აპოლოგეტიკა - დისპუტი პირჯვრისწერისა და კურთხევის შესახებ 5 - საქართველოს ძველმართლმადიდებლური ეკლესია

საღვთისმეტყველო დისპუტი ფორუმ www.church.ge-ზე

ძველმართლმადიდებლებსა და გაბატონებული ეკლესიის მიმდევრებს შორის

პირჯვრისწერისა და კურთხევის შესახებ

"როცა უსჯულოს ვეტყვი: სიკვდილით მოკვდები-მეთქი, შენ კი არ გააფრთხილებ მას და არაფერს ეტყვი უსჯულოს ბოროტი გზიდან ჩამოსაშორებლად, რომ გადარჩეს, მოკვდება უსჯულო იგი თავის უკეთურებაში და მის სისხლს შენ მოგკითხავ.

ხოლო თუ შენ გააფრთხილებ უსჯულოს და არ მოიქცევა თავისი უსჯულოებისაგან და ბოროტი გზიდან, თავის უსჯულოებაში მოკვდება, შენ კი გადარჩენილი გყავს შენი თავი".

ეზეკიელი 3:18-19

ამ რამოდენიმე ხნის წინათ, ინტერნეტში, ვებ-ფორუმების მეშვეობით გაიმართა დისპუტი ძველმართლმადიდებელ ქრისტეანებსა და ოფიციალური ეკლესიის წევრებს შორის. ძველმართლმადიდებელთა მხრიდან დისპუტში მონაწილეობის მიზანი იყო სწორი და მართებული ინფორმაციის მიწოდება, როგორც ძველმართლმადიდებლობაზე (ზოგადად), ასევე კონკრეტულ საეკლესიო საკითხებზეც.

როგორც მოსალოდნელი იყო, ჩვენს ამ მცდელობას ობიექტურად განგვემარტა მთელი რიგი სადავო საკითხები ოფიციალურ, ე. წ. "მართლმადიდებელ" ეკლესიასა და ძველმართლმადიდებელთა შორის, მოჰყვა საკმაოდ მძაფრი რეაქცია გაბატონებული ეკლესიის ადეპტთა მხრიდან. დისპუტის პროცესში გამოიკვეთა საეკლესიო ფორუმების საერთო სტრატეგია, - ყოველგვარი საშუალებით ობსტრუქცია მოუწყონ იმ პირებს, რომლებიც ცდილობენ ამხილონ ოფიციალურ ეკლესიაში არსებულ დარღვევები და გადახრები.

იმისათვის, რათა ფართო საზოგადოებისთვის მისაწვდომი ყოფილიყო სხვადასხვა ფორუმში გამართული პოლემიკის მთელი შინაარსი და დახატულიყო ის სურათი, რაც ამ ფორუმებზე გამართული დისპუტით გამოიკვეთა, ჩვენი საიტის ადმინისტრაციამ გადაწყვიტა თავი მოეყარა ყველა ამ მასალისთვის და თემატური სახით შეეთავაზებინა ობიექტური მკითხველისთვის, რათა მან თავად განსაჯოს ვინ ვინ არის და რას ესწრაფვის.

დისპუტი ძირითადად წარმოებდა ფორუმებზე: www.church.ge; www.forum.archangels.ge და www.iveria-tv.ge/forum

ფორუმში, ძველმართლმადიდებელთა მხრიდან, მონაწილეობდა ორი პიროვნება: "ძველმართლმადიდებელი" (ფორუმზე chruc. ge) (ხოლო ფორუმებზე: forum.archangels.ge და iveria.tv.ge "odlbeliever"-ის ფსევდონიმით) და "Netvorc"-ი.

ოფიციალური ეკლესიის მხარდამჭერთა მხრიდან კი ძველმართლმადიდებელთა წინააღმდეგ გამოდიოდა მრავალი ადამიანი, რომელთა ნიკებს (ფსევდონიმებს) მკითხველი იხილავს თვით დისპუტის მასალებში, სადაც ფრჩხილებში მითითებულია ის ფორუმი, სადაც გაიმართა კონკრეტული დიალოგი და რომელშიც მონაწილეობდა კონკრეტული ფსევდონიმით გამომავალი ძველმართლმადიდებელთა ესა თუ ის ოპონენტი.

ოპონენტთა სტილსა და ლექსიკას ვტოვებთ ხელუხლებლად, ხოლო ჩვენი მხრიდან მონაწილეთა ტექსტებში შეგვაქვს უმნიშვნელო შესწორებები, რომლებიც არ არღვევენ დისპუტის შინაარსს. ძირითადად ტექსტები დავტოვეთ უცვლელად და არ მოვაცილეთ მას იმ დაძაბული ტონი, რომელიც ხშირად გააჩნდათ მოპაექრე მხარეებს, რათა მკითხველმა მთელი სიმძაფრით შეიგრძნოს მოცემულ საკითხებზე მოდავეთა განწყობა, განსახილველი საკითხებისადმი მიმართება და ის კრიტერიუმები, რითაც ისინი საკითხთა განხილვისას სარგებლობდნენ. ტექსტების განხილვისას მკითხველს ვთხოვთ გაითვალისწინოს, რომ დიალოგები ხშირად სწარმოებდა ონლაინ რეჟიმში, მოუმზადებლად, რის გამოც ორივე მხრიდან ბევრია გრამატიკული შეცდომები.

ცხადია, დისპუტები ინტერნეტ სივრცესა თუ პირდაპირ შეხვედრებზე, შესაძლოა მომავალშიც გაიმართოს, მაგრამ, ვფიქრობთ, რომ მომავალი დისპუტებისთვის ამ დიალოგებმა უკვე ჩაყარეს საფუძველი. არის თუ არა შესაძლებელი საუბრის გაგრძელება ამ ორ მხარეს შორის ამას მომავალი გვიჩვენებს. იმედს ვიტოვებთ, რომ ეს პირველი ეტაპი, რომელიც საკმაოდ დაძაბულად წარიმართა, გარკვეულწილად საფუძველს ჩაუყრის უფრო კონსტრუქციულ და მშვიდ დიალოგს.

დიალოგის მასალები საკმაოდ ვრცელია (აქ თანამიმდევრობით და თემატური შეთავსებით არის განთავსებული ზემოთდასახელებულ სამ ფორუმზე გამართული პოლემიკა), ამიტომაც, მკითხველს რომ გაუადვილდეს მხარეების ამოცნობა, შავი ფერის შრიფტით განვათავსეთ ძველმართლმადიდებელთა პასუხები, მოცისფრო შრიფტით ჩვენი ოპონენტების შრიფტი, ხოლო მოწითალო შრიფტით ის ციტატებია აღნიშნული, რომელთაც თავიანთ პასუხებში იყენებდნენ პოლემისტები.

მელესაცხებლე დედები უფლის საფლავთან. ავორიუსი. დაახლ. 400 წ

წმ. მარკოზის სახარების ილუსტრაცია. როსანოს სახარება. VI ს. ნახევარი

afxazi - მომიტევე მაგრამ ის რასაც ზემოთ წარმოადგენ ჩემეული გაგებით სექტანტური აზროვნებაა. საკუთარ შეხედულებებზე მორგება ნებისმიერი ნაწერისა. მე უკვე ნაკლებად მჯერა შენი ნაწერისა.

(ციტატა) (ძველმართლმადიდებელი): "უნდა აღვნიშნოთ, რომ არ არის სავალდებულო პირდაპირი მნიშვნელობით გავიგოთ წმინდა იოანე ოქროპირის ტექსტში მოხსენიებული "თითითა" რამეთუ არცთუ იშვიათად, ცნობიერებაში შესაძლებელია იმგვარი დაშვებანი, როდესაც ლაპარაკია ერთზე, მაგრამ იგულისხმება ორი (ან მეტი); ანუ, როდესაც გონება ორობითს ან მრავლობითს მხოლობითით გამოხატავს. ასე მაგალითად: ხშირად ამბობენ: "ჩემი ყურით მოვისმინე", ან "საკუთარი თვალით მყავს ნანახი", და სხვა მრავალი ამდაგვარნი, მაგრამ ყველას კარგად ესმის, რომ აქ მსმენელიც და მხედველიც ორივე ყური, ან ორივე თვალია და არა მხოლოდ ერთი; ან თუკი "ფეხით გავეშურე"-ო იტყვის ვინმე ამის მთქმელს ცალ ფეხზე მოხტუნავედ ხომ არ წარმოვიდგენთ, ამიტომაც არა გვაქვს არავითარი საფუძველი (მით უმეტეს, როდესაც მოგვიანებით მოცემულიც კი იქნა ერთი თითით პირჯვრისმაწერალთა საწინააღმდეგო წყევლის ფორმულა) - წმ. იოანე ოქროპირის გამონათქვამში "თითითა ხოლო..." პირდაპირი მნიშვნელობით გავიგოთ. მით უფრო, რომ წმ. იოანე ამ ტექსტში პირჯვრისწერის სულიერ მნიშვნელობაზე მსჯელობს და არა პირჯვრისსაწერი თითების წყობაზე".

ნუ ამას არ ვიცი რა დავარქვა. მკითხველმა განსაჯოს.

ძველმართლმადიდებელი - უკაცრავად, მაგრამ, სექტანტური აზროვნება რას ნიშნავს? როგორია სექტანტური აზროვნება? სექტანტური აზროვნება და წმიდა მამის საკუთარი შეხედულებისადმი მორგება ისაა, რასაც ედ. ჭელიძე და მის კვალობაზე თქვენ აკეთებთ. ავიღოთ თუნდაც ის, რომ მთელი ჩემი ვრცელი მასალიდან (აღებულია წერილიდან: "პირჯვრისწერის და კურთხევის შესახებ". http://www.oldorthodox.ge/pirjvriscera_pirjvriswerisa_da_kurtxevis_shesaxeb_2.html) შენ აგიღია მარტო ეს მსჯელობა, და დანარჩენი გამოგიტოვებია. ეს ადგილია ყველაზე მნიშვნელოვანი მთელს ამ წერილში? სექტანტური მსჯელობა სწორედ ეს არის. როგორც ისინი წმ. წერილში მხოლოდ იმას ხედავენ, რაც მათ შეხედულებას მოერგება, ასევე შენც. არადა პოსტში, სრულიად ცალსახად არის ნათქვამი და დამოწმებული მასალა, რომელიც წმ. ოქროპირის სხვაგვარ წაკითხვას უჭერს მხარს. რატომღაც ამან შენზე არ იმოქმედა. და საერთოდ. ჩემი დაკვირვებით, არცერთი (გამოვრიცხავ "კანუდოსელს") მოპაექრე არ ცდილობს სიმართლის დანახვას. ყველა ცდილობს როგორმე გაამართლოს პირჯვერისწერის და კურთხევის დღევანდელი ოფიციალური, საეკლესიო პრაქტიკა.

ხატებს, რომლებზეც არ არის გამოსახუხლი მაცხოვრის სახელის ლიტერები (IC XC), იძახიან გინდა თუ არა გამოსახულიაო... ცხადია, რომ ეს დავა პირჯვრისწერის და კურთხევის გაცემის თაობაზე უსასრულო ვერ იქნება. ერთ დღეს ის დასრულდება. მე ყველა მხრივ შევეცადე მეჩვენებინა ჩვენი წესის სიძველე და დანარჩენი წესების უსაფუძვლობა პირჯვრის საწერად. დავიმოწმე მამები, კრებები დადგენილებები, ქრისტეანული ფერწერა და ხატწერა, ისტორია... არაფერმა არ გაჭრა... ნება თქვენია. ჩვენ ჩვენი გითხარით და მეტი რაღა ვქნათ.ჩვენდამი სექტანტობის დაბრალება თქვენი ეკლესიის წარმომადგენელთა უსაყვარლესი "არგუმენტია" და მას მაშინ მიმართავენ ხოლმე, როცა სათქმელი აღარაფერი რჩებათ.

(ციტატა) (sopo...): "საკითხით დაინტერების შემთხვევაში მეცნიერული ნაშრომებს ნაკლებად მივმართავ, აქვეა -წავალ და ვნახავ, თუ მაინცდამაინც უამრავი თვითმხილველის ნაცნობის და უცნობის არ მჯერა, ზოგი განკურნებულის..."

ძველმართლმადიდებელი - საღვთისმეტყველო ნაშრომებზე მეტად, ექსტატიურ შეგრძნებებს რომ ეყრდნობით, ეს გეტყობათ...

(ციტატა) (sopo...): "აქ მოცემულია რომ სამგზის უნდა მოხდესო და არა ერთხელ , ხომ არ წერია რომ შთაფლვით უნდა მოხდეს და არა წყალპკურებით
მითუმეტეს გამონაკლისის სახით".

ძველმართლმადიდებელი - თქვენ აქაც პირჯვრის წერის საკითხის მსგავსად მსჯელობთ. რადგან ნახსენები არ არის წყალპკურება, ე. ი. შეიძლება. იმას კი არ აქცევთ, ყურადღებას, რომ ნათლობის ფორმის მითითებით, მოციქულებმა ყველა სხვა ალტერნატიული ფორმა უარყვეს. წყალპკურება, ისევე როგორც სამი თითით პირჯვრისწერა არ განუმარტავს არც ერთ წმიდა მამას და არც უსწავლებია. (ნუ დამიმოწმებთ არაკანონიკურ წიგნ დიდაქეს, რომელიც უარყო მრავალმა წმიდა მამამ. თუ რომლებმა მითითებული მაქვს შესაბამის ადგილას).

(ციტატა) (sopo...): "ღრმა ათეისტური პერიოდიდან ეს ახალი თაობაა რომ გამოვიდა, გამონაკლისად რატომ არ უნდა მივიჩნიოთ, როცა თვითონ მოციქულებმაც საშეღავათო დაშვება დააწესეს ეპისკოპოსის ცოლის მოყვანის საკითხზე გარკვეული პერიოდი".

ძველმართლმადიდებელი - ცოლის მოყვანის და ნათლობის საკითხები ერთმანეთში არ აურიოთ. ცოლის მოყვანა არის საყოფაცხოვრებო საკითხი, სადაც მოციქულებმა დაუშვეს იკონომია, ხოლო ნათლობა (მისი ფორმა) დოგმატური შინაარსის შემცველია... ეს კი სხვადასხვა რამეა... დოგმატურ საკითხში კი იკონომია დაუშვებელია...

(ციტატა) (sopo...): "აქ ლაპარაკია რომ ეკლესიის მორჩილება აუცილებელია, რომ საეკლესიო კრებაზე მიღებული დადგენილების არდაცვა წარმწყმედელია, ეს ჩვენ რამდენად გვეხება?, ჩვენ ვემორჩილებით მართლმადიდებლურ ეკლესიას, სწორედ ამ მიზეზთა გამო, რომ დაუმორჩილებლობით სასჯელი არ მოვიწიოთ..

ეს თქვენ ხომ არ მიგესადაგებათ ვფიქრობ..."

ძველმართლმადიდებელი - არა, ეს ჩვენ კი არა თქვენ მიგესადაგებათ. უფრო სწორედ ყველას. ერსაც და ბერსაც... თქვენს მოდერატორს არ სიამოვნებს როცა ოფიციალური ეკლესიის მღვდლებზე ვლაპარაკობ და აბა რა გითხრა.... ისე, აიღეთ დიდი რჯულისკანონი (იხ. საქ. საეკლესიო კალენდარი. 1987 წ. და წაიკითხეთ. თანაც შეადარეთ თქვენს საეკლესიო ცხოვრებას და შეისწავლეთ, რას ასრულებენ იქიდან თქვენი ეკლესიის მღვდლები და ერისკაცები და ჩემი პოსტები არ დაგჭირდებათ).

(ციტატა) (sopo...): "სიახლეს რაც შეეხება რატომ შეიცვალა ერთი თითი მაშინ ორით, როცა უძველესი ქრისტიანები, წმინდანები ერთი თითით იწერდნენ პირჯვარს, ან ცოლის მოყვანის საკითხი დროის გარემოებათა გამო..."

ძველმართლმადიდებელი - ერთი თითი არასოდეს ყოფილა და ცხადია, ის ორით ვერ შეიცვლებოდა. იყო ყოველთვის ორი თითი.

(ციტატა) (sopo...): "მგონი ვლაპარაკობთ არგუმენტებით და კარგი იქნება თუ ას გავაგრძელეთ- 'როგორ მაგონებს' ო როგორ წააგავს' და სხა ფრთიანი ფრაზები-სენტიმენტები შთაბეჭდილებების და ჩანახატების თემაში".

ძველმართლმადიდებელი - თქვენ ალბათ ფიქრობთ, რომ ძალიან მახვილგონივრულ შენიშვნას მაძლევთ, არადა თქვენი ეს ტირადები ღიმილის მომგვრელია... თქვენი ლაპარაკი თუ რამეს მაგონებს, ეს "ფრთიანი ფრაზა" ან "ჩანახატი" კი არა, ჩემს თვალწინ მდგომი ფაქტია...

(ციტატა) (sopo...): "სიფრთხილე რა საჭიროა თუ კატეგორიულად უყურებს საკითხს, ან იმ ეკლსიის წევრობა, კომუნისტური პერიოდია თუ ფაშისტური? არაადეკვატური შეფასებაა
გასაგებია რას ამბობს და რას გულისხმობს".

ძველმართლმადიდებელი - რა საჭიროა სიფრთხილე ეს ალბათ თვით იღუმენმა კირილემ უწყის. იქ მრავლადაა ძველმორწმუნეთადმი ანტაგონისტურად განწყობილი სასულიერო პირი და შესაძლოა საკმაო პრობლემები შეუქმნან მათ პრინციპულობის გამოჩენის შემთხვევაში... როგორც ჩანს თქვენ ყველაფრის გაკრიტიკება გიყვართ... თქვენთან პოლემიკა, ამჯერად ჩემთან მოდავე ფორუმელებს შორის, ყველაზე უსარგებლო და არაფრისმომცემია... თქვენ უბრალოდ კინკლაობთ... არც მეტი, არც ნაკლები...

Νικόλαος - (ციტატა) (ძველმართლმადიდებელი): "ხატებს, რომლებზეც არ არის გამოსახუხლი მაცხოვრის სახელის ლიტერები (IC XC), იძახიან გინდა თუ არა გამოსახულიაო".

ძველმართლმადიდებელო ძალიან გთხოვ ზემოთ ჩემი კომენტარი წაიკითხე. აი იოანე მაქსიმოვიჩის ხატი რომაა. აშკარად არის ისხს და ავხსენი ასო ხ კარგად რატომ ვერ იკითხება. განსაკუთრებით შენ მიერ მოცემულ მინანქრულ ხატზე ნათქვამს მიაქციე ყურადღება. კარგი რადგან არ იშლი დავდებ ხატს სადაც უკვე ასო ხ აშკარად იკითხება, ოღონდ არ ტქვა ორი თითითააო. ნეკა თითი აწეული აქვს და პატარაზე უჩანს,

(ციტატა) (Νικόλαος): "აი იოანე მაქსიმოვიჩის ხატი რომაა. აშკარად არის ისხს და ავხსენი ასო ხ კარგად რატომ ვერ იკითხება".

ძველმართლმადიდებელი - რომელია იოანე მაქსიმოვიჩის ხატი? და ეს ხატი, ეხლა რომ დევს რომელი საუკუნისაა? და რა ჰქვია?

(ციტატა) (Νικόλαος): "ესეიგი შენ ამბობ სამების ერთიანობა გამოხატული იქნება თუ არა არააქვს მნიშვნელობა? მხოლოდ ორი თითი იყოს შეერტებული და დანარჩენი სმი თუ გინდა ჰაერში გქონდეს ისე რომ ერთმანეთშ არ ეხებოდეს? რათქმაუნდა აქვს, თანაც მახსოვს როდესაც შენ ორი თითით პირჯვრისწერაზე ლაპარაკობდი ამბობდი რომ შუა თითითი მოხრილი უნდა იყოს და შეერთებული საჩვენებელთან, ხოლო დანარჩენი სამი ერთად, სამების ერთობის გამომხატველად. მაგრამ შენს მიერ მოცემულ ხატზე არ ემთხვევა, კი არ ვამბობ რომ არაკანონიკურია, ვამბობ ეს ხატწერისთვისაა დამახასიათებელი. ზუსტად შეიძლება ხატზე არ ემთხვეოდეს არც შენ მიერ მოცემული ხატი, რმელსაც თითები არ აქვს შეერთებული და ჩემ მიერ მოცემულ ხატზეც შეიძლება არ იკითხებოდეს კარგად ასო ხ, რადგან ეს ხატია და არა რეალისტი მხატვრის ნამუშევარი. მაშინ მითხარი იოანე მაქსიმოვიჩის ორი აწეული ხელი, მხოლოდ ემოციებს გამოხატავს როგორც შენ ამბობ და არა როგორც ეპისკოპოსი, აკურთხევს ორი ხელით? თუმცაასო ხ არც აქ კარგად არ ჩანს, მაგრამ ხატმწერი გულისხმობს რომ აქ არის ხ და არა ო. მე არ ვამბობ რომ ეს ხატები არაკანონიკურია რადგან თითები კარგად არაა შეერთებული, მე ვამბობდი ბევრჯერ და კიდევ გავიმეორებ, რომ ხატწერისთვისაა დამახასიათებელი როგორც აქ (იხ. lt სურ. №№ 41-43). "ესეიგი შენ ამბობ სამების ერთიანობა გამოხატული იქნება თუ არა არააქვს მნიშვნელობა? მხოლოდ ორი თითი იყოს შეერტებული და დანარჩენი სმი თუ გინდა ჰაერში გქონდეს ისე რომ ერთმანეთშ არ ეხებოდეს? რათქმაუნდა აქვს, თანაც მახსოვს როდესაც შენ ორი თითით პირჯვრისწერაზე ლაპარაკობდი ამბობდი რომ შუა თითითი მოხრილი უნდა იყოს და შეერთებული საჩვენებელთან, ხოლო დანარჩენი სამი ერთად, სამების ერთობის გამომხატველად".

ძველმართლმადიდებელი - ასეთი რამ "მხოლოდ ორი თითი იყოს შეერთებული და დანარჩენი სამი ჰარში გამოკიდულიო" არსად მითქვამს. ნუ მაბრალებთ იმას, რაც არ დამიწერია.მე ვამბობ, და ამას ხატმწერლობაც ადასტურებს, რომ ხატმწერები, ხშირად გამოხატავენ მაცხოვარს, ანგელოზებს, ღვთისმშობელს და წმინდანებს თითების სხვადასხვა წყობით. ყველაზე უმეტესია ორი თითი და ის წყობა, რომელიც თქვენ ეხლა დაიმოწმეთ: აღმართულია ორი, გამართულია ნეკა და პირდაპირ შეერთებულია ცერი და არათითი. ზოგიერთ ხატზე, (მაგ. არის ერთი ასეთი ხატი წმ. იოანე ნათლისმცემელისა), სადაც წმინდა იოანეს თითები მიაქვს პირჯვრისსაწერად ხოლო ხელები ჯერ კიდევ სრულად არ შეუკრავს... ორი თითი აღმართულია, სამი კი ჯერ არ არის შეტყუპებული... თითები მისკენ არის შებრუნებული (იხ. ქვემოთ ხატი).

არის სხვაგვარი წყობაც... მე ვფიქრობ, რომ ჩვენ, თუ ამ საკითხის განხილვა გვინდა, უნდა განვიხილოთ ქრისტეანული ხატმწერლობის ჩამოყალიბების ისტორია და ისიც თუ როგორ იყენებს მართლმადიდებლური ხატმწერლობა წარმართულ ელემენტებს თავის სასარგებლოდ. ერთ ერთი ასეთი ელემენტი, პროფ. ე. გოლუბისნკის თქმით, არის ე. წ. "საქადაგებელი", "ორატორული" ჟესტი. ჩემი ოპონენტები კი ცდილობენ ნებისმიერ წყობაში, რომელსაც კი ნახავენ დაინახონ სახელობითი წყობა. ეს უბრალოდ არაპროფესიონალურია, დილეტანტურია... მოდი, შევწყვიტოთ თუ ასეა ამ საგანზე ლაპარაკი და შევისწავლოთ ხატმწერლობის პრინციპები. ან მიაშურეთ თუნდაც სამხატვრო აკადემიას და იქ, ხატწერის კათედრაზე იკითხეთ რა იციან მათ ამ საკითხთან დაკავშირებით... ვფიქრობ, მიიღებთ სასარგებლო ინფორმაციას.

Νικόλαος - (ციტატა) (ძველმართლმადიდებელი): "რომელია იოანე მაქსიმოვიჩის ხატი? და ეს ხატი, ეხლა რომ დევს რომელი საუკუნისაა? და რა ჰქვია? ასეთი რამ "მხოლოდ ორი თითი იყოს შეერთებული და დანარჩენი სამი ჰარში გამოკიდულიო" არსად მითქვამს. ნუ მაბრალებთ იმას, რაც არ დამიწერია".

გთხოვ შენობით მელაპარაკე, როგორც თავიდან ძალიან ახალგაზრდა ვარ. იოანე მაქსიმოვიჩი - მეოცე საუკუნის წმინდანი, რომლის უხრწნელი სხული ამერიკაში აბრძანია. როგორც ვთქვი ხატებზე შიძლება კარგად არ იკითხებოდეს ასო ხ, მაგრამ რა აზრია ჩადებული აშკარაა. მაგრამ საინტერესოა, იოანე მაქსიმოვიჩი რომელიც ეპისკოპოსი იყო და ორი ხელით კურთხევის უფლება ჰქონდა, ეს უბრალოდ დამთხვევაა? და აქ ავტორს არ უგულისხმია, რომ მას ისხს-ს გამოხატვა უნდოდა? თუ ის ემოციის გამომხატველია როგორც შენ ამბობ რატომ აქვს ორი ხელი აწეული, როგორც ეპისკოპოსს? ხოლო რაც შეეხება ღვთისმშობლის ხატს (იხ. ზემოთ სურ. № 54), სადაც უკვე ასო ხ აშკარად ჩანს და ისიც ჩანს რომ ორი თითით არ იწერს, რადგან პატარაზე ნეკა თითი შესამჩნევია არის მეოთხე საუკუნის მოწამე ნიკიტას ხატი.

sopo... - (ციტატა) (ძველმართლმადიდებელი): "როგორც ჩანს თქვენ ყველაფრის გაკრიტიკება გიყვართ... თქვენთან პოლემიკა, ამჯერად ჩემთან მოდავე ფორუმელებს შორის, ყველაზე უსარგებლო და არაფრისმომცემია... თქვენ უბრალოდ კინკლაობთ... არც მეტი, არც ნაკლები..."

როგორც წესი ადამიანი მოსაუბრის თვსებების თუ საუბრის შეფასებას მიმართავს როცა არგუმენტებია სუსტი, არაფრისმომცემი იმიტომაა რომ პირჯვრისწერის იდეას არ ვეთანხმები,? და უსარგებლო რომ თქვენს ნაწერს უცილობელ ჭეშმარიტებად არ ვაცხადებ და ვაკრიტიკებ, - გასაგები ხდება სიმართლე რომელსაც არგუმენტით ვერ აბათილებთ..?

(ციტატა) (ძველმართლმადიდებელი): "რა საჭიროა სიფრთხილე ეს ალბათ თვით იღუმენმა კირილემ უწყის. იქ მრავლადაა ძველმორწმუნეთადმი ანტაგონისტურად განწყობილი სასულიერო პირი და შესაძლოა საკმაო პრობლემები შეუქმნან მათ პრინციპულობის გამოჩენის შემთხვევაში..."

როცა ადამიანი ჭეშმარიტების გზაზე სიარულს პრობლემების გამო შეუშინდება ის ავტორიტეტი ვერასოდეს იქნება - არც მისი ნააზრევია საყურადღებო, თუმცა ვფიქრობ იღუმენის პოზიცია სხვაა.

(ციტატა) (ძველმართლმადიდებელი): "თქვენ ალბათ ფიქრობთ, რომ ძალიან მახვილგონივრულ შენიშვნას მაძლევთ, არადა თქვენი ეს ტირადები ღიმილის მომგვრელია... თქვენი ლაპარაკი თუ რამეს მაგონებს, ეს "ფრთიანი ფრაზა" ან "ჩანახატი" კი არა, ჩემს თვალწინ მდგომი ფაქტია..."

ღიმილი კარგია, მაგრამ როცა სხვის აზროვნებას უსაფუძვლოდ პარალელს ავლებ სექტანტურთან იქნება ეს სხვისთვის ღიმილმომგვრელი თუ არა ამაზე უნდა დაფიქრდეს ადამიანი, და თუ ეს თქვენთვის ფაქტია ჩემი სექტანტობა, მაშინ დასკვნების გაკეთების შესაძლებლობებზე მე ვერაფერს ვიტყვი. მთლიანობაში მე უარყოფითად ნამდვილად არ ვარ განწყობილი თქვენს მიმართ.

და თქვენ რას ფიქრობთ...? გულწრფელად მაინტერესებს ფიქრობთ იმის მტკიცება მიუხედავად უამრავი წყროს არსებობისა რომ ერთი თითით ჯვრის გამოსახვა ზღაპარია, ან როცა წერია თითი იქ ორი თითი იგულისხმება, ან თუ ორი წერია იქ სამი? როცა უამრავი წმინდანი ძველი ქრისტიანები თითით სახავდნენ ჯვარს - ეს უბრალოდ ასე გამოსახვის ფორმაა და არა კურთხევა და საინტერესოა მათ არ ეშინოდათ შეჩუენების ქვეშ მოხვედრის , სადაც ორი თითის გარდა ყველანაირი ფორმა შეჩვენებულია და დღესავით ნათელი, როცა ზოგ ხატზე თითების სხვანაირ გამოსახვას უბრალოდ ხატწერის ფორმას მიაწერთ და მხოლოდ ორთითიან წყობას კურთხევას, როცა აკნინებთ ღვთის მიერ აღსრუელბულ სასწაულს და ღვთაებრივ ცეცხლს, უწოდებთ ყველა წმინდანს მწვალებელს მეჩვიდმეტე საუკუნის მერე, ამ დროს შეიძლება სრულიად საპირიპირო აღმოჩნდეს რეალურად და ეს კი ღვთის და წმინდანების შეურაცხყოფის ცოდვის სიმძიმე, რავი რომელი ვთქვა კიდევ ,... გულწრფელად მაინტერესებს ფიქრობთ რომ ესაა ჭეშმარიტებას მსახურება და ღვთის მოსაწონი საქციელი? არვიცი მაგრამ თუ ვინმე არასარწმუნოდ ჩათვლის ამას ნუ გაგიკვირდებათ.. რადგან ობიექტურობისგან შორს არის, და გარეგნული ფორმის დაცვა ამდენი სიბოროტის საფუძველი თუ გახდება ღირს ამად, და ჯანსაღი ქრისტიანობაა და ცოცხალი სარწმუნოებაა ეს? რომლის საფუძველი მხოლოდ ორი მცნების აღსრულებაა - ღმერთის და მოყვასის სიყვარული,.. მე ასეთი სიყვარული არვიცი...

mata - (ციტატა) (ძველმართლმადიდებელი): "ძვირფასო, ასე ხუმრობით და სიცილ-კისკისით ისეთ ადგილას არ ამოყოთ თავი, რომ მერე სამარადისო ქენჯნამ შეგაწუხოთ..."

