აპოლოგეტიკა - დისპუტი პირჯვრისწერისა და კურთხევის შესახებ 2 - საქართველოს ძველმართლმადიდებლური ეკლესია

საქართველოს ძველმართლმადიდებლური ეკლესიის ოფიციალური საიტი
Перейти к контенту
საღვთისმეტყველო დისპუტი ფორუმ www.church.ge-ზე

ძველმართლმადიდებლებსა და გაბატონებული ეკლესიის მიმდევრებს შორის
პირჯვრისწერისა და კურთხევის შესახებ
ძველმართლმადიდებლის დისპუტი
"როცა უსჯულოს ვეტყვი: სიკვდილით მოკვდები-მეთქი, შენ კი არ გააფრთხილებ მას და არაფერს ეტყვი უსჯულოს ბოროტი გზიდან ჩამოსაშორებლად, რომ გადარჩეს, მოკვდება უსჯულო იგი თავის უკეთურებაში და მის სისხლს შენ მოგკითხავ.

ხოლო თუ შენ გააფრთხილებ უსჯულოს და არ მოიქცევა თავისი უსჯულოებისაგან და ბოროტი გზიდან, თავის უსჯულოებაში მოკვდება, შენ კი გადარჩენილი გყავს შენი თავი".


ეზეკიელი 3:18-19
ამ რამოდენიმე ხნის წინათ, ინტერნეტში, ვებ-ფორუმების მეშვეობით გაიმართა დისპუტი ძველმართლმადიდებელ ქრისტეანებსა და ოფიციალური ეკლესიის წევრებს შორის. ძველმართლმადიდებელთა მხრიდან დისპუტში მონაწილეობის მიზანი იყო სწორი და მართებული ინფორმაციის მიწოდება, როგორც ძველმართლმადიდებლობაზე (ზოგადად), ასევე კონკრეტულ საეკლესიო საკითხებზეც.

როგორც მოსალოდნელი იყო, ჩვენს ამ მცდელობას ობიექტურად განგვემარტა მთელი რიგი სადავო საკითხები ოფიციალურ, ე. წ. "მართლმადიდებელ" ეკლესიასა და ძველმართლმადიდებელთა შორის, მოჰყვა საკმაოდ მძაფრი რეაქცია გაბატონებული ეკლესიის ადეპტთა მხრიდან. დისპუტის პროცესში გამოიკვეთა საეკლესიო ფორუმების საერთო სტრატეგია, - ყოველგვარი საშუალებით ობსტრუქცია მოუწყონ იმ პირებს, რომლებიც ცდილობენ ამხილონ ოფიციალურ ეკლესიაში არსებულ დარღვევები და გადახრები.

იმისათვის, რათა ფართო საზოგადოებისთვის მისაწვდომი ყოფილიყო სხვადასხვა ფორუმში გამართული პოლემიკის მთელი შინაარსი და დახატულიყო ის სურათი, რაც ამ ფორუმებზე გამართული დისპუტით გამოიკვეთა, ჩვენი საიტის ადმინისტრაციამ გადაწყვიტა თავი მოეყარა ყველა ამ მასალისთვის და თემატური სახით შეეთავაზებინა ობიექტური მკითხველისთვის, რათა მან თავად განსაჯოს ვინ ვინ არის და რას ესწრაფვის.

დისპუტი ძირითადად წარმოებდა ფორუმებზე: www.church.ge; www.forum.archangels.ge და www.iveria-tv.ge/forum

ფორუმში, ძველმართლმადიდებელთა მხრიდან, მონაწილეობდა ორი პიროვნება: "ძველმართლმადიდებელი" (ფორუმზე chruc. ge) (ხოლო ფორუმებზე: forum.archangels.ge და iveria.tv.ge "odlbeliever"-ის ფსევდონიმით) და "Netvorc"-ი.

ოფიციალური ეკლესიის მხარდამჭერთა მხრიდან კი ძველმართლმადიდებელთა წინააღმდეგ გამოდიოდა მრავალი ადამიანი, რომელთა ნიკებს (ფსევდონიმებს) მკითხველი იხილავს თვით დისპუტის მასალებში, სადაც ფრჩხილებში მითითებულია ის ფორუმი, სადაც გაიმართა კონკრეტული დიალოგი და რომელშიც მონაწილეობდა კონკრეტული ფსევდონიმით გამომავალი ძველმართლმადიდებელთა ესა თუ ის ოპონენტი.

ოპონენტთა სტილსა და ლექსიკას ვტოვებთ ხელუხლებლად, ხოლო ჩვენი მხრიდან მონაწილეთა ტექსტებში შეგვაქვს უმნიშვნელო შესწორებები, რომლებიც არ არღვევენ დისპუტის შინაარსს. ძირითადად ტექსტები დავტოვეთ უცვლელად და არ მოვაცილეთ მას იმ დაძაბული ტონი, რომელიც ხშირად გააჩნდათ მოპაექრე მხარეებს, რათა მკითხველმა მთელი სიმძაფრით შეიგრძნოს მოცემულ საკითხებზე მოდავეთა განწყობა, განსახილველი საკითხებისადმი მიმართება და ის კრიტერიუმები, რითაც ისინი საკითხთა განხილვისას სარგებლობდნენ. ტექსტების განხილვისას მკითხველს ვთხოვთ გაითვალისწინოს, რომ დიალოგები ხშირად სწარმოებდა ონლაინ რეჟიმში, მოუმზადებლად, რის გამოც ორივე მხრიდან ბევრია გრამატიკული შეცდომები.

ცხადია, დისპუტები ინტერნეტ სივრცესა თუ პირდაპირ შეხვედრებზე, შესაძლოა მომავალშიც გაიმართოს, მაგრამ, ვფიქრობთ, რომ მომავალი დისპუტებისთვის ამ დიალოგებმა უკვე ჩაყარეს საფუძველი. არის თუ არა შესაძლებელი საუბრის გაგრძელება ამ ორ მხარეს შორის ამას მომავალი გვიჩვენებს. იმედს ვიტოვებთ, რომ ეს პირველი ეტაპი, რომელიც საკმაოდ დაძაბულად წარიმართა, გარკვეულწილად საფუძველს ჩაუყრის უფრო კონსტრუქციულ და მშვიდ დიალოგს.

დიალოგის მასალები საკმაოდ ვრცელია (აქ თანამიმდევრობით და თემატური შეთავსებით არის განთავსებული ზემოთდასახელებულ სამ ფორუმზე გამართული პოლემიკა), ამიტომაც, მკითხველს რომ გაუადვილდეს მხარეების ამოცნობა, შავი ფერის შრიფტით განვათავსეთ ძველმართლმადიდებელთა პასუხები, მოცისფრო შრიფტით ჩვენი ოპონენტების შრიფტი, ხოლო მოწითალო შრიფტით ის ციტატებია აღნიშნული, რომელთაც თავიანთ პასუხებში იყენებდნენ პოლემისტები.
damiane80: მაცხოვარი პირჯვარს იწერს რომელიმე ხატზე თუ რას გულისხმობ ვერ მივხვდი. აქ თუ საუბარია ხატებზე გამოსახულ მაცხოვრის მაკურთხებელ მარჯვენაზე, ის სხვა სიმბოლოს გამომხატველია და ქრისტეს სახელის წინა ასოებს განასახიერებეს როგორც მე ვიცი.

ძველმართლმადიდებელი: damiane80 - მე ცხადად ვთქვი, რომ ორ თითიანი წყობით მართლმადიდებლურ ხატებზე გამოსახულნი არიან მაცხოვარი და წმინდანები. მგონი გაუგებრად არ დამიწერია... ასეთი ხატები კი საკმაოზედ მეტია;

რაც შეეხება სახელობით წყობას, რომლის შესახებაც შენ ლაპარაკობ, ასეთი წყობით თქვენს ეკლესიაში მღვდელი და ეპისკოპოსი აკურთხებს მორწმუნეთ. უცნობია საიდან მოდის ეს წყობა. ამჯამად ვთარგმნი მასალას ამ საკითხზე, რასაც ინტერნეტშიც დავდებ. ის არ შეიძლება მოდიოდეს ქრისტესგან, რადგან გაუგებარია ბერძნულენოვანი (ზოგიერთი, სხვა ვარიანტით - სლავურენოვანი) საკურთხებელი წყობა რატომ უნდა ესწავლებინა მაცხოვარს ებრაელი ეროვნების მოციქულთათვის? სხვა ენებმა რა დააშავეს? საკურთხებელი თითების წყობაც ისეთივეა, როგორიც პირჯვრის საწერი, ანუ ორი თითით. ესეც უამრავი მართლმადიდებლური ხატებიდან და ძველი საეკლესიო დადგენილებებიდან ჩანს

(ციტატა) (sopo...): "მგონი საქართველოში ანტონ კათოლიკოსის გამო მოხდა განხეთქილებაო ასე დაწერა ზემოთ... ძველმართლმადიდებლების სწავლებაში ცუდს ვერაფერს ვხედავ, პირიქით... უბრალოდ ერთი რასაც ვფიქრობ , განსხვავება თუ არ ვცდები პირჯვრის გამოსახვა და ნათლობაა, და ჩემი სუბიექტური აზრით ეს საკითხები არ წარმოადგენს ისეთი კატეგორიის ცდომილებას ან ქრისტეს სწავლების შეურაცხყოფას რომ ამის გამო ღირდეს განყოფა, ანუ ძალიან გული მწყდება რომ ნაწილი გამოყოფილია მართლმადიდებლურ ეკლესიას. ქრისტე ამბობს ვინც არ იშვეს სულითა და წყლითა, ანუ შთაფლვით თუ დასხმით ამაზე არა, მთავარია სამჯერ მოხდეს ანუ სამების სახელით, და პირჯვარიც როცა ამას სამების სახელით აკეთებ და არა რამე დამახინჯებული არაქრისტიანული სწავლების გამო, ან ქრისტეს ორბუნებრიობის არაღიარების აშ გამო, არ მიმაჩნია ცოდვად... იმის თქმა მინდა რომ შთაფლვა თუ ორი თითი გამოსახვა არ იცვლება რამე დოგმატური დამახინჯების ხარჯზე, რაზეც ლაპარაკია კანონებში, ანუ გარეგნულია და გარეგნულზე უფრო მნიშვნელოვანი ერთობაა, და ამავე დროს დიალოგი ამის გამოსასწორებლად, და სწორი პრაქტიკის დასანერგად. არვიცი შეიძლება ვცდები. ერთ პატერიკში რომაა,ხელაპყრობით რომ ადიდებს გლახაკი უფალს, როგორც იცის ისე , ეპისკოპოსი რომ გამოივლის და ასწავლის რომ ღვთის დიდება პირჯვრის გადაწერით ხდება ეპისკოპოსი გასცდება და ხედავს მორბის გლახაკი წყალზე როგორც ხმელეთზე და საიდან არის სწორი პიჯვრის გადაწერაო, წადი და როგორც აქამდე გიდიდებია უფალი ისე ადიდეო ეპისკოპოსმა უთხრა.. ბოდიში ჩემი სიტყვებით ვწერ. ანუ იმის თქმა მინდა აუცილებელია დოგმატების და მოციქულთა დატოვებული სწავლების დაცვა , მაგრამ ეს კონკრეტული საკითხები არ მგონია ღირდეს განხეთქილებად... ჩემი აზრია

ძველმართლმადიდებელი: sopo არ შეიძლება თქვენს მიერ მოტანილი მაგალითი პატერიკიდან მივუყენოთ განსახილველ საკითხს. ეს მაგალითი, ჯერ ერთი, არის გამონაკლისი, ხოლო გამონაკლისები ეკლესიაში წესად არ მიიღება, და მეორეც, თუ ასე ვმსჯელებთ, მაშინ რას ერჩით პაპისტებს, პროტესტანტებს, იეღოველებს, ბაპტისტებს, კვაკერებს და მრავალ მათნაირთ, ისინიც ხომ თავიანთ გემოზე "ხტუნაობენ" და "ადიდებენ" უფალს? დოგმატების დაცვა აუცილებელია, მაგრამ დოგმატური სწავლება გამოიხატება სხვადასხვა საეკლესიო დონეზე. თუ გსმენიათ, მაგალითად, ლიტურგიკული ღვთისმეტყველება? ანუ, თუ როგორ არის მართლმადიდებლური დოგმატიკა გამოხატული ლიტურგიკაში? სხვადასხვა საეკლესიო საიდუმლოსა და წეს-ჩვეულებაში? ლიტურგიკაშიც უნდა დავიცვათ დოგმატური შინაარსი...

(ციტატა) (კანუდოსელი): "ის აზრი რასაც დებენ მეძველწესეები ორი თითით პირჯვარში არის აბსოლუტურად სწორი ისევე როგორც აზრი,რომელსაც ვდებთ ჩვენ. არ მესმის, რატომ არის ასეთი სირთულე ამის გაგებაში? ნუთუ სამი თითი, როგორც მამის ძის და სულ წმინდის აღიარება და ორი თითის ხელის გულზე მიდება ქრისტეს ორი ბუნების ნიშნად - რაიმე წინააღმდეგობაშია ქრისტოლოგიასთან? იოანე ოქროპირი ერთი თითით იწერდა პირჯვარს, მოციქულები საერთოდ არ იწერდნენ, ტერტულიანეს დროინდელი ქრისტიანები შუბლზე გამოსახავდნენ ჯვარს...არ მესმის განა ეს ყოველივე ძირეული ცვლილებაა რომ ამად ღირდეს კამათი? აშნ ძირს მოციქულებიც, რომლებიც პირჯვარს არ იწერდნენ...არ მინდა ოღონდ აქ მდარე ლიტერატურა საპირისპიროს დასამტკიცებლად ეს მეცნიერული ფაქტია... ვიმეორებ - სქიზმა მოხდა არა თითების გამო, არამედ, წინდაუხედავი პატრიარქი ნიკონის გამო, რომელმაც ანათემას გადასცა ძველი წესი და ყველა მისი მიიმდევარი. იქამდე მთელ 9 თუ 10 წლის განმავლობაში იყო ევქარისტიული თანალოცვა, რაც ამავე დროს ადასტურებს, რომ სქიზმის საფუძველი არა თითებში და იესოს სახელის წარმოთქმაშია არამედ ფუნდამენტში - რწმენაში. მოკლედ, ძველმართლმადიდებელო! პირველ რიგში კეთილი იყოს შენი მობრძანება ამ ფორუმში და პირადად მე მართლა ჩემიანად აღგიქვამ...და ნუ ვიდავებთ სისულელეზე..."

ძველმართლმადიდებელი: კანუდოსელ, მინდა ერთი შენიშვნა გავაკეთო, იმედია არ მიწყენ... წმ. იოანე ოქროპირს არასოდეს გადაუწერია პირჯვარი ერთი თითით... ამ შეხედულებას ავრცელებს ედ. ჭელიძე და რამოდენიმე რუსი სასულიერო პირი, მაგრამ ისტორიულად არაფერი ამდაგვარი არ დასტურდება... მტკიცებულება თითქოსდა იოანე ოქროპირი ერთი თითითაც იწერდა პირჯვარს გამოჰყავთ მისი სიტყვიდან პირჯვრისწერის შესახებ, სადაც ის პირჯვრისწერაზე საუბრობს არა სამობით, ან ორობით რიცხვში, არამედ მხოლობითში. "არა მხოლოდ თითით გვმართებს პირჯვრის გადაწერა..." აი, ამ სიტყვებიდან აკეთებენ დასკვნას, თითქოსდა ის პირჯვარს იწერდა ერთი თითით... ამ აზრის უკუმგდები მრავალი სხვადასხვა არგუმენტი არსებობს...

და ბოლოს... ორი თითით პირჯვრისწერას ოფიციალური რუსული ეკლესია აღიარებს როგორც მაცხოვნებელს. ასეთი დადგენილება მიიღო მან 1971 წლის ადგილობრივ კრებაზე, რომელსაც, სხვათა შორის, ესწრებოდა თქვენი ეკლესიის ამჟამინდელი პატრიარქი, ილია II. რატომ უჭირთ ოფიციალური, ქართული ეკლესიის მესვეურებს ორი თითით პირჯვრისწერის აღიარება, გაუგებარია...

(ციტატა) (kinoteli): "სად ნახე ამხანაგო ქართულ ხატზე ორი თითით რომ იწერს პირჯვარს.......თან ძველ ხატებზე.........დაამტკიცე!!!"

ძველმართლმადიდებელი: ძველი ქართული ხატები პირჯვრის საწერი და კურთხევის გასაცემი ორთითიანი წყობით იხილე აქ: http://www.oldorthodox.ge/qartuli_xatebi.html; ეს არის უმცირესი მასალა. მომავალში ის აუცილებლად შეივსება, რადგან ასეთი ხატები ძალზედ უხვადაა ქართულ ხატმწერლობაში.

კანუდოსელი - ძველმართლმადიდებელ მოკლედ გკითხავ: ფორმაა მნიშვნელოვანი თუ ის აზრი რაც დევს ფორმაში.

ძველმართლმადიდებელი: ცხადია, აზრი, მაგრამ ფორმის სისწორეს მისი შინაარსი წარმოაჩენს სწორედ. მაგალითისთვის შენთვის მისაღებ სამი თითით პირჯვრისწერას წარმოგიდგენ. გეკითხები, გადაიწერდი პირჯვარს ისეთი წყობით, რომელიც არ იქნებოდა შენის აზრით წმიდა სამების და ქრისტეს ორბუნებოვნების გამომხატველი? ან როგორ ფიქრობ, როდესაც მოციქულთა 50-ე კანონში დაგმობილია ერთგზისი შთაფვლის ფორმა და მოითხოვეს ნათლობის საიდუმლო შესრულდეს სამგზისი დაფვლით წყალში, რას გაუსვეს ხაზი მოციქულებმა? ფორმას მაშინა აქვს აზრი, როცა მასში ჩადებულია მართლმადიდებლური შინაარსი. სხვაგვარად ის გახდებოდა ბუტაფორია, არაფრის მთქმელი და არაფრის გამომხატველი... სამი თითიც ხომ გარკვეულ შინაარსს გამოხატავს, რასაც აღიარებ...

და ბოლოს, გულწრფელად მითხარი, გადაიწერდი პირჯვარს ორი თითით? და, თუ არა რატომ?

კანუდოსელი - კი, გადავიწერდი უპრობლემოდ.

ძველმართლმადიდებელი - კეთილი. ლოგიკურიცაა...

კანუდოსელი - ახლა მე გეკითხები: შენ?

ძველმართლმადიდებელი - კანუდოსელ, მე პირჯვარს არ ვიწერ სამი თითით. იმიტომ, რომ მიმაჩნია მასში დარღვეულია დიოფიზიტური შინაარსი. საქმე მარტო იმაში როდია ვის რა შეხედულება აქვს ამ ფორმაზე, მთავარია, რომ არსებობს საეკლესიო კანონები, რომლებიც პირჯვრის გადაწერას ითხოვენ ორი თითით და ვინც ასე არ გადაიწერს გადასცემენ ანათემას. ასეთი განწესებები მიღებულია მწვალებლების გამო, რომლებიც თავიანთ პირჯვრისწერის ფორმას უკავშირებდნენ იმ სწავლებას, რომელსაც მისდევდნენ. მაგალითად, მონოფიზიტები პირჯვარს იწერდნენ ერთი თითით. ეხლა არ მითხრა, რომ ერთი თითითაც გადაიწერ პირჯვარს... ეს ფორმა სწორედ მისი შინაარსის გამოა მიუღებელი... ასეა სამი თითიც...

კანუდოსელი - ჭედავ და ნუ გეწყინება... ვიმეორებ: თუ მე ვდებ შინაარსს, რომ სამი თით არის სამება და ორი თითი ქრისტეს ორი ბუნება და ამ ორი თითის მიდება ხელის გულზე - ღმერთის განკაცება - მითხარი ამ მსჯელობაში რა დავარღვიე? ჯერ მითხარი რა და მერე გადავიდეთ წმინდა მამებზე...ისინი ისეთს არ ამბობდნენ რაც შინაარსს ეწინააღმდეგებოდა....მათი რწმენა სწორედ შინაარსობრივი და არა ზედაპირული იყო.

ძველმართლმადიდებელი - საქმე შენს მსჯელობაში კი არ არის, არამედ იმ ოფიციალურ სწავლებაში, რაც სამი თითით პირჯვრისწერაშია ჩადებული. ასევე იმაში, რომ მართლმადიდებლურმა ეკლესიას დაკანონებული ჰქონდა პირჯვრისწერის ფორმა და ვის შეეძლო ის შეეცვალა სხვა ფორმით? ან რა მიზეზით? დიახ, სამი თითი არის სამება და ორი ქრისტეს ორბუნებოვნება, ამაში არაფერია მიუღებელი, ოღონდ რატომ არის ჯვართან მიმართებაში სამი თითი და არა ორი. მოგიტან ორ განმარტებას, ერთი არის ორი თითის, მეორე სამის და თავად განსაჯე რომელია უფრო სწორი და მისაღები.

1) თუ როგორ უნდა გამოისახოს პირჯვარი მართლმადიდებელმა ქრისტეანმა მიერ, ეს შესანიშნავად არის გადმოცემული რუსეთის პატრიარქ იობის წერილში ქართველ მიტროპოლიტ ნიკოლოზისადმი: "ყოველ მართლმადიდებელ ქრისტეანს ორი თითით მართებს პირჯვრის გამოსახვა. ვაერთებთ ცერა, ნეკა და არათითს ნიშნად იმისა, რომ გვწამს წმ. სამება: მამა, ძე და სულიწმიდა; ორ დანარჩენს კი - საჩვენებელსა და შუათითს ვტოვებთ გამართულად, ქრისტეს ორბუნებოვნების - ღვთაებრივის და კაცობრივის, - სიმბოლოდ. ოდნავ მოხრილი შუათითი მოგვანიშნებს ღვთაებრიობაზე მაცხოვრისა, რომელმან მოსდრიკა ზეცა და განკაცდა დედამიწაზე. აღმართული თითი კი მკვდრეთით აღდგომის შემდეგ მაცხოვრის ამაღლებაზე მიანიშნებს". აქ ჯვართან მიმართებაში არის ორი თითი რადგან ქრისტეა ჯვარცმული და არა სამება.

2) საქართველოს ოფიციალური ეკლესიის პატრიარქ ეფრემის დროს, მისივე კურთხევით გამოცემულ "ლოცვანში" პირჯვრის წერის შესახებ ნათქვამია: "კეთილმსახურსა და მართლმადიდებელ ქრისტეანსა მართებს პირჯვრის დასაწერად შეაერთოს ხელის თითები ესრეთ: პირველად უნდა შეაერთოს თავისი მარჯვენა ხელის სამი თითი, სახედ წმიდისა სამებისა. დიდი თითი, ე. ი., ცერი და შემდგომ მისი ორი თითი: ამით ცხადად ვაჩვენებთ წმიდისა სამებისა თანასწორობას და ერთარსობას და ამასთანავე შეურევნელობას..." შემდეგ კი ნათქვამია: "და ესრეთ, ამ ნაირად ჯვრის პირზედ გამოსახვითა სამითა თითითა, როგორცა ვთქვით ზემოთ, ჭეშმარიტად პატივის იცემების და იდიდების ჯვარცმული მაცხოვარი და პატიოსანი ჯვარი”.

აქ ჯვარცმული იდიდების სამითა თითითა... რაც მიუღებელია, რადგან თუ სამი თითი გამოხატავს სამების ერთარსობისადმი რწმენას, გამოდის რომ ჯვარცმულა წმ. სამება (ღმერთო მომიტევე!) და არა მაცხოვარი. შენ შეგიძლია ერთი თითით პირჯვრისწერასაც დაუკავშირო სწორი შეხედულება, მაგრამ ის არ არის მართლმადიდებლურ-დიოფიზიტური აღმსარებლობის გამომხატველი და ამიტომაც, არ შეიძლება ამ ფორმის გამოყენება.

"ჭედავო" მითხარი... არ გეწყინოსო... არ მწყინს, მაგრამ მე ისე "ვჭედავ", როგორც ჩემამდე დიდი ხნით მცხოვრები წმიდა მამები, რომლებიც ისეთივე პრინციპულობას იჩენდნენ ამ საკითხის მიმართ, როგორც ჩვენ, ძველმართლმადიდებლები.

კანუდოსელი - აუ, ძალიან პრიმიტიულად მსჯელობ...ისტორიაც არ იცი. თან თქვენივე ისტორია.

მითხარი შენმა გაზდამ: თუ ეს ასეთი დარღვევაა, რატომ იყო საერთო ევქარისტია აბაკუმსა და ნიკონს შორის იქამდე სანამ ნიკონმა არ გარეკა და არ გადაქცათ ანათემას? ოღონდ არ გინდა ახლა რაღაც იკონომიები... წვალება წვალებაა...თუ სამი თითი წვალებაა - მაშინ როგორ იწყნარებდა ამას აბაკუმი?

ახლა საზოგადო ისტორიას მივხედოთ:

1. დამისახელე როგორ იწერდნენ მოციქულები პირჯვარს და ეს დამისაბუთე დოკუმენტურად;

2. დამისახელე როგორი იყო პირჯვრის წერა პირველ საუკუნეებში და დამისაბუთე, რომ იქაც იყო ისეთი, როგორიც გიინდა წარმოიდგინო;

3. როდის იქნა მიღებული შენეული პირჯვრის წერა საყოველთაოდ - როგორც სწავლება და მომიყვანე კონრეტული კრების განჩინება

ძველმართლმადიდებელი - მოდი ეხლა შენც არ გეწყინოს, თქვენ ეს პრიმიტიულიც არ გესმით და ცოტა რთულად რომ ვიმსჯელო შეიძლება "მოკლე ჩართვა" დაგეწყოთ... ეს ხუმრობით!... მე შენ უფრო კორექტული და ობიექტური პოლემისტი მეგონე, თუმცა ჯერ კიდევ მაქვს იმედი...

იკონომიები აქ არაფერ შუაშია, თუმცა სადაც საჭიროა იკონომიაც უნდა გამოიყენო... ამბაკუმი ნიკონს ძაღლს უწოდებდა და მეეჭვება ლიტურგიაზე მისი მოხსენიებით თავი შეეწუხებინოს... ისე, განხეთქილების ოფიციალურ თარიღად მიიჩნევა 1667 წელი... იქნებ დამიმოწმო, ამ წლიდან როდის ჰქონია ევქარისტული ერთობა ამბაკუმს ნიკონთან... თანაც, საწყალი ნიკონი, თვითონაც გაასამართლეს ამ კრებაზე... წვალება არასოდეს შეუწყნარებია ამბაკუმს... ვგონებ შენ, ისტორია ჩემზე უკეთესად იცი და სწავლებას არ დაგიწყებ რა დამოკიდებულება ჰქონდა ამბაკუმს სამი თითით პირჯვრისწერისადმი...

ეხლა საზოგადო ისტორიას რაც შეეხება:

ღიმილის მომგვრელია შენი მოთხოვნები. ხომ გაგიგია ანდაზა "თაგვმა თხარა თხარა და კატა გამოთხარაო", როგორ ფიქრობ, თავად არ მოგიწევს იმავე შეკითხვებზე პასუხის გაცემა სამი თითით პირჯვრისწერისა და სახელობითი კურთხევის გაცემასთან დაკავშირებით.

ჩემი პასუხის შემდეგ შენ არ მოგიწევს შენსავე კითხვებზე პასუხის გაცემა?

1. მოციქულებზე კი არა ქრისტეზეა ლაპარაკიარსენ იყალთოელის მიერ ქართულად გადმოთარგმნილ განწესებაში: "ვინცა ვინ არა დასწერდეს ჯუარსა, ვითარ ეგრე ქრისტეცა, შეჩუენება". ხედავ, "ვითარ ეგრე ქრისტეცაო".

პირველად კურთხევა მოციქულებმა ქრისტესგან მიიღეს, ამაღლების წინ, მართალია წმ. წერილში ნათქვამი არ არის თითების როგორი წყობა ჰქონდა მაცხოვარს, მაგრამ რაკიღა კურთხევის წესი გულისხმობს გარკვეულ წყობას, საფიქრალია, რომ კურთხევის დროს თითების წყობა სწორდ მაცხოვრისგან მიიღეს მოციქულებმა. ამიტომაც არის ნათქვამი მონოფიზიტთა მიღების წესში "ვინცა ვინ არა დაწერდეს ჯუარსა ვითარ ეგრე ქრისტეცა"-ო. მართლმადიდებელი თუ ხარ, მაშინ ქრისტეს წმიდა ეკლესიის გადმოცემებს უნდა აღიარებდე და თუ აღიარებ, მაშინ უნდა იცოდე, რომ ლუკა მახარობელი იყო ხატმწერი. მის მიერ დაწერილ ხატებზე კი მაცხოვარს თითები შეკრული აქვს სწორედ იმ წყობით, რომელსაც ჩვენ ორთითიან წყობას ვუწოდებთ.

საერთოდ, ორი თითით კურთხევის და პირჯვრისწერის საუკეთესო საბუთს წარმოადგენს უძველესი ხატმწერლობა, როგორც კატაკომბური, ასევე გვიანდელი ფერწერული. მეტსაც გეტყვი, წმიდა ხატმწერები ქრისტეს და მოციქულებს კი არა ძველი აღთქმის წინასწარმეტყველებსაც კი ორთითიანი წყობით გამოხატავენ იმის აღსანიშნად, რომ ისინი ყველა მაცხოვარს, ორბუნებოვანს, სრულ ღმერთსა და სრულ კაცს ელოდნენ.

იქნებ მითხრა, სადმე ხომ არ გეგულება სამთითიანი წყობით გამოხატული რომელიმე ძველაღთქმისეული წმინდანი, ან მაცხოვარი, ან მოციქული. ან იქნებ მითხრა რომელი წმიდა მამა ასწავლის სამი თითით პირჯვრისწერას? მაგრამ, მოდი შენს შეკითხვებს დავუბრუნდეთ:

პირველ საუკუნეებშიც პირჯვრისწერა იყო ორი თითით. ამას კატაკომბური ხატმწერლობა ადასტურებს. რაც შეეხება წერილობითად მიღებულ განწესებას პირჯვრისწერაზე ის უკვე ქრისტოლოგიურ დავებს განეკუთვნება. კონკრეტული კრების განჩინება გნებავს? კი მაგრამ შენთვის ეკლესია კრება არ არის? ეკლესია კონკრეტულ კრებაზე უფრო მეტია. ის თვითონ არის კრებითობის ყველაზე სრული გამოხატულება. ეკლესიამ ძველთაგანვე მიიღო მონოფიზიტთა მიღების წესი, სადაც არის სწორედ კრებითად მიღებული ფორმულა: "ვინცა ვინ არა დასწერდეს ჯუარსა ორითა თითითა, შეჩუენება".

ეკლესიის წეს-განგებებში თუ ერკვევი? თუ იცი რა არის მწვალებელთა მიღების წეს-განგება? ამ წეს-განგებაში ჩამოთვლილია ის ცთომილებები, რომელიც ამა თუ იმ მწვალებლობას ახასიათებს და რომელიც მართლმადიდებლობისკენ მოქცეულმა უნდა უარყოს და ანათემას გადასცეს. მონოფიზიტებს ანათემაზე, ბევრ სხვა ცდომილებებთან ერთად, გადააცემინებენ თავიანთ წესს პირჯვრისწერისა უკვე ზემოთ არაერთხელ დამოწმებული ფორმულით ("ვინცა ვინ არა დასწერდეს ჯუარსა ორითა თითითია..."). თუ დაინტერესდები, მონოფიზიტების მიღების წესი ძველქართულად მთლიანად არის გამოქვეყნებული ჟურნალ "მაცნეში" (ენისა და ლიტერატურის სერია), 1975 წლის პირველ ნომერში. იხ. მაია რაფავას სტატია: "უცნობი ავტორის ანტიმონოფიზიტური ტრაქტატი").

1551 წელს, მოსკოვში, ივანე IV მოიწვია კრება, რომელსაც "ასმუხლიანი" უწოდეს (კრებამ მიიღო ასი მუხლი), სადაც ეს ანტიმონოფიზიტური ფორმულა პირჯვრისწერისა რუსმა მამებმაც გაიმეორეს. გარდა ამისა არსებობს მთელი რიგი ისტორიული მოწმობები (იხ. ფ. კაპტერევის, ფ. ჩერნიგოველის და სხვათა ნაშრომები), სადაც ცხადად არის ნაჩვენები, რომ ფორმულირების სახით, პირველად (თუ მეხსიერება არ მღალატობს XI-XII საუკუნეების პერიოდში) კონსტანტინოპოლის ეკლესიაში მიიღეს პირჯვრისწერის ორთითიანი მოთხოვნა.მაგალითების მოტანა უხვად შეიძლება.

და ბოლოს, იმედია ისევ არ მიწყენ... ჩემი მისამართით გამოსროლილი "კოლკოსტები" ვერც შენს მახვილგონივრულობას წარმოაჩენს და ვერც რაიმე უპირატესობას ჩემს წინაშე. რატომღაც არ შეგიძლიათ სერიოზული განსჯა... შთაბეჭდილებას მიტოვებთ, რომ მოზრდილი ადამიანების ფორუმის ნაცვლად საბავშვო ბაღში შევაბიჯე... თუ ასე არ არის, მაშინ ... კეთილი ინებე და ეხლა თავად დამიმტკიცე შენივე მოთხოვნები სამი თითით პირჯვრისწერისა და იესუს სახელოვანი კურთხევის გაცემის თაობაზე.

