე ის გარემოება, რომ სხვადასხვაგვარია მათში ჯვრის გამოსახვის წესი, არც ისე მნიშვნელოვანია. კერძოდ, ერთნი (მონოფიზიტები) ჯვარს გამოსახავენ ერთი თითით, მარცხნიდან მარჯვნივ; სხვები ორი თითით (მართლმადიდებლები), ოღონდ პირიქით, მარჯვნიდან მარცხნივ. როდესაც იაკობიტები პირჯვარს გამოისახავენ ერთი თითით მარცხნიდან მარჯვნივ, ამით მიანიშნებენ, რომ სწამთ ერთი ქრისტე - რომელმაც ცოდვისგან (მარცხენა მხარი) გამოსყიდულნი მადლთან (მარჯვენა მხარი) მიიყვანა. ხოლო ნესტორიანელები და მელქიტები, რომლებიც ჯვრის ნიშს გამოსახავენ ორი თითით - მარჯვნიდან მარცხნივ, მით აღიარებენ, რომ სარწმუნოებას დასაბამი მიეცა მარჯვენა მხრიდან, ხოლო ურწმუნოებასა და ცთომას მარცხნიდან" (Н. Ф. Каптерев. Патриарх Никон и царь Алексей Михайлович. Глава V Церковно-обрядовые реформы Никона).

"ილია გევერის გარდა, - წერს თავის ნაშრომში პროფ. კაპტერევი, - დიდი ხანია ცნობილია კიდევ ორი მოწმობა XII საუკუნისა, რომელიც ადასტურებს, რომ იმ დროს მართლმადიდებლები პირჯვარს იწერდნენ ორი თითით.

ასე მაგალითად, XII საუკუნის ერთი ბერძენი ამხელს ლათინ მღვდელმთავრებს იმაში, რომ ისინი აკურთხებენ ხუთი თითით, ხოლო პირჯვარს, მონოთელიტთა მსგავსად, იწერენ ერთი თითით, მაშინ, როდესაც "თითები ჯვრის ნიშის გამოხატვისას ისე უნდა იყოს განლაგებული, რომ მით აღინიშნებოდეს ქრისტეს ორი ბუნება და ღვთაების სამი იპოსტასი". ე. ი., მართებულ პირჯვრისწერის წესად მიაჩნდა ორი თითით პირჯვრისწერა.

ბერი პეტრე დამასკელი, რომელიც ცხოვრობდა XII საუკუნეში (თუმცა ზოგიერთის მტკიცებით ის ცხოვრობდა უფრო ადრე), ამბობს, რომ პირჯვრის წერისას, ორი თითი და ერთი მკლავი ხელისა წარმოაჩენენ ჩვენს ჯვარცმულ უფალს იესუ ქრისტეს, რომელმაც ერთ იპოსტასში შეაერთა ორი ბუნება" (იქვე).

"ზოგიერთი ცდილობს, - წერს პროფ. კაპტერევი, - ამ ფაქტების დაკნინებას, მით, რომ, მართალია, ეს ფაქტები მეტყველებენო ორი თითით პირჯვრისწერაზე, მაგრამ ეს ჩვეულება არსებობდა მხოლოდ სირიელ ქრისტეანებში, რომლებიც ცხოვრობდნენო მონოფიზიტთა და ნესტორიანელთა შორის და ამიტომაც, მას უნდა შევხედოთო როგორც ადგილობრივ, სპეციფიკურად სირიულ ჩვეულებას, რომელიც არასოდეს ყოფილა საყოველთაო მართლმადიდებლური ეკლესიისთვის და კონსტანტინეპოლის საპატრიარქოსთვის, სადაც ორი თითი არასოდეს გამოიყენებოდა. მაგრამ საქმის ასეთი გაგება უსამართლოა და სინამდვილეს არ შეეფერება, რადგან ნაპოვნია კიდევ ორი მოწმობა, რომლებიც აბსოლუტურად უეჭველს ხდის იმ ფაქტს, რომ XI და XII საუკუნეებში თვით კონსტანტინეპოლის ეკლესიაშიც პირჯვრისსაწერად გამოიყენებოდა ორი თითი.

ბიზანტიელი იმპერატორები არაერთხელ ცდილან სომხების შემორიგებას მართლმადიდებლობასთან, რის გამოც მათ არაერთხელ უცდიათ მათთან საეკლესიო ურთიერთობა. ამ მიზნით იმპერატორმა მანუილ კომნინოსმა 1170 წელს სომხებს მიუგზავნა ერთ-ერთი კონსტანტინეპოლელი მეცნიერი, სახელად თეორიანე, რათა საღვთისმეტყველო საუბრები ჩაეტარებინა მათთან.

თეორიანემ აღწერა სომხებთან თავისი გასაუბრება. მეორე გასაუბრების შესახებ, სხვათა შორის, თეორიანე გვამცნობს ასეთ საინტერესო დეტალს: "როდესაც ეს (წინამსწრობი სიტყვა) ითქვა, ადგა ერთი სირიელი მღვდელი და თეორიანეს ჰკითხა: რატომ იწერთ თქვენ (ე. ი. კონსტანტინეპოლელი ბერძნები) პირჯვარს ორი თითით და განა აქ გაყოფილნი არ არიან (ერთმანეთში) თითები, როგორც დამოუკიდებელნი ერთიმეორისგან? შედეგად, თქვენი აზრით, ქრისტეშიც ორი ბუნება გაყოფილია.

თეორიანემ უპასუხა: ქრისტეს ორი ბუნების განსაცალკევებლად კი არ ვაკეთებთ ამას, არამედ, მას შემდეგ, რაც დაგვიხსნა ეშმაკის მონობისაგან, დამოძღვრილ ვიქმენით აღვმსდგარიყავით მის წინააღმდეგ და გვებრძოლა, რამეთუ ხელებით ვიქმთ სიკეთეს, წყალობას და სხვა სათნოებებს, და ეს არის ღვაწლი; აი, თითებით კი, აღვიბეჭდავთ რა შუბლს ქრისტეს ბეჭდით, წინ აღვუდგებით ეშმაკს, ვძლევთ მას და დავითთან ერთად ვადიდებთ უფალს: "კურთხეულ არს უფალი ღმერთი ჩემი, რომელმან ასწავა ხელთა ჩემთა ღუაწლი და თითთა ჩემთა - ბრძოლაი" (ფსალმ. 143:1). "თითსაო" კი არ უბრძანებია დავითს (ანუ როგორც თქვენ აკეთებთ - სომხები), არამედ თითებსაო".

მაშასადამე, როდესაც სირიელმა მღვდელმა უსაყვედურა კონსტანტინეპოლელ ბერძნებს, რომელთა წარმომადგენელი იყო თეორიანე, "რატომ იწერთ პირჯვარს ორი თითით?" და ჰკითხა "განა აქ გაყოფილნი არ არიან (ერთმანეთში) თითები, როგორც დამოუკიდებელნი ერთი მეორისგან", თეორიანეს დაუდასტურებია, რომ კონსტანტინეპოლელი ბერძნები პირჯვარს ნამდვილად იწერდნენ ორი თითით. გამოდის, რომ 1170 წელს კონსტანტინეპოლის ეკლესიაში და მთელს საბერძნეთში პირჯვრის გამოსახვისას უეჭველად გამოიყენებოდა ორი თითი, რომელიც იმ დროს წარმოადგენდა თვალსაჩინო ნიშანს, რაც მართლმადიდებელთ მონოფიზიტთაგან განასხვავებდა (Н. Ф. Каптерев. Патриарх Никон и царь Алексей Михайлович. Глава V Церковно-обрядовые реформы Никона).

ძველმართლმადიდებელი.

kinoteli - სტაროვერ პასუხი არ მომეცი ხატებთან დაკავშირებით... 1000 ხატიდან 100_ია ორი თითის წყობით.რას იტყვი ამაზე... მთელი 2000 წელი ცდებოდნენ და თქვენ ხართ მართლები.....რაღაც სიჯიუტეს გავს,გაბრაზებული კაცის სიჯიუტეს...

sopo... – (ციტატა) (dzvelmartlmadidebeli): ან რა აუცილებლობით შეცვალეს ორი თითით პირჯვრისწერა სამით? რა გაუჭირდათ ასეთი? რა მიზანი ჰქონდა ასეთ ცვლილებას? გიფიქრიათ ამაზე? იცით რამე ამის შესახებ? გაქვთ რაიმე ისტორიული ცნობები, რომელიც გაამართლებდა ამგვარ ცვლილებას?

სამებაა ჩვენი რწმენის ფუნდამენტი და სამი თითით აღმსარებლობა ნათქვამი.

(ციტატა) (dzvelmartlmadidebeli): და იცით რას ნიშნავს მართლმადიდებლური გადმოცემების მწვალებლობად გამოცხადება? ეს არის საანათემო საქმე. ეს თავად არის მწვალებლობა. მართლმადიდებლობის სახელით მართლმადიდებლობისვე დევნა. აი, რა დევს ნიკონის რეფორმებსა და მის მხარდამჭერთა აქციებში.

ამ კრებაზე გასაგებია რომ იყო ბერძნული გავლენა, თუმცა აქ ნათქვამია რომ განიხილებოდა საკითხი რომ შეესაბამებოდა თუ არა ეს რეფორმები მართლმადიდებლობას, და რადგან გადაწყვიტეს დადებითად, ანათემის მიზეზად გამოაცხადეს არა პირჯვრისწერა ორი თითით არამედ ეკლესიის კრების და იერარქთა დაუმორჩილებლობა, თუმცა იმ ფორმას დევნას არანარი გამართლება არ აქვს.

http://www.pravenc.ru/text/%D0%91%D0%9E%D0%9B%D0%AC%D0%A8%D0%9E%D0%99%20%D0%9C%D0%9E%D0%A1%D0%9A%D0%9E%D0%92%D0%A1%D0%9A%D0%98%D0%99%20%D0%A1%D0%9E%D0%91%D0%9E%D0%A0%201666-1667%20%D0%B3%D0%B3%20.html

ანუ მარტივად იყო ერთი თითით შეიცვალა ეკლესიის მიერ ორით და მერე ისევ ეკლესიის მიერ სამით, არ ეწინააღმდეგება მართლმადიდებლობას , და ვემორჩილებით, ვერ ვხედავ მიზეზს სხვაგვარად მოქცევის ასე ერთიდან ორზე არაფრის დიდებით არ უნდა გადავსულიყავით, ხელში გვიჭირავს ეკლესიის დადგენილება ორთითზე (1551 წლის კრება და დოგმატიკონი) და ეკლესია ცვლის თავის დაგენილებას და მისი პრეროგატივაცაა...

(ციტატა) (dzvelmartlmadidebeli): ძველმართლმადიდებელთა ეკლესიაში მასობრივი გადმოსვლები და ნათლობის რიგები რომ არ დადგება მეც კარგად ვიცი.

რა ვქნა არ მოიწყინო... თავად აღარ გიფიქრია ეკლესიაში დაბრუნებაზე?

(ციტატა) (dzvelmartlmadidebeli): დღემდე ვერავინ ვერანაირი მოწმობა წარმომიდგინა იმისა, თუ რომელი წმინდანი განმარტავს სამი თითით პირჯვრისწერას; ან რომელი იწერდა პირჯვარს სამი თითით. ორიოდ სიტყვით მინდა კიდევ "აღმსარებელის" მიერ დამოწმებულ ხატებს გამოვეხმაურო... რა არის ეს? გაუგებრობა, მდარე ინტელექტი თუ რა? როგორ ვთქვა რომ შეურაცხყოფაში არ ჩამეთვალოს...

და კიდევ გიკვირს შენიშვნები ამბიონზე მართლის პოზიციიდან გველაპარაკები შეცდომილებაში მყოფთ, იარლიყებს აწებებ მოძღვრებს თან ამბობ არ გესმის თავი რატომ უნდა შეიკავო, განკითხვის დღის თითების გამო გეშინია და განკითხვზე არ ფიქრობ აბა სხვა რა ქვია ამ საქციელს ? მარტო განკითხვა საკმარისია ჯოჯოხეთისთვის, ან ეს შეურაცხყოფა აღმსარებლის შენც არ მოგიყვანია ხატის სახით თუნდაც პირჯვრისწერა ყველა მაკურთხებელი ხელია, აღმსარებელმა კი მაკურთხებელი ხელის სხვა წყობა წარმოადგინა, ხატში კი ყოველთვის შინაარსია ჩადებული... ბოლო საუკუნის წმინდანები წმ ეგნტე ბრიანჩანინოვი, წმ ტიხონ ზადონელი, მამა გაბრიელი ყველა სამთითიანი წყობით იწერდა ხომ, და განკითხვის დღეს არ მგონია ეს ყოფილიყო დაბრკოლება... ბოლო აბზაცში სმაილები კი ვერ მოვძებნე იმედია თხრობით ტონში წაიკითხავ და სწორედ გაიგებ.

agmsarebeli - ერთი თითით ჯვრის გამოსახვას აღიარებ?

ძველმართლმადიდებელი - შენ ხომ სულ შემჭამე! ჯერ ჩემს შეკითხვას გაეცი პასუხი, რაც მელეტისთან დაკავშირებით მოგეცი. დაწერე ჩემი შეკითხვა და პუნქტობრივი განმარტება წარმოადგინე. ისე, შე კაცო, ამდენი ხანია ვლაპარაკობ, ამდენი დავწერე ორ თითზე და ერთ თითზე და ეხლა მეკითხები ერთი თითით ჯვრის გამოსახვას აღიარებო? ან რას ნიშნავს ერთი თითით ჯვრის გამოსახვას ვაღიარებ თუ არა? ქვიშაზე მეც დამიხატავს ჯვარი ერთი თითით, ერთი ფანქრითაც დამიხატავს, ერთი საწერ-კალმით, ერთი ფუნჯით, - რაში უნდა დამჭირვებოდა ჯვრის გამოსახვისთვის ორი ფანქარი ან ორი ფუნჯი? საითკენაც შენ მიგყავს ლაპარაკი იქ შენთვის გაუვალი ტყეა და არ დაიკარგო...

damiane80 - ძველმართლმადიდებელო, ორიოდე კომენტარის უფლებას მივცემ ჩემ თავს შენს პოსტებზე, იმიტომ რომ უკვე წრეზე ტრიალი მიდის და შევეცადოთ დასკვნების გამოტანას:

დასკვნა 1-ლი, 2 თითით პირჯვრის წერა არის ძველმართლმადიდებლური წესი და როგორც შენც თავად დაამოწმე, იგი უკვე რუსეთის საპატრიარქომაც აღიარა და მისაღებად ჩათვალა. ამ საკითხზე, მართლაც საინტერესო მასალა დაიდო შენი მხრიდან, რომელიც ამ ფორუმზეშემომსვლელთა უმეტესობამ არ იცოდა (ცემი ჩათვლით), თუმცა იცოდა ნაწილმა და თავიდამნვე დაგიმოწმა, რომ 2 თითით პირჯვრის გადაწერა ძველი მართლმადიდებლური წესია.

მეორე საკითხი, რომელსაც შენ პირველთან ერთად აყენებ არის ის, რომ არასწორია და შეჩვენებას იმსახურებს სამი თითით პირჯვრის გადაწერის წესი.

მსჯელობის ლოგიკა ასეთია, რადგან სწორია ძველი 2 თითით პირჯვრის გადაწერა, არასწორია ყველა სხვა...

სანამ წყაროების ანალიზზე გადავიდოდე, პირველ რიგში მინდა ვქვა 2 სიტყვით პირჯვრის წერისას თითების წყობისა და მისი შინაარსის შესახებ 2 თითი პირჯვრის წერისას და 3 თითით პირჯვრის წერაზე.

აქ შენ მოყვანილი გყავს, რუსეთის პატრიარქის იობის წერილი ქართველი მიტროპოლიტ ნიკოლოზისადმი, სადაც ნათქვამია: "ყოველ მართლმადიდებელ ქრისტეანს ორი თითით მართებს პირჯვრის გამოსახვა. ვაერთებთ ცერა, ნეკა და არათითს ნიშნად იმისა, რომ გვწამს წმ. სამება: მამა, ძე და სულიწმიდა; ორ დანარჩენს კი - საჩვენებელსა და შუათითს ვტოვებთ გამართულად, ქრისტეს ორბუნებოვნების - ღვთაებრივის და კაცობრივის, - სიმბოლოდ. ოდნავ მოხრილი შუათითი მოგვანიშნებს ღვთაებრიობაზე მაცხოვრისა, რომელმან მოსდრიკა ზეცა და განკაცდა დედამიწაზე. აღმართული თითი კი მკვდრეთით აღდგომის შემდეგ მაცხოვრის ამაღლებაზე მიანიშნებს".

აღნიშნული ტექსტზე შენი კომენტარი იყო ასეთი: "აქ ჯვართან მიმართებაში არის ორი თითი რადგან ქრისტეა ჯვარცმული და არა სამება".

მე მგონი, ეს არის კლასიკური შემთხვევა ტექსტი წაიკითხოს ისე როგორც გაწყობს. თავად შენს მიერვე მოყვანილ პატრიარქ იობის სიტყვებში ვკითხულობთ, რომ 2 თითი, გამოსახავს ქრისტეს 2 ბუნებას (და არა ჯვარცმას ამ შემთხვევაში), ხოლო სამი წმინდა სამებას. პატრიარქი არსად ამბობს, რომ 2 თითია არის ჯვარცმასთან მიმართებაში და საერთოდაც მის ამ სიტყვებში სიტყვა "ჯვარცმა"საერთოდ არ არის ნახსენები.

სხვაგან სამი თითით პირჯვრის წერაზე შენ ამბობ... "მიუღებელია, რადგან თუ სამი თითი გამოხატავს სამების ერთარსობისადმი რწმენას, გამოდის რომ ჯვარცმულა წმ. სამება (ღმერთო მომიტევე!) და არა მაცხოვარი". გაუგებარია საიდან ეს განმარტება, შენ თუ დამისახლებ მსგავს განმარტების თუნდაც ერთ ავტორიტეტულ წყაროს (შენს გარდა ), კი ბატონო მაშინ... გარდა ამისა, თუ მასე შევხედავთ პირჯვრის გადაწერაში მონაწილეობს ხუთივე თითი (მთლიანად მარჯვენა ხელი) და არა მხოლოდ 2 თითი. ამის დასტურად ვიმოწმებ ისევ შენს მიერ მოყვანილ წყაროს:

"ბერი პეტრე დამასკელი, რომელიც ცხოვრობდა XII საუკუნეში (თუმცა ზოგიერთის მტკიცებით ის ცხოვრობდა უფრო ადრე), ამბობს, რომ პირჯვრის წერისას, ორი თითი და ერთი მკლავი ხელისა წარმოაჩენენ ჩვენს ჯვარცმულ უფალს იესუ ქრისტეს, რომელმაც ერთ იპოსტასში შეაერთა ორი ბუნება" (იქვე).

უფრო შორს მიდის შენს მიერვე მოყვანილი ეს წყარო: "ასე მაგალითად, XII საუკუნის ერთი ბერძენი ამხელს ლათინ მღვდელმთავრებს იმაში, რომ ისინი აკურთხებენ ხუთი თითით, ხოლო პირჯვარს, მონოთელიტთა მსგავსად, იწერენ ერთი თითით, "მაშინ, როდესაც თითები ჯვრის ნიშის გამოხატვისას ისე უნდა იყოს განლაგებული, რომ მით აღინიშნებოდეს ქრისტეს ორი ბუნება და ღვთაების სამი იპოსტასი".

აქაც ხაზგასმულია, რომ თითებით ჯვრის ნიშის გამოხატვისას უნდა აღინიშნებოდეს როგორც ქრისტეს 2 ბუნება, ისე სამებაც... თუმცა რა თქმა უნდა, ამას არავინ განმარტავს ისე, როგორც შენ (და არ გავიმეორებ ახლა ამას). ნუ თუ შენ საკუთარ წყაროების არ გჯერა, მაშინ ვეღარაფერს ვიზამ...

აქედან დასკვნა, სავალდებულო და დოგმატური წესია, რომ პირჯვრის წერა გამოხატავდეს მაცხოვრის 2 ბუნებას და სამების ერთარსებას. ამის ზევით რაც არის, ეს წმინდა წყლის შენი ფანტაზიის ნაყოფია და ნუ გეწყინება.

ეს რაც შეეხებოდა შინაარს, ახლა წყაროები განვიხილოთ:

1. შენი უპირველესი არგუმენტია წმინდა არსენ იყალთოელის "დოგმატიკონიდან" სიტყვები: "ვინცა ვინ არა დასწერდეს ჯუარსა ორითა თითითა, ვითარ-იგი ქრისტეცა, შეჩუენება!".

ამ სიტყვებს საკმაოდ ხშირად გვახსენებ და წინა პოსტებში კიდევ ერთხელ შეგვახენე განკითხვის დღის მოლოდინში, თუმცა უნდა ითქვას, რომ ამ სერიოზულ საკითხზე არგუმენტი შენ თავად გაქვს მოყვანილი. კერძოდ:

"ეს წესი არსენ იყალთოელის "დოგმატიკონშია" მოცემული და მას ეწოდება "შეჩუენებაი იაკობიტთა და ყოველთა ერთ ბუნებიანთანი, რომელთა თანა არიან სომეხნიცა". ტექსტში, რომელიც ბერძნულიდან არის თარგმნილი, ჩამოთვლილია იაკობიტური (და მონოფიზიტური) ცთომილებანი, რომელთაც ანათემას უთვლის ამ მწვალებლობიდან მართლმადიდებლობად მოქცეული ქრისტეანი. მასში ნათქვამია: "რომელი საძაგელისა მისგან წვალებისა იკობიტთა და ხაჩეცართაისა უბიწოსა მართლმადიდებელთა ქრისტეანეთა სარწმუნოებასა ყოვლითა სულითა და გულითა მოუხდებოდის, შეჩუენებაი თანა-აც ყოველთავე აქა მოხსენებულთაი". მათ შორის: "ვინცა ვინ არა ნათელსცეს სამითა შთაფლვითა სახელსა ზედა მამისა, და ძისა, და სულისა წმიდისა, შეჩვენებულ იყავნ!" "ვინცა ვინ არა დასწერდეს ჯუარსა ორითა თითითა, ვითარ-იგი ქრისტეცა, შეჩუენება!" (მაია რაფავა. "უცნობი ავტორის ანტიმონოფიზიტური ტრაქტატი". ჟურნ. "მაცნე". ენისა და ლიტერატურის სერია. 1975 წ. # 1. გვ. 29).

"ქ-ნი მაია რაფავა პუბლიკაციაში აცხადებს, რომ "ყველა ბრალდება, - რომელიც "შეჩვენებაში" არის გადმოცემული, - თეორიულად ცნობილი და პრაქტიკულად დაკანონებული იყო მის დროს" (იქვე. გვ. 28). აქედან კი გამომდინარეობს, რომ არსენ იყალთოელის დროს ორი თითით ჯვრის გამოსახვა როგორც პირჯვრისწერისთვის, ასევე კურთხევის გასაცემად დოგმატური შინაარსის მატარებელი და ქართულ საეკლესიო პრაქტიკაში დამკვიდრებული წესი იყო. სწორედ ამ წესს უარყოფდნენ მონოფიზიტები (აქედან გამომდინარეობს ბრალდებაც) და, როგორც პროფ. კაპტერევის მოწმობიდანაც ჩანს, თავიანთი დოგმატური შეხედულებისამებრ, კერძოდ ქრისტეს ერთბუნებოვნების აღსანიშნავად, ერთი თითით გამოხატავდნენ ჯვარცმული ქრისტეს აღსარებას".

ანუ სრულიად ნათელია, რომ ეს წესი მიღებულია სწორედ დოგმატური შინაარსის ცვლილების საწინააღმდეგოდ (ქრისტეს ერთი ბუნების საწინააღმდეგოდ). ეს წესი საერთოდ არ მსჯელობს 3 თითით პირჯვრის გადაწერის საკითხზე, რადგან როგორც ჩანს ეს საკითხი, მაშინ უცნობი იყო. ამას შენც ადასტურებ:

"არსენ იყალთოელის დროს კი სამი თითით პირჯვრისწერა არ არსებობდა და როგორ უნდა გამოეხატა ეკლესიას თავისი პოზიცია იმის მიმართ რაც არ იყო?იყო ერთი თითით პირჯვრის წერის წესი და გამოხატა კიდეც თავისი დამოკიდებულება მის მიმართ, - გადასცა ანათემას!"

ამგვარად, ერთი თითით პირჯვრის გადაწერის შეჩვენება განაპირობა სწორედ იმან, რომ 1 თითით პირჯვრის წერა ნიშნავდა ქრისტეს ერთი ბუნების აღიარებას, ხოლო 2-ით ორბუნებიანობის აღიარებას, რაც დოგმატური სხვაობაა მონო და დიოფიზიტებს შორის.

აქედან გამომდინარე, შენთვის მომინდვია დასკვნა იმაზე, შეაჩვენებდა თუ არა არსენ იყალთოელის დოგმატიკონი პირჯვრის წერის წესს, რომელიც ქრისტეს 2 ბუნებას და სამების ერთარსებას აღიარებს...

2. მეორე წყაროდ შენ უთითებ ასმუხლიან კრებას (1551) წელს და ამბობ, რომ "ასმუხლიანი" კრების (1551 წ.) მიერ ეს კრულვა, ასევე ქრისტოლოგიური და ტრიადოლოგიური დოგმატის დარღვევის საპირისპიროდ, უკვე სამი თითით პირჯვრისმაწერალთა საწინააღმდეგოდ იქნა მიღებული".

ამის დასადასტურებლად მოგყავს უდიდესი რუსი მკვლევარის ზენკოვსკის სიტყვები:

"собор решительно настоял, чтобы русская церковь пользовалась древним двухперстным знамением и запретил пользоваться "новым" трехперстным знамением, введенным в греческой церкви в тринадцатом-четырнадцатом веке, которое начало в то время (ე.ი. 1551 წლისთვის, როდესაც მოწვეულ იქნა "ასმუხლიანი" კრება) распространяться и в России (С. Зенковский. "Русское старообрядчество", Москва, "Церковь", 1995 г., стр. 37)".

ან მე არ ვიცი რუსული, ან ზენკოვსკი წერს სხვა რამეს, გთხოვ მითხრა "собор решительно настоял"-ში კრულვის შეთვლა იგულისხმება??...