ძვირფასად რომ მომიხსენიებთ, ამისთვის დიდი მადლობა. და სად შეიძლება მაგისთვის ამოვყო თავი, თანაც სამარადისო სინდისის ქენჯნით?

მმმმმ ძაან დამაინტერესდა. მე ეგეთ ადგილზე ჯერ არ მსმენია. მარადიული სინდისის ქენჯნაოოოო ალბათ ნამეტანი საშინელი ადგილია ეგ. ჯოჯოხეთზე საშინელი, იმიტომ რომ ჯოჯოხეთი არაა მარადიული და თქვენ მარადიულს მიმზადებთ, როგორც სჩანს ... მომიყევით რამე მაგ ადგილის შესახებ (ნეტავ რა უნდა იყოს).

(ციტატა) (ძველმართლმადიდებელი): "თუ თითები გეკრუნჩხება ორთითიანი პირჯვრისწერისას, მოდი ჩვენს ეკლესიაში და ჩვენი მოძღვარი სულისგან ეშმაკის განსხმის ლოცვას წაგიკითხავს. მითუმეტეს, "გადავიწერე ასე და ავიბლანდეო" წერ".

უღრმესი მადლობა დაპატიჟებისთვის , მარა არსად მოსვლას არ ვაპირებ.

(ციტატა) (ძველმართლმადიდებელი): "და ჩვენ რა შუაში ვართ, ძვირფასო? ვიღაც გამოგონილი პერსონაჟებით, სატანისტ "ჟორათი" და "თამილათი" განაქიქებთ პირჯვრისწერის უძველეს წესს, მართლა ცუდად ყოფილა თქვენი საქმე. ბოდიში, და "იეღოვას მოწმე", ან "სახარებისეული რწმენით მონათლული" ვიღაცა ხომ არ ბრძანდებით?"

ძველმართლმადიდებელო ჯერ ერთი მე ვიღაცა კი არა ადამიანი ვარ, ისეთივე როგორიც თქვენ. მეორე, ნუთუ ასე ძალიან მოგხვდათ გულზე ჩემი სიტყვები, რომ თავს უფლება მიეცით და იეღოველობა დამწამეთ. ასე ნუ ცხარდებით თორე, მართლა ვიფიქრებ, რომ სატანისტებთან გაქვთ საერთო. საწინააღმდეგო აზრი იყო, პასუხი ვერ მოიფიქრეთ და შეურაწყოფაზე გადმოხვედით. მე მხოლოდ ამ გამართლებას ვუძებნი, თქვენს ასეთ რეაქციას.

რჩევა: შეგეძლოთ ეს ყველაფერი მიგეღოთ, როგორც იუმორი. და ბოლოს, მინდა ავღნიშნო რომ განცვიფრებული ვარ თქვენი ამტანობით ჩვენს მიმართ. რით დავიმსახურეთ ეს პატივი ნეტა. თანაც რა დამჯერი ხართ?! არც მოდერატორებს აბრაზებთ, ახალმართლმადიდებლებს პატივისცემით ესაუბრებით, პროვოკაციებს არ ჰყვებით, მოთმინებით იტანთ ამ ყველაფერს. რთული გზა გაქვთ, მაგრამ საინტერესო.

მე წარმატებებს გისურვებთ!

ძველმართლმადიდებელი - (ციტატა) (sopo...): "როცა წერია თითი იქ ორი თითი იგულისხმება, ან თუ ორი წერია იქ სამი?" - მოკლედ, ძალიან დამღალე, ხომ იცი...

ასე რატომ ართულებ საკითხს? ამას არავინ ამტკიცებს. საქმე უბრალოდ იმაშია, რომ ბერძნულში არსებობს სამი რიცხვი: მხოლობითი, ორობითი და მრავლობითი. როდესაც ბერძნულ ტექსტს თარგმნიან ქართულად, ან რუსულად და ბერძნულში ლაპარაკია ორ თითზე, მთარგმნელები (თუ ისინი რეფორმატორები) არიან, ყოველთვის ცდილობენ ტექტსი გადათარგმნონ მხოლობითითი. ანუ, თუ ბერძნულშია "ტო დაქტიულო" (ორი თითი), თარგმანში აღმოჩნდება "თითით", ან "ერთი თითით", ზოგჯერ თითებით. ხოლო იმ შემთხვევაში, როდესაც მთარგმნელი არის ობიექტური და იცის რაზე უნდა გაამახვილოს ყურადღება, ის ცდილობს ტექსტი თარგმნოს ზუსტად ისე, როგორც ეს ბერძნულშია. მე ამის მაგალითიც მოვიტანე ნეტ. თეოდორიტეს "ღვთისმოყვარეთა ცხოვრებიდან".

ასევე არსებობს წყაროები, რომლებიც ამტკიცებენ, რომ წმ. იოანე ოქროპირის სიტყვა პირჯვრისწერის შესახებ სულ სხვაგვარად იკითხება (ანუ იმ წყაროებში არის არა "თითი", არამედ "თითები"). შენ მასხრობ თუ რა არის არ ვიცი, როცა ამბობ, რომ "სადაც წერია თითი იქ ორი იგულისხმება და სადაც ორი, იქ სამი". მე ასე არ ვაყენებ საკითხს. რაც შეეხება წმინდანებს, რომლებიც ერთი თითით იწერდნენ პირჯვარს, უნდა ითქვას, რომ ეს თითით პირჯვრის დაწერა თუ საერთოდ ჯვრის გამოსახვა, გადასამოწმებელია დედანში, როდესაც ასე პრინციპულად დგას საკითხი. სხვაგვარად ჩვენ ამ დავას მეორედ მოსვლამდე ვერ მოვრჩებით...

(ციტატა) (sopo...): "უამრავი წმინდანი ძველი ქრისტიანები თითით სახავდნენ ჯვარს - ეს უბრალოდ ასე გამოსახვის ფორმაა და არა კურთხევა".

ძველმართლმადიდებელი - ამაში გეთანხმებით. ჯვრის უბრალო, ჩვეულებრივი გამოსახვა სხვა არის (ამისი მაგალითიც მოვიტანე) და პირჯვრისწერა-კურთხევა სხვა. თუმცა, თუ ბერძნულ ტექსტებთან გვაქვს საქმე, კარგი იქნებოდა დედანშის გადაგვემოწმებინა სადავო ადგილი. მესმის რომ ეს ზოგჯერ შეუძლებელიც კია, მაგრამ სხვაგვარად ვერ ხერხდება ამ საკითხის ნათლის მოფენა.

(ციტატა) (sopo...): "საინტერესოა მათ არ ეშინოდათ შეჩუენების ქვეშ მოხვედრის , სადაც ორი თითის გარდა ყველანაირი ფორმა შეჩვენებულია და დღესავით ნათელი".

ძველმართლმადიდებელი - ერთი თითით წმინდანები პირჯვარს არ იწერდნენ. ხოლო მონოფიზიტების მწვალებლობის და მათი ჩვეულების გამოჩენის შემდეგ ის საეკლესიო განწესებებითაც აიკრძალა. ასე, რომ ამ განწესებამდე თუ ვინმე იწერდა პირჯვარს (ეგეთი ვინმე მე არ ვიცი) ის არ განიკითხებოდა, ხოლო კრებითი დადგენილების მიღების შემდეგ ამის გამკეთებელი, ნამდვილად დაექვემდებარებოდა ანათემას.

(ციტატა) (sopo...): "როცა აკნინებთ ღვთის მიერ აღსრუელბულ სასწაულს და ღვთაებრივ ცეცხლს, უწოდებთ ყველა წმინდანს მწვალებელს მეჩვიდმეტე საუკუნის მერე, ამ დროს შეიძლება სრულიად საპირიპირო აღმოჩნდეს რეალურად და ეს კი ღვთის და წმინდანების შეურაცხყოფის ცოდვის სიმძიმე, რავი რომელი ვთქვა კიდევ ,... გულწრფელად მაინტერესებს ფიქრობთ რომ ესაა ჭეშმარიტებას მსახურება და ღვთის მოსაწონი საქციელი?"

ძველმართლმადიდებელი - როგორ აგიხსნათ?... მე ღვთის მიერ აღსრულებულ არცერთ სასწაულს არ ვაკნინებ. ღმერთმა დამიფაროს! მე სიფრთხილეს ვიჩენ, რათა არ ვცთუნდე ცრუსასწაულებით. და ჭეშმარიტების გზას და ჩემს უფალს არ ჩამოვცილდე. მეჩვიდმეტე საუკუნის შემდეგ ოფიციალურ ეკლესიაში შერაცხილ წმინდანებს ასეთებად არ ვაღიარებ და ეს სულიად ბუნებრივია. თქვენი ეკლესიაც ხომ არ აღიარებს XI საუკუნის განხეთქილების შემდეგ დასავლეთის ეკლესიის მიერ შერაცხილ წმინდანებს. ან მონოფიზიტ და კოპტ წმინდანებს... თუ არ ვცდები, ევსები კესარიელის "ეკლესიის ისტორიაში" წერია: "მოწამეები მწვალებლებსაც ჰყავდათ, მაგრამ ამის გამო ერთობაში ვერ მოვალთ მათთან"-ო. და ეს სწორიცაა. ჩვენც გვყავს წმინდანები, თან მოწამეები, ძველი მართლმადიდებლობისთვის წამებულნი და რა? თქვენ განა აღიარებთ მათ წმინდანებად? ამიტომაც, არ ჯობია შეეშვა ამ ჩემს "დამუნათებას" და მორალის კითხვას?

(ციტატა) (mata): "ჯოჯოხეთი არაა მარადიული".

ძველმართლმადიდებელი - ჯოჯოხეთი მარადიულია. ეს ნათლად წერია წმ. წერილში და მკაფიოდ არის გადმოცემული წმ. მართლმადიდებელ მამათა სწავლებებში.

(ციტატა) (mata): "შეგეძლოთ ეს ყველაფერი მიგეღოთ, როგორც იუმორი".

ძველმართლმადიდებელი - მომიტევეთ, მაგრამ არ შემეძლო მიმეღო როგორც იუმორი იმ თემის გამასხრება, რომელიც ჩემთვის უძვირფასესი და უმნიშვნელოვანესია. გახსოვდეთ, რომ ღმერთს პასუხი უნდა მივცეთ თითოეული სიტყვისთვის.

(ციტატა) (mata): "განცვიფრებული ვარ თქვენი ამტანობით ჩვენს მიმართ. რით დავიმსახურეთ ეს პატივი ნეტა. თანაც რა დამჯერი ხართ?! არც მოდერატორებს აბრაზებთ, ახალმართლმადიდებლებს პატივისცემით ესაუბრებით, პროვოკაციებს არ ჰყვებით, მოთმინებით იტანთ ამ ყველაფერს".

ძველმართლმადიდებელი - კეთილი, ამას მივიღებ, როგორც იუმორს.

blue night - ძველმართლმადიდებელო! ჩვენ, მართლმადიდებლები, შენსავით (შენი სახელი, სამწუხაროდ, არ ვიცი) პირჯვრის წერისას გამოვხატავთ, რომ ჯვარს ეცვა ქრისტე და არა სამება, შენსავით პირჯვრის წერისას გამოვსახავთ ქრისტეს ორბუნებოვნებას და ყოვლადწმიდა სამებას მარჯვენა ხელით. ნუთუ ის განსხვავება, რომ შუბლს ვეხებით სამი შეერთებული თითით უზარმაზარი დოგმატური დარღვევაა??? მართალია, მამა ღმერთი არ განკაცებულა, არც სული წმიდა, მაგრამ როცა ქრისტე ჯვარს ეცმოდა, უეჭველია, მამაც და სული წმიდაც უდიდეს ტკივილს გრძნობდა, ქრისტეს ჯვარცმა იგივე მათი ჯვარცმაა, როგორც შვილის ტკივილი მშობლისთვის საკუთარ ტკივილზე უარესია. თუმცა სამი თითით პირჯვრის გამოსახვა სულაც არ აღნიშნავს, რომ სამებაა ჯვარცმული. მაგ ლოგიკით, როცა ორი თითით ისახავ, გამოდის, რომ ქრისტეს ღვთაებრივი ბუნაბაც ეცვა ჯვარს, ორი თითი ხომ ქრისტეს ორბუნებოვნებას გამოსახავს. განა ასე არ გამოდის? მე მრჩება შთაბეჭდილება, რომ შენთვის 2+3 და 3+2 ერთდაიგივეს არ უდრის. რომელ დოგმატს ვარრვევთ მაინც პირჯვრის სამი თითით გადაწერით? არც არაფერს. ჩემი აზრით, მთავარია ის, რაც გვასწავლა ქრისტემ სახარებაში, თუ ვინმე ამას ცვლის, ის ძალიან დამნაშავეა. ეს საკითხები კი, შთაფვლით მონათლავ თუ არა და ა.შ., მაშინ როცა დოგმატური საკითხები არ ირღვევა, არ არის ისეთი, რომ ვინმეს უფლებას აძლევდეს ეკლესია "ბუტაფორიად" მოიხსენიოს. ეს სრული სისულელეა, მე ასე მგონია.

აკაკი - რამდენჯერ გადამისახავს პირჯვარი, ხატით თუნდაც რომელიმე წმინდანის... ეს იმას, ხომ არ ნიშნავს, რომ ის წმინდანი იყო ჯვარცმული! ან იგივე ჯვრით გადასახვა პირჯვრის.

terra - შავღონდი ხალხო, სადამდე უნდა იშპაგაოთ ამ საკითხის ირგვლივ?!

sopo... - (ციტატა) (ძველმართლმადიდებელი): "ასე რატომ ართულებ საკითხს? ამას არავინ ამტკიცებს. საქმე უბრალოდ იმაშია, რომ ბერძნულში არსებობს სამი რიცხვი: მხოლობითი, ორობითი და მრავლობითი. როდესაც ბერძნულ ტექსტს თარგმნიან ქართულად, ან რუსულად და ბერძნულში ლაპარაკია ორ თითზე, მთარგმნელები (თუ ისინი რეფორმატორები) არიან, ყოველთვის ცდილობენ ტექტსი გადათარგმნონ მხოლობითითი. ანუ, თუ ბერძნულშია "ტო დაქტიულო" (ორი თითი), თარგმანში აღმოჩნდება "თითით", ან "ერთი თითით", ზოგჯერ თითებით."

ერთი თითით პირჯვრისწერა სხვა წყაროებშიც გვხვდება, ამის უარყოფა და მხოლოდ ერთი ვერსიის დაჯერება სწორხაზოვნად აზროვნებაა.

(ციტატა) (ძველმართლმადიდებელი): "ამაში გეთანხმებით. ჯვრის უბრალო, ჩვეულებრივი გამოსახვა სხვა არის (ამისი მაგალითიც მოვიტანე) და პირჯვრისწერა-კურთხევა სხვა. თუმცა, თუ ბერძნულ ტექსტებთან გვაქვს საქმე, კარგი იქნებოდა დედანშის გადაგვემოწმებინა სადავო ადგილი. მესმის რომ ეს ზოგჯერ შეუძლებელიც კია, მაგრამ სხვაგვარად ვერ ხერხდება ამ საკითხის ნათლის მოფენა".

მე პირიქით ვთქვი ჯვრის გამოსახვა არის ნივთის კურთხევა ჯვრის ძალით და სამების მადლით, კურთხევის და ისე გამოსახვის სხვადასხვაობის შესახებ არაფერი გამიგია, როდის რომელი სრულდება, ან საფუძველი ასეთი კლასიფიკაციის...

(ციტატა) (ძველმართლმადიდებელი): "ამიტომაც, არ ჯობია შეეშვა ამ ჩემს "დამუნათებას" და მორალის კითხვას? მოკლედ, ძალიან დამღალე, ხო იცი."

დამუნათება არვიცი რას ნიშნავს. დაღლას რაც შეეხება არ გაინტერესებს მე დავიღალე თუ არა? ზოგადად აზრის გამოხატვისას (სიმართლის ამ შემთხვევაში) ნაკლებად მაინტერესებს სხვისი რეაქცია ემოციური-ფიზიკური მდგომარეობით გამოხატული, და კიდევ უფრო ნაკლებად ჩემს მიმართ დამოკიდებულება,.. ასე რომ მარტივად, თუ გინდა მიპასუხე, თუ არა ჩემი კომენტარი დატოვე უპასუხოდ, საწინააღმდეგო ნამდვილად არაფერი მაქვს...

agmsarebeli - ძველმართლმადიდებელო, იქნებ ამ ხატის ,,დედანიც" დადო.. (XII ს.) კაცხის მაცხოვარი.

მე გავეცანი დიდაქეს საპირისპირო არგუმენტებს თქვენს საიტზე, მაგრამ იქ ვერაფერი ვერ ვნახე ისეთი, რომელიც კლიმენტი ალექსანდრიელის ცნობას გააბათილებდა. თქვენ, პირდაპირ შემიძლია გითხრათ, რომ ამდენი არგუმენტის შემდეგ, ცდილობთ ყველაფერი სიცრუედ შერაცხოთ, თქვენს მიერ დამახინჯებული ივერიის ხატი, დდოქიარის ხატი და სხვა მრავალი, საშუალებას იძლევა, რომ თავისუფლად გეწოდოთ: .....გამყალბებელი. ეს შეურაცხყოფა არაა, ეს ფაქტია.

ესეც უძველესი

უძველესი მინიატურა ,,ლაზარეს აღდგინება"

ლენჯერის ფრესკები (XII ს.)

ლენჯერის ფრესკები(XII ს.)

დღეს გეყოფა ძველმართლმადიდებელო.

netvorc - Νικόλαος, ხატვასთან საქმე გქონია საერთოდ? როგორც მხატვარი გეუბნები, არანაირ სირთულეს არ წარმოადგენს მხატვრისთვის თითების წყობის დახატვას, კიდევ გიმეორებ და კარგადაც ახსნა "ძველმართლმადიდებელმა" რომ, კანონიკაში 2 თითით გამოხატვა შემდეგ ნაირად გვხვდება ზოგან სამი თითი (ნეკა, არათითი და ცერი) ერთ წერტილშია შეერთებული, ზოგან ცერი გადადებულია ნეკასა და არათითზე, ზოგან გვერდიდან არის მიერთებული... ანუ, თითების წყობა ორთითიან წესში სხვადასხვაგვარად არის გამოხატული, მაგრამ ეს ერთი წესია... ამიტომ, ნუ დავიხვევთ თითზე ამ მრავალფეროვნებას...

რაც შეეხება IC XC წყობას კიდევ ვიმეორებ აუცილებლად ყველა ხატს რომელსაც დღეს წერენ თუ უნდათ ეს კომბინაცია გამოხატონ არათითი და ცერა ერთმანეთს უნდა კვეთდეს ამ შემთხვევაში გამოვა ეს წესი, მაგრამ მიკვირს რატომ ეძახიან ეს ადამიანები IC XC წყობას ასეთ კომბინაციას (ქვემოთ ხატზე).

(ციტატა) (Νικόλαος): "ესეიგი შენ ამბობ სამების ერთიანობა გამოხატული იქნება თუ არა არააქვს მნიშვნელობა? მხოლოდ ორი თითი იყოს შეერტებული და დანარჩენი სმი თუ გინდა ჰაერში გქონდეს ისე რომ ერთმანეთშ არ ეხებოდეს? რათქმაუნდა აქვს, თანაც მახსოვს როდესაც შენ ორი თითით პირჯვრისწერაზე ლაპარაკობდი ამბობდი რომ შუა თითითი მოხრილი უნდა იყოს და შეერთებული საჩვენებელთან, ხოლო დანარჩენი სამი ერთად, სამების ერთობის გამომხატველად. მაგრამ შენს მიერ მოცემულ ხატზე არ ემთხვევა, კი არ ვამბობ რომ არაკანონიკურია, ვამბობ ეს ხატწერისთვისაა დამახასიათებელი. ზუსტად შეიძლება ხატზე არ ემთხვეოდეს არც შენს მიერ მოცემული ხატი, რმელსაც თითები არ აქვს შეერთებული და ჩემ მიერ მოცემულ ხატზეც შეიძლება არ იკითხებოდეს კარგად ასო ხ, რადგან ეს ხატია და არა რეალისტი მხატვრის ნამუშევარი. მაშინ მითხარი იოანე მაქსიმოვიჩის ორი აწეული ხელი, მხოლოდ ემოციებს გამოხატავს როგორც შენ ამბობ და არა როგორც ეპისკოპოსი, აკურთხევს ორი ხელით? თუმცაასო ხ არც აქ კარგად არ ჩანს, მაგრამ ხატმწერი გულისხმობს რომ აქ არის ხ და არა ო... მე არ ვამბობ რომ ეს ხატები არაკანონიკურია რადგან თითები კარგად არაა შეერთებული, მე ვამბობდი ბევრჯერ და კიდევ გავიმეორებ, რომ ხატწერისთვისაა დამახასიათებელი როგორც აქ..." (იხ. სურ).

netvorc - ეს წაიკითხე კარგად და აზრი გამოიტანე რას ვწერ, ხატწერის კანონიკა 2 თითით პირჯვრის გამოსახვაზე. ზოგან სამი თითი (ნეკა, არათითი და ცერი) ერთ წერტილშია შეერთებული, ზოგან ცერი გადადებულია ნეკასა და არათითზე, ზოგან გვერდიდან არის მიერთებული... ანუ, თითების წყობა ორთითიან წესში სხვადასხვაგვარად არის გამოხატული, მაგრამ ეს ერთი წესია... ამიტომ, ნუ დავიხვევთ თითზე ამ მრავალფეროვნებას. რაც შეეხება გიმეორებ, თქვენი მოძღვრები რომ გაკურთხებენ თითები უჭირავთ IC XC კომბინაციით ანუ ასე:

რა არის ამ კურთხევის მთავარი აზრი თქვენთვის? ის რომ ქრისტეს სახელით გაძლევენ კურთხევას ანუ IC XC კომბინაციით. ხოდა ძველ ხატებზე რატომაა სხვანაირად? მაგ როგორც ანჩის ხატზე ან კიდევ ბევრ სხვაზე.

(ციტატა) (Νικόλαος): "ძველმართლმადიდებელო ძალიან გთხოვ ზემოთ ჩემი კომენტარი წაიკითხე. აი იოანე მაქსიმოვიჩის ხატი რომაა. აშკარად არის ისხს და ავხსენი ასო ხ კარგად რატომ ვერ იკითხება. განსაკუთრებით შენ მიერ მოცემულ მინანქრულ ხატზე ნათქვამს მიაქციე ყურადღება. კარგი რადგან არ იშლი დავდებ ხატს სადაც უკვე ასო ხ აშკარად იკითხება, ოღონდ არ ტქვა ორი თითითააო. ნეკა თითი აწეული აქვს და პატარაზე უჩანს" (იხ. სურ. ზემოთ).

netvorc - ეს ერთი ხატი და დანარჩენებზე ასე რატო არ გამოსახავთ? იმიტომ რომ ხატმწერმა ვინც ეს ხატი დაწერა თუ მე 17 საუკუნემდეა შექმნილი, მან გამოსახა ზუსტად იმ აზრით რომ საჩვენებელი შუა და ნეკა გააშლევინა და არათითი და ცერა მოახრევინა, ანუ სახელობითი ფორმა, შენ კიდევ შენსას უკავშირებ, რატომ ყველა ასე არ იწერება? ბოლო საუკუნეების ხატებს განახაბ სადაც იდეალურადაა გამოსახული ICXC კომბინაცია, ესეთი კომბიანაცია ადრეულ საუკუნეებში არ გვხვდება. ხედავთ რა იდეალურად გამოსახავენ IC XC კომბინაციას ბოლო საუკუნეებში, მხატვარი ზუსტან ამ აზრით ხატავს და მაგიტომ, რას შეეხება ძველ ხატებს იქ მთავარი აზრი სხვაარი და დავასახელე უკვე ზემოთ.

ეს ვინმეს ძაან ძველი ხატი არ ეგონოს აგერ СВТ. НИКОЛАЙ БЕССАРАБИЯ 18 в.

Νικόλαος - (ციტატა) (netvorc): "ხედავთ რა იდეალურად გამოსახავენ ICXC კომბინაციას ბოლო საუკუნეებში, მხატვარი ზუსტან ამ აზრით ხატავს და მაგიტომ, რას შეეხება ძველ ხატებს იქ მთავარი აზრი სხვაარი და დავასახელე უკვე ზემოთ".

ნეტვორქ ეს მე მითხარი რასაც გინდა მარტო იმას ამჩნევო? ძალიან გთხოვ იაოანე მაქსიმოვიჩის ხატი, რომელიც მეოცე საუკუნეშია დახატული ახსენი რატომ არაა ასო ხ კარგად გამოჩენილი??? რამდენჯერ უნდა გავიმოერო რომ ხატწერის თავისებურებაა ასეთი.

(ციტატა) (netvorc): "ეს ერთი ხატი და დანარჩენებზე ასე რატო არ გამოსახავთ? იმიტომ რომ ხატმწერმა ვინც ეს ხატი დაწერა თუ მე 17 საუკუნემდეა შექმნილი, მან გამოსახა ზუსტად იმ აზრით რომ საჩვენებელი შუა და ნეკა გააშლევინა და არათითი და ცერა მოახრევინა, ანუ სახელობითი ფორმა, შენ კიდევ შენსას უკავშირებ, რატომ ყველა ასე არ იწერება? ბოლო საუკუნეების ხატებს განახაბ სადაც იდეალურადაა გამოსახული ICXC კომბინაცია, ესეთი კომბიანაცია ადრეულ საუკუნეებში არ გვხვდება".

(ციტატა) (Νικόλαος): ნუთუ ეგ ერთი სასწაულმოქმედი მეოთხე საუკუნის ხატი არაა საკმარისი???? და თანაც აღმსარებელმა მეორეც დადო სხვათაშორის.

(ციტატა) (Νικόλαος): "ნეტვორქ ეს მე მითხარი რასაც გინდა მარტო იმას ამჩნევო? ძალიან გთხოვ იაოანე მაქსიმოვიჩის ხატი, რომელიც მეოცე საუკუნეშია დახატული ახსენი რატომ არაა ასო ხ კარგად გამოჩენილი????? რამდენჯერ უნდა გავიმოერო რომ ხატწერის თავისებურებაა ასეთი.

netvorc - რა გაქვს დამთავებული გულახდილად მითხარი?

(ციტატა) (agmsarebeli): "ძველმართლმადიდებელო, იქნებ ამ ხატის ,,დედანიც" დადო.. (XII ს.) კაცხის მაცხოვარი" (იხ. ზემოთ). მე გავეცანი დიდაქეს საპირისპირო არგუმენტებს თქვენს საიტზე, მაგრამ იქ ვერაფერი ვერ ვნახე ისეთი, რომელიც კლიმენტი ალექსანდრიელის ცნობას გააბათილებდა. თქვენ, პირდაპირ შემიძლია გითხრათ, რომ ამდენი არგუმენტის შემდეგ, ცდილობთ ყველაფერი სიცრუედ შერაცხოთ, თქვენს მიერ დამახინჯებული ივერიის ხატი, დდოქიარის ხატი და სხვა მრავალი, საშუალებას იძლევა, რომ თავისუფლად გეწოდოთ: .....გამყალბებებლი ეს შეურაცხყოფა არაა, ეს ფაქტია.

netvorc - agmsarebeli, რას გვედავები? არც მე და არც ძველმართლმადიდებელს არ უთქვია რომ გაშლილი ნეკა თითი მკრეხელობაა და ხატწერის დარღვევა, ძალიან კარგად ახსნა ადრე რა მნიშვნელობა ჰქონდა და აქვს ეხლაც ჩვენთან (ძველმართლმადიდებლებთან) თითების ასეთ ფორმას, რაც შეეხება თქვენთან (ოფიციალური ეკლესია) ესეთმა კანონიკამ (გაშლილი-საჩვენებელი, შუა და ნეკა, მოკეცილი და "მიბჯენილი" - არათითი და ცერა) მიიღო ეგრეთწოდებული ICXC ხასიათი, მაგრამ მე ვერ ვხედავ შენს ნაჩვენებ ხატზე ამ ხასიათს რადგან არათითი და ცერა ერთმანეთს ასევთქვათ უნდა კვეთდეს, ანუ ასე.

გეტყვი კიდევ ასეთ თითების ცყობას დიდ მნიშვნელობას ანიჭებენ ეკლესიებში თქვენთან და თუ დააკვირდები ყველა მოძღვარს არათითი და ნეკა განა დაბჯენილი აქვს, არამედ კვეთს ასევთქვათ ერთმანეთს ICXC, აზრი ICXC კომბინაციაში ის არის რომ ხატი ზუსტად ზემოთ მოყვანილი თითების წყობით უნდა დაიწეროს თორემ შენ რაც დადე ეგ ხატი განა ICXC გამოხატავს არამედ ICOC ან სხვა ასოს მოკლედ რასაც მივამზგავსებთ მიბჯენილ "არათითს და ცერას" , ამას გიხსნით და არა იმას რომ ეგეთი წყობა მკრეხელურია ან არაკანონიკური, ხატები დღესაც იცერება ისევ ძველებური თითების წყობითაც ანუ შენ დადებულ ხატზე როგორცაა და გინდაც ანჩისხატისნ ან კიდევ ახალი სტლით როგორც ზემოთ მოგიყვანე და კიდევ:

კიდევ სერაფიმე საროველი IC XC წყობით:

http://b.pix.ge/x/hn7xp.jpg

ეხლა არ მითხრათ ძველი ხატმწერები ვერ უხატავდნენ გადაკვეთილ არათითს და ნეკასო, ასეთი კომბინაციაც შეიძლება შეგვხვდეს ისიც ცოტა რადგან მაშინ არს იცოდნენ ICXC შესახებ და თან მნიშვნელობა იმას ენიჭებოდა რომ მთავარი იყო კანონიკა 1.(საჩვენებელი და შუათითი გაშლილი, არათითი- ნეკათითი და ცერა მოხრილი) მთავარი არსი იდო იმაში რომ თითები უნდა ყოფილიყო ნაწილი გაშლილი და ნაწილი მოხრილი, მოკეცილი თითები დაბჯენილი იქნებოდა ერმანეთზე თუ მაგრად მოკუმშული ამას არ ქონდა მნიშვნელობა, და 2.(საჩვენებელი - შუა და ნეკა თითები გაშლილი, არათითი და ცერა მოხრილი) ასეთი კომბინაცია, 99% ზუსტად დაბჯენილი თითებით გვხვდება ძველ ხატებში (არათითი და ცერა) და არა გადაკვეთილი. ადექით და მოითხოვეთ რომ ამიერიდან ხატები ზუსტად ICXC კომბინაციით დაწერონ და არა ძველით რომელიც ამ კომბინაციას არ გამოხატავს.