კანუდოსელი - ახლა დრო მაქვს ძალიან ცოტა ამიტომ ორი შენიშვნა:

1. რატომ არ მიპასუხე პირდაპირ ევქარისტიულ ერთობაზე? შენ ხომ იცი, რომ თითქმის 10 წელი იყო ევქარისტიული ერთობა მიუხედავად ტრადიციის სხვაობისა? 10 წელი ეს 10 თვე არაა, რომ თქვა გამორკვევის პერიოდი იყო...

2. ისევ ჯიუტად იმეორებ შენეულ განმარტებას ჩემეული პირჯვრისა ის, რომ სამ თითს ვიდებთ სხეულზე არ ვაღიარებთ, რომ ჯვარს ეცვა სამება - გესმის? არ ვაღიარებთ

ახლა შენ ამტკიცებ, რომ რადგან იდებთ - აღიარებთო - ამას ქვია რიტუალიზმი, როდესაც შენ გგონია, რომ შინაარსს განსაზღვრავს ფორმა, არადა პირიქითაა... ნუ ახდენ ძალადობას უაზროდ ჩვენს წესზე... ჩვენი წესის შესახებ მსჯელობისთვის არ უნდა აიღო ჩვენი წესი და დაურთო შენი განმარტება, არამედ აიღო ჩვენი და გამოიყენო ჩვენივე განმარტება - ასეთია ლოგიკა.

იმედია გასაგებია.

პ.ს. რაც შეეხება ჩემს სტილს, მე ეგეთი სტილი მაქვს, ამით არანაირად არ ვამცირებ შენს პოზიციას... პოზიციის შესახებ ჩემს კომენტებშია.

მხევალი ნინო - პირჯვრის გადაწერის აუცილბელობაზე არც არავინ დაობს, მაგრამ შენ როგორ გგონია, თავიდანვე ორი თითით იწერდნენ პირჯვარს? ან იცი რა მაინეტრესებს, სამი თითით პირჯვრის გადაწერა, რომელიც მამა, ძეს და სულიწმინდას აღნიშნავს და ამ პირჯვრის გადაწერაში ასევე ქრისტეს ორბუნებოვნებას აღნიშნავ, ხელისგულზე მიტყუპებული ორი თითით, დარღვევა რაში გამომდინარეობს?

nanuca – ძველმართლმადიდებელ, როდის მთავრდება ძველმართმადიდებლობის ხანა და როდის იწყება ახალი?

ქევანა - (ციტატა) ძველმართლმადიდებელი: "ყოველ მართლმადიდებელ ქრისტეანს ორი თითით მართებს პირჯვრის გამოსახვა. ვაერთებთ ცერა, ნეკა და არათითს ნიშნად იმისა, რომ გვწამს წმ. სამება: მამა, ძე და სულიწმიდა; ორ დანარჩენს კი - საჩვენებელსა და შუათითს ვტოვებთ გამართულად, ქრისტეს ორბუნებოვნების - ღვთაებრივის და კაცობრივის, - სიმბოლოდ. ოდნავ მოხრილი შუათითი მოგვანიშნებს ღვთაებრიობაზე მაცხოვრისა, რომელმან მოსდრიკა ზეცა და განკაცდა დედამიწაზე. აღმართული თითი კი მკვდრეთით აღდგომის შემდეგ მაცხოვრის ამაღლებაზე მიანიშნებს".

აუ არ გეწყინოს და ასე მოუხერხებელია, თითები ჩამენასკვა თან რუსი პატრიარქისგან რომ არ მივიღოთ ინსტრუქცია, არ შეიძლება?

(ციტატა) ძველმართლმადიდებელი: "მეტსაც გეტყვი, წმიდა ხატმწერები ქრისტეს და მოციქულებს კი არა ძველი აღთქმის წინასწარმეტყველებსაც კი ორთითიანი წყობით გამოხატავენ იმის აღსანიშნად, რომ ისინი ყველა მაცხოვარს, ორბუნებოვანს, სრულ ღმერთსა და სრულ კაცს ელოდნენ".

მაკურთხებელი მარჯვენა სხვაა. როცა ქრისტე გვაკურთხებს, მაშინ მას ორი თითი აქვს გამართულად შეტყუპებული და ამით ჩვენ გვწერს პირჯვარს, თვითონ კი არ იწერს, ეს არის სხვაობა. ჩვენ როცა ვიწერთ პირჯვარს, სხვაა, ჩვენ (რაღა ჩვენ, სასულიერი პირი ანუ) რომ ვწერთ პირჯვარს, სხვაა.

(ციტატა) ძველმართლმადიდებელი: "საქართველოს ოფიციალური ეკლესიის პატრიარქ ეფრემის დროს, მისივე კურთხევით გამოცემულ "ლოცვანში" პირჯვრის წერის შესახებ ნათქვამია..."

მე გეტყვი ჩვენი პატრიარქის კურთხევით გამოცემულ წიგნს მართლმადიდებლობად შედგომის შესახებ, სადაც პირჯვრის წერის სხვა წესია მოცემული (უწერია რაშიც). ხომ ვერ მეტყვი რას ნიშნავს ეს?

კანონისტი - ლათინური წესის ქრისტიანები ხუთივე თითს გაშლილად იდებენ და ამით აღიარებენ ხუთჭრილობიან ჯვარცმულ მაცხოვარს....

Νικόλαος - ვიცი როგორ იწერენ მიაფიზიტები პირჯვარს, რომლებიც მართალია არ არიან მონოფიზიტი ევტიქიანისტები, მაგრამ მიაფიზიტობა მონოფიზიტების ერთერთ ვარიანტად განიხილება და შესაძლებელია პირჯვრისწერაც ერთნაირი ჰქონდეთ: საჩვენებელი თითი აღმართული, და ცერა თითი დანარჩენ სამთან შეტყუპებული, როგორც ამ კოპტურ ხატზეა მოცემული:



სურ. 1

ასე რომ სამი თითით პირჯვრის წერით გამოვხატავთ სამების ერთიანობას და ქრისტეს ორ ბუნებიანობასაც ორი მოხრილი თითით, განსხვავებით არაქალკედონური ეკლესიაბისგან რომლებსაც ერთი თითი აქვთ აღმართული, საიდანაც ჩანს ქრისტეს შერეული ან ერთბუნებიანობა.

(ციტატა) (კანონისტი) ლათინური წესის ქრისტიანები ხუთივე თითს გაშლილად იდებენ და ამით აღიარებენ ხუთჭრილობიან ჯვარცმულ მაცხოვარს...

ძველმართლმადიდებელი - "კანონისტ" პატივს ვცემ შენს აზრს, მაგრამ ლაპარაკია არა იმაზე ვინ რა აზრს დებს თავის პირჯვრისწერაში, არამედ იმაზე, რას შეიწყნარებს მართლმადიდებლობა. ლიტურგიკულ პრაქტიკაში იცი რამდენი განსხვავებაა. მაგალითად ზიარების შედგენაში. და ყველა თავის აზრს აქსოვს. მართლმადიდებლობა კი მარტო ერთ ფორმას აღიარებს. ბოლოს და ბოლოს თქვენი ეკლესია ხომ არ აღიარებს ხუთი გაშლილი თითით პირჯვრისწერას (და დიდება ღმერთს რომ არ აღიარებს).

ბოლოს და ბოლოს თვითონ ხომ მედავებით თქვენი წესის, სამი თითით პირჯვრისწერის გამო?

პირჯვრისწერისადმი დამოკიდებულებაში ნუ გამაკრიტიკებ, ჩვენ ორივეს ერთი და იგივე დამოკიდებულება და პრინციპი გვაქვს ამ საკითხში. თქვენ ისე იცავთ სამ თითს, როგორც მე ორს. ასე რომ თუ სურვილი გვაქვს უნდა გავარკვიოთ რომელია უფრო ძველი და რომელი უფრო არის მართლმადიდებლური დოგმატური სწავლების გამომხატველი.

იცოდნენ კი წმ. მამებმა სამი თითითი პირჯვრისწერის წესი. სად, ვისთან არის ეს გადმოცემული?

ასე, რომ ლათინები რას აკეთებენ, ჩვენ, მართლმადიდებლებს არ გვაღელვებს.

პატივისცემით. ძველმართლმადიდებელი.

(ციტატა) (Νικόλαος): ვიცი როგორ იწერენ მიაფიზიტები პირჯვარს, რომლებიც მართალია არ არიან მონოფიზიტი ევტიქიანისტები, მაგრამ მიაფიზიტობა მონოფიზიტების ერთერთ ვარიანტად განიხილება და შესაძლებელია პირჯვრისწერაც ერთნაირი ჰქონდეთ: საჩვენებელი თითი აღმართული, და ცერა თითი დანარჩენ სამთან შეტყუპებული, როგორც ამ კოპტურ ხატზეა მოცემული (ხატი (№ 1) იხ. ზემოთ:

ძველმართლმადიდებელი - კეთილი "ნიკოლაოს", ოღონდ ერთი მითხარი, რომელი წმიდა მამისგან გვსმენია სამი თითით პირჯვრისწერის წესი?

(ციტატა) (კანუდოსელი): ახლა დრო მაქვს ძალიან ცოტა ამიტომ ორი შენიშვნა:

1. რატომ არ მიპასუხე პირდაპირ ევქარისტიულ ერთობაზე? შენ ხომ იცი, რომ თითქმის 10 წელი იყო ევქარისტიული ერთობა მმიუხედავად ტრადიციის სხვაობისა? 10 წელი ეს 10 თვე არაა, რომ თქვა გამორკვევის პერიოდი იყო...

2. ისევ ჯიუტად იმეორებ შენეულ განმარტებას ჩემეული პირჯვრისა ის, რომ სამ თითს ვიდებთ სხეულზე არ ვაღიარებთ, რომ ჯვარს ეცვა სამება - გესმის? არ ვაღიარებთ.

ახლა შენ ამტკიცებ, რომ რადგან იდებთ - აღიარებთო - ამას ქვია რიტუალიზმი, როდესაც შენ გგონია, რომ შინაარსს განსაზღვრავს ფორმა, არადა პირიქითაა...

ნუ ახდენ ძალადობას უაზროდ ჩვენს წესზე....ჩვენი წესის შესახებ მსჯელობისთვის არ უნდა აიღო ჩვენი წესი და დაურთო შენი განმარტება, არამეტ აიღო ჩვენი და გამოიყენო ჩვენივე განმარტება - ასეთია ლოგიკა.

იმედია გასაგებია

პ.ს. რაც შეეხება ჩემს სტილს, მე ეგეთი სტილი მაქვს, ამით არანაირად არ ვამცირებ შენს პოზიციას....პოზიციის შესახებ ჩემს კომენტებშია.

ძველმართლმადიდებელი - მგონი პირდაპირ გაგეცი პასუხი, რომ განხეთქილება მოხდა 1667 წელს. ის რომ ეკლესიაში იყო დროებითი გაყოფა რეფორმების გამო, ჯერ კიდევ არ ნიშნავს, რომ უკვე გაწყდა ევქარისტიული ერთობა. თუ შენ გაქვს რაიმე დამამტკიცებელი საბუთი ამისა, გთხოვ წარმომიდგინო.

მე კი წარმოგიდგენ როგორ ევედრება დეკანოზი ამბაკუმი მეფე ალექსი მიხეილის ძეს გადახედოს ნიკონის რეფორმას. ამ სავედრებელ არზებში (მგონი სულ ხუთი არზა მისწერაამბაკუმმა მეფეს). ეს კი ნიშნავს, რომ მას ჯერ კიდევ ჰქონდა იმედი რომ ყველაფერი გასწორდებოდა.

ჩემო ძვირფასო მეგობარო, თუ აკვირდები, ყველანი მე მთხოვენ ორი თითით პირჯვრისწერის წესის დასაბუთებას პირველივე საუკუნიდან. რატომ ხომ ვერ მეტყვი? გასაგებია რომ გაინტერესებს, მაგრამ თუ დაინტერესებულხართ ყველანი, თქვენი სამი თითი საიდან მოდის. მე არ ვიცი. თუ თქვენ იცით, მეც გამარკვიეთ.

არადა ისე გამოდის, რომ რაღაც პასუხისმგებლობას მე მაკისრებთ და თავად კი არ გინდათ იკისროთ პასუხისმგებლობა.

საკუთარ თავს თუ დაუმტკიცეთ, რომ სამი თითი მოციქულებისგან მოდის, წმიდა მამები პირველივე საუკუნიდან ასწავლიდნენ და მართლები იყვნენ 1667 წლის მამები როცა ამბობდნენ სამი თითი მოციქულთაგან მოგვეცაო. საიდან ასეთი მტკიცება, სად წერია ამგვარი რამ. რომელი წმიდა მამა ასწავლის ამგვარ რამეს. თუ თქვენ არ გაქვთ პასუხი, თქვენს მოძღვრებს ჰკითხეთ. მე დაგელოდებით.

პატივისცემით: ძველმართლმადიდებელი.

P. S. მოდი ნუ იტყვი რომ მე ვარ ჯიუტი. რაში გამოიხატება ჩემი ჯიუტობა, ნუთუ იმაში, რომ ვცდილობ წყაროებით გიპასუხო და იგივე მოგთხოვო?

აბა დააკვირდი ჩვენს შორის დიალოგს, ვის პასუხებში უფრო მეტი წყაროა დამოწმებული.

შენს პასუხებში არ არის არც ერთი წყარო.

შენ ისე ჩაუარე არსენ იყალთოელის "დოგმატიკონს", ასმუხლიანი კრების დადგენილებებს, მონოფიზიტების მიღების წესს მართლმადიდებლურ ეკლესიაში, თითქოსდა ეს რაღაც უმნიშვნელო ცნობები იყოს.

მგონი მაქვს უფლება, თუ მედავები, მოგთხოვო, თუნდაც ძმურად, გამარკვიო, თუ ფიქრობ, რომ მე ვცდები, შენი პოზიციის სისწორეში.

შენ კი მაინცა და მაინც ჩემი მტიცებულებების პოზიციებს არჩევ.

მე მეტიც შემიძლია გიჩვენო, მაგრამ მგონი უკვე შენი წესებით ვთამაშობ.

არც ეგეთი გულუბრყვილო ვარ, თუ ასე ფიქრობ.

შენი ეკლესიის ჩვეულების სისწორე დამიმტკიცე. წარმომიდგინე სამი თითით პირჯვრისწერის დამადასტურებელი კანონიკური მასალა (აუცილებლად XVII საუკუნემდე პერიოდის) და ჩავთვლი რომ უნდა გავაგრძელო შენთან დიალოგი, თუ არა და, იმან გაიმარჯვოს ვისაც მეტი საბუთი აქვს თავისი პოზიციის დასამტკიცებლად.

პატივისცემით: ძველმართლმადიდებელი.

afxazi - როდესაც ედიშერ ჭელიძე სტაროვერებს ეპაექრებოდა როგორც ვიცი ნაშრომი მიუძღვნა მათ, სადაც ეს საკითხიც განხილული იყო. თუ გაქვს ის ნაშრომი შემოგვთავაზე, ვიცი რომ არაერთი ციტატა ქონდა მოხმობილი საეკლესიო მოძღვართაგან პირჯვრის წერასთან დაკავშირებით, მათ შორის იოანე დამასკელისა, რომელიც ცერა თითით პირჯვრის გადაწერაზე მიუთითებს.

ყველა შემთხვევაში მოვიძიებ ამ ნაშრომს.

ძველმართლმადიდებელი - "აფხაზ", მე მაქვს ეს ნაშრომი და მზად ვარ სიტყვა სიტყვით გავარჩიო ედ. ჭელიძის არგუმენტები. თუმცა ჩვენი ეკლესიის არქიეპისკოპოსმა პავლემ ის უკვე გაარჩია და იგივე რომ არ გავიმეორო, იქნებ იხილო ეს ნაშრომი ინტერნეტში: http://www.oldorthodox.ge/apl_pirjvriscera_sarchevi.html.

კანუდოსელი - ძველმართლმადიდებელო, როგორ არა მცალია შენთვის ახლა

პ.ს.

წყაროები მაქვს და იმაზე მეტი რაც შენ გინდა...ეჰ...დაიწოს სამსახური.

ძველმართლმადიდებელი - კეთილი, ჩემო ძვირფასო მეგობარო. ველოდები. ძალიან დამავალდებულებ.

პატივისცემით: ძველმართლმადიდებელი.

(ციტატა) (მხევალი ნინო) ვაიმე, დამღალე რა გოგი.

პირჯვრის გადაწერის აუცილებლობაზე არც არავინ დაობს, მაგრამ შენ როგორ გგონია, თავიდანვე ორი თითით იწერდნენ პირჯვარს>? ან იცი რა იმაინეტრესებს, სამი თითით პირჯვრის გადაწერა, რომელიც მამა, ძეს და სულიწმინდას აღნიშნავს და ამ პირჯვურს გადაწერაში ასევე ქრისტე ორბუნევნობას აღნიშნავ, ხელისგულზე მიტყუპებული ორი თითით, დარღვევა რაში გამომდინარეობს?

ძველმართლმადიდებელი - კარგი შეკითხვაა. ვამზადებ ფ. მელნიკოვის ერთი წერილის თარგმანს, რომელშიც ეს საკითხი არის განხილული. თარგმანს შენი პოსტის პასუხად დავდებ. აქ კი გიპასუხებ, რომ სწორედ ეგრეა, პირჯვარს თავიდანვე იწერდნენ ორი თითით. ასეთია ლიტურგიკული წყაროების მტკიცებულება. ამ მტკიცებულებასაც წარმოგიდგენ ხატების სახით.

რატომღაც არავინ მპასუხობს, სამი თითით პირჯვრისწერა ვინ გვასწავლა? ნინო, შენ იცი რამე ამის შესახებ? თუ იცი, ძალიან გთხოვ, გამანათლე.

Νικόλαος - (ციტატა) (dzvelmartlmadidebeli): კეთილი "ნიკოლაოს", ოღონდ ერთი მითხარი, რომელი წმიდა მამისგან გვსმენია სამი თითით პირჯვრისწერის წესი?

კარგი. ეგ ხატი იმიტომ დავდე რომ მეჩვენებინა რომ მონოფიზიტური დატვირთვა სამი თითით პირჯვრისწერაში არ არის, მოდი ეხლაც ხატს დავდებ ოღონდ მართლმადიდებლურს, სერაფიმე საროველის:




სურ. 2

თუ მე არ მსმენია ეს იმას არ ნიშნავს რომ სხვებსაც არ სმენიათ. კიდევ ერთხელ ვამბობ ორი თითით პირჯვრის წერა მართლაც ძველი წესია და ალბათ ამიტომ არ მსმენია ძველი წმინდა მამებისგან სამით პირჯვრის წერაზე, მაგრამ ეს არ არის დოგმატური დარღვევა, სამაგიეროდ ახლად შერაცხული წმინდანები იწერდნენ სამი თითით პირჯვარს, იმიტომ რომ მათ დროს დამკვიდრებული იყო.

ბადრი - ძველმართლმადიდებელო, მე ვიცი, რომ საეკლესიო იერარქიას აქვს კადნიერება ესა თუ ის არადოგმატური წესი შეცვალოს ეკლესიაში. ასე რომ, მე რასაც მასწავლის ეკლესია ვიღებ. და რა გაღელვებთ თქვენ ვერ ვხვდები.

afxazi - ეს არც თუ ისე მარტივი საკითხია, თუმცა რადგან ეკლესია აქცენტირებული ადამიანის ხსნისკენაა მომართული, ცხადია, დროის შესაბამისად იკონომიის წესით შეიძლება ესა თუ ის კანონი, მისი არსის გაუქმების გარეშე, შეარბილოს. ამ შემთხვევაში საკითხი სხვა რამეს ეხება. სამწუხაროდ მე ის წიგნი არ მაქვს,ს ადაც ედიშერ ჭელიძეს პირჯვრის გადაწერის ისტორია აქვს გადმოცემული შესაბამისი ციტატებით. იმედია მოვიძიებ და დავწერ აქ.

ბადრი - არ ვიცი. დოგმატურად ჩვენს პირჯვრის წერაში არამართლმადიდებლური არაფერია. ეკლესია ასე ასწავლის და უბრალოდ უნდა მიიღო. მორჩა. ზედმეტი ძიებები მავნეა ასე მგონია. ცოდნა თუ როგორ და რა იყო არაა ცუდი, მაგრამ ამის გამო ტრაგედიის შექმნა არ ვიცი, არა მგონია მართებული იყოს.

afxazi - რა თქმა უნდა. რადიკალიზმი მავნებელია ჩვევაა და ის აუცილებლად ცდომილებამდე მიგვიყვანს.

ბადრი - ჩვენს სენატის თავმჯდომარეს გაუმარჯოს (ფორუმ church.ge-ს "სენატის" თავმჯდომარე არის "აფხაზი" - ადმ.).

agmsarebeli - ეკლესია-სძალი უფლისა! ასე ქვია ედიშერ ჭელიძის წიგნს. ისე მარტივადაა ყველაფერი ახსნილი კითხვასაც აღარ ბადებს. ძველმართლამდიდებლებს ბევრი თავსატეხი გაუჩინა ამ წიგნმა და არამარტო პირჯვრის წერაზე. ვინმემ, ძველმართლამდიდებელთაგან რამე საწინააღმდეგო არგუმენტი წამოთქვა?

მალე ციტატებს დავწერ...

თქვენც ბატონ ედიშერს ეყრდნობით თქვენი პოზიციის გამოსახატავად?

არქიეპისკოპოსი პავლე:

2. რატომ არის მნიშვნელოვანი პირჯვრისწერის წესი?

პირჯვრისწერა მართლმადიდებლური ქრისტეანული სარწმუნოების ის აღმსარებლობითი ნიშანია, რომლის უმთავრეს დოგმატებს ყოვლადწმიდა სამების (მამის, ძისა და სულიწმიდის) და მისი მეორე იპოსტასის, - განკაცებული ძე ღმერთის მაცხოვნებელი მსხვერპლისა და მკვდრეთით აღდგომისადმი რწმენა წარმოადგენს; სწორედ ამ ფუძემდებლურ ჭეშმარიტებათა გამოსახატავად უძველესი დროიდან მოგვეცა ქრისტეანთ პირჯვრის საწერი თითების განსაკუთრებული წყობა.

როგორც პირჯვრის საწერი თითების წყობა, ასევე მათი მოძრაობის მიმართულება (ზემოდან ქვემოთ, შემდეგ კი მარჯვნიდან მარცხნივ) დოგმატური შინაარსის შემცველია და მათში ცვლილებების შეტანა ყოვლად დაუშვებელია. წმიდა მამათა განმარტებებით, პირჯვრისწერა აღნიშნავს ჯვარცმული ქრისტეს და წმიდა სამების აღიარებას. წმ. ბასილი დიდი ბრძანებს, რომ პირჯვრისწერის წესი ეკლესიას მიეცა ზეპირი გადმოცემით: "სასწაული ჯუარისა სახელისა მიმართ უფლისა ჩუენისა იესუ ქრისტესსა მორწმუნეთა ზედა დაბეჭდუაი ვინ გუასწავა ჩვენ წერით?" (დიდი რჯულისკანონი, "მეცნიერება", თბილისი, 1975 წ., გვ. 506). წმ. ეპიფანე კვიპრელი კი აღნიშნავს, რომ პირჯვრისწერა არის მაცხოვრის ნიშანი, რომელიც ყოველთვის იქადაგება ჯვრის ნიშით "რამეთუ ქრისტე არს თავ და ეკლესიაი ასოი მისა და სძალ მის დიდისა, რომელი ქადაგის ყოველსა ჟამსა ნიშითა მით ჯუარისაითა" (შატბერდის კრებული, თბილისი, 1979 წ., გვ. 139, ედ. ჭელიძე. "ეკლესია - სძალი უფლისა").

პირჯვირსწერა არის ჯვარცმული ქრისტეს აღიარება და მისი ჯვარცმით კაცობრიობის ცოდვის წყევისაგან გამოხსნის რწმენის გამოხატულება, ამიტომაც წმ. კირილე იერუსალიმელი გვასწავლის: "ნუ შეგვრცხვება აღიარება ჯვარცმულისა და შუბლზე აშკარად ვქმნათ თითებით, ბეჭედი ჯვარი" (ედ. ჭელიძე, დასახ. ნაშრ. გვ. 188).

(ციტატა) (ბადრი): მე ვიცი, რომ საეკლესიო იერარქიას აქვს კადნიერება ესა თუ ის არადოგმატური წესი შეცვალოს ეკლესიაში. ასე რომ, მე რასაც მასწავლის ეკლესია ვიღებ. და რა გაღელვებთ თქვენ ვერ ვხვდები.

ძველმართლმადიდებელი - ჯერ ერთი, პირჯვრისწერაში გამოხატულია სწორედაც რომ დოგმატური აღმსარებლობა; და მეორეც, არაფერი მაღელვებს მეგობარო, საიდან მოიტანე, მშვიდობაში მოიხმარე სამი თითი.

შემდეგ, ედიშერ ჭელიძის წიგნის სულაც არ არის ძველმართლმადიდებელთა თავსატეხი. ჭელიძემ პასუხი მიწერა კონკრეტულ პიროვნებებს და არა საზოგადოდ ძველმართლმადიდებლობას. დაიმოწმეთ რაც გნებავთ ჭელიძის წიგნიდან, მზად ვარ გიპასუხოთ.

რაც შეეხება იმას, რომ მისი წიგნიდან ციტატებს ვიმოწმებ, რა არის ცუდი ამაში? მითუმეტეს, თუ აზრი მართლმადიდებლურად არის გადმოცემული და საერთოა ორივე მხარისთვის. თანაც მე დავიმოწმე ჭელიძის წიგნიდან არა ჭელიძე, არამედ იოანე ოქროპირი და ეპიფანე კვიპრელი.

(ციტატა) (ბადრი) - არ ვიცი. დოგმატურად ჩვენს პირჯვრის წერაში არამართლმადიდებლური არაფერია. ეკლესია ასე ასწავლის და უბრალოდ უნდა მიიღო. მორჩა. ზედმეტი ძიებები მავნეა ასე მგონია. ცოდნა თუ როგორ და რა იყო არაა ცუდი, მაგრამ ამის გამო ტრაგედიის შექმნა არ ვიცი, არა მგონია მართებული იყოს.

ძველმართლმადიდებელი - ორი თითით პირჯვრისწერაზე მსჯელობა როგორ შეიძლება მივიჩნოთ "ზედმეტ ძიებად", როდესაც საძიებელი აქ არაფერია. პირჯვრისწერის ეს წესი ყოველთვის იყო ეკლესიაში. ეს ძველთუძველესი წესია. თქვე უბრალოდ ეხლა გაიგეთ ამის შესახებ. სხვათა შორის ფორუმელთა რეაქცია ამ საკითხზე ბუნებრივი და გასაგებია. ხალხს ჰგონია, რომ რაღაც ახლის დამკვიდრებაზეა ლაპარაკი და თავგამოდებით იცავენ სამი თითით პირჯვრისწერას, რომლის წარმომავლობა არავინ იცის. ეხლა წარმოიდგინე, როდესაც მე-17 საუკუნეში, მთელ რუს ერს გამოუცხადეს, რომ რაც აქამომდე გქონდათ, ანუ პირჯვრისწერის და სხვა გადმოცემები, არასწორია, ერეტიკულია და უნდა დაგმოთო, რა რეაქცია ექნებოდა ხალხს... თქვენც ანალოგიური რეაქცია გაქვთ... ოღონდ განსხვავება ისაა, რომ ისინი იცავდნენ ჭეშმარიტ მართლმადიდებლურ წესს პირჯვრისწერისა, თქვენ კი იცავთ გაურკვეველი წარმომავლობის გადმოცემას. თან არცთუ მართლმადიდებლურს...

(ციტატა) (afxazi) - ეს არც თუ ისე მარტივი საკითხია, თუმცა რადგან ეკლესია აქცენტირებული ადამიანის ხსნისკენაა მომართული, ცხადია, დროის შესაბამისად იკონომიის წესით შეიძლება ესა თუ ის კანონი, მისი არსის გაუქმების გარეშე, შეარბილოს.

ამ შემთხვევაში საკითხი სხვა რამეს ეხება. სამწუხაროდ მე ის წიგნი არ მაქვს,ს ადაც ედიშერ ჭელიძეს პირჯვრის გადაწერის ისტორია აქვს გადმოცემული შესაბამისი ციტატებით. იმედია მოვიძიებ და დავწერ აქ.

ძველმართლმადიდებელი - კი ბატონო, იკონომიის საკითხში გეთანხმები, მაგრამ ნიკონის რეფორმის შემთხვევაში იკონომიაზე ლაპარაკიც კი არ ყოფილა... ორი თითით პირჯვრისწერა დაგმეს როგორც მწვალებლობა... ეხლა კი ისევ აღიარეს და ბოდიშებსაც იხდიან...

(ციტატა) (Νικόλαος) - კარგი ეგ ხატი იმიტომ დავდე რომ მეჩვენებინა რომ მონოფიზიტური დატვირთვა სამი თითით პირჯვრისწერაში არ არის, მოდი ეხლაც ხატს დავდებ ოღონდ მართლმადიდებლურს, სერაფიმე საროველის (იხ. ხატი № 2). თუ მე არ მსმენია ეს იმას არ ნიშნავს რომ სხვებსაც არ სმენიათ კიდევ ერთხელ ვამბობ ორი თითით პირჯვრის წერა მართლაც ძველი წესია და ალბათ ამიტომ არ მსმენია ძველი წმინდა მამებისგან სამით პირჯვრის წერაზე, მაგრამ ეს არ არის დოგმატური დარღვევა, სამაგიეროდ ახლად შერაცხული წმინდანები იწერდნენ სამი თითით პირჯვარს, იმიტომ რომ მათ დროს დამკვიდრებული იყო.

ძველმართლმადიდებელი - ამიხსენი, როდესაც პირჯვარს იწერ რა აზრს დებ თითების მოძრაობაში. ჩვენ ასეთ აზრს ვდებთ: თავზე ვიდებთ ორ თითს ნიშნად იმისა რომ ღმრთის ძემ მოსდრიკა ზეცა და გარდამოხდა მიწაზე კაცთა საცხოვნებლად. ასევე ის არის თავი ეკლესიისა, შემდეგ ხელს ვიდებთ ჭიპზე, ღმრთის ძის განკაცების ნიშნად, შემდეგ აგვაქვს ორი თითი მარჯვენა მხარზე, რადგან მკვდრეთით აღმდგარი მაცხოვარი ამაღლდა ზეცად და მჯდომარე არს მარჯვენით მამისა, და მარცხენა მხარზე ნიშნად იმისა, რომ კვლავად მოვალს განკითხვად ყოველთა.

ეხლა მითხარი, თუ ამ აზრით ამოძრავებთ სამ თითს, როგორ გამოვა, სამება გარდამოხდა მიწაზე, განკაცდა ღვთისმშობელში, ჯვარს ეცვა, მოკვდა, აღსდგა მესამე დღეს, მერე ამაღლდა და დაჯდა მარჯვენით მამისა? სამება?

ვერ ხვდებით სამი თითით პირჯვრისწერის აბსურდულობას?

რაც შეეხება ორ მოკეცილ თითს, ის არაფერს ნიშნავს. ამ პირჯვრისწერის დამკანონებელმა ბერძნებმა, რუსებს, მე-17 საუკუნეში, ასე ასწავლეს. 1667 წლის მოსკოვის კრებამ დოგმად მიიღო: "პატიოსანი და ცხოველმყოფელი ჯვრის ნიშანი ვქმნათ მარჯვენა ხელის პირველი სამი თითით: დიდი თითი, საჩვენებელი და შუათითი შევკრათ ნიშნად მამისა და ძისა და წმიდისა სულისა, ხოლო ბოლო ორი - ნეკა და არათითი მოვკეცოთ, როგორც უქმი" (რუსულად ასეა: "Знамение честнаго и животворящаго креста творити на себе треми первыми персты десныя руки: палец глаголемый большой и иже близ его глаголемый указательный и средний слагати вкупе во имя Отца и Сына и Св. Духа, два же — глаголемый мизинец имети наклонены и праздны"). ამ დადგენილებაში, ღმრთის ძეზე, როგორც ღმერთკაცზე, როგორ იესუ ქრისტეზე, რომელიც ჯვარს ეცვა, ერთი სიტყვაც კი არ არის ნათქვამი. სამ თითში ქრისტეს არავითარი აღიარება არ არის. ეს არის ჯვრის ნიში ღმერთკაცის გარეშე, ქრისტე მაცხოვრის გარეშე. ისიც კი არ იყო ნათქვამი, რომ ქრისტე, თავისი ორი ბუნებით, წმიდა სამებაში ყოფილიყო მოაზრებული.

სამი თითით შეიძლება მარილი მოაყარო საჭმელს (რუსები ასეც ამბობენ: "პეშვით იწერენო პირჯვარს"). პეშვი არ არის პირჯვრის გადასაწერი წყობა. თქვენ პირჯვარს იწერთ პეშვით, ჩვენ კი ქრისტეს ორბუნებოვნების აღმსარებელი ორი თითით. ის პირჯვრისწერისას აღმართულია ვითარც ბაირაღი; ვითარც ჩვენი მართლმადიდებლური აღმსარებლობის ბეჭედი და საჭურველი.