ამ წყაროზე სხვას ვერაფერს ვიტყვი, რადგან რაც მოიყვანე ტექსტი რუსულად, არ ადასტურებს იმას, რასაც წერ ქართულად... თუ გასწორდება ეს საკითხი, შემდეგ ვიმსჯელოთ ამაზე.
გარდა ამისა, საგულისხმოა, რომ ეს წესი (სამი თითით პირჯვრის წერისა, სულაც არ ყოფილა რუსული, როგორც თავიდან გეგონა, არამედ ჯერ კიდევ 13-14 საუკუნის (ანუ ნიკონის რეფორმადე 4 საუკუნით ადრინდელი ყოფილა) და თანაც ბერძნული. ამდენად, საინტერესო უნდა იყოს, როგორ მოხდა საბერძნეთში 3 თითით პირჯვრის წერის გავრცელება და ბერძნული ეკლესია, რომელიც მანამდე კბილებით იცავდა ეკლესიას მონოფიზიტებისაგან, რატომ მიიღო ეს "მრეხელური" წესი (ღმერთო შემინდე), როგორც შენ ამბობ. იქნებ საბერძნეთშიც ცეცხლითა და მახვილით გავრცელდა იგი?

3. ხატებზე მითიტებას რაც შეეხება, შენ ამბობ:

"დანარჩენი თითების წყობიდან სახელობითი კურთხევის წყობა ასევე არის უცნობი, ხოლო სხვა წყობები, (მაგ. ანჩისხატისა) არ გამოხატავს საკურთხებელ ან პირჯვრისსაწერ კომბინაციას. ისინი, მეცნიერთა აზრით, არის მოქმედების, დინამიურობის, მქადაგებლური ჟესტის გამოხატულება..."

ასე კიდე პირველი კლასელები ცდილობენ თავის დაძვრენას...

"დაიდოს "აღმსარებელმა" ასეთი ხატები და ივარჯიშოს..."

ხატების საკითხი შენი წამოწეულია ამ თემაში, ამიტომ შენც რომ გაივარჯიშო მაგალითად ქვემოთ მოყვანილ საკითხზე არ გაწყენს. კერძოდ:

ქრისტეს მონოგრამის შესახებ, ერთგან შენ წერდი შემდეგს:

"რაც შეეხება იესუს სახელის გამოსახვას თითებით, ეს არის აბსურდი, რომელიც ნიკონ პატრიარქის რეფორმების დროს დაამკვიდრეს ბერძნებმა რუსეთში, შემდეგ კი რუსმა ეგზარქოსებმა საქართველოში. მე ვლაპარაკობ სახელობით წყობაზე, IС XC, რომელიც ქრისტეანობის ადრინდელ ძეგლებში, არსად, არ მოიხსენიება. პროფ. გოლუბინსკის ვარაუდით ეს სიმბოლო შემოვიდა დაახლ. 16-ე - 17-ე საუკუნეების საბერძნეთში და მისგან დამკვიდრდა დანარჩენ მსოფლიოში".

ხოდა რა ხდება ახლა, ეს "მე-16-მე-17 საუკუნის მონოგრამა" (როგორც შენ უწოდებ) შენს მიერვე მითითებულ უძველეს ხატებზეა გამოსახული, სადაც მაცხოვარს 2 თითიანი წყობა აქვს ანუ გვაქვს 2 თითიანი წყობაც და ქრისტეს მონოგრამაც, თუ ეს ზრაპარია და ეგზარქოსების მოგონილი, როგორ აღმოჩნდა ამ ხატებზე ხომ ვერ მეტყვი.

მეტი დამაჯერებლობისათვის კიდევ ერთხელ ვაკოპირებ შენსავე მოყვანილ წყაროებს:

http://www.oldorthodox.ge/images/10%20(40).jpeg

ა ბატონო იგევეა აქაც:

http://www.oldorthodox.ge/images/10%20(44).jpg

ეს კიდევ უფრო ძველი ჩანს და საინტერესოა რომელი ტაძრისაა?

აქ კიდევ ერთი:

http://www.oldorthodox.ge/images/10%20(23).jpg

4. და ბოლოს, კიდევ ერთი საკითხი, რომელზედაც შენი აზრი მაინტერესებს, არის ისტორიული ფაქტი, რომელიც წინა პოსტებში ითქვა, რომ

"რუსეთში რეფორმის პერიოდში ძველმართმადიდებლები და რეფორმის მიმდევრები მთელი 10 წლის განმავლობაში ინარჩუნებდნენ ევქარისტიულ კავშირს (სანამ კრება ჩატარდებოდა) ანუ 10 წლის განმავლობაში ერთი სამი თითით იწერდა პირჯვარს, მეორე 2-ით მაგრამ მათ შორის ევქარისტიული კავშირი არ შეწყვეტილა... და ვინ იცის ის კრება რომ არ ჩატარებულიყო და 2 თითი პირჯვრის გადამწერები არ შეეჩვენებიათ, დარჩებოდა ისე როგორც იყო - ანუ ნაწილი 2 თითი დაიწერდა პირჯვარს ნაწილი სამით, მაგრამ ყველანი იქნებოდნენ ერთი წმინდა მართლმადიდებელი სამოციქულო ეკლესიის შვილები".

აქედან 2 კითხვაა, თუ სამი თითით პირჯვრის წერა მწვალებლობაა, მაშინ რით აიხსნება ასეთი ევქარისტიული ერთობა (თუნდაც ფორმალურ დონეზე)???

რაც შეეხება შენს დამრიგებლურ მოწოდებებს, მართლა დარწმუნებული ვარ რომ მხოლოდ გულწრფელი განზრახვები გამოძრავებს შენი მოსაზრებებიდან გამომდინარე, მაგრამ ახლა წარმოიდგინე შენ იგივე მქადაგებლური ტონით და გულწრფელი განზრახვებით აპოლეგიტიკის განყოფილებაში გვიქადაგებდა მოყვასი (რასელისტი), Otherguy (არიანელი) და სხვანი და სხვანი. ჩვენ გვჯერა თქვენი გულწრფელობის, მაგრამ უფრო მეტად გვწამს უფალი ჩვენი იესო ქრისტეს მოძღვრების და ამ მოძღვრების არსის, რომელშიც ფორმა მოცემულია მხოლოდ შინაარსის გადმოსაცემად და მთავარი შინაარსია... (მით უფრო, როდესაც ფორმა მწვალებლობად შერაცხის საფუზველი ხდება)... შაბათი შეიქმნა კაცთათვის და არა კაცი შაბათისათვის. პირჯვრის წერის წესში ჩვენ მოვიაზრებთ სამებას ერთარსებას და ქრისტეს 2 ბუნებას (ისევე როგორც თქვენ), მაშინ რატომ გვიწოდებთ მწვალებლებს, შე დალოცვლილო.

საკუთარ თავს მაინც კითხე, თუ ასეთი მწვალებლობა იყო, როგრ მიიღო ეს წესი საბერძნეთმა (რომ რაიმე კრებები არ არის ცნობილი) ან სხვა ქრისტიანულმა ქვეყნებმა. ამაზე პასუხი არ არის...

ჩვენი მართლმადიდებლუირი წესი არ 2 თითი პირჯვრის წერას და მით უფრო შთაფვლით მონათვლას მიიჩნევს სწორად (მით უმეტეს რომ შთაფვლით ნათლობა დღესაც ზალიან ხშირია ჩვენს ეკლესიაში), ეს შენ გვიწოდებ მწვალებლებს და მოუნათლავებს და აქედან გამომდინარე თავადვე განსაზღვრე, ვინ უნდა მოთოკოს თავისი პატივმოყვარება და გადადგას ნაბიჯი მოყვასისაკენ.

ერთობის იმედით.

დამიანე.

Adam - მე ორი თითით ვიწერ ხოლმე.

(ციტატა) (kinoteli): სტაროვერ პასუხი არ მომეცი ხატებთან დაკავშირებით... 1000 ხატიდან 100_ია ორი თითის წყობით. რას იტყვი ამაზე... მთელი 2000 წელი ცდებოდნენ და თქვენ ხართ მართლები... რაღაც სიჯიუტეს გავს, გაბრაზებული კაცის სიჯიუტეს...

ძველმართლმადიდებელი - ძალიან იბოღმები მეგობარო. ჯერ ერთი მე "სტაროვერი" არ მქვია, მე მქვია "ძველმართლმადიდებელი", რუსული სახელით ჩემი მოხსენიება მიმაჩნია ელემენტარულ უტაქტობად, რასაც, რატომღაც ყურადღებას არ აქცევს მოდერატორი. მეორე, 1000-დან 100-იც რომ ორთითიანი იყოს, ეს რა მოწმობა არ არის? სიმრავლეშია მაინცა და მაინც საქმე? და მესამე, 1000 ხატი არ დამიმოწმებია... ნასვამი ხომ არ ითვლიდი? ისე, მაინტერესებდა ყოველთვის ეს "კინოტელი" რას ნიშნავს. კინო ატელიეში მუშაობ?

(ციტატა) (კანუდოსელი): მათ ამხელა პერიოდის გამო არ ჰქონდათ სასულიერო აკადემიები და ამიტომ იქ დონე ისეთია, რომ ბევრი შავბნელი "მართლმადიდებელი" მათთან შედარებით ინტელექტუალურ ზენიტს მოგაგონებს. ნუ, რას იზავ...ასეა რეალობა და უფრო მთავარი რეალობა ისაა, რომ დანაშაულის ლომის წილი მოსკოვზეა და სქიზმის ინსპირირებაც მან დაიწყო. ამიტომ სრულიად გასაგებია ჩემთვის მათი პოზიცია, როგორც გაბრაზებულების პოზიცია...თუმცა ეს გულუბრყვილო თითების და სხვა სიმბოლოების ჩაციკლული თეორიები ცხადია ღიმილის მომგვრელია.

ძველმართლმადიდებელი - "უგანათლებულეს" რეფორმატორებს ხომ ჰქონდათ აკადემიები? დღეს ისინი ბოდიშს იხდიან ტრაგიკული შეცდომისთვის. აღმოჩნდა, რომ ძველმორწმუნეების სრულიად მართლები იყვნენ, როდესაც მათ მთელ რიგ დარღვევებზე მიუთითებდნენ. "უგანათლებულეს" რეფორმატორებს დავიწყნიათ, რომ წესები, რომლებიც მათ მწვალებლობად გამოაცხადეს და დაგმეს, თურმე ყოფილა სრულიად ძველბიზანტიური, რომლებიც რუსეთმა გაქრისტეანებასთან ერთად მიიღო საბერძნეთისგან.

ანათემას გადაეცა ერთი თითით პირჯვრის წერა იმიტომ, რომ ისინი ამით აღიარებდნენ მონოფიზიტობას, თუ თავად ფორმაა ასეთი ერთადერთი ინტერპრეტაციის შემცველი? ორივე ერთად!

(ციტატა) (sopo...): "ვერ გავიგე რისი თქმა გინდათ მარტო ასმუხლიანი კრებაა ავტორიტეტი და დანარჩენი არა?"

ძველმართლმადიდებელი - ჩემი დაწერილიდან არანაირად არ გამომდინარებოდა დასკვნა, რომ "მარტო ასმუხლიანი კრებაა ავტორიტეტი და დანარჩენი არა". რუსეთში დანარჩენ კრებებს არ მიუღია პირჯვრისწერაზე რაიმე დადგენილება. აღმოსავლეთში ორი თითით პირჯვრისწერის გავრცელებაზე უკვე დავდე ისტორიული მოწმობები.

(ციტატა) (sopo...): "რუსეთის ეკლესიის მიერ დადგენილი სამთითით პირჯვირსწერა არა? და კრება სწორედ ეკლესიის ხმაა სხვა არაფერი".

ძველმართლმადიდებელი - 1667 წლის კრებას თუ გულისხმობთ, რომელმაც ანათემას გადასცა ორი თითით პირჯვრისწერა და დაამტკიცა სამი თითი, არა თუ ავტორიტეტული არ არის, ეს არის ყაჩაღთა კრება, რადგან მას თავმჯდომარეობდა მწვალებელი და ეკლესიიდან მოკვეთილი ადამიანი, გალათინებული "მართლმადიდებელი", იეზუიტების აგენტი პაისი ლიგარიდი. ნიკონის რეფორმაში სხვა მწვალებლებიც მონაწილეობდნენ (ამის შესახებ შეგიძლიათ იხილოთ ბ. კუტუზოვის საინტერესო ნაშრომი: "XVII ს. საეკლესიო რეფორმა - ტრაგიკული გაუგებრობა თუ დივერსია" (http://www.oldorthodox.ge/ist_kutuzovi.html), ასევე სხვა ნაშრომები. იმედი მაქვს ამ თემაზე მოგვიანებით შევძლებ პოსტების დადებას.

(ციტატა) (sopo...): "ეს წყარო იქნებ მოგვიყვანოთ რომ სამი თითის აღმოსაფხვრელად დააწესა?"

ძველმართლმადიდებელი - საწყენად ნუ მიმიღებთ, მაგრამ შეკითხვები ძალიან გაუგებრად არის ჩამოყალიბებული, ამოცნობა მიწევს იმისა თუ რას შეიძლება გულისხმობდეთ. ასმუხლიანი კრების დადგენილება მიმართული იყო სამი თითით პირჯვრისწერის წინააღმდეგ. ეს საკმარისი არ არის? მე წარმოვადგინე ნიკოდიმოს მთაწმინდელის განმარტება "პიდალიონიდან" (ბერძნ. სჯულისკანონი, "მესაჭის წიგნი"), რომელიც ამბობს, რომ წმ. ბასილი დიდი თავის ხსენებულ ფრაზაში 91-ე კანონიდან ("მორწმუნეების მიერ ჯვრის გამოსახვა ჩვენი უფლის იესუ ქრისტეს სახელის მიმართ ვინ გვასწავლა ჩვენ წერით"), გულისხმობსო ორი თითით პირჯვრისწერას. ამ შემთხვევაში თქვენ მე კი არა, ნიკოდიმოს მთაწმინდელს ედავებით.

(ციტატა) (sopo...): "ეს განმარტება თუ არ დაგეზარათ გაგვიზიარეთ? სამი თითით პირჯვრისწერაა დაგმობილი?"

ძველმართლმადიდებელი - თემებზე უნდა ვილაპარაკოთ თანმიმდევრობით. ამ კონკრეტულ შემთხვევაში სამი თითი არაფერ შუაშია, წყარო დავიმოწმე იმისთვის, რომ ნიკოდიმოს მთაწმინდელის აღიარებით, წმ. ბასილი დიდის დროს პირჯვარს იწერდნენ ორი თითით. ნუთუ ასე ძნელი იყო ამ ციტატიდან ამ აზრის გაგება?

(ციტატა) (sopo...): "თქვენ თქვით რომ პირჯვრისწერისას ვერ გავიგებთ ვინ რა აზრს ჩადებს შიგნით ხომ ასეა? მე გიპასუხეთ რომ თუ ადამიანს ექნება განსხვავებული გულისთქმა მზაკვრულად კიარ დაიწყებს ჭკუათმყოფელი ამ ქვეაზრის ჩადებას არამედ მიიღებს რელიგიას რომელზეც ფიქრობს რომ სწორია".

ძველმართლმადიდებელი - ვერაფერი გავიგე... ყოველგვარი ხუმრობის გარეშე მინდა გკითხოთ: თქვენ წერისას ხომ არ ნერვიულობთ? დაწყნარდით, დამშვიდდით, ჩამოაყალიბეთ შეკითხვა, მერე გადაამოწმეთ, ან ვინმეს გადაამოწმებინეთ, ნახეთ გაიგო თუ არა რისი კითხვა გინდათ და მერე გამოუშვით...

ძველმართლმადიდებელი - წმ. ანნა კაშინსკაიაზე წერთ: "სხვა წყაროებში კი მოცემული რომ ხელი იყო მაკურთხებელი თუმცა გამოძიებამ ეს უარყო და გამოიწვია აზრთა სხვადასხვაობა და სიტუაციის გამწვავება".უნდა ვენდოთ მეცნიერთა ბოლო გამოკვლევებს. თქვენ დაიმოწმეთ პატრ. იოაკიმეს კომისიის დასკვნა, რომელიც იყო ტენდენციური. მე დაგიმოწმეთ თანამედროვე მეცნიერთა ბოლო გამოკვლევებიდან გაკეთებული დასკვნები. მე ვწერდი: "ამრიგად, მოდი ჩვენს მოძღვრებს როცა აგინებენ თქვენი მოძღვრები არჩილ მინდიაშვილთან ერთად, იქნებ ურჩიოთ თავი შეიკავონ ამისგან. ვინ ვინ არის ამას ღმერთი გაარკვევს". თქვენ მპასუხობთ: "არვიცი არვყოფილვარ მოწმე ასეთი გინების". ცხადია, სიტყვა "გინებაში" დედის გინება არ უნდა ვიგულისხმოთ, არამედ გმობა, კიცხევა, დაცინვა და ა. შ.

არჩილ მინდიაშვილი ჩვენს ეკლესიას უწოდებს "სექტას", რომელიც თურმე, სხვა სექტებთან ერთად "უმეცრებისა და ამპარტავნების გამო გახშირდა ჩვენს სინამდვილეში" (ა. მინდიაშვილი. "მართლმადიდებლობის ზეიმი". თბილისი 1994 წ. გვ. 32). ასევე "ათეიზმის ხელშემწყობ ქრისტიანთა ქართველ შთამომავლებს", "ქართველ რუსოფილებს", ძველმართლმადიდებელთა წარმომადგენელ მღვდელმოწამე დეკანოზ ამბაკუმს, ნიკიტა დობრინინს და სხვა წამებულ ქრისტეანთ "განუსწავლელ და დაუმორჩილებელ სასულიერო პირებს". ამბაკუმს პირდაპირ უწოდებს "ცრუმოძღვარს", "ცრუწინასწარმეტყველს", უწოდებს მათ ასევე "თავხედებს და უმეცრებს", "რუსოფილური გონების" მატარებლებს (ციტ. იქვე. გვ. 67-79).

აღსანიშნავია, რომ ამ ნაშრომში არჩილ მინდიაშვილი თვითონ ავლენს უმეცრებას მთელ რიგ საკითხებში და წერს ტყუილებს (თუ გსურთ შემიძლია განვიხილო). ასე, რომ ცრუმოძღვარი ამბაკუმი კი არ არის, რომლის სიმართლე დღეს მზესავით გამობრწყინდა, არამედ თავად არჩილ მინდიაშვილი (არჩილ მინდიაშვილისადმი ძველმართლმადიდებელთა პასუხი იხილეთ აქ:

http://www.oldorthodox.ge/apl_narmania_pasuxi_mindiashvils.html

არჩილ მინდიაშვილის პირდაპირ მხილებასთან დაკავშირებით თქვენ მეკითხებით:

(ციტატა) (sopo...): "პირდაპირ როგორ? ისაუბრეთ მასთან? ან უფალი სად გვასწავლის მსგავს საქციელს ეს ვიკითხე".

ძველმართლმადიდებელი - ადამიანთან, რომელიც სტალინის მეხოტბეა და მის აღორძინებას ელოდება, რა უნდა ვილაპარაკო? ღმერთმა უშველოს! რაც შეეხება დანარჩენს, სულაც არ არის სავალდებულო არჩილ მინდიაშვილთან მივიდე და პირდაპირ ველაპარაკო. თვითონ იკადრა როდესმე მოსვლა ჩვენთან და პირდაპირი ლაპარაკი? ჩვენ დისტანციურად ვლაპარაკობთ და არც არჩილ მინდიაშვილს და არც ვინმე სხვას ძველმართლმადიდებლობისა და მის წარმომადგენელთა ლანძღვას არ შევარჩენთ. პასუხაუცემელს არ დავტოვებთ არცერთ სერიოზულ გამოხმაურებას.

(ციტატა) (sopo...): "როგორ განიხილავთ სხვისი სულიერი მანკიერების თუ ასეთად ხედავთ შეფასებას და მასზე დასკვნებს? ნუ ეს თუ არ გესმით რა ვქნა მე უძლური ვარ".

ძველმართლმადიდებელი - მეც უძლური ვარ თქვენი ნაწერის გაგებაში. ვერ ვხვდები რას წერთ. არჩილ მინდიაშვილს ხიბლში რომ ვამხელთ ამით მოვუწოდებთ მას თვითშეგნებისკენ, გადარჩენისკენ. ხოლო ვინც გუნდრუკს უკმევს მას ხიბლისმიერი ქადაგებებისთვის, წარსაწყმედელში აგდებს... მის ქადაგებებს ბევრი უსმენს და იწამლება... თქვენ დაგაეჭვათ ჩემს მიერ დამოწმებულმა სერაფიმე საროველის ციტატებმა და მომთხოვეთ წყაროები. დიდი სიამოვნებით გთავაზობთ მთელს ამონაწერს რუსულად წყაროდან (Литературная учеба. 1991 г. Январь-Фефраль. Книга первая. стр. 133-134):

"Евреи и славяне суть два народа судеб Божиих, сосуды и свидетели Его, ковчеги нерушимые; прочие же все народы как бы слюна, которую извергает Господь из уст Своих" (იხ. აგრეთვე: http://ryibak.pravoverie.ru/node/85).

(ციტატა) (sopo...): "ამ კრებაზე გასაგებია რომ იყო ბერძნული გავლენა, თუმცა აქ ნათქვამია რომ განიხილებოდა საკითხი რომ შეესაბამებოდა თუ არა ეს რეფორმები მართლმადიდებლობას, და რადგან გადაწყვიტეს დადებითად, ანათემის მიზეზად გამოაცხადეს არა პირჯვრისწერა ორი თითით არამედ ეკლესიის კრების და იერარქთა დაუმორჩილებლობა, თუმცა იმ ფორმას დევნას არანარი გამართლება არ აქვს".

ძველმართლმადიდებელი - თქვენ არ წაგიკითხავთ 1667 წლის კრების დადენილებები. უნდა წაიკითხოდ და იქ ნახავთ როგორ გამოაცხადეს ძველი, მართლმადიდებლური გადმოცემები მწვალებლობად, დაგმეს და მის დამცველებს კი დევნა გამოუცხადეს. რასკოლის საკითხის ერთ-ერთი ყველაზე ავტორიტეტული მკვლევარი, მოსკოვის სასულიერო აკადემიის პროფესორი ნ.ფ. კაპტერევი კი წერდა: "მეფე ალექსიმ და პატრ. ნიკონმა, ასევე მათმა მემკვიდრეებმა და მიმდევრებმა დაიწყეს რუსულ ეკლესიაში ძველის სანაცვლოდ მანამდე უცნობი, ახალი წესებისა და ჩვეულებების, ახალი საღვთისმსახურებო წიგნებისა და წეს-განგებების დამკვიდრება; ეკლესიასთან, თვით რუსეთთან და რუს ხალხთან ახლებური მიმართების დაფუძნება. დაიწყეს იერარქიის, საეკლესიო საიდუმლოებების და ღვთისმოსაობის შესახებ ახალი შეხედულებების გადმონერგვა. ხოლო საეკლესიო მშვიდობას, წმ. მამათა განმარტებით, ის კი არ არღვევს ვინც იცავს ძველ სარწმუნოებასა და გადმოცემას, არამედ ის "ვისაც სიახლე შეაქვს ეკლესიაში, ვინც უკუაგდებს ძველ საეკლესიო ჩვეულებებს და ამკვიდრებს მათ საწინააღმდეგოს " ("ახალი სჯულის ფიცარი" 17:4,5. ციტ. "ლაზარეს აღდგინება" V. გვ. 33-34). ასე ბრძანებს კონსტანტინოპოლის პატრიარქი ღირ. მეთოდე აღმსარებელი (IX ს.) და ამის ჩამდენებს განდგომილებს უწოდებს.

ასე რომ, საეკლესიო მშვიდობა მე-17 ს. რუსეთში ძველი სარწმუნოებისა და ძველი გადმოცემების მცველებმა კი არ დაარღვიეს, არამედ ეკლესიაში სიახლეთა შემომტანმა ნიკონიანელმა რეფორმატორებმა, რომლებმაც ეს არ იკმარეს და მწვალებლობად სრულიად მართლმადიდებლური ძველი საეკლესიო წესები შერაცხეს.

თქვენ წერთ: "ანათემის მიზეზად გამოაცხადეს არა პირჯვრისწერა ორი თითით არამედ ეკლესიის კრების და იერარქთა დაუმორჩილებლობა".

ჯერ ერთი, რომ ეს ცნობა არაზუსტია;

მეორეც, ძველმორწმუნე მართლმადიდებელნი ყოველთვის ემორჩილებოდნენ მართლმადიდებელ საეკლესიო ხელისუფალთ, მაგრამ, როდესაც მათ, ნიკონ პატრიარქის მეთაურობით, დაიწყეს ძველი საეკლესიო წესების რღვევა, მწვალებლობად გამოცხადება და შეჩვენება, დიდი რჯულისკანონისა და წმ. მამათა მოთხოვნების თანახმად გაწყვიტეს ერთობა ძველ გადმოცემათა შეურაცხმყოფელ და საეკლესიო მშვიდობის დამარღვეველ იერარქებთან. რამეთუ, ქრისტეს ის კი არ უბრძანებია, მწვალებლებს და საეკლესიო გადმოცემათა უარმყოფელებს დაემორჩილეთო, არამედ, პირიქით, თავისი წმიდა მოციქულთა პირით გვამცნო, რომ მათ განვშორებოდით. ამასვე ბრძანებს კონსტანტინოპოლის ორგზისი კრების მე-13 და მე-15 კანონები და წმ. მოციქულთა 31-ე კანონის ბალსამონისეულ განმარტებაც. მწვალებელთაგან განშორებას გვიბრძანებენ ცალკეული წმ. მამებიც: წმ. მ. ათანასე დიდი, იოანე ოქროპირი, კლიმენტი ალექსანდრიელი, იოანე დამასკელი და მრავალი სხვა.

მეტიც, თუ დაუმორჩილებლობაზეა ლაპარაკი, ასეთად სწორედ გაბატონებული ნიკონიანურ-რეფორმატორული ეკლესია წარმოსდგება, რამეთუ სწორედ ის არ ეთანხმება და არ ემორჩილება ძველსა და ზოგადსაეკლესიო სწავლებას, ზოგადსაეკლესიო გადმოცემას; ამკვიდრებს სიახლეებს, უარყოფს და წყევლის ძველ საეკლესიო გადმოცემას და ეს მაშინ, როდესაც წმ. მოციქული პავლე თავის ეპისტოლეებში ყველას "გადმოცემების მტკიცედ პყრობას" უბრძანებს (შეად. 2 თესალონიკ. 2:15).