რაც შეეხება იმას რომ ბევმა თქვა გვანახეთ ხატები სადაც პირჯვარს ორი თითით იწერენო კიბატონო აი ისინიც:

ღვთისმშობელი იწერს პირჯვარს:

მოწამე ქრისტეფორე III საუკუნე:

წმიდა მოწამე ბონიფანტე:

ესეც მისი დედანი, ვინმემ არ თქვას ძველი ხატი არაა და "ნაჩალიჩარიაო":

მარიამ ეგვიპტელი იწერს პირჯვარს (აბა კურთხევა არ შეუძლია ქალს):

აჰა კიდევ მარიამ ეგვიპტელი და ღვთის კაცი ალექსი. მეფის იზოგრაფთა ნამუშევარი. XVII ს:

(ციტატა) (Νικόλαος): "ნეტვორქ ეს მე მითხარი რასაც გინდა მარტო იმას ამჩნევო? ძალიან გთხოვ იაოანე მაქსიმოვიჩის ხატი, რომელიც მეოცე საუკუნეშია დახატული ახსენი რატომ არაა ასო ხ კარგად გამოჩენილი????? რამდენჯერ უნდა გავიმოერო რომ ხატწერის თავისებურებაა ასეთი. ნუთუ ეგ ერთი სასწაულმოქმედი მეოთხე საუკუნის ხატი არაა საკმარისი???? და თანაც აღმსარებელმა მეორეც დადო სხვათაშორის".

netvorc - რატომ არაა კარგად გამოჩენილი ეს ხატმწერს მოკითხე, აღიარებთ ICXC კომბინაციას და ხატებს ძველი სტლით წერთ, ხატვა ჩემზე კარგად თუ იცი შევეჯიბროთ რაშიც გინდა ხატწერა იქნება თუ რენესანსი, ვინც აჯობებს ის იყოს მართალი, ან კიდევ თუ გინდა აგიხსნა კარგად სკაიპს მოგცემ და იქ ვილაპარაკოთ, გაწყობს?

(ციტატა) (blue night): "ჩვენ, მართლმადიდებლები, შენსავით, ძველმართლმადიდებელო, (შენი სახელი, სამწუხაროდ, არ ვიცი) პირჯვრის წერისას გამოვხატავთ, რომ ჯვარს ეცვა ქრისტე და არა სამება, შენსავით პირჯვრის წერისას გამოვსახავთ ქრისტეს ორბუნებოვნებას და ყოვლადწმიდა სამებას მარჯვენა ხელით. ნუთუ ის განსხვავება, რომ შუბლს ვეხებით სამი შეერთებული თითით უზარმაზარი დოგმატური დარღვევაა??? მართალია, მამა ღმერთი არ განკაცებულა, არც სული წმიდა, მაგრამ როცა ქრისტე ჯვარს ეცმოდა, უეჭველია, მამაც და სული წმიდაც უდიდეს ტკივილს გრძნობდა, ქრისტეს ჯვარცმა იგივე მათი ჯვარცმაა, როგორც შვილის ტკივილი მშობლისთვის საკუთარ ტკივილზე უარესია. თუმცა სამი თითით პირჯვრის გამოსახვა სულაც არ აღნიშნავს, რომ სამებაა ჯვარცმული. მაგ ლოგიკით, როცა ორი თითით ისახავ, გამოდის, რომ ქრისტეს ღვთაებრივი ბუნაბაც ეცვა ჯვარს, ორი თითი ხომ ქრისტეს ორბუნებოვნებას გამოსახავს. განა ასე არ გამოდის?"

ძველმართლმადიდებელი - სულ ტყუილ უბრალოდ ცდილობთ ჩემს წარმოჩენას ფანატიკოსად. ამაოდ წერთ, რომ მნიშვნელობა არა აქვს როგორ გადაიწერთ პირჯვარს, როგორ მოინათლებით. სამწუხაროა, რომ ამას თქვენთვის მნიშვნელობა არა აქვს. აი, წმიდა მამებისთვის დიდი მნიშვნელობა ჰქონდა! ეს მათ მიიღეს, და არა მე, ორი თითით პირჯვრისწერის დამამტკიცებელი ანტიმონოფიზიტური ანათემა: "ვინცა ვინ, არა დასწერდეს ჯუარსა ორითა თითითა, შეჩუენება!" (არსენ იყალთოელი. "დოგმატიკონი"; 1551 წლის მოსკოვის "ასმუხლიანი" კრება).

როგორ, ფიქრობთ, მონოფიზიტებს არ შეეძლოთ ეთქვათ, რა მნიშვნელობა აქვს როგორ გადავიწერთ პირჯვარსო? სიმბოლოებს რომ მნიშვნელობა არ ჰქონდეთ, მათ არც დაიცავდა ეკლესია. მე გეთანხმებით იმაში, რომ არის სიმბოლოები, რომელთა მრავალფეროვნება, თუ ისინი ერთად სახარებისეულ სისავსეს წარმოაჩენენ, მისაღებია, მაგრამ არის კი სამი და ორი თითით პირჯვრისწერის წესები ამდაგვარი მრავალფეროვნების ნიმუში? მე უკვე მერამდენედ და უშედეგოდ ვითხოვ, რაიმე წერილობითი მოწმობის ჩვენებას, სადაც დამტკიცებული იქნებოდა სამი თითით პირვჯრისწერის მართლმადიდებლურობა. ან სახელობითი კურთხევის სისწორე. არ ასებობს არც ერთი ასეთი მოწმობა! არც ერთი!

დავუშვათ მე უცოდინარი და უმეცარი ადამიანი ვარ. დავუშვათ, მხოლოდ წერა-კითხვა ვიცი და ამის იქით ვერ გავქაჩავ... რას უნდა ვუსმინო მე? როგორ ფილოსოფოსებენ ადამიანები სხვადასხვა საეკლესიო საკითხზე და უარყოფენ დაწერილ გადმოცემას თუ უნდა ვასრულებდე და განუხრელად მივსდევდე იმას, რაც განწესებულია და ანათემატიზმებითაც კი შემაგრებულია? ვის შეუძლია გამამტყუნოს იმაში, რომ მივსდევ დაწერილ კანონს და არ ვერწმუნები იმას, რაც არავის დაუწერია, უსწავლებია და გადმოუცია? ვის შეუძლია გამამტყუნოს, თუკი არ ვენდობი არავის, ვინც არ წარმომიჩენს წმიდა მამათა მტკიცე მოწმობას? ნიახური ხომ არ ვარ მეორედ ამოვიდე?

სიცოცხლე ერთხელ მებოძა და მომიტევეთ, თქვენზე მეტად თუ მამათა საეკლესიო განწესებებს დავიცავ და პირჯვარს გადავიწერ ისე, როგორც ისინი იწერდნენ და ითხოვდნენ... თვითონაც მოვინათლები და სხვასაც ისე მოვანათლინებ, როგორც წმიდა მამები ითხოვდნენ ამას... ვიქნები 100%-ით დარწმუნებული, რომ მონათლული ვარ, რადგან არავინ მარჩიელობს სამგზის შთაფვლითი ნათლობის სისწორეზე, და ასევე 100%-ით დარწმუნებული ვარ, რომ სწორად და გამართულად ვიწერ პირჯვარს, რადგან ზუსტად ვიცი ეს წმიდა მამათა გადმოცემაა.

არ მივიღებ არაფერს ისეთს, რაც არსად გამიგია, არც წმიდა მამათაგან მსმენია და წამიკითხავს!...

თქვენ ამბობთ, რა მნიშვნელობა აქვს ორი თითი იქნება თუ სამი, შთაფვლით მოვინათლები თუ წყალპკურებით? და რომ ჰქონდეს მნიშვნელობა? როდის გავარკვიო ეს? განკითხვის დღეს ხომ არა? როდესაც უკვე ყოველივეს გარკვევა დასრულდება, წიგნები გადაიშლება და ყველას მიეზღვება "საქმეთაებრ მათთა"... აი, ამაზე არ ფიქრობთ თქვენ და საკუთარი "მიგნებებით" მოხიბლულები, ყველანი ერთად განმიკითხავთ...

ღმერთმა გიშველოთ!

***

(ციტატა) (blue night): "მე მრჩება შთაბეჭდილება, რომ შენთვის 2+3 და 3+2 ერთდაიგივეს არ უდრის. რომელ დოგმატს ვარრვევთ მაინც პირჯვრის სამი თითით გადაწერით? არც არაფერს".

ძველმართლმადიდებელი - შთაბეჭდილებები ყოველთვის როდი გამოხატავენ რეალობას... ჩვენს შორის, როგორც ვხედავ, ის განსხვავებაა, რომ თქვენთვის თითების წყობის მნიშვნელობა, უბრალო არითმეტიკის იქით ვერ მიდის... ჩემთვის კი პირჯვრისწერა აღმსარებლობაა, სარწმუნოებაა, სარწმუნოებრივი დოგმატის ქადაგებაა... და არა 2+3...

(ციტატა) (blue night): "ჩემი აზრით, მთავარია ის, რაც გვასწავლა ქრისტემ სახარებაში, თუ ვინმე ამას ცვლის, ის ძალიან დამნაშავეა. ეს საკითხები კი, შთაფვლით მონათლავ თუ არა და ა.შ., მაშინ როცა დოგმატური საკითხები არ ირღვევა, არ არის ისეთი, რომ ვინმეს უფლებას აძლევდეს ეკლესია "ბუტაფორიად" მოიხსენიოს. ეს სრული სისულელეა, მე ასე მგონია".

ძველმართლმადიდებელი - კარგია სახარება რომ გიყვარს, მაგრამ აბა დააკვირდი რა ბრძანა წმ. ბასილი დიდმა: "თუკი ვეცდებით, ვითარცა მცირე ძალის მქონე უარვყოთ დაუწერელი გადმოცემა, შეუმჩნევლად სახარებასაც ვავნებთ ძირითად საკითხებში". ხედავთ, სახარებასაც კი ვავნებთო... ეს კი ნიშნავს, რომ გადმოცემები (მ. შ. პირჯვრისწერის გადმოცემა) მარტო 2+3 როდი ყოფილა...

netvorc - კიდევ მარიამ ეგვიპტელი, 2 თითით იწერს პირჯვარს.

წმინდა ალექსი ღვთისკაცი და მარიამ ეგვიპტელი პირჯვარს 2 თითით იწერენ:

blue night - (ციტატა )(ძველმართლმადიდებელი): "blue night, სულ ტყუილ უბრალოდ ცდილობთ ჩემს წარმოჩენას ფანატიკოსად. ამაოდ წერთ, რომ მნიშვნელობა არა აქვს როგორ გადაიწერთ პირჯვარს, როგორ მოინათლებით. სამწუხაროა, რომ ამას თქვენთვის მნიშვნელობა არა აქვს. აი, წმიდა მამებისთვის დიდი მნიშვნელობა ჰქონდა! ეს მათ მიიღეს, და არა მე, ორი თითით პირჯვრისწერის დამამტკიცებელი ანტიმონოფიზიტური ანათემა: "ვინცა ვინ, არა დასწერდეს ჯუარსა ორითა თითითა, შეჩუენება!" (არსენ იყალთოელი. "დოგმატიკონი"; 1551 წლის მოსკოვის "ასმუხლიანი" კრება). როგორ, ფიქრობთ, მონოფიზიტებს არ შეეძლოთ ეთქვათ, რა მნიშვნელობა აქვს როგორ გადავიწერთ პირჯვარსო? სიმბოლოებს რომ მნიშვნელობა არ ჰქონდეთ, მათ არც დაიცავდა ეკლესია. მე გეთანხმებით იმაში, რომ არის სიმბოლოები, რომელთა მრავალფეროვნება, თუ ისინი ერთად სახარებისეულ სისავსეს წარმოაჩენენ, მისაღებია, მაგრამ არის კი სამი და ორი თითით პირჯვრისწერის წესები ამდაგვარი მრავალფეროვნების ნიმუში?"

მომეჩვენა, რომ ცოტა უხეშად მიპასუხეთ, მე ამის საბაბი არ მომიცია. სულაც არ ვცდილობ თქვენს წარმოჩენას ფანატიკოსად, უბრალოდ აზრი გამოვხატე. რატომ მკადრებთ, რომ ჩემთვის პირჯვრის გამოსახვა თუ გადმოცემები მხოლოდ რიცხვების მიმატებაა, ეს უბრალოდ დავწერე. საწყენია, მაგრამ არ მეწყინება. ალბათ თქვენც არ გესიამოვნებოდათ გული რომ მტკენოდა. მე არ ვამბობ, რომ მნიშვნელობა არა აქვს როგორ გადაისახავ პირჯვარს, უბრალოდ გთხოვთ მიპასუხოთ, რომელი დოგმატი ირღვევა თუ სამი თითით გადაიწერ???

(ციტატა )(ძველმართლმადიდებელი): "მე უკვე მერამდენედ და უშედეგოდ ვითხოვ, რაიმე წერილობითი მოწმობის ჩვენებას, სადაც დამტკიცებული იქნებოდა სამი თითით პირვჯრისწერის მართლმადიდებლურობა. ან სახელობითი კურთხევის სისწორე. არ ასებობს არც ერთი ასეთი მოწმობა! არც ერთი!"

სამი თითით პირჯვრის გადაწერა არც ჩემი გამოგონილია და არც სხვის. ეს ეკლესიამ დაადგინა. ვეცდები მოვიძიო მასალა, რომელიც არსებობს.

(ციტატა )(ძველმართლმადიდებელი): "დავუშვათ მე უცოდინარი და უმეცარი ადამიანი ვარ. დავუშვათ, მხოლოდ წერა-კითხვა ვიცი და ამის იქით ვერ გავქაჩავ... რას უნდა ვუსმინო მე? როგორ ფილოსოფოსებენ ადამიანები სხვადასხვა საეკლესიო საკითხზე და უარყოფენ დაწერილ გადმოცემას თუ უნდა ვასრულებდე და განუხრელად მივსდევდე იმას, რაც განწესებულია და ანათემატიზმებითაც კი შემაგრებულია?"

რაც შეეხება არსენ იყალთოელის შეჩვენებას, ეს ეხება მონოფიზიტობას, ანუ შეჩვენებულია ის, ვინც ერთი თითით ისახავს პირჯვარს ანუ მონოფიზიტია. ჩემი აზრით, საქმე ამაშია. თქვენ რას ფიქრობთ? ისევ ისეთივე კატეგორიული ხართ?

(ციტატა )(ძველმართლმადიდებელი): "ვის შეუძლია გამამტყუნოს იმაში, რომ მივსდევ დაწერილ კანონს და არ ვერწმუნები იმას, რაც არავის დაუწერია, უსწავლებია და გადმოუცია? ვის შეუძლია გამამტყუნოს, თუკი არ ვენდობი არავის, ვინც არ წარმომიჩენს წმიდა მამათა მტკიცე მოწმობას? ნიახური ხომ არ ვარ მეორედ ამოვიდე? სიცოცხლე ერთხელ მებოძა და მომიტევეთ, თქვენზე მეტად თუ მამათა საეკლესიო განწესებებს დავიცავ და პირჯვარს გადავიწერ ისე, როგორც ისინი იწერდნენ და ითხოვდნენ... თვითონაც მოვინათლები და სხვასაც ისე მოვანათლინებ, როგორც წმიდა მამები ითხოვდნენ ამას... ვიქნები 100%-ით დარწმუნებული, რომ მონათლული ვარ, რადგან არავინ მარჩიელობს სამგზის შთაფვლითი ნათლობის სისწორეზე, და ასევე 100%-ით დარწმუნებული ვარ, რომ სწორად და გამართულად ვიწერ პირჯვარს, რადგან ზუსტად ვიცი ეს წმიდა მამათა გადმოცემაა.

არ მივიღებ არაფერს ისეთს, რაც არსად გამიგია, არც წმიდა მამათაგან მსმენია და წამიკითხავს... თქვენ ამბობთ, რა მნიშვნელობა აქვს ორი თითი იქნება თუ სამი, შთაფვლით მოვინათლები თუ წყალპკურებით? და რომ ჰქონდეს მნიშვნელობა? როდის გავარკვიო ეს? განკითხვის დღეს ხომ არა? როდესაც უკვე ყოველივეს გარკვევა დასრულდება, წიგნები გადაიშლება და ყველას მიეზღვება "საქმეთაებრ მათთა"... აი, ამაზე არ ფიქრობთ თქვენ და საკუთარი "მიგნებებით" მოხიბლულები, ყველანი ერთად განმიკითხავთ... ღმერთმა გიშველოთ".

არ განგიკითხავთ. ღმერთმა გვიშველოს ყველას!! გეთანხმებით, უნდა ენდო წმინდა მამებს და იყო ფრთხილად, ჯოჯოხეთი მართლა საშიშია. ჩვენც ამას ვიქმთ. უბრალოდ თქვენთვის ჩვენთვის სათაყვანებელი წმინდანები პატივსაცემნი არ არიან მგონი. მე უბრალოდ ვერ ვხვდები, როგორ შეიძლება ეჭვქვეშ დააყენო უამრავზე უამრავი სასწაული და სიკეთე მხოლოდ თითების წყობის ერთი პატარა გადანაცვლების გამო. განა ეს უარესი საშიშროების მომცველი არ არის? მე მეშინია...

agmsarebeli - ბატონო ნეტვორკ, დავუშვათ კაცხის მაცხოვრის ხატზე არ იკითხება ხსნებული ინიციალები, ეს ხატი შევაჩვენოთ თუ რა ვქნათ? წმინდა იოანე ოქროპირი ხომ ცხადად ამბობს(აფხაზმა რაც დაპოსტა), რომ ერთი თითIთ ხდებოდა ქრისტიანობის ოქროს საუკუნეში პირჯვრის გადასახვა, რაღას ეძიებთ მეტს? მე ისევ ვიმეორებ; საქმე გვაქვს მიზანმიმართულ სიყალბესთან და ვაი იმას, ვინც არ შეწყვეტს ამას. მართლმადიდებელი ეკლესია უცდომელია როგორც პირველ საუკუნეში, როგორც, შუასაუკუნეებში და ახლაც და ასე იქნება მარად.

მე ვიწერ სამი თითით პირჯვარს და ვაღიარებ ჯვარცმულ ქრისტეს, არა ჯვარცმულ სამებას, არამედ მეორე ჰიპოსტასს. არის თუ არა ნათლისღებისას წყალში დაფლვა ქრისტეს სამდღიანი დაფლვის გამეორება? თუ თქვენს ლოგიკას მივყვებით (თითქოს სამი თითI პირჯვრის წერა მოასწავებს სამების ჯვარცმას), მაშინ სამჯერ დაფლვა მოასწავებს სამების დაფლვას და გამოვა, რომ მარტო ერთი ჰიპოსტასი კი არ დაიფლა, არამედ სამივე. ამიტომ ეს ლოგიკა დამღუპველია.

(ციტატა) (აკაკი): "რამდენჯერ გადამისახავს პირჯვარი, ხატით თუნდაც რომელიმე წმინდანის... ეს იმას, ხომ არ ნიშნავს, რომ ის წმინდანი იყო ჯვარცმული! ან იგივე ჯვრით გადასახვა პირჯვრის".
ძველმართლმადიდებელი - ეგეთი "პირჯვრისწერა" პირველად მესმის.

(ციტატა) (agmsarebeli): მე გავეცანი დიდაქეს საპირისპირო არგუმენტებს თქვენს საიტზე, მაგრამ იქ ვერაფერი ვერ ვნახე ისეთი, რომელიც კლიმენტი ალექსანდრიელის ცნობას გააბათილებდა. თქვენ, პირდაპირ შემიძლია გითხრათ, რომ ამდენი არგუმენტის შემდეგ, ცდილობთ ყველაფერი სიცრუედ შერაცხოთ, თქვენს მიერ დამახინჯებული ივერიის ხატი, დოქიარის ხატი და სხვა მრავალი, საშუალებას იძლევა, რომ თავისუფლად გეწოდოთ: .....გამყალბებებლი ეს შეურაცხყოფა არაა, ეს ფაქტია.

ძველმართლმადიდებელი - ჩემო მეგობარო, კიდევ ერთხელ შეგახსენებ, რომ "დიდაქეს" განაკუთვნებენ II საუკუნეს, მე-5 საუკუნემდე ის ცნობილია წმიდა მამებისთვის. ამის შემდეგ კი ის დაივიწყეს. თუ ყურადღებით კითხულობდი სტატიას "დიდაქეს" შესახებ შეამჩნევდი რომელ წმიდა მამებს არ მიუჩნევიათ ის წმიდა წიგნად და ყურადღების ღირსდაც კი არ თვლიდნენ. მაგრამ ეს არ არის მთავარი. მთავარი ისაა, რომ დიდაქე საერთოდ დაიკარგა და კვლავ აღმოაჩინეს 1056 წელს. მთელი 900 საუკუნის განმავლობაში რა ცვლილებები განიცადა ამ მანუსკრიპტმა კაცმა არ იცის. საიდან იცით თქვენ, რომ წმ. კირილესა და თქვენ ერთი და იგივე დიდაქე გაქვთ წაკითხული? რომ ჩვენამდე მოსულია ის დიდაქე, რასაც წმიდა მამები კითხულობდნენ, ზუსტად, ყოველგვარი ცვლილებების გარეშე?

რაც შეეხება წმ. პორტაიტისას და დოქიარის ხატებს, იქნებ გამარკვიო, რას ნიშნავს: "თქვენს მიერ დამახინჯებული ივერიის და დოქიარის ხატი?" მე როგორ დავამახინჯე, წავედი ათონზე, ჩუმად შევედი ამ მონასტრებში, მოვიპარე ეს ხატები, შემდეგ გადავაკეთე და ისევ დავდე? რას ბოდავ? შენ ჭეშმარიტება ისე გჭირდება როგორც ძაღლს მეხუთე ფეხი...გამყალბებლები შენსკენ მოიკითხე... ბევრი გყავს...

(ციტატა) (agmsarebeli): "წმინდა იოანე ოქროპირი ხომ ცხადად ამბობს(აფხაზმა რაც დაპოსტა), რომ ერთი თითIთ ხდებოდა ქრისტიანობის ოქროს საუკუნეში პირჯვრის გადასახვა, რაღას ეძიებთ მეტს?"

ძველმართლმადიდებელი - წმიდა იოანე ოქროპირი არსად ამბობს პირჯვარი ერთი თითით გადაიწერეთო. ეს არის თქვენი ეკლესიის ოსტატი გამყალბებლების ფალსიფიკაცია. არც სამი თითით იწერდნენ პირჯვარს.

(ციტატა) (agmsarebeli): "საქმე გვაქვს მიზანმიმართულ სიყალბესთან და ვაი იმას, ვინც არ შეწყვეტს ამას".

ძველმართლმადიდებელი - ალბათ თქვენს მხარეს გულისხმობთ, არა?!

(ციტატა) (agmsarebeli): "მე ვიწერ სამი თითით პირჯვარს და ვაღიარებ ჯვარცმულ ქრისტეს, არა ჯვარცმულ სამებას, არამედ მეორე ჰიპოსტასს".

ძველმართლმადიდებელი - თუ ჯვარცმულის აღსარებას იქმ სამი თითით, მაშინ გამოგდის სამების ჯვარცმა და ჯვარცმული ქრისტეს აღიარება აქ ფუჭი სიტყვებია.

(ციტატა) (agmsarebeli): "თუ თქვენს ლოგიკას მივყვებით (თითქოს სამი თითი პირჯვრის წერა მოასწავებს სამების ჯვარცმას), მაშინ სამჯერ დაფლვა მოასწავებს სამების დაფლვას და გამოვა, რომ მარტო ერთი ჰიპოსტასი კი არ დაიფლა, არამედ სამივე. ამიტომ ეს ლოგიკა დამღუპველია".

ძველმართლმადიდებელი - ჩვენს ლოგიკას რომ მიჰყოლოდი ამისთანა სისულელეს არ იტყოდი.

agmsarebeli - თქვენს მიერ დამახინჯებული გულისხმობს იმას, რომ იცავ გაყალებებულ ხატს, რომელზეც თითების წყობა შეცვლილია განზრახ. სიყალბეა ისიც, რაც თქვენს საიტზე წერია დიდაქეს, ამ ღვთივკურთხეულ ძეგლზე. გააბათილე კლიმენტი ალექსანდრიელის ცნობა თუ შეგიძლია. რომელი საუკუნისაც არ უნდა იყოს, მას ის წერილად მოიხსენებს.

ჭეშმარიტებას რომ ეძიებდე წმინდა იოანე ოქროპირს დაუჯერებდი, მაგრამ ჰა,,,არც კაცხის ხატი გაკმაყოფილებთ, არ ლენჯერის, არც არაცერთი..თქვენ გგონიათ ძირძველი დამცველები ხართ რწმენისა, უფრო რე პირიქით.

შეგიძლია ოქროპირზე დედანი ნახო. თუ გეშინია არ გაჟღავნდეს სიმართლე? ჩახედე ბერძნულს და მიხვდები. მიდი ამიხსენი იმ მაგალითზე რაც დაგიწერე ნატლობასთან დაკავშირებით. თუ გაიჭედე?

ძველმართლმადიდებელი - კარგი ერთი თუ კაცი ხარ!.. რა არის გაყალბება? ორთითიანი წყობა? საიდან იცი რომ ეს არის გაყალბება და არა ის, შენ რაც დაიმოწმე? გამოიკვლიე? მანახე შენი გამოკვლევა. აი აქ ნახე დოქიარის ხატი: http://ura-inform.com/capital/2009/12/01/ikona# ან კიდევ აქ: http://drevo-info.ru/pictures/2576.html

ორივეგან ნათქვამია, რომ ეს არის დოქიარის მონასტრის ხატი.

კლიმენტი ალექსანდრიელის რომელი ცნობა გავაბათილო? რომ დიდაქე წმიდა წერილია? ის წმიდა წერილის კანონში არ შედის, და გასაბათილებელიც, ცხადია არაფერია. უკვე გაბათილებულია. შენ ეტყობა არ იცი, რომ ძველად სხვადასხვა ადგილობრივ ეკლესიაში წმიდა წერილის კანონში სხვადასხვა წიგნები შედიოდა. მოგვიანებით, მრავალი მათგანი უარყვეს. გადაშალე ბიბლია და სარჩევში წაიკითხე, რომელია წმიდა წერილის წიგნები და რომელი არა. თან ჩემი მოთხოვნა შემისრულე: დამიმტკიცე ის დიდაქე, დღეს რაც ვიცით და ის, რომელიც წმ. კირილეს ჰქონდა, ერთი და იგივე შინაარსისაა.

agmsarebeli - შეგიძლია წმინდა იოანე ოქროპირის ხსენებულ ცტატას ხელნაწერში ჩახედო: იმედია არ იტყვი, რომ ათონელმა წმინდა მამაბმა და მთარგმნელებმა განგებ დაამახინჯეს ეს ტექსტი. ახლა დაგტოვებ და იფიქრე ამ ყველაფერზე.

ძველმართლმადიდებელი - იქნებ გამაბედნიერო და მანახო ეს ხელნაწერი. თანაც იქნებ ამიხსნა, ერთსა და იმავე საუკუნეში მცხოვრები წმ. მამები იოანე და კირილე იერუსალიმელი, სხვადასხვაგვარად როგორ გადმოსცემენ პირჯვრისწერის წესს? თქვენი წყაროების მიხედვით, ოქროპირი ლაპარაკობს თითზე, ხოლო იგივე წყაროების მიხედვით, კირილე ლაპარაკობს თითებზე? რომელს დავუჯეროთ? ალბათ იცი, წმ. იოანე ოქროპირი ხელდასხმული იყო დიაკვნად წმ. მელეტის მიერ და მელეტი რომ ორი თითით პირჯვრისწერას ასწავლიდა და ასევე კურთხევას, უკვე ვაჩვენეთ. მეტი რაღა გინდა?

netvorc - (ციტატა) (agmsarebeli): "ბატონო ნეტვორკ, დავუშვათ კაცხის მაცხოვრის ხატზე არ იკითხება ხსნებული ინიციალები, ეს ხატი შევაჩვენოთ თუ რა ვქნათ? წმინდა იოანე ოქროპირი ხომ ცხადად ამბობს(აფხაზმა რაც დაპოსტა), რომ ერთი თითIთ ხდებოდა ქრისტიანობის ოქროს საუკუნეში პირჯვრის გადასახვა, რაღას ეძიებთ მეტს? მე ისევ ვიმეორებ; საქმე გვაქვს მიზანმიმართულ სიყალბესთან და ვაი იმას, ვინც არ შეწყვეტს ამას. მართლმადიდებელი ეკლესია უცდომელია როგორც პირველ საუკუნეში, როგორც, შუასაუკუნეებში და ახლაც და ასე იქნება მარად. მე ვიწერ სამი თითით პირჯვარს და ვაღიარებ ჯვარცმულ ქრისტეს, არა ჯვარცმულ სამებას, არამედ მეორე ჰიპოსტასს. არის თუ არა ნათლისღებისას წყალში დაფლვა ქრისტეს სამდღიანი დაფლვის გამეორება? თუ თქვენს ლოგიკას მივყვებით (თითქოს სამი თითI პირჯვრის წერა მოასწავებს სამების ჯვარცმას), მაშინ სამჯერ დაფლვა მოასწავებს სამების დაფლვას და გამოვა, რომ მარტო ერთი ჰიპოსტასი კი არ დაიფლა, არამედ სამივე. ამიტომ ეს ლოგიკა დამღუპველია".

გისურვებ წარმატებებს, გინდა ერთი თითით იწერე პირჯვარი გინდა ორით გინდა სამით, რადგან შენი გაგებით ყველანაირი კომბინაცია შენთვის მისაღებია, მე ჩემი სიმართლე გითხარი და ფაქტებიც მოგიყვანე, გინდა ხატებით, გინდა იმ შენიშვნით რასაც რუსეთის პატრიარქი უგზავნის მე-16 საუკუნეში საქართველოს პატრიარქს: "განა სამი თითით უნდა იწერდეთ პირჯვარს არამედ ორითო" , ან კიდევ მონოფიზიტების მიმართ მიღებულ კანონს, სადაც ლაპარაკია ერთი თითით პირჯვრისწერის დაგმობაზე და ორი თითით პირჯვრისწერის ჭეშმარიტებაზე.

რაც შეეხება მოთხოვნას სამი თითის უარმყოფელი კანონი გვანახეთო, როგორ განახოთ როცა უკვე ყველა სამი თითით იწერდა პირჯვარს (ლაპარაკია საბერძნეთზე, საქართველოზე და ბოლოს რუსეთზე)? საკუთარ თავს ხომ არ დაგმობდნენ? ერთადერთი რუსეთში მოყვა ამ რეფორმებს (ორი თითით პირჯვრისწერისა სამით შეცვლას) (და არამარტო ამას)) წინააღმდეგობა ნიკონის დროს, რასაც უამრავი ადამიანის (საეკლესიო პირებისაც და საეროსიც) სოცოცხლე შეეწირა, მაშ იმ ადამიანებს სულ ტყუილად გაუწირავთ თავი 2 თითით პირჯვრისწერის გამო.

ჩვენ ვერ ვდებთ სამი თითით პირჯვრისწერის დამგმობელ კანონს რადგან იმ დროს ოფიციალური ეკლესიები უკვე სამი თითით იწერდნენ და თავის თავს ნამდვილად არ დაგმობდნენ, იმ ქართული მულტფილმისა არ იყოს (კატა და ლომი) ჩემს შვილს ხომ არ დავსჯიო, კიდევ ვიმეორებ ერთადერთი ვინც ეს პირჯვრისწერა არ მიიღეს და დაგმეს თავისდროზე დევნილი ეგრეთწოდებული "სტაროვერები" იყვნენ, "სტაროვერებისეული" დაგმობა თქვენთვის ავტორიტეტული არაა და რა ვქნა.