რაც შეეხება სერაფიმე საროველის ხატს, ის არის თქვენი ეკლესიის "წმინდანი", თანაც რეფორმის შემდგომდროინდელი და ამდენად, ჩვენთვის უავტორიტეტო. სხვათა შორის, რომ იცოდეთ, სერაფიმეზე არსებობს მონაცემები, რომ წარმოშობით იყო ძველმორწმუნე. ეს ძალიან საინტერესო საკითხია, თუმცა ამაზე როდესმე სხვა დროს ვილაპარაკოთ.

(ციტატა) (კანონისტი): ლათინური წესის ქრისტიანები ხუთივე თითს გაშლილად იდებენ და ამით აღიარებენ ხუთჭრილობიან ჯვარცმულ მაცხოვარს...

ძველმართლმადიდებელი: მერე ვინ თქვა, რომ ლათინები პირჯვარს სწორად იწერენ?! მათაც დარღვეული აქვთ პირჯვრისწერის წესი. რომის კატაკომბებსა და პირველი საუკუნეების ტაძრების მოხატულობებში უხვადაა ორი თითიანი წყობა, რაც მეტყველებს იმაზე, რომ პირველქრისტეანებისთვის ეს წყობა უცხო როდი ყოფილა. და ეს მოწმობები არის რომსა და იტალიაში.

რაც შეეხება სახელობით წყობას, რომლის შესახებაც შენ ლაპარაკობ, ასეთი წყობით თქვენს ეკლესიაში მღვდელი და ეპისკოპოსი აკურთხებს მორწმუნეთ. უცნობია საიდან მოდის ეს წყობა. ამჯამად ვთარგმნი მასალას ამ საკითხზე, რასაც ინტერნეტშიც დავდებ. ის არ შეიძლება მოდიოდეს ქრისტესგან, რადგან გაუგებარია ბერძნულენოვანი (ზოგიერთი, სხვა ვარიანტით - სლავურენოვანი) საკურთხებელი წყობა რატომ უნდა ესწავლებინა მაცხოვარს ებრაელი ეროვნების მოციქულთათვის? სხვა ენებმა რა დააშავეს? საკურთხებელი თითების წყობაც ისეთივეა, როგორიც პირჯვრის საწერი, ანუ ორი თითით. ესეც უამრავი მართლმადიდებლური ხატებიდან და ძველი საეკლესიო დადგენილებებიდან ჩანს.

კანონისტი - ძველმართლმადიდებელო, დოგმატს ეწინააღმდეგება ეგეც? შენი აზრით.

sopo... ციტატა(dzvelmartlmadidebeli): sopo არ შეიძლება თქვენს მიერ მოტანილი მაგალითი პატერიკიდან მივუყენოთ განსახილველ საკითხს. ეს მაგალითი, ჯერ ერთი, არის გამონაკლისი, ხოლო გამონაკლისები ეკლესიაში წესად არ მიიღება, და მეორეც, თუ ასე ვმსჯელებთ, მაშინ რას ერჩით პაპისტებს, პროტესტანტებს, იეღოველებს, ბაპტისტებს, კვაკერებს და მრავალ მათნაირთ, ისინიც ხომ თავიანთ გემოზე "ხტუნაობენ" და "ადიდებენ" უფალს?

ეს პატერიკი ვფიქრობ შეიძლება მივუყენოთ განსახილველ საკითხს, რადგან, მართალია გამოაკლისები არ მიიღება ეკლესიის წესად, მაგრამ არც მხოლოდ დოგმატებია ჩვენი უფალი , ის სიცოცხლეა, სიყვარულია, ანუ მშრალი დოგმატების უკან უფლის დაკარგავა არ უნდა მოხდეს, ძალიან მეეჭვება მისთვის პირჯვრის გადაწერის თითების რაოდენობის და ნათლობის წესის აღსრულების გამო ასეთი კატეგორიული დამოკიდებულება - განყოფის არსებობა მოსაწონი იყოს, როცა გარეგნულით არ იცვლება შინაარსი, პაპისტები, პროტესტანტებისგან აშ განსხვავებით რომელთა დოგმატების შინაარსიც ეწინააღმდეგება ქრისტიანობას.

პირჯვრის გადაწერაზე იყალთოელის დამოკიდებულება მიმართული იყო მონოფიზიტების დამოკიდებულებისადმი, ანუ ქრისტეს ერთბუნებრიობის აღიარების წინააღმდეგ, რაც შეეხება სამი თითით გამოსახვას რითაც ვაქებთ ვადიდებთ წმ სამებას, და ჯვრის გამომხსნელ ძალას და ამასთან უფლის ორბუნებრიობას ვაღიარებთ ორი მოკეცილი თითით ეს ქრისტიანულ სწავლებას არ ეწინააღმდეგება, არც არსენ იყალთოელის დამოკიდებულებას.

თუნდაც ზევით წმ. სერაფიმე საროველის ხატით რამე დააკლდა ამ უდიდეს წმინდანის ღვაწლს პირჯვის სამი თითი გამოსახვით

და ასევე შთაფლვით ნათლობაზე "თუ რომელიმე ეპისკოპოსმა ან მღვდელმა შეასრულოს არა სამი ნათლისღება ერთი საიდუმლოსი, არამედ ერთი ნათლისღება უფლის სიკვდილის მიმართ, განიკვეთოს" ანუ აქ ლაპარაკი განკვეთაზე არის იმ შემთხვევაში თუ არ მოხდება ეს სამგზის, ამაზეა ქცენტი და არა შთაფლვაზე, შინაარსზეა ლაპარაკი და არა გარეგნულზე - არ უნდა მოხდეს რაოდენობის შეცვლა რამე დამახინჯებული სწავლების გამო, რაც დღევანდელ მართლმადიდებლობაში არ ხდება...

ვფიქრობ დღეს განხეთქილების არსებობა ამ მიზეზების გამო დაფიქრებას საჭიროებს...

damiane80 - (ციტატა) (ძველმართლმადიდებელი): მაშინ რას ერჩით პაპისტებს, პროტესტანტებს, იეღოველებს, ბაპტისტებს, კვაკერებს და მრავალ მათნაირთ, ისინიც ხომ თავიანთ გემოზე "ხტუნაობენ" და "ადიდებენ" უფალს?

ეგ რა მაგის პასუხია და ისე კათოლიკები როგორციწერენ პირჯვარს, თითების წყობას ვგულისხმობ? მე მგონი მაგათ აქვთ ზუსტად 2 თითი გაშლილი და 3 შეერთებული, თუ ვცდები?
კანუდოსელი: მე ქართველების არ მესმის, თორე რუსი სტაროობრიადცების დამოკიდებულება სრულიად გასაგებია. მარა სწორხაზოვნება, რომ ისაა სქიზმა და მეტი არაფერი (აგერ ზემოთა პოსტში კინოტელთან) - არის ისტორიის სერიოზული არცოდნა, თან ბოლო ბოლო ეს უკვე მოსკოვმაც არიარა...

პრობლემა სხვაა...მათ ამხელა პერიოდის გამო არ ჰქონდათ სასულიერო აკადემიები და ამიტომ იქ დონე ისეთია, რომ ბევრი შავბნელი "მართლმადიდებელი" მათთან შედარებით ინტელექტუალურ ზენიტს მოგაგონებს ნუ, რას იზავ...ასეა რეალობა და უფრო მთავარი რეალობა ისაა, რომ დანაშაულის ლომის წილი მოსკოვზეა და სქიზმის ინსპირირებაც მან დაიწყო. ამიტომ სრულიად გასაგებია ჩემთვის მათი პოზიცია, როგორც გაბრაზებულების პოზიცია...თუმცა ეს გულუბრყვილო თითების და სხვა სიმბოლოების ჩაციკლული თეორიები ცხადია ღიმილის მომგვრელია.

პ.ს. ისე, მეტად საჩოთირო საკითხთან დაკავშირებით ნეტა რას ფიქრობს მეძველწესე: უკვე იმდენია ეს მეძველწესეთა ეკლესიები, რომ ძნელია გაიგო, სად და როგორ ხდება ავაკუმთან კავშირის ძიება, თანაც ეპისკოპატი არ ჰყავდათ და ამიტომ რა უწყვეტ ჯაჭვზეა საუბარი და მით უმეტეს საქართველოში.

მოკლედ ამოსავალი წერტილი ამ ყველაფრიდან ისაა მაინც, რომ ეგენი არიან მსხვერპლი და არა მიზეზი, მათ სდევნიდნენ, ხოცავდნენ, წვავდნენ (თავადაც იწვავდნენ თავს - ფანატიკური სული რომ არის ეს ფაქტია, მაგრამ არც ნიკონი იყო მამა აბრამის ბატკანი, ხერხავდნენ...რა ვიცი...საშინელი ისტორია აქვთ და ეს ყველაფერი ჩვენი მოძმე ერთმორწმუნე მოსკოვის საპატრიარქოდან მიღებული.

ძველმართლმადიდებელი - შავბნელობა "ძველმართლმადიდებლობა" კი არ არის, არამედ ის, რომ თითების წყობა "ჩაციკლულობა" რომ გგონიათ. ეს თითები, საკრებო დადგენილებების დონეზე აქვთ დაცული წმიდა მამებს.

რაც შეეხება "საჩოთირო" საკითხებს: თქვენი "მართლმადიდებლური" ეკლესიები უფრო მეტია, ვიდრე ძველმართლმადიდებლური, ასე რომ, იქ საერთოდ გაუვალი უღრანი ტყეა. ამბაკუმს აღიარებს და პატივს სცემს ყველა ძველმართლმადიდებელი, თქვენი მოძღვრებივით (მაგალითად, არჩილ მინდიაშვილივით) სტალინის მეხოტბეები როდი არიან.

რაც შეეხება იერარქიის უწყვეტობას, ვინ გითხრათ რომ ძველმართლმადიდებლებთან იერარქია გაწყდა? იერარქია და ხელდასხმა გაწყდა თქვენთან, რადგან არ ხართ ჭეშმარიტი, მოციქულებრივი ნათლობით, სამგზის შთაფვლით, მონათლულები. ასე, რომ საკუთარ უბედურებაზე იფიქრეთ.

ბადრი - (ციტატა) (ძველმართლმადიდებელი): ორი თითით პირჯვრისწერაზე მსჯელობა როგორ შეიძლება მივიჩნოთ "ზედმეტ ძიებად", როდესაც საძიებელი აქ არაფერია. პირჯვრისწერის ეს წესი ყოველთვის იყო ეკლესიაში. ეს ძველთუძველესი წესია.

ძმაო! გასაგებია, რომ იყო, მაგრამ იერარქიამ, რომელსაც აქვს უფლება, ახალი წესი შემოიღო. ერესია? თუ ერესი არაა რა გინდა? იერარქიას ხომ არ მოვთხოვოთ აღაპის მერე გვაზიაროს? ან წმიდა ნაწილები სახლში გაგვატანოს?

ძველმართლმადიდებელი - აღაპსა და პირჯვრისწერის წესს შორის განსხვავება უნდა იპოვოთ. პირჯვრისწერის ფორმა დაკავშირებულია დოგმატურ აღმსარებლობასთან, აღაპისგან განსხვავებით. იერარქიას კი ვინ მისცა უფლება რაც უნდა ის შეცვალოს და როდესაც უნდა მაშინ შეცვალოს. ამას თქვენ გასწავლიან თქვენი ვაიმოძღვრები... ისინი ყველაფერს გაამართლებენ, ოღონდ ფული გააკეთონ...

კი, ცდები... იმიტომ, რომ მათაც დაარღვიეს პირჯვრისწერის წესები... მაგრამ სწორადაც რომ ჰქონდეთ, რა გასაკვირია, ეგ "ლათინური" წესი კი არ არის, ძველი, ქრისტეანული წესია. ბევრი რამ რომის ეკლესიასაც შემორჩა ძველი ქრისტეანობიდან, ამიტომ გარკვეულ საკითხებში თანხვედრა არ უნდა გაგვიკვირდეს.

afxazi - (ციტატა) (ძველმართლმადიდებელი): ამას თქვენ გასწავლიან თქვენი ვაიმოძღვრები... ისინი ყველაფერს გაამართლებენ, ოღონდ ფული გააკეთონ...

ამისთვის გაფრთხილება. აქამდე საუბარი ნორმალურად მიდიოდა. გთხოვთ ნუ გადაზრდით ჩხუბში. ამისთვის კი მსგავს ფრაზებს მოერიდეთ.

ძველმართლმადიდებელი


ფ. მელნიკოვი

ორი თითი თუ სამი თითი

პირჯვრის საწერი თითების რომელი წყობაა უფრო ძველი, სწორი და მისაღები - ორი თითი თუ სამი? ამ საკითხს დღემდე არ დაუკარგავს თავისი მნიშვნელობა. თითქმის სამასი წელია ამაზე დავობენ ძველმოწესეები და ახალმოწესეები, თუმცა, სადღეისოდ უკვე ეჭვმიუტანლად და მეცნიერულ დონეზე დამტკიცებულია, რომ ორი თითით პირჯვრისწერის წესი უძველესი წარმოშობისაა (მოციქულთა დროიდან), ხოლო სამი თითით პირჯვრისწერა არის უახლესი წესი, უსაფუძვლო და დოგმატურად ცთომილი. მიუხედავად ამისა, ნიკონიანელ ახალმოწესეებს არ სურთ მისი მიტოვება და დღემდე ჯიუტად მისდევენ მას, როგორც უდიდეს სიწმიდეს და სარწმუნოების უცვალებელ დოგმატს.

ახალმოწესეთა ეკლესია, თავის საეკლესიო გამოცემებში, მ. შ. ღვთის სჯულის სახელმძღვანელოებში, დღემდე ამტკიცებს, რომ ორი თითით პირჯვრისწერა არის სომხური, მწვალებლური ჩვეულება, ხოლო სამი თითით პირჯვრისწერა - სამოციქულო გადმოცემა. ისეთ საღვთისმსახურებო წიგნში, როგორიცაა "წმიდა დიმიტრის, როსტოვის მიტროპოლიტის აკაფისტო", "მართლმადიდებელი" ეკლესია ღმრთის წინაშე ჯერაც აღიარებს, რომ ძველმართლმადიდებლური წესები, მათ შორის ორი თითით პირჯვრისწერა, არის მწვალებლური შინაარსისა და წარმოშობის, და მომდინარეობს ბუნებაში არ არსებული ვინმე მწვალებელ მარტინე სომხისგან.

თუ ჩვენს "განათლებულ" საუკუნეში, თითქმის ურწმუნო და ამ საუკუნის "კულტურულ", "განათლებულ" და ყოველგვარი ლიბერალიზმით გაჟღენთილი ადამიანებისთვისაც კი პირჯვრისწერის საკითხს გააჩნია ასეთი უდიდესი აღმსარებლობითი მნიშვნელობა, უნდა წარმოვიდგინოთ როგორი მნიშვნელობა ექნებოდა მას XVII საუკუნის ღვთისმოსავ მორწმუნე ერში, რომლისთვისაც ყოველ საეკლესიო წესს გააჩნდა უდიდესი მნიშვნელობა.

ორი და სამი თითის საკითხი მაშინ იყო საშინელი, საბედისწერო და საშიში; ეს იყო სიკვდილ-სიცოცხლის საკითხი. მიიღებ სამ თითს - გახდები სრულუფლებიანი მოქალაქე, "მართლმადიდებელი" ქრისტეანი; დარჩები ორი თითის მიმდევარი - დასაღუპად ხარ განწირული, იქნები წყეული, მუდმივად დევნილი, წამებული და სადღაც ქოხში ცოცხლად დამწვარი; სიცოცხლეს დაასრულებ ან ტანჯვაში, ან ჯალათის კუნძზე; ან დაგანაწევრებენ, ან კიდევ მთელი შენი სიცოცხლე იქნები დევნილი ტყე-ღრეებსა და სხვა გაუვალ ადგილებში, სამშობლოს უკიდურეს მხარეებში და მის საზღვრებს გარეთაც კი.

და მაინც, რატომ უარყვეს იმ დროინდელმა რუსმა ღვთისმოსავმა მღვდლებმა და მათმა სულიერმა შვილებმა ამსოფლიური სიკეთე და წავიდნენ საშინელ წამებასა და სიკვდილზე, ორი თითით პირჯვრისწერა კი არ უარყვეს? რადგან ამის მტკიცე და ნამდვილად შეურყეველი საფუძვლები გააჩნდათ.

1. ქრისტეანობა არის ჯვრისმტვირთველობისა და ღმერთკაცობის რელიგია. "ქრისტეანული მისტერიის ცენტრში დგას გოლგოთის ჯვარი და ღმრთის ძის, ქვეყნიერების მაცხოვრის, ჯვარზე ვნება და სიკვდილი. ღმრთის ძეში, ღვთაებრივ ადამიანში, ღმერთკაცში მოიაზრება მთელი კაცობრიობა, ადამიანთა მთელი სიმრავლე. კაცობრიობა არის ღმერთკაცობის ნაწილი; ქრისტეანობა არსებითად ანთროპოლოგიურია და ანთროპოცენტრული, მას ადამიანი გამოჰყავს წარმოუდგენელ, ზეციურ სიმაღლეზე.

წმიდა სამების მეორე პირი, ძე ღმრთისა, მოვიდა კაცის სახით. ამით ადამიანი დგას ყოფიერების ცენტრში, მასშია სამყაროს შექმნის მთელი აზრი და მიზანი. ეს ქრისტეანული მსოფლმხედველობა და აღმსარებლობა გამოიხატება სწორედ ორი თითით. ჯერ კიდევ წმ. კირილე იერუსალიმელი (IV ს.) ამბობდა: "ნუ შეგვრცხვება აღსარება ჯვარცმულისა, და გაბედულად ვქმნათ თითებით ბეჭედი ჯვარი". ანუ თითებით ვქმნათო აღსარება ჯვარცმულისა. სწორედ ჯვარცმულისა და არა სხვა ვინმესი.

ქრისტეანული აღმსარებლობის სათავეში დგას ძე კაცისა, რომელმაც ჯვარს მიამსჭვალა ჩვენი ცოდვები. როგორც წმ. პეტრე დამასკელი (VIII ს. სხვა მონაცემებით XII ს.) ბრძანებს: "ორი თითი და ერთი ხელი წამოაჩენენ ჩვენი ჯვარცმული უფლის, იესუ ქრისტეს ორ ბუნებას, ერთ იპოსტასში შეერთებულს" ("სათნოთმოყვარება"). ორ თითიან წყობაში საჩვენებელი თითი წარმოადგენს ქრისტეს კაცობრივი ბუნების, ხოლო მის გვერდით მყოფი საშუალო, ღმრთის ძის ღვთაებრივი ბუნების სიმბოლოს, თანაც, კატეხიზმური მოთხოვნით, ეს თითი უნდა იყოს ოდნავ მოხრილი, რაც აღნიშნავს, რომ: "უფალმა მოსდრიკა ზეცა და გარდამოხდა დედამიწაზე".

დანარჩენი თითები, ცერი და ბოლო ორი თითი, ერთმანეთთან შეერთებულია წმიდა სამების აღსარების ნიშნად.

როგორც ვხედავთ, ორი თითით პირჯვრისწერის წყობა მოიცავს ხუთივე თითს - წმიდა სამებისა და ქრისტეს ორბუნებოვნების აღსარების ნიშნად, მაგრამ თვით პირჯვრისწერისა და კურთხევის დროს მხოლოდ ორი თითი იდება შუბლზე, ჭიპზე, მარჯვენა მხარზე და შემდეგ მარცხენაზე. საღვთისმეტყველო და დოგმატური თვალსაზრისით, ორი თითი სრულიად მართლმადიდებლური აღმსარებლობის გამომხატველია. და რაც მთავარია, ის მკაფიოდ წარმოაჩენს ქრისტეანობის უმთავრეს არსს, კერძოდ: ღმერთკაცის ჯვარცმასა და მასთან ერთად მთელი კაცობრიობის ჯვარცმას. "ჩვენ ვქადაგებთ ჯვარცმულ ქრისტეს" (1 კორინთ. 1:23), - ბრძანებს წმ. მოციქული პავლე.

იგივეს ქადაგებს პირჯვრისწერის ორთითიანი წყობაც და სრულ თანხმობაშია სახარებასთან და მოციქულთა ქადაგებასთან.

სამთითიან წყობაში კი არ არის ეს ცენტრალური, ქრისტეანული აღმსარებლობა და არც ეს სამოციქულო ქადაგება. 1667 წლის მოსკოვის კრებამ დოგმად მიიღო: "პატიოსანი და ცხოველმყოფელი ჯვრის ნიშანი ვქმნათ მარჯვენა ხელის პირველი სამი თითით: დიდი თითი, საჩვენებელი და შუათითი შევკრათ ნიშნად მამისა და ძისა და წმიდისა სულისა, ხოლო ბოლო ორი - ნეკა და არათითი მოვკეცოთ, როგორც უქმი" (რუსულად ასეა: "Знамение честнаго и животворящаго креста творити на себе треми первыми персты десныя руки: палец глаголемый большой и иже близ его глаголемый указательный и средний слагати вкупе во имя Отца и Сына и Св. Духа, два же — глаголемый мизинец имети наклонены и праздны").

ამ დადგენილებაში, ღმრთის ძეზე, როგორც ღმერთკაცზე, როგორ იესუ ქრისტეზე, რომელიც ჯვარს ეცვა, ერთი სიტყვაც კი არ არის ნათქვამი. სამ თითში კი ქრისტეს ღმერთკაცობის არავითარი აღიარება არ არის. ეს არის ჯვრის ნიში ღმერთკაცის გარეშე, ქრისტე მაცხოვრის გარეშე. კრებაზე ისიც კი არ თქვეს, რომ ქრისტე, თავისი ორი ბუნებით, წმიდა სამებაში ყოფილიყო მოაზრებული.

როგორ შეეძლოთ იმდროინდელ ღვთისმოსავ ადამიანებს უარეყოთ ორი თითით პირჯვრისწერა - ჯვარცმული ქრისტეს ჭეშმარიტი ნიშანი და შეეცვალათ იმ ნიშნით, რომელში ღმრთის განკაცების სიმბოლო საერთოდ მოცემული არ არის და ასეთი, ქრისტესგან განძარცული სიმბოლოთი გამოესახათ ჯვრის ნიში?

აი ასე ეცმევა ჯვარს წმიდა სამება უქრისტეოდ, მისი კაცობრივი ბუნების გარეშე, ადამიანობის გარეშე. უკიდურეს შემთხვევაში, ამ ველურ ნიშანში, უარყოფილია ქრისტეანობის არსი, მისი გული, მისი ცენტრალური აზრი და მიზანი. სამი თითის მიღება მხოლოდ იმ შემთხვევაში მკვიდრდება, როდესაც არ გესმის ქრისტეანობის აზრი და მნიშვნელობა, ან კიდევ, როდესაც ამკვიდრებენ მას ძალდატანებით.

2. არც აღმოსავლელი პატრიარქებს, არც რომელიმე ავანტიურისტს, რომელიც მოსკოვში ჩამოდიოდა სხვადასხვა ქვეყნიდან იმ დროს და ერეოდა საეკლესიო საქმეებში, არ შეეძლო თუნდაც ერთი რომელიმე ავტორიტეტული წყაროთი დაესაბუთებინა ქრისტეს ეკლესიისთვის ასეთი უცხო წესი. კრებას შეეძლო დაემოწმებინა მხოლოდ სოფლის მცხოვრებლები. ვერაფერს იტყვი - ეს არის მეტად დემოკრატიული, შეიძლება ითქვას, პროლეტარული მოწმობა. მაგრამ ეკლესიის ცხოვრებაში მას არ შეიძლებოდა ჰქონოდა რაიმე ავტორიტეტული მნიშვნელობა, თანაც ეს იყო ტყუილი, რადგან იმდროინდელ რუსეთში, რომელიც გაქრისტიანების დღიდან პირჯვარს იწერდა ორი თითით, "все "мужие поселяне" были двоеперстниками".

სამი თითით პირჯვრისმაწერალთა ამ დაუსაბუთებელი ჩვეულების საპირისპიროდ და ორი თითით პირჯვრისწერის დასაცავად, ღვთისმოსავმა მღვდლებმა წარმოადგინეს საკმაოდ საფუძვლიანი და ავტორიტეტული წყაროები. წმ. კირილე იერუსალიმელისა და წმ. პეტრე დამასკელის ზემოთ დამოწმებული წყაროების გარდა ისინი იმოწმებდნენ წმ. მელეტი ანტიოქიელის (IVს), ნეტ. თეოდორიტე კვირელის (IV ს.), ღირ. მაქსიმე ბერძენისა (XVI ს.) და აღმოსავლეთის ეკლესიის მამათა გამონათქვამებს. შემდეგ იმოწმებდნენ რუსეთის ეკლესიის წმიდა მამებს, რომლებიც ყველანი, გამონაკლისის გარეშე, პირჯვარს იწერდნენ ორი თითით და 1551 წლის მთელს კრებას, რომელსაც ესწრებოდნენ ისეთი უდიდესი მამები, როგორებიც იყვნენ კრების თავმჯდომარე მაკარი (მოსკოვის მიტროპოლიტი), რომელსაც ისტორიკოსმა გოლუბინსკიმ "სახელგანთქმულთა შორის უდიდესი" უწოდა; ასევე, მოციქულთასწორნი გური და ბარსონუფი, ყაზანელი საკვირველთმოქმედნი; ფილიპე, შემდგომში მოსკოვის მიტროპოლიტი, იმ დროისთვის კი ჯერ კიდევ სოლოვეცის მონასტრის იღუმენი და მრავალი სხვა.

ასმუხლიანმა კრებამ არა მარტო დაადასტურა წმ. მელეტი ანტიოქიელისა და ნეტ. თეოდორიტეს მოწმობები, არამედ მიიღო კანონი, რომ ვინც არ დაიწერდა ჯვარს ორი თითით, ვითარ ქრისტე (იხ. კრების 31-ე თავი) ყოფილიყო შეჩვენებული. თანაც, უნდა ვიცოდეთ, რომ შეჩვენების ეს ფორმულა ნასესხები იყო ძველბერძნული კურთხევანიდან.

ორი თითით პირჯვრის მაწერალნი ეყრდნობოდნენ რუსეთის ყველა ღვთისმოსავ პატრიაქრს, რომელთა მიერ გამოცემულ წიგნებში დაკანონებულია და განმარტებულია პირჯვრისწერის ორთითიანი წყობა. შემდეგ მოდიოდა წმიდა ხატების უსასრულო მოწმობები, დაწყებული ყოვლადწმიდა ღვთისმშობლის ხატიდან, ღვთაებრივი ყრმით ხელში, რომელიც აკურთხებს ორი თითით და დაწერილია თვით ლუკა მახარობლის მიერ, მრავალი, სასწაულთმოქმედი ხატებით დამთავრებული, რომლებიც დაიწერა თვით რუსეთში.

როგორ შეეძლო რუსეთის ეკლესიას ყოველივე ამის შემდეგ დაეჯერებინა მოსკოვში სამათხოვროდ ჩამოსულ უცხოელებისა, რომელთა მტკიცებითაც ორი თითით პირჯვრისწერა თურმე იყო საშინელი სომხური ერესი? ამისი აღიარება იქნებოდა მთელი რუსეთის ეკლესიის ისტორიისა და მის წიაღში გაბრწყინვებულ წმინდანთა გმობის ტოლფასი. და არა მარტო რუსი წმინდანებისა, არამედ მოციქულებისა და თვით ქრისტესი, რომელიც ყველა ამ ხატებზე აკურთხებს ორი თითით.

არა, რუსეთის ღვთისმოსავ ეკლესიას არ შეეძლო ამაზე წასვლა, არ შეეძლო დაეგმო და ეკიცხა თავისი წმინდანები და ისტორია და მიჰყოლოდა მართლაცდა ერეტიკოსებისა და მგმობელების ტყუილს.

3. პირჯვრისსაწერი სამთითიანი წყობის გარეგნული სახეც კი ეზიზღებოდა ღვთისმოსავ რუს ხალხს. სამი თითი პეშვად არის შეკრული. ანუ ითხოვდნენ რათა საჩვენებელი და შუათითი მიდრეკილ ყოფილიყო ცერა თითთან. იმდროინდელ ნიკონიანურ წიგნებში პირჯვრისაწერი წყობა ასეც არის დასურათხატებული. ერთ ერთი რუსი მწერლის თქმით: "სამთითიან წყობაში ყველაფერი მოხრილია; ეს არის მონური ნიში" ("все в триперстии пригнуто, все согбенно; это какое-то робкое и рабское знамя").

და მართლაც, მან ნამდვილად მონობა მოუტანა ნიკონიანელთ: მათ თავიანთ ახალ ეკლესიაში დაკარგეს ყველა ის უფლება, რომელიც ეკუთვნის მართლმადიდებელ ხალხს და უსიტყვო მონებად გარდაიქცნენ. იტყვიან, რომ თითები მაინც სამების ნიშნად არისო შეკრული. მოსკოვის კრებათა და ამ კრებების ხელმძღვანელ ავანტიურისტ რეფორმატორთა წყევლა-კრულვები წარმოითქმებოდა სამების სახელით. თუმცა ამით მათ არ შემატებიათ არც მადლი და არც დამაჯერებლობა. პირიქით, - გახდა მკრეხელური და უკეთური.

მოხდა შემაძრწუნებელი რამ: ღმერთის სახელით ჩადენილ იქნა ყველაზე საშინელი და საძაგელი დანაშაული! წმ. იოანე ოქორპირი შენიშნავს, რომ წმიდა სამების სახელს იყენებენ ჯადოქრებიც და მოგვებიც, რის გამოც, მათი ქმედება ხდება უმეტესად დანაშაულებრივი და წყეული.

სამთითიან წყობას ხალხში სრულიად სამართლიანად პეშვს (რუს. щепоть) უწოდებენ. ის არანაირად არ ჰგავს ძლევის ბაირაღს; ეს არის ყოველდღიური, სამზარეულო დანიშნულებისთვის დამახასიათებელი ნიშანი და მისი აღმართვა, როგორც ქრისტეანობის ძლევამოსილი ნიშანი, როგორც ქრისტეანული აღმსარებლობის ბეჭედი, როგორც ქრისტეს ეშმაკსა და სიკვდილზე ძლევის სიმბოლო - მიუღებელია, რადგან ვერ არის ამ მოვლენათა გამომხატველი.

მაშინ როდესაც, ორთითიანი წყობა, თავისი გარეგნული სახით გამოხატავს ჯვრის ნიშნს, ერში მას პირდაპირ ჯვარს უწოდებენ. ორი აღმართული თითი ზეცად, ღმრთისკენ აღგვიტაცებს. ეს ჭეშმარიტად არის გამარჯვებისა და ძლევის სიმბოლო.

ღმერთკაცობა აქ ჭეშმარიტად და მკაფიოდ გამოისახება ორი თითით, რომელიც არის კაცობრიობის ღმერთთან შერიგების სიმბოლო. ლამაზად და მკაფიოდ არის გამოსახული აქ წმ. სამებაც: სამი თითი აჩვენებს მსოფლიო ჰორიზონტს, როგორც თვით მაცხოვარმა უთხრა თავის მოწაფეებს " წადით, დაიმოწაფეთ ყველა ხალხი და ნათელი ეცით მათ მამის და ძის და სული წმიდის სახელით" (მათე 28:19) და დაამატა: "და, აჰა, მე თქვენთანა ვარ დღემუდამ ვიღრე ქვეყნის დასასრულამდე. ამინ" (მათე 28:20). ორი თითით პირჯვრიწერის ორთითიან წყობაში არის ყველაფერი: წმიდა სამებაც და ქრისტეს ორბუნებოვნების აღსარებაც.

4. სამი თითით პირჯვრისწერა რუს ხალხს თავს მოახვიეს ძალდატანებით: ის გახდა მართლმადიდებელ ქრისტეანთა უსასტიკესი დევნულების სიმბოლო. მის გამო აწამებდნენ უამრავ ღვთისმოსავ და მართლმადიდებელ ადამიანს, კლავდნენ, ცოცხლად წვავდენ... მთელი ქვეყანა შეიღება წმიდა მოწამეთა სისხლით... რუსეთის მილიონობით საუკეთესო შვილი იდევნებოდა ამ სამთითიანი წყობის არმიღების გამო. ამიტომაც გახდა ის ასეთი სიძულვილის საგანი. მრავალი მას ანტიქრისტეს ბეჭედსაც უწოდებდა, რადგან მხოლოდ მისი მიღების შემდეგ შეეძლოთ რუსეთში მორწმუნე ადამიანებს ეცხოვრათ მეტ-ნაკლები სიმშვიდით. ხოლო ორი თითით პირჯვრისწერა კიდევ უფრო ძვირფასი გახდა ჭეშმარიტი მართლმადიდებლებისთვის, რადგან ისიც იდევნებოდა: ნიკონიანელი სატრაპები ძველმორწმუნეებს იჭერდნენ და ორ თითს, რომლითაც ისინი გამოხატავდნენ ქრისტეს ორბუნებოვნების აღსარებას, აჭრიდნენ. როგორი შეურაცხყოფა არ მიაყენეს ამ წყობას ნიკონიანელმა რეფორმატორებმა, რა არ უწოდეს მას, როგორი ანათემები და წყევლა-კრულვები არ შეუთვალეს... და დღემდე ასეა... დღემდე სძულთ მათ ორი თითით პირჯვრისწერა და ელოლიავებიან თავიანთ სამ თითს.