ნიკონიანელი რეფორმატორები დანაშაულად უთვლიან ძველმორწმუნე ქრისტეანებს ამგვარ ერთგულებას და ამკვიდრებენ საკუთარ "გადმოცემებს", რაც არც წმ. მამათაგან გვისწავლია და არც მოციქულთაგან. თუკი წმ. მოციქული პავლე გვაქებს იმისთვის, რომ "მისი ყველაფერი გვახსოვს და როგორც გადმოგვეცა ისე ვიმარხავთ გადმოცემას" (1 კორინთ. 11:2), ესენი გვაგინებენ, გვკიცხავენ და გვრაცხენ სქიზმატებად. იმ დროს, როდესაც წმ. მამები განდგომილებად და ცთომილების მემკვიდრეებად მიიჩნევენ ეკლესიაში "ძველი წესების უარმყოფელთ და მათ სანაცვლოდ ახლის დამამკვიდრებელთ", ნიკონიანელები პირიქით, ძველ საეკლესიო გადმოცემათა მიმდევართ მიიჩნევენ განდგომილებად და ცთომის მემკვიდრეებად.

მაშ, უნდა დამორჩილებოდნენ თუ არა ძველმორწმუნე ქრისტეანენი წმ. მოციქულთა და წმ. მამათა გადმოცემების უარმყოფელთ, დამარღვეველთ საეკლესიო ერთობისა და მშვიდობისა? რა თქმა უნდა არა! რამეთუ ქრისტეს უწმიდესი მოციქული უფლის ჩვენის, იესუ ქრისტეს, სახელით გვამცნობს: "ძმანო, განეშორეთ ყველა ძმას, რომელიც უწესოდ იარება და არა იმ გადმოცემისამებრ, რაც შეითვისა ჩვენგან" (2 თესალონიკ. 3:6). და კიდევ: "ძმანო, მტკიცედ იდექით და იპყარით გადმოცემა, რომელიც გისწავლიათ სიტყვითა თუ ჩვენი წერილით" (2 თესალონი. 2:15). "ხოლო თუ ვინმე არ შეისმენს ამ ჩვენი წერილის სიტყვებს, დაიხსომეთ იგი და ნუღარ გაიკარებთ, რათა შერცხვენილ იქნას" (2 თესალონიკ. 3:14).

(ციტატა) (sopo...): "ერთი თითით შეიცვალა ეკლესიის მიერ ორით და მერე ისევ ეკლესიის მიერ სამით, არ ეწინააღმდეგება მართლმადიდებლობას, და ვემორჩილებით, ვერ ვხედავ მიზეზს სხვაგვარად მოქცევის ასე ერთიდან ორზე არაფრის დიდებით არ უნდა გადავსულიყავით, ხელში გვიჭირავს ეკლესიის დადგენილება ორთითზე (1551 წლის კრება და დოგმატიკონი) და ეკლესია ცვლის თავის დაგენილებას და მისი პრეროგატივაცაა..."

ძველმართლმადიდებელი - ეს ზღაპარი თითების წყობის განვითარებაზე, ერთ ერთ წინა პოსტში განვიხილე (დავდე ნაწყვეტი შრომიდან: "პირჯვრისწერის და კურთხევის შესახებ"), ამიტომ მეტად აღარ განვმეორდები. რაც შეეხება ეკლესიის დადგენილებების ცვლილებას, გააჩნია დადგენილებას. ეს საკმაოდ ვრცელი თემაა და აქ შეუძლებელია ამის განხილვა. მოკლედ კი ვიტყვი, რომ პირჯვრისწერის წესი ეკლესიას არასოდეს შეუცვლია. ის შეცვალეს მწვალებელმა ნიკონმა და მისმა ბერძენმა თანამოაზრეებმა.

(ციტატა) (sopo...): "რა ვქნა არ მოიწყინო.. თავად აღარ გიფიქრია ეკლესიაში დაბრუნებაზე?"

ძველმართლმადიდებელი - ღმერთმა დამიფაროს თქვენს ეკლესიაში დაბრუნება! ის ხომ ეკლესია არ არის! აბა, როგორ იქნება ეკლესია იქ, სადაც დაკარგულია ნათლისღების ჭეშმარიტი ფორმა - სამგზისი შთაფლვა და დამკვიდრებულია ლათინური წყალპკურება. ამის გამო არც თქვენ და არც თქვენი "მღვდლები" მონათლულებიც კი არ ხართ. აქედან, "მღვდლებს" არ გააჩნიათ ქიროტონია. სამღვდლო მარტო ტანისამოსიღა შერჩათ...

(ციტატა) (sopo...): "სიმართლე გითხრათ ჩემი აზრით ისტერიკა ორი თითის და მსგავს მიზეზთა გამო რადიკალური ზომების და ვაიუშველებელის ატეხვა და ეკლესიის დაუმორჩილებლობაა, ამბიონიდან ყველა მოწინააღმდეგის იქნებ ეს სასულიერო პირი თუ სხვა სულიერი მდგომარეობების შეფასებაა, - რომელსაც ვიცით რომ მარტო ღმერთი ხედავს, და წმინდანების მათი ცხოვრების უპატივცემულოდ მოხსენებაა, წმ მამის ციტატების მწვალებლურად გამოცხადება რომელსაც შეიძლება უბრალოდ ვერ ვიგებთ..."
ამ ციტატას უფრო დეტალური განხილვა სჭირდება:

(ციტატა) (sopo...): "სიმართლე გითხრათ ჩემი აზრით ისტერიკა ორი თითის და მსგავს მიზეზთა გამო რადიკალური ზომების და ვაიუშველებელის ატეხვა და ეკლესიის დაუმორჩილებლობაა".

ისტერია აღნიშნავს ფსიქოსომატურ მოშლილობას, რომელიც განეკუთვნება ნევროზთა კლასს. ისტერიას ახასიათებს დემონსტრატიული ემოციური რეაქციები (ცრემელბი, სიცილი, კივილი), კრუნჩხვები, პარალიჩი, შეგრძნებადობის დაკარგვა, სიყრუე, სიბრმავე, გონების დაბნელება და სხვა... თქვენი ისტერიულობა კარგად ჩანს თქვენს აბდაუბდა ნაწერში.
ცხადად ჩანს, რომ წერის დროს გეუფლებათ მრისხანება და თავს ვერ იკავებთ. გარდა ამისა, თქვენი საპასუხო ბრალდება, თითქოსდა ისტერია ეს არის "ორი თითის და მსგავს მიზეზეთა გამო რადკალური ზომების და ვაიუშველებელის ატეხვა და ეკლესიის დაუმორჩილებლობა" ვერავითარ კრიტიკას ვერ უძლებს. ანახეთ ფსიქოთერაპევტს ან ფსიქიატრს თქვენი პასუხები და დარწმუნდებით, რომ სიმართლეს გეუბნებით.

რაც შეეხება ეკლესიურ პოზიციას ორი თითით პირჯვრისწერასთან დაკავშირებით, ორი თითის გამო "ვაიუშველებელი" ატეხეს წმიდა მამებმა. მაგალითები მე წინა პოსტებში უხვად დავიმოწმე. თანაც ისეთი "ვაიუშველებელი", რომ ანათემას გადასცეს ყველა ვინც ასე არ დაიწერდა პირჯვარს. თუ თქვენ პირჯვარს იწერთ სამი თითით, ექცევით მათი ანათემის ქვეშ და ხართ შეჩვენებული. რაც შეეხება სამართლიანი პროტესტის მონათვლა "ეკლესიისადმი დაუმორჩილებლობად", რომელშიც თქვენ ძველმოწესეთა პროტესტს გულისხმობთ ნიკონის რეფორმების წინააღმდეგ, ალბათ არჩილ მინდიაშვლის მსგავსმა "მღვდლებმა "გასწავლეს. ამგვარი პროტესტებით სავსეა ეკლესიის ისტორია. თქვენ მე მაგონებთ იმ ტიპაჟს, რაც ჭაბუა ამირეჯიბის რომან "დათა თუთაშხიაში" არის აღწერილი, კერძოდ არქიფო სეთურის მონებს. ადამიანებს, რომლებიც თავიანთი "მამა და მარჩენალის" ნებისმიერ სისულელეს იჯერებენ, გონიერი კაცების შეგონებას კი არ ისმენენ და მზად არიან ჩაჰქოლონ ისინი სიმართლისთვის.

ძალიან სამწუხაროა!

ეს არის ელემენტარული ისტერია და ფანატიზმი!

ჩემი ლანძღვა და საპასუხო ისტერიული კივილი ვერ გიშველით...

(ციტატა) (sopo...): "და კიდევ გიკვირს შენიშვნები ამბიონზე მართლის პოზიციიდან გველაპარაკები შეცდომილებაში მყოფთ, იარლიყებს აწებებ მოძღვრებს თან ამბობ არ გესმის თავი რატომ უნდა შეიკავო, განკითხვის დღის თითების გამო გეშინია და განკითხვზე არ ფიქრობ აბა სხვა რა ქვია ამ საქციელს ? მარტო განკითხვა საკმარისია ჯოჯოხეთისთვის, ან ეს შეურაცხყოფა აღმსარებლის შენც არ მოგიყვანია ხატის სახით თუნდაც პირჯვრისწერა ყველა მაკურთხებელი ხელია, აღმსარებელმა კი მაკურთხებელი ხელის სხვა წყობა წარმოადგინა, ხატში კი ყოველთვის შინაარსია ჩადებული.."

ვინმემ თუ გაიგო რამე აქ ნათქვამიდან, ძალიან ვთხოვ გადმომითარგმნოს ეს ნორმალურ ქართულ ენაზე... იქნებ შევძლო პასუხის გაცემა. მარტო ერთი გავიგე, - განკითხვა და მხილება ერევა ერთმანეთში. ბოლო საუკუნის წმინდანები წმ ეგნტე ბრიანჩანინოვი, წმ ტიხონ ზადონელი, მამა გაბრიელი ყველა სამთითიანი წყობით იწერდა ხომ, და განკითხვის დღეს არ მგონია ეს ყოფილიყო დაბრკოლება... არცერთი აქ ჩამოთვლილთაგანი ჩვენთვის წმინდანი არ არის. ესენი არიან "ნიკონიანელები". მათგან განსხვავებით, ძველი მამები პირჯვარს იწერდნენ ორი თითით.

რაც შეეხება განკითხვის დღეს რა იქნება ეს ერთმა ღმერთმა იცის. ფორმულა დევს მართლმადიდებლური: "ვინცა ვინ არა დასწერდეს ჯუარსა, ვითარ ეგრე ქრისტეცა, შეჩუენება! " იწერეთ რამდენიც გინდათ პირჯვარი სამი თითით. ვინ გიშლით? აი "დამიანეს" კი დაველაპარაკები სერიოზულად. ასეთი პოსტი ჯერ არავის დაუდვია. თვით დამიანესაც კი. დამიანეს კრიტიკული პოსტი მომეწონა... შეიძლება ბევრ რამეში არ დავეთანხმო, მაგრამ ეს არის ნამდვილი დიალოგი... ასეთი მიდგომიდან და არა ხატების დათვლიდან, იწყება ურთიერთგაგებისკენ გადადგმული პირველი ნაბიჯები... ეს არის სერიოზული ლაპარაკი და ამისთვის უნდა მოვემზადო. ისე, ვალის მოსასტუმრებლად ვერ გავცემ პასუხს თუ, ცხადია, ბ-ნი "აფხაზი" კიდევ არ დამაჯარიმებს (იქედნურად მელაპარაკებიან ბ-ნო "აფხაზ" და პასუხიც შესაბამისია). თანაც, გთხოვთ გაითვალისწინოთ, რომ სიმართლის თქმა, არ არის უტაქტობა და შეურაცხყოფის მიყენება. თითოეულ ჩემს სიტყვას შემიძლია მივუყენო დოკუმენტები. მე რომ ჰაიჰარად ვისროდე სიტყვებს და უსაფუძვლოდ ვეხებოდე ვინმეს, მაშინ კი ბატონო, მაგრამ ეს ასე არ არის. თუ ფორუმის წესებიდან გამომდინარე მეკრძალება რაღაცაზე ლაპარაკი, მე დაგეთანხმებით... მაგრამ მოდი, კიდევ ერთხელ, სხვებმაც გაიაზრონ რას წერენ...

(ციტატა) (Adam): მე ორი თითით ვიწერ ხოლმე.

ძველმართლმადიდებელი - ღმერთმა დაგლოცოს და გიშველოს მეგობარო! ეს უძველესი, მართლმადიდებლური და მადლმოსილი გადმოცემაა.

(ციტატა) (კანუდოსელი): მათ ამხელა პერიოდის გამო არ ჰქონდათ სასულიერო აკადემიები და ამიტომ იქ დონე ისეთია, რომ ბევრი შავბნელი "მართლმადიდებელი" მათთან შედარებით ინტელექტუალურ ზენიტს მოგაგონებს. ნუ, რას იზავ... ასეა რეალობა და უფრო მთავარი რეალობა ისაა, რომ დანაშაულის ლომის წილი მოსკოვზეა და სქიზმის ინსპირირებაც მან დაიწყო. ამიტომ სრულიად გასაგებია ჩემთვის მათი პოზიცია, როგორც გაბრაზებულების პოზიცია...თუმცა ეს გულუბრყვილო თითების და სხვა სიმბოლოების ჩაციკლული თეორიები ცხადია ღიმილის მომგვრელია.

ძველმართლმადიდებელი - "უგანათლებულეს" რეფორმატორებს ხომ ჰქონდათ აკადემიები? დღეს ისინი ბოდიშს იხდიან ტრაგიკული შეცდომისთვის. აღმოჩნდა, რომ ძველმორწმუნეების სრულიად მართლები იყვნენ, როდესაც მათ მთელ რიგ დარღვევებზე მიუთითებდნენ. "უგანათლებულეს" რეფორმატორებს დავიწყნიათ, რომ წესები, რომლებიც მათ მწვალებლობად გამოაცხადეს და დაგმეს, თურმე ყოფილა სრულიად ძველბიზანტიური, რომლებიც რუსეთმა გაქრისტეანებასთან ერთად მიიღო საბერძნეთისგან.

(ციტატა) (კანუდოსელი): ანათემას გადაეცა ერთი თითით პირჯვრის წერა იმიტომ, რომ ისინი ამით აღიარებდნენ მონოფიზიტობას, თუ თავად ფორმაა ასეთი ერთადერთი ინტერპრეტაციის შემცველი?

ძველმართლმადიდებელი - ორივე ერთად.

***

(ციტატა) (sopo...): ვერ გავიგე რისი თქმა გინდათ მარტო ასმუხლიანი კრებაა ავტორიტეტი და დანარჩენი არა?

ძველმართლმადიდებელი - ჩემი დაწერილიდან არანაირად არ გამომდინარებოდა დასკვნა, რომ "მარტო ასმუხლიანი კრებაა ავტორიტეტი და დანარჩენი არა". რუსეთში დანარჩენ კრებებს არ მიუღია პირჯვრისწერაზე რაიმე დადგენილება. აღმოსავლეთში ორი თითით პირჯვრისწერის გავრცელებაზე უკვე დავდე ისტორიული მოწმობები.

(ციტატა) (sopo...): რუსეთის ეკლესიის მიერ დადგენილი სამთითით პირჯვირსწერა არა? და კრება სწორედ ეკლესიის ხმაა სხვა არაფერი.

ძველმართლმადიდებელი - 1667 წლის კრებას თუ გულისხმობთ, რომელმაც ანათემას გადასცა ორი თითით პირჯვრისწერა და დაამტკიცა სამი თითი, არა თუ ავტორიტეტული არ არის, ეს არის ყაჩაღთა კრება, რადგან მას თავმჯდომარეობდა მწვალებელი და ეკლესიიდან მოკვეთილი ადამიანი, გალათინებული "მართლმადიდებელი", იეზუიტების აგენტი პაისი ლიგარიდი. ნიკონის რეფორმაში სხვა მწვალებლებიც მონაწილეობდნენ (ამის შესახებ შეგიძლიათ იხილოთ ბ. კუტუზოვის საინტერესო ნაშრომი: "XVII ს. საეკლესიო რეფორმა - ტრაგიკული გაუგებრობა თუ დივერსია" (http://www.oldorthodox.ge/ist_kutuzovi.html), ასევე სხვა ნაშრომები. იმედი მაქვს ამ თემაზე მოგვიანებით შევძლებ პოსტების დადებას.

(ციტატა) (sopo...): ეს წყარო იქნებ მოგვიყვანოთ რომ სამი თითის აღმოსაფხვრელად დააწესა?

ძველმართლმადიდებელი - საწყენად ნუ მიმიღებთ, მაგრამ შეკითხვები ძალიან გაუგებრად არის ჩამოყალიბებული, ამოცნობა მიწევს იმისა თუ რას შეიძლება გულისხმობდეთ. ასმუხლიანი კრების დადგენილება მიმართული იყო სამი თითით პირჯვრისწერის წინააღმდეგ. ეს საკმარისი არ არის? მე წარმოვადგინე ნიკოდიმოს მთაწმინდელის განმარტება "პიდალიონიდან" (ბერძნ. სჯულისკანონი, "მესაჭის წიგნი"), რომელიც ამბობს, რომ წმ. ბასილი დიდი თავის ხსენებულ ფრაზაში 91-ე კანონიდან ("მორწმუნეების მიერ ჯვრის გამოსახვა ჩვენი უფლის იესუ ქრისტეს სახელის მიმართ ვინ გვასწავლა ჩვენ წერით"), გულისხმობსო ორი თითით პირჯვრისწერას. ამ შემთხვევაში თქვენ მე კი არა, ნიკოდიმოს მთაწმინდელს ედავებით. თქვენ მომწერეთ: "ეს განმარტება თუ არ დაგეზარათ გაგვიზიარეთ? სამი თითით პირჯვრისწერაა დაგმობილი?"

თემებზე უნდა ვილაპარაკოთ თანმიმდევრობით. ამ კონკრეტულ შემთხვევაში სამი თითი არაფერ შუაშია, წყარო დავიმოწმე იმისთვის, რომ ნიკოდიმოს მთაწმინდელის აღიარებით, წმ. ბასილი დიდის დროს პირჯვარს იწერდნენ ორი თითით. ნუთუ ასე ძნელი იყო ამ ციტატიდან ამ აზრის გაგება?

(ციტატა) (sopo...): თქვენ თქვით რომ პირჯვრისწერისას ვერ გავიგებთ ვინ რა აზრს ჩადებს შიგნით ხომ ასეა? მე გიპასუხეთ რომ თუ ადამიანს ექნება განსხვავებული გულისთქმა მზაკვრულად კიარ დაიწყებს ჭკუათმყოფელი ამ ქვეაზრის ჩადებას არამედ მიიღებს რელიგიას რომელზეც ფიქრობს რომ სწორია.

ვერაფერი გავიგე. ყოველგვარი ხუმრობის გარეშე მინდა გკითხოთ: თქვენ წერისას ხომ არ ნერვიულობთ? დაწყნარდით, დამშვიდდით, ჩამოაყალიბეთ შეკითხვა, მერე გადაამოწმეთ, ან ვინმეს გადაამოწმებინეთ, ნახეთ გაიგო თუ არა რისი კითხვა გინდათ და მერე გამოუშვით....

წმ. ანნა კაშინსკაიაზე წერთ: "სხვა წყაროებში კი მოცემული რომ ხელი იყო მაკურთხებელი თუმცა გამოძიებამ ეს უარყო და გამოიწვია აზრთა სხვადასხვაობა და სიტუაციის გამწვავება".უნდა ვენდოთ მეცნიერთა ბოლო გამოკვლევებს. თქვენ დაიმოწმეთ პატრ. იოაკიმეს კომისიის დასკვნა, რომელიც იყო ტენდენციური. მე დაგიმოწმეთ თანამედროვე მეცნიერთა ბოლო გამოკვლევებიდან გაკეთებული დასკვნები.

მე ვწერდი: "ამრიგად, მოდი ჩვენს მოძღვრებს როცა აგინებენ თქვენი მოძღვრები არჩილ მინდიაშვილთან ერთად, იქნებ ურჩიოთ თავი შეიკავონ ამისგან. ვინ ვინ არის ამას ღმერთი გაარკვევს".

თქვენ მპასუხობთ: "არვიცი არვყოფილვარ მოწმე ასეთი გინების". ცხადია, სიტყვა "გინებაში" დედის გინება არ უნდა ვიგულისხმოთ, არამედ გმობა, კიცხევა, დაცინვა და ა. შ. არჩილ მინდიაშვილი ჩვენს ეკლესიას უწოდებს "სექტას", რომელიც თურმე, სხვა სექტებთან ერთად "უმეცრებისა და ამპარტავნების გამო გახშირდა ჩვენს სინამდვილეში" (ა. მინდიაშვილი. "მართლმადიდებლობის ზეიმი". თბილისი 1994 წ. გვ. 32). ასევე "ათეიზმის ხელშემწყობ ქრისტიანთა ქართველ შთამომავლებს", "ქართველ რუსოფილებს", ძველმართლმადიდებელთა წარმომადგენელ მღვდელმოწამე დეკანოზ ამბაკუმს, ნიკიტა დობრინინს და სხვა წამებულ ქრისტეანთ "განუსწავლელ და დაუმორჩილებელ სასულიერო პირებს". ამბაკუმს პირდაპირ უწოდებს "ცრუმოძღვარს", "ცრუწინასწარმეტყველს", უწოდებს მათ ასევე "თავხედებს და უმეცრებს", "რუსოფილური გონების" მატარებლებს (ციტ. იქვე. გვ. 67-79). აღსანიშნავია, რომ ამ ნაშრომში არჩილ მინდიაშვილი თვითონ ავლენს უმეცრებას მთელ რიგ საკითხებში და წერს ტყუილებს (თუ გსურთ შემიძლია განვიხილო).

ასე, რომ ცრუმოძღვარი ამბაკუმი კი არ არის, რომლის სიმართლე დღეს მზესავით გამობრწყინდა, არამედ თავად არჩილ მინდიაშვილი (არჩილ მინდიაშვილისადმი ძველმართლმადიდებელთა პასუხი იხილეთ აქ:

http://www.oldorthodox.ge/apl_narmania_pasuxi_mindiashvils.html

არჩილ მინდიაშვილის პირდაპირ მხილებასთან დაკავშირებით თქვენ მეკითხებით: "პირდაპირ როგორ? ისაუბრეთ მასთან? ან უფალი სად გვასწავლის მსგავს საქციელს ეს ვიკითხე". ადამიანთან, რომელიც სტალინის მეხოტბეა და მის აღორძინებას ელოდება, რა უნდა ვილაპარაკო? ღმერთმა უშველოს! რაც შეეხება დანარჩენს, სულაც არ არის სავალდებულო არჩილ მინდიაშვილთან მივიდე და პირდაპირ ველაპარაკო. თვითონ იკადრა როდესმე მოსვლა ჩვენთან და პირდაპირი ლაპარაკი? ჩვენ დისტანციურად ვლაპარაკობთ და არც არჩილ მინდიაშვილს და არც ვინმე სხვას ძველმართლმადიდებლობისა და მის წარმომადგენელთა ლანძღვას არ შევარჩენთ. პასუხგაუცემელს არ დავტოვებთ არცერთ სერიოზულ გამოხმაურებას.

არჩილ მინდიაშვილის პირდაპირ მხილებასთან დაკავშირებით თქვენ მეკითხებით: "პირდაპირ როგორ? ისაუბრეთ მასთან? ან უფალი სად გვასწავლის მსგავს საქციელს ეს ვიკითხე". ადამიანთან, რომელიც სტალინის მეხოტბეა და მის აღორძინებას ელოდება, რა უნდა ვილაპარაკო? ღმერთმა უშველოს! რაც შეეხება დანარჩენს, სულაც არ არის სავალდებულო არჩილ მინდიაშვილთან მივიდე და პირდაპირ ველაპარაკო. თვითონ იკადრა როდესმე მოსვლა ჩვენთან და პირდაპირი ლაპარაკი? ჩვენ დისტანციურად ვლაპარაკობთ და არც არჩილ მინდიაშვილს და არც ვინმე სხვას ძველმართლმადიდებლობისა და მის წარმომადგენელთა ლანძღვას არ შევარჩენთ. პასუხგაუცემელს არ დავტოვებთ არცერთ სერიოზულ გამოხმაურებას.

(ციტატა) (sopo...): როგორ განიხილავთ სხვისი სულიერი მანკიერების თუ ასეთად ხედავთ შეფასებას და მასზე დასკვნებს? ნუ ეს თუ არ გესმით რა ვქნა მე უძლური ვარ.

ძველმართლმადიდებელი - მეც უძლური ვარ თქვენი ნაწერის გაგებაში. ვერ ვხვდები რას წერთ. არჩილ მინდიაშვილს ხიბლში რომ ვამხელთ ამით მოვუწოდებთ მას თვითშეგნებისკენ, გადარჩენისკენ. ხოლო ვინც გუნდრუკს უკმევს მას ხიბლისმიერი ქადაგებებისთვის, წარსაწყმედელში აგდებს... მის ქადაგებებს ბევრი უსმენს და იწამლება... თქვენ დაგაეჭვათ ჩემს მიერ დამოწმებულმა სერაფიმე საროველის ციტატებმა და მომთხოვეთ წყაროები. დიდი სიამოვნებით გთავაზობთ მთელს ამონაწერს რუსულად წყაროდან: Литературная учеба. 1991 г. Январь-Фефраль. Книга первая. стр. 133-134). "Евреи и славяне суть два народа судеб Божиих, сосуды и свидетели Его, ковчеги нерушимые; прочие же все народы как бы слюна, которую извергает Господь из уст Своих" (იხ. აგრეთვე: http://ryibak.pravoverie.ru/node/85).

(ციტატა) (sopo...): "ამ კრებაზე გასაგებია რომ იყო ბერძნული გავლენა, თუმცა აქ ნათქვამია რომ განიხილებოდა საკითხი რომ შეესაბამებოდა თუ არა ეს რეფორმები მართლმადიდებლობას, და რადგან გადაწყვიტეს დადებითად, ანათემის მიზეზად გამოაცხადეს არა პირჯვრისწერა ორი თითით არამედ ეკლესიის კრების და იერარქთა დაუმორჩილებლობა, თუმცა იმ ფორმას დევნას არანარი გამართლება არ აქვს".