ის ვიცით და ბევრი აღიარებს რომ, ადრე 2 თითით იწერდნენ პირჯვარსო და მერე სამით შეცვალესო, საქმე იმაშია რომ როდესაც ასეთი რამე იცვლება (პირჯვრისწერა) ამას აუცილებლად დიდი კრება სჭირდება, და არა მხოლოდ ერთი ქვეყნის, არამედ რამდენიმე (მართლმადიდებლური) სახელმწიფო უნდა იღებდეს მონაწილეობას, შესაბამისად უნდა არსებობდეს მიღებული ოფიციალური კანონი სადაც უნდა ეწეროს რომ 2 თითით პირჯვრისწერა უქმდება და კანონდება სამი თითით პირჯვრისწერა, ჩვენ ძველმართლმადიდებლებმა ვიცით რომ ასეთი კრება არ ყოფილა, და შესაბამისად ასეთი მიღებული კანონიც (პირჯვრისწერის შეცვლა) არ არსებობს, და თუ ჩვენ ასეთი რამე გამოგვეპარა და არ ვიცით მის შესახებ გთხოვთ მოგვაწოდოთ ეს დოკუმენტები, მადლობელნი ვიქნებით მეც და "ძველმართლმადიდებელიც" , ამით შეწყდება ეს დავა და ჩვენ პოლემიკაში დამარცხებას ვაღიარებთ, და თუ არ არსებობს ასეთი დოკუმენტი შესაბამისად ნუ გვედავებით იმაში რომ ორი თითით პირჯვრისწერა ვითომ არაა ჭეშმარიტი, , თვითშეხედულებების გამოხატვას დავანებოთ თავი კანონებით ვილაპარაკოთ, კიდევ ერთხელ გეუბნები, - დაგვიმტკიცეთ დოკუმენტალურად!

ეს რუსეთის ივერიის ღვთისმშობლის ხატი ზუსტი "ასლი":

ფილმის ლინკი ამ რუსული "ასლის" ხატის ისტორიაზე: http://video.yandex.ru/users/ded195413/view/408/

რა შეეხება დამახინჯებას ეხლა განახებ ახალი ხატმწერები დედნებს როგორ ამახინჯებენ. ეს არის "დედანი" - მარიამ ეგვიპტელი 2 თითით იწერს პირჯვარს:

ეს კი "ასლია": მარიამ ეგვიპტელს აქ უკვე ნეკა გაშლილი აქვს, ანუ დედანი დაამახინჯეს:

ძველმართლმადიდებელი

შეჯამება

ვფიქრობ დროა გაკეთდეს ფორუმ church.ge-ზე წარმოებული დიალოგის შეჯამება, რომელიც გაიმართა ძველმართლმადიდებელ ქრისტეანსა და ახალმოწესე მართლმადიდებელ ქრისტეანებს შორის პირჯვრისწერის და ნათლობის საკითხების გარშემო.

ძველმართლმადიდებლური ეკლესიის რწმენით, პირჯვრისწერა მართლმადიდებლური ქრისტეანული სარწმუნოების ის აღმსარებლობითი ნიშანია, რომლის უმთავრეს დოგმატებს ყოვლადწმიდა სამების (მამის, ძისა და სულიწმიდის) და მისი მეორე იპოსტასის, - განკაცებული ძე ღმერთის მაცხოვნებელი მსხვერპლისა და მკვდრეთით აღდგომისადმი რწმენა წარმოადგენს; სწორედ ამ ფუძემდებლურ ჭეშმარიტებათა გამოსახატავად უძველესი დროიდან მოგვეცა ქრისტეანთ პირჯვრის საწერი თითების განსაკუთრებული წყობა. თუ როგორ უნდა გამოისახოს პირჯვარი მართლმადიდებელმა ქრისტეანმა მიერ, ეს შესანიშნავად არის გადმოცემული რუსეთის პატრიარქის, იობის წერილში ქართველ მიტროპოლიტ ნიკოლოზისადმი:

"ყოველ მართლმადიდებელ ქრისტეანს ორი თითით მართებს პირჯვრის გამოსახვა. ვაერთებთ ცერა, ნეკა და არათითს ნიშნად იმისა, რომ გვწამს წმ. სამება: მამა, ძე და სულიწმიდა; ორ დანარჩენს კი - საჩვენებელსა და შუათითს ვტოვებთ გამართულად, ქრისტეს ორბუნებოვნების - ღვთაებრივის და კაცობრივის, - სიმბოლოდ. ოდნავ მოხრილი შუათითი მოგვანიშნებს ღვთაებრიობაზე მაცხოვრისა, რომელმან მოსდრიკა ზეცა და განკაცდა დედამიწაზე. აღმართული თითი კი მკვდრეთით აღდგომის შემდეგ მაცხოვრის ამაღლებაზე მიანიშნებს".

როგორც პირჯვრის საწერი თითების წყობა, ასევე მათი მოძრაობის მიმართულება (ზემოდან ქვემოთ, შემდეგ კი მარჯვნიდან მარცხნივ) დოგმატური შინაარსის შემცველია და მათში ცვლილებების შეტანა ყოვლად დაუშვებელია. წმიდა მამათა განმარტებებით, პირჯვრისწერა აღნიშნავს ჯვარცმული ქრისტეს და წმიდა სამების აღიარებას. ამიტომაც, ძველმართლმადიდებელი ქრისტეანი ქრისტეს და სამების სიმბოლოს აღმნიშვნელი თითებიდან, პირჯვარს იწერს ორი თითით, რის გამოც ეწოდება კიდევაც მას ორი თითითი პირჯვრისწერის წესი. ამას გვავალდებულებს, მაგალითდ, წმ. კირილე იერუსალიმელი, რომელიც ბრძანებს: "ამგვარად, ნუ შეგვრცხვება აღიარება ჯვარცმულისა და შუბლზე აშკარად ვქმნათ თითებით ბეჭედი ჯვარი…"; წმ. ბასილი დიდი ბრძანებს, რომ პირჯვრისწერის წესი ეკლესიას მიეცა ზეპირი გადმოცემით: "სასწაული ჯუარისა სახელისა მიმართ უფლისა ჩუენისა იესუ ქრისტესსა მორწმუნეთა ზედა დაბეჭდუაი ვინ გუასწავა ჩვენ წერით?" (დიდი რჯულისკანონი, "მეცნიერება", თბილისი, 1975 წ., გვ. 506). წმ. ეპიფანე კვიპრელი კი აღნიშნავს, რომ პირჯვრისწერა არის მაცხოვრის ნიშანი, რომელიც ყოველთვის იქადაგება ჯვრის ნიშით "რამეთუ ქრისტე არს თავ და ეკლესიაი ასოი მისა და სძალ მის დიდისა, რომელი ქადაგის ყოველსა ჟამსა ნიშითა მით ჯუარისაითა". ეს აღმსარებლობა გამოიხატება სწორედ ორი თითით პირჯვრისწრაში.

ამიტომაც, ძველი, მართლმადიდებლური ეკლესია საეკლესიო განწესებებითაც იცავს ამ უძველეს ჩვეულებას. ამის დასტურია თუნდაც არსენ იყალთოელის "დოგმატიკონი". სწორედ ამ წიგნშია ორი თითით ჯვრის გამოსახვის შესახებ ის ძველბერძნული მოწმობა, რომელსაც არარსებულად მიიჩნევენ ჩვენი თანამემამულენი. კერძოდ, წიგნის იმ ნაწილში, სადაც მოცემულია მონოფიზიტთაგან მართლმადიდებლურ ეკლესიაში გადმოსულთა მიღების წესი, უარყოფის ლოცვაში, რომელსაც კითხულობს მართლმადიდებლობად მოქცეული მონოფიზიტი, წერია: "ვინცა ვინ არა დასწერდეს ჯვარსა ორითა თითითა, ვითარ ეგრე ქრისტეცა, - შეჩვენება!"

პოლემიკის პროცესში დამოწმებულ იქნა უამრავი მოწმობა იმისა, რომ უძველესი წესი პირჯვრისწერისა არის ორი თითით პირჯვრისწერა. მათგან უმთავრესია წერილობითი მოწმობები: ამონაწერი ძველბერძნული "კურთხევანიდან", სადაც მონოფიზიტების მიღების წესში გადმოცემულია ორი თითითი პირჯვრისწერის აღიარების მოთხოვნა ფორმულით: "ვინცა ვინ არა დასწერდეს ჯვარსა ორითა თითითა, ვითარ ეგრე ქრისტეცა, შეჩუენება!" და მოსკოვის 1551 წლის ასმუხილიანი კრების დადგენილება იგივე ფორმულის დამტკიცებით. მოტანილ იქნა რამდენიმე მეტად მნიშვნელოვანი ისტორიული მოწმობები და წმიდა მამათა განმარტებანი. დამხმარე წყაროებად გამოყენებულ იყო ძველი ხატმწერლობა.

სამწუხაროდ, ჩვენი ოპონენტების მხრიდან ადგილი არ ჰქონია ამგვარ მიდგომას. სამი თითით პირჯვრისწერისა და სახელობითი კურთხევის გაცემის დასაცავად წარმოდგენილი არ ყოფილა არც ერთი ავტორიტეტული მოწმობა, არც ერთი კრება ან წმიდა მამა, ან თუნდაც ისტორიული ფაქტი. რაც შეეხება ხატებს, ოპონენტები ხშირად გვიმოწმებდნენ ისეთ ნიმუშებს, რომლებიც სახელობით წყობას არ გამოხატავენ, მაგრამ ისინი მაინც ჯიუტად სახელობითი წყობის "დამადასტურებელ" ნიმუშებად წარმოადგენდნენ. დავამ ამ ხატების გარშემო მიიღო უაზრო და დემაგოგიური ხასიათი. ხომ არ შეიძლება ერთი და იგივე ამტკიცო გაუთავებლად?! ასეთ შემთხვევაში, მიზანშეწონილია პოლემიკის დასრულება. იგივე უნდა ითქვას ნათლისღების ფორმის შესახებაც. ძველმართლმადიდებლური ეკლესია აქაც აღიარებს მხოლოდ ერთ, შთაფვლით ფორმას და უარყოფს ყოველივე სხვაგვარს.

ჩვენ განვმარტეთ როგორც საიდუმლოს, ასევე ნათლობის არსი. მივუთითეთ მოციქულთა 50-ე კანონი, რომელიც აკანონებს ნათლობის მხოლოდ შთაფვლით ფორმას, მივუთითეთ ისტორიული წყაროები, მამათა განმარტებანი. მაგრამ, სამწუხაროდ, ოპონენტებმა აქაც, ისევე როგორც პირჯვრისწერის საკითხში, აირჩიეს დემაგოგია. საკუთარი პრაქტიკის გასამართლებლად ეჭიდებიან იმას, რაც კანონში არ მოიპოვება. მაგალითდ, თუ წმ. მოციქულთა 50-ე კანონში ლაპარაკია მხოლოდ ერთგზისი შთაფვლის აკრძალვაზე, მიაჩნიათ, რომ დანარჩენი სხვა ფორმა მას არ დაუგმია და დასაშვებია. ასეთი მიდგომით ოპონენტები უდიდეს ზიანს აყენებენ მხოლოდ და მხოლოდ საკუთარ თავს. ნათლობა არის ის საიდუმლო, რომლის გარეშეც, როგორც მაცხოვარმა ბრძანა "ვერავინ შევა ცათა სასუფეველში", ამიტომაც, გვიხმს უფრო ფრთხილად მოვეკიდოთ ამ საკითხს, რადგან ეს სულის ცხოვნების ერთ-ერთი უმთავრესი საკითხია.

უნდა აღინიშნოს ასევე, რომ ოპონენტთა მხრიდან აბსოლუტურად არასწორად გამოიყენება იშვიათი შემთხვევები და გამონაკლისები. ასეთი მაგალითების კანონად მიღება აკრძალულია მამათა მიერ და მათ დაწერილ კანონთან მიმართებაში არა აქვთ არანაირი ძალა. იშვიათ და გამონაკლისად დაშვებულ შემთხვევებს მხოლოდ იმ დროს შეიძლება მიმართოს კაცმა, ისიც უდიდესი სიფრთხილითა და განსჯით, როცა კონკრეტულ შემთხვევაზე ან საკითხზე არ მოიპოვება საეკლესიო დადგენილება, ან წმიდა მამათა განმარტება... მაგრამ, ნათლობის საკითხი არ წარმოადგენს ამგვარ პრობლემას...

საკუთარი პრაქტიკის გასამართლებლად ოპონენტები იმოწმებდნენ ძველ მანუსკრიპტს "დიდაქეს", სადაც გამართლებულია და დაშვებულია პკურებითი ნათლობა. მაგრამ, ყურადღებას არ აქცევენ იმას, რომ "დიდაქე" არსებობს მხოლოდ და მხოლოდ ერთი ხელნაწერის სახით, რომელიც არის 11-ე საუკუნის დასაწყისისა. არ არსებობს არავითარი გარანტია და მტკიცებულება, რომ ის "დიდაქე", რომელიც ცნობილი იყო წმიდა მამებისთვის, ზუსტად და შეუცვლელი სახით არის მოღწეული დღემდე. და დღევანდელი "დიდაქეს" სახით ჩვენ სწორედ ის ძველი "დიდაქე" გვიპყრია. მითუმეტეს, რომ მასში ნათლობის საკითხის გარდა მოცემულია მართლმადიდებლურ პრაქტიკასთან და მოციქულთა ცხოვრებასთან შეუსაბამო სხვა წინააღმდეგობები (მაგ. წინასწარმეტყველის უპირატესობა მღვდელმთავართან). ასეც, რომ იყოს, "დიდაქე" ეკლესიის კრებითმა ცნობიერებამ უარყო, რაც ჩვენს მიერ ნაჩვენები იყო, მაგრამ წყალპკურებითი ნათლობის გამართლების სურვილი იმდენად დიდია ოფიციალური ეკლესიის წევრებს შორის, რომ ისინი ამ მეტად საეჭვო დოკუმენტს აფუძნებენ თავიანთი სულების ცხოვნებას.

ნათლობის საკითხი, სამწუხაროდ, ბოლომდე ვერ გაიხსნა, თუმცა მისი გახსნის შესაძლებლობა ასეთი დემაგოგიის პირობებში შეუძლებელიც არის. მე დამრჩა დაუკმაყოფილებლობის გრძნობა ამ საკითხთან დაკავშირებით. მიმაჩნია, რომ კიდევ მრავალი დოკუმენტის დადება შეიძლებოდა წყალპკურებითი ნათლობის უარსაყოფად. მაგალითად, არ შევხებივარ 18-ე საუკუნის კონსტანტინოპოლის პატრიარქ კირილეს და მის მიერ 1755 წ. მოწვეული კრების დადგენილებას, რომელსაც ხელს აწერდა სამი პატრიარქი. ამ კრებამ განმარტა შთაფვლითი ნათლობის მნიშვნელობა და უარყო ლათინური წყალგადასხმა და გამოაცხადა ის არაფრის მაქნის "ბანვად".

ასევე ვერ წარმოვაჩინე ე. წ. ათონის მთის "კოლივადების" ("ფილოკალისტური") მოძრაობის დამოკიდებულება წყალგადავლებითი ნათლობის მიმართ. არადა ამ მოძრაობას ხელმძღვანელობდნენ ისეთი სასულიერო პირები, რომლებიც სერიოზულ ღვთისმეტყველებად მიიჩნევიან და ოფიციალური ეკლესიის მიერ წმინდანებადაც კი არან შერაცხილნი.კოლივადების მხრიდან ლათინთა გადანათვლაზე წერდნენ ნეოფიტე კავსოკალივიტი (1713(?) – 1784), წმ. ათანასე პარიოსი (1721(2) – 1813) და წმ. ნიკოდიმოს მთაწმინდელი (ცნობილი "უხილავი ბრძოლის" ავტორი). ეს ბერძენი ღვთისმეტყველები და სასულიერო პირები სასტიკად ებრძოდნენ ლათინურ ე. წ. დასხმით ნათლობას, რაც ასახულია მათ შრომებში.

გასათვალისწინებელია ის გარემოება, რომ ბერძნულ ეკლესიაში ბევრი იყო ლათინოფილი, რომელიც ხშირად ღებულობდა ისეთ დადგენილებას, რომელიც ხელს უწყობდა აღმოსავლეთის ეკლესიისა (მართლმადიდებლობა) და დასავლეთის (კათოლიციზმის) დაახლოებას (ცხადია, არაკანონიკურ ნიადაგზე). ამ დადგენილებებსაც ხშირად იმოწმებენ წყალგადავლებითი ნათლობის მოყვარულები, მაგრამ როგორც კი აღმოსავლეთის ეკლესიებში აღსაყდრდებოდა მართლმადიდებლობის დამცველი იერარქი, ის უმალ გმობდა და უარყოფდა ადრე არსებულ დადგენილებას, როგორც მიუღებელს მართლმადიდებლობისთვის.

სამწუხაროა, რომ ვერ შევეხეთ ამ საკითხს.

ვერ შევეხეთ ასევე სხვა არანაკლებ თემებსაც, როგორიცაა XVII საუკუნის რუსეთის ეკლესიის რეფორმა, რომელიც ჩაატარეს სასულიერო პატივისგან დამხობილმა და მწვალებელმა იერარქებმა; ვერ შევეხეთ 1667 წლის საეკლესიო კრებას, რომელსაც თავმჯდომარეობდა თვით ნიკონ პატრიარქის მიერ მწვალებლობაში მხილებული, გამოაშკარავებული ლათინი და იეზუიტი პაისი ლიგარიდი, რომელიც იერუსალიმის პატრიარქის მიერ პატივაყრილი იყო, და რომელსაც მეფე ალექსი მიხეილის ძემ, რეფორმის საქმე რომ არ ჩავარდნოდა, ფულით გამოუსყიდა ღაზის მიტროპოლიტის წოდება და ისევ აღადგინა თავის კათედრაზე. თუმცა, სულ მცირე ხანში ის ისევ დაამხეს პატივისგან.

ამდენი პარადოქსებით და დარღვევბით არის აღსავსე ოფიციალური ეკლესიის ცხოვრება.

ჩვენ არ გვსურს მტრობა და შუღლი. ჩვენ გვსურს, რომ ჩვენმა თანამემამულეებმა გულდასმით შეისწავლონ ის საკითხები, რომლებზეც ასე გაცხარებით ვმსჯელობდით და გამოიტანონ ჯეროვანი დასკვნები. გვჯერა, რომ მოვა დრო, როდესაც ეს განსხვავებები აღმოიფხვრება და საქართველოში მიღწულ იქნება მართლმადიდებლობის ერთობა.

ჩვენ არ გავდივართ ფორუმიდან, მაგრამ ხსენებულ საკითხებზე კამათის გაგრძელება მიზანშეწონილად არ მიგვაჩნია. ყოველ შემთხვევაში ამ ეტაპზე.

დაბოლოს, ვითხოვთ ქრისტეანულ მიტევებას ყველას, ვისაც უნებლიეთ გული ვატკინეთ.

ყველას ვუსურვებთ სულის ცხოვნებას და ცათა სასუფევლის დამკვიდრებას.

პატივისცემით, ძველმართლმადიდებელი.

P.S. მართლმადიდებლობის სხვადასხვა საკითხზე ჩვენი აზრი ვისაც აინტერესებს, შეგიძლიათ ეწვიოთ საიტებს:

http://www.oldorthodox.ge/

http://www.apocalypse.ge/

Tatusi - ძველმართლმადიდებელო - მართალი ხართ.

მე ვნახე რამდენიმე ძალიან მნიშვნელოვანი წყარო რომელიც ადასტურებს 2 თითით პირჯვრისწერის სისწორეს:

1. არსენ იყალთოელი.

2. პატრიარქი იობი.

3. ასმუხლიანი საეკლესიო კრება.

4. უამრავი ძველი ხატის ორიგინალი 2 თითის წყობით.

მაგრამ, ამავდროულად ვერ ვნახე ამ ფორუმზე ვერცერთი (!) დოკუმენტი რომლიც ადასტურებს 3 თითით პირჯვრისწერის სისწორეს:

1.......[იოანე ოქროპირის "1 თითზე" საუბარი, რომც მართლა ერთ თითს გულისხმობდეს, მაინც არ ადასტურებს 3 თითს ! - ეს არ არის არგუმენტი 3 თითისთვის]

2.......[ბარბარეს თითით ჯვარის გამოსახვა - არ არის პირჯვრისწერა, ჯვრის გამოსახვა შეიძლება მოხდეს ფუნჯითაც, ჯოხითაც, ჩვენ პირჯვრისწერაზე ვსაუბრობთ და ამიტომ არც ეს არის არგუმენტი 3 თითისთვის!]

3.......[ვნახე ხატები ბევრნაირი თითების კომბინაციით, მაგრამ ვერცერთი ვერ ვნახე პირველი 3 თითის შეერთებით!]

ფორუმელებო, გამაგებინეთ, როგორ შეიძლება ამის მერე ვიფიქრო, რომ 3 თითია სწორი, და არა 2 თითი? სად არის თქვენი არგუმენტები, წყაროები 3 თითზე? თქვენ მხოლოდ 1 თითზე საუბრობთ.. და საიდან მოვიდა 3 თითი? სადმე ნახსენებია 3 თითი ნიკონამდე, ანუ მე-17 საუკუნემდე? მაჩვენეთ! თქვენ არ ვიცი და მე ვეძებ სიმართლეს, და არ მეშინია მისი აღიარების, იმიტომ რომ ვიცი ღმერთი სიმართლისკენაა და ის ყველაფერზე ძლიერია...

afxazi - იმდენი ითქვა ამ თემაში, რომ მე მგონი წრეზე ტრიალი მიდის. თუ თქვენი სურვილი იქნება დავხურავ.

agmsarebeli - აქ ითხოვეს წმინდა იოანე ოქროპირის ციტატის ხელნაწერი ჩვენება. ეს შესაძლებელია მხოლოდ იმით, რომ მივიდეთ ხელნაწერთა ინსტიტუტში და ადგილზე ვნახოთ და დავრწმუნდეთ კიდევ ერთხელ. მე მზად ვარ ნებისმიერ დროს წაგყვეთ და გაჩვენოთ. რაც შეეხება ივერიის ღვთისმშობლის ხატის ასლს, რომელიც სიონშია დასვენებული შესრულებულია ათონზე, ივერონში, ათონელი ბერების მიერ. და ეს ხატი ითვლება ,,სამართალმემკვიდრედ" დედნისა. გთავაზობთ წერილის შედგენას და მიწერას ათონის, ივერიის მონასტერში რათა გაირკვეს სიმართლე მათთვის, ვინც რამეს ეჭვობს ამასთან დაკავშირებით.

agmsarebeli - ძველმართლამდიდებელო, შენ ვერ გახდები ამ თემის შემჯამებელი, თითქოს ყველეაფერი გაარკვიეთ და ჩვენც გაგვარკვიეთ. ჩვენი და ზოგადად მართლმადიდებელი ეკლესია არასდროს მიესალმება ჩვენი უძველესი ხატების გაყალბებას(კაცხის მაცხოვარი, ლენჯერის ხარების სცენა, ივერიის ღვთისმშობლის ხატი და სხვა მრავალი), ასევე თქვენს მიერ არაა გათვალისწინებულია ჩვენი უძველესი ხელნაწერები. ამიტომ, თემის შეჯამების უფლება ერ, ან ორ ადამიანს არ აქვს, ეს შეგიძლია თქვენს თავში შეაჯამოთ და გამოიკვლიოთ. დემაგოგია სწორედ ისაა, რომ ათონელთა თარგმანი ეჭვქვეშ დააყენო. თქვენგან განსხვავებით, ჩვენ, რათქმაუნდა მართლმადიდებლურად ვთვლით როგორც სამთითიან წყობას(ცერა, არათითი და შუათითი ), ასევე ისეთ წყობას რასაც თქვენ იცავთ. მე გელოდებით თქვენ, ძველმართმლმადიდებელო, ნეტვორკ და სხვა ყველას, ვისაც უნდა ხელნაწერთა ნახვა და ასევე ბერძნული ორიგინალისა.

afxazi - (ციტატა) (agmsarebeli): "ძველმართლმადიდებელო, შენ ვერ გახდები ამ თემის შემჯამებელი".

ეს ცხადია, რა თქმა უნდა. როგორი ზომის პოსტებიც არ უნდა დადონ (სიდიდე ნაწერისა, ჩემის აზრით, იმის მაჩვენებელია, რომ აზრს ვერ გადმოსცემს წერილის ავტორი და სიდიდით ცდილობს თვაის ახვევას. შეგიძლიათ ამაზე არ შემედაოთ, ეს მხოლოდ ჩემი აზრია), იმ აზრის მომხრეებმა, რომლებიც მხოლოდ ორი თითით პირჯვრის წერას აღიარებენ, რა თქმა უნდა, მე პირადად ოდნავ მაინც ვერ დამარწმუნებენ, რომ მათი აზრი გავიზიარო. აქ ერთი რამეც მინდა ავღნიშნო. კერძოდ ის, რომ თავის აზრს ძველმართლმადიდებლის ნიკით დარეგისტრირებული წევრი იცავს, სხვებისთვის კი ვფიქრობ ნაკლებად ამაღელევებელია ორი თითით აგდაიწერენ პირჯვარს თუ სამით.

აქ ერთი რამეცაა. აშკარაა ფაქტების უგულებელყოფა. ობიექტური, რომ ვიყო ვიტყვი, რომ ეს როგორც ერთი, ასევე მეროე მხრიდანაც აშკარად შესამჩნევია. თუკი აქ საუბარია იმაზე, რომ თითების წყობას გადამწყვეტი მნიშვნელობა აქვს, სისულელეა იმის მტკიცება, რომ რადგან წმინდა ბარბარემ ერთი თითით გადაწერა ჯვარი მარმარილოს, რომ თითქოს ეს არაფერს ნიშნავს, რადგან თუკი მიწაზე ჯვარს გამოვსახავთ არ გამოვიყენებთ ორ ჯოხს, არამედ ერთს. მაგრამ ამ ორ მაგალითს შორის ის განსხვავებაა, რომ იქ ბარბარემ თითით გამსოახა ჯვარი, მეორე შემთხვევში კი ჯოხია შუამავალი. აქ ისიც აღინიშნა, რომ ეს არ ამტკიცებდა სამი თითით პირჯვრის გადაწერის ფორმას. აქ ეს არც არავის არ უთქვამს. უბრალოდ ხაზი გაესვა იმას, რომ ადრეულ ეკლესიაში ეს ფორმაც მიღებული იყო. ისევე რგორც ოქროპირთან დაკავშირებით. თუკი ორ თითს ასეთი გადამწყვეტი მნიშვნელობა ქონდა, ნუთუ ესოდენ გამოცდილი მოძღვარი, რომლის ქადაგებებსაც ასწეულების განმავლობაში წაიკითხავდა შთამომავლობა, არ დააზუსტებდა და არ იტყოდა, რომ აქ გადატანითი მნიშვნელბით საუბრობდა? მაგრამ ჩვენ ყველაფერი შეგვიძლია ვთქვათ, ვუარყოთ ესა თუ ის არგუმენტი, ხან გადატანითი მნიშვნელობით საუბარი დავაბრალოთ მოძღვარს, ხან რა და ხან რა. ეს არ იქნება ობიექტურობა, ეს იქნება მხოლოდ ის აზროვნება, როგორი აზროვნებაც სექტანტებს ქონდათ და აქვთ (რაც ეწყინა ძველმართლმადიდებელს). სწორედ ასე იქცევიან სექტანტები, ოღონდ სათავისო დაამტკიცონ და ყველაფერზე არიან წამსვლელები.

მე არა მქონია აქ რამე იყოს დასამატებელი. ობიექტური მკითხველი მიხვდებოდა სად არის სიმართლე.

კიდევ ერთხელ ვამბობ, რომ ჩვენ არ ვუარყოფთ თითების იმ წყობით პირჯვრის გადაწერას, რასაც ძვემართლმადიდებლები აღიარებენ, მაგრამ არ ვამბობთ, რომ მხოლოდ ის არის ერთადერთი.

Νικόλαος - (ციტატა) (Tatusi): "ფორუმელებო, გამაგებინეთ, როგორ შეიძლება ამის მერე ვიფიქრო, რომ 3 თითია სწორი, და არა 2 თითი? სად არის თქვენი არგუმენტები, წყაროები 3 თითზე? თქვენ მხოლოდ 1 თითზე საუბრობთ.. და საიდან მოვიდა 3 თითი? სადმე ნახსენებია 3 თითი ნიკონამდე, ანუ მე-17 საუკუნემდე? მაჩვენეთ! თქვენ არ ვიცი და მე ვეძებ სიმართლეს, და არ მეშინია მისი აღიარების, იმიტომ რომ ვიცი ღმერთი სიმართლისკენაა და ის ყველაფერზე ძლიერია..."

ძალიან გთხოვ ემოციებს ნუ აყვები, ამის წინა გვერდზეა დავწერე საიდან მოვიდა. სიმბოლოებს ჯადოსნური მნიშვნელობა არ უნდა მიანიჭი, თუ ისინი მწვალებლურ შინაარს არ მოიცავენ. თუ შენ ჩვენ ეკლესიაზე იტყვი უარს, იტყვი კის სქიზმაზე, და უარყოფ უამრავ წმინდანს და წმინდა მამას, იერუსალიმის ცეცხლს და ასე შემდეგ. გთხოვ დაფიქრდი, მოძღვარს დაელაპარაკე და ემოციებს არ აყვე.
Tatusi - (Νικόλαος) აბა რა დროს უნდა გქონდეს ემოცია ადამიანს, ფეხბურთის ყურებისას? რაც შეეხება მტკიცებულებებს, ვნახე წინა გვერდი მაგრამ იქ არაფერია ნათქვამი ვინ და რის საფუძველზე მიიღო 3 თითით პირჯვრისწერა... არ წერია, რატომ მადებილებ? თეოდორიტე კვირელის სიტყვებიც 2 თითს ამართლებს - იქ წერია 2 აღმართული თითიდან ერთი ღვთაებრივ ბუნებას გამოხატავსო და ერთი ადამიანურსო... ამიტომ მართლა არ აქვს აზრი ამ თემის გაგრძელებას... მე გული მწყდება რომ არ არსებობს არანაირი საბუთი 3 თითის გასამართლებლად, და მაინც ბევრ ჩვენთაგანი არ ინტერესდება, და ემოცია არ უჩნდება იმასთან დაკავშირებით, თუ რატომ ვიწერთ 3 თითით. სქიზმა ის არის ვინც ჭეშმარიტებიდან გადაუხვია, ამიტომ ჯერ კიდევ გასარკვევია რატომ გადავიდნენ 3 თითზე და ვინ არის სქიზმა. ღმერთმა ყველა გადაგვარჩინოს მეგობრებო.