5. ოფიციალურმა ეკლსიამ გარდა სამი თითისა მიიღო კიდევ ე. წ. სახელობითი წყობა, სადაც თითები ისეა დალაგებული რომ თურმე გამოხატავს მაცხოვრის სახელის პირველ და ბოლო ასოებს IС XC. 1666 წელს კრებმის მიერ გამოცემულ წიგნში " Жезл" ("კვერთხი") ამტკიცებენ, რომ თურმე ასეთი კურთხევის წესი თვით ქრისტეს დაფუძნებია კურთხევისთვის; ამაღლების წინ მან თურმე ამ სახელობითი წყობით აკურთხა თავისი მოწაფეები; ანუ აღუმართავს საჩვენებელი თითი, რითაც მიუნიშნებია ასოზე I., შემდეგ მოუხრია საშუალო თითი, რათა ის დამსგავსებოდა C-ს; რითაც ამ ორი თითით თამოვიდა IC. ანუ ИСУС; ამის შემდეგ დიდი, ანუ ცერა თითი გადაუჯვარედინებია უსახელო, ანუ არათითზე, რათა გამოსულიყო ასო X, და ნეკა ისე მოუხრია, რომ მიეღო ასო C. და ეს ასე გამოდის სლავური და ბერძნული ანბანის მიხედვით. ყველა სხვა ენაზე, რომელთაც გააჩნიათ სხვა ალფავიტი, მაგალითად, ებრაელულად, არაბულად, ჩინურად, იაპონურად და სხვა, მაცხოვრის სახელს ვერავინ გამოსახავს თითების კომბინაციით.

იბადება კითხვა, რატომ დასჭირდა იესუ ქრისტეს, რომელმაც თავის მოწაფეები წარაგზავნა "ყველა ხალხის" გასაქრისტეანებლად, უპირველეს ყოვლისა კი ებრაელთა მოსაქცევად, ეკურთხებინა ისინი ბერძნული ან სლავური ანბანის მიხედვით, რომელიც, სხვათა შორის, იმ დროს გამოგონილიც კი არ იყო, - ამას წიგნი "Жезл" არ განმარტავს. მაგრამ იმ დროის განათლებული ადამიანებისთვის ნათელი იყო, რომ წიგნი "Жезл" ქრისტეზე ლაპარაკობს უაზრობას.

ამიტომაც, ეს ზღაპარი, რომელიც ნიკონის რეფორმის დროს დაამკვიდრეს ბერძენმა და რუსმა იერარქებმა, უსასტიკესი დევნულებისდა მიუხედავად, ჭეშმარიტი მართლმადიდებლების მიერ არასდროს ყოფილა შეწყნარებული. ღვთისმოსავი ქრისტეანები დარჩნენ ჭეშმარიტად ქრისტეს კურთხევის ერთგულნი, რომელიც გამოიხატება ორი თითით, რომელიც ყველა ეროვნებისთვის მისაღებია, საერთოა და გასაგებია ყველა ენისთვის.

ბადრი - ბევრი რომ არ ვიკამათოთ გეკითხები:

მე სამი თითით ვაღიარებ წმიდა სამებას. ორი მოხრილი თითით იესო ქრისტეს ორ ბუნებას. ასე ვიწერ პირჯვარს. ასე მასწავლა ეკლესიამ. ერეტიკოსი ვარ?

afxazi - (ციტატა) (ძველმართლმადიდებელი): კი, ცდები... იმიტომ, რომ მათაც დაარღვიეს პირჯვრისწერის წესები... მაგრამ სწორადაც რომ ჰქონდეთ, რა გასაკვირია, ეგ "ლათინური" წესი კი არ არის, ძველი, ქრისტეანული წესია. ბევრი რამ რომის ეკლესიასაც შემორჩა ძველი ქრისტეანობიდან, ამიტომ გარკვეულ საკითხებში თანხვედრა არ უნდა გაგვიკვირდეს.

ამისთვის კიდევ უკანასკნელი გაფრთხილება. ზოგს აქ გონია, რომ რადგან აზრის გამოთქმის უფლება აქვთ შეუძლიათ ყველაფერი თქვან. მოეშვი მსგავს ფრაზებს.

ძველმართლმადიდებელი - უკაცრავად, ვერ გავიგე რომელი ფრაზის გამო მაძლევ "უკანასკნელ" გაფრთხილებას? და პირველი ან მეორე გაფრთხილება როდის მაუწყეთ და რისთვის?თქვენ, ჩემთან პოლემიკას ვერ ერევით და გინდათ გამაგდოთ... ალბათ ასეა. არავისთვის არ მიმიყენებია არანაირი შეურაცხყოფა, რომ გაფრთხილება მეკუთვნოდეს. "ჩაციკლული" ხარო, "ჭედავო", და ამდაგვარი ეპითეტებით მე "მამკობენ" თქვენი მეგობრები და მე მაძლევთ გაფრთხილებას? სასაცილოა ჭეშმარიტად!

afxazi - (ციტატა) (ძველმართლმადიდებელი): თქვენ, ჩემთან პოლემიკას ვერ ერევით და გინდათ გამაგდოთ.

ნუ ჭეშმარიტების წინაშე უძლურები ვართ.

რა გინდა ეხლა მითხარი, მიწვევ?

ძველმართლმადიდებელი - არა ჩემო კეთილო, არ გიწვევ. საიდან მოიტანე? არავის არ ვიწვევ... უბრალოდ ვმსჯელობ და ვკამათობ და ასეთ შემთხვევაში მცირედი პრინციპულობა შეურაცხყოფად არ უნდა მიიღო. ღმერთმა ყველას უშველოს. იქნებ ვინმემ მაუწყოს, ვინც მოდერირებს ამ საიტს, რისთვის მაძლევენ გაფრთხილებას? რომელი ფრაზისთვის?

ბადრი - (ციტატა) (ძველმართლმადიდებელი): ამას თქვენ გასწავლიან თქვენი ვაიმოძღვრები... ისინი ყველაფერს გაამართლებენ, ოღონდ ფული გააკეთონ...

თქვენს მოძღვრებს არ შევხებივართ და ნურც ჩვენსას შეაგინებ. ჩვენი საუბარს რას მაგონებს იცი: ერთი და იგივე ხის სახელზე ორიკაცი რომ კამათობდეს და ერთი იძახდეს ამ ხეს ეკალი ქვია და მეორე აკაციაო. არადა ეკალიც და აკაციაც ერთიდაიგივე ხის სახელია. უბრალოდ ერთი უფრო შეწყნარებულია და მეორე არა.

afxazi - (ციტატა) (ძველმართლმადიდებელი): იქნებ ვინმემ მაუწყოს, ვინც მოდერირებს ამ საიტს, რისთვის მაძლევენ გაფრთხილებას? რომელი ფრაზისთვის?

ზემოთ მე დავწერე რომელი ფრაზებისთვის მოგეცი გაფრთხილება.

(ციტატა) (ძველმართლმადიდებელი): უბრალოდ ვმსჯელობ და ვკამათობ და ასეთ შემთხვევაში მცირედი პრინციპულობა შეურაცხყოფად არ უნდა მიიღო.

მსჯელობას არც მე ვეწინააღმდეგები, პირიქით, ჯანასღი მსჯელობა ეს მშვენიერია. მაგრამ როდესაც ეს მეორე მხარის დამცირების ხარჯზე ხდება, ის უკვე მსჯელობა არაა.

რა გამოდის ვინც სამი თითით იწერს პირჯვარს ყველა გზას აცდენილად გამოაცხადე და ესაა მსჯელობა?

სად დაგმო ეკლესიამ მანახე პირჯვრის გამოსახვის ეს სახე და ყველა ის ვინც ასე იწერს პირჯვარს და გავჩუმდები. ვგულისხმობ მსოფლიო კრების (რადგან ეკლესიის ხმას ის წარმოადგენს) დადგენილებას და არა რომელიმე პიროვნების ფრაზას, რომელიც შეიძლება დროის ან სხვა რამ მიზეზის გამოძახილი შეიძლება იყოს.

(ციტატა) (ბადრი): ძველმართლმადიდებელო, თქვენს მოძღვრებს არ შევხებივართ და ნურც ჩვენსას შეაგინებ.

ჩვენი საუბარს რას მაგონებს იცი: ერთი და იგივე ხის სახელზე ორიკაცი რომ კამათობდეს და ერთი იძახდეს ამ ხეს ეკალი ქვია და მეორე აკაციაო. არადა ეკალიც და აკაციაც ერთიდაიგივე ხის სახელია. უბრალოდ ერთი უფრო შეწყნარებულია და მეორე არა.

ძველმართლმადიდებელი - კეთილი, მაგრამ ამბაკუმი ჩვენი მოძღვარია და ნუ შეეხებით მაშინ...

ისე, არჩილ მინდიაშვილზე რომ ვთქვი სტალინის მეხოტბეა თქო, საწყენი რა გითხარი? მისი ქადაგება მოვისმინე ინტერნეტით და გამიკვირდა ისეთი რამეები ილაპარაკა იოსებ ბესარიონის ძეზე... რომ არ ელაპარაკნა და ცილი დამეწამებინა მაშინ ჰო, მაგრამ ილაპარაკა და მე რა შუაში ვარ?

მოვიტყუე?

ვინ გავლანძღე?

ციტატა(afxazi): ძველმართლმადიდებელო, ამისთვის გაფრთხილება. აქამდე საუბარი ნორმალურად მიდიოდა. გთხოვთ ნუ გადაზრდით ჩხუბში. ამისთვის კი მსგავს ფრაზებს მოერიდეთ.

ძველმართლმადიდებელი - უკაცრავად! დამავიწყდა თქვენს "მოედანზე" რომ ვთამაშობ!

ერთს კი გეტყვი, აფხაზ (სახელი გაქვს ჩემთვის ძალზედ საპატივცემო), მე ყველა მოძღვარი როდი ვიგულისხმე... არიან ისეთებიც, რომლებიც.... (უკვე ვთქვი და აღარ გავიმეორებ...).
ყველა წესიერ მოძღვარს მივესალმები. თქვენსასაც და ჩვენსასაც... ისე, კარგი იქნებოდა რომელიმე მათგანთან ფორუმში გასაუბრება...

(ციტატა) (ბადრი): ბევრი რომ არ ვიკამათოთ გეკითხები: მე სამი თითით ვაღიარებ წმიდა სამებას. ორი მოხრილი თითით იესო ქრისტეს ორ ბუნებას. ასე ვიწერ პირჯვარს. ასე მასწავლა ეკლესიამ. ერეტიკოსი ვარ?

ძველმართლმადიდებელი - ცოტა რბილად გეტყვი. სამი თითით პირჯვრისწერა არის არასწორი და დოგმატურად ცდომილი.

(ციტატა) (afxazi): ძველმართლმადიდებელო, ზემოთ მე დავწერე რომელი ფრაზებისთვის მოგეცი გაფრთხილება. მსჯელობას არც მე ვეწინააღმდეგები, პირიქით, ჯანასღი მსჯელობა ეს მშვენიერია. მაგრამ როდესაც ეს მეორე მხარის დამცირების ხარჯზე ხდება, ის უკვე მსჯელობა არაა. რა გამოდის ვინც სამი თითით იწერს პირჯვარს ყველა გზას აცდენილად გამოაცხადე და ესაა მსჯელობა? სად დაგმო ეკლესიამ მანახე პირჯვრის გამოსახვის ეს სახე და ყველა ის ვინც ასე იწერს პირჯვარს და გავჩუმდები. ვგულისხმობ მსოფლიო კრების (რადგან ეკლესიის ხმას ის წარმოადგენს) დადგენილებას და არა რომელიმე პიროვნების ფრაზას, რომელიც შეიძლება დროის ან სხვა რამ მიზეზის გამოძახილი შეიძლება იყოს.

ძველმართლმადიდებელი - თუ სამი თითით პირჯვრის მაწერალთ გზას აცდენილად რომ მივიჩნევ ეს ჩვენი პოზიციიდან ბუნებრივია. თქვენც ხომ ასეთებად მიიჩნევთ ძველმოწესეებს და ამბობთ, რომ ისინი არიან "სქიზმატიკოსები" და ა. შ. ჩემი დამოკიდებულება სამი თითით პირჯვრისწერისადმი გთხოვ პიროვნულზე არ გადაიტანო და არ იფიქრო, რომ პიროვნებებს ვეხები... მე ვეხები საეკლესიო ჩვეულებას, ეს არის (გარკვეულ ჩარჩოებში) სამეცნიერო-საღვთისმეტყველო დიალოგი და აქ რადიკალური აზრთა სხვაობა არ გულისხმობს პიროვნულ კრიტიკას.

რაც შეეხება იმას, რომ ეკლესიის ხმა მარტო მსოფლიო კრებაა, ვერ დაგეთანხმები. მაშინ მოგვიწევს მე და შენ ყველა იმ მწვალებლობის აღიარება (მ. შ. ლათინობისაც), რომელიც მსოფლიო კრებებს არ დაუგმიათ, რადგან გაჩნდნენ ბოლო, მეშივიდე კრების შემდეგ. სხვათა შორის, ლათინობის აპოლოგეტებს ზუსტად ეს არგუმენტი მოჰყავთ, "რომელმა მსოფლიო კრებამ დაგმო ლათინობა, რომ მწვალებლობად აცხადებთო".

კრებები კი მე დავიმოწმე. თუ გადახედავ ჩემს პასუხებს იქ იპოვი.

და ბოლოს, ერთგან უკვე დავწერე, რომ კრებითობის ყველაზე უდიდესი და სრული გამოხატულება არის თვით ეკლესია-თქო. ამიტომ, როდესაც მას მწვალებელთა (ამ შემთხვევაში მონოფიზიტთა) მიღბის წესში მოცემული აქვს თუ როგორ უნდა აღიარებდეს და იწერდეს პირჯვარს მართლმადიდებლობისკენ მოქცეული, არის სწორედ მსოფლიო, კრებითი ეკლესიის ხმა.

არ მეთანხმები?

sopo... - (ციტატა) (ძველმართლმადიდებელი): რაც შეეხება "საჩოთირო" საკითხებს: თქვენი "მართლმადიდებლური" ეკლესიები უფრო მეტია, ვიდრე ძველმართლმადიდებლური, ასე რომ, იქ საერთოდ გაუვალი უღრანი ტყეა. ამბაკუმს აღიარებს და პატივს სცემს ყველა ძველმართლმადიდებელი, თქვენი მოძღვრებივით (მაგალითად, არჩილ მინდიაშვილივით) სტალინის მეხოტბეები როდი არიან. იერარქიას კი ვინ მისცა უფლება რაც უნდა ის შეცვალოს და როდესაც უნდა მაშინ შეცვალოს. ამას თქვენ გასწავლიან თქვენი ვაიმოძღვრები... ისინი ყველაფერს გაამართლებენ, ოღონდ ფული გააკეთონ...

მოძღვრებს აყენებთ შეურაცხყოფას თან ყველას ვინც ასე ასწავლის, ეს შეურაცხყოფაზე მეტია, იცნობთ მაინც პატიოსან მოძღვრებს რომლებიც უმკაცრესად ცხოვრობენ და მრევლსაც ამას სთხოვენ, თუნდაც არჩილ მინდიაშვილის ცხოვრებას თუ იცნობთ ასეთი ღვაწლის ადამიანი ბევრი არვიცი, ამდენი კეთილი საქმე განცხადებული თუ ჩუმად აღსრულებული,
თქვენი არგუნეტები:

(ციტატა) (ძველმართლმადიდებელი): ჯერ კიდევ წმ. კირილე იერუსალიმელი (IV ს.) ამბობდა: "ნუ შეგვრცხვება აღსარება ჯვარცმულისა, და გაბედულად ვქმნათ თითებით ბეჭედი ჯვარი".

აქ ორ თითზე არ არის ლაპარაკი საერთოდ, ჯვრის გამოსახვაზეა.

(ციტატა) (ძველმართლმადიდებელი): როგორც წმ. პეტრე დამასკელი (VIII ს. სხვა მონაცემებით XII ს.) ბრძანებს: "ორი თითი და ერთი ხელი წამოაჩენენ ჩვენი ჯვარცმული უფლის, იესუ ქრისტეს ორ ბუნებას, ერთ იპოსტასში შეერთებულს" ("სათნოთმოყვარება").

ორი მოხრილი თითით იგივეს ვაკეთებთ დღეს, და სამი თითით პირჯვრის გადაწერის შეჩვენება თუ დაგმობა არ მომხდარა, ვერ ვხედავ ვერცერთი ფორმით გადაწერის ცდომილებას

ბადრი - (ციტატა) (ძველმართლმადიდებელი): ცოტა რბილად გეტყვი. სამი თითით პირჯვრისწერა არის არასწორი და დოგმატურად ცდომილი.

კერძოდ რომელ დოგმატს არღვევს? ხომ გითხარი რა აზრს ვდებ შიგნით? მესმის რომ შეიძლება რუსული ეკლესიის იერარქები სასტიკად მოგექცათ თავის დროზე, მაგრამ რეალურად მგონი სადავო არაფერი გვაქვს. შერიგების დროა.

(ციტატა) (sopo...): მოძღვრებს აყენებთ შეურაცხყოფას თან ყველას ვინც ასე ასწავლის, ეს შეურაცხყოფაზე მეტია, იცნობთ მაინც პატიოსან მოძღვრებს რომლებიც უმკაცრესად ცხოვრობენ და მრევლსაც ამას სთხოვენ, თუნდაც არჩილ მინდიაშვილის ცხოვრებას თუ იცნობთ ასეთი ღვაწლის ადამიანი ბევრი არვიცი, ამდენი კეთილი საქმე განცხადებული თუ ჩუმად აღსრულებული.

თქვენი არგუნეტები:

აქ ორ თითზე არ არის ლაპარაკი საერთოდ, ჯვრის გამოსახვაზეა. ორი მოხრილი თითით იგივეს ვაკეთებთ დღეს, და სამი თითით პირჯვრის გადაწერის შეჩვენება თუ დაგმობა არ მომხდარა, ვერ ვხედავ ვერცერთი ფორმით გადაწერის ცდომილებას.

ძველმართლმადიდებელი - არჩილ მინდიაშვილზე არ მინდა ვილაპარაკო. ისე, თუ აზრის გამოთქმის საშუალებას არ მომცემთ იმ მიზეზით, რომ შეურაცხყოფად მიგაჩნიათ, მაშინ უნდა გამარკვიოთ რას გულისხმობთ "შეურაცხყოფაში". მაგალითად, არჩილ მინდიაშვილს არ ვეთანხმები მთელ რიგ საკითხებში. რატომ არის ეს "შეურაცხყოფა"? რა შუაშია მისი მკაცრი ცხოვრება?
იცით როგორც ცხოვრობდა ამბაკუმი? იცით როგორ აწამეს და რისთვის?
არჩილ მინდიაშვილმა, მაგალითად, ამბაკუმს "ცრუამბაკუმი" უწოდა. აი ეს არის შეურაცხყოფა. მე კი ვთქვი, რომ სტალინის მეხოტბეა მინდიაშვილი-თქო. ეს შეურაცხყოფა არ არის. ეს მის ქადაგებაში მოვისმინე. უყვარს ამ კაცს სტალინი და სულაც არ მიაჩნია ჩემი სიტყვები შეურაცხყოფად. თქვენ რა გინდათ?

ეხლა ორიოდ სიტყვით წმ. კირილეზე. მისი სიტყვებში ლაპარაკია "თითებზე". ანუ წმ. კირილეს ამ გამონათქვამს ადარებენ წმ. იოანე ოქროპირის ნათქვამს, რომელიც ლაპარაკობს "თითზე". ეს კი ნიშნავს, რომ ან ორივე მამა ზოგადად ლაპარაკობდა პირჯვრისწერაზე თითბის წყობის დაკონკრეტების გარეშე, ან კიდევ ერთმანეთს ეწინააღმდეგეიბიან (რაც დაუშვებელია!) და ერთი ასწავლის "თითით" ჯვრის გამოსახვას, მეორე კი "თითებით".

ამ საკითხზე აქ დეტალურად არ შევჩერდები, რადგან უფრო დაწვრილებით ის განხილულია საიტზე: oldorthodox.ge/pirjvriscera

თქვენ ვერ ხედავთ სამი თითითი გადაწერის ცდომილებას, ჩვენ ვხედავთ და რა ვქნათ ახლა. მე ჩემი გითხარით და თქვენ როგორც გნებავთ ისე გადაიწერეთ.

საერთოდ, გთხოვთ ყველას, ჩემი შენიშვნები მიიღოთ "მოყვარეს პირში უძრახეს" პრინციპით და არა რაღაც მტრული გაგებით.

ერთხელ ვთქვი და კიდევ ვიტყვი: სიკეთე მსურს ყველასთვის და არა ბოროტი.

(ციტატა) (ბადრი): კერძოდ რომელ დოგმატს არღვევს? ხომ გითხარი რა აზრს ვდებ შიგნით? მესმის რომ შეიძლება რუსული ეკლესიის იერარქები სასტიკად მოგექცათ თავის დროზე, მაგრამ რეალურად მგონი სადავო არაფერი გვაქვს. შერიგების დროა.

ძველმართლმადიდებელი - დიდი ხანია შერიგების დროა, ამიტომაც ვმსჯელობთ...

დროა ასევე, შევისწავლოთ ის ლიტურგიკული საკითხები, რომელსაც ძველმართლმადიდებლები აყენებენ... აქ მარტო პირჯვრისწერის საკითხი როდია გასარკვევი... არის სხვა საკითხებიც...

ჩვენც გვსურს ერთიანი მართლმადიდებლობა იყოს საქართველოში, მაგრამ ისეთი არა როგორსაც ვხედავთ... და ვინმემ კიდევ შეურაცხყოფად არ ჩამითვალოს, გავჩუმდები...
ღმერთმა ყველას უშველოს!

ბადრი - სიყვარული ყოველივეს კურნავს. ცოტა თავმდაბლობა, ცოტა მორჩილება და მოგვარდება მაგ ამბები.

agmsarebeli - ,,წამოდგა დიდი მელეტი (წმინდა მელეტი ანტიოქიელი, IV საუკუნე) და გააცხადა საღვთისმეტყველო წესის მართებულობა.ჭეშმარიტება თითქოს სასწორით აწონა მან, არც მეტი უთქვამს, არც ნაკლები. ხალხი ფრიად გაეხმატკბილა მელეტის, ხოლო როდესაც სთხოვეს, რომ მოკლედ გადმოეცა მოძღვრება, აჩვენა მათ მელეტიმ სამი თითი, შემდგე კი ორი მოხარა, ერთი დატოვა და ღირსადსაქები ხმა გამოსცა: სამს შევიმეცნებთ, მაგრამ ვმსჯელობთ როგორც ერთის შესახებ " თეოდორიტე კვირელი, საეკლესიო ისტორია, წიგნი მეორე, თავი 31, ნაწ. II,პგ.81,სვ.1081 (ედიშერ ჭელიძე:,,ეკლესია-სძალი უფლისა"გვ,182).

პირველი არგუმენტი მოგიყვანე, გელოდები.

ბადრი - agmsarebeli გაიხარე! მომიწევს მაგ წიგნის შოვნა.

afxazi - თუმცა აქ მაინცდამაინც არ ჩანს სამი თითით პირჯვრის გადაწერის სახე.

agmsarebeli - ეს დასაწყისია, კიდე დავდებ მერე.

abo - (ციტატა) (ძველმართლმადიდებელი): არჩილ მინდიაშვილმა, მაგალითად, ამბაკუმს "ცრუამბაკუმი" უწოდა. აი ეს არის შეურაცხყოფა. მე კი ვთქვი, რომ სტალინის მეხოტბეა მინდიაშვილი-თქო. ეს შეურაცხყოფა არ არის.

მამა არჩილი ამას რომ ამბობს ამბაკუმზე ალბათ აქვს მაგის არგუმენტი, ის უარგუმენტოდ არ საუბრობს. ხოლო სტალინის მეხოტბე თუ არის ეს შეურაცყოფა ნამდვილად არ არის. ვინაიდან დრომ შეიძლება აჩვენოს რომ სტალინი ყველაფერში სწორად იქცეოდა, მითუმეტეს რომ იკვეთება მაგის საწყისიც. აქედან გამომდინარე შესაბამისად მამა არჩილიც სწორს ამბობდეს.

სხვათა შორის სტალინს ნათქვამი აქვს, უახლოეს ისტორიაში მე ნაგავს მომაყრიან, მაგრამ დადგება დრო და გაიგებენ სიმართლესო. ამიტომ ასე ხელაღებით ისეთ ბუმბერაზ და თუნდაც უარყოფით პოლ. მოღვაწეზე საუბარი ცოტა საფრთხილოა.

afxazi (დავით) სასაცილოა ამ თემაზე ამდენი კამათი. ჩვენ ვინ გვკითხავს ამ საკითხის გადაწყვეტას? რადგან ასეა მიღებული ამჟამად ეკლესიის მიერ ჩვენც ასევე მივიღოთ. ხოლო თუ ამის შეცვლის საჭიროება დადგფება, მაგასაც მოგვახსენებენ.

აბო.

damiane80 - ძველმართმადიდებელს რა მინდა ვკითხო, შენი პოზიცია მთლიანად რო გახდეს ცნობილი:

როგორც მივხვდი ამბობ, რომ 1667 წლის შემდეგ რუსეთში ცეცხლითა და მახვილით დამკვიდრდა სამი თითი პირჯვრის გადაწერის წესი.

1) საინტერესოა საქართველოში როგორ და როდის მოხდა ეს ყველაფერი შენი ვერსიით და 2) უფროს საინტერესოა სხვა ეკლესიებმა, რომლებზედაც გავლენა რუსეთის ეკლესიას და რუსულ პოლიტიკას ვერ ექნებოდა (ბერძნული და სხვ) როგორ და როდის შეიწყნარეს ეს წესი სამი თითით პირჯვრის გადაწერისა.

და ბოლოს ერთსაც ვიკითხავ, კი ვახსენე ზემოთ და იქნებ მიპასუხოთ ვინმემ: კათოლიკები როგორციწერენ პირჯვარს, თითების წყობას ვგულისხმობ? მე მგონი მაგათ აქვთ ზუსტად 2 თითი გაშლილი და 3 შეერთებული, თუ ვცდები?

(ციტატა) (ძველმართლმადიდებელი): მე ცხადად ვთქვი, რომ ორ თითიანი წყობით მართლმადიდებლურ ხატებზე გამოსახულნი არიან მაცხოვარი და წმინდანები. მგონი გაუგებრად არ დამიწერია... ასეთი ხატები კი საკმაოზედ მეტია; სანიმუშოდ შეგიძლიათ იხილოთ ჩვენს საიტზეც:

ხო ხატებს რაც შეეხება პმ-შიც მოგწერე და აქაც დავდეებ:

უუუძველესი ხატი მაცხოვრისა არის ანჩისხატის ხატი, რომელზედაც მაცხოვრის ხატი გამოსახული არ არის 2 თითი გაშლილი 3 ერთად (როგორც შენ ამბობ), არამედ ხატზე გამოსახულია მაცხოვრის სახელით მაკურთხებელი მარჯვენა, სადაც ცერა და არათითი არის შეერთებული, ხოლო სხვა თითები გაშლილი. იხ აქ:

http://www.orthodoxy.ge/khatebi/anchiskhati.htm

იგივე შეიძლება ითქვას მაცხოვრის ხატზე სვეტიცხოველის საკურთხეველში

ა ბატონო კიდებ მონრეალის ღთისმშობლი ხატი ყრმითურთ, დააკვირდით მაცხოვრის მაკურთხებელ მარჯვენას http://www.orthodoxy.ge/khatebi/skhvadaskhva/iveriismironmd.jpg

ეს წილკნის ღვისმშონლის ხატი მაცხოვართან ერთად:

http://www.orthodoxy.ge/khatebi/skhvadaskhva/cilknis.jpg

კანონისტი - (ციტატა) (ძველმართლმადიდებელი): ოფიციალურმა ეკლსიამ გარდა სამი თითისა მიიღო კიდევ ე. წ. სახელობითი წყობა, სადაც თითები ისეა დალაგებული რომ თურმე გამოხატავს მაცხოვრის სახელის პირველ და ბოლო ასოებს IС XC. 1666 წელს კრებმის მიერ გამოცემულ წიგნში " Жезл" ("კვერთხი") ამტკიცებენ, რომ თურმე ასეთი კურთხევის წესი თვით ქრისტეს დაფუძნებია კურთხევისთვის; ამაღლების წინ მან თურმე ამ სახელობითი წყობით აკურთხა თავისი მოწაფეები; ანუ აღუმართავს საჩვენებელი თითი, რითაც მიუნიშნებია ასოზე I., შემდეგ მოუხრია საშუალო თითი, რათა ის დამსგავსებოდა C-ს; რითაც ამ ორი თითით თამოვიდა IC. ანუ ИСУС; ამის შემდეგ დიდი, ანუ ცერა თითი გადაუჯვარედინებია უსახელო, ანუ არათითზე, რათა გამოსულიყო ასო X, და ნეკა ისე მოუხრია, რომ მიეღო ასო C. და ეს ასე გამოდის სლავური და ბერძნული ანბანის მიხედვით. ყველა სხვა ენაზე, რომელთაც გააჩნიათ სხვა ალფავიტი, მაგალითად, ებრაელულად, არაბულად, ჩინურად, იაპონურად და სხვა, მაცხოვრის სახელს ვერავინ გამოსახავს თითების კომბინაციით.

მაპატიე, მაგრამ უსუსური არგუმენტია.

მაცხოვრისთვის ყველა ენა ერთნაირად ახლო და საყვარელია, როგორც ბერძნული, ებრაული და ლათინური, ისე მონღოლური და პუშტუ.

მაგრამ რაც შეეხება ბერძნულ ენას, მისი პრივილეგია ახალი აღთქმის ეკლესიაში წმინდა წერილით და ეკლესიის პირველივე საუკუნეებიდანვე არის დადასტურებული:

1. მაცხოვარი სახარებაში ბრძანებს: "იოტიც ან ერთი წერტილიც არ გადავა რჯულისაგან, ვიდრე ყოველივე არ აღსრულდება..." (მთ. 5; 17)

რა არის იოტა? ბერძნული ანბანის ყველაზე პატარა ასო. რატომ მოიყვანა მაცხოვარმა შედარება იმ ასოსთან, რომელიც შეიძლებოდა არ სცოდნოდა ქართველს, სომეხს, თრაკიელს, ალბანელს და უპირველესად – ებრაელს?

2. რატომ ვეძახით ყველა ქრისტიანი კაცთა საცხოვნებლად მოსულ ძე ღმრთისას მასზე არსებული ღვთივცხებულობის (ჰა-მეშიახოთ) ბერძნულ თარგმანს – ქრისტეს?

3. რატომ ვეძახით ყველა ქრისტიანი მოციქულთა თავს – სიმონს მისთვის მაცხოვრის მიერ შერქმეული მეტსახელის (კეффა) ბერძნულ თარგმანს – პეტრეს?

4. რატომ დაუშვა მაცხოვარმა, რომ მიუხედავად იმისა, რომ სულთმოფენობის დღეს მოციქულები სხვადასხვა ენებზე ალაპარაკდნენ, ახალი აღთქმის წმინდა წერილი პრაქტიკულად მხოლოდ ერთ – ბერძნულ ენაზე დაწერილიყო?

5. რას ნიშნავს ის, რომ ქრისტეს შობამდე საუკუნეებით ადრეც ბერძნულ ენას ჰქონდა ასო Χ, ნიშნად დამარხული საიდუმლოსი ჯვარზე გაკრული ქრისტესი?

6. რატომ არის დადგენილი, რომ მაცხოვრის ყველა ხატს, განურჩევლად ერისა, ეროვნებისა და ეკლესიისა, შარავანდედში უნდა ჰქონდეს გამოსახული ჯვარი და მასზე მხოლოდ ბერძნულენოვანი წარწერა – Ο ΩΝ – ანუ მარადმყოფი?

ამიტომ, ტყუილად ნუ გიკვირს, ჩემო მეგობარო, რომ სასულიერო პირები ეროვნების მიუხედავად, ბერძნულ ანბანზე გამოსახავენ მაცხოვრის სახელს.

sopo... - (ციტატა) (ძველმართლმადიდებელი): არჩილ მინდიაშვილზე არ მინდა ვილაპარაკო. ისე, თუ აზრის გამოთქმის საშუალებას არ მომცემთ იმ მიზეზით, რომ შეურაცხყოფად მიგაჩნიათ, მაშინ უნდა გამარკვიოთ რას გულისხმობთ "შეურაცხყოფაში". მაგალითად, არჩილ მინდიაშვილს არ ვეთანხმები მთელ რიგ საკითხებში. რატომ არის ეს "შეურაცხყოფა"? რა შუაშია მისი მკაცრი ცხოვრება? იცით როგორც ცხოვრობდა ამბაკუმი? იცით როგორ აწამეს და რისთვის? არჩილ მინდიაშვილმა, მაგალითად, ამბაკუმს "ცრუამბაკუმი" უწოდა. აი ეს არის შეურაცხყოფა. მე კი ვთქვი, რომ სტალინის მეხოტბეა მინდიაშვილი-თქო. ეს შეურაცხყოფა არ არის. ეს მის ქადაგებაში მოვისმინე. უყვარს ამ კაცს სტალინი და სულაც არ მიაჩნია ჩემი სიტყვები შეურაცხყოფად. თქვენ რა გინდათ?

შეურაცხყოფაში ვიგულისხმე მათი ვაიმოძღვრებად მოხსენება და ანგარებაში დადანაშაულება.

(ციტატა) (ძველმართლმადიდებელი): ერთხელ ვთქვი და კიდევ ვიტყვი: სიკეთე მსურს ყველასთვის და არა ბოროტი. დიდი ხანია შერიგების დროა, ამიტომაც ვმსჯელობთ...