ძველმართლმადიდებელი - თქვენ არ წაგიკითხავთ 1667 წლის კრების დადენილებები. უნდა წაიკითხოდ და იქ ნახავთ როგორ გამოაცხადეს ძველი, მართლმადიდებლური გადმოცემები მწვალებლობად, დაგმეს და მის დამცველებს კი დევნა გამოუცხადეს. რასკოლის საკითხის ერთ-ერთი ყველაზე ავტორიტეტული მკვლევარი, მოსკოვის სასულიერო აკადემიის პროფესორი ნ.ფ. კაპტერევი კი წერდა: "მეფე ალექსიმ და პატრ. ნიკონმა, ასევე მათმა მემკვიდრეებმა და მიმდევრებმა დაიწყეს რუსულ ეკლესიაში ძველის სანაცვლოდ მანამდე უცნობი, ახალი წესებისა და ჩვეულებების, ახალი საღვთისმსახურებო წიგნებისა და წეს-განგებების დამკვიდრება; ეკლესიასთან, თვით რუსეთთან და რუს ხალხთან ახლებური მიმართების დაფუძნება. დაიწყეს იერარქიის, საეკლესიო საიდუმლოებების და ღვთისმოსაობის შესახებ ახალი შეხედულებების გადმონერგვა. ხოლო საეკლესიო მშვიდობას, წმ. მამათა განმარტებით, ის კი არ არღვევს ვინც იცავს ძველ სარწმუნოებასა და გადმოცემას, არამედ ის "ვისაც სიახლე შეაქვს ეკლესიაში, ვინც უკუაგდებს ძველ საეკლესიო ჩვეულებებს და ამკვიდრებს მათ საწინააღმდეგოს " ("ახალი სჯულის ფიცარი" 17:4,5. ციტ. "ლაზარეს აღდგინება" V. გვ. 33-34). ასე ბრძანებს კონსტანტინოპოლის პატრიარქი ღირ. მეთოდე აღმსარებელი (IX ს.) და ამის ჩამდენებს განდგომილებს უწოდებს.

ასე რომ, საეკლესიო მშვიდობა მე-17 ს. რუსეთში ძველი სარწმუნოებისა და ძველი გადმოცემების მცველებმა კი არ დაარღვიეს, არამედ ეკლესიაში სიახლეთა შემომტანმა ნიკონიანელმა რეფორმატორებმა, რომლებმაც ეს არ იკმარეს და მწვალებლობად სრულიად მართლმადიდებლური ძველი საეკლესიო წესები შერაცხეს.

თქვენ წერთ: "ანათემის მიზეზად გამოაცხადეს არა პირჯვრისწერა ორი თითით არამედ ეკლესიის კრების და იერარქთა დაუმორჩილებლობა". ჯერ ერთი, რომ ეს ცნობა არაზუსტია; მეორეც, ძველმორწმუნე მართლმადიდებელნი ყოველთვის ემორჩილებოდნენ მართლმადიდებელ საეკლესიო ხელისუფალთ, მაგრამ, როდესაც მათ, ნიკონ პატრიარქის მეთაურობით, დაიწყეს ძველი საეკლესიო წესების რღვევა, მწვალებლობად გამოცხადება და შეჩვენება, დიდი რჯულისკანონისა და წმ. მამათა მოთხოვნების თანახმად გაწყვიტეს ერთობა ძველ გადმოცემათა შეურაცხმყოფელ და საეკლესიო მშვიდობის დამარღვეველ იერარქებთან. რამეთუ, ქრისტეს ის კი არ უბრძანებია, მწვალებლებს და საეკლესიო გადმოცემათა უარმყოფელებს დაემორჩილეთო, არამედ, პირიქით, თავისი წმიდა მოციქულთა პირით გვამცნო, რომ მათ განვშორებოდით. ამასვე ბრძანებს კონსტანტინოპოლის ორგზისი კრების მე-13 და მე-15 კანონები და წმ. მოციქულთა 31-ე კანონის ბალსამონისეულ განმარტებაც.

მწვალებელთაგან განშორებას გვიბრძანებენ ცალკეული წმ. მამებიც: წმ. მ. ათანასე დიდი, იოანე ოქროპირი, კლიმენტი ალექსანდრიელი, იოანე დამასკელი და მრავალი სხვა. მეტიც, თუ დაუმორჩილებლობაზეა ლაპარაკი, ასეთად სწორედ გაბატონებული ნიკონიანურ-რეფორმატორული ეკლესია წარმოსდგება, რამეთუ სწორედ ის არ ეთანხმება და არ ემორჩილება ძველსა და ზოგადსაეკლესიო სწავლებას, ზოგადსაეკლესიო გადმოცემას; ამკვიდრებს სიახლეებს, უარყოფს და წყევლის ძველ საეკლესიო გადმოცემას და ეს მაშინ, როდესაც წმ. მოციქული პავლე თავის ეპისტოლეებში ყველას "გადმოცემების მტკიცედ პყრობას" უბრძანებს (შეად. 2 თესალონიკ. 2:15).

ნიკონიანელი რეფორმატორები დანაშაულად უთვლიან ძველმორწმუნე ქრისტეანებს ამგვარ ერთგულებას და ამკვიდრებენ საკუთარ "გადმოცემებს", რაც არც წმ. მამათაგან გვისწავლია და არც მოციქულთაგან. თუკი წმ. მოციქული პავლე გვაქებს იმისთვის, რომ "მისი ყველაფერი გვახსოვს და როგორც გადმოგვეცა ისე ვიმარხავთ გადმოცემას" (1 კორინთ. 11:2), ესენი გვაგინებენ, გვკიცხავენ და გვრაცხენ სქიზმატებად. იმ დროს, როდესაც წმ. მამები განდგომილებად და ცთომილების მემკვიდრეებად მიიჩნევენ ეკლესიაში "ძველი წესების უარმყოფელთ და მათ სანაცვლოდ ახლის დამამკვიდრებელთ", ნიკონიანელები პირიქით, ძველ საეკლესიო გადმოცემათა მიმდევართ მიიჩნევენ განდგომილებად და ცთომის მემკვიდრეებად.

მაშ, უნდა დამორჩილებოდნენ თუ არა ძველმორწმუნე ქრისტეანენი წმ. მოციქულთა და წმ. მამათა გადმოცემების უარმყოფელთ, დამარღვეველთ საეკლესიო ერთობისა და მშვიდობისა?

რა თქმა უნდა არა! რამეთუ ქრისტეს უწმიდესი მოციქული უფლის ჩვენის, იესუ ქრისტეს, სახელით გვამცნობს: "ძმანო, განეშორეთ ყველა ძმას, რომელიც უწესოდ იარება და არა იმ გადმოცემისამებრ, რაც შეითვისა ჩვენგან" (2 თესალონიკ. 3:6). და კიდევ: "ძმანო, მტკიცედ იდექით და იპყარით გადმოცემა, რომელიც გისწავლიათ სიტყვითა თუ ჩვენი წერილით" (2 თესალონი. 2:15). "ხოლო თუ ვინმე არ შეისმენს ამ ჩვენი წერილის სიტყვებს, დაიხსომეთ იგი და ნუღარ გაიკარებთ, რათა შერცხვენილ იქნას" (2 თესალონიკ. 3:14).

(ციტატა) (sopo...): ერთი თითით შეიცვალა ეკლესიის მიერ ორით და მერე ისევ ეკლესიის მიერ სამით, არ ეწინააღმდეგება მართლმადიდებლობას, და ვემორჩილებით, ვერ ვხედავ მიზეზს სხვაგვარად მოქცევის ასე ერთიდან ორზე არაფრის დიდებით არ უნდა გადავსულიყავით, ხელში გვიჭირავს ეკლესიის დადგენილება ორთითზე (1551 წლის კრება და დოგმატიკონი) და ეკლესია ცვლის თავის დაგენილებას და მისი პრეროგატივაცაა...

ძველმართლმადიდებელი - ეს ზღაპარი თითების წყობის განვითარებაზე, ერთ ერთ წინა პოსტში განვიხილე (დავდე ნაწყვეტი შრომიდან: "პირჯვრისწერის და კურთხევის შესახებ"), ამიტომ მეტად აღარ განვმეორდები. რაც შეეხება ეკლესიის დადგენილებების ცვლილებას, გააჩნია დადგენილებას. ეს საკმაოდ ვრცელი თემაა და აქ შეუძლებელია ამის განხილვა. მოკლედ კი ვიტყვი, რომ პირჯვრისწერის წესი ეკლესიას არასოდეს შეუცვლია. ის შეცვალეს მწვალებელმა ნიკონმა და მისმა ბერძენმა თანამოაზრეებმა.

(ციტატა) (sopo...): რა ვქნა არ მოიწყინო.. თავად აღარ გიფიქრია ეკლესიაში დაბრუნებაზე?

ძველმართლმადიდებელი - ღმერთმა დამიფაროს თქვენს ეკლესიაში დაბრუნება! ის ხომ ეკლესია არ არის! აბა, როგორ იქნება ეკლესია იქ, სადაც დაკარგულია ნათლისღების ჭეშმარიტი ფორმა - სამგზისი შთაფლვა და დამკვიდრებულია ლათინური წყალპკურება. ამის გამო არც თქვენ და არც თქვენი "მღვდლები" მონათლულებიც კი არ ხართ. აქედან, "მღვდლებს" არ გააჩნიათ ქიროტონია. სამღვდლო მარტო ტანისამოსიღა შერჩათ...

თქვენ მწერთ: "სიმართლე გითხრათ ჩემი აზრით ისტერიკა ორი თითის და მსგავს მიზეზთა გამო რადიკალური ზომების და ვაიუშველებელის ატეხვა და ეკლესიის დაუმორჩილებლობაა, ამბიონიდან ყველა მოწინააღმდეგის იქნებ ეს სასულიერო პირი თუ სხვა სულიერი მდგომარეობების შეფასებაა, - რომელსაც ვიცით რომ მარტო ღმერთი ხედავს, და წმინდანების მათი ცხოვრების უპატივცემულოდ მოხსენებაა, წმ მამის ციტატების მწვალებლურად გამოცხადება რომელსაც შეიძლება უბრალოდ ვერ ვიგებთ…"
ძველმართლმადიდებელი - ამ ციტატას უფრო დეტალური განხილვა სჭირდება:

(ციტატა) (sopo...): "სიმართლე გითხრათ ჩემი აზრით ისტერიკა ორი თითის და მსგავს მიზეზთა გამო რადიკალური ზომების და ვაიუშველებელის ატეხვა და ეკლესიის დაუმორჩილებლობაა".

ძველმართლმადიდებელი - ისტერია აღნიშნავს ფსიქოსომატურ მოშლილობას, რომელიც განეკუთვნება ნევროზთა კლასს. ისტერიას ახასიათებს დემონსტრატიული ემოციური რეაქციები (ცრემელბი, სიცილი, კივილი), კრუნჩხვები, პარალიჩი, შეგრძნებადობის დაკარგვა, სიყრუე, სიბრმავე, გონების დაბნელება და სხვა... თქვენი ისტერიულობა კარგად ჩანს თქვენს აბდაუბდა ნაწერში. ცხადად ჩანს, რომ წერის დროს გეუფლებათ მრისხანება და თავს ვერ იკავებთ. გარდა ამისა, თქვენი საპასუხო ბრალდება, თითქოსდა ისტერია ეს არის "ორი თითის და მსგავს მიზეზეთა გამო რადკალური ზომების და ვაიუშველებელის ატეხვა და ეკლესიის დაუმორჩილებლობა" ვერავითარ კრიტიკას ვერ უძლებს. ანახეთ ფსიქოთერაპევტს ან ფსიქიატრს თქვენი პასუხები და დარწმუნდებით, რომ სიმართლეს გეუბნებით.

რაც შეეხება ეკლესიურ პოზიციას ორი თითით პირჯვრისწერასთან დაკავშირებით, ორი თითის გამო "ვაიუშველებელი" ატეხეს წმიდა მამებმა. მაგალითები მე წინა პოსტებში უხვად დავიმოწმე. თანაც ისეთი "ვაიუშველებელი", რომ ანათემას გადასცეს ყველა ვინც ასე არ დაიწერდა პირჯვარს. თუ თქვენ პირჯვარს იწერთ სამი თითით, ექცევით მათი ანათემის ქვეშ და ხართ შეჩვენებული.

რაც შეეხება სამართლიანი პროტესტის მონათვლა "ეკლესიისადმი დაუმორჩილებლობად", რომელშიც თქვენ ძველმოწესეთა პროტესტს გულისხმობთ ნიკონის რეფორმების წინააღმდეგ, ალბათ არჩილ მინდიაშვლის მსგავსმა "მღვდლებმა "გასწავლეს. ამგვარი პროტესტებით სავსეა ეკლესიის ისტორია. თქვენ მე მაგონებთ იმ ტიპაჟს, რაც ჭაბუა ამირეჯიბის რომან "დათა თუთაშხიაში" არის აღწერილი, კერძოდ არქიფო სეთურის მონებს. ადამიანებს, რომლებიც თავიანთი "მამა და მარჩენალის" ნებისმიერ სისულელეს იჯერებენ, გონიერი კაცების შეგონებას კი არ ისმენენ და მზად არიან ჩაჰქოლონ ისინი სიმართლისთვის.

ძალიან სამწუხაროა! ეს არის ელემენტარული ისტერია და ფანატიზმი! ჩემი ლანძღვა და საპასუხო ისტერიული კივილი ვერ გიშველით...

(ციტატა) (sopo...): "და კიდევ გიკვირს შენიშვნები ამბიონზე მართლის პოზიციიდან გველაპარაკები შეცდომილებაში მყოფთ, იარლიყებს აწებებ მოძღვრებს თან ამბობ არ გესმის თავი რატომ უნდა შეიკავო, განკითხვის დღის თითების გამო გეშინია და განკითხვზე არ ფიქრობ აბა სხვა რა ქვია ამ საქციელს ? მარტო განკითხვა საკმარისია ჯოჯოხეთისთვის, ან ეს შეურაცხყოფა აღმსარებლის შენც არ მოგიყვანია ხატის სახით თუნდაც პირჯვრისწერა ყველა მაკურთხებელი ხელია, აღმსარებელმა კი მაკურთხებელი ხელის სხვა წყობა წარმოადგინა, ხატში კი ყოველთვის შინაარსია ჩადებული.."

ძველმართლმადიდებელი - ვინმემ თუ გაიგო რამე აქ ნათქვამიდან, ძალიან ვთხოვ გადმომითარგმნოს ეს ნორმალურ ქართულ ენაზე... იქნებ შევძლო პასუხის გაცემა. მარტო ერთი გავიგე, - განკითხვა და მხილება ერევა ერთმანეთში.

(ციტატა) (sopo...): ბოლო საუკუნის წმინდანები წმ ეგნტე ბრიანჩანინოვი, წმ ტიხონ ზადონელი, მამა გაბრიელი ყველა სამთითიანი წყობით იწერდა ხომ, და განკითხვის დღეს არ მგონია ეს ყოფილიყო დაბრკოლება...

ძველმართლმადიდებელი - არცერთი აქ ჩამოთვლილთაგანი ჩვენთვის წმინდანი არ არის. ესენი არიან "ნიკონიანელები". მათგან განსხვავებით, ძველი მამები პირჯვარს იწერდნენ ორი თითით. რაც შეეხება განკითხვის დღეს რა იქნება ეს ერთმა ღმერთმა იცის. ფორმულა დევს მართლმადიდებლური: "ვინცა ვინ არა დასწერდეს ჯუარსა, ვითარ ეგრე ქრისტეცა, შეჩუენება! " იწერეთ რამდენიც გინდათ პირჯვარი სამი თითით. ვინ გიშლით?

აი "დამიანეს" კი დაველაპარაკები სერიოზულად. დამიანეს კრიტიკული პოსტი მომეწონა... შეიძლება ბევრ რამეში არ დავეთანხმო, მაგრამ ეს არის ნამდვილი დიალოგი... ასეთი მიდგომიდან და არა ხატების დათვლიდან, იწყება ურთიერთგაგებისკენ გადადგმული პირველი ნაბიჯები... ეს არის სერიოზული ლაპარაკი და ამისთვის უნდა მოვემზადო. ისე, ვალის მოსასტუმრებლად ვერ გავცემ პასუხს თუ, ცხადია, ბ-ნი "აფხაზი" კიდევ არ დამაჯარიმებს (იქედნურად მელაპარაკებიან ბ-ნო "აფხაზ" და პასუხიც შესაბამისია). თანაც, გთხოვთ გაითვალისწინოთ, რომ სიმართლის თქმა, არ არის უტაქტობა და შეურაცხყოფის მიყენება. თითოეულ ჩემს სიტყვას შემიძლია მივუყენო დოკუმენტები. მე რომ ჰაიჰარად ვისროდე სიტყვებს და უსაფუძვლოდ ვეხებოდე ვინმეს, მაშინ კი ბატონო, მაგრამ ეს ასე არ არის. თუ ფორუმის წესებიდან გამომდინარე მეკრძალება რაღაცაზე ლაპარაკი, მე დაგეთანხმებით... მაგრამ მოდი, კიდევ ერთხელ, სხვებმაც გაიაზრონ რას წერენ...

sopo... - (ციტატა) (ძველმართლმადიდებელი): რომ "მისი ყველაფერი გვახსოვს და როგორც გადმოგვეცა ისე ვიმარხავთ გადმოცემას" (1 კორინთ. 11:2) და კიდევ: "ძმანო, მტკიცედ იდექით და იპყარით გადმოცემა, რომელიც გისწავლიათ სიტყვითა თუ ჩვენი წერილით" (2 თესალონი. 2:15).

წმ მოციქულებს ასეთი სწავლება პირჯვრიწერის წესზე არ აქვთ, დაადგინა ეკლესიამ და მანვე შეცვალა, ამ პრინციპით ერთი თითით პირჯვრისწერიდან არ უნდა გადავსულიყავით ორზე.

(ციტატა) (ძველმართლმადიდებელი): თქვენ დაგაეჭვათ ჩემს მიერ დამოწმებულმა სერაფიმე საროველის ციტატებმა და მომთხოვეთ წყაროები. დიდი სიამოვნებით გთავაზობთ მთელს ამონაწერს რუსულად წყაროდან: Литературная учеба. 1991 г. Январь-Фефраль. Книга первая. стр. 133-134). "Евреи и славяне суть два народа судеб Божиих, сосуды и свидетели Его, ковчеги нерушимые; прочие же все народы как бы слюна, которую извергает Господь из уст Своих" (იხ. აგრეთვე: http://ryibak.pravoverie.ru/node/85).

ეს სიტყვები წმ. სერაფიმეს არ ეკუთვნის არამედ მის გამომცემელს მოტოვილოვს, ეს ხომ დადასტურებული ფაქტია:

http://missioner.kuraev.ru/index.php?option=com_content&task=view&id=28&Itemid=47

http://forum.zaistinu.ru/viewtopic.php?f=3&t=436

(ციტატა) (ძველმართლმადიდებელი): ყოველგვარი ხუმრობის გარეშე მინდა გკითხოთ: თქვენ წერისას ხომ არ ნერვიულობთ? თქვენი ისტერიულობა კარგად ჩანს თქვენს აბდაუბდა ნაწერში. ცხადად ჩანს, რომ წერის დროს გეუფლებათ მრისხანება და თავს ვერ იკავებთ. ჩემი ლანძღვა და საპასუხო ისტერიული კივილი ვერ გიშველით...

ვერაფერს ვიტყვი ფაქტიურად გამშიფრეთ თქვენ რომ გელაპარაკებით კი ვცდილობ თავი შევიკავო მაგრამ მოზღვავებულ ემოციებს ვერ ვთოკავ. ეს უსაფუძვლო ლანძღვა, მრისხანება და ისტერია რომ გელანდებათ გარშემო თავს კომფორტულად გრძნობთ იქნებ რჩევა რომელიც მომეცით გაითვლისწინოთ ფსიქიატრიულ ჩარევაზე? ცხადად ჩანს რომ ვნერვიულობ? ღმერთია მოწმე გრამი ემოცია არ მქონია წერისას, მეტი ვინ დავიმოწმო და ჩემი ოჯახის წევრები რომ არც მხედველობის უნარი არ დამიკარგავს, არც პარალიჩი დამმართნია, ალბათ ასევე ცხადად ხედავთ მამა არჩილის ხიბლისმიერ მდგომარეობას და წმინდანების მწვალებლობას... უკვე გასაგებია.

ნუ არვიცი ცოტა ისეთი შემთხვევაა მძიმე... ვიცი რამდენს ნიშნავს თქვენთვის და ალბათ ძალიან გაგიჭირდებათ გადატანა, მაგრამ თქვენთან საუბრის სურვილი აღარ მაქვს საკითხზე კი გასაგებია უკვე სადაც არის სიმართლე, და სად ამპარტავნება და სიხისტე.

agmsarebeli - ხოდა სანამ ტყეში შევალ ისევ გეკითხები: აღიარებ თუ არა ერთი თითით ჯვრის გამოსახვას. ასევე პირჯვრის გამოსახვას ერთი თითით? და რატომაა თქვენს საიტზე ივერიის ღვთისმშობლის ხატი განგებ დამახინჯებული(ვგულისხმობ იმას, რომ მაცხოვრის მაკურთხეველი მარჯვენა სამი შეკრული თითითაა წარმოდგენილი), როცა სინადვილეში ორი შეკრული თითით(ცერით და არათითით) აკურთხევს? სიყალბესთან თუ გაუგებრობასთან გვაქვს საქმე?

netvorc (ძველმართლმადიდებელი ქრისტეანი): ეს არის ივერიის ღვთისმშობლის სასწაულმოქმედი ხატის ორიგინალი, დანარჩენი ყველა მისი ასლია, "აღმსარებელო" კარგად გადახედე, ეს ხატი უფრო ძველია თუ ის ასლი სამებაში რომ არის დაბრძანებული? თითების წყობას დააკვირდი.



სურ. 14

damiane80 - ძველმართლმადიდებელო, გაწყენინე რამე, თუ რატო მაიგნორებ ამხელა ფილარმონია პოსტზე ერთი "სალანძღავი" სიტყვაც რომ არ მომწერე ???

ძველმართლმადიდებელო ორიოდე კომენტარის უფლებას მივცემ ჩემ თავს შენს პოსტებზე, იმიტომ რომ უკვე წრეზე ტრიალი მიდის და შევეცადოთ დასკვნების გამოტანას:

დასკვნა 1-ლი, 2 თითით პირჯვრის წერა არის ძველმართლმადიდებლური წესი და როგორც შენც თავად დაამოწმე, იგი უკვე რუსეთის საპატრიარქომაც აღიარა და მისაღებად ჩათვალა. ამ საკითხზე, მართლაც საინტერესო მასალა დაიდო შენი მხრიდან, რომელიც ამ ფორუმზეშემომსვლელთა უმეტესობამ არ იცოდა (ცემი ჩათვლით), თუმცა იცოდა ნაწილმა და თავიდამნვე დაგიმოწმა, რომ 2 თითით პირჯვრის გადაწერა ძველი მართლმადიდებლური წესია.

მეორე საკითხი, რომელსაც შენ პირველთან ერთად აყენებ არის ის, რომ არასწორია და შეჩვენებას იმსახურებს სამი თითით პირჯვრის გადაწერის წესი. მსჯელობის ლოგიკა ასეთია, რადგან სწორია ძველი 2 თითით პირჯვრის გადაწერა, არასწორია ყველა სხვა... სანამ წყაროების ანალიზზე გადავიდოდე, პირველ რიგში მინდა ვქვა 2 სიტყვით პირჯვრის წერისას თითების წყობისა და მისი შინაარსის შესახებ 2 თითი პირჯვრის წერისას და 3 თითით პირჯვრის წერაზე.

აქ შენ მოყვანილი გყავს, რუსეთის პატრიარქის იობის წერილი ქართველი მიტროპოლიტ ნიკოლოზისადმი, სადაც ნათქვამია:

"ყოველ მართლმადიდებელ ქრისტეანს ორი თითით მართებს პირჯვრის გამოსახვა. ვაერთებთ ცერა, ნეკა და არათითს ნიშნად იმისა, რომ გვწამს წმ. სამება: მამა, ძე და სულიწმიდა; ორ დანარჩენს კი - საჩვენებელსა და შუათითს ვტოვებთ გამართულად, ქრისტეს ორბუნებოვნების - ღვთაებრივის და კაცობრივის, - სიმბოლოდ. ოდნავ მოხრილი შუათითი მოგვანიშნებს ღვთაებრიობაზე მაცხოვრისა, რომელმან მოსდრიკა ზეცა და განკაცდა დედამიწაზე. აღმართული თითი კი მკვდრეთით აღდგომის შემდეგ მაცხოვრის ამაღლებაზე მიანიშნებს".

"აღნიშნული ტექსტზე შენი კომენტარი იყო ასეთი: აქ ჯვართან მიმართებაში არის ორი თითი რადგან ქრისტეა ჯვარცმული და არა სამება".

მე მგონი, ეს არის კლასიკური შემთხვევა ტექსტი წაიკითხოს ისე როგორც გაწყობს. თავად შენს მიერვე მოყვანილ პატრიარქ იობის სიტყვებში ვკითხულობთ, რომ 2 თითი, გამოსახავს ქრისტეს 2 ბუნებას (და არა ჯვარცმას ამ შემთხვევაში), ხოლო სამი წმინდა სამებას. პატრიარქი არსად ამბობს, რომ 2 თითია არის ჯვარცმასთან მიმართებაში და საერთოდაც მის ამ სიტყვებში სიტყვა "ჯვარცმა"საერთოდ არ არის ნახსენები. სხვაგან სამი თითით პირჯვრის წერაზე შენ ამბობ... "მიუღებელია, რადგან თუ სამი თითი გამოხატავს სამების ერთარსობისადმი რწმენას, გამოდის რომ ჯვარცმულა წმ. სამება (ღმერთო მომიტევე!) და არა მაცხოვარი".

გაუგებარია საიდან ეს განმარტება, შენ თუ დამისახლებ მსგავს განმარტების თუნდაც ერთ ავტორიტეტულ წყაროს (შენს გარდა ), კი ბატონო მაშინ... გარდა ამისა, თუ მასე შევხედავთ პირჯვრის გადაწერაში მონაწილეობს ხუთივე თითი (მთლიანად მარჯვენა ხელი) და არა მხოლოდ 2 თითი. ამის დასტურად ვიმოწმებ ისევ შენს მიერ მოყვანილ წყაროს:

"ბერი პეტრე დამასკელი, რომელიც ცხოვრობდა XII საუკუნეში (თუმცა ზოგიერთის მტკიცებით ის ცხოვრობდა უფრო ადრე), ამბობს, რომ პირჯვრის წერისას, ორი თითი და ერთი მკლავი ხელისა წარმოაჩენენ ჩვენს ჯვარცმულ უფალს იესუ ქრისტეს, რომელმაც ერთ იპოსტასში შეაერთა ორი ბუნება" (იქვე).