აკაკი - Tatusi, ორი აღმართული თითი არ წერია, ორი თითიდან მაღალი თითიო.

ბადრი - (ციტატა) (Tatusi): "მე გული მწყდება რომ არ არსებობს არანაირი საბუთი 3 თითის გასამართლებლად, და მაინც ბევრ ჩვენთაგანი არ ინტერესდება, და ემოცია არ უჩნდება იმასთან დაკავშირებით, თუ რატომ ვიწერთ 3 თითით".

საეკლესიო გადმოცემა ძალიან დიდი საბუთია. იერარქიას აქვს შეკვრის და გახსნის უფლება. მოციქულთა განწესებით ეპისკოპოსი არ უნდა გაყროდა ცოლს, მაგრამ შემდეგ აიკრძალა ცოლიანის ეპისკოპოსად კურთხევა. 3 თითით პირჯვრის წერით დოგმატი არ ირღვევა, ვაღიარებთ წმიდა სამებას და იესო ქრისტეს ორ ბუნებას. შესაბამისად ვემორჩილები იერარქიას რომელიც ასე მასწავლის. ჩემს ცხონებას მაგ ამბავი არა მგონია ხელს უშლიდეს, ასე რომ არც ვინტერესდები განსაკუთრებით. ვიცი რომ წყლის პკურებით მომნათლავდნენ ალბათ, კომუნისტების დრო იყო და ასეც რომ ინათლებოდა ხალხი მადლობა უფალს. რა მოუნათლავი ვარ მაგიტო? კეთილგონიერებაა საჭირო და არა ყველაფრის პედანტურად შესრულება. ფარისევლები რჯულს ზედმიწევნით ასრულებდნენ გარეგნულად, მაგრამ რჯულის სული ვერ დაინახეს. ასე რომ ვთვლი ძველმართლმადიდებლები კარგი ხალხია სარწმუნეობისთვის რომ მეშურნეობენ, მაგრამ ზედმეტი მოსდით. გადაამლაშეს.

blue night - მინდა ჩემი აზრი ვთქვა, იმედია არავის ეწყინება. როდესაც ადამიანი ცდილობს სიმართლე დაიცვას, უხეშობა, დემაგოგია ყოვალად დაუშვებელია. სამწუხაროდ მეძველწესეთა ნაწერებში ეს დავინახე. ამის გამო, თქვენ რომც სიმართლეს ამბობდეთ, მე ნაკლებად მექნებოდა სურვილი ამგვარი სიმართლის მთქმელთა მოსმენის, მთავარი ხომ სიყვარულია. ძალიან გავს ეს დაუსრულებელი კამათი გარეგნული წესების შესახებ, - როცა მთავარი ადამიანის შინაგანი მდგომარეობაა, - ფარისევლობას, რომელმაც ქრისტე მოკლა.

უამრავი რამ ითქვა, მე იმედი მაქვს არავინ დაბრკოლდება და არავინ გახდება წესების გამაკერპებელი და წმინდა, უძველესი მართლმადიდებელი ეკლესიისგან განდგომილი, რომელსაც ზოგი "ახალმეწესეს" ეძახის,. სამწუხაროდ. ქრისტეს ჯვარმა დაგვიფაროს ყველა, რომელიც, პირველ რიგში, უკიდეგანო თავგანწირვისა და სიყვარულის სიმბოლოა, და პირველ რიგში ამასვე მოითხოვს და არა დაუსრულებელ, უაზრო მტკიცებას და კამათს, როგორ გამოვისახოთ იგი.

სხვათაშორის, Tatusi, მე ძველმართლმადიდებელმა არ თუ ვერ მიპასუხა ჩემს არგუმენტზე. ის ამბობდა, რომ არ შეიძლება პირჯვრის სამი თითით გამოსახვა, რადგან ასე გამოდის, რომ სამება ეცვა ჯვარს. მე დავწერე, რომ ამ ლოგიკით, როცა ორი თითით ისახავ, გამოდის, რომ ქრისტეს ღვთაებრივი ბუნება ჯვარს ეცვა. ასე რომ, ორი თითით გამოსახვაც მცდარი ხდება.

აი, ერთერთი არგუმენტი, რომ მათი აზრები, სამწუხაროდ, მოკლებულია ლოგიკას. რაც შეეხება არსენ იყალთოელს, ამ წმინდა მამას, ჩემი აზრით, სულ სხვა გაგებით აქვს საუბარი შეჩვენებაზე, საქმე მონოფიზიტობას ეხება. ასე რომ, ეს წყაროც არაა მათ მხარეს.

(ციტატა) (Tatusi): "მაგრამ, ამავდროულად ვერ ვნახე ამ ფორუმზე ვერცერთი (!) დოკუმენტი რომლიც ადასტურებს 3 თითით პირჯვრისწერის სისწორეს: 1....... [იოანე ოქროპირის "1 თითზე" საუბარი, რომც მართლა ერთ თითს გულისხმობდეს, მაინც არ ადასტურებს 3 თითს ! - ეს არ არის არგუმენტი 3 თითისთვის]"

ეს არგუმენტია იმისთვის, რომ არ არის გადაულახავი ჩარჩო ორი თითით პირჯვრის გამოსახვა. თუ შეიძლებოდა ერთით, რატომ არ უნდა შეიძლებოდეს სამით, როცა არცერთი დოგმა არ ირღვევა? ჩემთვის პარადოქსია ამ კითხვაზე პასუხის ვერ გაცემა.

Tatusi - (ციტატა) (აკაკი): "Tatusi, ორი აღმართული თითი არ წერია, ორი თითიდან მაღალი თითიო".

მითხარი რას ნიშნავს "ორი თითი შეკარი, არც ისე გასწორებული"? განა ქვედა ორი თითი ჩვენ გასწორებული გვაქვს? 3 თითით პირჯვრისწერისას ხომ ორი თითი ხელისგულზე გავქვს დადებული.. ასე რომ ეს სწორედ თეოდორე სწორედ 2 თითიან წყობას ასწავლიდა... კიდევ ერთხელ წაიკითხე და გაიმეორე ყველაფერი რასაც ამბობს, ნახე რა გამოგივა...

(ციტატა) (blue night): "სხვათაშორის, მე ძველმართლმადიდებელმა არ თუ ვერ მიპასუხა ჩემს არგუმენტზე. ის ამბობდა, რომ არ შეიძლება პირჯვრის სამი თითით გამოსახვა, რადგან ასე გამოდის, რომ სამება ეცვა ჯვარს. მე დავწერე, რომ ამ ლოგიკით, როცა ორი თითით ისახავ, გამოდის, რომ ქრისტეს ღვთაებრივი ბუნება ჯვარს ეცვა".

ორბუნებოვანი ქრისტე ეცვა ჯვარს, მაგრამ სხვა იპოსტასები არ ეცვა, და ამიტომ არ შეიძლება 3თითით, ამას გულისხმობდა ის ადამიანი მე როგორც გავიგე...

(ციტატა) (blue night): "რაც შეეხება არსენ იყალთოელს, ამ წმინდა მამას, ჩემი აზრით, სულ სხვა გაგებით აქვს საუბარი შეჩვენებაზე, საქმე მონოფიზიტობას ეხება. ასე რომ, ეს წყაროც არაა მათ მხარეს".

რა მნიშვნელობა აქვს ვის ეხება? პავლე მოციქული რადგან სხვას წერდა წერილებს, ის ჩვენ არ გვეხება?

(ციტატა) (blue night): "ეს არგუმენტია იმისთვის, რომ არ არის გადაულახავი ჩარჩო ორი თითით პირჯვრის გამოსახვა. თუ შეიძლებოდა ერთით, რატომ არ უნდა შეიძლებოდეს სამით, როცა არცერთი დოგმა არ ირღვევა? ჩემთვის პარადოქსია ამ კითხვაზე პასუხის ვერ გაცემა".

რა შუაშია გადაულახავი ჩარჩო... მასე უამრავი რამე კეთდებოდა ეკლესიაში მაგრამ სწორი რომელიც არის ის კანონდება ხოლმე... მე ვკითხულობ სად, ვინ და როდის დააკანონა 3 თითით პირჯვრისწერა მეთქი, და ამაზე პასუხი არ არსებობს... აი ეს არის ნამდვილი პარადოქსი...

(ციტატა) (blue night): "თქვენ რომც სიმართლეს ამბობდეთ, მე ნაკლებად მექნებოდა სურვილი ამგვარი სიმართლისმთქმელთა მოსმენის, მთავარი ხომ სიყვარულია".

რათქმაუნდა სიყვარული უმთავრესია, გინდა ისე გადაიწერე, გინდა ასე, თუ ადამიანის და ღმერთის სიყვარული არ გაქვს ვერ გადარჩები... მაგრამ რას ნიშნავს ღმერთის სიყვარული თუ არა მისი გზით ცხოვრებას... მოდი მაშინ არ ვიაროთ ეკლესიაში, ღამის კლუბებში ვათენოთ ღამეები და ვთქვათ "მთავარი ხომ სიყვარულიაო". სწორი იქნება? მოდი დავარჭვიოთ სხვა კანონები და ვთქვათ "რა მოხდა,მთავარი ხომ სიყვარულია".. ეს აბსურდამდე მიიყვანს კაცობრიობას... ზუსტად არ მახსოვს და მაპატიეთ ციტირებას ვერ ვახდენ, მაგრამ იესოს აქვს ასეთი ნათქვამი - ბევრი მეტყვისო იქო მე ხომ შენი სახელით ვაკეთებდი ამას და იმასო და მე კი ვეტყვი, არ გიცნობ, გადი ჩემგან, მოქმედო ურჯულოებისაო.. ამიტომ წესების დაცვა შენსგან განსხვავებით ჩემთვის ასეთი უმნიშვნელო არ არის... რა თქმაუნდა იმ პირობით, რომ სიყვარული ორივეს გვაქვს...

(ციტატა) (ბადრი): "ვიცი რომ წყლის პკურებით მომნათლავდნენ ალბათ, კომუნისტების დრო იყო და ასეც რომ ინათლებოდა ხალხი მადლობა უფალს. რა მოუნათლავი ვარ მაგიტო?"

სამწუხაროდ, რაც ამ ბოლო დროს მართლმადიდებლური დოკუმენტები წავიკითხე, ყველაფერი იმას ადასტურებს რომ მოუნათლავი ხარ...

ჯეგე - ამ საკითხებში საერთოდ ვერ ვერკვევი, მაგრამ მეც და ჩემი შვილიც ისე გადავიწერთ პირჯვარს, როგორც ამას ჩემი დიდი ბაბუა აკეთებდა და როგორც დღეს ეს დადგენილია საქართველოს მართლმადიდებელი ეკლესიის მიერ!

აკაკი - Tatusi, ეგ ტექსტი არის ინგლისურად ნათარგნი, მოღუნული, რომ წერია შესაძლოა მოკეცილი იყოს მანდ... ვინაიდან ორივეს ნიშნავს ის სიტყვა რაც მანდ მოღუნულადაა ნათარგმნი

netvorc - (ციტატა) (აღმსარებელი): "ძველმართლამდიდებელო, შენ ვერ გახდები ამ თემის შემჯამებელი, თითქოს ყველეაფერი გაარკვიეთ და ჩვენც გაგვარკვიეთ. ჩვენი და ზოგადად მართლმადიდებელი ეკლესია არასდროს მიესალმება ჩვენი უძველესი ხატების გაყალბებას(კაცხის მაცხოვარი, ლენჯერის ხარების სცენა, ივერიის ღვთისმშობლის ხატი და სხვა მრავალი), ასევე თქვენს მიერ არაა გათვალისწინებულია ჩვენი უძველესი ხელნაწერები. ამიტომ, თემის შეჯამების უფლება ერ, ან ორ ადამიანს არ აქვს, ეს შეგიძლია თქვენს თავში შეაჯამოთ და გამოიკვლიოთ. დემაგოგია სწორედ ისაა, რომ ათონელთა თარგმანი ეჭვქვეშ დააყენო. თქვენგან განსხვავებით, ჩვენ, რათქმაუნდა მართლმადიდებლურად ვთვლით როგორც სამთითიან წყობას(ცერა, არათითი და შუათითი ), ასევე ისეთ წყობას რასაც თქვენ იცავთ. მე გელოდებით თქვენ, ძველმართმლმადიდებელო, ნეტვორკ და სხვა ყველას, ვისაც უნდა ხელნაწერთა ნახვა და ასევე ბერძნული ორიგინალისა".

აღმსარებელო, ივერიის ღვთისმშობლის ხატის დედანი ორჯერ დავდე რომ გენახა, იქ კარგად ჩანს როგორ აქვს მაცხოვარს თითები, თუ გაინტერესებს ნახავ, ასევე დოქიარის დედანი დაგიმოწმა "ძველმართლმადიდებელმა" იქაც მხოლოდ 2 თითი აქვს გაშლილი მაცხოვარს, რაც შეეხება ქართულ ასლს მისი თითების წყობას ჩვენი კანონიკაც (ძველმართლმადიდებლური) აღიარებს მაგრამ, ის დედანის თითების წყობას (მხოლოდ გაშლილ 2 თითს) არ გამოხატავს, დააკვირდი დედანს რომელიც დავდე 2 ჯერ, ასევე რუსულ ასლს მასთან ერთად და მერე ქართულ ასლს.

ერთი რამ უნდა ვიცოდეთ, ჩვენ პირჯვრისწერის წესს არ ვაფუძნებთ ერთი წმიდა მამის განმარტებას, არამედ ეკლესიის ზოგად პრაქტიკას. ამიტომაც, წმ. იოანე ოქროპირს, რომ ის ეთქვა, რასაც თქვენ ხედავთ მის ნაწერში, მაინც ვერ იქნებოდა თქვენი პრაქტიკის გამამართლებელი. ჯერ ერთი იმიტომ, რომ სხვა წმიდა მამები, იოანე ოქროპირის თანამედროვენი, მაგ. წმ. ბასილი დიდი და წმ. კირილე იერუსალიმელი პირჯვრისწერას არ ასწავლიდნენ ერთი თითით.

წმ. კირილეს პირდაპირ ასე უწერია. "ნუ შეგვრცხვება აღიარება ჯვარცმულისა და შუბლზე აშკარად ვქმნათ თითებით ბეჭედი ჯვარი…". საყოველთაოდ ცნობილია, რომ ბერძნული დიდი რჯულისკანონი ("პიდალიონი")-ს განმარტება მოგვცა წმ. ნიკოდიმოს მთაწმინდელმა, რომელიც წმ. ბასილი დიდის 91 კანონის განმარტებაში, სადაც არის სიტყვები: "სასწაული ჯუარისა სახელისა მიმართ უფლისა ჩუენისა იესუ ქრისტესსა მორწმუნეთა ზედა დაბეჭდუაი ვინ გუასწავა ჩვენ წერით?" (დიდი რჯულისკანონი, "მეცნიერება", თბილისი, 1975 წ., გვ. 506), ბრძანებს, რომ წმ. ბასილი დიდი გულისხმობს ორი თითით პირჯვრისწერას.

წმ. ბასილი დიდი იყო იოანე ოქროპირის თანამედროვე და უახლოესი მეგობარი. გარდა ამისა, წმ. იოანე ხელდასხმული იყო წმ. მელეტი ანქიოქიელის მიერ, რომელიც, როგორც უკვე ძველმართლმადიდებელმა აჩვენა, ასწავლიდა ორი თითით პირჯვრისწერას (თუ არ ვცდები, თქვენი ეკლესიის ოფიციალური ჟურნალი "ჯვარი ვაზისაც" კი დაგიმოწმათ).

ამგვარად, როგორ არის შესაძლებელი, რომ ოქროპირის ხანაში მარტო ოქროპირი ასწავლიდა ერთი თითით პირჯვრისწერას და სხვები კი სხვაგვარად ასწავლიდნენ?

მაგრამ, ასეც რომ იყოს, რა სარგებლობა გამოდის თქვენთვის გაუგებარია. ერთი თითით პირჯვრისწერა უარყო ეკლესიამ და კრებითად დაამტკიცა ორი თითით პირჯვრისწერა და შეაჩვენა ყოველი, ვინც ასე არ დაიწერს პირჯვარს. ხოლო ორი თითით პირჯვრისწერა კრებითად არავის უარუყვია და არავის მოუთხოვია მისი შეცვლა, მოსკოვის 1667 წლის კრების გარდა, რომელსაც ხელმძღვანელობდა პატივაყრილი მიტროპოლიტი პაისი ლიგარიდი, ფარული იეზუიტი და მართლმადიდებლობის მოღალატე. ვინც, სხვათა შორის, თვით ნიკონმაც ამხილა ამ კრებაზე. ასე, რომ თუ ძალიან გაინტერსებს წადი და ნახე ხელნაწერთა ინსტიტუტში წმ. ოქროპირის ხელნაწერი. მე ძალიან მეეჭვება, რომ ოქოპირი მანდ საერთოდ ლაპარაკობდეს პირჯვრისწერაზე. ის უბრალოდ აღნიშნავს, რომ მარტო თითი კი არ არის მნიშვნელოვანი პირჯვრისწერისას, არამედ ის, რომ ადამიანი ყურადღებით, სწორად და გულდასმით იწერდეს პირჯვარს. ამ გაგებითაა აქ სიტყვა "თითი" ნახმარი. სხვაგვარ შემთვევაში, წმ. იოანე ორქოპირი წინააღმდეგობაში მოდის, წმ. მელეტისთან, წმ. კირილესთან, წმ. ბასილისთან და მისი დროის ეკლესიის პრაქტიკასთან, რასაც ამ უდიდესი მოღვაწის და წმინდანის მიმართ ვერ დავუშვებთ.

ჩვენი წამოყოლა რათ გინდა? შენ თუ სიმართლე გინდა გაარკვიო მიდი ხელნაწერთა ინსტიტუტში და გაარკვიე, შეაგროვე ძველი წიგნებიდან მასალები და დაგვიპირისპირე, შეგიძლია სურათიც გადაუღო იმ ტექსტს და დაგვიმოწმო, ჩვენ გარკვეულიც გვაქვს ჩვენი თავისთვის და დამტკიცებულიც. და კიდევ არ ჯდება ლოგიკაში ერთი წმინდანი ერთს ამტკიცებდეს და გმობდეს და მეორე მის საპირისპიროს, მაშინ სრული ქაოსი ყოფილა ჭეშმარიტებაში და ეგაა, წაკითხულიდან სწორი აზრის გამოტანაა საჭირო სხვა არაფერი, ვთქვი კიდეც რომელ ერს ახასიათებს ასეთი რამეების დამახინჯებით გადმოცემა. ასე რომ დროებით გისურვებ წარმატებას და საინტერესო "ძველი" მასალების მოპოვებას. "მეც ვეცდები უფრო მეტი დამამტკიცებელი მასალა მოვიძიო".

(ციტატა( (Νικόλαος): "როგორც მამა ჯორჯმა თქვა სიმბოლოები როგორც ჯადოსნური არ უნდა აღვიქვათ, მაგრამ ჩვენს შემთხვევაში,განსხვავებით მონოფიზიტ-მიაფიზიტებისგან არ ვდებთ ამ სიმბოლოში მწვალებლურ შინაარსს. ვისახავთ სამი თითით რითაც ვაღირებთ სამების ერთარსებას და ორი მოხრილი თითით იესო ქრისტეს ორ ბუნებას.

აკაკიმ მოიყვანა მაგალითი: თეოდორე კირიელი (393–457) გვაძლევს ინტრუქციას: ეს არის, თუ როგორ უნდა გადაიწერო პირჯვარი და მიიღო ჯვრის ნიშანი შენი ხელით. შეკარი და დაიჭირე სამი თითი, როგორც თანასწორი, ერთად, წარმოადგენს სამებას: მამა ღმერთი, ძე ღმერთი და სულიწმინდა. ეს არ არის სამი ღმერთი, ეს არის ერთი ღმერთი, სამერთიანი ღმერთი. სახელები განსხვავებულნი აქვთ, მაგრამ ღვთაება ერთი. მამა არასდროს განკაცებულა, ძე განკაცდა, მაგრამ არაა შექმნილი, სულიწმინდა არც განკაცებულა და არც შექმნილა, მაგრამ გამოდის მამისაგან. სამი ერთ ღვთაებაში. თანაბარ დიდებული, პატივცემული და თაყვანისცემული. ისინი მონაწილეობდნენ ყველაფრის შექმნაში, როგორც ანგელოზთა ისე ადამიანთა. ეს არის სიმბოლო და კანონი სამი თითისა. დანარჩენი ორი თითიც ერთად შეკარი მოღუნული, არა სრულიად გასწორებული. ეს არის აღიარება ქრისტეს ორი ბუნებისა, ღვთაებრივისა და ადამიანურისა. ღმერთი მის ღვთაებრიობაში, და ადამიანი მის განხორციელებაში, ორივე სრულყოფილი. მაღალი თითი წარმოადგენს ღვთაებრიობას, და დაბალი ადამიანურობას; ეს გადარჩენის გზა მოდის მაღალი თითიდან დაბლისაკენ. ამიტომ შეჯგუფება ორი თითისა აღქმულია როგორც, თაყვანისცემა ზეციდან ჩვენი ხსნისათვის ჩამოსულისა. ეს არის, თუ როგორ უნდა გამოისახო ჯვარი და გასცე კურთხევა, ისე როგორც წმინდა მამები ბრძანებდნენ."

ძველმართლმადიდებელი ამბობდა რომ ორი თითით პირჯვრისწერა ჩვენთან აიკრძალა, რაც ტყუილია, რადგან მოსკოვის საპატრიარქოში დაბრუნებული ძველმორწმუნეები იყენებენ ძველ წესებს და არავინ არაფერს ეუბნება. მაგრამ როგორც ჩანს ეს ნეთვორქისთვის გაუგებარი იყო და ისეთ ხატებს დებდა, სადაც ორი თითით იყვნენ წმინდანები გამოსახული, მაგრამ ვერ გავიგე ამით რა უნდოდა ეთქვა, მე თავიდანვე ვამბობდი რომ ორი თითით პირჯვრისწერა არაა არასწორი და თან სახლშიც მაქვს ხატები სადაც ორი თითით არიან გამოსახული, ასე რომ ნეთვორქ, ნუ შეწუხდები აქ არ მინდა დადება და ჩვენება, სახლშიც შემიძლია ვნახო.

შემდეგ იყო კამათი ''IC XC''-ს გამო. მოიყვანეს მაგალითად ანჩისხატის მაგალითი: http://www.orthodoxy.ge/khatebi/skhvadaskhva/anchisxati.jpg

მაგრამ რადგან ძველმართლმადიდებელმა კამათი დაიწყო, რომ სამი თითი გაშლილიაო, დავდე ხატი: www.i066.radikal.ru/1006/2c/43f777b07ff1.jpg

ხოლო რაც შეეხება ნეთვორქის ახალდადებულ რუსულ ხატბს, სადაც კარგად ჩანს ასო ხ, ეს იმიტომ, რომ რუსული ხატები რეალისტურია და უფრო ნათლადაა წარმოჩენილი, ხოლო ზემოთ კარგად არ ჩანდა ასო ხ, და ვთქვი, რომ ეს ხატწერის თავისებურება იყო მაგალითად იოანე მაქსიმოვიჩის ხატი, რომელიც ორივე ხელით აკურთხევს, საინტერესოა როგორ დაემთხვა, რომ ეპისკოპოსს ორივე ხელი აქვს აწეული? მაგრამ რადგან კიდევ არ ჩანს ასო ხ, რომელიც შეეძლო მეოცე საუკუნის მხატვარს გამოესახა არ გამოსახა. რადგან თავისებურებაა: http://horologion.files.wordpress.com/2008/10/my-saint-john.jpg

თანაც კიდევ დაიდო სხვა ხატები, მაგალითად აღმსარებელმა დადო მეთორმეტე საუკუნის ხატი: http://s61.radikal.ru/i171/1006/fc/c28df5c797f6.jpg

და აი კიდევ ორი ხატი, სადაც კარგად ჩანს ასო ხ: პირველი - მეოთხე საუკუნის წმ. ნიკიტას ხატი და მეორე მირონმდინარე ხატი, რომელზეც ინფორმაცია არ მაქვს:

http://www.akathistofthanksgiving.com/wonderworking_icons_of_the_most_holy_theotokos/0915icon-novonikita-mpoy002.jpg

http://www.akathistofthanksgiving.com/wonderworking_icons_of_the_most_holy_theotokos/1093523613_wvr8xogw7a0_bsuze2m.jpg

თუნდაც ეს მეჩვიდმეტე საუკუნეში დამკვიდრებულიყო, ნუთუ სქიზმად ღირდა?"

Netvorc - მამა ჯორჯ აქვარო ჩვენთვის ავტორიტეტს არ წარმოადგენს, მე არ გიმოწმებ ვინმე ძველმართლმადიდებელის ნააზრევს რადგან ისინი თქვენთვის ავტორიტეტს არ წარმოადგენენ, ასევე ნუ მიმოწმებ თანამედროვე ხატწერას, დღეს ბევრი ხატი კანონიკითაც იწერება და დარღვევებითაც, თანამედროვე ხატწერას მე არ გიმოწმებ და ნურც შენ დამიმოწმებ ასეთებს. გითხარი კიდეც თუ ჩემზე კარგად ერკვევი ხატწერაში და თანამედროვე ხატვაში შევეჯობროთ, თუ არადა რაც ჩემზე მეტი არ იცი იმაში ნუ მედავები და მეჯიბრები. ყველა ხატი და დაწერილი კანონი რაც დაგიმოწმეთ იყო ძველი, არცერთი ჩვენი გამოგონილი არ იყო და ასევე ნააზრევი, ჩვენ ვეყრდნობით წმინდა მამების გადმოცემებს და დიდ სჯულის კანონს. კიდევ ვიმეორებ დადეთ "კანონი" სადაც იქნება დაწერილი რომ 2 თითით პირჯვრისწერა შეიცვალა სამით და ამით ბოლო მოეღება ამ დავას.

აი, კიდევ ერთი დოკუმენტი (ესენი გადათარგმნეთ).

ბერძნული დიდი რჯულისკანონი - "პიდალიონი".

agmsarebeli - ხელნაწერთა ინსტიტუტში მე ა რ მჭირდება წასვლა. იქ წავყვები მას, ვისაც ოქროპირის ციტატის არ სჯერა. მაშინ მაჩვენეთ წმინდა იოანე ოქროპირის ხსენებული ციტატის გაბათილება. XII საუკუნის ხატები ხო დავდეთ, კაცხის მაცხოვრის ხატიდან დაწყებული ლენჯერის ფრესკებით დამთავრებული. იქ კი ისეტი წყობაა ასახული რასაც თქვენ არ მიესალმებით. ეს არის დასტური იმისა, რომ არავითარი დოგმატური დარღვევა ხსნებულ საკითხთან დაკავშირებIთ არა არის. რაც შეეხება ივერიის ყოვლადწმინდა ღვთისმშობლის ხატს, მისი კანონიკური ასლი არის სიონის საპატრიარქო ტაძარში დაცული. კიდევ შეგახსენებთ, რომ იგი შექმნილია ბერძნების მიერ და მათზე უკეთ არავინ იცის როგორია დედანში ხსენებული ხატი. კიდევ ერთხელ შეგახენებთ იმასაც, რომ ჩვენ არ უარვყოფთ ისეთ წყობას, რომელსაც თქვენ თვლით მართებულად, მაგრამ საეკლესიო პრაქტიკიდან გამომდინარე ჩვენ ვიცავთ ისეთ ფორმას, როგორიც ეეკლესიამ დაამკვიდრა. ესე იგი, სანამ ხელნაწერებს გიხსენებდით მანამდე თურმე წმინდა იოანე ოქროპირი არ წერდა ამ სიტყვებს და ჩვენ გავაყალბეთ, ხოლო მერე იქამდეც მიხვედით, რომ ნაკლები მნიშვნელობა მიკანიჭეტ მას, მემ მგონია საბოლოოდ საერთოდ უარყოთ იგი. დაფიქრდით!!!

afxazi - (ციტატა) (netvorc): "კიდევ ვიმეორებ დადეთ "კანონი" სადაც იქნება დაწერილი რომ 2 თითით პირჯვრისწერა შეიცვალა სამით და ამით ბოლო მოეღება ამ დავას".

მე დარწმუნებული ვარ IV ს-ში რომ გეცხოვრად ბასილი დიდს ან იოანე ოქროპირის ანათემას გამოუცხადებდით ლიტურგიის ახალი სტრუქტურის ჩამოყალიბებისათვის. თუ არ ვცდები ამ ცვლილებას რაღაც კანონი არ აღნიშნავს. არც იმაშI ვარ დარწმუნებული, რომ იესო ქრისტეს მიერ ნაქადაგებ მოძღვრებას მიიღებდით ებრაელები რომ ყოფილიყავით. რატომ უნდა გამომეცხადოს ანათემა ადამიანო, თუკი ჩემი მოქმედებით არ ვარღვევ შინაარსს. რომელი დოგმატი ირღვევა სამი თითით პირჯვრის გადაწერისას. იქნებ გამარკვიო ამაში.

agmsarebeli, შეეშვი არ ღირს. ჩაგვთვალონ მოღალატეებად და გამყალბებლებად, ამათთვის ხომ მთავარი ვინმესთვის გამყალბებლის იარლიყის მიკერებაა.

Νικόλαος - (ციტატა) (netvorc): "მამა ჯორჯ აქვარო ჩვენთვის ავტორიტეტს არ წარმოადგენს, მე არ გიმოწმებ ვინმე ძველმართლმადიდებელის ნააზრევს რადგან ისინი თქვენთვის ავტორიტეტს არ წარმოადგენენ, ასევე ნუ მიმოწმებ თანამედროვე ხატწერას, დღეს ბევრი ხატი კანონიკითაც იწერება და დარღვევებითაც, თანამედროვე ხატწერას მე არ გიმოწმებ და ნურც შენ დამიმოწმებ ასეთებს. გითხარი კიდეც თუ ჩემზე კარგად ერკვევი ხატწერაში და თანამედროვე ხატვაში შევეჯობროთ, თუ არადა რაც ჩემზე მეტი არ იცი იმაში ნუ მედავები და მეჯიბრები. ყველა ხატი და დაწერილი კანონი რაც დაგიმოწმეთ იყო ძველი, არცერთი ჩვენი გამოგონილი არ იყო და ასევე ნააზრევი, ჩვენ ვეყრდნობით წმინდა მამების გადმოცემებს და დიდ სჯულის კანონს. კიდევ ვიმეორებ დადეთ "კანონი" სადაც იქნება დაწერილი რომ 2 თითით პირჯვრისწერა შეიცვალა სამით და ამით ბოლო მოეღება ამ დავას".