ეს ძალიან კარგი აზრია, უბრალოდ ამისთვის რომელიმე მხარე რეალურ ნაბიჯებს თუ დგამს.

damiane80 - ვეთანხმები სრულად კანონისტს და მისივე ძველ პოსტს ვდებ დაახლოებით 2 წლის წინანდელს:

"საინტერესო რაღაც აღმოვაჩინე. აი, როგორ განმარტავს პირჯვრის წერის მიმართულებას რომის პაპი ინოკენტი III (1198–1216):

პირჯვარს ვიწერთ სამი თითით, რომელიც შეერთებულად გამოხატავს ჩვენს აღსარებას წმინდა სამებისადმი... და როგორ კეთდება იგი: ზემოდან ქვემოთ და მარჯვნიდან მარცხნივ, რამეთუ ქრისტე ზეცით ქვეყნად გარდამოხდა და გაიარა მან მართალ იუდეველთაგან (მარჯვენა) წარმართებამდე (მარცხნივ).

სხვები კი, აკეთებენ პირიქით, მარცხნიდან მარჯვნივ, რამეთუ ჩვენ ცოდვიდან უნდა გადავინაცვლოთ დიდებაში, როგორც ქრისტე შთახდა ქვესკნელში და ჯოჯოხეთიდან (მარცხნივ) აღვიდა სამოთხეში (მარჯვნივ).

[ზოგი მღვდელი] აკეთებს ასე და ჯვარს თვითონ და ხალხი გამოსახავს ერთნაირად. თქვენ ეს შეგიძლიათ იოლად შენიშნოთ - მღვდელი რომელიც პირით ხალხს შეცქერის, ჯვარს სახავს მარცხნიდან მარჯვნივ" http://en.wikipedia.org/wiki/Sign_of_the_Cross.

ყურადღება მიაქციეთ წლებს ანუ საუბარია მე-12 საუკუნეში 3 თითი პირჯვრის წერის წესის არსებობაზე

ახლა არ დაიწყოთ ეგ პაპიაო და ასე შემდეგ... აქ მნიშვნელოვანია, რომ 1667 წელს არ დაწყებულა ყველაფერი, როგორც ძველმართმადიდებელი გადმოგვცემს. ცოტა ღრმად უნდა ისტორიულ ფაქტებს შესწავლა როგორც ჩანს.

***

damiane80 - ხოო აქვე ობიექტურობისათვის რა ვიპოვე ვიკიპედიაში: "Двуперстие было официально осуждено в Московской Церкви на Московских Соборах в 1660-е[3]; на Поместном Соборе РПЦ 1971 года все дониконовские русские обряды, включая двоеперстное крестное знамение, были признаны легитимными". ანუ რუსეთის მართლმადიდებლურმა ეკლესიამ 2 თითით პირჯვრის გადაწერა, ისევე როგორც სამი სწორად ჩათვალაო აი ლინკიც:

http://ru.wikipedia.org/wiki/крестное_знамение

ასევე აქვე იღუმენი კირილის სტატიაც: "Пора бы возвращаться к нашему исконному двоеперстному крестному знамению"

http://www.portal-credo.ru/site/?act=news&id=70214

თუ ვინმემ იცით 1971 წლის გადაწყვეტილების შესახებ იქნებ დაადასტუროთ ან პირიქით...ამას იმოწმებს ძველმართლადიდებელიც: (ციტატა): "1971 წელს, რუსეთის ადგილობრივმა კრებამ სცნო ძველი წესების მაცხოვნებლობა (სხვათა შორის, ამ კრებას ესწრებოდა საქართველოს ოფიციალური ეკლესიის დღევანდელი პატრიარქი ილია II-ც). კრება მოეწყო რუსეთის პატრიარქის პიმენის დროს (თუ არ ვცდები პიმენ II)".

კანონისტ შენ ხომ არ იცი რამე?

Νικόλαος - (ციტატა) (ძველმართლმადიდებელი): ახალმოწესეთა ეკლესია, თავის საეკლესიო გამოცემებში, მ. შ. ღვთის სჯულის სახელმძღვანელოებში, დღემდე ამტკიცებს, რომ ორი თითით პირჯვრისწერა არის სომხური, მწვალებლური ჩვეულება, ხოლო სამი თითით პირჯვრისწერა - სამოციქულო გადმოცემა. ისეთ საღვთისმსახურებო წიგნში, როგორიცაა "წმიდა დიმიტრის, როსტოვის მიტროპოლიტის აკაფისტო", "მართლმადიდებელი" ეკლესია ღმრთის წინაშე ჯერაც აღიარებს, რომ ძველმართლმადიდებლური წესები, მათ შორის ორი თითით პირჯვრისწერა, არის მწვალებლური შინაარსისა და წარმოშობის, და მომდინარეობს ბუნებაში არ არსებული ვინმე მწვალებელ მარტინე სომხისგან.

მტკნარი სიცრუეა! ეს დაშვებულია და არვინ კრძალავს. თანაც ეს მიღებულია რუსულ ეკლესიაში, (და არა მარტო) რომელსაც ბევრი ძველმართლმადიდებლური ეკლესია შეუერთდა და არ აძალებენ სამი თითით პირჯვრისწერას.

თანაც ჩვენი სასულიერო პირები ორი თითითაც გვლოცავენ და თან ბევრ ხატზე ორი თითია გამოსახული.



სურ. 3

(ციტატა) (ძველმართლმადიდებელი): ამ დადგენილებაში, ღმრთის ძეზე, როგორც ღმერთკაცზე, როგორ იესუ ქრისტეზე, რომელიც ჯვარს ეცვა, ერთი სიტყვაც კი არ არის ნათქვამი. სამ თითში კი ქრისტეს ღმერთკაცობის არავითარი აღიარება არ არის. ეს არის ჯვრის ნიში ღმერთკაცის გარეშე, ქრისტე მაცხოვრის გარეშე. კრებაზე ისიც კი არ თქვეს, რომ ქრისტე, თავისი ორი ბუნებით, წმიდა სამებაში ყოფილიყო მოაზრებული.

კარგი რა, რამდენჯერ უნდა ვთქვათ რო აქ არის ქრისტეს ორი ბუნებაც, ეს ისეთივე ადვილად შესამჩნევია როგორც იმის შემჩნევა რომ მონოფიზიტური დატვირთვა არ აქვს. თან ზემოთ დაწერილი ტყუილის შემდეგ ეს არგუმენტიც საეჭვოა არის თუ არა სწორი კრებაზე რა არ თქვეს. და ვინც აკრძალა და დევნა დაუწყო მეძველწესეებს, ეგ მაგის დანაშაულია. და თუ წმინდა სამებას ვაღიარებთ, ძე ღვთისას არ ვაღიარებთ? რომ არაფერი ვთქვათ ორ მოხრილ თითზე? ანუ შეიძლება ადამიანი წმინდა სამებას ძე ღვთისას გარეშე აღიარებდეს?

ძველმართლმადიდებელი - (ციტატა) (agmsarebeli): "წამოდგა დიდი მელეტი (წმინდა მელეტი ანტიოქიელი, IV საუკუნე) და გააცხადა საღვთისმეტყველო წესის მართებულობა. ჭეშმარიტება თითქოს სასწორით აწონა მან, არც მეტი უთქვამს, არც ნაკლები. ხალხი ფრიად გაეხმატკბილა მელეტის, ხოლო როდესაც სთხოვეს, რომ მოკლედ გადმოეცა მოძღვრება, აჩვენა მათ მელეტიმ სამი თითი, შემდგე კი ორი მოხარა, ერთი დატოვა და ღირსადსაქები ხმა გამოსცა: სამს შევიმეცნებთ, მაგრამ ვმსჯელობთ როგორც ერთის შესახებ " თეოდორიტე კვირელი, საეკლესიო ისტორია, წიგნი მეორე, თავი 31, ნაწ. II,პგ.81,სვ.1081 (ედიშერ ჭელიძე: "ეკლესია-სძალი უფლისა". გვ,182).

პირველი არგუმენტი მოგიყვანე, გელოდები.

და რისი "არგუმენტია" ეს, პირჯვრისწერის თუ კურთხევის? თქვენთან ხომ ერთიც და მეორეც სხვადასხვანაირად სრულდება? მე კი გეტყვი, რომ შენს მიერ დამოწმებული მაგალითი არცე ერთისთვის გამოგადგება და არც მეორისთვის.

ამისთვის მოტანილი მაგალითი განვიხილოთ დაკვირვებით: "მელეტის სთხოვეს მოკლედ გადმოეცა მოძღვრება" (ანუ მას პირჯვრისწერის ან კურთხევის გასაცემი წყობის კომბინაციის ჩვენება კი არ სთხოვეს, არამედ მართლმადიდებლური მოძღვრების გადმოცემა ღმრთის შესახებ) და როგორ შეასწავლა მელეტიმ ხალხს წმიდა სამების დოგმატი?

"აჩვენა მათ მელეტიმ სამი თითი, შემდგე კი ორი მოხარა, ერთი დატოვა" და ბრძანა: "სამს შევიმეცნებთ, მაგრამ ვმსჯელობთ როგორც ერთის შესახებ ".

სად არის აქ სამი თითით პირჯვრისწერის ჩვეულების სწავლება? მელეტიმ გადაიწერა პირჯვარი ან სამი ან ერთი თითით? რომელი სამი თითი აღმართა და რომელი ორი მოხარა? და რა კავშირშია ან აღმართული სამი თითი ან დატოვებული ერთი პირჯვრისწერასთან?

ედიშერ ჭელიძე ისეთ მაგალითებს აკავშირებს პირჯვრისწერას, რასაც სინამდვილეში მასთან არავითარი კავშირი არა აქვს. ეს დასტურდება თუნდაც მის მიერ, ხსენებულ წიგნში წმ. ბარბარეს მაგალითის მოტანით. ამჯერად ამ მაგალითზე არ დავკონკრეტდები, ვგონებ, შენ ის მომდევნო არგუმენტად გაქვს გადანახული... კეთილი და პატიოსანი, ჩვენ მელეტის შემთხვევას მივხედოთ.

ედ. ჭელიძეს იქვე მოჰყავს სხვა მოწმობა იმავე მელეტის შესახებ, კერძოდ:

ედ.ჭელიძე წერს: "ახლა მოვუსმინოთ V-ს-ის სახელგანთქმულ ისტორიკოსს სოზომენეს: მელეტიმ "დაუფარავად გააცხადა, რომ ძეს ჰქონდა იგივე არსება, რაც მამას. ამბობენ, რომ იმ დროს, როდესაც მელეტის ჯერ კიდევ არ დაემთავრებინა სიტყვა, მაშინდელი ეკლესიის არქიდიაკონი მიეჭრა მას, ხელი მიაფარა და დაუხშო პირი, ხოლო მელეტიმ სიტყვაზე უცხადესად ხელით გამოთქვა თავისი აზრი, გაშალა და გამოაჩინა მან ჯერ სამი თითი, შემდეგ მოკეცა ისინი და აღმართა ერთი" (სოზომენე, საეკლესიო-ისტორია, წიგნი IV, თავი 28, იხ. პგ. 67, სვ. 1024. ედ. ჭელიძე. "ეკლესია - სძალი უფლისა". თბილისი. "მეცნიერება". 1990 წ. გვ. 183).

მოტანილი ადგილიდან ცხადზე უცხადესად ნათელყოფილია, რომ მელეტის დაუშალეს რა ქადაგება წმიდა სამების პირთა ერთარსობის შესახებ და დაუხშეს რა პირი, საქადაგებლად, აღმართა თითები და მათით გამოხატა ის, რის თქმასაც აპირებდა, რომ ეცლიათ.

სად არის აქ თქვენთვის სასურველი პირჯვრისსაწერი სამი თითი? ის, რომ სამი თითი აღმართა (ისევე, როგორც ერთი თითი) სრულიადაც არ ნიშნავს, რომ პირჯვრის გადასაწერად აღმართა ისინი. მოცემული შემთხვევის გადმოცემა, როგორც თეოდორიტესთან, ასევე სოზომენესთან (ჭელიძის წიგნის მიხედვით) ცხადყოფს, რომ მას სხვა განზრახვა ჰქონდა, ვიდრე პირჯვრის საწერი ან კურთხევის გასაცემი წყობის ჩვენება.

მაგრამ, ეს კიდევ არაფერი. სულ სხვაგვარად არის გადმოცემული ეს შემთხვევა მოსკოვის 1551 წლის "ასმუხლიან" კრებაზე. მინდა აღვნიშნო, რომ ამ კრებას თავმჯდომარეობდა უგანათლებულესი მიტროპოლიტი მაკარი (წინათ პოსტებში ფილარეტი დავწერე. მომიტევეთ, შემეშალა), ცნობილი "დიდი საკითხავი თვენის" შემდგენელი. კრებას ასევე ესწრებოდნენ ყველასთვის ცნობილი წმინდანები გური და ბარსონუფი ყაზანელი საკვირველთმოქმედნი, აკაკი ტვერელი, ფილიპე, მოსკოვის მომავალი მიტროპოლიტი და წმ. მღვდელმოწამე.

აი, როგორ გადმოსცემს "ასმუხლიანი" კრება მელეტის ამბავს: "Так же и Мелетий севастийский и Феодорит научают нас, и инде речено бысть. Мелетий сей, севастийский епископ, житием и словом славен зело. Безчиния же ради сущих под руку его отрекся епискупъи и бысть в безмолвии. Тогда еретицы, мневше яко мудрствует с ними Мелетий, просиша его у царя. До будет патриярх, еже и бысть. И посем вывшу собору о вере единосущества и арияном инако глаголющим, Мелетий же божественного правила показа явление. Людем же просящим скорое учение от бога показати, он же показа персты той во Отец и Сын и святый Дух, и не бысть знамения. По сем же Мелетий два совокупль, а три пригну и благослови люди. И изыде от него яко огнь молнии, достохвальный он испусти глас. Трие убо разумеем о едином же беседуем, и тако посрами еретики. И посем в Константин град прииде, от великого царя Феодосия зело почтен бысть святый. Сице благословити рукою и креститися. Три персты равны имети вкупе по образу троическому: бог Отец, бог Сын, бог святый Дух. Не три бози, но един бог в троицы. Имены разделяется, а божество едино" (Стоглав, гл. 31) (http://kopajglubze.boom.ru/stoglav/stoglav_text.html).

აქ ნათქვამია, თუ როგორ აკურთხა მელეტიმ შეკრებილი ხალხი. ჭელიძის მიერ მოტანილ მაგალითებში არც პირჯვრისწერაზეა ლაპარაკი და არც კურთხევაზე. აქედან, არავითარი საფუძველი არ არსებობს ჭელიძისეული მაგალითებიდან გამოვიყვანოთ ის აზრი, თითქოსდა პირჯვარი უნდა დავიწეროთ ერთი ან სამი თითით. "ასმუხლიანი"კრების მოწმობით კი მელეტიმ აჩვენა როგორ უნდა ვაღიაროთ სამების ერთობა და როგორ ქრისტეს ორბუნებოვნება, შეაერთა ორი თითი, სამი მოხარა და მით აკურთხა შეკრებილი ერი. აქედან, გვაქვს უფლება ვამტკიცოთ, რომ მელეტიმ აჩვენა კურთხევისა და პირჯვრისწერის წესი.

ყველაზე საინტერესო კი ის არის, რომ ზუსტად ასეა აღწერილი ეს შემთხვევა საპატრიარქოს ცნობილ გამოცემაში "ჯვარი ვაზისა". აქ ვკითხულობთ: "II მსოფლიო კრებაზე არიანელთა სამხილებლად წმ. მელეტის სთხოვეს ჩამოეყალიბებინა სწორი სწავლება ყოვლადწმიდა სამების შესახებ. მღვდელმსახური წამოდგა, აღმართა მარჯვენა, შეაერთა სამი თითი (სამების პირთა აღსანიშნავად), შემართა დარჩენილი ორი თითი, ერთი მათგანი მოხარა და ამგვარად აკურთხა შეკრებილნი" (გ. აროშვილი. "დოგმატი ყოვლადწმიდა სამების შესახებ". "ჯვარი ვაზისა". 1993 წ. # 1).

ყოველგვარი გაუგებრობისა და ყალბი კომენტარების თავიდან ასაცილებლად, მოდი, სიტყვასიტყვით განვიხილოთ ეს ცნობაც:

1) "აღმართა მარჯვენა", რადგან პირჯვარს ვიწერთ და ვაკურთხებთ მარჯვენა ხელით.

2) "შეაერთა სამი თითი". რომელი სამი თითი? რა თქმა უნდა ცერი, ნეკა და არათითი, რამეთუ წინააღმდეგ შემთხვევაში მომდევნო წინადადებას აზრი ეკარგება.

3) "შემართა დარჩენილი ორი თითი და ერთი მოხარა" (ასე ვაკეთებთ ჩვენც, ძველმართლმადიდებლები - ძვმ.). ცხადია, თქვენებურ სამთითიან წყობაზე რომ იყოს ლაპარაკი, სადაც შეერთებულია პირველი სამი თითი და მოკეცილია ბოლო ორი თითი, "შემართა ორი თითიო" არ იტყოდნენ (მოკეცაო იტყოდნენ). თანაც სამი თითით კურთხევის პრაქტიკა თქვენს ეკლესიაში არასოდეს ყოფილა.

საღმრთო მადლმა ნათელყო მელეტისეული წესის (ანუ ორი თითით კურთხევისა და პირჯვრისწერის) მართლმადიდებლურობა იმით, რომ ამ დროს წმინდანის თითებიდან თურმე ცეცხლმა გამოკვესა!

ეს რაც შეეხება წმ. მელეტის მაგალითს.

ახლა მეც მაქვს შენთან შეკითხვა:

თქვენი ეკლესია აღიარებს თუ არა მონოფიზიტებს მწვალებლებად? თუ აღიარებს, ცნობს თუ არა მართლმადიდებლობისკენ მონოფიზიტთა მოქცევის შემთხვევისთვის ძველ კურთხევანებში არსებულ მიღების წესს (ეს წესი თავიდან ბოლომდე, ძველი ქართულით გადმოცემულია მ. რაფავას სტატიაში: "უცნობი ავტორის ანტიმონოფიზიტური ტრაქტატი". მაცნე. ენისა და ლიტერატურის სერია. 1975 წ. #1)?

მონოფიზიტთა მიღების ამ უძველეს ძველბერძნულ ტექსტში, რომელიც უთარგმნია არსენ იყალთოელს და მოგვიანებით ასმუხლიანი კრების მამებსაც, მოიპოვება მუხლი, მონოფიზიტური სწავლების გამომხატველი ერთთითიანი პირჯვრისწერის შეჩვენების ფორმულა: "ვინცა ვინ არა დასწერდეს ჯვარსა ორითა თითითა, შეჩუენება".

აღიარებთ თუ არა ამ ფორმულას მონოფიზიტთა სამხილებლად? და არის თუ არა ის თქვენს დღევანდელ კურთხევანებში?

ჯერ ამაზე მიპასუხეთ და დანარჩენზე მერე ვილაპარაკოთ.

შენს არგუმენტებს მე არ გავექცევი. ყველაფერზე გაგცემთ პასუხს, მაგრამ მოვითხოვ ჩემი შეკითხვის დაკმაყოფილებას. ცალ კარში ხომ არ ვითამაშებთ?

(ციტატა) (afxazi): agmsarebeli, აქ მაინცდამაინც არ ჩანს სამი თითით პირჯვრის გადაწერის სახე.

ძველმართლმადიდებელი - ჭეშმარიტად!

(ციტატა) (abo): მამა არჩილი ამას რომ ამბობს ამბაკუმზე ალბათ აქვს მაგის არგუმენტი, ის უარგუმენტოდ არ საუბრობს. ხოლო სტალინის მეხოტბე თუ არის ეს შეურაცყოფა ნამდვილად არ არის. ვინაიდან დრომ შეიძლება აჩვენოს რომ სტალინი ყველაფერში სწორად იქცეოდა, მითუმეტეს რომ იკვეთება მაგის საწყისიც. აქედან გამომდინარე შესაბამისად მამა არჩილიც სწორს ამბობდეს. სხვათა შორის სტალინს ნათქვამი აქვს, უახლოეს ისტორიაში მე ნაგავს მომაყრიან, მაგრამ დადგება დრო და გაიგებენ სიმართლესო. ამიტომ ასე ხელაღებით ისეთ ბუმბერაზ და თუნდაც უარყოფით პოლ. მოღვაწეზე საუბარი ცოტა საფრთხილოა. სასაცილოა ამ თემაზე ამდენი კამათი. ჩვენ ვინ გვკითხავს ამ საკითხის გადაწყვეტას? რადგან ასეა მიღებული ამჟამად ეკლესიის მიერ ჩვენც ასევე მივიღოთ. ხოლო თუ ამის შეცვლის საჭიროება დადგფება, მაგასაც მოგვახსენებენ. აბო.

ძველმართლმადიდებელი: სამწუხაროა, რომ ამდენი ბოროტების მიუხედავად, მხოლოდ იმიტომ, რომ ამას ერთი მოძღვარი ლაპარაკობს, სტალინის პიროვნების უარყოფითად შეფასება საფრთხილოდ მიგაჩნია. რა არის საფრთხილო? სტალინის ძაგება? დეკანოზ ამბაკუმის გინება, მისი ლანძღვა, "ცრუდ" მოხსენიება, დეკანოზისა, რომელმაც, როგორც დღეს გაარკვია თქვენმა ეკლესიამ, თურმე სრულიად უდანაშაულოდ დაუსჯიათ, და რასაც იცავდა, ჭეშმარიტი მართლმადიდებლობა ყოფილა, საამაყო საქმეა?

და რატომ? მინდიაშვილმა იცის რას ლაპარაკობს და იმიტომ? დარწმუნებული ვარ რომ არ იცის. მინდიაშვილი არის უმძიმეს ხიბლში და ამ ადამიანს მგონი შველა სჭირდება. ხიბლი არის უმძიმესი სულიერი დაავადება და ადვილად როდი იკურნება. ხოლო თქვენი პოზიცია არის ჩვეულებრივი ფანატიზმი.

ანგარიშმიუცემელი ფანატიზმი.

სტალინი არის ჩამოყალიბებული ბოროტება და თუ გინდათ ხუთივე გაფრთხილება ერთდროულად მომეცით.

რას ელოდებით მომავალში? სტალინის გაცოცხლებას ხომ არა?

(ციტატა) (damiane80): ხო ხატებს რაც შეეხება პმ-შიც მოგწერე და აქაც დავდებ: უუუძველესი ხატი მაცხოვრისა არის ანჩისხატის ხატი, რომელზედაც მაცხოვრის ხატი გამოსახული არ არის 2 თითი გაშლილი 3 ერთად (როგორც შენ ამბობ), არამედ ხატზე გამოსახულია მაცხოვრის სახელით მაკურთხებელი მარჯვენა, სადაც ცერა და არათითი არის შეერთებული, ხოლო სხვა თითები გაშლილი. იხ აქ: http://www.orthodoxy.ge/khatebi/anchiskhati.htm

იგივე შეიძლება ითქვას მაცხოვრის ხატზე სვეტიცხოველის საკურთხეველში. ა ბატონო კიდებ მონრეალის ღთისმშობლი ხატი ყრმითურთ, დააკვირდით მაცხოვრის მაკურთხებელ მარჯვენას http://www.orthodoxy.ge/khatebi/skhvadaskhva/iveriismironmd.jpg

ეს წილკნის ღვისმშონლის ხატი მაცხოვართან ერთად:

http://www.orthodoxy.ge/khatebi/skhvadaskhva/cilknis.jpg

ძველმართლმადიდებელი - შენს მიერ დამოწმებული ხატებიდან არც ერთი არ გამოდგება სახელობითი კურთხევის დასტურად, რადგან სახელობითი კურთხევის წყობა სულ სხვაგვარად გამოიხატება.


სახელობითი კურთხევის წესი

რაც შეეხება მონრეალის ყოვლადწმიდა ღვთისმშობლის ხატს (პორტაიტისას, ანუ ივერიისას), ეს ხატი არ არის ძველი და არც დედნის ზუსტი ასლია. ასე, რომ ამ ხატს ნუ დამიმოწმებთ. თუმცა მასზე გამოსახული წყობა იმეორებს ძველ ხატებზე გამოსახულთ, ის არ არის ივერიის ღვთისმშობლის ზუსტი ასლი. ივერიის ღვთიმშობლის ხატზე, მაცხოვრის თითები შეკრული აქვს ორთითიანი წყობით (აღმართულია ორი, საჩვენებელი და შუათითი და მიერთებულია დანარჩენი სამი. ხატი იხ. ქვემოთ).



ივერიის ყოვლადწმიდა ღვთისმშობლის ხატი - "კარიბჭისა" ("პორტაიტისსა")

afxazi - ამ თემაში ბევრი საინტერესო იწერება, მაგრამ ერთი რამ არ მომწონს. კატეგორიულობა. სიმართლე რომ ვთქვა ეს ხელწერაც:

"ვინცა ვინ, არა ნათელს სცემდეს სამგზისი შთაფვლითა და მოწოდებითა სახელისა მამისა, და ძისა და წმიდისა სულისა, იყავნ შეჩუენებულ" (არსენ იყალთოელი. "დოგმატიკონი").

"ვინცა ვინ, არა დასწერდეს ჯუარსა, ვითარ ეგრე ქრისტეცა, შეჩუენება" (არსენ იყალთოელი. დოგმატიკონი)".

სწორედ ამ კონტექსტშია მოტანილი და შესაბამისად არასწორ მიმართულებას მიცემული. მე ერთი თხოვნა მექნება, მოსაუბრეებმა ბოლომდე შეინარჩუნონ ერთმანეთის პატივისცემა, როგორც სხვა ისევე მეც ამ შემთხვევაში მხოლოდ მკითხველის პოზიციას დავიჭერ. საინტერესო საუბარია და გთხოვთ უბრალოდ ამ საუბარს ნუ დაამახინჯებთ.

(ციტატა) (ძველმართლმადიდებელი): და რატომ? მინდიაშვილმა იცის რას ლაპარაკობს და იმიტომ? დარწმუნებული ვარ რომ არ იცის. მინდიაშვილი არის უმძიმეს ხიბლში და ამ ადამიანს მგონი შველა სჭირდება. ხიბლი არის უმძიმესი სულიერი დაავადება და ადვილად როდი იკურნება. ხოლო თქვენი პოზიცია არის ჩვეულებრივი ფანატიზმი.

მერამდენე გაფრთხილებას გაძლევ.

გასაგებია რომ არ მოგწონს მისი შეხედულებები (ამ საკითხში რასაც შენ აღნიშნავ არც მე ვეთანხმები, ცხადია), მაგრამ ეს არ გაძლევს უფლებას ასე ისაუბრო. დამეთანხმები, რომ მართლმადიდებელი ასე ადამიანზე არ ლაპარაკობს.

ძველმართლმადიდებელი - კეთილი, თავი დავანებოთ მინდიაშვილს. მაგრამ კატეგორიულობას რაც შეეხება, აფხაზ, მართლმადიდებლები ყოველთვის კატეგორიულები იყვნენ, თვით იოტამდეც კი. ამას ადასტურებს მართლმადიდებლური ეკლესიის მთელი ისტორია. კატეგორიულობა ცუდი როდია, როდესაც ვიცავთ პრინციპულ საკითხს და პირჯვრისწერის საკითხი, თვით პირჯვრისწერის და კურთხევის გაცემის უდიდესი მნიშვნელობიდან გამომდინარე, არის სწორედ პრინციპული საკითხი.

რაც შეეხება ხელმოწერას. არცერთი მათგანი არ არის კონტექსტიდან ამოგლეჯილი. ორივე ფორმულა არის ამოწერილი მართლმადიდებლურ ეკლესიაში მონოფიზიტთა მიღების წესიდან. ეს არის მუხლები, პუნქტები, რომელსაც ათქმევინებენ მართლმადიდებლობისკენ მოქცეულს. დააწერინებენ პირჯვარს ორი თითით და თუ სამგზის შთაფვლით არ არის მონათლული, ასე მონათლავენ. ამისთვის მართლმადიდებლებისგან კრიტიკა არ მეკუთვნის (თუ მართლმადიდებლები ხართ).

მე რომ დამედო რუის-ურბნისის კრების ძეგლისწერის ის სიტყვები, სადაც წერია: "ყველა მართლმადიდებელი კურთხეული იყოს... ყველა მწვალებელი შეჩვენებული იყოს... ყველა მწვალებლის სამარადისო იყოს წყევლა და დაუსრულებელი შეჩვენება", ამასაც უტაქტობად ან რაიმე დანაშაულად ხომ არ ჩამითვლიდი. სხვათა შორის, ჩვენი ეკლესიის საიტს შესავალ გვერდზევე აქვს ეს სიტყვები გამოტანილი, ნიშნად იმისა, რომ ძველმართლმადიდებელობა არაფერს აღიარებს მართლმადიდებელობის გარდა.

sopo... - (ციტატა) (ძველმართლმადიდებელი): სამწუხაროა, რომ ამდენი ბოროტების მიუხედავად, მხოლოდ იმიტომ, რომ ამას ერთი მოძღვარი ლაპარაკობს, სტალინის პიროვნების უარყოფითად შეფასება საფრთხილოდ მიგაჩნია. რა არის საფრთხილო? სტალინის ძაგება? დეკანოზ ამბაკუმის გინება, მისი ლანძღვა, "ცრუდ" მოხსენიება, დეკანოზისა, რომელმაც, როგორც დღეს გაარკვია თქვენმა ეკლესიამ, თურმე სრულიად უდანაშაულოდ დაუსჯიათ, და რასაც იცავდა, ჭეშმარიტი მართლმადიდებლობა ყოფილა, საამაყო საქმეა? და რატომ? მინდიაშვილმა იცის რას ლაპარაკობს და იმიტომ? დარწმუნებული ვარ რომ არ იცის. მინდიაშვილი არის უმძიმეს ხიბლში და ამ ადამიანს მგონი შველა სჭირდება. ხიბლი არის უმძიმესი სულიერი დაავადება და ადვილად როდი იკურნება. ხოლო თქვენი პოზიცია არის ჩვეულებრივი ფანატიზმი.

არ გამიგია სხვისი სულიერი მდგომარეობის ხედვა ადამიანის შესაძლებლობებში შედიოდეს და მათი შეფასება და საკუთარი თავისთვის დიაგნოზების დასმის უფლების მიცემა - ასეთი ქრისტიანობაც არვიცი. ეს პოზიციებია ფანატიზმი, და ჯვრის გარეგნული გამოსახვის გამო განხეთქილება , დაუმორჩილებლობა და განკითხვა ეკლესიის - ცოცხალი სარწმუნოება?

(ციტატა) (კანონისტი): ძველმართლმადიდებელ, მაპატიე, მაგრამ უსუსური არგუმენტია.

მაცხოვრისთვის ყველა ენა ერთნაირად ახლო და საყვარელია, როგორც ბერძნული, ებრაული და ლათინური, ისე მონღოლური და პუშტუ.

მაგრამ რაც შეეხება ბერძნულ ენას, მისი პრივილეგია ახალი აღთქმის ეკლესიაში წმინდა წერილით და ეკლესიის პირველივე საუკუნეებიდანვე არის დადასტურებული:

1. მაცხოვარი სახარებაში ბრძანებს: "იოტიც ან ერთი წერტილიც არ გადავა რჯულისაგან, ვიდრე ყოველივე არ აღსრულდება..." (მთ. 5; 17).

რა არის იოტა? ბერძნული ანბანის ყველაზე პატარა ასო. რატომ მოიყვანა მაცხოვარმა შედარება იმ ასოსთან, რომელიც შეიძლებოდა არ სცოდნოდა ქართველს, სომეხს, თრაკიელს, ალბანელს და უპირველესად – ებრაელს?

2. რატომ ვეძახით ყველა ქრისტიანი კაცთა საცხოვნებლად მოსულ ძე ღმრთისას მასზე არსებული ღვთივცხებულობის (ჰა-მეშიახოთ) ბერძნულ თარგმანს – ქრისტეს?

3. რატომ ვეძახით ყველა ქრისტიანი მოციქულთა თავს – სიმონს მისთვის მაცხოვრის მიერ შერქმეული მეტსახელის (კეффა) ბერძნულ თარგმანს – პეტრეს?

4. რატომ დაუშვა მაცხოვარმა, რომ მიუხედავად იმისა, რომ სულთმოფენობის დღეს მოციქულები სხვადასხვა ენებზე ალაპარაკდნენ, ახალი აღთქმის წმინდა წერილი პრაქტიკულად მხოლოდ ერთ – ბერძნულ ენაზე დაწერილიყო?

5. რას ნიშნავს ის, რომ ქრისტეს შობამდე საუკუნეებით ადრეც ბერძნულ ენას ჰქონდა ასო Χ, ნიშნად დამარხული საიდუმლოსი ჯვარზე გაკრული ქრისტესი?

6. რატომ არის დადგენილი, რომ მაცხოვრის ყველა ხატს, განურჩევლად ერისა, ეროვნებისა და ეკლესიისა, შარავანდედში უნდა ჰქონდეს გამოსახული ჯვარი და მასზე მხოლოდ ბერძნულენოვანი წარწერა – Ο ΩΝ – ანუ მარადმყოფი?

ამიტომ, ტყუილად ნუ გიკვირს, ჩემო მეგობარო, რომ სასულიერო პირები ეროვნების მიუხედავად, ბერძნულ ანბანზე გამოსახავენ მაცხოვრის სახელს.