უფრო შორს მიდის შენს მიერვე მოყვანილი ეს წყარო:

"ასე მაგალითად, XII საუკუნის ერთი ბერძენი ამხელს ლათინ მღვდელმთავრებს იმაში, რომ ისინი აკურთხებენ ხუთი თითით, ხოლო პირჯვარს, მონოთელიტთა მსგავსად, იწერენ ერთი თითით, "მაშინ, როდესაც თითები ჯვრის ნიშის გამოხატვისას ისე უნდა იყოს განლაგებული, რომ მით აღინიშნებოდეს ქრისტეს ორი ბუნება და ღვთაების სამი იპოსტასი".

აქაც ხაზგასმულია, რომ თითებით ჯვრის ნიშის გამოხატვისას უნდა აღინიშნებოდეს როგორც ქრისტეს 2 ბუნება, ისე სამებაც... თუმცა რა თქმა უნდა, ამას არავინ განმარტავს ისე, როგორც შენ (და არ გავიმეორებ ახლა ამას). ნუ, თუ შენ საკუთარ წყაროების არ გჯერა, მაშინ ვეღარაფერს ვიზამ... აქედან დასკვნა, სავალდებულო და დოგმატური წესია, რომ პირჯვრის წერა გამოხატავდეს მაცხოვრის 2 ბუნებას და სამების ერთარსებას. ამის ზევით რაც არის, ეს წმინდა წყლის შენი ფანტაზიის ნაყოფია და ნუ გეწყინება.
ეს რაც შეეხებოდა შინაარს, ახლა წყაროები განვიხილოთ:

1. შენი უპირველესი არგუმენტია წმინდა არსენ იყალთოელის "დოგმატიკონიდან" სიტყვები: "ვინცა ვინ არა დასწერდეს ჯუარსა ორითა თითითა, ვითარ-იგი ქრისტეცა, შეჩუენება!"

ამ სიტყვებს საკმაოდ ხშირად გვახსენებ და წინა პოსტებში კიდევ ერთხელ შეგვახსენე განკითხვის დღის მოლოდინში, თუმცა უნდა ითქვას, რომ ამ სერიოზულ საკითხზე არგუმენტი შენ თავად გაქვს მოყვანილი. კერძოდ:

"ეს წესი არსენ იყალთოელის "დოგმატიკონშია" მოცემული და მას ეწოდება "შეჩუენებაი იაკობიტთა და ყოველთა ერთ ბუნებიანთანი, რომელთა თანა არიან სომეხნიცა". ტექსტში, რომელიც ბერძნულიდან არის თარგმნილი, ჩამოთვლილია იაკობიტური (და მონოფიზიტური) ცთომილებანი, რომელთაც ანათემას უთვლის ამ მწვალებლობიდან მართლმადიდებლობად მოქცეული ქრისტეანი. მასში ნათქვამია: "რომელი საძაგელისა მისგან წვალებისა იკობიტთა და ხაჩეცართაისა უბიწოსა მართლმადიდებელთა ქრისტეანეთა სარწმუნოებასა ყოვლითა სულითა და გულითა მოუხდებოდის, შეჩუენებაი თანა-აც ყოველთავე აქა მოხსენებულთაი". მათ შორის: "ვინცა ვინ არა ნათელსცეს სამითა შთაფლვითა სახელსა ზედა მამისა, და ძისა, და სულისა წმიდისა, შეჩვენებულ იყავნ!" "ვინცა ვინ არა დასწერდეს ჯუარსა ორითა თითითა, ვითარ-იგი ქრისტეცა, შეჩუენება!" (მაია რაფავა. "უცნობი ავტორის ანტიმონოფიზიტური ტრაქტატი". ჟურნ. "მაცნე". ენისა და ლიტერატურის სერია. 1975 წ. # 1. გვ. 29)".

"ქ-ნი მაია რაფავა პუბლიკაციაში აცხადებს, რომ "ყველა ბრალდება, - რომელიც "შეჩვენებაში" არის გადმოცემული, - თეორიულად ცნობილი და პრაქტიკულად დაკანონებული იყო მის დროს" (იქვე. გვ. 28). აქედან კი გამომდინარეობს, რომ არსენ იყალთოელის დროს ორი თითით ჯვრის გამოსახვა როგორც პირჯვრისწერისთვის, ასევე კურთხევის გასაცემად დოგმატური შინაარსის მატარებელი და ქართულ საეკლესიო პრაქტიკაში დამკვიდრებული წესი იყო. სწორედ ამ წესს უარყოფდნენ მონოფიზიტები (აქედან გამომდინარეობს ბრალდებაც) და, როგორც პროფ. კაპტერევის მოწმობიდანაც ჩანს, თავიანთი დოგმატური შეხედულებისამებრ, კერძოდ ქრისტეს ერთბუნებოვნების აღსანიშნავად, ერთი თითით გამოხატავდნენ ჯვარცმული ქრისტეს აღსარებას".

ანუ სრულიად ნათელია, რომ ეს წესი მიღებულია სწორედ დოგმატური შინაარსის ცვლილების საწინააღმდეგოდ (ქრისტეს ერთი ბუნების საწინააღმდეგოდ). ეს წესი საერთოდ არ მსჯელობს 3 თითით პირჯვრის გადაწერის საკითხზე, რადგან როგორც ჩანს ეს საკითხი, მაშინ უცნობი იყო. ამას შენც ადასტურებ:

"არსენ იყალთოელის დროს კი სამი თითით პირჯვრისწერა არ არსებობდა და როგორ უნდა გამოეხატა ეკლესიას თავისი პოზიცია იმის მიმართ რაც არ იყო?იყო ერთი თითით პირჯვრის წერის წესი და გამოხატა კიდეც თავისი დამოკიდებულება მის მიმართ, - გადასცა ანათემას!"

ამგვარად, ერთი თითით პირჯვრის გადაწერის შეჩვენება განაპირობა სწორედ იმან, რომ 1 თითით პირჯვრის წერა ნიშნავდა ქრისტეს ერთი ბუნების აღიარებას, ხოლო 2-ით ორბუნებიანობის აღიარებას, რაც დოგმატური სხვაობაა მონო და დიოფიზიტებს შორის.

აქედან გამომდინარე, შენთვის მომინდვია დასკვნა იმაზე, შეაჩვენებდა თუ არა არსენ იყალთოელის დოგმატიკონი პირჯვრის წერის წესს, რომელიც ქრისტეს 2 ბუნებას და სამების ერთარსებას აღიარებს...

2. მეორე წყაროდ შენ უთითებ ასმუხლიან კრებას (1551) წელს და ამბობ, რომ "ასმუხლიანი" კრების (1551 წ.) მიერ ეს კრულვა, ასევე ქრისტოლოგიური და ტრიადოლოგიური დოგმატის დარღვევის საპირისპიროდ, უკვე სამი თითით პირჯვრისმაწერალთა საწინააღმდეგოდ იქნა მიღებული. ამის დასადასტურებლად მოგყავს უდიდესი რუსი მკვლევარის ზენკოვსკის სიტყვები: "собор решительно настоял, чтобы русская церковь пользовалась древним двухперстным знамением и запретил пользоваться "новым" трехперстным знамением, введенным в греческой церкви в тринадцатом-четырнадцатом веке, которое начало в то время (ე.ი. 1551 წლისთვის, როდესაც მოწვეულ იქნა "ასმუხლიანი" კრება) распространяться и в России (С. Зенковский. "Русское старообрядчество", Москва, "Церковь", 1995 г., стр. 37). ან მე არ ვიცი რუსული, ან ზენკოვსკი წერს სხვა რამეს, გთხოვ მითხრა собор решительно настоял-ში კრულვის შეთვლა იგულისხმება??... ამ წყაროზე სხვას ვერაფერს ვიტყვი, რადგან რაც მოიყვანე ტექსტი რუსულად, არ ადასტურებს იმას, რაც წერ ქართულად...თუ გასწორდება ეს საკითხი, შემდეგ ვიმსჯელოთ ამაზე.

გარდა ამისა, საგულისხმოა, რომ ეს წესი (სამი თითით პირჯვრის წერისა, სულაც არ ყოფილა რუსული, როგორც თავიდან გეგონა, არამედ ჯერ კიდევ 13-14 საუკუნის (ანუ ნიკონის რეფორმადე 4 საუკუნით ადრინდელი ყოფილა) და თანაც ბერძნული. ამდენად, საინტერესო უნდა იყოს, როგორ მოხდა საბერძნეთში 3 თითით პირჯვრის წერის გავრცელება და ბერძნული ეკლესია, რომელიც მანამდე კბილებით იცავდა ეკლესიას მონოფიზიტებისაგან, რატომ მიიღო ეს "მრეხელური" წესი (ღმერთო შემინდე), როგორც შენ ამბობ. იქნებ საბერძნეთშიც ცეცხლითა და მახვილით გავრცელდა იგი?

3. ხატებზე მითითებას რაც შეეხება, შენ ამბობ: "დანარჩენი თითების წყობიდან სახელობითი კურთხევის წყობა ასევე არის უცნობი, ხოლო სხვა წყობები, (მაგ. ანჩისხატისა) არ გამოხატავს საკურთხებელ ან პირჯვრისსაწერ კომბინაციას. ისინი, მეცნიერთა აზრით, არის მოქმედების, დინამიურობის, მქადაგებლური ჟესტის გამოხატულება..." ასე კიდე პირველი კლასელები ცდილობენ თავის დაძვრენას...

"დაიდოს "აღმსარებელმა" ასეთი ხატები და ივარჯიშოს..."

ხატების საკითხი შენი წამოწეულია ამ თემაში, ამიტომ შენც რომ გაივარჯიშო მაგალითად ქვემოთ მოყვანილ საკითხზე არ გაწყენს. კერძოდ: ქრისტეს მონოგრამის შესახებ, ერთგან შენ წერდი შემდეგს: "რაც შეეხება იესუს სახელის გამოსახვას თითებით, ეს არის აბსურდი, რომელიც ნიკონ პატრიარქის რეფორმების დროს დაამკვიდრეს ბერძნებმა რუსეთში, შემდეგ კი რუსმა ეგზარქოსებმა საქართველოში. მე ვლაპარაკობ სახელობით წყობაზე, IС XC, რომელიც ქრისტეანობის ადრინდელ ძეგლებში, არსად, არ მოიხსენიება. პროფ. გოლუბინსკის ვარაუდით ეს სიმბოლო შემოვიდა დაახლ. 16-ე - 17-ე საუკუნეების საბერძნეთში და მისგან დამკვიდრდა დანარჩენ მსოფლიოში".

ხოდა რა ხდება ახლა, ეს "მე-16-მე-17 საუკუნის მონოგრამა" (როგორც შენ უწოდებ) შენს მიერვე მითითებულ უძველეს ხატებზეა გამოსახული, სადაც მაცხოვარს 2 თითიანი წყობა აქვს ანუ გვაქვს 2 თითიანი წყობაც და ქრისტეს მონოგრამაც, თუ ეს ზღაპარია და ეგზარქოსების მოგონილი, როგორ აღმოჩნდა ამ ხატებზე ხომ ვერ მეტყვი? მეტი დამაჯერებლობისათვის კიდევ ერთხელ ვაკოპირებ შენსავე მოყვანილ წყაროებს:

http://www.oldorthodox.ge/images/10%20(40).jpeg

ა ბატონო იგევეა აქაც:

http://www.oldorthodox.ge/images/10%20(44).jpg

ეს კიდევ უფრო ძველი ჩანს და საინტერესოა რომელი ტაძრისაა?
აქ კიდევ ერთი:

http://www.oldorthodox.ge/images/10%20(23).jpg

4. და ბოლოს, კიდევ ერთი საკითხი, რომელზედაც შენი აზრი მაინტერესებს, არის ისტორიული ფაქტი, რომელიც წინა პოსტებში ითქვა, რომ "რუსეთში რეფორმის პერიოდში ძველმართმადიდებლები და რეფორმის მიმდევრები მთელი 10 წლის განმავლობაში ინარჩუნებდნენ ევქარისტიულ კავშირს (სანამ კრება ჩატარდებოდა) ანუ 10 წლის განმავლობაში ერთი სამი თითით იწერდა პირჯვარს, მეორე 2-ით მაგრამ მათ შორის ევქარისტიული კავშირი არ შეწყვეტილა... და ვინ იცის ის კრება რომ არ ჩატარებულიყო და 2 თითი პირჯვრის გადამწერები არ შეეჩვენებიათ, დარჩებოდა ისე როგორც იყო - ანუ ნაწილი 2 თითი დაიწერდა პირჯვარს ნაწილი სამით, მაგრამ ყველანი იქნებოდნენ ერთი წმინდა მართლმადიდებელი სამოციქულო ეკლესიის შვილები".

აქედან 2 კითხვაა, თუ სამი თითით პირჯვრის წერა მწვალებლობაა, მაშინ რით აიხსნება ასეთი ევქარისტიული ერთობა (თუნდაც ფორმალურ დონეზე)????

რაც შეეხება შენს დამრიგებლურ მოწოდებებს, მართლა დარწმუნებული ვარ რომ მხოლოდ გულწრფელი განზრახვები გამოძრავებს შენი მოსაზრებებიდან გამომდინარე, მაგრამ ახლა წარმოიდგინე შენ იგივე მქადაგებლური ტონით და გულწრფელი განზრახვებით აპოლეგიტიკის განყოფილებაში გვიქადაგებდა მოყვასი (რასელისტი), Otherguy (არიანელი) და სხვანი და სხვანი. ჩვენ გვჯერა თქვენი გულწრფელობის, მაგრამ უფრო მეტად გვწამს უფალი ჩვენი იესო ქრისტეს მოძღვრების და ამ მოძღვრების არსის, რომელშიც ფორმა მოცემულია მხოლოდ შინაარსის გადმოსაცემად და მთავარი შინაარსია... (მით უფრო, როდესაც ფორმა მწვალებლობად შერაცხის საფუზველი ხდება)... შაბათი შეიქმნა კაცთათვის და არა კაცი შაბათისათვის. პირჯვრის წერის წესში ჩვენ მოვიაზრებთ სამებას ერთარსებას და ქრისტეს 2 ბუნებას (ისევე როგორც თქვენ), მაშინ რატომ გვიწოდებთ მწვალებლებს, შე დალოცვილო.საკუთარ თავს მაინც კითხე, თუ ასეთი მწვალებლობა იყო, როგრ მიიღო ეს წესი საბერძნეთმა (რომ რაიმე კრებები არ არის ცნობილი) ან სხვა ქრისტიანულმა ქვეყნებმა. ამაზე პასუხი არ არის...

ჩვენი მართლმადიდებლური წესი არ 2 თითი პირჯვრის წერას (ალბათ აქ უნდა ეწეროს "არ ეწინააღმდეგება 2 თითით პირჯვრის წერას - ადმ.) და მით უფრო შთაფვლით მონათვლას მიიჩნევს სწორად (მით უმეტეს რომ შთაფვლით ნათლობა დღესაც ძალიან ხშირია ჩვენს ეკლესიაში), ეს შენ გვიწოდებ მწვალებლებს და მოუნათლავებს და აქედან გამომდინარე თავადვე განსაზღვრე, ვინ უნდა მოთოკოს თავისი პატივმოყვარება და გადადგას ნაბიჯი მოყვასისაკენ.

ერთობის იმედით.

დამიანე.

(ციტატა) (netvorc): ეს არის ორიგინალი ივერიის ღვთისმშობლის სასწაულმოქმედი ხატი, დანარჩენი ყველა მისი ასლია, "აღმსარებელი" კარგად გადახედე, ეს ხატი უპრო ძველია თუ ის ასლი სამებაში რომ არის დაბრძანებული? თითების წყობას დააკვირდი (იხ. სურ № 13).

damiane80 - გენაცვალე, მშვენიერია, რომ ასე კარგი მტკიცვებულება მოიყვანე, მაგრამ გთხოვ მიაქციო ყურადრება შენც და ძველმართლმადიდებელმაც, რომ ივერიის ღვისმშობლის სასწაულმოქმედ ხატზე, მაცხოვრის სახის გვერდით გამოსახულია მაცხოვრის მონოგრამა IC XC., რომელსაც ძველმართლმადიდებელი 17 საუკუნის ეგზარქოსულ ჩვევას უწოდებდა.

აქედან დასკვნა, მაცხოვრის მონოგრამა უუუძველესი დროისაა, ხოლო თითების წყობა, რაც გამოსახულია ხატზეარ ემთხვევა იმას, რასაც თქვენ ბრძანებთ (2 თითი გაშლილი და 3 შეერთებული). კერძოდ. ხატზე 2თითი გაშლილია, არათითი და ცერი შეერთებული, ხოლო ნეკი ასევე გაშლილი და ოდნავ მოხრილი, რაც კიდევ ერთხელ ვიმეორებ ახლოს დგას სწორედ IC XC-ს წყობასთან, სადაც 1-ლი თითი გაშლილია, მეორე გაშლილი და ოდნავ მოხრილი, მესამე და ცერი შეერთებული, ხოლო ნეკი ასევე გაშლილი და მოხრილი.

ახლა ნუ დავიწყებთ საუბარს იმაზე, რომ ხატებზე იუველური სიზუსტით იყოს გამოსახული თითების წყობა, მთავარი როგორც ვამბობთ ის შინაარსია, რაც ჩადებული იყო ამა თუ იმ წყობაში. ვისაც თვალნი აქვს , იხილოს... ასეთივე წყობა თიტების არის ანჩისხატის ხატზეც და სხვა მრავალ ხატზე, რომელიც თავად თქვენ დაიმოწმეთ. ასე რომ კიდევ ერთხელ არ გაწყენდათ გავარჯიშება.

კანონისტი - (ციტატა) (კანუდოსელი): ობიექტურბა მოითხოვს ვთქვა, რომ კანონისტის ზოგიერთი არგუმენტი ისევე ვერლავეს გამოიყურება, როგორც თავად სტროვერის დემაგოგიას მაგონებს ხოლმე ხანდახან...

მაინც რომელი? და რატომ? და თითოეული არგუმენტის წინაპირობა იქნებ გაიხსენო?

კანონისტი - (ციტატა) (netvorc): ეს არის ორიგინალი ივერიის ღვთისმშობლის სასწაულმოქმედი ხატი, დანარჩენი ყველა მისი ასლია, "აღმსარებელი" კარგად გადახედე, ეს ხატი უპრო ძველია თუ ის ასლი სამებაში რომ არის დაბრძანებული? თითების წყობას დააკვირდი.

გეშლება. ეს თითების წყობა არის არა თავად ხატის, არამედ მისი პერანგის, რომელიც გვიანი პერიოდისაა. სიონის ასლი კი, როგორც ვიცით, დაწერილი არის ამ პერანგქვეშა ხატის ორიგინალის მიხედვით, ასე რომ, სიონის ასლი უფრო ძველ გამოსახულებას იმეორებს.

sopo... - (ციტატა) (damiane80): "ძველმართლმადიდებელო, მე მგონი, ეს არის კლასიკური შემთხვევა ტექსტი წაიკითხოს ისე როგორც გაწყობს. თავად შენს მიერვე მოყვანილ პატრიარქ იობის სიტყვებში ვკითხულობთ, რომ 2 თითი, გამოსახავს ქრისტეს 2 ბუნებას (და არა ჯვარცმას ამ შემთხვევაში), ხოლო სამი წმინდა სამებას. პატრიარქი არსად ამბობს, რომ 2 თითია არის ჯვარცმასთან მიმართებაში და საერთოდაც მის ამ სიტყვებში სიტყვა "ჯვარცმა"საერთოდ არ არის ნახსენები. სხვაგან სამი თითით პირჯვრის წერაზე შენ ამბობ: "მიუღებელია, რადგან თუ სამი თითი გამოხატავს სამების ერთარსობისადმი რწმენას, გამოდის რომ ჯვარცმულა წმ. სამება (ღმერთო მომიტევე!) და არა მაცხოვარი". გაუგებარია საიდან ეს განმარტება, შენ თუ დამისახლებ მსგავს განმარტების თუნდაც ერთ ავტორიტეტულ წყაროს (შენს გარდა ), კი ბატონო მაშინ...

ის რომ სამების სახელით გვმართებს გამოსახვა პირჯვრის , რაც არ ნიშნავს მის ჯვარცმას ეს მგონი სადავო საკითხი არაა

http://saintanna.org/blog/entry/sealing-oneself-with-the-sign-of-the-cross/

წმ თეოდორე მეოთხე საუკუნეში სამების სახელით ჯვრის გამოსახვის შესახებ:

http://soc-wus.org/ourchurch/St.%20Meletius,%20Patriarch%20of%20Antioch.htm

წმ მელეტიმ აღმართა სამი თითი და თქვა რომ ამით ვაღიარებთ წმ სამებას და გაბრწინების სასწაულით დადასტურდა ჭეშმარიტება და საბერძნეთში ეს ტრადიცია მანამდეც იყო, განმტკიცება ალბათ არიანელთა, ნესტორიანელთა , მწალებლურმა სწავლებამ გამოიწვია ვინც ორი თითით იწერს პირჯვარს. იმ პრინციპით როგორც ეკლესიამ შეაჩვენა ერთი თითით მონოფიზიტური რწმენის აღმსარებელნი ასე გამოაცხადა ორითითით რწმენის გამომხატვა ნესტორიანელობად, მწვალებლობად, და დააწესა სამი თითი მათგან განსხვავების ნიშნად; ან თუნდაც ასე ვთქვათ ყველა წყაროში გვხვდება ამგვარად 'შეაერთეთ სამი თითი,' 'აღმართა სამი თითი' უმთავრესია ხელის წყობაში ეს ორი გამოჩნდეს სამება და ქრისტეს ორი ბუნების აღიარება. ეხლა კამათია პირველი სამი თითი შევაერთოთ თუ პირველი და ბოლო ორი, ნუ არვიცი რა ვთქვა. ეს ეხლა შევამჩნიე.

(ციტატა) (ძველმართლმადიდებელი): "ადამიანთან, რომელიც სტალინის მეხოტბეა და მის აღორძინებას ელოდება, რა უნდა ვილაპარაკო?"

sopo... - ლოგიკაა ქვას ხეთქავს ზევით გიწერიათ ქრისტე დაუნდობლად ამხელდა მღვდელმთავრებსო, და რომ ამით ხელმძღვანელობთ , და მრუშებზე და ცოდვილებზე რას ამბობდა ქრისტე "რა უნდა ველაპარაკოო" ?

netvorc:



წმ. ნიკოლოზის ხატი. სურ. 15

(ციტატა) (კანონისტი): გეშლება. ეს თითების წყობა არის არა თავად ხატის, არამედ მისი პერანგის, რომელიც გვიანი პერიოდისაა. სიონის ასლი კი, როგორც ვიცით, დაწერილი არის ამ პერანგქვეშა ხატის ორიგინალის მიხედვით, ასე რომ, სიონის ასლი უფრო ძველ გამოსახულებას იმეორებს.

netvorc - მე კი არა შენ გეშლება. სიონის ასლი ფერებშიც კი დაცილებულია დედანს. ყველაზე ზუსტი ასლი დაწერეს სოლოვეცკელმა ბერებმა, სადაც ხატზე მაცხოვარი გამოსახულია ისე, როგორც ჩემს მიერ წარმოდგენილ ხატზეა, ანუ ორთითიანი წყობით.

და კიდევ. რატომ უნდა ვენდო მე თქვენი საპატრიარქოს ვერსიას. ან საიდან მოიტანე, რომ პერანგს იქეთ სხვაგვარი წყობაა. დამარწმუნე. მე დედანი დავდე და შენ კიდევ ასლს მიმოწმებ. მე ორთითიანი ხატი დავდე პერანგით, შენ კიდევ დამიდე იგივე ხატი უპერანგოდ. თუ არადა, ფილოსოფოსობას მოეშვი.

Funkenstein - აი ჩემი მამაო როცა მლოცავს ხოლმე პირჯვარს მსახავს ისე როგორც ამ ხატზე გამოსახული და როცა თვითონ იწერს პირჯვარს მაშინ ჩვეულებრივად იწერს.

agmsarebeli - (ციტატა) (netvorc): ეს არის ივერიის ღვთისმშობლის სასწაულმოქმედი ხატის ორიგინალი (იხ. სურ. 9)., დანარჩენი ყველა მისი ასლია, "აღმსარებელი" კარგად გადახედე, ეს ხატი უფრო ძველია თუ ის ასლი სამებაში რომ არის დაბრძანებული? თითების წყობას დააკვირდი.

ადამიანო, სურათიც რომ გადაუღო ივერიის ღვთისმშობლის ხატს, მაშინაც კარგად გამოჩნდება როგორ არის მასზე მაცხოვრის თითები გამოსახული. რათ გინდათ ამ სიყალბის აკვიატება. ასევე დავდე აქ დოქიარის მონასტრის მთავარი სიწმინდე, ისიც ღვთისმშობელი, მასზეც ასევეა გამოსახული თითები მაცხოვრისა. და ისიც უძველეს ეპოქას განეკუთვნება. ამიტომ ნუ ცდილობთ სიმართლე სიცრუეთ წარმოაჩინოთ. გეშინოდეთ!!! ისე ნეტვორკ, შემთხვევით ძველმართლმადიდებელი ხო არ ხარ ნიკით?

netvorc - საიდან მოიტანე? ეგ ხატი შენ ასლი არ გეგონოს ივერიის ღვთისმშობლის ნამდვილი დედანია, რას ხედავ შენ მანდ გაშლილ ნეკა თითს თუ მოხრილს? რაც შეეხება შიშს მე მარტო ღმერთის და ღმერთის კანონების მეშინია, შენ თუ ეშმაკის შიშს გულისხმობ, ეშმაკის არ მეშინია. მე იმას არავის ვედავები რომ გაშლილი ნეკა თითი ხატებში არაკანონიკურია მეთქი, დავდებ ეხლა ხატს სადაც ორივე კომბინაციაა გამოსახული.




სურ. 16

ხედავ თუ არა ერთ ხატზე ორივე თითის კომბინაციას? მამა ღმერთს დააკვირდი თითების წყობაზე და მერე მარჯვენა დაბლა კუთხეში წმინდანის თითებს. რაც შეეხება სამი თითით პირჯვრის გამოსახვას, ასეთი ფაქტები ხატებში მარტო ბოლო ორი საუკუნეა დამკვიდრდა. ამ საკითხში ნუ მედავები სამხატვრო მაქვს დამთავრებული და ხატწერაზე ჩემზე მეტი არამგონია შენ იცოდე.