არ გეჯიბრები ხატწერაში და შენი სიტყვებიდან გამომდინარე ვაღიარებ რომ ხატწერაში ჩემზე კარგად ერკვევი, ხატმწერი არც ვარ, და რომც ვიყო არც არავის ''შევეჯიბრებოდი'' ხატწერაში. და ეს მეოთხე საუკუნის სასწაულმოქმედი ხატი, რომელიც წმინდა მოწამე ნიკიტამ სიზმარში ნახა იესო ჯვრით,ზუსტად ისე როგორც ამ ხატზეა არაა ძველი? რატომ უკეთებთ იგნორს ამ ხატს?

http://www.akathistofthanksgiving.com/wonderworking_icons_of_the_most_holy_theotokos/0915icon-novonikita-mpoy002.jpg

ან ამ სასწაულმოქმედ მირონმდინარე ხატზე რას იტყვი? აქ მგონი ხტწერაში ჩახედულობა არცაა საჭირო:

http://www.akathistofthanksgiving.com/wonderworking_icons_of_the_most_holy_theotokos/1093523613_wvr8xogw7a0_bsuze2m.jpg

მამა ჯორჯის მესიჯი იმისთვის კი არ დავწერე რომ ვიღაცისთვის ავტორიტეტია უბრალოთ მას უნდოდა ეთქვა: სამი თითით პირჯვრისწერა მიიღო თითქმის მთელმა ეეკლესიამ. მაგრამ ეს არ ნიშნავს რომ ჩვენ არ ვეთანხმებით ძველ ხერხს და ძველ კანონიკურ ტრადიციებს, ისინი იცვლება, მაგალითად ეპისკობოსებს რომ დავითნი ზეპირად უნდა ეთქვათ, ან მათ შეეძლოთ ცოლის ყოლა. ეკლესიას ჭირდება ცვლილებები და ცვლის ჩვენი გულისთვის. ანუ ჩვენ არ უარვყოფთ ძველს, უბრალოთ ახალსაც ვიღებთ, თუ ეს სიახლე არ ეწინააღმდეგება ჩვენს სარწმუნოებას. შეიძლება პირჯვის თითების შეცვლას ადამიანმა შეხედოს კიდევ როგორც გამოცდას ჩვენი მორჩილებისა: შეგვიძლია მივიღოთ ის რასაც ეკლესია გვიკარნახებს, თუ ვიფიქროთ, რომ ჩვენი აზრი უფრო სწორია, ვიდრე ერთობლივი აზრი მღვდელთმთავრებისა. ძველმორწმუნეები რუსეთში ასეულობით წლები სქიზმაში ცხოვრობდნენ და ახლაც ცხოვრობენ, მაგრამ ბევრი მათგანი მონანიებული დაბრუნდა, თბილადაც მიიღეს ეკლესიაში და ნებაც დართეს თავიანთი ტრადიციების გაგრძელებისა.

ანუ აქ ელემენტარულად, ეკლესიის მორჩIლებაზეა ლაპარაკი, და თუ ნიკონმა რაღაც დააშავა, რა ეკლესიის ბრალია? ნიკონი მთლიანი ეკლესიაა? ამის გამო თურმე სხვა ადგილობრივ ეკლესიებთანაც უნდა გაწყვიტო კავშირი და სქიზმაში წახვიდე? ძალიან მნიშვნელოვანია გავიგოთ როგორ განვითარდა ჩვენი ტრადიციები. უთუოდ ჭეშმარიტი არის ეკლესიის დოგმები. ისინი არის შეუცვლელი და უდავო საკითხები ღმერთის უცვლელი ჭეშმარიტებისა, მაგრამ ჩვენ ვიცით, რომ დოგმებიც კი ასე ვთქვათ ''განიწმინდა,'' მაგალითად ენა კომუნიკაციისა წმინდა სამების პირებთან და მათ ბუნებასთან შეიცვალა მესამე და მეოთხე მსოფლიო საეკლესიო კრებებზე. მაგრამ ნიშნავს ეს რომ ჭეშმარიტება დოგმისა შეიცვალა? არა! ის იყო ცნობება ჭეშმარიტებაში. ჩვენ არ უნდა ავურიოთ სიმბოლო ჭეშმარიტებაში.

netvorc - მაგ ხატს იგნორს არ ვუკეთებ, იმასაც გეტყვი ეგ ხატი დედანი არაა, მასეთი ფორმით დღემდე ვერ მოვიდოდა, გითხარი კიდეც დედანი დაგედო, მეორე იმას ვიტყვი რომ ჩემს დადებულ ხატებს უკეთებთ იგნორს რამდენი ძველი ხატი ავტვირთე, სადაც მარიამ ეგვიპტელი ღვთისმშობელი 2 თითით იწერენ პირჯვარს. არცერთმა თვენგანმა არ დადო კანონი იმის შესახებ რომ 2 თითით პირჯვრისწერა იცვლება სამით, Νικόλαος იქნებ შენ მაინც დადო ეს კანონი? დადე კანონი სადაც შავით თეთრზე იქნება დაწერილი რომ ამა და ამ კრების დროს შეიცვალა პირჯვრისწერა, ანუ 2 თითი შეიცვალა სამი თითით. ხვალ დავდებ თითების წყობის სრულ განხილვას რას ნიშნავს სხვადასხვა ფორმის თითების წყობა ხატებში როდის შემოვიდა ესა თუ ის წყობა, ეს არის სანკტ პეტერბურგის სასულიერო აკადემიის (ოფიციალური ეკლესიის) სტუდენტის ნაშრომი, იმის თქმა მინდა რომ ვინც წერს თითების წყობაზე ძველართლმადიდებელი არაა პირიქით, მერე მაინც დაიჯერებთ ალბათ, რაც მთავარია თავის ნააზრევს არ წერს არამედ კვლევას.

(ციტატა) (Tatusi): "მე გული მწყდება რომ არ არსებობს არანაირი საბუთი 3 თითის გასამართლებლად, და მაინც ბევრ ჩვენთაგანი არ ინტერესდება, და ემოცია არ უჩნდება იმასთან დაკავშირებით, თუ რატომ ვიწერთ 3 თითით".

და ადამიანი როცა იწერს პირჯვარს შუბლიდან მუცელზე, მარცხნივ და მარჯვნივ, არ აქვს მნიშვნელობა ორი აწეული ტითით ან ორი მოხრილით (ანუ თქვენნაირად თუ ჩვენნაირად) გამოხატავს სამების ერთიანობას და ქრისტეს ორ ბუნებას, ორივე შემთხვევაში, და როგორც თქვეს (თუ არ ვცდები ძველმართლმადიდებელმა) მთელი ხელი მონაწილეობს პირჯვრის წწერაში, ანუ მნიშვნელობა იმას კი არ აქვს არა შუბლზე რას მიიდებ, არამედ მაჯით რას გამოხატავ, თითებით რას გამოხატავ. ანუ როცა ძველმართლმადიდებელი ამბობს რომ: მაგით (სამი თითით) გამოდის რომ ქრისტე კი არ ეცვა ჯვარს არამედ... (აღარ დავაბოლოვებ). მაშინ თუ მთელი მაჯით ვიწერთ ხელს და სამი თითი შეერთებული გვაქვს, თუნდაც მაშინ როცა ორი აწეული იყოს, მაშინ ძველმართლმადიდებელის სიტყვებიდან რომ ვიმსჯელოთ აქაც, მხოლოდ ქრისტე კი არ ეცვა ჯვარს, არამედ... (არც ახლა დავაბოლოვებ, ღმერთო მაპატიე) რადგან ის სამი თითიც მაჯის ნაწილია. ჩვენს შემთხვევაში შეიცვალა წყობა და არა შინაარსი. და ამას მიხვდა ძალიან ბევრი ძველმორწმუნე, დღეს ჩვენი სულიერი ძმები არიან, მაგრამ არავის დაუშლია ძველი ტრადიციების გაგრძელება, მათ სორის ორი თითით პირჯვრისწერა.

sopo... - ვფიქრობ ცოტა ანალიზის უნარი ვისაც აქვს არ გაუჭირდება არც შეჯამება და არც დასკვნის გამოტანა. როცა უამრავი წმინდანი წმ მელეტი, წმ თეოდორე ხელის თითებით გვასწავლის სამების და ქრისტეს ორი ბუნების გამოსახვას, და რომელი თითებით მოხდება ეს ამაზე დავა ჯანსაღ აზრს მოკლებულია... თუ გვაქვს არსენ იყალთოელი ანუ ეკლესიის პოზიცია, დღეს გვაქვს დღევანდელი ეკლსიის მთელი მართლმადიდებელი სამყაროს მიერ მიღებული და აღიარებული კანონი სამი თითით პირჯვრისწერაზე, თუ გვაქვს პატრიარქის სიტყვა, დღეს ყველა პატრიარქი სამი თითით იწერს პირჯვარს, თუ გვყავს წმინდანები რომლებიც ორი თითით იწერდნენ პირჯვარს, გვყავს ასევე წმინდანები რომლებიც იწერდნენ ერთით და მეჩვიდმეტე საუკუნის მერე უამრავი და უამრავი მართლმადიდებლური ეკლესიის მნათობი წმინდანი იწერს სამი თითით, დასაფიქრებელია რატომ არცერთ მათგანს არ გაუჩნდა ეჭვი ამის შესახებ, წმ ნილოს მინრონმდინარე, წმ ეგნატე ბრიანჩანინოვი, წმ სერაფიმე, წმ იოსები, მამა გაბრიელი, რომელი ერთი ჩმოვთვალო და ადამინი რომ ჯვრის გამოსახვისას თითების გამო წმინდანებს არ მიიჩნევ არაფრად, არც ეკლესიას , არც ეკლესიის წინამძღვრებს არვიცი რა ვთქვა... ჩვენ გვაქვს ცოცხალი სარწუნოება და გვწყურია ქრისტე, ხოლო ვისაც რომელიღაც საუკუნეში გაყინული კანონების ხედვა უნდა მისი ასარჩევია... და თუ სამი თითით პირჯვრისწერის შიშზე მიდგა საქმე - სამოციქულოში, უამრავ კანონში შავით თეთრზე გვიწერია წინამძღვრის და ეკლესიის დაუმორჩილებლობის სიმძიმეზე, საუკუნო წარწყედა, განკვეთა... ნუ არვიცი განსჯის უნარი ვისაც აქვს და ღმერთს ეძებს მონახავს თავის გზას...

blue night - sopo... გაიხარე, სოფო!!!

(ციტატა) (Tatusi): "blue night, ორბუნებოვანი ქრისტე ეცვა ჯვარს, მაგრამ სხვა იპოსტასები არ ეცვა, და ამიტომ არ შეიძლება 3თითით, ამას გულისხმობდა ის ადამიანი მე როგორც გავიგე".

საერთოდ მოდით დავიწყოთ იქიდან, რომ სამება განუყოფელია. ქრისტე როცა ჯვარს ეცმოდა, იგი პიროვნულად სამების ორ ჰიპოსტასტან ერთად ჰგიებდა. მე ასე მესმის. თუნდაც ამიტომ არ არის შეცდომა პირჯვრის სამი შეერთებული თითით გამოსახვა. სამწუხაროდ მე ისტორია არ ვიცი, როდიდან და რატომ იწერდნენ პირჯვარს სამი თითით. ვეცდები ზუსტად გავიგო და შენც გითხრა. მაგრამ ფაქტია, რომ უდიდესი წმინდანები ასე იწერდნენ და დღესაც ასე იწერენ. განა ეს საკმარისი არაა?? ორბუნებოვანი ქრისტე ეცვა ჯვარს, კი ბატონო, მაგრამ თუ სამი თითით პირჯვრის წერისას გამოდის, რომ სამება ეცვა ჯვარს, როგორც იმ ადამიანმა თქვა, მისი ლოგიკით გამოდის რომ ქრისტეს ღვთაებრივი ბუნებაც ჯვარს ეცვა, როცა პირჯვარს ორი თითით ისახავ. ე.ი. მათი ლოგიკა მცდარია, სამწუხაროდ.

(ციტატა) (Tatusi): " რა მნიშვნელობა აქვს ვის ეხება? პავლე მოციქული რადგან სხვას წერდა წერილებს, ის ჩვენ არ გვეხება? რა შუაშია გადაულახავი ჩარჩო.. მასე უამრავი რამე კეთდებოდა ეკლესიაში მაგრამ სწორი რომელიც არის ის კანონდება ხოლმე.. მე ვკითხულობ სად, ვინ და როდის დააკანონა 3 თითით პირჯვრისწერა მეთქი, და ამაზე პასუხი არ არსებობს.. აი ეს არის ნამდვილი პარადოქსი..."

მე ვგულისხმობ არა ვის ეხება, არამედ რას ეხება. აქ ლაპარაკია იმაზე, რომ მონიფიზიტები არიან შეჩვენებულნი და არა სამი თითით გადამწერები. ან რატომ და როგორ უნდა შეეჩვენებინდა წმინდა არსენს სამი თითით პირჯვრის წერა, როცა ასეთი ტრადიცია საერთოდ არ არსებობდა იმ დროს. ასე არაა?

(ციტატა) (Tatusi): ""ბლუ ნაით, რათქმაუნდა სიყვარული უმთავრესია, გინდა ისე გადაიწერე, გინდა ასე, თუ ადამიანის და ღმერთის სიყვარული არ გაქვს ვერ გადარჩები.. მაგრამ რას ნიშნავს ღმერთის სიყვარული თუ არა მისი გზით ცხოვრებას.. მოდი მაშინ არ ვიაროთ ეკლესიაში, ღამის კლუბებში ვათენოთ ღამეები და ვთქვათ "მთავარი ხომ სიყვარულიაო". სწორი იქნება? მოდი დავარჭვიოთ სხვა კანონები და ვთქვათ "რა მოხდა,მთავარი ხომ სიყვარულია".. ეს აბსურდამდე მიიყვანს კაცობრიობას..."

მე ეს არც მიგულისხმია. ისე, ვინც ეკლესიაში არ დადის და ღამის კლუბში ათენებს ღამეებს, უფრო ღვთის გზით შეიძლება ცხოვრობდეს ვიდრე ის ვინც თითქოს ეკლესიაში დადის და ღამის კლუბი არ უყვარს. უბრალოდ, ასეთი ბოდიში, მაგრამ უაზრო კატეგორიულობა გარეგნულ წესებთან მიმართებით და განსაკუთრებით, უხეშობა ცოტათი ფარისევლობას მახსენებს.

(ციტატა) (Tatusi): "ზუსტად არ მახსოვს და მაპატიეთ ციტირებას ვერ ვახდენ, მაგრამ იესოს აქვს ასეთი ნათქვამი - ბევრი მეტყვისო იქო მე ხომ შენი სახელით ვაკეთებდი ამას და იმასო და მე კი ვეტყვი, არ გიცნობ, გადი ჩემგან, მოქმედო ურჯულოებისაო.. ამიტომ წესების დაცვა შენსგან განსხვავებით ჩემთვის ასეთი უმნიშვნელო არ არის .. რა თქმაუნდა იმ პირობით, რომ სიყვარული ორივეს გვაქვს..."

მემგონი პირიქით, აქ იმაზეა ლაპარაკი, რომ წესებს შეიძლება აღასრულებდე, ეზიარებოდე კიდეც, მაგრამ გულით უსჯულო იყო. წესები მნიშვნელოვანია ჩემთვისაც, მაგრამ წესების გაკერპება არ მეჩვენება სწორად.

netvorc - (ციტატა) (afxazi): "netvorc, მე დარწმუნებული ვარ IV ს-ში რომ გეცხოვრად ბასილი დიდს ან იოანე ოქროპირის ანათემას გამოუცხადებდით ლიტურგიის ახალი სტრუქტურის ჩამოყალიბებისათვის. თუ არ ვცდები ამ ცვლილებას რაღაც კანონი არ აღნიშნავს. არც იმაშI ვარ დარწმუნებული, რომ იესო ქრისტეს მიერ ნაქადაგებ მოძღვრებას მიიღებდით ებრაელები რომ ყოფილიყავით. რატომ უნდა გამომეცხადოს ანათემა ადამიანო, თუკი ჩემი მოქმედებით არ ვარღვევ შინაარსს. რომელი დოგმატი ირღვევა სამი თითით პირჯვრის გადაწერისას. იქნებ გამარკვიო ამაში. agmsarebeli, შეეშვი არ ღირს. ჩაგვთვალონ მოღალატეებად და გამყალბებლებად, ამათთვის ხომ მთავარი ვინმესთვის გამყალბებლის იარლიყის მიკერებაა".

იცი რას გეტყვი, ვინ ვის არ მიიღებდა საკითხავია! ალბათ ნინო წმინდის დროს რომ გეცხოვრა, სულ მცირე, საქართველოდან გააძევებდი, დიდი არმაზის და შენი მამაპაპის კერპების შეურაწყოფას დააბრალებდი. ანათემას კიდევ მე არავის ვუცხადებ, არც ძველმართლმადიდებელი, მემგონი კითხულობ და აზრები ნაწერიდან ვერ გამოგაქვს, "ძველმართლმადიდებელი" წერდა არა თავის აზრებს არამედ წმინდანთა კანონებს და შენი საქმეა რამდენად თვლი არღვევ თუ არა.

და კიდევ, მე უკვე რამდენჯერმე ვთქვი რომ თუ 3 თითით პირჯვრისწერა ჭეშმარიტია უნდა არსებობდეს კანონი, დადე კანონი სადაც ეწერება რომ 2 თთითით პირჯვვრისწერა ამა და ამ დღიდან იცვლება და კანონდება 3 თითით პირჯვრისწერა. ამდენი ხანია ვდავობთ და ერთ თქვენგანსაც არ დაუდია საბუთი, სადაც ეწერება რომ 3 თითით პირჯვრისწერა კანონიერია. დადეთ საბუთი რომელ კრებაზე მიიღეს ეს კანონი!

(ციტატა) (ბადრი): "საეკლესიო გადმოცემა ძალიან დიდი საბუთია. იერარქიას აქვს შეკვრის და გახსნის უფლება. მოციქულთა განწესებით ეპისკოპოსი არ უნდა გაყროდა ცოლს, მაგრამ შემდეგ აიკრძალა ცოლიანის ეპისკოპოსად კურთხევა. 3 თითით პირჯვრის წერით დოგმატი არ ირღვევა, ვაღიარებთ წმიდა სამებას და იესო ქრისტეს ორ ბუნებას. შესაბამისად ვემორჩილები იერარქიას რომელიც ასე მასწავლის. ჩემს ცხონებას მაგ ამბავი არა მგონია ხელს უშლიდეს, ასე რომ არც ვინტერესდები განსაკუთრებით. ვიცი რომ წყლის პკურებით მომნათლავდნენ ალბათ, კომუნისტების დრო იყო და ასეც რომ ინათლებოდა ხალხი მადლობა უფალს. რა მოუნათლავი ვარ მაგიტო? კეთილგონიერებაა საჭირო და არა ყველაფრის პედანტურად შესრულება. ფარისევლები რჯულს ზედმიწევნით ასრულებდნენ გარეგნულად, მაგრამ რჯულის სული ვერ დაინახეს. ასე რომ ვთვლი ძველმართლმადიდებლები კარგი ხალხია სარწმუნეობისთვის რომ მეშურნეობენ, მაგრამ ზედმეტი მოსდით. გადაამლაშეს".

netvorc - კარგია რაღაცეებში რომ ერკვევი მაგრამ კანონის დაცვა არც ჩემი მოგონილია და არც "ძველმართლმადიდებელის" და საერთოდ არც ძველმართლმადიდებლობის, კანონები დაწერეს და დაამტკიცეს თავის დროზე წმინდანებმა, წმინდანთა კანონები რასაც ითხოვენ ჩვენგან იმას ვიცავთ და არაფერ ზედმეტს. შენც ისე გეტყვი, როგორც სხვებს თუ 3 თითით პირჯვრისწერა მაცხოვნებელია დადე კანონი, ასეთი კანონი უნდა მიეღოთ დაახლოებით მე 15 - 16 საუკუნეში, თუ არ არსებობს ასეთი კანონი მაშინ არ არსებობს მაცხოვნებელი 3 თითით პირჯვრისწერა.

(ციტატა) (agmsarebeli): "ხელნაწერთა ინსტიტუტში მე ა რ მჭირდება წასვლა. იქ წავყვები მას, ვისაც ოქროპირის ციტატის არ სჯერა. მაშინ მაჩვენეთ წმინდა იოანე ოქროპირის ხსენებული ციტატის გაბათილება. XII საუკუნის ხატები ხო დავდეთ, კაცხის მაცხოვრის ხატიდან დაწყებული ლენჯერის ფრესკებით დამთავრებული. იქ კი ისეტი წყობაა ასახული რასაც თქვენ არ მიესალმებით. ეს არის დასტური იმისა, რომ არავითარი დოგმატური დარღვევა ხსნებულ საკითხთან დაკავშირებIთ არა არის. რაც შეეხება ივერიის ყოვლადწმინდა ღვთისმშობლის ხატს, მისი კანონიკური ასლი არის სიონის საპატრიარქო ტაძარში დაცული. კიდევ შეგახსენებთ, რომ იგი შექმნილია ბერძნების მიერ და მათზე უკეთ არავინ იცის როგორია დედანში ხსენებული ხატი. კიდევ ერთხელ შეგახენებთ იმასაც, რომ ჩვენ არ უარვყოფთ ისეთ წყობას, რომელსაც თქვენ თვლით მართებულად, მაგრამ საეკლესიო პრაქტიკიდან გამომდინარე ჩვენ ვიცავთ ისეთ ფორმას, როგორიც ეეკლესიამ დაამკვიდრა. ესე იგი სანამ ხელნაწერებს გიხსენებდით მანამდე თურმე წმინდა იოანე ოქროპირი არ წერდა ამ სიტყვებს და ჩვენ გავაყალბეთ, ხოლო მერე იქამდეც მიხვედით, რომ ნაკლები მნიშვნელობა მიკანიჭეტ მას, მემ მგონია საბოლოოდ საერთოდ უარყოთ იგი. დაფიქრდით!!!"

netvorc - შენ თუ მე 12 საუკუნის ხატები დამიმოწმე, მე 9 საუკუნის ივერიის ღვთისმშობლის ხატი დაგიმოწმე "დედანი" , რაც შეეხება ოქროპირს გეტყვი კიდევ, იუანე ოქროპირს ხელი წმ. მელეტი ანტიოქიელმა დაასხა რომელიც 2 თითით პირჯვრისწერას ასწავლიდა კანონიკურად, ასევე მათივე მედროვე ორი წმინდანი წმ. ბასილი დიდი და წმ. კირილე იერუსალიმელი ასწავლიდნენ 2 თითით პირჯვრისწერას, აქვე სამი წმინდანი ერთი წმინდანის წინააღმდეგობაში მოდის, ეს შენი ნებაა სამ დიდ წმინდანს ენდობი თუ ერთ დიდ წმინდანს, მე დარწმუნებული ვარ ოქროპირი "თითში" ერთი თითით პირჯვრისწერას არ გულისხმობდა იმიტომ რომ, ასეთი ერთი თითით პირჯვრისწერა წმინდანებმა დაგმეს და შეაჩვენეს მონოფიზიტების შემთხვევაში. მე ყველაფერი გარკვეული მაქვს, შენ გაარკვიე რამდენად სწორად იწერ პირჯვარს, და ისიც გაარკვიე ვინ მიიღო ეგ კანონი სამი თითით პირჯვრისწერას ვგულისხმობ.

ასევე იმას, რომ ამტკიცებთ სამი თითით პირჯვრისწერაში არსი არ ირღვევაო, უბრალოდ თითების კომბინაცია შეიცვალაო, მასე სატანისტები ჯვარს ამობრუნებულს ხმარობენ თავიანთ რიტუალებში, იმათთანაც ჯვრის ფორმა იგივეა ოღონდ შებრუნებული და ეს მისაღებია? რადგან ჯვრის ფორმის არსი მათთანაც არ ირღვევა.

შენც გეტყვი, დამიდე კანონი სადაც ეწერება რომ 3 თითით პირჯვრისწერა კანონიერია, ასეთი კანონი მიღებული უნდა ყოფილიყო დაახლოებით მე 15 - 16 საუკუნეებში, და ამით ყველაფერს წერტილს დაუსვავ, რადგან ხელში მყარი დოკუმენტი გექნება და ჩვენც დამარცხებას ვაღიარებთ.

***

A.v.B - ესეიგი 3 თითით რომ ვიწერ პირჯვარს რა მერე რო?

netvorc - ამაში რომ გაერკვე წინა პოსტებიდან უნდა დაიწყო კითხვა, დახლოებით მე 6 გვერდიდან იწყება, ამის შემდეგ შენც თუ კიდევ იმის გეჯერება რომ 3 თითით პირჯვრისწერა კანონიერია , დამიდე კანონი სადაც შავით თეთრზე ეწერება ეს ყველაფერი, ეს კანონი მე 15 - 16 საუკუნეში უნდა მიეღოთ, იმასაც გეტყვი ამ კანონს ვერ იპოვი ასეთი კრება არც ყოფილა და არც ასეთი კანონი მიღებულა შესაბამისად. და თუ მე ვცდები და რამე გამომეპარა დადე აქ და წამაკითხე მადლობელი ვიქნები.

afxazi - (ციტატა) (ნეტვორკი): "დადეთ საბუთი რომელ კრებაზე მიიღეს ეს კანონი".

ამას რომ მოითხოვ იქნებ იმაში გაგვარკვიო რომელმა კრებამ გამოიმუშავა რჯულდებითი დადგენილება ორი თითით პირჯვრის წერასთან დაკავშირებით.

agmsarebeli - ნეტვორკ, დადე კანონი, სადაც სისხლად და ხორცად გარდაქცევის აღმასრულებელი სიტყვებია დაკანონებული. შენგან განსხვავებით ჩვენ ვაღიარებთ იმ ხატებს, რომელსაც შენ დებ, მაგრამ სამწუხაროდ სენ იგნორს უკეთებს ჩვენს მიერ დადებულს, მაგალითისთვის კაცხის მაცხოვარს.

აკაკი - აი რა გააკეთა, წმ მელეტიმ, ანტიოქიის მთავარეპისკოპოსმა, კონსტანტინეპოლის კრებაზე 381 წელს: Namely, he raised his clenched hand in the air, opening at first his three fingers and showed them to the people.

Νικόλαος - (ციტატა) (netvorc): "მეორე იმას ვიტყვი რომ ჩემს დადებულ ხატებს უკეთებთ იგნორს რამდენი ძველი ხატი ავტვირთე, სადაც მარიამ ეგვიპტელი ღვთისმშობელი 2 თითით იწერენ პირჯვარს".

აუ შენში უკვე ეჭვი შემეპარა. ან კარგად ვერ კითხულობ ან ჩემი ნაწერი იკითხება სხვანაირად. კარგად წაიკითხე რა მეგობარო: "ძველმართლმადიდებელი ამბობდა რომ ორი თითით პირჯვრისწერა ჩვენთან აიკრძალა, რაც ტყუილია, რადგან მოსკოვის საპატრიარქოში დაბრუნებული ძველმორწმუნეები იყენებენ ძველ წესებს და არავინ არაფერს ეუბნება. მაგრამ როგორც ჩანს ეს ნეთვორქისთვის გაუგებარი იყო და ისეთ ხატებს დებდა, სადაც ორი თითით იყვნენ წმინდანები გამოსახული, მაგრამ ვერ გავიგე ამით რა უნდოდა ეთქვა, მე თავიდანვე ვამბობდი რომ ორი თითით პირჯვრისწერა არაა არასწორი და თან სახლშიც მაქვს ხატები სადაც ორი თითით არიან გამოსახული, ასე რომ ნეთვორქ, ნუ შეწუხდები აქ არ მინდა დადება და ჩვენება, სახლშიც შემიძლია ვნახო".

ჯეგე - (ციტატა) (netvorc): "შეურაწყოფას".

შეცდომაა - შეურაწყოფა

სწორია - შეურაცხყოფა

ვიკამათოთ გამართული ქართულით /

blue night - (ციტატა) (netvorc): "ამდენი ხანია ვდავობთ და ერთ თქვენგანსაც არ დაუდია საბუთი, სადაც ეწერება რომ 3 თითით პირჯვრისწერა კანონიერია".

წმინდა სერაფიმე საროველი, წმინდა სერაფიმე ვირიცელი, წმინდა სილუან ათონელი და სხვა მრავალი უდიდესი წმინდანი 3 თითით იწერდა პირჯვარს. ეს უკვე კანონია.

agmsarebeli - მათ რომ ჰკითხო ისინი მონათულულებიც კი არა არიან.

Νικόλαος - იცით ძველმართლმადიდებლებო თქვენი უდიდესი შეცდომა რა არის ამ საკითხში? სიმბოლოებს ანიჭებთ დოგმატურ მნიშვნელობას. ჩვენ რომ სამი თითით ვიწერთ პირჯვარს ამით იმას კი არ ვაღიარებთ რაც ძველმართლმადიდებელმა თქვა. ეგრე შეიძლება ბევრი აზრი ჩადო, მაგრამ ჩვენ რაც მთავარია ვიწერთ პირჯვარს მარჯვნიდან მარცხნივ, არ ვდებთ მწვალებლურ შინაარსს, და ვაღიარებთ წმინდა სამებას და ქრისტეს ორ ბუნებიანობას, და რაც მთავარია მორჩილები ვართ, ვემორჩილებით ეკლესიას. თან ძველმართლმადიდებელმა ხომ თქვა აქ მთელი ხელი მონაწილეობსო? მაშინ ჩვენ მაჯაზე, თითებით რას გამოვხატავთ იმას აქვს მნიშვნელობა, რადგან მხოლოდ ორი თითი კი არ მონაწილეობს პირჯვრის წერაში, არამედ დანარჩენი სამიც, შეერთებული, და არ აქვს მნიშვნელობა შუბლზე ორ თითს მიიდებ თუ სამს, რადგან პირჯვრის წერაში მონაწილეობს ხუთივე თითი, სამი ერთად - სამების ერთარსეის ასაღიარებლად და ორი ერთად ორბუნების ასაღიარებლად. ანუ ძველმართლმადიდებლის სიტყვებს რომ მივყვეთ სადაც ამბობს, თქვენ რახან სამით იწერთ პირჯვარს გამოდის ქრისტე კი არ ეცვა ჯვარს არამედ... მაგრამ მის შემთხვევაშიც ხომ ორ თითთან ერთად სამითაც იწერს პირჯვარს, რადგან ის სამი თითით მთლიანი ხელის ნაწილია? უბრალოდ შუბლზე იდებს ორ თითს, თორემ გამოისახება ხუთივეთი, ცალკე ორით არ გამოისახება. (ოღონდ ისე არ გაიგოთ თიტქოს რომაულ კათოლიკურ ხუთი თითით პირჯვრისწერას ვგულისხმობდე).

netvorc - (ციტატა) (blue night): "წმინდა სერაფიმე საროველი, წმინდა სერაფიმე ვირიცელი, წმინდა სილუან ათონელი და სხვა მრავალი უდიდესი წმინდანი 3 თითით იწერდა პირჯვარს. ეს უკვე კანონია".
კაი კაცო!...

მე ვიძახი კანონზე და არა ცალკეულ ადამიანებზე ვინ როგორ იწერდა.

sopo... - რა კანონზე იძახი ? ძველმართლმადიდებლის პოსტებს არ კითხულობ თუ არ ენდობი, თვითონ წერდა რომ კრებაზე დაამტკიცეს მეჩვიდმეტე საუკუნეში სამთითით პირჯვრისწერა, მეცამეტეში კი საბერძძნეთში

- символ Православного трёхперстия - "Это и есть знак, который ввёл (по истории раскола в результате церковной борьбы за первенство) патриарх Никон в 1653г. при поддержке царя Алексея Михайловича. А уже в 1666г. на церковном соборе утвердили трёхперстие.