ძველმართლმადიდებელი - ცნობილია, რომ მაცხოვრისა და მოციქულების დროს, მთელს რომის იმპერიაში ბატონობდა ბერძნული ენა. ის იყო საყოველთაო, რადგან ყველას ესმოდა და ყველა ამ ენაზე ლაპარაკობდა. ახალი აღთქმის წიგნები, რომლებიც ღმრთის განგებით უნდა მიეღო ყველა ეკლესიას, დაიწერა ბერძნულ ენაზეც, თუმცა მათი მწერლები, წმ. ლუკას გამოკლებით, იყვნენ იუდეველნი.

აღსანიშნავია, რომ ის ბერძნული ენა, რომელზეც დაიწერა ახალი აღთქმის წიგნები, კლასიკური ბერძნული კი არ არის, არამედ ე. წ. "კოინეს" დიალექტი, მიახლოებული ძველატიკურ დიალექტთან და სრულიად განსხვავებული სხვა დიალექტებისგან. გარდა ამისა მასში შესულია მრავალი არამეიზმები და სხვა უცხო სიტყვები. ამ ენით გადმოიცა ის ძირითადი ახალაღთქმისეული ცნებები, რომელთა გამოსათქმელად იყენებდნენ ძველ ბერძნულ სიტყვებსაც. ეს ყველაფერი ასეა, მაგრამ ამას რა კავშირი აქვს სახელობით წყობასთან? თუ იმის თქმა გინდა, რომ რადგან მთელი წმიდა წერილი ბერძნულად დაიწერა და მაცხოვრის სახელიც და ნიმბის ნიშნებიც ბერძნულია (ეს უკვე გვიანდელი ხატმწერლობითი ტრადიციაა), სახელობითი კურთხევაც ბერძნული უნდა ყოფილიყო? მაშ, რატომ არ არის პირჯვრისწერა ბერძნული წყობით? რა დაშავდებოდა რომ ადამიანებს ქრისტეს აღსარების ნიშნად ამ თითებით დაეწერათ პირჯვარი?

უნდა ვიცოდეთ, და ამის მტკიცებულებები მოჰყავს პროფ. გოლუბინსკის, რომ სახელობითი წყობა გაჩნდა საბერძნეთში არა უადრეს XVI საუკუნისა. ძველ საუკუნეებში ამ წყობის არავითარი ნიშანწყალი არ არსებობს.

ჩვენ იმდენს ვლაპარაკობთ თითების წყობის დოგმატურობაზე, რომ უნდა გეფიქრა, თითებში ყოველთვის მოიაზრებოდა სწავლა-მოძღვრებითი ნიშანი და არა მარტო სახელი უფლისა.

ქრისტე რომ ქრისტეა და იესუ ჰქვია (სხვათა შორის ეს ებრაული სახელია. მომდინარეობს სიტყვებიდან "იეშუა", "იეჰოშუა" ანუ უფალი აცხოვნებს) აღიარებს ყველა ერეტიკოსი. იეღოვას მოწმეებს რომ ჰკითხო ისინიც კი გეტყვიან რა ჰქვია მაცხოვარს, მაგრამ აღიარებენ კი მას ღმერთკაცად?

ამდენად, პირჯვრის საწერი და კურთხევის გასაცემი წყობა ყოველთვის გამოხატავდა დოგმატურ სწავლებას (სამება - ქრისტეს ორბუნებოვნება) და არა უბრალოდ სახელს იესუსი.

ამდენად, იმ ვითარებიდან, რომ ბერძნულ ენას გარკვეული უპირატესობა მიუღია სხვა ენებთან შედარებით, სრულიადაც არ ნიშნავს იმას, რომ კურთხევის გაცემა ხდებოდა ბერძნულენოვანი წყობით.

ამ წყობას სხვა ნაკლოვანებებიც აქვს. მაგალითად, რომელი მიმართულებით უნდა წაიკითხოს ის კურთხევის მიმღებმა, მარჯვნიდან მარცხნივ თუ მარცხნიდან მარჯვნივ? რა ასოს გამოხატავს გადაჯვარედინებული ცერი და არათითი - X-ს? არადა ეს ბერძნული ალფაა (α) და არა X.

დაბოლოს, კიდევ ერთხელ ვიტყვი. სახელობითი წყობა ახალბერძნულია, ის ჩნდება დაახლ. XVI საუკუნიდან... როგორც ჩანს, ეს არის იმ წყობის ტრანსფორმაცია, რაც შენს მიერ დამოწმებულ ანჩისხატსა და წილკნის ღვთისმშობლის ხატებზეა.

ეს კი სულ სხვა წყობაა...

(ციტატა) (Νικόλαος): მტკნარი სიცრუეა! ეს დაშვებულია და არვინ კრძალავს. თანაც ეს მიღებულია რუსულ ეკლესიაში, (და არა მარტო) რომელსაც ბევრი ძველმართლმადიდებლური ეკლესია შეუერთდა და არ აძალებენ სამი თითით პირჯვრისწერას. თანაც ჩვენი სასულიერო პირები ორი თითითაც გვლოცავენ და თან ბევრ ხატზე ორი თითია გამოსახული (იხ. ზემოთ. სურ. № 3). კარგი რა, რამდენჯერ უნდა ვთქვათ რო აქ არის ქრისტეს ორი ბუნებაც, ეს ისეთივე ადვილად შესამჩნევია როგორც იმის შემჩნევა რომ მონოფიზიტური დატვირთვა არ აქვს. თან ზემოთ დაწერილი ტყუილის შემდეგ ეს არგუმენტიც საეჭვოა არის თუ არა სწორი კრებაზე რა არ თქვეს. და ვინც აკრძალა და დევნა დაუწყო მეძველწესეებს, ეგ მაგის დანაშაულია. და თუ წმინდა სამებას ვაღიარებთ, ძე ღვთისას არ ვაღიარებთ? რომ არაფერი ვთქვათ ორ მოხრილ თითზე? ანუ შეიძლება ადამიანი წმინდა სამებას ძე ღვთისას გარეშე აღიარებდეს?

ძველმართლმადიდებელი - მე არ მითქვამს, რომ თქვენი ეკლესია მონოფიზიტურია ან ქრისტეს ორბუნებოვნებას არ აღიარებს... მე ვამბობ, რომ ორი თითით პირჯვრისწერის უძველესი, მართლმადიდებლური წესი უკეთესად გამოხატავს ამას. სამი თითით პირჯვრისწერა რუსეთში დაამკვიდრეს ბერძნებმა, 1667 წლის კრების აქტებში ნათქვამია, რომ პირჯვრისწერაში მნიშვნელობა აქვს პირველ სამ თითს, რითაც იწერენ პირჯვარს, ხოლო ბოლო ორი მოკეცილი თითი გაუქმებულია.

ძველმოწესეებთან პოლემიკის პროცესში, ახალმოწესეები მიხვდნენ, რომ მათ თითების წყობაში ორბუნებოვნებაც უნდა ჰქონოდათ გამოხატული, ამიტომ, მოგვიანებით ამ მოკეცილ ორ თითს მიანიჭეს ქრისტეს მნიშვნელობა, თუმცა ესეც კერძო დონეზე, რომელიც შემდეგ პოპულარული გახდა, რადგან ჩვენთვის უცნობია რომელიმე კრება რუსეთში, ან საბერძნეთში (საქართველოზე ლაპარაკიც კი ზედმეტია), რომელსაც კრებითად მიეღოს ამ მოკეცილი ორი თითის მნიშვნელობა.

წმიდა სამების აღიარებაზე კი არ ვდავობთ, არამედ იმაზე, რომ თითებში უნდა იყოს გამოხატული სრული აღმსარებლობა. წმიდა სამებისა ცალკე და მაცხოვრის ორბუნებოვნებისა ცალკე.

მაინტერესებს, რა უჭირს ასეთი თქვენს ეკლესიას, რომ დაუბრუნდეს ორ თითს, და ყოველგვარ დავას ამ საკითხზე ხომ ბოლო მოეღება. იქნებ აცნობოთ თქვენს მოძღვრებს, მოითხოვოთ და დააყენოთ საეკლესიო კრებებზე, გადავიდეს საქართველოს ეკლესია ძველ, მართლმადიდებლურ თითების წყობაზე.

მაგრამ, ვგონებ ამას ოფიციალური საეკლესიო ხელმძღვანელობა არ იზამს. შეეშინდებათ, სტაროვერებმა თავისი გაიტანესო და არ დათანხმდებიან. არადა ჩვენ ყველაზე მეტად გაგვიხარდებოდა ასეთი შემობრუნება...

(ციტატა) (damiane80): ძველმართმადიდებელს რა მინდა ვკითხო, შენი პოზიცია მთლიანად რო გახდეს ცნობილი: როგორც მივხვდი ამბობ, რომ 1667 წლის შემდეგ რუსეთში ცეცხლითა და მახვილით დამკვიდრდა სამი თითი პირჯვრის გადაწერის წესი:

1) საინტერესოა საქართველოში როგორ და როდის მოხდა ეს ყველაფერი შენი ვერსიით და 2) უფროს საინტერესოა სხვა ეკლესიებმა, რომლებზედაც გავლენა რუსეთის ეკლესიას და რუსულ პოლიტიკას ვერ ექნებოდა (ბერძნული და სხვ) როგორ და როდის შეიწყნარეს ეს წესი სამი თითით პირჯვრის გადაწერისა.

და ბოლოს ერთსაც ვიკითხავ, კი ვახსენე ზემოთ და იქნებ მიპასუხოთ ვინმემ.

ძველმართლმადიდებელი - ეს ნამდვილად საინტერესოა, მაგრამ ამაზე კონკრეტული პასუხის გაცემა შეუძლებელია ერთი უბრალო მიზეზის გამო. რუსეთისგან განსხვავებით, სადაც ამ ცვლილებებს ერთი ხელის მოსმით მიეცა დასაბამი და ცეცხლითა და მახვილით დაამკვიდრეს, სხვაგან ის თანდათანობით მკვიდრდებოდა.

საქართველოს რაც შეეხება, აქ საბოლოო წერტილი საეკლესიო გადმოცემების შერყვნას დაუსვა კათალიკოსმა ანტონ I-მა. მან, როგორც კორნელი კეკელიძე ბრძანებს, რუსულის (ცხადია ნიკონიანურის) მიხედვით გადააკეთა ყველა ქართული სალიტურგიკო წიგნი და ქართული ეკლესიის ლიტურგიკული პრაქტიკა რუსულს მიამსგავსა. როგორც კორნელი კეკელიძემ თქვა, ანტონ პირველმა "ქართულ ეკლესიას მისცა რუსული ფიზიონომია". ამ ფიზიონომიას ატარებს დღემდე თქვენი ოფიციარლური, "მართლმადიდებელი" ეკლესია და კარგი იქნება ის ისევ ძველ სახეს რომ დაიბრუნებდეს.

ძალიან გვსურს ამის ხილვა. იმედია, ეს ოდესღაც მოხდება. და ჩვენს შორის ლიტურგიკულ-წეს-ჩვეულებითი განსხვავებანი აღარ იქნება. ამას კი უნდა საკითხების სერიოზული, ობიექტური შესწავლა და არა ნიშნისმოგებით ლაპარაკი და ლანძღვა...

საქართველოს კიდევ ერთი რუის-ურბნისი სჭირდება მე თუ მკითხავ...

(ციტატა) (damiane80): ხოო აქვე ობიექტურობისათვის რა ვიპოვე ვიკიპედიაში: ანუ რუსეთის მართლმადიდებლურმა ეკლესიამ 2 თითით პირჯვრის გადაწერა, ისევე როგორც სამი სწორად ჩათვალაო აი ლინკიც:
http://ru.wikipedia.org/wiki/%D0%9A%D1%80%D0%B5%D1%81%D1%82%D0%BD%D0%BE%D0%B5_%D0%B7%D0%BD%D0%B0%D0%BC%D0%B5%D0%BD%D0%B8%D0%B5#.D0.98.D0.BA.D0.BE.D0.BD.D0.BE.D0.B3.D1.80.D0.B0.D1.84.D0.B8.D1.8F

ასევე აქვე იღუმენი კირილის სტატიაც: "Пора бы возвращаться к нашему исконному двоеперстному крестному знамению".

http://www.portal-credo.ru/site/?act=news&id=70214&cf=

თუ ვინმემ იცით 1971 წლის გადაწყვეტილების შესახებ იქნებ დაადასტუროთ ან პირიქით...ამას იმოწმებს ძველმართლადიდებელიც. კანონისტ შენ ხომ არ იცი რამე?

ძველმართლმადიდებელი - მე ვიცი ამის შესახებ. სრული სიმართლეა, რომ რუსეთის ეკლესიამ 1971 წელს ყველა ძველი წესი, რომელიც ნიკონის რეფორმის დროს შეაჩვენეს და უარყვეს, მაცხოვნებლად და მადლმოსილად აღიარა. ეს საყოველთაოდ ცნობილი ფაქტია. თუ არ ვცდები, ამ კრებას თქვენი პატრიარქი ილია II-ც ესწრებოდა

მოგიყვან ციტატას მოსკოვის საპატრიარქოს წარმომადგენლის, რეგენტისა და მკვლევარის ბ. კუტუზოვის წიგნიდან: "XVII საუკუნის საეკლესიო რეფორმა: ტრაგიკული შეცდომა თუ - დივერსია?"

"1971 წლის რუსეთის ადგილობრივმა კრებამ საზეიმოდ უარყო XVII საუკუნეში ძველ წესებზე და მათ მიმდევრებზე დაწესებული წყევლა და ანათემატიზმა. "მაცხოვნებლად" და ახალი წესების "თანაბარმნიშვნელოვნად" აღიარა ძველი რუსული წეს-ჩვეულებები. მოხსენებაში, რომელიც ადგილობრივ კრებაზე მოისმინეს, ნიკონის რეფორმა დახასიათებული იყო, როგორც "რუსული საეკლესიო საწესჩვეულებო პრაქტიკის ნაჩქარევი და სასტიკი ნგრევა" (См. "Поместный Собор Русской Православной Церкви (30 мая - 2 июня 1971 г.)", Москва 1972).

კრებამ საჭოჭმანოდ მიიჩნია საკითხი, რამდენად აუცილებელი იყო პირჯვრისსაწერი ორი თითის შეცვლა სამი თითით. ეს დადგენილება მოულოდნელი შეიძლება მოეჩვენოს მხოლოდ იმას, ვინც პრობლემას არ იცნობს. სიმართლე თუ გნებავთ, 1971 წლის კრებამ მხოლოდ შეაჯამა ძველ წეს-ჩვეულებებზე გამართული მრავალწლიანი დისკუსია და, მოკლედ თუ ვიტყვით, დაამტკიცა უწმინდესი სინოდის ჯერ კიდევ 1929 წელს მიღებული დადგენილება. აი, როგორ ჟღერს იგი საკრებო განსაზღვრებაში:

"განვიხილეთ რა საკითხი… საღვთისმეტყველო, ლიტურგიკული, კანონიკუკრი და ისტორიული თვალსაზრისით, საზეიმოდ ვაცხადებთ:

დამტკიცდეს საპატრიარქოს უწმინდესი სინოდის 1929 წლის 23 (10) აპრილის დადგენილება ძველი რუსული წესების მაცხოვნებლობის შესახებ, კერძოდ, რომ ისინი არის ისევე მაცხოვნებელი, როგორც ახალი წესები და არის მათი თანაბარმნიშვნელოვანი.

დამტკიცდეს საპატრიარქოს უწმინდესი სინოდის 1929 წლის 23 (10) აპრილის დადგენილება ძველი წესების, განსაკუთრებით კი ორი თითით პირჯვრისწერის წინააღმდეგ გამოთქმული ყველა მაძაგებელი გამონათქვამის შესახებ. ყველა ასეთი გამონათქვამი, სადაც და ვის მიერაც უნდა იყოს ის გამოთქმული, არ არსებულად შეირაცხოს.

დამტკიცდეს საპატრიარქოს უწმინდესი სინოდის 1929 წლის 23 (10) აპრილის დადგენილება მოსკოვის 1656 წლის კრებისა და მოსკოვის 1667 წლის დიდი კრების წყევლა-კრულევბის გაუქმების შესახებ, რომლებიც ამ კრებებმა დაადო ძველ წეს-ჩვეულებებსა და მათს მიმდევარ მართლმადიდებელ ქრისტეანებს და ეს წყევლა-კრულვანიც არარსებულად შეირაცხოს (იქვე).

შეიძლება ითქვას, რომ აღსულდა ის, რის შესახებაც 1912 წელს წერდა დიდი საკლესიო ისტორიკოსი, მოსკოვის სასულიერო აკადემიის აკადემიკოსი ნ. ფ. კაპტერევი: "1667 წლის კრების მიერ ძველი რუსული საეკლესიო წეს-ჩვეულებების დაგმობა, როგორც ამ საკითხის ზედმიწევნითი და მიუკერძოებელი გამოკვლევა აჩვენებს, იყო სრული გაუგებრობა, შეცდომა და ამიტომაც მთელი ეს საქმე უნდა დაექვემდებაროს ახალ საეკლესიო გადასინჯვას და გამოსწორდეს, რათა აღსდგეს მშვიდობა და აღმოიფხვრას მრავალსაუკუნოვანი მტრობა ძველმოწესეებსა და ახალმოწესეებს შორის, რათა რუსეთის ეკლესია კვლავ იმ ერთობას დაუბრუნდეს რაც იყო ნიკონამდე" (Каптерев. Н. Ф. "патриарх Никон и царь Алексей Михайлович", Сергиев Посад, 1912 г., т. 2, стр. 529).

ამრიგად, თუკი ძველი წესები ახალი წეს-ჩვეულებების თანაბარმნიშვნელოვანია, უპირველეს ყოვლისა, იბადება კითხვა: საერთოდ რა საჭირო იყო ნიკონის რეფორმა? ამ შეკითხვაზე პასუხი გასცა ლენინგრადის სასულიერო აკადემიის პროფესორმა, დეკანოზმა იოანე ბელევცევმა. თავის მოხსენებაში, რომელიც მან წაიკითხა 1987 წლის მაისში მოსკოვში გამართულ საეკლესიო-სამეცნიერო კონფერენციაზე, პროფესორმა ი. ბელევცევმა განაცხადა, რომ ნიკონის რეფორმა "საღვთისმეტყველო თვალსაზრისით, სრულიად უსაფუძვლო და არასაჭირო იყო" (Русский раскол XVII в. (Доклад проф. прот. ЛДА Иоанна Белевцева на 2-ой международной, церковно-научной конференции в Москве 11 мая 1987 г.)".

agmsarebeli - ასე მალე ნუ იზეიმებ, ეს მხოლოდ დასაწყისია. ხვალ კიდე დავდებ იმ წიგნიდან და მოამზადე არგუმენტები. ისე, ივერიის ღვთისმშობლის მარლაც და კანონიკურ ხატზე მაცხოვრის თითების კომბინაცია სრულიად ნათელია და სიყალბეა ის, თითქოს ედიშერმა განგებ სხვაგვარად წარმოადგინა იგი. ამ ხატის კანონიკური ასლი დაბრძანებულია სიონში და იგია სწორედ ,,სამართალმემკვიდრე" დედნისა.

(ციტატა) (damiane80): ვეთანხმები სრულად კანონისტს და მისივე ძველ პოსტს ვდებ დაახლოებით 2 წლის წინანდელს: ყურადღება მიაქციეთ წლებს ანუ საუბარია მე-12 საუკუნეში 3 თითი პირჯვრის წერის წესის არსებობაზე. ახლა არ დაიწყოთ ეგ პაპიაო და ასე შემდეგ... აქ მნიშვნელოვანია, რომ 1667 წელს არ დაწყებულა ყველაფერი, როგორც ძველმართმადიდებელი გადმოგვცემს. ცოტა ღმად უნდა ისტორიულ ფაქტებს შესწავლა როგორც ჩანს.

ძველმართლმადიდებელი: დიდი მადლობა ამ მოწმობისთვის. ძველმართლმადიდებლები თავიანთ წყაროებში გადმოსცემენ, რომ სამი თითით პირჯვრისწერის ჩვეულება არის ლათინური. იმოწმებენ რომის პაპ ფორმოსსაც, რომელიც თურმე სამი თითით იწერდა პირჯვარს. შენი ეს მოწმობა ძალიან საინტერესოა, რაც კიდევ ერთხელ ადასტურებს, რომ სამი თითი არის მწვალებელთა გამონაგონი და ის, სხვა სიახლეებთან ერთად დანერგეს ლათინებმა მართლმადიდებლურ საბერძნეთში. განსაკუთრებით.

XII-XV საუკუნეებში. კონსტანტინოპოლის თურქების მიერ აღებისა და აღმოსავლეთის უმძიმეს ვითარებაში ჩავარდნის შემდგომ. საგულისხმოა სწორედ, რომ პირჯვრისწერის წესის ამ ფორმის (ანუ სამი თითის) გავრცელებას აღმოსავლეთში ლათინურ წყალპკურებით "ნათლობასთან" ერთად, ვარაუდობენ, სწორედ XII-XIII საუკუნეებში. ცხადია არა საყოველთაოდ, თანდათანობით.

კანუდოსელი - აუ, მე ისევ პატარა დრო მაქვს და მომიწევს ერთი მცირე კითხვის დასმა. ჩემი სტილი ასეთია, ყველა კანონში ვეძებ შინაარსს... მოკლედ არავინ დაობს, რომ ორი თითით პირჯვრს წერა არის ძველი ტრადიცია, და აქ შენ მოიყვანე რამდენიმე მაგალითი, სადაც წმინდანები ამბობენ, რომ ორი თითით გადაიწერეთ თორემ ანათემაო. მიპასუხე თუ შეიძლება, ეს იმიტომ იყო ასეთი მკაცრი ფორმით ნათქვამი, რომ ისინი, ვინც იწერდნენ არა ასეთი ფორმით მონოფიზიტობას აღიარებდნენ ამით, თუ იმიტომ, რომ თავად ფორმა იყო მიუღებელი შინაარსის გარეშე?

ძველმართლმადიდებელი - რაღაა ფორმა თუ მას შინაარსი არ გააჩნია? ცხადია, მონოფიზიტები ერთი თითით იმიტომ იწერდნენ პირჯვარს, რომ ქრისტეში აღიარებდნენ მხოლოდ ერთ ბუნებას და ასწავლიდნენ, რომ ღვთაებრივმა ბუნებამ, განკაცებულ ქრისტეში შთანთქა კაცობრივი. ამიტომაც ჯვარზე ღმერთი გააკრეს. "სამწმიდაოს" ლოცვაში ("წმიდაო ღმერთო, წმიდაო ძლიერო, წმიდაო უკვდავო, შეგვიწყალენ ჩვენ") სიტყვების, "რომელი ჯვარს ეცვი ჩვენთვის" მიმატებით, მათ გამოხატეს იგივე, ანუ ჯვარცმულად გამოაცხადეს ღვთაებრივი ბუნება. ამ მონოფიზიტური სწავლების გამოხატულებაა ერთი თითით პირჯვრისწერა და მას მართლმადიდებლური ეკლესია, მისკენ მონოფიზიტთა მოქცევის შემთხვევაში, მათ აგმობინებს უკვე არაერთხელ დამოწმებული ფორმულით: "ვინცა ვინ არა დასწერდეს ჯვარსა ორითა თითითია, ვითარ ეგრე ქრისტეცა, შეჩუენება".

კანუდოსელი - ე.ი. აღიარებ, რომ სწორედ იმიტომ არ უნდა გადაიწროს პირჯვარი ერთი თითით, რომ ისინი ამიტ აღიარებენ ერთ ბუნებას...ვიმეორებ - ამით ისინი აღიარებენ ერთ ბუნებას. სწორედ გავიგე შენი აზრი?

ძველმართლმადიდებელი - "კანუდოსელ" ნუ სოფისტობ. ამით "ისინი" აღიარებენ ერთ ბუნებას ისე ჟღერს, რომ ვინმემ ასე რომ არ აღიაროს და ერთი თითით გადაიწეროს პირჯვარი ცოდვა არ იქნება. თუ ამას გულისმხობს შენი ფრაზა, მაშინ არასწორად გაგიგია. რად გინდა სოფისტობა. არ გირჩევნია სიმართლეს ჩაეძიო და გაარკვიო? რატომ არის ერთი თითი მონოფიზიტობა, იმიტომ, რომ ჯვარს იწერენ ერთი თითით, რომელიც არის ერთი ღმერთის სიმბოლო. კაცობრივი ბუნება აქ ან ნაგულისხმევიც არ არის (და ჩვენ თუ გარეგნულ ფორმაში არ ვნახავთ, როგორ გავიგოთ ვინ რას გულისხმობს?) ან ნაგულისხმევია, მაგრამ არ არის გამოხატული.

ფორმა ქადაგებს და ეს ქადაგება მკაფიოდ უნდა იყოს გამოხატული. ერთი თითის ფორმა აშკარა წინააღმდეგობაშია დიოფიზიტურ სიმბოლიკასთან, როდესაც "თითებით ჯვარცმულის გამოხატვაზე" არის ლაპარაკი. ჯვარს ეცვა ქრისტე (ორი თითი გამოხატავს მის ორბუნებოვნებას), რას გამოხატავს ერთი თითი თუ ის ჯვარცმულის აღსარების ნიშნად არის აღმართული? აშკარად მონოფიზიტურ სწავლებას. რას გამოხატავს სამი თითი, როდესაც ამბობენ (წინათ დავიმოწმე ლოცვანი პატრ. ეფრემის დროინდელი), რომ "სამი თითი უნდა შევკრათ ჯვარცმულის სადიდებლად და ამით გამოვისახოთ ბეჭედი ჯვარი?" სამი თითის ჯვარცმულის სადიდებელ სიმბოლოდ წარმოჩენა არაფრით განსხვავდება ერთი თითით პირჯვრისწერისგან.

როდემდე უნდა მედავო იმაში, რომ პირჯვრის საწერი თითების წყობიდან ქრისტეს ორბუნებოვნების და სამების ერთობის საუკეთესო სიმბოლოს წარმოადგენს ორთითიანი ძველი წყობა. სამ თითიანი შემოტანილია გვიან, ბერძნების მიერ, სადაც, თავის მხრივ, ეს ჩვევა შესულია ლათინობიდან. ერთმა მონაწილემ ცნობაც კი მოგვიტანა ამის დასტურად. ასე, რომ ნუ ვისოფისტებთ ეხლა ტერმინ "ფორმის" გარშემო.

kinoteli - (ციტატა) (ძველმართლმადიდებელი): ძველი ქართული ხატები პირჯვრის საწერი და კურთხევის გასაცემი ორთითიანი წყობით იხილე აქ: http://www.oldorthodox.ge/qartuli_xatebi.html. ეს არის უმცირესი მასალა. მომავალში ის აუცილებლად შეივსება, რადგან ასეთი ხატები ძალზედ უხვადაა ქართულ ხატმწერლობაში.

პირჯვარს რომ იწერს ის მაჩვენე... ხომ თქვი არისო ასეთი... და არა აკურთხებს... თანაც ვის აქვს ამაზე პრეტენზია... ჩვენ პირჯვრის გადაწერაზე ვსაუბრობთ და არა კურთხევაზე.

ძველმართლმადიდებელი - კეთილი, ასეთ ხატებს ჩვენს საიტზე დავდებ. აქაც მინდოდა დამედო, მაგრამ, სიმართლე გითხრა, ვერ ვახერხებ. ხომ ვერ მასწავლით ფორუმში ხატები როგორ გამოვაჩინო? ძალიან დამავალებთ. რაც შეეხება თვით ხატებს, უნდა ითქვას შემდეგი: ყველა ხატი ერთგვარად როდია დაწერილი თითების წყობასთან მიმართებაში. ზოგ ხატზე წმინდანს, ღვთისმშობელს ან ანგელოზს, თითები მომართული აქვს აქეთ, "ჩვენსკენ", ზოგ ხატზე იმ საგნისკენ, რომელიც ხელში უჭირავს, მაგ. მაცხოვარს და წმინდანებს, რომლებსაც სახარება უპყრიათ ხელთ, ზოგ ხატზე თითები არის შებრუნებული, თვით ხატზე გამოსახულ წმინდანს თითები შებრუნებული აქვს თავისკენ. ზოგან მუცელზე აქვთ დადებული თითები, ზოგან იწყება თითების შეკვრა (თან ჩანს, რომ ორთითიანი წყობით უნდა შეიკრას), არის ხატები, მაგალითად, ყოვლადწმიდა ღვთისმშობლის ("Утоли моя печали"), სადაც ღვთისმშობელს ორი თითი პირდაპირ შუბლზე აქვს მიდებული. კარგი იქნებოდა ეს ხატები აქაც დამედო.

kinoteli - და იმ ხატზე ღმრთისმშობელი პირჯვარს იწერს?.........ცდები........თან მარცხენა ხელით არა.



სურ. 4.

ძველმართლმადიდებელი - არა რატომ მარცხენა ხელით. მარჯვენათი (იხ. სურ № 5). თუმცა მარცხენა ხელმა რა დაგიშავა. შენ როგორ ფიქრობ მარცხენათი არ შეიძლება პირჯვრის გადაწერა? მაგალითად, ვისაც მარჯვენა ხელი დაკარგული აქვს, იმან როგორ გადაიწეროს პირჯვარი? რაც შეეხება იმ ხატებს სადაც მარცხენა ხელითაც არის გამოსახული ორი თითი უნდა გითხრა, რომ ორ თითიანი წყობა არის ქრისტეს და წმ. სამების აღსარების სიმბოლო. ამიტომაც მას ორივე ხელით გამოსახავენ წმ. ხატებზე. მაგრამ შენ რომ არ ინერვიულო, გიჩვენებ ხატებს, სადაც მარჯვენა ხელით არის შეკრული ქრისტეს აღსარების სიმბოლო.



სურ. 5.

kinoteli - და არ გიფიქრია რომ პირჯვარს კი არ იწერს აკურთხებს.......როგორ ამტკიცებ რომ პირჯვარს იწერს......და საერთოდ ხატწერის კანონიკაში ერკვევიი? თანაც ცალხელა და ღმრთისმსობელი რა შუაშია?

.................................................................

ცოტას ხომ არ ურევ რარაცეებს ერთმანეთში ჰა?

ძველმართლმადიდებელი - დაწყნარდი მეგობარო, თორემ გონება აგემღვრევა და ძლიერ შეცდები. კარგად წაიკითხე რა დავწერე. ღვთისმშობელზე კი არ ვთქვი ცალხელაა მეთქი, საერთოდ ვთქვი, ვინმეს რომ მარჯვნა არ ჰქონდეს თქო. შენ ქართული იცი? რომელი კლასის მოსწავლე ხარ, ბიჭი?

შენს მიერ გამოქვეყნებულ ხატზე ვინ ვის "აკურთხებს", მარცხენა ხელით ღვთისმშობელს გამოსახული აქვს ორთითიანი წყობა და უდევს შუბლზე. რა გინდა თქვა "საკუთარ თავს აკურთხებს"? თუ აღიარებს, რომ ქრისტე არის თავი ეკლესიისა? აქედან იწყება პირჯვრისწერა, თავიდან, ორი თითით. და ხატმწერმა ეს ძალიან კარგად გამოხატა. ხატწერაში ვინ ერკვევა და ვინ არა შენი და ჩემი პოსტების წამკითხველმა გაარკვიოს.

შენ ნორმალური ქართულით დაწერილ პოსტში ვერ ერკვევი და ხატმწერლობაში გინდა გარკვევა? ბევრი უნდა ისწავლო....

თანაც მინდა გკითხო, სად გსმენია, რომ დედაკაცებს ჰქონოდათ კურთხევის უფლება? ან ყრმებს? ან რიგით მონაზვნებს (მ. შ. დედებს)? ან ერისკაცებს (მაგალითად, ჯარისკაცებს: წმ. დიმიტრის, წმ. გიორგის და სხვა)? არადა ისინი რომ ორი თითით არიან გამოსახულნი "აკურთხებენ"?

ხატმწერლობაში თუ ერკვევიო მეკითხები? ვერკვევი თუ არა ეგ სხვამ განსაჯოს, შენსავით ეხლა თვითრეკლამას არ შევუდგები... შენ კი, სკოლის სახელმძღვანელო აიღე და გაკვეთილები ისწავლე, უსაქმოდ რომ მიმჯდარხარ კომპიუტერთან და თან ილანძღები...

ხატებს ეხლა დავდებ საიტზე და გინდ ნახე და გინდ არა..

sopo... სამი თითი სამებას ნიშნავს ერთი ქრისტეს ერთი ბუნების აღიარებას განსხვავება როგორ არ არის?

ამ აზრის მტკიცებულებად (ორი თითით პირჯვრისწერის) გვაქვს ის რომ მეშვიდმეტე საუკუნემდე ორი თითი იწერდნენ , ასე მანამდე ტერტულიანეს და სხვათა მიხედვით ერთი თითით იწერდნენ პირჯვარს, და მეშვიდმეტემდეც არ იყო აღიარებული ოფიციალურად მაგრამ სამი თითით ხდებოდა პირჯვრისწერა.

და გვაქვს არსენ იყალთოელის ციტირება მარტო ორი თითით პირჯვრისწერაზე რომელიც მიმართულია მონოფიზიტების მწვალებლური სწავლების მიმართ, ეკლესიის მიერ აღიარებულ სამი თითით პირჯვრისწერის დაგმობაზე, ან რამე გამოკვეთილი დოგმატური სწავლება ამ თემაზე არ არის.