(ციტატა) (damiane80): გენაცვალე, მშვენიერია, რომ ასე კარგი მტკიცვებულება მოიყვანე, მაგრამ გთხოვ მიაქციო ყურადრება შენც და ძველმართლმადიდებელმაც, რომ ივერიის ღვისმშობლის სასწაულმოქმედ ხატზე, მაცხოვრის სახის გვერდით გამოსახულია მაცხოვრის მონოგრამა ICXC., რომელსაც ძველმართლმადიდებელი 17 საუკუნის ეგზარქოსულ ჩვევას უწოდებდა. აქედან დასკვნა, მაცხოვრის მონოგრამა უუუუძველესი დროისაა, ხოლო თიტების წყობა, რაც გამოსახულია ხატზეარ ემთხვევა იმას, რასაც თქვენ ბრძანებთ (2 თითი გაშლი.ლი 3 შეერთებული). კერძოდ. ხატზე 2თითი გაშლიულია, არათითი და ცერი შეერთებული, ხოლო ნეკი ასევე გაშლილი და ოდნავ მოხრილი, რაც კიდევ ერთხელ ვიმეორებ ახლოს დგას სწორედ ICXC-ს წყობასთან, სადაც 1-ლი თითი გაშლილია, მეორე გაშლილი და ოდნავ მოხრილი, მესამე და ცერი შეერთებული, ხოლო ნეკი ასევე გაშლილი და მოხრილი. ახლა ნუ დავიწყებთ საუბარს იმაზე, რომ ხატებზე იუველური სიზუსტით იყოს გამოსახული თითების წყობა, მთავარი როგორც ვამბობთ ის შინაარსია, რაც ჩადებული იყო ამა თუ იმ წყობაში. ვისაც თვალნი აქვს , იხილოს... ასეთივე წყობა თიტების არის ანჩისხატის ხატზეც და სხვა მრავალ ხატზე, რომელიც თავად თქვენ დაიმოწმეთ. ასე რომ კიდევ ერთხელ არ გაწყენდათ გავარჯიშება.

netvorc - შენ მეგობარო მემგონი მხედველობა გღალატობს ან არ ხარ გარკვეული ხატწერაში. როგორ გავიგო გაშლილი და ოდნავ მოხრილი? ან მოხრილია ან გაშლილი... რაც შეეხება გაშლას, შეხედე ანჩისხატის გამოსახულებას აქ გაშლილი თითები გაშლილია და მოხრილი - მოხრილია.



სურ. 17

და კიდევ მე არ ვდაობ იმაზე რომ გაშლილი ნეკა თითი არაკანონიკურია, ეს მე არ მითქვია და არც "ძველმართლმადიდებელს". აქვე კიდევ დავდებ კატაკომბის მაცხოვრის ხატს (იხ. სურ. 13), სადაც კარგად ჩანს რომ "ნეკა და არა თითი მოხრილია". არ დაგავიწყდეს რომ კატაკომბის ხატწერა ყველაზე ძველია, მაგრამ ისიც მინდა გითხრა რომ ჯერ კიდევ ხატწერა იმდროს ყალიბდებოდა და საბოლოო კანონიკა და წესები ხატწერის მსოფლიო კრებებზე დამტკიცდა.




სურ. 18

(ციტატა) (agmsarebeli): ადამიანო, სურათიც რომ გადაუღო ივერიის ღვთისმშობლის ხატს, მაშინაც კარგად გამოჩნდება როგორ არის მასზე მაცხოვრის თითები გამოსახული. რათ გინდათ ამ სიყალბის აკვიატება. ასევე დავდე აქ დოქიარის მონასტრის მთავარი სიწმინდე, ისიც ღვთისმშობელი, მასზეც ასევეა გამოსახული თითები მაცხოვრისა. და ისიც უძველეს ეპოქას განეკუთვნება. ამიტომ ნუ ცდილობთ სიმართლე სიცრუეთ წარმოაჩინოთ. გეშინოდეთ!!! ისე ნეტვორკ, შემთხვევით ძველმართლმადიდებელი ხო არ ხარ ნიკით?

ძველმართლმადიდებელი - ძველმართლმადიდებელი მე ვარ ჯიგარო. "ნეტვორკი" კი ჩემი მეგობარია. იცი, არაფერში მჭირდება ორი სხვადასხვა ნიკით შემოსვლა. ეხლა რაც შეეხება ივერიის ყოვლადწმიდა ღვთისმშობლის ხატზე გამოსახულ თითებს. ამ ხატის უზუსტესი ასლი დაწერეს სოლოვეცკელმა ბერებმა. ეს მე ერთხელ უკვე ვთქვი, მაგრამ თქვენ წაუყრუეთ... ამ ხატზე მაცხოვარს თითები შეკრული აქვს ორთითიანი წყობით. "ნეტვორკის" მიერ წარმოდგენილ ხატზე ნაჩვენებია ორი თითი. გეთანხმები, თითების იუველირულ სიზუსტეზე არ ვიდავოთ. ხატმწერები ორ გამართულ თითს და სამ შეკრულს ყოველთვის როდი გამოსახავენ ერთნაირი სიზუსტით. პორტაიტისაზე (ივერიის ღვთისმშობლის ხატზე) მაცხოვარს ცერი არათითსა და ნეკზე მიერთებული აქვს გვერდიდან (სხვათა შორის, ასეა ეს ყაზანის სასწაულთმოქმედ ხატზეც).

მაგრამ ეს კიდევ არაფერი. მე მინდა თქვენ, ურწმუნოებს, რომლებსაც თვალსაჩინო ხატებიც კი ვერ გარწმუნებთ, წარმოგიდგინოთ სიტყვიერი აღწერილობა (სხვათა შორის ეს აღწერილობა არ ეკუთვნის ძველმოწესეებს).

ეს ცნობა არის ინტერნეტ ენციკლოპედიიდან sedmitza.ru. აი, რას ვკითხულობთ აქ გადმოცემულია ივერიის ყოვლადწმიდა ღვთისმშობლის ხატის აღწერილობა. აი რას ვკითხულობთ მის შესახებ.

"Икона Иверской Божией Матери представляет собой иконографический тип Одигитрии, строгость которого несколько смягчена проявлением чувств Матери и Младенца: Богородица слегка наклонила голову к Сыну, а Христос протягивает к ее указующей деснице свою правую кисть, сложенную в благословляющем двуперстном знамении. Главы Богоматери и Спасителя венчают пышные металлические короны. Как выразил преосв. Порфирий общее впечатление от образа, Иверская Богородица «величественная с выражением вовсе не грозным".
Икона, кроме ликов, сплошь покрыта чеканным серебряным окладом. Рельефы на окладе представляют апостолов: Филиппа, Фому, Андрея, Луку и др., призванных, видимо напомнить об апостольском служении самой Божией Матери. Для грузинских иноков, заказывавших драгоценный оклад, Матерь Божия всегда оставалась "апостолом" их родной земли. По низу иконы идет характерная для того времени надпись на грузинском языке, относящаяся к серебряному окладу: "Царица. Мать человеколюбиваго Бога, пренепорочная Дева Мария, помилуй душу моего господина великаго Кай-хосроя Квар-Кварашвили, а я, раб твой и лишенный всяких сил, достойный сожаления, Амвросий, благодаря тебя, который удостоил меня оковать это и украсить святой образ твоей Портаитиссы. Прими в жертву от меня грешнаго эту малую мою дерзость и сохрани остаток моей жизни без греха. И в час исхода жалкой души моей помоги инее, рассей все списки моих грехов. И поставь меня грешнаго у престола Сына и Бога твоего и безначальнаго святаго Отца Его и Святаго Духа. Ныне и присно и во веки веков. Аминь".

წყარო იხილეთ აქ: http://www.sedmitza.ru/text/1094986.html

რა ვქნათ ახლა? გინდ დაიჯერეთ და გინდ არა. თქვენი წყაროებიც კი ადასტურებენ, რომ ივერიის ღვთისმშობლის დედანზე მაცხოვარს თითები შეკრლი ჰქონია ორთითიანი წყობით.
(ციტატა) (damiane80): გენაცვალე, მშვენიერია, რომ ასე კარგი მტკიცვებულება მოიყვანე, მაგრამ გთხოვ მიაქციო ყურადრება შენც და ძველმართლმადიდებელმაც, რომ ივერიის ღვისმშობლის სასწაულმოქმედ ხატზე, მაცხოვრის სახის გვერდით გამოსახულია მაცხოვრის მონოგრამა ICXC., რომელსაც ძველმართლმადიდებელი 17 საუკუნის ეგზარქოსულ ჩვევას უწოდებდა. აქედან დასკვნა, მაცხოვრის მონოგრამა უუუძველესი დროისაა, ხოლო თიტების წყობა, რაც გამოსახულია ხატზე არ ემთხვევა იმას, რასაც თქვენ ბრძანებთ (2 თითი გაშლილი 3 შეერთებული). კერძოდ. ხატზე 2თითი გაშლილია, არათითი და ცერი შეერთებული, ხოლო ნეკი ასევე გაშლილი და ოდნავ მოხრილი, რაც კიდევ ერთხელ ვიმეორებ ახლოს დგას სწორედ ICXC-ს წყობასთან, სადაც 1-ლი თითი გაშლილია, მეორე გაშლილი და ოდნავ მოხრილი, მესამე და ცერი შეერთებული, ხოლო ნეკი ასევე გაშლილი და მოხრილი. ახლა ნუ დავიწყებთ საუბარს იმაზე, რომ ხატებზე იუველური სიზუსტით იყოს გამოსახული თითების წყობა, მთავარი როგორც ვამბობთ ის შინაარსია, რაც ჩადებული იყო ამა თუ იმ წყობაში. ვისაც თვალნი აქვს , იხილოს... ასეთივე წყობა თითების არის ანჩისხატის ხატზეც და სხვა მრავალ ხატზე, რომელიც თავად თქვენ დაიმოწმეთ. ასე რომ კიდევ ერთხელ არ გაწყენდათ გავარჯიშება.

ძველმართლმადიდებელი - დამიანე დაანებე თავი პროვოკაციებს... თუ არა და წერა-კითხვა ისწავლე... მონოგრამა და თითების წყობაში იესუს სახელის გამოსახვა გეშლება ერთმანეთში. მონოგრამაზე მე არ მითქვამს ეგზარქოსულიაო... ეგზარქოსული შენი აზროვნებაა...

(ციტატა) (damiane80): ", ორიოდე კომენტარის უფლებას მივცემ ჩემ თავს შენს პოსტებზე, იმიტომ რომ უკვე წრეზე ტრიალი მიდის და შევეცადოთ დასკვნების გამოტანას: დასკვნა 1-ლი, 2 თითით პირჯვრის წერა არის ძველმართლმადიდებლური წესი და როგორც შენც თავად დაამოწმე, იგი უკვე რუსეთის საპატრიარქომაც აღიარა და მისაღებად ჩათვალა. ამ საკითხზე, მართლაც საინტერესო მასალა დაიდო შენი მხრიდან, რომელიც ამ ფორუმზე შემომსვლელთა უმეტესობამ არ იცოდა (ჩემი ჩათვლით), თუმცა იცოდა ნაწილმა და თავიდამნვე დაგიმოწმა, რომ 2 თითით პირჯვრის გადაწერა ძველი მართლმადიდებლური წესია.

მეორე საკითხი, რომელსაც შენ პირველთან ერთად აყენებ არის ის, რომ არასწორია და შეჩვენებას იმსახურებს სამი თითით პირჯვრის გადაწერის წესი. მსჯელობის ლოგიკა ასეთია, რადგან სწორია ძველი 2 თითით პირჯვრის გადაწერა, არასწორია ყველა სხვა... სანამ წყაროების ანალიზზე გადავიდოდე, პირველ რიგში მინდა ვთქვა 2 სიტყვით პირჯვრის წერისას თითების წყობისა და მისი შინაარსის შესახებ 2 თითი პირჯვრის წერისას და 3 თითით პირჯვრის წერაზე. აქ შენ მოყვანილი გყავს, რუსეთის პატრიარქის იობის წერილი ქართველი მიტროპოლიტ ნიკოლოზისადმი, სადაც ნათქვამია: "ყოველ მართლმადიდებელ ქრისტეანს ორი თითით მართებს პირჯვრის გამოსახვა. ვაერთებთ ცერა, ნეკა და არათითს ნიშნად იმისა, რომ გვწამს წმ. სამება: მამა, ძე და სულიწმიდა; ორ დანარჩენს კი - საჩვენებელსა და შუათითს ვტოვებთ გამართულად, ქრისტეს ორბუნებოვნების - ღვთაებრივის და კაცობრივის, - სიმბოლოდ. ოდნავ მოხრილი შუათითი მოგვანიშნებს ღვთაებრიობაზე მაცხოვრისა, რომელმან მოსდრიკა ზეცა და განკაცდა დედამიწაზე. აღმართული თითი კი მკვდრეთით აღდგომის შემდეგ მაცხოვრის ამაღლებაზე მიანიშნებს". აღნიშნული ტექსტზე შენი კომენტარი იყო ასეთი: "აქ ჯვართან მიმართებაში არის ორი თითი რადგან ქრისტეა ჯვარცმული და არა სამება".

მე მგონი, ეს არის კლასიკური შემთხვევა ტექსტი წაიკითხო ისე როგორც გაწყობს. თავად შენს მიერვე მოყვანილ პატრიარქ იობის სიტყვებში ვკითხულობთ, რომ 2 თითი, გამოსახავს ქრისტეს 2 ბუნებას (და არა ჯვარცმას ამ შემთხვევაში), ხოლო სამი წმინდა სამებას. პატრიარქი არსად ამბობს, რომ 2 თითი არის ჯვარცმასთან მიმართებაში და საერთოდაც მის ამ სიტყვებში სიტყვა "ჯვარცმა" საერთოდ არ არის ნახსენები".

ძველმართლმადიდებელი - შენი სიტყვები "ეს არის კლასიკური შემთხვევა ტექსტი წაიკითხო ისე, როგორც გაწყობს", არის აშკარა ცილისწამება. ამისთვის გავარჩიოთ რას წერს პატრ. იობი. ის თავიდანვე აღნიშნავს, რომ "ყოველ მართლმადიდებელ ქრისტეანს პირჯვრის გამოსახვა მართებს ორი თითით". ვფიქრობ, სადავო და საკამათო არ უნდა გახდეს ის, თუ რას ეწოდება აქ "ორი თითი პირჯვრისწერა". იმედია დამეთანხმები, რომ ეს არის ის წესი, რომელსაც ჩვენ, ძველმართლმადიდებლები მივსდევთ.

რატომ იწოდება პირჯვრისწერის ეს წესი "ორი თითით" პირჯვრისწერად, აქ ხომ სამი შეკრული თითიც არის, რომელიც წმ. სამების ერთობას გამოხატავს? იმიტომ, რომ ჯვართან მიმართებაში არის ორი და არა სამი თითი? რას ნიშნავს "ჯვართან მიმართებაში"? ამაში თვით პატრ. იობი გაგვარკვევს:

"ხოლო მლოცველებს პირჯვრისწერა მართებთ ორი თითით: ჯერ უნდა დაიდონ თავზე, შემდეგ მკერდზე, შემდეგ მარჯვენა მხარზე და მერე მარცხენაზე. ერთი თითის მოხრა (ორიდან - ძვმ.) ნიშნავს ქრისტეს გარდამოსვლას ციდან, ხოლო სწორად მდგომი თითი მის ამაღლებაზე მიანიშნებს, სამი თითი კი ერთად უნდა შევკრათ, რითაც განუყოფელ სამებას ვაღიარებთ. ეს არის ჭეშმარიტი პირჯვრისწერის წესი. ვისაც არ უყვარს უფალი ჩვენი იესუ ქრისტეს, დე იყავნ წყეულ".

იხილე რუსული დედანიც: "И молящися креститися подобает двема прьсты: преж положити на чело главы своея, таже на перси, потом же на плече правое, таже и на левое. Сгбение прьсту именует сшествие с небес, а стоящии перст указует взнесение Господне, а три персты равны держати — исповедуем Троицу Нераздельну, то есть истинное крестное знамение. Иже не любит Господа нашего Исуса Христа, да будет проклят". მთლიანად პატრ. იობის წერილი ქართლის მიტროპოლიტ ნიკოლოზისადმი შეგიძლიათ იხილო აქ: lt http://nasledie.russportal.ru/index.php?id=istina.iobpo

როგორც ხედავ, მე არაფერი დამიმახინჯებია და არ ვკითხულობ ტექსტებს ისე, "როგორც მაწყობს". პატრიარქი აშკარად მიუთითებს თუ რომელი თითები უნდა დავიდოთ შუბლზე, მკერდზე, მარჯვენა მხარზე და მარცხენაზე. ამიტომაც ვამბობთ, რომ პატრიარქი აქ განმარტავს ორი თითით პირჯვრისწერის წესს-თქო. რაც შეეხება ჩემს სიტყვებს "ჯვართან მიმართება", ან "ჯვარცმა", ეს არის ჩემი განმარტება. პატრ. იობს ამის თქმა არ დასჭირვებია. ეს მე მჭირდება დაგიღეჭოთ თქვენ ელემენტარული და აბსოლუტურად გასაგები განმარტებები, რომ დაგანახოთ დაწერილი მოწმობების შინაარსი. "ჯვართან მიმართება" კი ნიშნავს, რომ პირჯვარს სწორედ ამ ორი თითით ვიწერთ და არა იმ სამით, რომელიც ამასთანავე შეკრული გვაქვს სამების ერთობის აღსანიშნავად. ტერმინი "ჯვარცმა" კი გამოვიყენე იმისთვის, რომ აგიხსნა, ჯვარცმული იყო ქრისტე და არა სამება. წმ. კირილე იერუსალიმელიც ასე ითხოვს პირჯვრის გადაწერას: "ნუ შეგვრცხვება აღიარება ჯვარცმულისა და თითებით ვქმნათ ბეჭედი ჯვარიო". მრჩება შთაბეჭდილება, რომ ჯიუტად არ გსურს ცხადის დანახვა. უაზრო დავას არ ვაპირებ. თუ გაიგებთ, ხომ კარგი და, თუ არადა, ღმერთმა გიშველოს.

(ციტატა) (damiane80): "სხვაგან სამი თითით პირჯვრის წერაზე შენ ამბობ. მიუღებელია, რადგან თუ სამი თითი გამოხატავს სამების ერთარსობისადმი რწმენას, გამოდის რომ ჯვარცმულა წმ. სამება (ღმერთო მომიტევე!) და არა მაცხოვარი. გაუგებარია საიდან ეს განმარტება, შენ თუ დამისახლებ მსგავს განმარტების თუნდაც ერთ ავტორიტეტულ წყაროს (შენს გარდა), კი ბატონო მაშინ...

ძველმართლმადიდებელი - შენს ნაწერში გაუგებარია რის დამტკიცებას ითხოვ: იმისას, რომ სამი თითი სამების ერთობას გამოხატავს თუ იმისას, რომ სამი თითით პირჯვრისწერა არის წმ. სამების ჯვარცმა? თუ პირველს გულისხმობ, მაშინ პატრ. იობის განმარტებაში ეს პირდაპირ არის ნათქვამი. გარდა ამისა, რისი მტკიცება გინდა - სამი თითი რომ სამების სიმბოლოა? და რა, შენის აზრით ეს ასე არ არის? მაშინ თქვენს პირჯვრისწერაში რაღას ნიშნავს სამი შეკრული თითი? მაგრამ, ვგონებ, შენ უფრო მეორე პოზიციის დამტკიცებას ითხოვ, ანუ თუ სად არის ნათქვამი, რომ სამი თითით პირჯვრისწერა არის სამების ჯვარცმა?

მითხარი აღიარებ თუ არა წმ. კირილეს მოთხოვნას, რომ არ უნდა შეგვრცხვეს "აღიარება ჯვარცმულისა და თითებით ვქმნათ ბეჭედი ჯვარი"?

ეხლა მითხარი, ჯვარს ეცვა ვინ: ქრისტე თავისი კაცობრივი ბუნებით თუ სამება (ღმერთო მომიტევე!)?

თუ მეტყვი, რომ ქრისტე თავის კაცობრივი ბუნებით, მაშინ გკითხავ: წმ. კირილეს მოთხოვნის თანახმად, რომელი თითებით ქმნი "ჯვარცმულის" აღსარებას? სამით?

რომელია შეკრული თითებიდან ქრისტეს ორბუნებოვნების სიმბოლო, ორი თუ სამი?

რომელი თითებით ვქმნით ჯვარს, განა იმით არა რომელიც ჯვარცმულს გამოხატავს?

და თვით თითების მოძრაობის სიმბოლო (ზემოდან ქვემოთ - ზეციდან გარდამოსვლის და განკაცების; ქვემოდან აწევა მარჯვენა მხარზე და მერე გადატანა მარცხენაზე - მკვდრეთით ამაღლების, მამის მარჯვენით ჯდომისა და კვლავად მეორედ მოსვლის) ქრისტეზე არ მიანიშნებს?

რატომ უნდა დავიდოთ სამი თითი შუბლზე, მერე მკერდზე (ან ჭიპზე), ავამაღლოთ და დავიდოთ მარჯვენა მხარზე და მერე მარცხენაზე?

რატომ არის სამების სიმბოლო განკაცებისა და ჯვარცმის, მკვდრეთით ამაღლებისა და მამის მარჯვენით ჯდომის სიმბოლურ მომენტებთან მიმართებაში?

თქვენ სამი თითით ქმნით ჯვარცმულის აღსარებას. ასე წერენ კიდევაც თქვენი პატრიარქები და მოძღვრები თავიანთ კატეხიზმოებში და არ უფიქრდებიან რას ამბობენ.

ჯვარცმულის აღსარება თითებით უნდა გამოვსახოთ ორი თითით, ხოლო წმიდა სამებისა სამით. და სრულიად ცხადად არის ნათქვამი და გასაგებიცაა, თუ რატომ არის წინა პლანზე ორი თითი, რატომ ედება ის სხეულის იმ ნაწილებს, რომლებიც სიმბოლურად გამოხატავენ ზეციდან გარდამოსვლას, განკაცებას, აღდგომას და ამაღლებას...

მონოფიზიტები ამას აკეთებდნენ ერთი თითით და მართლმადიდებლებმა ისინი შეაჩვენეს, თქვენ რატომ უნდა შეგაქოთ იმისთვის, რომ დაუტევეთ მართლმადიდებლური წესი და თვითნებურად, ისევ ღვთაებრიობის გამომხატველი სიმბოლოთი იწერთ პირჯვარს?

რითი განსხვავდებით მონოფიზიტებისგან?

ისინიც და თქვენც, სიმბოლურ გამოხატულებაში ჯვარს აცვამთ ღვთაებას. განსხვავება მხოლოდ ერთშია, მონფიზიტებისგან განსხვავებით თქვენ დოგმატურ ღვთისმეტყველებაში არ ასწავლით სამების, ანუ ღვთაების ჯვარცმას. ამიტომაც, განა უფრო ჯეროვანი არ იქნებოდა, ის წესი გამოგეყენებინათ პირჯვრისწერისას, როგორი აღმსარებლობაც გაგაჩნიათ? ძალიან დიდი შეუსაბამობაა თქვენს დოგმატურად სრულიად სწორ აღმსარებლობასა და მასთან შეუსაბამო პირჯვრისწერას შორის.

შემდეგ, თქვენ (შენ და შენი მეგობრები ფორუმიდან) ითხოვთ გიჩვენოთ სამი თითით პირჯრვისწერის შემაჩვენებელი კრება ან რომელიმე წმიდა მამის გამონათქვამი.

ამასთან დაკავშირებით მინდა გითხრა, რომ მართლმადიდებლური ეკლესია კონკრეტულ კანონებს ღებულობს კონკრეტულ დროში წამოყენებული პრობლემიდან გამომდინარე.

მაგალითად, წმ. მოციქულთა 50-ე კანონში გადმოცემულია ნათლობის ფორმა, სამგზის შთაფვლა და აკრძალულია ერთგზისი. ცხადია, რომ ნათლობა უნდა ჩატარდეს მხოლოდ შთაფვლით და ეს კანონი მიღებულია ყველა დროისთვის. იმისათვის, რათა ეკლესიამ წარამარა არ მიიღოს კანონები ყველა იმ არასწორ წესებთან დაკავშირებით, რომლებიც შეიძლება მწვალებლებმა ათასგზის გადააკეთონ და სულ სხვადასხვა ინტერპრეტაციით შესთავაზონ ეკლესიას, მართლმადიდებელმა მამებმა გადმოსცეს და დააკანონეს ის, თუ როგორ უნდა იქნეს შესრულებული სწორი ნათლობა, თუმცა იქვე მიანიშნეს, რომ კონკრეტულ შემთხვევაში ეს კანონი მიღებული იყო ერთგზის შთაფვლის წინააღმდეგ.

აქედან თქვენ რა დასკვნები შეგიძლიათ გააკეთოთ? მხოლოდ იმიტომ, რომ 50-ე კანონში ნახსენები არ არის ორგზის შთაფვლით ნათლობა, ან ნათლობა დავდაყირა (ასე ნათლავდნენ ევნომეველნი), ან წყალპკურება ("ნათლობის" ეს წესი დაამკვიდრეს მწვალებელმა ლათინებმა), ამჯერად მკვიდრდება "აერობაპტიზმა", ანუ ჰაერში ნათლობა, და საქართველოშიც უწევენ პოპულარიზაციას... მაშ, მითხარით, შეიძლება ასეთი "ნათლობები"?... და კიდევ რამდენი მასხრობა შეიძლება მოიფიქროს ეშმაკმა დაარქვას მას "ნათლისღება" და დაამკვიდროს ეკლესიაში, მხოლოდ იმიტომ, რომ მოციქულთა 50-ე კანონში მათ შესახებ არაფერია ნათქვამი?
ასე შეიძლება იფიქროს მხოლოდ მწვალებელმა.

მართლმადიდებელი კი ფიქრობს, რომ 50-ე კანონში მოცემულია ის, თუ როგორ უნდა მოინათლოს ქრისტეანი და ვინც ასე არ მონათლავს, ის არ არის ნათელღებული.