Большой Московский Собор, открытый при участии александрийского патриарха Паисия и Антиохийского патриарха Макария 29 ноября 1666 года и продолжавший свою работу в 1667 году, объявил двуперстие «исповеданием во Святей Троице неравенства, яко ариане, и несториане, и духоборцы, и аполинаряне и прочии проклятии еритицы». В восточных православных церквях к XVII веку повсеместно было принято трехперстное сложение при крестном знамении, почти такое же древнее, как и двуперстное. Соединение трех первых пальцев означает единство Бога в трех лицах — Святую Троицу, а прижатые к ладони остальные два пальца — две природы Христа.

В Русской церкви было принято древнее двуперстное крестное знамение: крестились двумя пальцами правой руки, что должно было напоминать верующему о двойственной природе Христа — божественной и человеческой. Крестное знамение для православного верующего — это больше, чем просто напоминание о крестном подвиге Христа. Это еще и знак сопричастности спасению, знак победы над злом, выражение Божьего присутствия в человеческой жизни, желания человека подчинить свою волю воле Создателя и, таким образом, божественному плану спасения мира. Поэтому даже простое изменение формы крестного знамения уже глубоко затрагивало чувства верующих. Тем более что речь шла о людях, для которых привычный обряд давно стал естественным выражением серьезных религиозных переживаний. При Никоне начали вводить «трехперстие»: в восточных православных церквях к XVII веку повсеместно было принято трехперстное сложение при крестном знамении, почти такое же древнее, как и двуперстное. Соединение трех первых пальцев означает единство Бога в трех лицах — Святую Троицу, а прижатые к ладони остальные два пальца — две природы Христа. Для чего была произведена замена и какое сочетание пальцев считается канонически правильным?

«Я не богослов, но отвечу то, что мне как-то сказал один богослов. Сказал он примерно следующее: «Cуть не в том, сколькими перстами креститься. Самое главное, чтобы не было противоречий с Символом Веры и с догматами Церкви. Вот, например, Сергий Радонежский крестился двумя перстами, а Серафим Саровский — тремя. Ну и кто из них „святее“? Понятно, что некорректна сама постановка вопроса. От того, будете Вы креститься двумя перстами или тремя перстами, Православное учение не изменится. Так что делайте выбор самостоятельно.

http://rusvera.mrezha.ru/375/7.htm

აქ დაწვრილებით არის განხილული ზოგს დავაკოპირებ.

Св.Епифаний говорит о некоем знакомом ему православном муже Иосифе, что он, «взяв сосуд с водою собственным своим перстом напечатлел на нем крестное знамение». Заметим, в обоих случаях говорится об одном персте, коим следовало креститься. Об употреблении одного перста в крестном знамении говорят затем блаженный Иероним, блаженный Феодорит, церковный историк Созомен и другие. Древнехристианское единоперстие с течением времени, начиная с IX века, стало заменяться в Православной Греческой Церкви двуперстием, которое, вытеснив собою единоперстие, сделалось у греков господствующим. Описывая эти собеседования, Феориан сообщает об упреке константинопольским грекам, представителем которых был Феориан: «Для чего вы изображаете крестное знамение двумя перстами? Не разделены ли персты, как особые один от другого? Cледовательно, по-вашему и два естества Христовы разделены между собой?» И тут Феориан подтвердил, что константинопольские греки действительно крестятся двумя перстами по таким-то основаниям. Значит, в 1170 году в Константинопольской Церкви в крестном знамении, несомненно, употреблялось двуперстие, которое служило и признавалось тогда внешним наглядным признаком, отличающим православных от монофизитов.

Борьбою и постоянным соседским жительством с монофизитами объясняется то, почему двуперстие так долго держалось в Константинопольской Церкви и потом между сирийскими православными христианами, и почему троеперстие – эта, по-видимому, самая естественная для христианина форма перстосложения – могло сделаться в Греческой Церкви господствующим обычаем только в позднейшее время, когда уже окончательно прекратилась борьба с монофизитством. А потом и от двуперстия греки отказались не потому, что оно сделалось само по себе неправославным. Дело в том, что на смену монофизитства пришло другое еретическое учение – несторианство. Несториане всегда строго держались двуперстия, так как они соединили с ним свое еретическое учение о соединении во Христе двух природ. В двуперстии они видели символическое выражение и подтверждение своего еретического учения. Это и стало толчком к тому, что Константинопольская Церковь заменила у себя двуперстие на троеперстие, выражающее главный, основной догмат христианства – учение о Святой Троице. Эта перемена в крестном знамении у греков – из двуперстия в троеперстие – произошла в конце XII века и продолжалась до конца XIII, когда оно у них сделалось, наконец, господствующим.
საბავშვო ბაღია რა...

netvorc - სოფო სკოლა დაამთავრე?

რაც შეეხება კანონს შენ ალბათ კანონების მიღება ნინიას ბაღი გგონია, არავის აქვს უფლება დამოუკიდებლად მიიღოს ასეთი კანონები (სახელმწიფოს ვგულისხმობ) , რიგრიბობით მიღება კანონების ჯერ საბერძნეთში შემდეგ რუსეთში უკვე იმას ადასტურებს რომ, ამ სახელმწიფოებმა დამოუკიდებლად დაარღვიეს წმინდანთა კანონები და სჯულის კანონი, მე გელაპარაკები ოფიციალურ კანონზე სადაც რამდენიმე სახელმწიფო მონაწილეობს როცა ასეთი მნიშვნელობის (პირჯვრისწერის შეცვლა) რამე იცვლება. ზეგ დავდებ ხატწერაში თითების კომბინაციების მნიშვნელობას, სხვადასხვანაირი თითების წყობა ხატწერაში რას აღნიშნავს. თუ მე ვარ საბავშვო ბაღის დონე იქნებ ამიხსნა "აკადემიკოსო" რას ნიშნავს თითების სხვადასხვა წყობა ხატწერაში?

afxazi - (ციტატა) ("აფხაზი"): "ამას რომ მოითხოვ იქნებ იმაში გაგვარკვიო რომელმა კრებამ გამოიმუშავა რჯულდებითი დადგენილება ორი თითით პირჯვრის წერასთან დაკავშირებით".

ამას ველოდები.

netvorc - წმინდანების სწავლებიდან ჩემო კარგო, ასევე იმ კრებებიდან რომლებიდანაც დაიგმო 1 თითით პირჯვრისწერა, ასევე საქართველოს მიმართ შენიშვნას 1551 წლის კრების, აღარ დავიწყებ გამეორებას ყველაფერი ამის შესახებ ძველმართლმადიდებელმა დაწერა წინა პოსტებში და თუ ვინმე ზეპირი გადმოცემის შეცვლას აპირებს (ან სხვა რამე კანონის) უნდა მოხდეს ერთიანი მართლმადიდებლური ეკლესიის კრება, ანუ მართლმადიდებლური სახელმწიფოების კრება და მაგ შემთხვევაში უნდა იყოს რაიმე შეცვლილი, ცალკეულ სახელმწიფოებს არა აქვთ მასეთი კანონიკის შეცვლის უფლება, ადრე ასე კანონდებოდა და მკაცრდებოდა მართლმადიდებლური კანონები მსოფლიო კრებებზე, ეგ შენი ნებაა ენდობი თუ არა ცალკეულ სახელმწიფოებში შეცვლილ პირჯვრისწერის კანონს, ასეთი ქვეყანა ორია საბერძნეთი 13ს,და რუსეთი 17ს., საქართველოს არც შეეკითხნენ.

Tatusi - (ციტატა) (afxazi): "ამათთვის ხომ მთავარი ვინმესთვის გამყალბებლის იარლიყის მიკერებაა".

"აფხაზი არ გრცხვენია? მახსოვს შენიშვნებს აძლევდი ფორუმელებს შეურაცხყოფას ნურავის აყენებთო, და შენ თვითონ ეხლა რას აკეთებ.. ვინ "ამათთვის"? თუ ძველმართლმადიდებელს გულისხმობ, იმას ამბობდა რაც იცის, და ძალიან მნიშვნელოვან რაღაცაზე დამაფიქრა და მე პირადად მადლობელი ვარ, და შენ უკვე თვითონ მიაყენე შეურაცხყოფა და მიაკერე იარლიყი.. ეს არის ქრისტეანული სიყვარული?"
Tatusi - ზოგიერთ ფორუმელს:

ამ დავას თავიდანვე არ ქონდა აზრი, იმიტომ რომ თქვენთვის (თქვენივე აღიარებით) მნიშვნელოვანი არ ყოფილა წესები, სასაცილოდ მიგაჩნიათ კანონებზე საუბარი...

არადა, წესებს რომ არავინ არ იცავს იმიტომ არის საქართველოს საქმე კარგად.. არც ექიმები იცავენ წამლის დანიშვნის წესებს, არც მშენებლები ბეტონის შენაერთის წესებს, არც საეკლესიო პირები - მაგალითად - ნათლობის წესებს.. და თქვენ ეს არ გადარდებთ.. წესები ხომ სასაცილოა, რა საჭიროა კანონები, გვიყვარდეს ერთმანეთი წესების იგნორირების შედეგად რამდენი ადამიანი იღუპება, რამდენი მოუნათლავი რჩება, ეს არის ადამიანის სიყვარული? მე მჯერა რომ აქამდე ღმერთმა გადაარჩინა საქართველო, მაგრამ ეს არ ნიშნავს, რომ მისი სიტყვები და კანონები უგულებელვყოთ... თორე მასე ისრაელის ბედი არ გავიზიაროთ...

რომელიღაცამ ფარისევლობა ახსენეთ, და გირჩევთ ეგ სიტყვა სწორედ იმ საეკლესიო პირებს მოარგოთ, რომლებიც ძალაუფლებას ბოროტად იყენებენ და სიმართლისთვის ხმის ამომღებ მრევლს აშინებენ "ხმა არ ამოიღოთო, ჩვენ რასაც გეუბნებით ის არისო მართალი"... ქრისტეს დროსაც მასე იყო ზუსტად, როდესაც უფალმა აუყირავა სავაჭრო დახლები ეკლესიაში - როგორ ბედავო ეკლესიის წინააღმდეგ რამეს ამბობ და აკეთებო.. იესომ მოგვცა გამბედაობის მაგალითი, რომ ყოველთვის უნდა აღიარო გინდაც არაპოპულარული ჭეშმარიტება და ამხილო ურჯულოებაში, თუნდაც საეკლესიო პირები...

თქვენ კი ზოგიერთს ძალიან გეტყობათ იმის შიში რომ ვაითუ თქვენი ბაბუებისგან და გარშემო მყოფი საზოგადოებისგან განსხვავებული რამე აღმოაჩინოთ, თქვათ ან გააკეთოთ...

მე თქვენის ნებართვით გავაგრძელებ ჭეშმარიტების ძიებას.

sopo... - (ციტატა) (ნეტვორკი): "სოფო სკოლა დაამთავრე?"

остовим в покое моё тёмное прошлое .

(ციტატა) (ნეტვორკი): "რაც შეეხება კანონს შენ ალბათ კანონების მიღება ნინიას ბაღი გგონია, არავის აქვს უფლება დამოუკიდებლად მიიღოს ასეთი კანონები (სახელმწიფოს ვგულისხმობ) , რიგრიბობით მიღება კანონების ჯერ საბერძნეთში შემდეგ რუსეთში უკვე იმას ადასტურებს რომ, ამ სახელმწიფოებმა დამოუკიდებლად დაარღვიეს წმინდანთა კანონები და სჯულის კანონი, მე გელაპარაკები ოფიციალურ კანონზე სადაც რამდენიმე სახელმწიფო მონაწილეობს როცა ასეთი მნიშვნელობის (პირჯვრისწერის შეცვლა) რამე იცვლება".

კაი ერთი რას მელაპარიკები? სახელმწიფოს ადგილობრივ კრება განიხილავს და იღებს გადაწყვეტილებებს დომატურ და კანონიკურ საკითხებზე. ზოგიერთ ადგილობრივ კრებას კი ზოგადქრისტიანული მნიშვნელობა მიენიჭათ და შეტანილ იქნენ დიდ სჯულისკანონში , ანკვირიის , ნეოკესარიის , ანტიოქიის და სხვა.

(ციტატა) (ნეტვორკი): "ზეგ დავდებ ხატწერაში თითების კომბინაციების მნიშვნელობას, სხვადასხვანაირი თითების წყობა ხატწერაში რას აღნიშნავს. თუ მე ვარ საბავშვო ბაღის დონე იქნებ ამიხსნა "აკადემიკოსო" რას ნიშნავს თითების სხვადასხვა წყობა ხატწერაში?"

არა გმადლობთ. с меня хватит!

blue night - (ციტატა) (ნეტვორკი): "კაი კაცო, მე ვიძახი კანონზე და არა ცალკეულ ადამიანებზე ვინ როგორ იწერდა".

კაი კაცო???? ეს ცალკეული ადამიანები უდიდესი წმინდანები არიან. საერთოდაც არ გეჩვენებათ, რომ უხეში ტონი არც ერთ კანონში არ მიუღიათ? არ გეწყინოთ.

საშიშიცაა წმინდანების არად ჩაგდება, ოდესმე გამოფხიზლდებით.

დიდი იმედი მაქვს, ძმებო.

netvorc - (ციტატა) ((sopo...): "კაი ერთი რას მელაპარიკები? остовим в покое моё тёмное прошлое. სახელმწიფოს ადგილობრივ კრება განიხილავს და იღებს გადაწყვეტილებებს დომატურ და კანონიკურ საკითხებზე. ზოგიერთ ადგილობრივ კრებას კი ზოგადქრისტიანული მნიშვნელობა მიენიჭათ და შეტანილ იქნენ დიდ სჯულისკანონში , ანკვირიის , ნეოკესარიის , ანტიოქიის და სხვა... с меня хватит.

რადგან მართლმადიდებლურ ხატებზე გამოსახულია სხვადასხვა წყობა თითების, რათქმაუნდა ყველა არ აღიქმება პირჯვრის საწერ წყობად, ამიტომ, გთავაზობთ თქვენი ეკლესიის მღვდლის, დმიტრი იურიევიჩის სტატიას ამ საკითხზე.

აქვე მისი სტატიის ლინკი :

http://nesusvet.narod.ru/ico/ref/psicholog.htm

http://www.sinai.spb.ru/dy/symbicon.html

მღვდელი დმიტრი იურიევიჩი

(მოსკოვის სასულიერო აკადემიის მასწავლებელი)

ჟესტების ფსიქოლოგიური სიმბოლიზმი ქრისტეანულ იკონოგრაფიაში

დაწვრილებითი ცნობები მღვდელ დმიტრი იურიევიჩის შესახებ იხ. საიტზე:

http://www.bible-mda.ru/info/yurevich.html

ბოლო ათწლეულის განმავლობაში რუსეთში ცნობილი და პოპულარული გახდა ფსიქოლოგიის ის დარგი, რომელიც ადამიანის ცნობიერებასა და ჟესტიკულაციებში მის გამოვლენას შეისწავლის. მრავალი გამოკვლევა, რომელიც სხეულის მოძრაობათა ახსნა-განმარტებას ეძღვნება, აცხადებს, რომ მოცემული სფერო ახალია და არასაკმარისად არის შესწავლილი (Пиз А. Язык телодвижений. М., 1996). მიუხედავად ამისა, სრულიად მოულოდნელად შეიძლება აღმოაჩინო, რომ ჟესტების ფსიქოლოგიური სიმბოლიზმი არის ერთ ერთი გამომხატველობითი საშუალება, რომელსაც უძველესი დროიდან იყენებდნენ ქრისტეანი ხატმწერები.

ჯერ კიდევ ქრისტეანობის პირველი საუკუნეებიდან, მისი ჩასახვის დროიდანვე, ხატწერა გამოიკვეთა როგორც მხატვრული ხელოვნების ცალკეული სფერო. ეს განპირობებული იყო ხატის ამოცანით: გამოსახულ ყოფილიყო არა მარტო იესუ ქრისტეს პიროვნების კაცობრივი ბუნება ან წმინდანთა ხატები, არამედ, შეძლებისდაგვარად, გრაფიკული, ხელთქმნილი საშუალებებით გადმოცემულ ყოფილიყო უქმნელი მადლი, რომელიც ქრისტეში, როგორც ღმერთკაცში, ხოლო წმინდანებში - მათი მართალი და წმიდა ცხოვრების ძალით გამოვლინდა.

ხატის მიზანია გამოსახოს ქმნილი ბუნების ფერისცვალება ღვთაებრივი სულით. ეს მიზანი მხოლოდ ბიბლიურ ან საეკლესიო-ისტორიულ მოვლენათა დინამიკის ჩვენებაში როდი მდგომარეობს, - რადგან ხატის, როგორც უწიგნურთა ბიბლიის შემეცნება, ხატმწერთათვისაც იყო მისაღები. ხატმა მის წინაშე მდგომ და მლოცველ ადამიანს უნდა წარმოუჩინოს სულის ის მდგომარეობა, რომელიც დამახასიათებელი იყო მასზე გამოსახული მოღვაწისთვის. როდესაც წმინდანთა ხატებს შევცქერით, თავის მხრივ, მივისწრაფვით მივემსგავსოთ არა მარტო მასზე გამოსახულ წმინდანს, სიკეთის გარეგნული ქმნის თვალსაზრისით, არამედ ღვთიური მადლით შინაგანი კაცის ბუნების ფერიცვალებითაც. ხატის აზრი მდგომარეობს იმაში, რომ იყოს სულიერი მდგომარეობის ნიმუში ლოცვის დროს და სწორი ლოცვითი მოღვაწეობის სახელმძღვანელო (Успенский Л. А. Богословие иконы Православной Церкви. Б/м, Изд-во Зап.-Европ. Экзархата Моск. Патриархата, 1989, [репр.: М., 1998,] 476 с, илл.).

თავისი განსაკუთრებული დანიშნულების ძალით, ხატს უძველესი დროიდანვე გააჩნია საკუთარი განსაკუთრებული მხატვრული სტილი, რომელიც საფუძვლიანად განასხვავებს მას საერო სურათისგან. ამ განსხვავების დანახვა ადვილია ტრადიციული, კანონიკური ძველრუსული ხატებისა და ბიბლიურ სიუჟეტებზე შექმნილი დასავლური სურათების (მხატვრული ტილოების) ურთიერთშედარებით. დასავლურ ტილოებზე ჩვენ ვხედავთ აშკარა მცდელობას მატერიალისტური საშუალებებით გამოსახულ იქნეს სულიერი საწყისი: მაგალითად, ნიმბების მაგიერ ვხედავთ თავისგან გამომავალ სხივებს, ხატებზე გამოსახული პერსონაჟების სახეების სითეთრე ხაზს უსვამს სხეულებრივ სიჯანსაღეს, გამოსახული სახეები პათეთიკურად ჟესტიკულირებენ.

ამგვარი სურათების ავტორები საღმრთო ისტორიის მოვლენებს უყურებენ მხოლოდ გარეგანი მხრიდან და მოვლენის სულიერ არსში წვდომას არ ცდილობენ (Монахиня Иулиания (Соколова). Труд иконописца. Свято-Троицкая Сергиева Лавра, 1995, с. 145). ავიღოთ, მაგალითად, ქრისტეს აღდგომის დასავლეთიდან ჩვენთან შემოსული იკონოგრაფიული ტიპაჟი: ქრისტე ამოდის საფლავიდან ან თეთრ სავანეში გახვეული დგას მის გვერდით ჯვრით ხელში. ქრისტეს ირგვლივ შეგვიძლია ვიხილოთ შეშინებული და პირქვედამხობილი დარაჯები და მოწიწებით მუხლმოყრილი ანგელოზები (Монахиня Иулиания (Соколова). Труд иконописца. Свято-Троицкая Сергиева Лавра, 1995, 144-145 с.). ჟესტიკულაცია ასეთ ხატებზე გადმოსცემს სწორედ გარეგან დინამიკას, მოძრაობას, და თუმც საკმაოდ დახვეწილად აკეთებს ამას, დავტოვებთ მას განხილვის გარეშე, რადგან ჩვეულებრივ სურათებზე გამოსახული ან თეატრალური ჟესტიკულაციის სიმბოლიკის მსგავსია და ახალს არაფერს გვაძლევს.

მაგრამ, აღდგომის კანონიკურ ხატზე ჩვენ ვერ ვხედავთ ქრისტეს აღდგომის მომენტს და არცთუ შემთხვევით - რადგან, სახარების მიხედვით აღდგომის მომენტი არავის უნახავს: მოწაფეებს ეცხადებოდა უკვე მკვდრეთით აღმდგარი უფალი. ამიტომაც, "ის, ვინც ცდილობს წარმოიდგინოს ქრისტეს აღდგომის გარეგნული მხარე, ... იძულებული ხდება მისდიოს საკუთარ გამონაგონს" (Монахиня Иулиания (Соколова). Труд иконописца. Свято-Троицкая Сергиева Лавра, 1995, с. 145). აღდგომის კანონიკურ ხატს ჩვენამდე მოაქვს იესუს ჯოჯოხეთში შთასვლისა და ჯოჯოხეთის უფსკრულიდან კაცობრიობის მოდგმის პირველწინაპართა, ადამისა და ევას, ასევე ყველა ძველაღთქმისეული მართლის გათავისუფლების ახალ აღთქმაში აღწერილი ამბავი. ამგვარად, ტრადიციული ხატი მიისწრაფვის უპირველეს ყოვლისა ჩვენამდე მოიტანოს იესუ ქრისტეს მიერ კაცობრიობის ცოდვის წყევისგან ჯვარზე სიკვდილით გამოსყიდვისა და მისი დიდებით აღდგომის შინაგანი არსი.

სულიერი საწყისის გრაფიკული საშუალებებით გამოსახვისთვის კანონიკური ხატი მიმართავს გამოხატვის განსაკუთრებულ ენას. მაგალითად: შებრუნებულ პერსპექტივას, მოღვაწის სახის გამოსახვას ერთგვარი, შინაგანად აღმობრწყივნვებული დაუღამებელი ნათლით, რაც წარმოადგენს მასში ღვთიური მადლის მყოფობის სიმბოლოს. ერთი საგნის ფონზე მეორის გამოსახვა ნიშნავს, რომ პირველი იმყოფება შიგნით, მეორის საზღვრებში. ამიტომაც ქრისტეს შობის ხატზე ბაგა, რომელშიაც წევს ახალშობილი მაცხოვარი, გამოსახულია გამოქვაბულის გარეთ, მის ფონზე, ხოლო ყოვლადწმიდა ღვთისმშობლის ხატზე "ორანტა" ყრმა ემმანუელი დაწერილია ყოვლადწმიდა ღვთისმშობლის მუცლის ფონზე. თუმცა არ უნდა დაგვავიწყდეს, რომ ხატზე ყოველთვის გამოისახებიან რეალური და არა გამოგონილი პირები და მოვლენები საღმრთო ისტორიიდან. იმისათვის, რათა ხაზი გაესვას ამ კავშირს ისტორიასთან, გამოისახოს დინამიკა, და ამავდროულად გადმოსცეს გამოსახულ წმინდანთა შინაგანი მდგომარეობა და მოვლენის არსი, ანუ სტატიკა, ხატი თავის ენაში მიმართავს ჟესტების სიმბოლიზმს, რომელზეც დეტალურად უნდა შევჩერდეთ.

ყველამ კარგად იცის ქრისტეს წელზედა ხატი, რომელზეც ის გამოსახულია გახსნილი სახარებით მარცხენა ხელში, ხოლო მარჯვენა ხელის თითები შეერთებულია განსაკუთრებული წყობით. ხალხურ შეგნებაში ეს წყობა, ჩვეულებისამებრ გაიგება, როგორც უფლის მიერ ხატის წინ მდგომარე ადამიანის კურთხევის სიმბოლო (იხ. ქვემოთ სურ. № 72).

ამიტომაც, XIX-XX საუკუნეების ხატებზე მაცხოვრის მარჯვენა ხელის თითები უკვე შეკრულია ე. წ. სამღვდლო კურთხევის "სახელობითი" წყობით, როდესაც ისინი გამოსახავენ ბერძნულ ასოებს IC XC (იხ. სურ. № 73). მაგრამ თუ ყურადღებით დავაკვირდებით ტრადიციულ ძველრუსულ ან ბიზანტიურ ხატებს, ამ სახელობითი კურთხევის ამსახველ ხატებს ვერ ვიპოვით, არამედ ვნახავთ, რომ ქრისტეს მარჯვენა ხელზე გამოსახულია სხვაგვარი ჟესტი: დიდი თითი (ცერა) შეერთებულია არათითთან, დანარჩენი კი გახსნილია (იხ. სურ. № 74).

თუ მივმართავთ ისტორიულ წყაროებს, გაგვიკვირდება იმის შეტყობა, რომ მოცემული ჟესტი წარმოადგენს არა კურთხევის, არამედ იმის სიმბოლოს, რომ მაცხოვარი გამოსახულია სიტყვის წარმოთქმის პროცესში, კერძოდ, ის ცათა სასუფევლის სახარებას ქადაგებს (Голубинский Е. История Русской Церкви. Том II, 2-я пол. тома. М., 1911, 492 с). ჯერ კიდევ ქრისტეანობამდელი პორტრეტისტები იყენებდნენ ამ ჟესტს სახალხოდ სიტყვაზე გამოსვლის მომენტის აღსანიშნავად და აღებულ იქნა იმდროინდელი საზოგადოებრივი პრაქტიკიდან. აშურელებსა და ეგვიპტელებს, ასევე ინდოელებს ჰქონდათ ჩვეულება თითების წყობით გადმოეცათ ის, რომ სურათზე გამოსახული პირები უნდა აღქმულიყვნენ ვითარც მოლაპარაკენი (Голубинский Е. История Русской Церкви. Том II, 2-я пол. тома. М., 1911, 492-1). მოგვიანებით ჟესტიკულაციის ტრადიცია შეიმჩნევა უკვე ძველი შუამდინარეთის კულტურაში: ბერძენი და რომაელი ორატორები, როდესაც ადიოდნენ კათედრაზე, მსმენელთა ყურადღების მისაპყრობად და სიჩუმის დასამყარებლად, აწევდნენ თითებშეკრულ ხელს და სიტყვის წარმოთქმის დროს განსაკუთრებული წესით ჟესტიკულირებდნენ (Голубинский Е. История Русской Церкви. Том II, 2-я пол. тома. М., 1911, с 493).

კვინტილიანესთან აღწერილია ბერძნულ-რომაულ სამყაროში ყველაზე ხშირად გამოყენებადი ორატორული ჟესტების დეტალური განმარტება. მაგალითად, არათითისა და ცერის შეერთება, რომლის დროსაც დანარჩენი გამართულია (ასეა გამოსახული მაცხოვარი უამრავ ხატზე), არის ჟესტი, რომელიც მიანიშნებდა ქადაგების დაწყებას, ასევე თვით ქადაგების პროცესს, ზოგჯერ - გაკიცხვას ან ბრალდებას (იხ. სურ. № 74). ორი შუათითის მოკეცვა და ცერა თითთან მიერთება, ხოლო დანარჩენის აღმართვა, მიანიშნებდა ქადაგების აქტიურ დაწყებას (იხ. სურ. № 74). ყველა თითის მოკეცვა და საჩვენებელი თითის გამართვა (იხ. სურ. № 75) წარმოადგენდა გაკიცხვას, ან უშუალოდ, მითითებას. კვინტილიანესა და აპულეოსის ჩანაწერთა მიხედვით შეგვიძლია დავითვალოთ ბერძენ და რომაელ ორატორებში ათამდე ყველაზე ხშირად გამოყენებადი ჟესტი (Голубинский Е. История Русской Церкви. Том II, 2-я пол. тома. М., 1911, с. 493-1).

დღემდე შემონახულია იმ კლასიკურ ან წარმართულ ნაწარმოებთა სიები, რომლებიც დამშვენებულია მრავალფეროვანი მინიატურებით, რომლებზეც გამოსახულია "მოლაპარაკე" ორატორები აწეული ხელითა და სიმბოლურად შეკრული თითებით. მაგალითად, ჰომეროსის თხზულებაში, რომელიც დაცულია მილანის ამბროსისეული ბიბლიოთეკაში; ვირგილიუსის "ენეიდაში", რომელიც დაცულია ვატიკანის ბიბლიოთეკაში (იხ. სურ. № 76); დიოსკორიდეს თხზულებებში, რომელიც ინახება ვენის ბიბლიოთეკაში. გარდა ამისა, თითების წყობის გამოყენება გასაუბრების ნიშნად ცნობილია არაქრისტეანულ სკულპტურულ ძეგლებშიც, კერძოდ ბერძნულ ნიმუშებში (Голубинский Е. История Русской Церкви. Том II, 2-я пол. тома. М., 1911, с. 494-495).

ეს არის "ენეიდა" ვატიკანის ბიბლიოთეკიდან "დოდონასა და ენეას ნადიმი".
(ასეთი ხელის მდგომარეობა შეგვიძლია ვნახოთ მოწამეთა ხატებზეც "პირჯვრისწერას ნიშნავს")
სრულიად ცხადია, რომ აქ არავინ არავის "აკურთხებს", ეს არის უბრალო ნადიმი

როგორც ისტორიული ძეგლებიდან და წყაროებიდან ცხადყოფილია, ქრისტეანულ იკონოგრაფიაში ხელის თითების წყობა ასევე წარმოადგენს გასაუბრების, ქადაგების სიმბოლოს. მაცხოვარი, წინასწარმეტყველები, მოციქულები და მღვდელმთავრები გამოისახებიან ხატებზე გარკვეული თითების წყობით იმის ნიშნად, რომ ისინი არიან ცათა სასუფევლის მახარობლები, სახარების მქადაგებლები. ამას ადასტურებს VI საუკუნეში მცხოვრები სილენციარიუსი, იუსტინიანეს მიერ კონსტანტინეპოლში აშენებული წმ. სოფიის ტაძარის აღწერილობაში. აი, როგორ აღწერს პავლე ქრისტეს გამოსახულებას საკურთხევლის ერთ ერთ კრეტსაბმელზე: "ის გამოსახულია მარჯვენა ხელის წინგაშვერილი თითებით, - ნიშნად იმისა, რომ ქადაგებს მარადიულ სიტყვას, ხოლო მარცხენა ხელში უჭირავს წიგნი, რომელიც შეიცავს ღმრთის სიტყვას (ანუ ხელში უპყრია სახარება)" (Голубинский Е. История Русской Церкви. Том II, 2-я пол. тома. М., 1911, с. 496).

მნიშვნელოვან მოწმობას წარმოადგენს IV თუ V საუკუნეში დაწერილი ნაწყვეტი მოსეს ხუთწიგნეულისა, რომელიც ინახება ვენის ბიბლიოთეკაში. ის დამშვენებულია 24 მინიატურით, რომელიც წარმოადგენს ხუთწიგნეულის ილუსტრაციას. ამ მინიატურებზე გამოსახულ პირებს ისეთ სიცუაციებში აქვთ შეკრული თითები, როდესაც ეს ჟესტი სრულიად შეუძლებელია გაგებულ იქნას კურთხევის ან ლოცვის (პირჯვრისწერის) თვალსაზრისით - ეს იქნებოდა უბრალოდ შეუსაბამობა, ზოგიერთ შემთხვევაში კი მკრეხელობაც კი. (Голубинский Е. История Русской Церкви. Том II, 2-я пол. тома. М., 1911, с. 497).