აბა რის საფუძველზეა ასეთი კატეგორიულობა ამ საკითხში..?

ძველმართლმადიდებელი - განსხვავება არ არის თქვენთვის დიდი ავტორიტეტის, ედ. ჭელიძის მტკიცებით, რომელიც ამბობს, რომ ტრიადოლოგიურად სამი ყოველთვის ერთია და ერთი - სამი (ანუ ერთში იგულისხმებაო სამება და სამებაში ერთარსება ღმერთი). აქედან თუ ერთი თითით პირჯვრისწერა აკრძალულია (და ეს ფაქტია), რატომ უნდა იყოს ნებადართული და მისაღები სამი? ტრიადოლოგიური თვალსაზრისით სამი თითით პირჯვრისწერა ისევეა ღვთაებრივი ბუნების ჯვარცმა, როგორც ერთი თითით. თან მაინტერესებს. იქნება რომელიმემ მომიტანოთ რაიმე მოწმობა ან ხატი, ან წერილობითი სწავლება მამებისა ან საეკლესიო დადგენილება, სადაც ნაქადაგებია და განმარტებული სამი თითით პირჯვრისწერა და სახელობითი კურთხევა? რომ იწერ პირჯვარს სამი თითით, არ გაინტერესებს საიდან მოდის ეს და რომელი წმიდა მამა იწერდა ასე პირჯვარს? მე მაინტერესებს და ამიხსენი. ტერტულიანე თუ შეიძლება ზუსტად დაიმოწმე. თან წყარო მიუთითე. ისე, ზოგადი დამოწმებით ვერ ვიმსჯელებ. ცნობილია, რომ ტერტულიანე მოგვიანებით მწვალებლობაში გადავარდა. სამი თითით სწავლების წინააღმდეგ მიიღეს წმიდა მამებმა 1551 წელს, მოსკოვში ეს ფორმულა. არსენ იყალთოელის დროს კი სამი თითით პირჯვრისწერა არ არსებობდა და როგორ უნდა გამოეხატა ეკლესიას თავისი პოზიცია იმის მიმართ რაც არ იყო? იყო ერთი თითით პირჯვრის წერის წესი და გამოხატა კიდეც თავისი დამოკიდებულება მის მიმართ, - გადასცა ანათემას!

damiane80 - უუუძველესი ხატი მაცხოვრისა არის ანჩისხატის ხატი, რომელზედაც მაცხოვრის ხატი გამოსახული არ არის 2 თითი.

(ციტატა) (ძველმართლმადიდებელი): შენს მიერ დამოწმებული ხატებიდან არც ერთი არ გამოდგება სახელობითი კურთხევის დასტურად, რადგან სახელობითი კურთხევის წყობა სულ სხვაგვარად გამოიხატება.

არ გამოვა ჩემო კარგო ეგ სიტყვებით თამაში... შენ ამბობდი, რომ უძველეს ხატებზე გამოსახულია პირჯვრის წერის წესი (2 თითი გაშლილი 3 შეერთებული), ხოდა ეს ხატები მე მოგიყვანე იმის დასტურად, რომ არსებობს უუუძველესი ხატები სადაც მაცხოვრის მაკურთხებელი მარჯვენა არ არის იმ სახით როგორც შენ ამბობ, არამედ პირიქით: გაშლილია პირველი თითი, მეორე გაშლილი მაგრამ ოდნავ მოხრილი, მესამე თითი (არათითი) მიერთებულია ცერა თითთან, ხოლო ნეკა თითი გაშლილია და ოდნავ მოხრილი (ანუ სამი თითი გაშლილია, ხოლო ვერი და არათითი შეერთებული). ამ ხატებზე მოცემული მაცხოვრის თითების წყობა არცერთ შემთხვევაში არ ჯდება შენს მიერ მოყვანილ მაკურთხებელ ჯვრის ფორმაში ამას გეუბნები მე და შენ არ მეთანხმები? აქ კიდევ ერთხელ რომ შეავლო თვალი, გიტოვებ ამ ხატების ლინკს.

http://www.orthodoxy.ge/khatebi/anchiskhati.htm

იგივე შეიძლება ითქვას მაცხოვრის ხატზე სვეტიცხოველის საკურთხეველში. ა ბატონო კიდებ მონრეალის ღთისმშობლი ხატი ყრმითურთ, დააკვირდით მაცხოვრის მაკურთხებელ მარჯვენას http://www.orthodoxy.ge/khatebi/skhvadaskh...riismironmd.jpg

ეს წილკნის ღვისმშონლის ხატი მაცხოვართან ერთად:

http://www.orthodoxy.ge/khatebi/skhvadaskhva/cilknis.jpg

რაც შეეხება ივერიის ღვთისმშობლის ხატს, რომელიც თქვენს საიტზეა განთავსებული, მე მგონი ეს არის ასლი, იმიტომ რომ ორიგინალი ცოტა სხვაგვარია (ფერებშიც) და დავდებ თუ გინდა.

ძველმართლმადიდებელი - ჩვენს საიტზე დადებული ივერიის ღვთისმშობლის ხატი ნამდვილად ასლია, მაგრამ რა, ეს ხატი არ არის? რაც შეეხება დედანს, გეთანხმები ის ფერებშიც სხვაგვარია და მასზე მაცხოვარს თითები გამოსახული აქვს ორთითიანი წყობით, ისე როგორც ეს ჩვენს საიტზე გამოსახულ ასლზეა. სხვათა შორის, ედ. ჭელიძემ თავის წიგნში ("ეკლესია - სძალი უფლისა") მოიტყუა, როცა პორტაიტისა დაიმოწმა ჩვენს საწინააღმდეგოდ, თითქოსდა იქ მაცხოვარს თითები სხვაგვარად ჰქონოდა. ისტორიულად ცნობილია, რომ ივერიის ღვთისმშობლის ყველაზე უზუსტესი ასლი დაწერეს სოლოვეცკელმა ბერებმა პატრ. ნიკონის განკარგულებით (მაშინ, ნიკონი ჯერ კიდევ არ იყო პატრაირქი). საინტერესოა ეს ისტორია. მაგრამ დროს წამართმევს. აი, მათი დაწერილი ხატი არის ათონის "პორტაიტისას" ყველაზე უზუსტესი ასლი. სხვათა შორის, ამ ბერებს სწორედ ასეთი დავალება ჰქონდათ, ჩამოეტანათ ხატის ისეთი ასლი, რომელიც ყველაფერში, ფერებშიც კი დედნის ასლი იქნებოდა. სოლოვეცკელი ბერების მიერ დაწერილმა ამ ხატმა შავი ჭირი შეაჩერა რუსეთში.

ეხლა რაც შეეხება შენს მიერ დამოწმებულ ლინკებს და ხატებს. ან მე არ მესმის შენი, ან შენ ჩემი. არ ვდაობ იმაზე, რომ ძველ ხატებზე თითების წყობა მრავალგვარად არის გამოსახული, მაგრამ განა ყველა წყობა არის პირჯვრისსაწერი ან საკურთხებელი? ამას თქვენი ეკლესიაც არ ასწავლის. ამ ფორმათა მრავალგვარობიდან, მხოლოდ ერთი, ორთითიანი წყობაა კანონიკურად მიღებული პირჯვრის გადასაწერად და საკურთხებლად. ეს დასტურდება ისტორიით, საეკლესიო დადგენილებებით და ხატმწერლობით.

შენ მე მაბრალებ იმას, რაც არ მითქვამს და მერე გამარჯვებულის იერით მეპაექრები... ჩამოდი ღრუბლებიდან ძვირფასო... არ დაიმტვრე... და კარგად წაიკითხე რას გწერ და რაზე გეკამათები... შენც, ისევე როგორც სხვებს, მოგთხოვ მაჩვენო რომელი წმიდა მამა იწერდა პირჯვარს სამი თითით, რომელ მამას აქვს ამ ჩვეულების განმარტება მოცემული, რომელ ძველ ხატზეა გამოსახული ვინმე წმინდანთაგან სამი თითით?
და კიდევ, ნუ იქედნები!

კანუდოსელი - (ციტატა) (ძველმართლმადიდებელი): "კანუდოსელ" ნუ სოფისტობ. ამით "ისინი" აღიარებენ ერთ ბუნებას ისე ჟღერს, რომ ვინმემ ასე რომ არ აღიაროს და ერთი თითით გადაიწეროს პირჯვარი ცოდვა არ იქნება.

როგორც კი იჭედები, იარლიყებს მაწერ.

სოფისტობაა თუ ანალიზი, ეს მერე გავარკვიოთ, ახლა ისევ საქმე:

მაშ რატომაა ერთი თითით გადაწერა პირჯვრისა ცოდვა? რა მოტივით? იმიტომ, რომ:

1. ზოგიერთი მონოფიზიტი ასე აკეთებს

თუ

2. თავად ფორმაა შემცველი ცალსახა მონოფიზიტობისა?

ახლა სოფისტობას თუ დამაბრალებ, ჩავთვლი, რომ მხოლოდ ციტატების მოყვანა შეგიძლია და მათი ანალიზი- არა.

ძველმართლმადიდებელი - ძალიან გინდა რომ "გავიჭედო", მაგრამ ასე არ არის... არც იარლიყებს გაწებებ... მგონი ამასწინათ შენს მიერ ჩემდამო მოცემული შეკითხვები უკან შეგიბრუნე და მოგთხოვე თვითონაც გაგეცა პასუხი. თუ არ ვცდები 4 პუნქტი იყო. რატომღაც თავს არ ავალდებულებთ გამარკვიოთ, სად წაიკითხეთ, რომელ წმიდა მამასთან სამი თითით პირჯვრისწერა? ან სახელობითი კურთხევა?

უნდა გამცეთ პასუხი!

ერთ თითზე კი იმდენი ვილაპარაკე, რომ აღარ ვიცი მეტი რა გითხრა. რა ვთქვი გაუგებრად? მგონი გასაგებად ვთქვი ყველაფერი. მოდი კიდევ ერთხელ წაიკითხე რა დავწერე და მერე მომწერე შენი შეკითხვები? სადღაც გინდა წაიყვანო ლაპარაკი და ვერ გამოგდის... საწყენად არ ვამბობ... მოდი, პირდაპირ დამისვი შეკითხვა... ორი თითი გამოხატავს დიოფიზიტურ აღმსარებლობას, ერთი არა და ის იყო მონოფიზიტების სიმბოლო. ეკლესიამ ერთი თითით პირჯვრისწერა შეაჩვენა. რა გინდა კიდევ? რა ვერ გაიგე? თუ ეს არ გესმის, მაშინ ან "სოფისტობ" და ან კიდევ რა ვიფიქრო არ ვიცი...

ჩემს შეკითხვებს გაეცი პასუხი... თორემ ძალიან გაგიტკბათ ცალ კარში თამაში...

კანონისტი - ძველმართლმადიდებელო მომისმინე კარგად. აქ ვატყობ შენ დიალოგისთვის კი არ ხარ შემოსული, არამედ იმისთვის, რომ ჭკუა გვასწავლო აქ გზააბნეულებს.

შენ მოიყვანე ვიღაც "მეცნიერის" არგუმენტი, რომ მიუღებელია მაცხოვარს ბერძნული ანბანის ასოთა მიხედვით გაეკეთებინა კომბინაცია, რადგან თურმე ბერძნული ებრაელების მშობლიური ენა არ იყოს. ამის პასუხად მოგიყვანე მაგალითები, სადაც დასტურდება ბერძნული ენის განსაკუთრებულობა ახალი აღთქმის ეკლესიაში და პასუხი არ გაეცი (რაც დამიწერე, იმას პასუხი არ ჰქვია). მოგიყვანეს მაცხოვრის უძველესი ხატის - ანჩისხატის მაგალითი და ეგეც უპასუხოდ დატოვე. გარდა ამისა, გეშლება უამრავი რამე. დავიწყოთ:

(ციტატა) (ძველმართლმადიდებელი): ახალი აღთქმის წიგნები, რომლებიც ღმრთის განგებით უნდა მიეღო ყველა ეკლესიას, დაიწერა ბერძნულ ენაზეც, თუმცა მათი მწერლები, წმ. ლუკას გამოკლებით, იყვნენ იუდეველნი.

არცერთი მოციქული იუდეველი არ ყოფილა, ისინი ქრისტიანები იყვნენ. იუდეველობა არის რელიგია, ხოლო ეროვნება - ებრაელი.

(ციტატა) (ძველმართლმადიდებელი): აღსანიშნავია, რომ ის ბერძნული ენა, რომელზეც დაიწერა ახალი აღთქმის წიგნები, კლასიკური ბერძნული კი არ არის, არამედ ე. წ. "კოინეს" დიალექტი, მიახლოებული ძველატიკურ დიალექტთან და სრულიად განსხვავებული სხვა დიალექტებისგან. გარდა ამისა მასში შესულია მრავალი არამეიზმები და სხვა უცხო სიტყვები. ამ ენით გადმოიცა ის ძირითადი ახალაღთქმისეული ცნებები, რომელთა გამოსათქმელად იყენებდნენ ძველ ბერძნულ სიტყვებსაც.

ეს რა შუაშია საერთოდ? კლასიკური ბერძნულია თუ ბიზანტიური, ბერძნულია ის და არა სხვა ენა. ვერ მივხვდი ამით რის თქმას აპირებდი...

(ციტატა) (ძველმართლმადიდებელი): თუ იმის თქმა გინდა, რომ რადგან მთელი წმიდა წერილი ბერძნულად დაიწერა და მაცხოვრის სახელიც და ნიმბის ნიშნებიც ბერძნულია (ეს უკვე გვიანდელი ხატმწერლობითი ტრადიციაა),

ესე იგი, ესეც არ იცი: მაცხოვრის ერთ-ერთი უძველესი ფრესკა რომის კატაკომბებიდან (II ს.), სადაც ბერძნული ანბანით არის აღნიშნული ალფა და ომეგა



სურ. 6.

(ციტატა) (ძველმართლმადიდებელი): სახელობითი კურთხევაც ბერძნული უნდა ყოფილიყო? მაშ, რატომ არ არის პირჯვრისწერა ბერძნული წყობით? რა დაშავდებოდა რომ ადამიანებს ქრისტეს აღსარების ნიშნად ამ თითებით დაეწერათ პირჯვარი?

1. პირჯვარს ვიწერთ ამგვარად, რადგან ჩვენ თავს არ ვიკურთხებთ პირჯვრისწერით, არამედ ვაღიარებთ წმ. სამებასა და ქრისტეს.

2. მოძღვრები, თანახამდ წმ. წერილისა, ქრისტეს სახელით გვაკურთხებენ.

(ციტატა) (ძველმართლმადიდებელი): ქრისტე რომ ქრისტეა და იესუ ჰქვია (სხვათა შორის ეს ებრაული სახელია. მომდინარეობს სიტყვებიდან "იეშუა", "იეჰოშუა" ანუ უფალი აცხოვნებს) აღიარებს ყველა ერეტიკოსი. იეღოვას მოწმეებს რომ ჰკითხო ისინიც კი გეტყვიან რა ჰქვია მაცხოვარს, მაგრამ აღიარებენ კი მას ღმერთკაცად? ამდენად, პირჯვრის საწერი და კურთხევის გასაცემი წყობა ყოველთვის გამოხატავდა დოგმატურ სწავლებას (სამება - ქრისტეს ორბუნებოვნება) და არა უბრალოდ სახელს იესუსი.

რა "ამდენად"? პირველი აბზაციდან მეორე რომ არ გამომდინარეობს, ძნელი მისახვედრია?

(ციტატა) (ძველმართლმადიდებელი): ამ წყობას სხვა ნაკლოვანებებიც აქვს. მაგალითად, რომელი მიმართულებით უნდა წაიკითხოს ის კურთხევის მიმღებმა, მარჯვნიდან მარცხნივ თუ მარცხნიდან მარჯვნივ? რა ასოს გამოხატავს გადაჯვარედინებული ცერი და არათითი - X-ს? არადა ეს ბერძნული ალფაა (α) და არა X.

არა, სიგმას. რატომ ხი-ს? ეგეც არ იცით, ესე იგი...

ეხლა მიჩნდება გულწრფელი კითხვა: თქვენი ეს "დიალოგი" რას ემსახურება? ფაქტია, რომ უამრავი რამე არ იცით და არც იღებთ. მე მეეჭვება აქ ჩვენთან საუბარს უკვირდებოდეთ და სქიზმის ცოდვაზე წამით მაინც ფიქრობდეთ...

ძველმართლმადიდებელი - აუ, შენ რა განათლებული ყოფილხარ "კანონისტ"! რა მიხვედრილი!

ყოჩაღ!

სახელიც როგორი შეგირჩევია! შენთან პოლემიკას ჩემისთანა "გაუნათლებელი" როგორ შეძლებს, მაგრამ მაინც შევეცდები:

შენ მწერ: "მომისმინე კარგად. აქ ვატყობ შენ დიალოგისთვის კი არ ხარ შემოსული, არამედ იმისთვის, რომ ჭკუა გვასწავლო აქ გზააბნეულებს". როგორ მიხვდი, თქვენი ჭკუის სასწავლებლად რომ შემოვედი, დიდ ხანს ფიქრობდი მაგას? როგორ გამაკვირვე! არ მეგონა თუ მიმიხვდებოდნენ...

"მომისმინე კარგად"-ო ისე მეუბნები, მგონი საქმეს მირჩევ. გისმენ და მივყვები შენს ციტატებს:

"შენ მოიყვანე ვიღაც "მეცნიერის" არგუმენტი" - ეს ვიღაც მეცნიერი მგონი დავასახელე და ის საკმაოდ სერიოზული მეცნიერია. ის შენი ეკლესიის წევრი და ავტორიტეტული ბიზანტიოლოგი იყო. მიკვირს, შენისთანა უგანათლებულეს კანონისტს და მოაზროვნეს მისი სახელი რომ არ სმენია.

შენ მწერ - "პასუხად მოგიყვანე მაგალითები, სადაც დასტურდება ბერძნული ენის განსაკუთრებულობა ახალი აღთქმის ეკლესიაში და პასუხი არ გაეცი (რაც დამიწერე, იმას პასუხი არ ჰქვია)". ბევრი რომ არ ინერვიულო, მოდი, ასე გეტყვი. ვაღიარებ რომ ბერძნულ ენა (კოენე) იმდროინდელ იუდეაში ფართოდ გავრცელებული იყო. დავუშვათ, რომ ამის გამო შენ გინდა იფიქრო, რომ მაცხოვარს შეეძლო ბერძნულადაც ესწავლებინა მოციქულთათვის ბერძნულენოვანი სახელობითი წყობა. კეთილი და პატიოსანი. შეეძლო! ვაშა! დაჰკარი დავლური! მე დავმარცდი! მაგრამ ერთი ვერ გავიგე... ასწავლა კი ასეთი კურთხევა მაცხოვარმა მოციქულებს?

ის, რომ შეიძლებოდა ბერძნულადაც ესწავლებინა კურთხევა დავადგინეთ რომ სავარაუდოა, მაგრამ ის რაც შეიძლებოდა მომხდარიყო და რაც მოხდა სინამდვილეში, ერთი და იგივეა?მოხდა ეგეთი რამ? ასწავლა სახელობითი კურთხევა მაცხოვარმა მოციქულებს? და თუ გაქვს ამისი ცნობა, მაგას გვიმალავ შე კაცო? ააა?! გაგვაბედნიერე ერთი!

"ანჩისხატის მაგალითი მოგიყვანეს და უპასუხოდ დატოვეო" მსაყვედურობ. და ანჩისხატის მაგალითი რისთვის მომიყვანეს. რა არის მასზედ გამოსახული სამი თითი თუ ბერძნულენოვანი კურთხევის ფორმა? არც ერთი და არც მეორე.! იქ გამოსახული ფორმა იმისთვის დამიმოწმეთ, რომ გეჩვენებინათ ყველა ხატზე როდია ორი თითი გამოსახული...

კი ბატონო, ვინ გედავებათ, ანჩისხატის საწინააღმდეგო ჩემი და შენი მტერის მეტს ვის ექნება? ვეთაყვანები... როდის და სად ვთქვი მე, გინდა თუ არა ყველა ძველ ხატზე ორი თითია გამოსახული... შენ მეგობარო დაღლილი ხომ არ მელაპარაკები? იქნება ცოტა დაისვენო... მერე გადახედო რას ვწერ და კარგად გააანალიზო... "კანონისტი" კი ხარ და, არ უნდა გაგიჭირდეს...

შემდეგ შენ წერ: "არცერთი მოციქული იუდეველი არ ყოფილა, ისინი ქრისტიანები იყვნენ. იუდეველობა არის რელიგია, ხოლო ეროვნება - ებრაელი".

"კანონისტ", იქნებ ჯერ ბიბლია წაგეკითხა, ჰა?! სანამ მაგას იზამ და ტერმინების: "იუდას ტომი", "იუდეა" და "იუდეველები" მნიშვნელობას გაარკვევ, ნება მომეცი, მე უღირსმა ოდნავ შევბედო შენი განათლება ამ საკითხში.

სიტყვა "იუდეა" მომდინარეობს იუდას ტომიდან, რომლის სახელითაც იწოდა შემდგომ იუდეის მთელი სამეფო. მოგვიანებით კი ის გახდა ებრაელი ხალხის საზოგადო სახელი. ტერმინები "ებრაელი" და "იუდეველი" სინონიმებია და მათით არცთუ იშვიათად გამოხატავენ ერთ აზრს. ანუ ეს ორივე სიტყვა არის ერთი ხალხის სახელი.

"არც ერთი მოციქული იუდეველი არ ყოფილა, ისინი ქრისტიანები იყვნენო" რომ წერ, იქნებ ამიხსნა ქრისტეს მოსვლამდე რა ეროვნების იყვნენ და რა ტომის წარმომადგენლეები? ხომ არ იცი, "კანონისტ", ქრისტეს ჯვარზე დაფა რომ დააკრეს ზედ რა ეწერა? შენის აზრით, რაკიღა "იუდეველობა რელიგიაა და ებრაელობა ეროვნება", უნდა დაწერილიყო "იესუ ნაზორეველი, მეფე ებრაელთა"... ა? რას იტყვი? ასე დააწერეს?
აბა ვნახოთ რა წერია სახარებაში:

იოანე: "და დაწერა პილატე ფიცარი და დასდვა ჯუარსა მას ზედა. და იყო წერილი ესრე: იესუ ნაზარეველი, მეუფჱ ჰურიათაჲ" (იოანე 19:19).

ახალი ქართულით: "იესო ნაზარეველი, იუდეველთა მეფე" (ინ. 19:19).

ლუკა: "ხოლო იყო ზედაწერილიცა, რომელი დაწერილ იყო მას ზედა წიგნითა ბერძულითა და ჰრომაელებრითა და ებრაელებრითა, ვითარმედ: ესე არს იესუ, მეუფე ჰურიათაჲ" (ლკ. 23:38).

ახ. ქართ.: "იქვე იყო ბერძნული, ლათინური და ებრაული ასოებით დაწერილი წარწერა: ეს არის იუდეველთა მეფე" (ლკ. 23:38).

მათე: "და დასდვეს თავსა მისსა ზედა ბრალი მისი დაწერილი: ესე არს იესუ, მეუფე ჰურიათაჲ" (მთ. 27:37).

ახ. ქართ.: "და დაუდგეს თავთით დაწერილი ბრალდება: ეს არის იესო, იუდეველთა მეფე!" (მთ. 27:37).

მარკოზი: "და იყო ზედაწერილი ბრალისა მისისაჲ ესრეთ დაწერილი: ესე არს მეუფჱ ჰურიათაჲ" (მკ. 15:26).

ახ. ქართ.: "და მისი ბრალი ამ წარწერით იყო გადმოცემული: იუდეველთა მეფე" (მკ. 15:26).

რომ იცოდე, სლავურად (რუსულად) იუდეველთა მეფე არის "Царь иудейский". ის იყო იუდეველთა მეფე, რომლებმაც ვერ იცნეს თავიანთი მაცხოვარი და ჯვარს მიამსჭვალეს. ხოლო ვინც იცნო იუდეველთაგან გახდა ქრისტეანი. ან იქნებ გულსხმაყო რა გაგებით არის ნათქვამი "აპოკალიფსისში": "ვიცი შენი გასაჭირი და სიღატაკე, - თუმცაღა მდიდარი ხარ, - და გმობა მათგან, რომელნიც ამბობენ, იუდეველნი ვართო, და არ კი არიან, არამედ საკრებულო სატანისა" (გამოცხ. 2:9). ან, ქრისტეს მოსვლამდე ქრისტეანები როგორ იქნებოდნენ მოციქულები? საინტერესოა...

როგორც ჩანს ბევრს უყურებ რუსულ "მართლმადიდებლურ"-შოვინისტურ დოკუმენტურ ფილმებს. ეგენი აცალკევებენ ამ ტერმინებს. ისინი ამბობენ: "იუდეველობა არის რელიგია, ხოლო ეროვნება - ებრაელი". იუდეველს ისინი ეძახიან "ჟიდებს". ნუ უსმენ მათ ბიძიკო, თორემ გადაგრევენ ეგენი...

ძალიან ბევრს კაკანებ "ეს არ იცი", "ის არ იცი", ერთი შენ მითხარი, "პროფესორ", მეორე საუკუნის ხატის დამოწმება ალფა და ომეგის წარწერით რაში დაგჭირდა? მე მგონი შენ ცოტა არაადეკვატურად აზროვნებ.

დაანებე თავი ამ ბერძნულ ანბანს... თუმცა, როგორც ჩანს შენ ბერძნული ანბანიც კარგად გეცოდინება...ხომ ვერ მეტყვით ან შენ ან ვინმე ბერძნულად ასო "ს" როგორ იწერება? ხომ ამბობთ თქვენ, რომ თითების წყობა, რომელიც თურმე მაცხოვარმა ასწავლა მოციქულებს ბერძნულენოვანიაო? და მაინტერესებს, ბერძნულში ასო "ს", სლავური კირილიცით: "С", როგორ იწერება? ისე, თუ ძალიან გაგიჭირდა აქ ნახე ბერძნული ანბანი:
http://www.primavista.ru/dictionary/abc/pic/greek.gif

ამ განმარტებას დაველოდები, ახლა კი გავაგრძელოთ:

შენ წერ: "მოძღვრები, თანახამდ წმ. წერილისა, ქრისტეს სახელით გვაკურთხებენ" - უკაცრავად, რას ნიშნავს "თანახმად წმიდა წერილისა"? სად წერია ეგ წმ. წერილში და საიდან გავიგოთ სახელობითი წყობა იგულისხმება მანდ თუ არა? იმედია, შენი უგანათლებულესობა ამას მიჩვენებს.

ეს ვერ გავიგე, - "არა, სიგმას. რატომ ხი-ს?" ქვეტექსტი არ ჩანს და ძნელი მისახვედრია რას მედავები. თუ ქრისტეს მონოგრამას გულისხმობდი, ე. წ. "კონსტანტინეს ჯვარს", მან არის ორი ასო "ხი" (ასე წარმოითქმის ბერძნულ ალფავიტში ასო X) და "რო" (ხოლო ასე წარმოითქმის ასო P). აქედან გამომდინარე "ხი"-"რო". ასე უწოდებენ ამ ჯვარს (http://staff3.chat.ru/kresti.htm).

და ბოლოს, შენ აკეთებ ასეთ დასკვნას: "ფაქტია, რომ უამრავი რამე არ იცით და არც იღებთ. მე მეეჭვება აქ ჩვენთან საუბარს უკვირდებოდეთ და სქიზმის ცოდვაზე წამით მაინც ფიქრობდეთ". ძალიან ეჭვიანი ხარ გეტყობა, იმიტომაცაა ვერაფერს რომ გებულობ. მე რა ვიცი და შენ რა იცი, ობიექტური მკითხველისთვის მიმინდვია. სქიზმა არ მოუწყვია ძველმოწესეებს, სქიზმა თქვენსკენ მოძიე... თუ გინდა გავხსნათ ახალი თემა ნიკონის სქიზმაზე და იქ დაგიმტკიცებ. აქ ამის უფლებას არ მომცემენ...

დაბოლოს, გისურვებ ნარცისიზმის დაავადებისგან განკურნებას...

agmsarebeli - "წმინდა ეპიფანე კვიპრელის(IVს.) სახელგანთქმულ შრომაში "წვალებათა წინააღდმეგ", მოთხრობილია, თუ როგორ გადაწერა პირჯვარი იოსებ ტიბერიადელმა ებრაელ მწვალებელთა მიერ შერყვნილ ჭურჭელს. წმ. ეპიფანე გვაუწყებს: თავისი თითით ჯვრის ბეჭედი გადაწერა მან ჭურჭელს და მოუწოდა იესოს სახელს. წმ. ეპიფანე კვიპრელი, წვალებათა წინააღმდეგ, წიგნი ი, ტომი II, XXX, იხ. პგ.41,სვ.428." (ედიშერ ჭელიძე: "ეკლესია-სძალი უფლისა").

გელოდები ძველმართლმადიდებელო.

ძველმართლმადიდებელი - დღეს ძალიან გადავიღალე. უსაქმურმა "კანონისტის" უაზრო "არგუმენტებმა" დამღალა. ეპიფანე კვიპრელის მოწმობაზე ვიმსჯელოთ, კი ბატონო, მაგრამ, წმ. მელეტის მაგალითი გადაყლაპე? რა დასკვნა გამოიტანე ჩემს მიერ დამოწმებული წყაროებიდან?

ვითომ რა, დამაჯერებელი არ იყო? როგორი ობიექტურობით დაიმოწმა მელეტი ედ. ჭელიძემ, ისეთივე ობიექტურობით იმოწმებს სხვებსაც. მაგაზე ვიმსჯელებთ, მაგრამ ჯერ მელეტიზე დავამთავროთ ლაპარაკი. დღეს ძალიან გადავიღალე, ბევრი ადამიანი მეპაექრება. თან არც ერთს არ სურს ორთი თითით პირჯვრისწერის სიძველისა და მართლმადიდებლურობის აღიარება... მე ეხლა ვგევარ იმ ადამიანს კარებში რომ დგას და ერთდროულად თხუთმეტი კაცის დარტყმულ ბურთს რომ იგერიებს... დავიღალე და უნდა დავისვენო, თორემ წამომცდება რაღაც და მერე ადმინისტრატორი წითელ "ლამპოჩკას" ამინთებს... საღამომდე... თუ არადა ხვალამდე...

მანამ, მელეტიზე პასუხები მოიფიქრე....

P. S. თუ ვინმეს რამე გაწყენინეთ, ქრისტეანულად, მომიტევეთ...

agmsarebeli - როცა გინდა მოდი, სდაც გინდა შევხვდეთ, არავინ არაფერს არ ყლაპავს, ცოტა კორექტული იყავი, ძველმართლმადიდებლები ასე იქცეოდნენ? მელეტის, ამ ქმედებაში გამოხატული იყო ფორმა კურთხევის გაცემისა, მე მოვიყვანე მხოლოდ ციტატა. აბა გელოდები, მოიფიქრე რამე და დაწერე. ჩვენ ვაღიარებთ ორი თითით პირჯვირსწერას, როგორც მართლმადიდებლურს, მაგრამ ახლა გვაქვს ჩვენ სხვა ფორმა , შინაარსით იგივე მართლამდიდბლური, როგორც ადრეულ საუკუნეებში იყო ასევე განსხვავებული ფორმა იგივე შინაარსით, რომელთაგან შენ არცერთს არ აღიარებ სამწუხაროდ. ჩვენ მივყვებით იმ ფორმას, რასაც ახლა ეკლესია იყენებს და ამაში რამე ერეტიკულს არ ვხედავთ.

კანუდოსელი - თქვენ არც მაშინ და არც ახლა არ გაგიციათ კითხვაზე პასუხი. იქნებ ჯერ ჩემი კითხვები დავაბოლოვოთ და მერე მე მივხედავ თქვენსას...არ მიყვარს ხტუნაობა...აუცილებლად გაგცემთ, მაგრამ ჯერ პასუხს ველი (მაშინაც იმიტომ არ გაგეცით, რომ პრინციპში მოუცლელიც ვიყავი და ვთვლი, რომ კითხვებზე კითხვების მოყრა არაკორექტულია), ან თქვით რომ არ გაქვთ პასუხი და ამას მოჰყვება ჩემი იმ კითხვებზე პასუხიც.

არსად არ მიმყავს საუბარი...დაჩემება რომ "შეაჩვენა" - ფაქტის კონსტატაციაა... ჩემი კითხვა ეხება - რატომ? ამიტომ გამეცით თუ შეგიძლიათ, თუ არადა ჯანდაბას ვიყო სოფისტი უარესი იარლიყებიც ამიტანია ისე მე ერთერთი ვარ, თუ ერთადერთი არა, ვინც თქვენ ჩემიანად მოგიაზრებთ... ასე რომ კამათის ლოგიკას გავყვეთ თუ შეიძლება.

afxazi - ძველმართლმადიდებელო, კიდევ ერთი გაფრთხილება იმიტომ, რომ ჩემი თხოვნა ყურად არ იღე და კვლავ იგივე პოსტები დამხვდა, როგორიც დავტოვე. იცოდე და კარგად დაიმახსოვრე. ნაკლებად მაინტერესებს ის რომ შენის აზრით ვითომ ამას მართლმადიდებლობის სახელით აკეთებდა გგონია ჭეშმარიტებას იცავ, ნაკლებად მაინტერესებს ისიც მიიღებ თუ არა ამ გაფრთხილებას როგორც ჭეშმარიტების წინააღმდეგ "ბრძოლას", ერთი სიტყვით მე გაძლევ უკანასკნელ შანსს, რომ შენს პოსტებში არ იყოს მსგავსი სიტყვები:

(ციტატა) (ძველმართლმადიდებელი): აუ, შენ რა განათლებული ყოფილხარ "კანონისტ"! რა მიხვედრილი! ყოჩაღ! სახელიც როგორი შეგირჩევია! შენთან პოლემიკას ჩემისთანა "გაუნათლებელი" როგორ შეძლებს, მაგრამ მაინც შევეცდები.