ზუსტად იგივე უნდა ითქვას ორი თითით პირჯვრისწერის შესახებაც. რამდენი ფორმა შეიძლება მოიფიქროს ეშმაკმა ჭეშმარიტი პირჯვრისწერის გასაუქმებლად? ცხადია მრავალი... ეკლესიამ კი მარტივად მოუჭრა გზა ყოველგვარ სიახლეს და ამცნო ყველას თუ როგორ მართებს მართლმადიდებელ ქრისტეანს პირჯვრის გადაწერა - ორი თითი. ხოლო ეს კანონი, მან მიიღო კონკრეტული პრობლემიდან, მონოფიზიტობიდან გამომდინარე და დადო ყველა სხვა დანარჩენი შემთხვევისთვის.

ამდენად, სამი თითით (და ნებისმიერი სხვა წყობით) პირჯვრისწერის უარყოფა დევს თვით ორი თითით პირჯვრისწერის შესახებ კანონში: "ვინცა ვინ არა დასწერდეს ჯუარსა, ვითარ ეგრე ქრისტეცა, შეჩუენება!"

(ციტატა) (damiane80) "გარდა ამისა, თუ მასე შევხედავთ პირჯვრის გადაწერაში მონაწილეობს ხუთივე თითი (მთლიანად მარჯვენა ხელი) და არა მხოლოდ 2 თითი. ამის დასტურად ვიმოწმებ ისევ შენს მიერ მოყვანილ წყაროს: ბერი პეტრე დამასკელი, რომელიც ცხოვრობდა XII საუკუნეში (თუმცა ზოგიერთის მტკიცებით ის ცხოვრობდა უფრო ადრე), ამბობს, რომ პირჯვრის წერისას, ორი თითი და ერთი მკლავი ხელისა წარმოაჩენენ ჩვენს ჯვარცმულ უფალს იესუ ქრისტეს, რომელმაც ერთ იპოსტასში შეაერთა ორი ბუნება" (იქვე).უფრო შორს მიდის შენს მიერვე მოყვანილი ეს წყარო: ასე მაგალითად, XII საუკუნის ერთი ბერძენი ამხელს ლათინ მღვდელმთავრებს იმაში, რომ ისინი აკურთხებენ ხუთი თითით, ხოლო პირჯვარს, მონოთელიტთა მსგავსად, იწერენ ერთი თითით, "მაშინ, როდესაც თითები ჯვრის ნიშის გამოხატვისას ისე უნდა იყოს განლაგებული, რომ მით აღინიშნებოდეს ქრისტეს ორი ბუნება და ღვთაების სამი იპოსტასი". აქაც ხაზგასმულია, რომ თითებით ჯვრის ნიშის გამოხატვისას უნდა აღინიშნებოდეს როგორც ქრისტეს 2 ბუნება, ისე სამებაც... თუმცა რა თქმა უნდა, ამას არავინ განმარტავს ისე, როგორც შენ (და არ გავიმეორებ ახლა ამას)".

ძველმართლმადიდებელი - რას არ განმარტავს ისე, როგორც მე? ან მე რას განვმარტავ? მე არაფერი განმიმარტავს, - განმარტავენ ძველი მართლმადიდებელი მამები (არასწორი პირჯვრისსაწერი თითების ფორმულის შეჩვენება მე არ მიმიღია და არ დამიმკვიდრებია ეკლესიაში), გაჩვენეთ ზოგიერთი მამის განმარტებაც (მაგ. პეტრე დამასკელის, წმ. პატრ. იობის), გაჩვენეთ ისტორიული მაგალითები, ასევე მაგალითი პატერიკიდან ("ლიმონარი"), დაგიმოწმეთ ძველი ხატები (კიდევ ბევრს დაგიმოწმებთ).

თქვენ რომელი ერთი მიჩვენეთ სამი თითით პირჯვრისწერის დასამტკიცებლად? ან ისტორიული წყარო, ან წმიდა მამის განმარტება, ან ძველი საეკლესიო კანონი? თუმცა რაც არ არსებობს იმას როგორ მიჩვენებთ...

თქვენ არ გაგაჩნიათ არც ერთი ძველი და ავტორიტეტული წყარო, რომელიც გაამართლებდა ამ უკეთურ ჩვეულებას... იმოწმებთ, მხოლოდ რეფორმატორთა სწავლებებს, რომლებიც ჩვენთვის არანაირი ავტორიტეტი არ არის. თანაც, არც იმათ განმარტებებშია მითითებული რომელიმე ძველი წმიდა მამა ან კრება და თავიდან ბოლომდე ეწევიან თვითშემოქმედებას...

შემდეგ მეტად "მახვილგონივრულად" შენიშნავ: "ნუ, თუ შენ საკუთარ წყაროების არ გჯერა, მაშინ ვეღარაფერს ვიზამ..."

ჩემი წყაროებისა მე არ მჯერა?

რა არ მჯერა და რას ამტკიცებენ ჩემს მიერ დამოწმებული წყაროები? იმ სისულელეს, რასაც სამი თითით პირჯვრისწერა ჰქვია? სად ნახეთ ასეთი მოწმობა?

ჩემი მოწმობებისა არ გჯერათ თქვენ! და სრულიად უსაფუძვლოდ, საკუთარი უსუსურობის გასამართლებლად კი უბრალოდ ეწევით დემაგოგიას. არ მაქვს არანაირი სურვილი ჩავება დემაგოგიაში, რადგან წმიდა წერილში ნათქვამია: "მწვალებელსა კაცსა შემდგომად ერთისა და ორისა სწავლისა განეშორე. უწყოდე, რამეთუ გარდაგულარძნილ არს ეგევითარი იგი და ცოდავს და არს იგი თვით დაშჯილ" (ტიტ. 3:10-11).

(ციტატა) (damiane80): "სავალდებულო და დოგმატური წესია, რომ პირჯვრის წერა გამოხატავდეს მაცხოვრის 2 ბუნებას და სამების ერთარსებას. ამის ზევით რაც არის, ეს წმინდა წყლის შენი ფანტაზიის ნაყოფია და ნუ გეწყინება".

ძველმართლმადიდებელი - "ვინცა ვინ არა დასწერდეს ჯუარსა ორითა თითითა, ვითარ ეგრე ქრისტეცა, შეჩუენება!" (მონოფიზიტთა მიღების წეს-განგება. "ასმუხლიანი" კრება), - აი, ამ განწესების უგულებელყოფა და სამი თითით პირჯვრისწერის მართლმადიდებლურობის მტკიცება კი არის შენი ფანტაზიის ნაყოფი. თითქოს რაღაც დანაშაულში ვიყო გამოჭერილი, რიხიანად აგრძელებ: "ეს რაც შეეხებოდა შინაარს, ახლა წყაროები განვიხილოთ":

(ციტატა) (damiane80) 1. შენი უპირველესი არგუმენტია წმინდა არსენ იყალთოელის "დოგმატიკონიდან" სიტყვები: "ვინცა ვინ არა დასწერდეს ჯუარსა ორითა თითითა, ვითარ-იგი ქრისტეცა, შეჩუენება!"; ამ სიტყვებს საკმაოდ ხშირად გვახსენებ და წინა პოსტებში კიდევ ერთხელ შეგვახენე განკითხვის დღის მოლოდინში, თუმცა უნდა ითქვას, რომ ამ სერიოზულ საკითხზე არგუმენტი შენ თავად გაქვს მოყვანილი. კერძოდ: "ეს წესი არსენ იყალთოელის "დოგმატიკონშია" მოცემული და მას ეწოდება "შეჩუენებაი იაკობიტთა და ყოველთა ერთ ბუნებიანთანი, რომელთა თანა არიან სომეხნიცა". ტექსტში, რომელიც ბერძნულიდან არის თარგმნილი, ჩამოთვლილია იაკობიტური (და მონოფიზიტური) ცთომილებანი, რომელთაც ანათემას უთვლის ამ მწვალებლობიდან მართლმადიდებლობად მოქცეული ქრისტეანი. მასში ნათქვამია: "რომელი საძაგელისა მისგან წვალებისა იკობიტთა და ხაჩეცართაისა უბიწოსა მართლმადიდებელთა ქრისტეანეთა სარწმუნოებასა ყოვლითა სულითა და გულითა მოუხდებოდის, შეჩუენებაი თანა-აც ყოველთავე აქა მოხსენებულთაი". მათ შორის: "ვინცა ვინ არა ნათელსცეს სამითა შთაფლვითა სახელსა ზედა მამისა, და ძისა, და სულისა წმიდისა, შეჩვენებულ იყავნ!" "ვინცა ვინ არა დასწერდეს ჯუარსა ორითა თითითა, ვითარ-იგი ქრისტეცა, შეჩუენება!" (მაია რაფავა. "უცნობი ავტორის ანტიმონოფიზიტური ტრაქტატი". ჟურნ. "მაცნე". ენისა და ლიტერატურის სერია. 1975 წ. # 1. გვ. 29).

ქ-ნი მაია რაფავა პუბლიკაციაში აცხადებს, რომ "ყველა ბრალდება, - რომელიც "შეჩვენებაში" არის გადმოცემული, - თეორიულად ცნობილი და პრაქტიკულად დაკანონებული იყო მის დროს" (იქვე. გვ. 28). აქედან კი გამომდინარეობს, რომ არსენ იყალთოელის დროს ორი თითით ჯვრის გამოსახვა როგორც პირჯვრისწერისთვის, ასევე კურთხევის გასაცემად დოგმატური შინაარსის მატარებელი და ქართულ საეკლესიო პრაქტიკაში დამკვიდრებული წესი იყო. სწორედ ამ წესს უარყოფდნენ მონოფიზიტები (აქედან გამომდინარეობს ბრალდებაც) და, როგორც პროფ. კაპტერევის მოწმობიდანაც ჩანს, თავიანთი დოგმატური შეხედულებისამებრ, კერძოდ ქრისტეს ერთბუნებოვნების აღსანიშნავად, ერთი თითით გამოხატავდნენ ჯვარცმული ქრისტეს აღსარებას".

ანუ სრულიად ნათელია, რომ ეს წესი მიღებულია სწორედ დოგმატური შინაარსის ცვლილების საწინააღმდეგოდ (ქრისტეს ერთი ბუნების საწინააღმდეგოდ). ეს წესი საერთოდ არ მსჯელობს 3 თითით პირჯვრის გადაწერის საკითხზე, რადგან როგორც ჩანს ეს საკითხი, მაშინ უცნობი იყო. ამას შენც ადასტურებ. არსენ იყალთოელის დროს კი სამი თითით პირჯვრისწერა არ არსებობდა და როგორ უნდა გამოეხატა ეკლესიას თავისი პოზიცია იმის მიმართ რაც არ იყო?იყო ერთი თითით პირჯვრის წერის წესი და გამოხატა კიდეც თავისი დამოკიდებულება მის მიმართ, - გადასცა ანათემას!

ძველმართლმადიდებელი - ამ გრძელ ტიარადას არ შემოძლია არ ვუპასუხო რეპლიკით: დიდება ღმერთს! როგორც იქნა აღიარე, რომ XI-XII საუკუნეებში სამი თითით პირჯვრისწერა არ არსებობდა (არსენ იყალთოელი ცხოვრობდა ამ საუკუნეების მიჯნაზე).

(ციტატა) (damiane80): "ამგვარად, ერთი თითით პირჯვრის გადაწერის შეჩვენება განაპირობა სწორედ იმან, რომ 1 თითით პირჯვრის წერა ნიშნავდა ქრისტეს ერთი ბუნების აღიარებას, ხოლო 2-ით ორბუნებიანობის აღიარებას, რაც დოგმატური სხვაობაა მონო და დიოფიზიტებს შორის. აქედან გამომდინარე, შენთვის მომინდვია დასკვნა იმაზე, შეაჩვენებდა თუ არა არსენ იყალთოელის დოგმატიკონი პირჯვრის წერის წესს, რომელიც ქრისტეს 2 ბუნებას და სამების ერთარსებას აღიარებს..."

ძველმართლმადიდებელი - სწორია, არსენის დროს არ არსებობდა სამი თითით პირჯვრისწერა და ეს ფორმულა სწორედ არასწორი პირჯვრისწერის წინააღმდეგ იქნა მიღებული, რომელიც იმ დროს ვრცელდებოდა. თუ როგორ და რა პრინციპით ღებულობს ეკლესია კანონებს, მე ზემოთ მოკლედ გადმოვეცი, აქ აღარ განვმეორდები, ვიტყვი მხოლოდ ერთს, რომ დღეს ამ ფორმულას ჩვენ ვიყენებთ იმ წესის წინააღმდეგ, რომელიც "ჯვარცმულის აღსარებას" გამოხატავს სამი თითით.

ჯერ შუბლზე იდებს ამ სამ თითს, ზეციდან გარდამოსვლის ნიშნად, მერე მუცელზე განკაცების ნიშნად, მერე მარჯვენა მხარზე აამაღლებს, მკვდრეთით აღდგომისა და ამაღლების ნიშნად და ბოლოს, მარცხენა მხარზე მეორედ მოსვლის ნიშნად. და აი, ასე შეურაცხყოფთ წმიდა სამებას! პეშვით იწერთ პირჯვარს და არც გრცხვენიათ!

თქვენს პირჯვრისწერასა და ხინკალზე წიწაკის მოსაყრელ თითების კომბინაციებს შორის განსხვავება არ არის! არ დავიღლები დიოფიზიტური აღმსარებლობის აღმომთქმელი წესისა და მისი დამცველი საეკლესიო განჩინების დამოწმებით. თქვენ ჭეშმარიტად გეხებათ ეს: "ვინცა ვინ არა დასწერდეს ჯუარსა, ვითარ ეგრე ქრისტეცა, შეჩუენება"!

ამინ! შეჩუენება ყველას, ვინც პირჯვარს არ იწერს ორი თითით და იწერს სამით!

(ციტატა) (damiane80): 2. მეორე წყაროდ შენ უთითებ ასმუხლიან კრებას (1551) წელს და ამბობ, რომ "ასმუხლიანი" კრების (1551 წ.) მიერ ეს კრულვა, ასევე ქრისტოლოგიური და ტრიადოლოგიური დოგმატის დარღვევის საპირისპიროდ, უკვე სამი თითით პირჯვრისმაწერალთა საწინააღმდეგოდ იქნა მიღებული. ამის დასადასტურებლად მოგყავს უდიდესი რუსი მკვლევარის ზენკოვსკის სიტყვები: "собор решительно настоял, чтобы русская церковь пользовалась древним двухперстным знамением и запретил пользоваться "новым" трехперстным знамением, введенным в греческой церкви в тринадцатом-четырнадцатом веке, которое начало в то время" (ე.ი. 1551 წლისთვის, როდესაც მოწვეულ იქნა "ასმუხლიანი" კრება) распространяться и в России (С. Зенковский. "Русское старообрядчество", Москва, "Церковь", 1995 г., стр. 37). ან მე არ ვიცი რუსული, ან ზენკოვსკი წერს სხვა რამეს, გთხოვ მითხრა "собор решительно настоял"-ში კრულვის შეთვლა იგულისხმება?...

ძველმართლმადიდებელი - რას ფილოსოფოსობ ბიძიკო? კრულვა თვით კრების მიერ მიღებულ ფორმულაშია მოცემული. ზენკოვსკი კი იმ განწყობას გადმოგვცემს რაც ამ ფორმულის განმცხადებელ მამებს ჰქონდათ სამი თითით პირჯვრისწერასთან დაკავშირებით. ზოგჯერ ვფიქრობ, ძალიან რთული ტექსტები ხომ არ მოგეცით გასარჩევად? თან მგონია რუსულიც არ გესმით ჯეროვნად...

(ციტატა) (damiane80): ამ წყაროზე სხვას ვერაფერს ვიტყვი, რადგან რაც მოიყვანე ტექსტი რუსულად, არ ადასტურებს იმას, რაც წერ ქართულად... თუ გასწორდება ეს საკითხი, შემდეგ ვიმსჯელოთ ამაზე. გარდა ამისა, საგულისხმოა, რომ ეს წესი (სამი თითით პირჯვრის წერისა, სულაც არ ყოფილა რუსული, როგორც თავიდან გეგონა, არამედ ჯერ კიდევ 13-14 საუკუნის (ანუ ნიკონის რეფორმადე 4 საუკუნით ადრინდელი ყოფილა) და თანაც ბერძნული. ამდენად, საინტერესო უნდა იყოს, როგორ მოხდა საბერძნეთში 3 თითით პირჯვრის წერის გავრცელება და ბერძნული ეკლესია, რომელიც მანამდე კბილებით იცავდა ეკლესიას მონოფიზიტებისაგან, რატომ მიიღო ეს "მკრეხელური" წესი (ღმერთო შემინდე), როგორც შენ ამბობ. იქნებ საბერძნეთშიც ცეცხლითა და მახვილით გავრცელდა იგი?

ძველმართლმადიდებელი - მე არსად მითქვამს, რომ სამი თითით პირჯვრისწერა რუსული წესია. მე ვთქვი, რომ ასმუხლიანმა კრებამ ორი თითით პირჯვრისწერის დამამტკიცებელი და ყოველი სხვაგვარი პირჯვრისწერის უარმყოფელი ფორმულა მიიღო სამი თითით პირჯვრისწერის წინააღმდეგ, რომელიც იმხანად ვრცელდებოდა რუსეთში.

(ციტატა) (damiane80): 3. ხატებზე მითითებას რაც შეეხება, შენ ამბობ: "დანარჩენი თითების წყობიდან სახელობითი კურთხევის წყობა ასევე არის უცნობი, ხოლო სხვა წყობები, (მაგ. ანჩისხატისა) არ გამოხატავს საკურთხებელ ან პირჯვრისსაწერ კომბინაციას. ისინი, მეცნიერთა აზრით, არის მოქმედების, დინამიურობის, მქადაგებლური ჟესტის გამოხატულება..."

ასე პირველკლასელები ცდილობენ თავის დაძვრენას...

ძველმართლმადიდებელი - ვინ ცდილობს დაძვრენას კარგად ჩანს შენი "მსჯელობიდან". მე დასაძვრენი არაფერი მჭირს. და თუ მაინცადა მაინც შენსას დაიჩემებ, მაშინ გამოდის, რომ ასე "დაძვრენას" "ცდილობს" პროფ. ე. გოლუბინსკი. ეს მან თქვა, რომ მართლმადიდებლურმა ხატმწერლობამ მრავალი იდეა და ფორმა გადმოიღო წარმართული ფერწერიდან და მისცა მას ქრისტეანული შინაარსი. თუ ჩემი არ გჯერათ, მაშინ იქნებ გამარკვიოთ რას გულისხმობს მაგალითად, თითების წყობის ქვემოთდამოწმებულ ხატზე ნაჩვენები ფორმა (იხ. წმ. ილია წინასწარმეტყველის და წმ. ბესარიონის ხატები).



სურ. 19
ღირ. ბესარიონი




სურ. 20
წმ. წინასწარმეტყველი ილი

რა არის ეს, რა წყობაა (ძალიან წააგავს, ღმერთმა მაპატიოს და "მანო კორნუტოს": http://www.apocalypse.ge/apostasia_mano_cornuto.html

"პირჯვრისსაწერი" კომბინაციაა ეს თუ "კურთხევის" გასაცემი?

(ციტატა) (damiane80): "დაიდოს "აღმსარებელმა" ასეთი ხატები და ივარჯიშოს..." ხატების საკითხი შენი წამოწეულია ამ თემაში, ამიტომ შენც რომ გაივარჯიშო მაგალითად ქვემოთ მოყვანილ საკითხზე არ გაწყენს. კერძოდ: ქრისტეს მონოგრამის შესახებ, ერთგან შენ წერდი შემდეგს: "რაც შეეხება იესუს სახელის გამოსახვას თითებით, ეს არის აბსურდი, რომელიც ნიკონ პატრიარქის რეფორმების დროს დაამკვიდრეს ბერძნებმა რუსეთში, შემდეგ კი რუსმა ეგზარქოსებმა საქართველოში. მე ვლაპარაკობ სახელობით წყობაზე, IС XC, რომელიც ქრისტეანობის ადრინდელ ძეგლებში, არსად, არ მოიხსენიება. პროფ. გოლუბინსკის ვარაუდით ეს სიმბოლო შემოვიდა დაახლ. 16-ე - 17-ე საუკუნეების საბერძნეთში და მისგან დამკვიდრდა დანარჩენ მსოფლიოში". ხოდა რა ხდება ახლა, ეს "მე-16-მე-17 საუკუნის მონოგრამა" (როგორც შენ უწოდებ) შენს მიერვე მითითებულ უძველეს ხატებზეა გამოსახული, სადაც მაცხოვარს 2 თითიანი წყობა აქვს, ანუ გვაქვს 2 თითიანი წყობაც და ქრისტეს მონოგრამაც, თუ ეს ზღაპარია და ეგზარქოსების მოგონილი, როგორ აღმოჩნდა ამ ხატებზე ხომ ვერ მეტყვი?

ძველმართლმადიდებელი - ჩემო ძვირფასო, მე ხატებზე გამოსახულ მონოგრამაზე კი არ ვლაპარაკობ, როცა ვამბობ, რომ IC XC გაჩნდა 16-17-ე საუკუნეებში, არამედ ამგვარი ლიტერების გამომხატველ თითების წყობას ვგულისხმობდი. იბრძვი არაკორექტული ხერხებით და გიხარია? საკუთარ უმეცრებას წარმოაჩენ უმალ... გადახედე რას ვწერ მე და შენ რის დამტკიცებას ცდილობ... საზოგადოდ კი, შენც და შენნაირებს, ერთხელ და სამუდამოდ ვთხოვ დაიმახსოვრონ, ლაპარაკია არა ხატებზე გამოსახულ ანაგრამაზე, არამედ თითების კომბინაციაზე, რომლითაც "აკურთხებენ" თქვენი მღვდლები და ეს სხვადასხვა რამეა... და თუ რატომ გეშლებათ ერთი მეორეში ეს ორი საგანი, ძნელი მისახვედრი არ არის... გეტყოდით, რომ არა მოდერატორი...

(ციტატა) (damiane80): 4. და ბოლოს, კიდევ ერთი საკითხი, რომელზედაც შენი აზრი მაინტერესებს, არის ისტორიული ფაქტი, რომელიც წინა პოსტებში ითქვა, რომ რუსეთში,რეფორმის პერიოდში, ძველმართმადიდებლები და რეფორმის მიმდევრები მთელი 10 წლის განმავლობაში ინარჩუნებდნენ ევქარისტიულ კავშირს (სანამ კრება ჩატარდებოდა); ანუ 10 წლის განმავლობაში ერთი სამი თითით იწერდა პირჯვარს, მეორე 2-ით, მაგრამ მათ შორის ევქარისტიული კავშირი არ შეწყვეტილა... და ვინ იცის ის კრება რომ არ ჩატარებულიყო და 2 თითი პირჯვრის გადამწერები არ შეეჩვენებიათ, დარჩებოდა ისე როგორც იყო - ანუ ნაწილი 2 თითი დაიწერდა პირჯვარს ნაწილი სამით, მაგრამ ყველანი იქნებოდნენ ერთი წმინდა მართლმადიდებელი სამოციქულო ეკლესიის შვილები. აქედან 2 კითხვაა, თუ სამი თითით პირჯვრის წერა მწვალებლობაა, მაშინ რით აიხსნება ასეთი ევქარისტიული ერთობა (თუნდაც ფორმალურ დონეზე)?

ძველმართლმადიდებელი - დეკანოზი ამბაკუმი მთელი ამ პერიოდის განმავლობაში განიცდიდა სასტიკ დევნას, ისევე როგორც დანარჩენი მართლმადიდებლები. მეტიც, მიმდინარეობდა მართლმადიდებელი ქრისტეანების ულმობელი ხოცვა-ჟლეტა... ნამდვილად არ ვიცი, იხსენიებდა თუ არა ამბაკუმი ნიკონს ლიტურგიაზე... (ევქარისტული ერთობა კი ამას ნიშნავს). დეკანოზი ამბაკუმი გამუდმებით მიმართავდა მეფეს მოეხდინა ზეგავლენა პატრიარქისთვის, რათა არ განეხორციელებინა რეფორმები და არ გაეხლიჩა ეკლესია. თუ არ ვცდები, ამბაკუმმა სულ ხუთი არზა მისწერა მეფე ალექსი მიხეილის ძეს... ამ საკითხს მომავალში დეტალურად გამოვიკვლევ, თუმცა ეს არანაირად არ აკნინებს ძველმართლმადიდებლობას, პირიქით, თუ ევქარისტული ერთობა ჯერ კიდევ ნარჩუნდებოდა, ძველმორწმუნეთა კეთილ ნებას უფრო წარმოაჩენს, თუმცა ევქარისტული ერთობა რომც გაეწყვიტათ არც ეს იქნებოდა დანაშაული... ამის უფლებას იძლეოდა საეკლესიო კრებათა დადგენილებები...

(ციტატა) (damiane80): რაც შეეხება შენს დამრიგებლურ მოწოდებებს, მართლა დარწმუნებული ვარ რომ მხოლოდ გულწრფელი განზრახვები გამოძრავებს შენი მოსაზრებებიდან გამომდინარე, მაგრამ ახლა წარმოიდგინე შენ იგივე მქადაგებლური ტონით და გულწრფელი განზრახვებით აპოლეგიტიკის განყოფილებაში გვიქადაგებდა "მოყვასი" (რასელისტი), Otherguy (არიანელი) და სხვანი და სხვანი. ჩვენ გვჯერა თქვენი გულწრფელობის, მაგრამ უფრო მეტად გვწამს უფალი ჩვენი იესო ქრისტეს მოძღვრების და ამ მოძღვრების არსის რომელშიც ფორმა მოცემულია მხოლოდ შინაარსის გადმოსაცემად და მთავარი შინაარსია... (მით უფრო, როდესაც ფორმა მწვალებლობად შერაცხის საფუზველი ხდება)... შაბათი შეიქმნა კაცთათვის და არა კაცი შაბათისათვის.

პირჯვრის წერის წესში ჩვენ მოვიაზრებთ სამებას ერთარსებას და ქრისტეს 2 ბუნებას (ისევე როგორც თქვენ), მაშინ რატომ გვიწოდებთ მწვალებლებს, შე დალოცვლილო, შაბათი შეიქმნა კაცთათვის და არა კაცი შაბათისათვის. საკუთარ თავს მაინც კითხე, თუ ასეთი მწვალებლობა იყო, როგორ მიიღო ეს წესი საბერძნეთმა (რომ რაიმე კრებები არ არის ცნობილი) ან სხვა ქრისტიანულმა ქვეყნებმა. ამაზე პასუხი არ არის...