თორემ ბანს მოგცემ და ეს იქნება პირადად ჩემი გადაწყვეტილება. შენ მართლა საკამათოთ და შეურაცხყოფის მოსაყენებლად ხარ შემოსული და საერთოდ არ უსმენ საწინააღმდეგო არგუმენტებს. ასე რომ ჯერი შენზეა.
ველას ვაფრთხილებ მაქსიმალურად შეინარჩუნოს კორექტულობა. მე, როგორც ამ განყოფილების მოდერატორს, მევალება განყოფილებაში წესრიგის დაცვა. ასე რომ შეიკავეთ თავი მსგავსი სიტყვებისაგან.
sopo... - (ციტატა) (dzvelmartlmadidebeli): ... თან მაინტერესებს. იქნება რომელიმემ მომიტანოთ რაიმე მოწმობა ან ხატი, ან წერილობითი სწავლება მამებისა ან საეკლესიო დადგენილება, სადაც ნაქადაგებია და განმარტებული სამი თითით პირჯვრისწერა და სახელობითი კურთხევა?

საეკლესიო დადგენლება თუ წმ მამების სწავლება არც ორთითზე არსებობს და არც სამზე, ეს არის ეკლესიის მიერ დადგენილი და აღიარებული და არ შეიცავს მწვალებლურ შინაარსს არცერთი.

(ციტატა) (ძველმართლმადიდებელი): ტერტულიანე თუ შეიძლება ზუსტად დაიმოწმე. თან წყარო მიუთითე. ისე, ზოგადი დამოწმებით ვერ ვიმსჯელებ. ცნობილია, რომ ტერტულიანე მოგვიანებით მწვალებლობაში გადავარდა.

ყველაგან ასეა გადმოცემული.

http://books.google.ge/books?id=aWCzz8-kwwkC&pg=PA129&lpg=PA129&dq=tertullian+cross+thumb&source=bl&ots=l5vIoiMtPm&sig=GPIw5Iong82VnfcOpPFB4M9Daok&hl=ka&ei=xscQTPfMK5OIOOOs-e4H&sa=X&oi=book_result&ct=result&resnum=4&ved=0CBUQ6AEwAw#v=onepage&q=tertullian%2 0cross%20thumb& f=false

(ციტატა) (ძველმართლმადიდებელი): რომელი წმიდა მამა იწერდა ასე პირჯვარს? მე მაინტერესებს და ამიხსენი.

თუ უმეტესად17 საუკუნის მერეა პირჯვრისწერის ეს ფორმა შესაბამისად მანამდე მოღვაწე წმ მამები ასე არ იწერდნენ პირჯვარს, უმეტესობა კი ასეა წარმოდგენილი ხატებზე რომელიც თქვენს მიერ ნახსენებ ორთითიან წყობას არ შეესაბამება.

http://www.goarch.org/resources/clipart/christ/christ3/view

http://www.goarch.org/resources/clipart/saints/nektarios/view

http://www.goarch.org/resources/clipart/saints/Blasios/view

http://www.goarch.org/resources/clipart/saints/nectarios/view

http://www.goarch.org/resources/clipart/saints/prophetelias/view

http://www.goarch.org/resources/clipart/saints/Greg_Palamas/view

ეს კი სამი თითით

http://www.ocf.org/OrthodoxPage/icons/data/stseraph.gif

damiane80 - (ციტატა) (ძველმართლმადიდებელი): განსხვავება არ არის თქვენთვის დიდი ავტორიტეტის, ედ. ჭელიძის მტკიცებით, რომელიც ამბობს, რომ ტრიადოლოგიურად სამი ყოველთვის ერთია და ერთი - სამი (ანუ ერთში იგულისხმებაო სამება და სამებაში ერთარსება ღმერთი). აქედან თუ ერთი თითით პირჯვრისწერა აკრძალულია (და ეს ფაქტია), რატომ უნდა იყოს ნებადართული და მისაღები სამი? ტრიადოლოგიური თვალსაზრისით სამი თითით პირჯვრისწერა ისევეა ღვთაებრივი ბუნების ჯვარცმა, როგორც ერთი თითით.

აქამდე დალაგებულს ნუ აურევთ ახლა

ერთი თითი პირჯვრის წერა რამდენადაც მე გავიგე მონოფიზიტურია და გამოხატავს ქრისტეს ერთი ბუნების აღიარება (და სამება აქ არაფერ შუაში). ამიტომაა დაგმობილი ერთი თითი პირჯვრის წერა და შევაბრუნებ კითხვას მაშინ:

სად არის დაგმობილი სამი თითი პირჯვრის წერა?

(ციტატა) (ძველმართლმადიდებელი): "ანჩისხატის მაგალითი მოგიყვანეს და უპასუხოდ დატოვეო" მსაყვედურობ. და ანჩისხატის მაგალითი რისთვის მომიყვანეს. რა არის მასზედ გამოსახული სამი თითი თუ ბერძნულენოვანი კურთხევის ფორმა? არც ერთი და არც მეორე. იქ გამოსახული ფორმა იმისთვის დამიმოწმეთ, რომ გეჩვენებინათ: აი, ყველა ხატზე როდია ორი თითი გამოსახულიო... კი ბატონო, ვინ გედავებათ, ანჩისხატის საწინააღმდეგო ჩემი და შენი მტერის მეტს ვის ექნება? ვეთაყვანები... როდის და სად ვთქვი მე, გინდა თუ არა ყველა ძველ ხატზე ორი თითია გამოსახულიო?...

გაიხარე კარგო ადამიანო, არ გითქვამს ყველა ზველ ხატზეა ასეა, მაგრამ რადგან ამ უძვველეს ხატზეა ასეა, ეს ნისნავს, პირჯვრის გამოსახვა შესაძლებელია არა მხოლოდ 2 თითიანი წყობით, არამედ სხვაგვარადაც თუ შინაარს არ აურევ.

აქ არავინ უარყოფს, რომ 2 თითიანი წყობით პირჯვრის გადასახვა მართებულია (სიმართლეს გეტყვი, ეს მე არ ვიცოდი და ძალიან კარგი რომ ტქვი), მაგრამ ჩვენს პოზიციებს შორის განსხვავება რა არის იცი:

მე არ უარვყოფ, რომ პირჯვრის გადასახვა 2 თითითაც შეიძლება სწორის იყოს (თუ დოგმატურ შინაარს სწორად დებ), მაგრამ აი შენ კი ერთადერთ სწორ ფორმად 2 თითით პირჯვრის გადაწერა მიგაჩნია. მე კიდე ანჩისხატის მაგალითზე გაჩვენე, რომ ეს ასე არ არის და გადამწყვეტი მნიშვნელობ არა თითების თანმიმდევრობას აქვს, არამედ შინაარს, რასაც ვდებთ შიგნით. შინაარსით კი შენ იგივე აზრით იწერ პირჯვარს როგორც მე.
შენ შეგიზლია უპირობოდ პირჯვარი გადაისახო 2 თითით და შეერთებულით, მაგრამ ვინ იგივე შინაარსით 3 თითით იწერს პირჯვარს იმათ თუ მწვალებლებად არ მიიჩნევ, მაშინ სადაო აღარაფერი ყოფილა.

(ციტატა) (ძველმართლმადიდებელი): შენ მე მაბრალებ იმას, რაც არ მითქვამს და მერე გამარჯვებულის იერით მეპაექრები... ჩამოდი ღრუბლებიდან ძვირფასო... არ დაიმტვრე... და კარგად წაიკითხე რას გწერ და რაზე გეკამათები... შენც, ისევე როგორც სხვებს, მოგთხოვ მაჩვენო რომელი წმიდა მამა იწერდა პირჯვარს სამი თითით, რომელ მამას აქვს ამ ჩვეულების განმარტება მოცემული, რომელ ძველ ხატზეა გამოსახული ვინმე წმინდანთაგან სამი თითით? და კიდევ, ნუ იქედნები!

არცერთი სიტყვა იქედნურად ან სხვაგვარად შეურაცხმყოფელად არ დამიწერია, ვწუხვარ რომ ასეთი ტონით წაიკითხე ეტყობა ზოგადი დამოკიდებულება გადაგედო ამ ფორუმზე კამათის. გიმეორებ პატივს ვცემ შენ აზრს და შეურაცხყოფა არც მიფიქრია, ამიტომ საწყენია შენი სიტყვები, მაგრამ ეგ არაფერი...მსჯელობა განვაგრძოთ:

(ციტატა) (ძველმართლმადიდებელი): არ ვდაობ იმაზე, რომ ძველ ხატებზე თითების წყობა მრავალგვარად არის გამოსახული, მაგრამ განა ყველა წყობა არის პირჯვრისსაწერი ან საკურთხებელი?

ანუ ამით გინდა თქვა, რომ ანჩისხატზე გამოსახული მაცხოვრის მარჯვენა არ არის მაკურთხებელი მარჯვენა???? მე მგონი ამის თქმა შეცდომა იქნებოდა.

(ციტატა) (ძველმართლმადიდებელი): განსხვავება არ არის თქვენთვის დიდი ავტორიტეტის, ედ. ჭელიძის მტკიცებით, რომელიც ამბობს, რომ ტრიადოლოგიურად სამი ყოველთვის ერთია და ერთი - სამი (ანუ ერთში იგულისხმებაო სამება და სამებაში ერთარსება ღმერთი). აქედან თუ ერთი თითით პირჯვრისწერა აკრძალულია (და ეს ფაქტია), რატომ უნდა იყოს ნებადართული და მისაღები სამი? ტრიადოლოგიური თვალსაზრისით სამი თითით პირჯვრისწერა ისევეა ღვთაებრივი ბუნების ჯვარცმა, როგორც ერთი თითით.

არ გეწყინოს მაგრამ ეს არის დემაგოგია. ედიშერ ჭელიძეს ეს სიტყვები არ უწერია პირჯვრის გადაწერასთან მიმართებაში. აქ საუბარი არ არის მათემატიკაზე, არამედ შინაარსზე, შენი ლოგიკას თუ გავყვებით გამოვა, რომ ვინც სამებას აღიარებს ის ქრისტეს ერთ ბუნებას აღიარებს (?) ნუ იყოფინ ასეთი უაზრობა. ერთი თითით პირჯვრის გადაწერა როგორც შენ ამბობ არის მონოფიზოტობა (მაცხოვრის ერთი ბუნების აღიარება) 3 თითი პირჯვრის გადაწერა კი იგივეა, რაც თქვენს შემთხვევაში სამი მოხრილი თითით.

(ციტატა) (ძველმართლმადიდებელი): შენც, ისევე როგორც სხვებს, მოგთხოვ მაჩვენო რომელი წმიდა მამა იწერდა პირჯვარს სამი თითით, რომელ მამას აქვს ამ ჩვეულების განმარტება მოცემული, რომელ ძველ ხატზეა გამოსახული ვინმე წმინდანთაგან სამი თითით?

და შენ მაჩვენე რომელიმე, რომელიც იწერდა პირჯვარს 2 თითით. როგორც შენ თქვი ხატებზე წმინდა მამები პირჯვარს როგორც წესი თვითონ არ იწერენ, სხვა აკურთხებენ, ასე რომ ასეთი რამის ჩვენება როგორც მახსოვს ვერცშენ შეძელი... რაც შეეხება სხვებს კურთხევას, როგორც იცი სამი თითით პირჯვარს გამოისახავენ მხოლოდ ერის კაცები, ხოლო მოძღვრები აკურთხევენ სხვაგვარი სიმბოლოთი და ამის მაგალითად წმინდა მამა კი არა თავად მაცხოვრის ანჩისხატი მოგიყვანე...

და ბოლოს, მე მესმის, რომ ძალიან რთულია ამდენ ადამიანთან მარტო კამათი, ამიტომ შევეცდები რამოდენიმე საკითხი განვაზოგადო, რომ კამათი უფრო საგნობრივი გახდეს.

შენ ამ ფორუმზე შემოიტანე საკითხი, რომ მხოლოდ 2 თითი პირჯვრის გადაწერის წესი არის მარტებული და ყველა სხვა არასწორია. რადგან საკითხი შენს მიერ ასე დგას. ამიტომ პირველ რიგში, შენ გევალება დაგვიმოწმო 2 გარემოება:

1) 2 თითი პირჯვრის გადაწერა სწორია;

2) არასწორია, ყველა სხვა ფორმა პირჯვრის წერისა (მათ შორის 3 თითით).

ზემოთ მოყვანილი 2 საკითხიდან ამ ეტაპზე რაც წავიკითხე პირადად მე ვაღიარებ და გიდასტურებ, რომ 2 თითით პირჯვრის გადაწერა არ ეწინააღმდეგება მართლმადიოდებლურ სწავლებას (გნებავს ვთქვათ ერთ-ერთი ყველაზე ძველია) და მისარებია ამდენად, მაგრამ, რაც შეეხება მეორე საკითხს შენ არ გაქვს არცერთი არტგუმენტი, რომ არასწორია (შესაჩვენებელია და დაგმობილია) სამი თითით პირჯვრის წერა. მე ის ისტორია მართლაც არ ვიცი ისე კარგად, როგორც შენ, მაგრამ შენსავე ნათქვამს ვენდობი და იქედან გამომდინარე მაქვს არგუმენტები, რომ 2 თითი პირჯვრის დაწერასთან ერთად შეწყნარებულია და არ არის დაგმობილი სამი თითით პირჯვრის გადაწერა. გთხოვ მიმითითო თუნდა ერთი წყარო, სადაც სამი თითი (და იგივე შინაარსით, რაც 2 თითის შემთხვევაში) გადაწერილი პირჯვრის წესი დაიგმო და კი ბატონო... ვიმსჯელოთ შემდეგ. სამაგიეროდ, შეგახსენებ, შენსავე დამოწმებულ ფაქტს, რომ რუსეთში რეფორმის პერიოდში ძველმართმადიდებლები და რეფორმის მიმდევრები მთელი 10 წლის განმავლობაში ინარჩუნებდნე ევქარისტიულ კავშირს (სანამ კრება ჩატარდებოდა) ანუ 10 წლის განმავლობაში ერთი სამი თითით იწერდა პირჯვარს, მეორე 2-ით მაგრამ მათ შორის ევქარისტიული კავშირი არ შეწყვეტილა... და ვინ იცის ის კრება რომ არ ჩატარებულიყო და 2 თითი პირჯვრის გადამწერები არ შეეჩვენებიათ, დარჩებოდა ისე როგორც იყო - ანუ ნაწილი 2 თითი დაიწერდა პირჯვარს ნაწილი სამით, მაგრამ ყველანი იქნებოდნენ ერთი წმინდა მართლმადიდებელი სამოციქულო ეკლესიის შვილები.

ამ უკანასკნელის იმედით.

დამიანე.

agmsarebeli - არ არის ერთი თითი პირჯვრის წერა მონოფიზიტობი აღიარება, ის უმალ სამების ერთარსობის გამოხატულებაა. დამიანე მენდე და მერე შესაბამის არგუმენტს დავდებ, ოღონდ ჯერ ოპონენტს ველოდები.

Νικόλαος - ძველმართლმადიდებელს მართლმაც ბევრ კითხვაზე არ გაუცია პასუხი მაგალითად ძველ ხატებზე სადაც თითებით გამოსახულია ICXC და ვერ დაამტკიცა რომ სამი თითით პირჯვრის წერაში მონოფიზიტური დატვირთვაა, არადა კოპტურ და მართლმადიდებლურ ხატებზე ჩანს სად არის მონოფიზიტური დატვირთვა და სად არა, მართალია რაღაც დაწერა მაგრამ დამამტკიცებელ საბუთს ვერ ვპოულობ. ის უდგება სხვა კუთხით ყველაფერს და ამიტომ ვერ გაიგო რომ ძნელია ამით რაღაცის დამტკიცება. და კიდევ დეკანოზ არჩილ მინდიაშვილის ''ხიბლზე'' რომ ლაპარაკობდა, რაც მან დაწერა არ იყო ამპარტავნება? მე ამას იმიტომ კი არ ვამბობ რომ განვიკითხავ, მეც იგივე სენი მაწუხებს, იმიტომ რომ მოძღვარს ცილს წამებს და ხიბლიანს უწოდებს და თვითონ იძახის ''ჭკუის სასწავლებლად'' მოვედიო...

(ციტატა) (damiane80): ერთი თითით პირჯვრის გადაწერა როგორც შენ ამბობ არის მონოფიზოტობა (მაცხოვრის ერთი ბუნების აღიარება) 3 თითი პირჯვრის გადაწერა კი იგივეა, რაც თქვენს შემთხვევაში სამი მოხრილი თითით. და შენ მაჩვენე რომელიმე, რომელიც იწერდა პირჯვარს 2 თითით. როგორც შენ თქვი ხატებზე წმინდა მამები პირჯვარს როგორც წესი თვითონ არ იწერენ, სხვა აკურთხებენ, ასე რომ ასეთი რამის ჩვენება როგორც მახსოვს ვერც შენ შეძელი...

პირველ წინადადებაში გეთანხმები, მაგრამ რაც მართალია, მართალია, ორი თითით პირჯვრისწერა არის უფრო ძველი წესი და ამას დღესაც არ კრძალავს ეკლესია, მაგრამ უბედურება ისაა, რომ ძველმართლმადიდებელმა ვერ გაიგო, რომ ამით შინაარსი არ იცვლება. და კიდევ, ერთი რამე მინდა ვთქვა, როგორც ძველმართლმადიდებელი ამბობს მარცხენა ხელითაც შეიძლება პირჯვრის გადაწერა, რაც როგორც ვიცი არასწორია, რათქმაუნდა თუ ადამიანს მარჯვენით გადაწერის შესაძლებლობა არ აქვს. თუ შეიძლება ვინმემ დაწერეთ მარჯვენა ხელით გადაწერის აუცილებლობაზე?

ძველმართლმადიდებელი - პოლემიკა არ შეიძლება უსასრულო და დემაგოგიური იყოს. ამიტომ, ვფიქრობ ერთგვარი შეჯამების გაკეთებაა საჭირო, რათა კონკრეტულად ჩამოყალიბდეს უკვე ნათქვამიდან გამომდინარე პოზიციები. მე ველოდი, რომ პირჯვრისწერის საკითხი ასეთ ხმაურს გამოიწვევდა. ეს მტკივნეული საკითხია. როდესაც მე პირველად გავიგე ძველმართლმადიდებლების შესახებ; როდესაც პირველად მესმა, რომ სწორად არ ვიწერ პირჯვარს, არ ვარ სწორად მონათლული (პირველად წყალპკურებითად "მომნათლეს") და მრავალი სხვა, მეც თქვენნაირი რეაქცია მქონდა. მაგრამ, საკითხის უფრო ახლოს შესწავლის შემდგომ მივხვდი, რომ ამ ხალხს (ძველმოწესეებს) სულ ტყუილად ვუბრაზდებოდი. ამიტომ მესმის მე თქვენი აღშფოთება. იმედი მაქვს, რომ გავა დრო და თქვენ თვითონ მიხვდებით, რომ მრავალი ის საკითხი, რასაც ეხლა ასეთი თავგამოდებით იცავთ, სულაც არ არის დასაცავი...

ამრიგად, დღევანდლამდე, სამწუხაროდ ვერავინ წარმოადგინა სამი თითით პირჯვრისწერის და სახელობითი კურთხევის დამადასტურებელი ავტორიტეტული წყაროები. ძალიან ბევრ საკითხში მედავებით დემაგოგიურად. მაგალითად, მიმოწმებთ ხატებს, სადაც აღმართულია ორი თითი, გაშვერილია ნეკა, ხოლო ცერი და არათითი ერთმანეთს არის მიერთებული (როგორც გამოსახულია, მაგალითად, ამ ხატზე: http://russianreport.files.wordpress.com/2008/12/icon-st-andrew.jpg ასეთი ხატები ბევრია. ძველიც და ახალიც. მაგრამ ეს წყობა თითებისა არ არის არც კურთხევის და არც პირჯვრისწერის ფორმა. არის სხვა ფორმებიც, მაგრამ არც ისინი წარმოადგენენ საკურთხებელ და პირჯვრისსაწერ ფორმებს.

უნდა ვიცოდეთ, რომ პირჯვრისწერის და კურთხევის გაცემის წესის დამადასტურებელი უპირველესი წყარო არის წერილობითი წყარო, განსაკუთრებით საეკლესიო დადგენილება. ხატწერაც წყაროა, ცხადია, მაგრამ როდესაც, თითების წყობის ფორმათა სიუხვის გამო, რითაც გამოირჩევიან სხვადასხვა სკოლის ხატმწერლები, ძნელდება იმ ფორმის დადგენა, რომელიც არის სწორედ პირჯვრისსაწერი და კურთხევის გასაცემი, უნდა მივმართოთ უკვე არა ხატმწერლობას (ამ შემთხვევაში ის გამოიყენება როგორც დამხმარე წყარო და არა როგორც უპირველესი და ყველზე მნიშვნელოვანი), არამედ საეკლესიო პრაქტიკას (ცხადია უძველესს, რადგან ის ორივე მხარისთვის ავტორიტეტულია) და საეკლესიო დადგენილებებს, თუ ასეთი არსებობს.

ჩემი არგუმენტაცია თითების წყობასთან დაკავშირებით საერთოდ არ დამიწყია ხატმწერლობით. ხატები მე მოგვიანებით დავიმოწმე, როგორც დამხმარე მასალა. მე დავიწყე საეკლესიო დადგენილებებით. უპირველეს ყოვლისა ეს არის აღმოსავლეთის მართლმადიდებლური ეკლესიის საზოგადო, საყოველთაო წესი მწვალებელთა მიღებისა. კონკრეტულად დავასახელე მონოფიზიტობიდან მიღების წესში არსებული ფორმულა: "ვინცა ვინ არა დასწერდეს ჯუარსა ორითა თითითა, ვითარ ეგრე ქრისტეცა, შეჩუენება". დავიმოწმე საკმაოდ ავტორიტეტული კრება, 1551 წლის მოსკოვის საეკლესიო კრება. ვაპირებ თქვენი ყურადღება მივაპყრო რამდენიმე საინტერესო ისტორულ მოწმობებსაც, რომლებიც ორი თითით პირჯვრისწერის პრაქტიკაზე მეტყველებენ.

ყოველივე ამით მე მსურს ვაჩვენო ყველას, რომ ორი თითით პირჯვრისწერა და კურთხევის გაცემა არის ძველი წესი. ყველაზე უძველესი. უპირველესი. ის არის მართლმადიდებლობის კუთვნილება. ის ყველას კუთვნილებაა, ვინც აღიარებს ქრისტეს ორბუნებოვნებას და წმიდა სამების ერთობას. მე, როგორც ძველმართლმადიდებელი ქრისტეანი, არ ვიზიარებ თითების სხვა რომელიმე წყობას, ვინაიდან, არ მაქვს არავითარი სერიოზული მოწმობა იმისა, რომ ორი თითით პირჯვრისწერის გარდა არსებობდა სხვა რომელიმე. ჩემთვის ცნობილია პროფ. კაპტერევის ე. წ. "პირჯვრისწერის განვითარების თეორია", სადაც ეს ღვაწლმოსილი მეცნიერი ამბობს, რომ თავიდან პირჯვარს იწერდნენ ერთი თითით, შემდეგ ორით და ბოლოს სამით. მაქვს საფუძველი არ დავეთანხმო ამ თეორიას და უახლოეს დღეებში ალბათ გამოვაქვეყნებ კიდევაც თქვენს ფორუმში ჩემს არგუმენტებს ამ თეორიასთან დაკავშირებით.

ჩემი ოპონენტები ცდილობენ მიიღონ ჩემგან პასუხები მათ შეკითხვებზე, მაგრამ, სამწუხაროდ, ხშირად თავს არიდებენ ჩემს შეკითხვებს. ზოგს (კორექტულობისთვის არ დავასახელებ), სამწუხაროდ ეშლება ძირითადი თემა და გადადის საკითხზე, რომელიც მხოლოდ საკითხის დასამტკიცებლად იყო გამოყენებული. ანუ ძირითადი თემიდან ცდილობენ გადახვევას და სხვა საკითხზე ყურადღების გამახვილებას.

ამ დღეებში, რაც ვაწარმოებ პოლემიკას ფორუმის მონაწილეებთან, ყურადღებით ვაკვირდებოდი ლოგიკური მსჯელობის იმ ფორმებს და წესებს, რომელსაც ისინი იყენებენ და ვერ ვიტყვი, რომ ყველა თავს ართმევს ამ ამოცანას. ზოგიერთი შეურაცხყოფასაც მაყენებს. არ თაკილობენ ირონიასაც, რაც, რატომღაც, ჩემთან მიმართებაში, პოლემიკის კორექტულ ფორმად მიიჩნევა... საპირისპირო შემთხვევაში კი არაკორექტულობად...

კეთილი... რადგან სიმართლის სათქმელად და თქვენი კეთილდღეობისთვის შემოვედი ამ ფორუმზე (მედიდურობაში ნუ ჩამომართმევთ, ჩემი რწმენიდან გამომდინარე ეს ასეა), ანუ კეთილი მსურს თქვენთვის და არა ბოროტი, მომავალში არ ვაპირებ ვინმეს რაიმე პასუხი გავცე უტაქტობისთვის. მაგრამ პრინციპული ვიქნები განსახილველ საკითხებთან. მე არაფერი მრჯის ვხარჯო დრო ფორუმზე და ვაწარმოო უაზრო კინკლაობა უცნობ ადამიანებთან. მე მაქვს კონკრეტული მიზანი: გავაგებინო ყველას, რომ:

1) ძველმართლმადიდებლობა არის ჭეშმარიტი მართლმადიდებლობა ყოველგვარი უცხო მინარევის გარეშე.

2) ძველმართლმადიდებლური წესები და გადმოცემები სრულიად მაცხოვნებელია და ისინი უსამართლოდ დაგმეს რეფორმატორმა ნიკონიანელებმა.

3) გავაცნო ყველას ის მიზეზები თუ რატომ დაფუძნდა საქართველოში ძველმართლმადიდებლური ეკლესია.

4) განვიხილო ის ჩვეულებები და სწავლებები, რომლებიც ოფიციალური "მართლმადიდებელი" ეკლესიის პრაქტიკაშია და ჩემი აზრით ცდომილია (მაგ. სამი თითით პირჯვრისწერა და სახელობითი წყობით კურთხევის გაცემა, ასევე სხვა საკითხები).

ძალიან ბევრი ადამიანი, როგორც თქვენს ფორუმზე, ასევე სხვაგან, იქნებიან ისინი სასულიერო პირები თუ ერისკაცნი, არაკორექტულად ეხებიან ჩემს სარწმუნოებას და ეკლესიას, რაც ჩემთვის მიუღებელია და სურვილს მიჩენს პასუხის გაცემისა; და სხვაგან სად შემიძლია ამის გაკეთება თუ არა იმ ფორუმებზე, საიდანაც ისმის ეს კრიტიკა. ხოლო მსურს გავაგებინო მათ, რომ ძველმართლმადიდებლობის შეფასებაში ცდებიან, ძალიან მწარედ ცდებიან, რაც მათ მომავალსა და სულების ცხოვნებაზე უცილობლივ იქონიებს ზეგავლენას. ამიტომაც მივეცი თავს უფლება, ჩემი მოძღვრის კურთხევით, გამოვსულიყავი თქვენს სარბიელზე და მეკამათა თქვენთან სხვადასხვა საკითხების გამო. იმედია ეს დიალოგი გაგრძელდება და ის სასურველ შედეგს გამოიღებს ყველასთვის, თქვენთვისაც და ჩვენთვისაც, რადგან ჩვენ გვსურს ერთობა და არა დაყოფა, სიკეთე და არა ბოროტება.

პასუხებს გავცემ ყველას, ვინც კი ჩემთან შემოვა პოლემიკაში. და ბოლოს, მინდა პასუხი გავცე რამოდენიმე პოსტში გამოთქმულ შეხედულებას: არავისი შეურაცხყოფის მიზნით არ შემოვსულვარ. უბრალოდ ერთ კაცს, საკუთარ თავზე დიდი წარმოდგენის მქონეს, ხუმრობანარევი ირონიით მივუთითე, რომ სხვისი დაკნინება და საკუთარი თავის ქება, დიდი ინტელექტის მაჩვენებლად ვერ გამოდგება. თანაც, ბოლოს ქრისტეანულად მიტევებაც ვითხოვე, რადგან ვიფიქრე, რომ შესაძლოა მეც გარკვეულწილად მტკივნეულად შევხებოდი ოპონენტს. როგორც ჩანს, ასეთი მიმტევებლობა აქ არ მიიღება... ამიტომაც, ვფიქრობ არცთუ სამართლიანად მომცეს დღეს გაფრთხილება. რადგან ასეა, დღეიდან ვიქნები უფრო "მშრალი" და კონკრეტული.

sopo... - (ციტატა) (ძველმართლმადიდებელი): ასეთი ხატები ბევრია. ძველიც და ახალიც. მაგრამ ეს წყობა თითებისა არ არის არც კურთხევის და არც პირჯვრისწერის ფორმა. არის სხვა ფორმებიც, მაგრამ არც ისინი წარმოადგენენ საკურთხებელ და პირჯვრისსაწერ ფორმებს. უნდა ვიცოდეთ, რომ პირჯვრისწერის და კურთხევის გაცემის წესის დამადასტურებელი უპირველესი წყარო არის წერილობითი წყარო, განსაკუთრებით საეკლესიო დადგენილება. ხატწერაც წყაროა, ცხადია, მაგრამ როდესაც, თითების წყობის ფორმათა სიუხვის გამო, რითაც გამოირჩევიან სხვადასხვა სკოლის ხატმწერლები, ძნელდება იმ ფორმის დადგენა, რომელიც არის სწორედ პირჯვრისსაწერი და კურთხევის გასაცემი, უნდა მივმართოთ უკვე არა ხატმწერლობას (ამ შემთხვევაში ის გამოიყენება როგორც დამხმარე წყარო და არა როგორც უპირველესი და ყველზე მნიშვნელოვანი), არამედ საეკლესიო პრაქტიკას (ცხადია უძველესს, რადგან ის ორივე მხარისთვის ავტორიტეტულია) და საეკლესიო დადგენილებებს, თუ ასეთი არსებობს. არავისი შეურაცხყოფის მიზნით არ შემოვსულვარ. უბრალოდ ერთ კაცს, საკუთარ თავზე დიდი წარმოდგენის მქონეს, ხუმრობანარევი ირონიით მივუთითე, რომ სხვისი დაკნინება და საკუთარი თავის ქება, დიდი ინტელექტის მაჩვენებლად ვერ გამოდგება.

ამიტომაც, ვფიქრობ არცთუ სამართლიანად მომცეს დღეს გაფრთხილება. რადგან ასეა, დღეიდან ვიქნები უფრო "მშრალი" და კონკრეტული.

სიმშრალე და კონკრეტიკა სხვისი კამათის დემაგოგიად დახასიათებაა? და იმის მტკიცება რა არის რომ ყველა თითების ამ წყობით (ცერა და არათითი) გამოხატული ხატი თუნდაც დამხმარე მასალა იყოს უცილობლად არ წარმოადგენს კურთხევას (მაშინ რა შინაარსია), და რა გვაძლევს საფუძველს ვიფიქროთ რომ თქვენს მიერ მოყვანილი ხატები წარმოადგენს კურთხევას? როცა წყაროდ მხოლოდ არსენ იყალთოელი მოგყავთ ისიც მონოფიზიტური სწავლების მკაცრად მხილების ტრაქტატი, სადაც თავისი მწვალებლური შინაარსის გამო შეაჩვენა, რომ ყოფილიყო ზოგადი სახის მაშინ სხვა საქმეა. და ისევ წრეზე იმიტომ დავდივართ ,რომ არ ჩანს მტკიცებულება, და ეს იღებს უსასრულო და დემაგოგიურ ფორმას მე ვამბობ რომ გამოკვეთილ სწავლება სამი თითით ან ორი თითით პირჯვრისწერაზე არ არსებობს, მიღებული ეკლესიის მიერ შეცვალა ისევ ეკლესიამ, და ამის გამო ასეთი ფორმით ეკლესიის დაუმორჩილებლობა უფრო დიდი დანაშაული მგონია... ასეთ რადიკალურ ნაბიჯზე განხეთქილებაზე წასასვლელად ხელში რეალური არგუმენტი უნდა მეჭიროს - ქრისტეს და მისი სწავლების დამახინჯება-შეურაცხყოფა, სხვა შემთხვევაში მორჩილებსკენაც ქრისტე მოგვიწოდებს და საფრთხილო საკითხია. მე არ ვიცნობ ისეთ ქრისტეს ვისთვისაც თითების გამო კამათი და დაუმორჩილებლობა მოსაწონი იყოს...
2
oldorthodox@gmail.com
საქართველოს
ძველმართლმადიდებლური
ეკლესია

ოფიციალური საიტი
Назад к содержимому