ძველმართლმადიდებელი - მითხარი, არის თუ არა მწვალებლობა პასექის აღნიშვნა ებრაელებთან ერთად? თუ არ იცი გაეცანი პირველი მსოფლიო კრების მამათა განწესებას ამ საკითხზე და მოციქულთა მეშვიდე კანონს. ასევე ანტიოქიის კრების პირველ კანონს.

ეხლა კი მიპასუხე: თუ ეს ასეთი მწვალებლობა იყო, როგორ ან რატომ დღესასწაულობდნენ ასიელი ქრისტეანები პასექს ებრაელებთან ერთად მთელი სამი საუკუნის განმავლობაში, პირველ მსოფლიო კრებამდე?

მომიტევე და ტვინი რომ არ გეღრძოს და კიდევ რაიმე სისულელე არ წამოგცდეს, გეტყვი: ეს დაშვებული იყო იკონომიით. მაგრამ არ იყო ნამდვილი მართლმადიდებლური გადმოცემის შესაბამისი. თუმცა, როდესაც ქრისტეანებს შორის ამ განსხვავებამ წარმოშვა დავა თუ რომელი წესი უფრო იყო მართებული და საჭირო გახდა მისი აუცილებელი გადაწყვეტა, პირველმა მსოფლიო კრებამ მიიღო საბოლოო დადგენილება.

ამიერიდან პასექს, ანუ ქრისტეს აღდგომას ზეიმობენ გაზაფხულის ბუნიობიდან პირველ კვირას, ებრაელთა პასექის შემდეგ, კვირა დღეს. და ვინც ამ კრებისა და ამ დადგენილების შემდეგ ასე არ იზეიმებს არის მწვალებელი და ღვთის პირისგან შეჩვენებული.

ასე იმსჯელე ამ შემთხვევაშიც. სამი თითი ნელ-ნელა დამკვიდრდა საბერძნეთში, ისევე როგორც მრავალი არასწორი ჩვეულება, მაგრამ ამის შესახებ ჯერ კიდევ არ ლაპარაკბოდნენ, სანამ ეს არ გახდა სასტიკი დავის და კამათის საგანი. ხოლო ამიერიდან, როდესაც ამ არასწორი წესების გამო დახოცილია უამრავი ქრისტეანი და დადგენილია ჭეშმარიტება ძველი წესებისა, ეს სიახლენი უნდა იქნეს უკუგდებულ.

(ციტატა) (damiane80): ჩვენი მართლმადიდებლური წესი 2 თითი პირჯვრის წერას და მით უფრო შთაფვლით მონათვლას მიიჩნევს სწორად (მით უმეტეს რომ შთაფვლით ნათლობა დღესაც ზალიან ხშირია ჩვენს ეკლესიაში), ეს შენ გვიწოდებ მწვალებლებს და მოუნათლავებს და აქედან გამომდინარე თავადვე განსაზღვრე, ვინ უნდა მოთოკოს თავისი პატივმოყვარება და გადადგას ნაბიჯი მოყვასისაკენ.

ძველმართლმადიდებელი - რას ნიშნავს: "ძალიან ხშირია"? წყალპკურება საერთოდ არ უნდა არსებობდეს. თქვენ ზოგს ასე ნათლავთ, ზოგს - ისე. თუ შთაფვლა სწორია და წყალპკურება არა, რა დააშავეს იმ ადამიანებმა, რომლებსაც წყალპკურებით "განუნათლავად დაუტევებთ ბნელში"?

(ციტატა) (damiane80): ერთობის იმედით.

ძველმართლმადიდებელი - ღმერთმა ქნას...

(ციტატა) (agmsarebeli): "ხოდა სანამ ტყეში შევალ ისევ გეკითხები: აღიარებ თუ არა ერთი თითით ჯვრის გამოსახვას. ასევე პირჯვრის გამოსახვას ერთი თითით? და რატომაა თქვენს საიტზე ივერიის ღვთისმშობლის ხატი განგებ დამახინჯებული(ვგულისხმობ იმას, რომ მაცხოვრის მაკურთხეველი მარჯვენა სამი შეკრული თითითაა წარმოდგენილი), როცა სინადვილეში ორი შეკრული თითით(ცერით და არათითით) აკურთხევს? სიყალბესთან თუ გაუგებრობასთან გვაქვს საქმე?"

ძველმართლმადიდებელი - ძვირფასო "აღმსარებელო", ჯერ ერთი, შენ პასუხი უნდა გამცე წმ. მელეტისთან დაკავშირებულ ჩემს შეკითხვებზე. ჯერ დავამთავროთ მსჯელობა ამ შემთხვევასთან დაკავშირებით და მერე გადავიდეთ შენთვის საინტერესო სხვა შეკითხვებზე.

მეორე, გამარკვიე თუ შეიძლება რას გულისხმობს "აღიარებ თუ არა ერთი თითით ჯვრის გამოსახვას?" დაწერე პირდაპირ რისი თქმა გინდა, რა საჭიროა ეს გამოცანები? რაც შეეხება ერთი თითით პირჯვრის გამოსახვას, ეხლა მეკითხები აღიარებ თუ არაო? მანამდე გეძინა? არ წაგიკითხავს ერთი თითით პირჯვრისწერაზე რა მასალა დავდე და რა დავწერე?

და მესამე, რას ნიშნავს: "რატომაა თქვენს საიტზე ივერიის ღვთისმშობლის ხატი განგებ დამახინჯებული?"

საიტზე არაფერია დამახინჯებული! ეს არ არის პორტაიტისას დედანი, ასლია, მაგრამ თითები აქვს ზუსტად ისე, როგორც ასლზეა.

რამოდენიმე რუსულ (არაძველმოწესეობრივ) საიტებზე ვნახე აღწერილობა ამ ხატის.

აი ერთ ერთი:

"Доска вытянутая, фигуры заполняют почти все пространство ковчега. Изображение Богоматери поясное, голова слегка склонена к Младенцу Христу, правая рука поднята в молитвенном жесте на уровне груди. Богомладенец сидит на левой руке Матери высоко и прямо, в легком повороте к Ней, голова немного откинута назад. Правая рука Младенца вытянута вперед к руке Богоматери с благословляющим двуперстно жестом" (http://www.pravenc.ru/text/293359.html)

ასე, რომ დავანებოთ რა თავი ამ უაზრო კინკლაობას ივერიის ხატთან დაკავშირებით. მასზე მაცხოვარს თითები აქვს გამოსახული ორი თითით. სხვათა შორის, იქვე, საიტზე გამოქვეყნებულია ამ ხატის დედანი.

კანუდოსელი - თუ ერთ თითს ვაჩვენებ, ამით არამც და არამც არ შემიძლია ვთქვა, რომ ღმერთი ერთია და სხვა შინაარსი არ ჩავდო?

ძველმართლმადიდებელი - გამარჯობა "კანუდოსელ". ჩემი შენდამი პატივისცემის მიუხადავად არ შემიძლია არ აღვნიშნო, რომ რატომღაც ლაპარაკი სადღაც სხვაგან მიგყავს. არავის არაფერი აქვს საწინააღმდეგო ერთ თითთან, როდესაც მას პირჯვრის საწერად არ იყენებენ. ცნობილია, თითით ჯვრის გამოსახვის შემთხვევები.

მახსენდება ასეთი მაგალითი (ოღონდ ეხლა ექსპრომტად ვწერ და მიჭირს უცებ წყაროს მოძიება. ვგონებ ეს წერია წმ. გრიგოლ დეოლოღოსის "იტალიელ მამათა გასაუბრებებში"). ერთ მონასტერში ერთ წმიდა მამას მამას ჰქონდა პურის ცხობის ასეთი ჩვეულება, სანამ პურს ღუმელში შესდებდნენ ცომზე თითით უნდა გამოესახა ჯვარი, რათა გამომცხვარ პურზეც ჯვარი ყოფილიყო აღბეჭდილი. ცხადია, არავინ დაიწყებს იმის მტკიცებას ("აღმსარებელის" და "კინოტელის" გარდა...), რომ ეს არ არის არც კურთხევა და არც პირჯვრისწერა. ეს უბრალოდ ჯვრის "დახატვაა", "დახაზვაა" ცომზე. ჩვენც შეგვიძლია იგივე ვქნათ და გამოვაცხოთ პურები და ამაში არავითარი მონოფიზიტობა არ იქნება.

მაგრამ, ერთხელაც, წმიდა მამას დაავიწყდა ღუმელში პურის შედებამდე ცომზე ჯვრის გამოსახვა, ხოლო როცა გაახსენდა გვიანღა იყო. მაშინ, წმიდა მამა დადგა ღუმელის წინ და ჰაერში, დისტანციურად გადასახა პურს თითით ჯვარი და ჰოი საოცრებავ, ღუმელიდან პური რომ გამოიტანეს, მასზე ჯვარი აღბეჭდილიყო.

აი, ასეთი მაგალითების დამოწმება უნდა "აღმსარებელს" და ერთი კვირაა "მეჩალიჩება" ერთი თითით ჯვრის გამოსახვა აღიარეო...

შენ მაინც განსაჯე გონივრულად, - რაზეა ლაპარაკი?! იმაზე, რომ უბრალოდ კაცმა თითით რაღაც საგანზე ჯვარი დახატოს, თუ თითი ან თითები მართლმადიდებლური აღმსარებლობის ნიშნად აღმართოს და ჯვარი გამოსახოს? განა ეს ერთი და იგივეა?

შემდეგ, ჩვენ რა ვიცით "კანუდოსელ" ვის რა აქვს თავში და რა შინაარსს ჩადებს თითების წყობაში. ორი თითითი იწერდნენ პირჯვარს ნესტორიანელებიც და თავიანთ უკეთურ სწავლებას უკავშირებდნენ მას. მაგრამ ამის გამო ორი თითით პირჯვრისწერა არავის უარუყვია... (კი ამბობენ, ამის გამო შემოიტანესო სამი თითით პირჯვრისწერა, მაგრამ მგონი ეს საკითხი საფუძლიანად არის გარჩეული ჩემს წინა პოსტებში, სადაც დავდე მასალა თითების წყობის "განვითარების" თეორიის უსუსურობის შესახებ).

და კიდევ, იმ პრინციპით რომ იცვლებოდეს მართლმადიდებლური წესი, რომ მწვალებლებიც მისდევენ მას, მაგრამ სხვა შინაარსს დებენ მასში, მაშინ თვით სამი თითით პირჯვრისწერის წესიც შესაცვლელი იქნება (და ბევრი სხვა რამეც მართლმადიდებლური პრაქტიკიდან), რადგან უნიატი "მართლმადიდებლები", რომლებიც უცილობლივ აღიარებენ რომის პაპის პრიმატს და სწავლებას სულიწმიდის ძისგან გამომავლობის შესახებ, ცხადია ამ მწვალებლობას ("ფილიოკვეს") მოიაზრებენ თავიანთ სამ თითში. რაღა უნდა ვქნათ ამ შემთხვევაში?

ჩვენ, მართლმადიდებლებს თითები არ შეგვრჩება ხელზე მწვალებლების შეხედულებების გამო წარამარა თუ ვცვალეთ პირჯვრისაწერი წყობები.

ამიტომაც მოდი, დავანებოთ თავი ამ სხვაგან გადასვლებს და პირდაპირ ვაღიაროთ, რომ სამი თითით პირჯვრისწერის შემოტანა იყო შეცდომა და ყველა მართლმადიდებელი უნდა დაუბრუნდეს თავის ბუნებრივ, ძველ და ჭეშმარიტად მართლმადიდებლურ წესს - ორი თითითი პირჯვრისწერას.

პატივისცემით. ძველმართლმადიდებელი.

damiane80 - (ციტატა) (ძველმართლმადიდებელი): "თუ არა და წერა-კითხვა ისწავლე... მონოგრამა და თითების წყობაში იესუს სახელის გამოსახვა გეშლება ერთმანეთში. მონოგრამაზე მე არ მითქვამს ეგზარქოსულიაო... ეგზარქოსული შენი აზროვნებაა..."

უნამუსობასაც აქვს საზღვარი და შეურაცხყოფასაც და თავს ნუ გაგივა შენ მეგობარო, თუ დააკვირდები ჩვენს საუბრებში შეურაცხმყოფელ სიტყვებს შენ იყენებ , მე კიდე უკიდურესად კორექტული ვარ...და ბოლოს ბოდიშის მოხდა არ შველის ხოლმე მარტო საქმეს... ახლა მონოგრამას რაც შეეხება, ეს სიტყვები შენ არ გეკუთვნის?

(ციტატა) (ძველმართლმადიდებელი): მე ვლაპარაკობ სახელობით წყობაზე, IС XC, რომელიც ქრისტეანობის ადრინდელ ძეგლებში, არსად, არ მოიხსენიება. პროფ. გოლუბინსკის ვარაუდით ეს სიმბოლო შემოვიდა დაახლ. 16-ე - 17-ე საუკუნეების საბერძნეთში და მისგან დამკვიდრდა დანარჩენ მსოფლიოში.

გარდა ამისა, ამავე კონტექსტში, თუ გაიხსენებ შენ იყავი რომ გაიძახოდი, რატომ მაინდამაინც ბერძნული ასოებით უნდა ყოფილიყო ქრისტეს სახელი გამოსახული სხვა ენებმა რა დააშავესო, ასევე გაეჭვებდა ასო "C" ბერძნული წარმომავლობა და მას სლავურ ანბანს უკავშირებდი... (ანუ საუბარი იყო როგორც თითების წყობაზე, ისე მთლიანობაში მონოგრამაში ასოთა წყობაზეც).

მე არ მოგაყენებ შეურაცხყოფას, რომ წერა კითხვა არ იცი მეთქი, მაგრამ გირჩევ გადახედო შენს წინა პოსტებს და ისე წერო პასუხები. შეცდომის დაშვება არ არის დიდი უბედურება, შეცდომაში გაჯიუტება და მისი უღირსად დაცვა ეს ცუდია ნამეტანი...

(ციტატა) (ძველმართლმადიდებელი): შენ მეგობარო მემგონი მხედველობა გღალატობს ან არ ხარ გარკვეული ხატწერაში, როგორ გავიგო გაშლილი და ოდნავ მოხრილი? ან მოხრილია ან გაშლილი.

ნუ ფიცხობ მეგობარო, აგერ გასწავლი, როგორაა გაშლილი და ოდნავ მოხრილი: გაშალე თითი და მოხარე ოდნავ (ისე რომ მთლიანად არ მოკეცო) აი ასე მიიღებ გაშლილ და ოდნავ მოხრილ თითს სხვათაშორის თქვენსავე ნახსენებ 2 თითით პირჯვრის წერის წესში მეორე თითი არის გაშლილი და ოდნავ მოხრილი იმის ნიშნად, რომ ქრისტემ ცანი მოდრიკა. ეხლა შენ თუ საკუთარი პირჯვრის წერის წესი არ იცი, მე რა ვქნა მითხარი...

(ციტატა) (ძველმართლმადიდებელი): "ტერმინი "ჯვარცმა" კი გამოვიყენე იმისთვის, რომ აგიხსნა, ჯვარცმული იყო ქრისტე და არა სამება. რატომ იწოდება პირჯვრისწერის ეს წესი "ორი თითით" პირჯვრისწერად, აქ ხომ სამი შეკრული თითიც არის, რომელიც წმ. სამების ერთობას გამოხატავს? იმიტომ, რომ ჯვართან მიმართებაში არის ორი და არა სამი თითი".
ამაზე გიპასუხე შენივე წყაროთი, რომელსაც რატომღაც წაუყრუე, ამიტომ გაგიმეორებ: "XII საუკუნის ერთი ბერძენი ამხელს ლათინ მღვდელმთავრებს იმაში, რომ ისინი აკურთხებენ ხუთი თითით, ხოლო პირჯვარს, მონოთელიტთა მსგავსად, იწერენ ერთი თითით, მაშინ, როდესაც თითებით ჯვრის ნიშის გამოხატვისას ისე უნდა იყოს განლაგებული, რომ მით აღინიშნებოდეს ქრისტეს ორი ბუნება და ღვთაების სამი იპოსტასი".

ანუ რაო, თითებით ჯვრის ნიშის გამოსახვისას (უფრო მარტივად ,ჯვართან მიმართებაში) უნდა იყოს ქრისტეს 2 ბუნება და სამებაც, რაც შეეხება ჯვარცმას (თავად პირჯვრის წერის წესი გამოხატავს, რომ ვაღიარებთ ქრისტეს ჯვარცმას). გარდა ამისა, სრულიად არასწორია იმის თქმა, რომ ჯვარს ვიწერთ მხოლოდ 2 თითით, შენს მიერვე მოყვანილ წყაროში განმარტებულია, რომ პირჯვრის წერაში მოიაზრება არა მხოლოდ 2 თითი, არამედ მთლიანად მარჯვენა მკლავიც კი, ა ბატონო:

(ციტატა) (ძველმართლმადიდებელი): ბერი პეტრე დამასკელი, რომელიც ცხოვრობდა XII საუკუნეში (თუმცა ზოგიერთის მტკიცებით ის ცხოვრობდა უფრო ადრე), ამბობს, რომ პირჯვრის წერისას, ორი თითი და ერთი მკლავი ხელისა წარმოაჩენენ ჩვენს ჯვარცმულ უფალს იესუ ქრისტეს, რომელმაც ერთ იპოსტასში შეაერთა ორი ბუნება... რა არ მჯერა და რას ამტკიცებენ ჩემს მიერ დამოწმებული წყაროები? იმ სისულელეს, რასაც სამი თითით პირჯვრისწერა ჰქვია? სად ნახეთ ასეთი მოწმობა?".
პირველ რიგში, კორექტულად, შენ ჩემს რწმენას აყენებ შეურაცხყოფას... მეორეც, გიმეორებ, შენი მოყვანილი წყაროები ამტკიცებენ, რომ:

1) ჯვრის ნიშთან მიმართებაში სიმბოლური დატვირთვა აქვს არა მხოლოდ 2 თითს, არამედ დანარჩენ სამსაც და მთლიანად მარჯვენა მკლავს;

2) არ არსებობს წყარო, რომელიც სამი თითით პირჯვრის წერას გმობდეს და განმარტავდეს მას როგორც სამების ჯვარცმას (ღმერთო შემინდე).

აქედან გამომდინარე, მცდარია შენი მოსაზრება, სამი თითით პირჯვრის წერის "მკრეხელობის" შესახებ ზემოთ მოყვანილი მოტივით. სხვა არგუმენტი კი ამ წესის "მკრეხელობისა", შენ არ მოგიყვანია. დანარჩენს მერე მოგწერ...

ძველმართლმადიდებელი - ძველი ქართული მინანქრული ხატები ორთითიანი წყობით.









ქართული ფერწერული ხატები ორთითიანი წყობით:



ყოვლადწმიდა ღვთისმშობლის ქართული ხატი



ღირ. პიმენი დაღესტნის განმანათლებელი და ანტონ მესხი



ოთხთავი. ჭედური ხატი. სვანეთი. X-XI ს



მაცხოვრის ხატი XIIIს. წმ. ბარბარეს სახ. ეკლესია. სვანეთი





წმ. ათანასე და წმ. გრიგოლი 1040 წ.



სურ. № 26. წმ. იოანე მთაწმინდელი



საეკლესიო კალენდრის გარეკანი
(ოფიციალური ეკლესიის გამოცემა)


(ციტატა) (sopo...) - "ეს სიტყვები წმ სერაფიმეს არ ეკუთვნის არამედ მის გამომცემელს მოტოვილოვს, ეს ხომ დადასტურებული ფაქტია..."

ძველმართლმადიდებელი - საერთოდ, სერაფიმეს არაფერი არ ეკუთვნის... თავიდან ბოლომდე მოგონილია მისი "სასწაულებიც", "ქადაგებებიც" და "წინასწარმეტყველებანიც".
ყველაფერი მოტოვილოვის დაწერილია!... მოტოვილოვი ყოფილა "წმინდანი"!

sopo... - იიიი как умно...

წმ სერაფიმეს ცხოვრების თუ სასწაულების სხვა უამრავი წყარო არსებობს მოტოვილის გარდა. ჩემს მიერ დადებულ ლინკში კი განხილულია რომ ცალკე მოტოვილოვის ნაშრომებში გვხვდება ეს აზრები და კიდევ სხვა არგუმენტები რაც ცხადყოფს ამას...

მმმმმმ ისე... თუნდაც ეჭვს დონეზე გვრჩებოდეს მაინც რომ მას ეკუთვნის , ასეთი კადნიერება წმინდანის მიმართ რომელიც შეიძლება ცილისწამებაც აღმოჩნდეს რეალურად, სერიოზულად არასწორი მგონია.

არვიცი ცოტა საფრთხილო საკითხი კია... წმინდანების ცხოვრებაში ხომაა აღწერილი ადამიანების მიერ წმინდანთა შეურაცხყოფისთვის მოწევნული სასჯელები...

(ციტატა) (ძველმართლმადიდებელი): მე არაფერი განმიმარტავს, - განმარტავენ ძველი მართლმადიდებელი მამები (არასწორი პირჯვრისსაწერი თითების ფორმულის შეჩვენება მე არ მიმიღია და არ დამიმკვიდრებია ეკლესიაში), გაჩვენეთ ზოგიერთი მამის განმარტებაც (მაგ. პეტრე დამასკელის, წმ. პატრ. იობის), გაჩვენეთ ისტორიული მაგალითები, ასევე მაგალითი პატერიკიდან ("ლიმონარი"), დაგიმოწმეთ ძველი ხატები (კიდევ ბევრს დაგიმოწმებთ). და კიდევ, იმ პრინციპით რომ იცვლებოდეს მართლმადიდებლური წესი, რომ მწვალებლებიც მისდევენ მას, მაგრამ სხვა შინაარსს დებენ მასში, მაშინ თვით სამი თითით პირჯვრისწერის წესიც შესაცვლელი იქნება (და ბევრი სხვა რამეც მართლმადიდებლური პრაქტიკიდან), რადგან უნიატი "მართლმადიდებლები", რომლებიც უცილობლივ აღიარებენ რომის პაპის პრიმატს და სწავლებას სულიწმიდის ძისგან გამომავლობის შესახებ, ცხადია ამ მწვალებლობას ("ფილიოკვეს") მოიაზრებენ თავიანთ სამ თითში. რაღა უნდა ვქნათ ამ შემთხვევაში? ამიტომაც მოდი, დავანებოთ თავი ამ სხვაგან გადასვლებს და პირდაპირ ვაღიაროთ, რომ სამი თითით პირჯვრისწერის შემოტანა იყო შეცდომა და ყველა მართლმადიდებელი უნდა დაუბრუნდეს თავის ბუნებრივ, ძველ და ჭეშმარიტად მართლმადიდებლურ წესს - ორი თითითი პირჯვრისწერას.

sopo... - კათოლიკეები მარცხნიდან მარჯვნივ იწერენ პირჯვარს განსხვავება ხომ არის. ზევით წმ მამების განმარტებებში ჩანს რომ აუცილებლად უნდა გამოვხატოთ პირჯვრისწერით სამება და ორი ბუნების აღიარება, ეს ხომ არ დარღვეულა, და ამაზე საეკლესო კანონს სამი თითი პირჯვრისწერაზე თქვენ არ აღიარებთ. პირჯვრის გადაწერით ვაღიარებთ ორბუნებას ქრისტესას, ვადიდებთ სამებას, და ჯვრის ცხოველსმყოფელი ძალის მფარველობას ვითხოვთთ სამებისგან, ანუ მამის ძის და სულიწმინდის სახელით, როგორც ქრისტემ გაუშვა მოციქულები წარმართების დამოსაწაფებლად.. ჩვენს აღმსარებლობას ქრისტეს მოწაფეობას გამოვხატავთ. თქვენს მიერ მოყვანილი მონოფიზიტთა წესგანგება და პატრიარქი იობის წერილი ეს ეკლესიის პოზიციაა, სახარება და სამოციქულო ხომ არა, რომელიც შეიცვალა ისევ ეკლესიის მიერ, ადრე კანონი ეპისკოპოსის მიერ ცოლის მოყვანას ითვალისწინებდა ეხლა შე იცვალა არაა ნებადართული, ანუ საეკლესიო კანონები იცვლება. და თუ მაინც ვფიქრობთ რომ, და გიწერიათ ზევით რომ სამი თითით შემოტანა იყო შეცდომა, ასეთი დამოკიდებულება მესმის, - ანუ ეკლსიის წიაღში დარჩენა და ანალიზი და დიალოგი, რომელი ფორმაა სწორი , ანუ იმის თქმა მინდა ასეთი მკვეთრი ფორმა გამოყოფა და დაუმორჩილებლობაა გაუგებარი...

damiane80 - (ციტატა) (ძველმართლმადიდებელი): "რაც შეეხება ჩემს სიტყვებს "ჯვართან მიმართება", ან "ჯვარცმა", ეს არის ჩემი განმარტება". კი ეს შენი განმარტებაა და ასევე შენ კალამს ეკუთვნის ეს განმარტებებიც: "და აი, ასე შეურაცხყოფთ წმიდა სამებას! პეშვით იწერთ პირჯვარს და არც გრცხვენიათ!... თქვენს პირჯვრისწერასა და ხინკალზე წიწაკის მოსაყრელ თითების კომბინაციებს შორის განსხვავება არ არის!"

"ყოჩაღ", "ბრავო" მერე იტყვი, შეურაცხყოფებს მაყენებენ და პროვოკაციებს მიწყობენო, თვითონ კიდე ნახე რა ამბავში ხარ... შენ ხო იცი, რომ სამი შეერთებული თითით ჩვენ სამებას გამოვსახავთ, შენ კიდე ამ წესს რასაც ადარებ ზემოთ ჩანს, ხოდა ღმერმა განსაჯოს ვინ შეურაცხყოფს უფალს შენ თუ მე, და ღმერმა შეგინდოს და გაპატიოს ეგ უგნურება...

(ციტატა) (ძველმართლმადიდებელი): "ამ გრძელ ტირადას არ შემიძლია არ ვუპასუხო რეპლიკით: დიდება ღმერთს! როგორც იქნა აღიარე, რომ XI-XII საუკუნეებში სამი თითით პირჯვრისწერა არ არსებობდა (არსენ იყალთოელი ცხოვრობდა ამ საუკუნეების მიჯნაზე)".
3
oldorthodox@gmail.com
საქართველოს
ძველმართლმადიდებლური
ეკლესია

ოფიციალური საიტი
Назад к содержимому