მაგალითად, ასეთი ჟესტით არის გამოსახული ესავი, რომელიც პირველშობილობას ჰყიდის იაკობზე; იოსები, რომელიც სიზმარს უყვება თავის ძმებს. მინიატურაში, სადაც იოსები გამოსახულია საპყრობილეში მეპურესთან და მეღვინესთან ერთად, საპყრობილის წინ გამოსახულია კარისკაცი თავისი ცოლითურთ: ისინი დგანან პირისპირ გარკვეული წყობის მქონე თითებით - სრულიად ცხადია, რომ ისინი ერთმანეთში ლაპარაკობენ (Голубинский Е. История Русской Церкви. Том II, 2-я пол. тома. М., 1911, с. 497-1) (იხ. სურ. № 77).

მინიატურაში, რომელიც გამოსახავს ადამისა და ევას ილუსტრაციას,
ზემოთ, ღრუბლიდან გამოშვერილია ხელი, რომელიც ნიშნავს, რომ ღმერთი მათ რაღაცას ეუბნება,
თან ცხადია, რომ ის არ აკურთხებს მათ ცოდვით დაცემის გამო, არამედ ცოდვით დაცემაში ამხელს

ზუსტად ასეა დაწერილი ადამის სამოთხიდან განდევნაც (Голубинский Е. История Русской Церкви. Том II, 2-я пол. тома. М., 1911, с. 497-2). სხვა მოწმობად შეგვიძლია წარმოვადგინოთ XII საუკუნის ბერძნული ხელნაწერი, რომლის მინიატურაზე მოლაპარაკე პირები გამოსახულნი არიან ხელის თითების შემდეგი წყობით: ცერი და შუათითი შეერთებულია ბოლოებით, არათითი მოკეცილია ხელისგულზე, ხოლო საჩვენებელი და ნეკა გამართულია (Голубинский Е. История Русской Церкви. Том II, 2-я пол. тома. М., 1911, с. 497).

სახელგანთქმული რუსი საეკლესიო ისტორიკოსი ე. გოლუბინსკი, რომლისგანაც ვისესხე ფაქტოლოგიური მასალის ნაწილი ამ მოხსენებისთვის, მიუთითებს, რომ იკონოგრაფიაში თითების წყობის განხილული მნიშვნელობა დაცული იყო უკიდურეს შემთხვევაში XV საუკუნემდე (Голубинский Е. История Русской Церкви. Том II, 2-я пол. тома. М., 1911, с.500). მხოლოდ ამ დროიდან (შესაძლოა უფრო ადრეც) რუსულ ეკლესიაში გაშვერილი ხელი ტრადიციული ორთითიანი წყობით (ცერი, ნეკა და არათითი შეერთებულია, ხოლო საჩვენებელი და შუათითი გამართული და ოდნავ მოხრილი) ხატებზე გამოსახავს ორი თითით კურთხევის სიმბოლოს (Голубинский Е. История Русской Церкви. Том II, 2-я пол. тома. М., 1911, с. 500). XVIII საუკუნის დასაწყისის ძველმოწესე აპოლოგეტები, ვიგოველი ძმები დენისოვები (დენისოვები იყვნენ ე. წ. "ბეზპოპოვცები" - ადმ.) თავიანთ სახელგანთქმულ წიგნში «Поморские ответы» ("პომორული სიტყვისგებანი"), ორი თითის ავტორიტეტულობისა და სიძველის ნიშნად იმოწმებენ საკმაოდ დიდ ჩამონათვალს ძველრუსული ხატებისა, სადაც ორი თითი უკვე საკურთხებელი მნიშვნელობით არის გამოსახული ([Братья Денисовы.] Поморские ответы. Мануиловский Никольский монастырь, 1884).

ზემოთაღწერილი ხელის თითების წყობის სიმბოლიკის გადმოცემისას იბადება სრულიად ბუნებრივი შეკითხვა: კი მაგრამ, მაშინ როგორღა გამოისახებოდა ხატებზე ლოცვის პროცესი? - ძველი საეკლესიო პრაქტიკის თანახმად, ლოცვის აღმნიშვნელი ჩვეულებრივი ჟესტი იყო ხელთაღპყრობა. ეს ჟესტი წარმოადგენდა სიმბოლოს, უკეთ რომ ვთქვათ, ჩვენი შინაგანი მხურვალე და გულწრფელი ლოცვის გარეგან გამოხატულებას. წმიდა მოციქული პავლე, როდესაც ლაპარაკობს ახალდაფუძნებული თემების ეკლესიური ცხოვრების მოწყობაზე, ტიმოთესადმი პირველ ეპისტოლეში წერს: "ყველგან ლოცულობდნენ კაცები და აღაპყრობდნენ თავიანთ წმიდა ხელებს რისხვისა და ეჭვის გარეშე" (1 ტიმ. 2:8).

ამ მხრიც, ყველაზე მკაფიო და კარგად ცნობილი ხატმწერლობითი ტიპი, რომელიც გამოხატავს მსგავს პრაქტიკას, არის ყოვლადწმიდა ღვთისმშობლის ხატი "ორანტა" (იხ. სურ. № 78). საერთოდ, XV საუკუნემდე ხელთაღპყრობა ლოცვაზე გამოიყენებოდა როგორც ძირითადი ჟესტი, ხოლო პირჯვრისწერა იყო მხოლოდ თანმხლები ქმედება, რომლითაც იწყებდნენ ან ამთავრებდნენ ხელთაღპყრობით ლოცვას (Голубинский Е. История Русской Церкви. Том II, 2-я пол. тома. М., 1911, с. 500-501). ასე არიან გამოსახულნი, მაგალითად, მლოცველები იმპერატორ ბასილის თვენში (Голубинский Е. История Русской Церкви. Том II, 2-я пол. тома. М., 1911, с. 502-2).

ზემოთმოტანილი მოწმობანი უფლებას გვაძლევს ვამტკიცოთ, რომ ჟესტების ფსიქოლოგიური სიმბოლიზმი წარმოადგენს ქრისტეანული ხატწერის ენის ერთ ერთ განუყოფელ და გამომხატველ თვისებას. ეფუძნება რა ძველი სამყაროს ჟესტების სიმბოლიკას, ის გამოიყენება ხატწერაში მისი უმთავრესი ამოცანის აღსასრულებლად: გრაფიკული საშუალებებით გადმოსცეს არა მარტო დაწერილი მოვლენის გარეგანი მხარე ან წმინდანის პიროვნება, არამედ პირველის (მოვლენის) შინაგანი არსი, ხოლო მეორის (წმინდანის) სულიერი მდგომარეობა.

ამ სტატიის ნახვა შეგიძლიათ ამ საიტზეც:

http://www.oldorthodox.ge/pirjvriscera_jhestebis_phsiqologiuri_simbolizmi_martlmadideblur_iconografiashi.html

Netvork - და ბოლოს...

წყალპკურებითი და წალგადასხმითი "ნათლობების" მხილება

მართლმადიდებლურ კატეხიზმოებში ნათლად წერია, რომ ნათლობა არის საიდუმლო, რომელშიც მორწმუნე სხეულის წყალში სამ-გზის შთაფლვით და მოწოდებით მამისა და ძისა და წმიდისა სულისა განიწმიდება ცოდვათაგან და მეორედ იშვება ახალი, სულიერი ცხოვრებისთვის (იხ. სახელმძღვანელო მართლმადიდებელი ეკლესიის კატეხიზმოს შესასწავლად. თბილისი 1990 წ. გვ. 64). იქვე წერენ, რომ იმისათვის, რათა საიდუმლო იყოს ქმედითი, ანუ შესრულებული და სულიწმიდის მადლი უეჭველად გადმოვიდეს ქრისტეანზე, ის უნდა შესრულდეს სწორად. ანუ საეკლესიო საიდუმლო (ამ შემთხვევაში ნათლისღება) "ნამდვილია და მადლი ღვთისა უეჭველად გადმოდის კაცზე მაშინ, როდესაც შესრულებულია წესიერად, სწორად. სწორი და წესიერი შესრულება საიდუმლოსი ის არის, რომ შესრულების დროს დაცულ იქმნას ყოველივე მოთხოვნა აღმასრულებელისა და თვით აღსრულების შესახებ" (იქვე).

ნათლისღების საიდუმლოს უცილობელ და უცვალებელ გარეგნულ ფორმას, რომლის გარეშე ეს საიდუმლო გაუქმებულია, წარმოადგენს მოსანათლავის წყალში სამ-გზისი დაფლვა. ყოველი სხვაგვარი "ნათლობა", იქნება ეს "წყალპკურებით", "წყლის თავზე დასხმით" თუ სხვა, არ არის ნათლობა, მართლმადიდებელ ხალხებში ის შემოიჭრა ლათინობიდან (პაპიზმიდან) და ძველი მართლმადიდებლობის მიერ უარყოფილია. აქედან, წყალპკურებითად, წყალგადასხმით და საერთოდ, არა სამგზის შთაფლვით "ნათელღებულები" არიან მოუნათლავები და ვერ ცხონდებიან. ამის დასტურად მოგვყავს რამოდენიმე ციტატა საეკლესიო განწესებებიდან, ადგილობრივი კრებებიდან და მამათა თხზულებებიდან. ხოლო ეს განყოფილება მთლიანად ეძღვნება საკითხს თუ როგორ უნდა შესრულდეს და როგორ არა, ნათლისღების საიდუმლო; ვინ შეიძლება ჩაითვალოს ნათელღებულად და ვინ არა.

მაგალითად, მოციქულთა 50-ე კანონში ვკითხულობთ: "თუ რომელიმე ეპისკოპოსმა ან მღვდელმა შეასრულოს არა სამი შთაფლვა ერთ საიდუმლოში, არამედ ერთი შთაფლვა უფლის სიკვიდილის მიმართ, დაემხოს, რადგან უფალმა ასე კი არა თქვა, რომ "ჩემი სიკვდილის მიმართ ნათელ-ეცითო", არამედ თქვა: "წადით და დაიმოწაფეთ ყველა წარმართი და ნათელ-ეცით მათ მამის, ძის და სულიწმიდის სახელით" (მათე. 28:19) (წმ. მოციქულთა 50-ე კანონი). სხვადასხვა ადგილობრივი, მართლმადიდებლური ეკლესიები ყოველთვის მისდევდნენ მოციქულთა ამ მოთხოვნას. ამის დასტურად ქვემოთ დამოწმებული უმცირესი მასალაც გამოდგება:

"ვინცა ვინ, არა ნათელს სცემდეს სამგზისი შთაფვლითა და მოწოდებითა სახელისა მამისა, და ძისა და წმიდისა სულისა, იყავნ შეჩუენებულ" (არსენ იყალთოელი. "დოგმატიკონი").

აღმოსავლელი პატრიარქების თქმით, რომლებმაც 1848 წელს მიიღეს ერთობლივი ოროსები ლათინთა წინააღმდეგ, განაცხადეს, რომ "წყალგადავლებით "ნათლობას" არავითარი სიწმიდე არ შეუძლია მიანიჭოს მოსანათლავს და ოდნავადაც კი არ ემსახურება ადამიანის ცოდვათაგან განწმენდის საქმეს. მას (ანუ წყალპკურებით "ნათლობას" - ადმ.) ზიზღისა და უარყოფის ღირსად მივიჩნევთ, ხოლო მოჩვენებითად, ვითომ მონათლულებს, მართლმადიდებლური ეკლესიისკენ მოქცევის შემთხვევაში, ვიღებთ როგორც მოუნათლავთ და ყოველგვარი ეჭვის გარეშე თავიდან ვნათლავთ" (О правилах и чинопоследованиях присоединения неправославных в православную церковь. Вятск. 1869 г.).

წყალგადავლებითი, ანუ წყალპკურებითი "ნათლობის" შესახებ მეტად ლაკონურია მე-18 ს. ქართლის კათალიკოსი ბესარიონ ორბელიშვილი, რომელიც ბრძანებს, რომ "წყლის ოდნავი შეხებით "ნათელღებულთ" (ლათინნი) "ნათლის მინიჭების მაგიერ განუნათლავთ დაუტევებენ ბნელში".

წყალპკურებითი "ნათლობა" მასობრივად არის დამკვიდრებული საქართველოშიც, ამიტომ წინამდებარე განყოფილებაში განთავსებული მასალებით ვამხელთ ამგვარი არამართლმადიდებლური, ლათინური "ნათლობის" ყველა აპოლოგეტს და ვეუბნებით მათ - წყალპკურება (ან წყალგადავლება) არ არის ნათლობა და ამდაგვარად "მონათლულნი" ნათელღებულებად და ღვთის მადლის მქონედ ვერ ჩაითვლებიან!

ყველა მსურველს, ვინც დაინტერესებულია ნათლისღების საკითხებით, უფრო დეტალური განმარტებისთვის შეუძლია მოგვმართოს ელექტრონულ ფოსტაზე: oldorthodox@gmail.com

1.

კონსტანტინოპოლის ეკლესიის საპატრიარქო და სინოდალური მრგვლივმოსავლელი ეპისტოლე რომის პაპ ლეონ XIII-ის 1894 წლის 20 ივნისის ენციკლიკის გამო ეკლესიათა შეერთების შესახებ (1895 წ.) (ამონაწერი).

ამის ლინკი:

http://www.oldorthodox.ge/natloba_konstantinopolis_sapatriarqos_epistole.html

2.

მრგვლივმოსავლელი ეპისტოლე ერთი, წმიდა, საყოველთაო და სამოციქულო ეეკლესიისა ყველა მართლმადიდებელ ქრისტეანთადმი (1848 წ.) (ამონაწერი).

ამის ლინკი:

http://www.oldorthodox.ge/natloba_konstantinopolis_sapatriarqos_epistole_1848.html

3.

კონსტანტინოპოლის 1756 წლის, ადგილობრივი საეკლესიო კრების განსაზღვრება (ამონაწერი).

ამის ლინკი:

http://www.oldorthodox.ge/natloba_konstantinopolis_sapatriarqos_1756_wlis_gansazgvreba.html

4.

ბერძნული "პიდალიონი" წყალდასხმითი "ნათლობის" შესახებ (ამონაწერები).

ამის ლინკი:

http://www.oldorthodox.ge/natloba_berdznuli_pidalioni_natlisgebis_shesaxeb.html

კათალიკოსი ბესარიონ ორბელიშვილი (XVIII ს.)

ნათლისღებისთვის - თუ ვითარ ჩუენ, მართლმადიდებელნი მოძღვრებისაებრ წმიდათა მოციქულთასა და ღმერთშემოსილ მამათასა სამგზის ემბაზსა შინა შთაფლვითა და წყალთაგან აღმოშობითა სახელსა ზედა წმიდისა სამებისა ნათელვიღებთ ხელითა მღუდელთასა, ხოლო ლათინნი არა ესრეთ, არამედ ყოველითურთ წინააღმდეგობასა იქმენ, არც ემბაზსა შინა სამგზის შთაფლვით, არცა მხოლოდ მღუდელთაგან, არამედ ვინაცა დახუდეს ერისკაცთა და დედათა მიერ ნათელს სცემენ.

ყოველივე აქედან ვასკვნით, რომ გარდა იმისა არ იცით როგორ გადაიწეროთ პირჯვარი და როგორ აკურთხოთ, მოუნათლავებიც ხართ თქვენთვისვე ავტორიტეტულ პატრიარქთა დადგენილებების მიხედვით.

ეს კანონები თქვენმა პატრიარქებმა მიიღეს, - მათაც არ ენდობით?!

ეს ჩემი ბოლო პოსტია ამ თემაში, გულწრფელმა ადამიანებმა განსაჯონ ვინ არის მართალი და ვინ არა, საკმარისია ადამიანმა გადაავლოს თვალი პოლემიკას რომ, ჩვენი მხრიდან კანონების და ფაკტების მეტი სხვა არაფერი წარმოგვიდგენია, ფაკტია რომ ჩვენს ნააზრევებს არ ვწერდით, ამ ბოლო პოსტში კიდევ წარმოგიდგინეთ კანონები რომლებიც თქვენმა ეკლესიამ მიიღო და არა ჩემმა, ალბათ ამ დოკუმენტსაც მოუძებნით რამე გამართლებას როგორც აქამდე...

agmsarebeli - ოქროპირს ვერსად გაექცევით...გელოდებით ხელნაწერებში წასასვლელლად.

მემგონი ამ წიგნში კარგად ჩანს, გარკვევით წერია თითები , და არა თითი , ეხლა რაღას იტყვი აღმსარებელი? არ ენდობი არჩილ მინდიაშვილის წიგნს? და კიდევ ეს ბერძნული რჯულისკანონი ("პიდალიონი"): განმარტება ეკუთვნის ნიკოდიმოს მთაწმინდელს.

"თქვენი ეკლესიის წმინდანია" მან დაწერა "უხილავი ბრძოლა" , ნიკოდიმუს მთაწმინდელი ამ განმარტებაში გარკვევით წერს 2 თითით პირჯვრისწერის ჭეშმარიტებაზე. იხილეთ ეს წიგნი ბერძნულ ენაზე:

წმ. ბასილი დიდის 91-ე კანონის განმარტების ნაწყვეტი,
სადაც ნიკოდიმოს მთაწმიდელი აღიარებს, ძველად, წმ. ბასილი დიდის დროს, პირჯვარს იწერდნენ ორი თითით.

ვფიქრობ საკმარისი ფაქტები დავდეთ, იმისთვის რომ გულწრფელმა ადამიანმა განსაჯოს ვინაა ჩვენში მართალი, მართლმადიდებლობა სპორტი არაა იმისი ჟინი გკლავდეს რომ, როგორმე მოიგო პაექრობაში, ჩვენი მხრიდან უკვე ბევრი დოკუმენტი დაიდო იმისთვის რომ ლოგიკური აზრი გამოიტანოს კაცმა მართალი ვინაა, ჩვენ თუ თქვენ.

afxazi - netvorc, არ გინდა ეხლა წყალწაღებული ხავს ეკიდებოდას პრინციპი. ზემოთ წარმოდგენილ ფრაგმენტში იმდენად გაუმართავია აზრი, რომ რა წერია ვერავინ ვერ გაიგებს. ამ შემთხვევაში მთავარი ძველი ქართული თარგმანია და არც არის სალაპარაკო აქ ბევრი. თუ რა თქმა უნდა ექვთიმე ათონელს ტექსტის გაყაბებაში არ ვდებთ ბრალს. თუმცა როგორც მახსოვს ზემოთ იმას ამტკიცებდით, რომ აქ ოქროპირი ზოგადად საუბრობს და არ გულისხმობს მხოლოდ ერთ თითს, ეხლა კი სხვას ამბობთ.

(ციტატა) (ნეტვორკი): "მემგონი საკმარისი ფაქტები დავდეთ, იმისთვის რომ გულწრფელმა ადამიანმა განსაჯოს ვინაა ჩვენში მართალი, მართლმადიდებლობა სპორტი არაა იმისი ჟინი გკლავდეს რომ, როგორმე მოიგო პაექრობაში, ჩვენი მხრიდან უკვე ბევრი დოკუმენტი დაიდო იმისთვის რომ ლოგიკური აზრი გამოიტანოს კაცმა მართალი ვინაა, ჩვენ თუ თქვენ".

სამწუხაროა რომ ადამიანს ვერ ყოფნის გონებრივი შესაძლებლობა გაარჩიოს რა არის კარგი და რა ცუდი. მაშინ როცა იოანე ოქროპირი ამბობს, რომ თვით აღდგომის სხვადასხვა დროს აღნიშვნაც კი შეიძლება მოხდეს ორ სხვადასხვა ეკლესიას შორის, მაგრამ ყოვლად დაუშვებელია ამის გამო განხეთქილების მოწყობა და ეკლესიას დაცილება. ამ დროს კი პირჯვირს გადაწერის გამო განხეთქილებას ამართლებთ. მე მგონი ვინც საღად აზროვნებს იმას უფრო მიხვდება, რომ ეკლესიური რთობა ყველაფერზე მაღლა დგას (არ ვგულისხმობ დოგმატურ დარღვევებს).

netvorc - ვინ არის წყალწაღებული და ვის არ ჰყოფნის გონებრივი შესაძლებლობები, ვფიქრობ კარგად ჩანს: ფაქტებს ფრაგმენტებს ეძახი, ერთი პრინციპით მოქმედებ - რაც არ გინდა ვერ იგებ; იოანე ოქროპირის ქადაგებას ვინც ვერ იგებს და წმინდანის განმარტებას გაუმართავ აზრს ეძახის, ასეთი ადამიანი გონებრივად არის შეზღუდული, რადგან ოქროპირი სწორედ იმიტომ განმარტავს წმინდა წერილს, რომ ადვილად გასაგები ყოფილიყო იგი ქრისტიანთათვის. მიუხედავად ამისა მაინც მესმის ადამიანურუ უძლურებისა (საერთოდ), რადგან შეიძლება მართლა ვერ გაიგოს წმინდანის ქადაგება. შეცდომა ის კი არ არის ადამიანი რომ ვერ იგებს წმინდანის განმარტებას, არამედ ის რომ ეძახის მის განმარტებას "გაუმართავ აზრს", იმ აზრს რომელ აზრებსაც იოანე ოქროპირს სულიწმინდა აწერინებდა. აქედან გამოდის რომ თვით სულიწმინდასაც კი უწუნებ აზრების მართლმადიდებლურ გადმოცემას; ვინმეს თუ ეეჭვება ოქროპირის სწავლებაში შეუძლია თვითონ წავიდეს ხელნაწერთა ინშტიტუტში და გაარკვიოს იქ წერია "თითი" თუ "თითები".

afxazi - ალბათ ცოტა დაკვირვებული მაინც არ დამაბრალებდა იმხელა კადნიერებას, რომ ოქროპირის ქადაგება გავაკრიტიკო. ეს ხომ აბსურდია და არანაირ ლოგიკაში არ ჯდება. ერთია რას ქადაგებს ოქროპირი და მეორეა როგორ თარგმნიან მის ქადაგებას. თავის დროზე როდესაც ძმებმა აროშვილებმა იოანე დამასკელის გარდამოცემა თარგმნეს იმხელა დოგმატური ცდომილებები დაუშვეს, რომ მეტი არ შეიძლება, მაგრამ ეს ხომ მათი ბრალი იყო და არა იოანე დამასკელის. მეც სწორედ ეს ვიგულისხმე. მთავარი აქ ექვთიმე ათონელის თარგმანია, რომელიც მშვენივრად გადმოსცემს აზრს.

აქვე ერთ რამეს დავამატებ. ჩემთვის გადამწყვეტი მნიშვნელობა არ აქვს ოქროპირი აქ ერთ თითს გულისხმობს თუ მრავალს, რადგან ამის შესახებ ზემოთ არაერთმა ადამიანმა თქვა. მართლმადიდებლობა იმითაა ძლიერი და აღმატებული, რომ ასე არ აზროვნებს. ზემოთ ოქროპირის გამონათქვამი დავწერე აღდგომის აღნიშვნასთან დაკავშირებით, რომ მთავარი ეკლესიის ერთიანობაა.

netvorc - მე არ მითარგმნია ეგ წიგნი, შენივე ეკლესიის დეკანოზმა არჩილ მინდიაშვილმა თარგმნა, არა მგონია ისეთი უცოდინარი იყოს რომ არ იცოდა რას წერდა, და "თითი" და "თითები" ვერ განასხვავა, მერე წადი ჩემო კარგო და გაიგე იმ ხელნაწერთა ინსტიტუტში ექვთიმე ათონელის თარგმანში როგორ წერია, რომელი შორსაა. მე ეს დოკუმენტი დაგიპირისპირე, შენ ადექი წადი და გადაუღე ექვთიმე ათონელის თარგმანის ამ ფრაგმენტს და დამარწმუნე რომ ჩვენ ვცდებით.

afxazi - ჯერ ეს ერთი ეს ფრაზა მათეს სახარების განამრტებაშია და ეს განმარტება დიდი ხანია გამოქვეყნებულია. ინტერნეტშიც არის. თუმცა მე არაფერში მჭირდება ამის აქ დამოწმება, რადგან ჩემთვის, როგორც ვთქვი სისულელეა ამ ყველაფერზე შფოთის ატეხვა. მე მგონი თემა დასახურია.

Νικόλαος - აუ რამდენი ხანი უნდა არკვიოთ სიმართლე? ვიღაცამ თქვა საიდან მოვიდა სამი თითით პირჯვრისწერაო. ორი თითით საიდან მოვიდა? ის შემოიღო ეკლესიამ და მასვე ჰქონდა უფლება შეცვლის. ადრე არც ერთი თითით პირჯვრისწერა იყო შეცდომა, მაგრამ როცა მწვალებლურ შინაარსი ჩადეს აკრძალეს. სამი თითით პირჯვრისწერაში არაფერია მწვალებლური. სიმბოლოებს რომ დოგმატურ და უტყუარ მნიშვნელობას ანიჭებთ და სქიზმაში ხართ მაგაზე არ ფიქრობთ? უარყავით ჩვენი ეკლესიის უამრავი ხილული სასწაული და ცრუსასწული უწოდეთ. მარტო პირჯვრისწერა შეიცვალა? სხვა კანონები რომ შეიცვალა იმას რატომ არ აპროტესტებთ? რახან სქიზმამდე იყო? და იოანე ოქროპირი რამდენი თითით იწერდა პირჯვარს, ამ კონკრეტულ საკითხში მნიშვნელობა არ აქვს.

agmsarebeli - ნეტვორკ, ხომ შემოგთავაზე ხელნაწერში ნახვა? არ გირჩევნია იქ ნახო როგორ წერია? მემგონი მთაწმინდელთა თარგმანს ვერ აჯობებს ვერც ერთი ქართული თარგმანი. არ მეთანხმები? ამიტომ ამ წიგნში მოტანილი ფრაზა ვერაფრის მომცემია. დედანში გარკვევით წერია თითით და არა თითებით. ასე, რომ ეს ვერ გამოდგება არგუმენტად. ხო. რაც შეეხება პაექრობას და ჟინს არც მასეა საქმე, როგორც ამბობ. უბრალოდ ვცდილობთ ჩვენი სწავლება დავიცვათ ბოლომდე. ჩვენი რა, ეკლესიის, და კიდევ, ერთი ჩვენგან ყველა მართლმადიდბელი ვერ იქნება, ამიტომ სიტყვა -მართლმადიდებელი- როგორც საერთოობის გამოხატულება მოაცილე.

(ციტატა) (ნეტვორკი): "თუ ვინმეს ეჭვი ეპარება ოქროპირის სწავლებაში შეუძლია თვითონ წავიდეს ხელნაწერთა ინშტიტუტში და გაარკვიოს იქ წერია "თითი" თუ "თითები"".

agmsarebeli - აგაშენა ღმერთმა, მეც მაგას არ გიკიჯინებთ. ნეტვორკ ისე იძახი თითქოს იცოდე ის ხელნაწერი. ვჩვენ კი, ვინც ვიცით, დაგვიჯერეთ, ან ერთად გადავამოწმოთ ისედაც ცხადი სიმართლე. გინდა წავიდეთ?

(ციტატა) (ნეტვორკი): "მე ეს დოკუმენტი დაგიპირისპირე, შენ ადექი წადი და გადაუღე ექვთიმე ათონელის თარგმანის ამ ფრაგმენტს და დამარწმუნე რომ ჩვენ ვცდებით".

agmsarebeli - ხელნაწერთა ინსტიტუტი ნინიას ბაღი კი არაა!! გადაღება აკრძალულია. იქ უნდა ერთად მივიდეთ და ადგილზე ვნახოთ. როგორც თქვი შორს არაა და მიღწევა შეიძლება. თუ არ დათანხმდები ამას, ჩავთლი რომ სიმართლეს გაურბიხარ.

P. S.

ძველმართლმადიდებელი - (ციტატა) (agmsarebeli): "ძველმართლამდიდებელო, შენ ვერ გახდები ამ თემის შემჯამებელი, თითქოს ყველაფერი გაარკვიეთ და ჩვენც გაგვარკვიეთ".

(ციტატა) (afxazi): "ეს ცხადია, რა თქმა უნდა. როგორი ზომის პოსტებიც არ უნდა დადონ (სიდიდე ნაწერისა, ჩემის აზრით, იმის მაჩვენებელია, რომ აზრს ვერ გადმოსცემს წერილის ავტორი და სიდიდით ცდილობს თვაის ახვევას. შეგიძლიათ ამაზე არ შემედაოთ, ეს მხოლოდ ჩემი აზრია)".

გამარჯობათ ბატონებო! ჩემი შეჯამება (იგივე დასკვნა) ეს არის ჩემსა და თქვენს შორის არსებული პოლემიკის ჩემეული შეფასება, ჩემეული დასკვნა. ვფიქრობ ამისი უფლება ყველა ადამიანს გააჩნია. თქვენც შეგეძლოთ დაგედოთ ანალოგიური დასკვნები თქვენი მხრიდან. მაგრამ, ამჯერად ეს არ არის მთავარი.

ამ თემიდან ჩემი გასვლის შემდეგ, თუ დამიჯერებთ, აქ არც კი შემოვსულვარ და არ დავინტერესებულვარ, ვინ რა მიპასუხა ან გაგრძელდა თუ არა საერთოდ დავა. ვიცოდი მხოლოდ ის, რომ აღმსარებელმა "ამიკრძალა" საკუთარი შეჯამებების გამოქვეყნება. მაშინ პასუხი საჭიროდ არ ჩავთვალე.

მე მიმაჩნდა და ახლაც მიმაჩნია, რომ საკმარისზე მეტი საბუთი დავდე ორი თითით პირჯვრისწერისა და კურთხევის გაცემის სიძველის საჩვენებლად და ბევრი დავწერე ფორუმის კვალობაზე იმაზეც, რომ სამი თითით პირჯვრისწერისა და "სახელობითი წყობით" კურთხევის გაცემის წესების წარმომავლობა უცნობია და ძველი წესის მათით შეცვლა უსაფუძვლოა. ამაზე საკმაოდ ვილაპარაკე და ამიტომაც ამჯერად არ მსურს ჩემს შემდეგ გამოქვეყნებულ პოსტებს პასუხები გავცე, თანაც, ტატუსიმ და ნეტვორკმა საკმაოდ დამაკმაყოფილებელი და კარგი პოსტები დადეს ზოგიერთი შეხედულების სამხილებლად (თუ ვინმეს აინტერესებს ჩემი პასუხი თავის პოსტებზე, ვთხოვ მიმითითოს პოსტის ნომერი ამ თემაში და შევეცდები გავცე პასუხი).

მხოლოდ ერთს ვეტყვი აფხაზს: ჩემო ძმაო და მეგობარო, ჩემი პოსტების სიდიდე დამოკიდებული იყო მათში ეკლესიური წყაროებისა და წმიდა მამების მოწმობათა სიმრავლეზე. შენი დასკვნა, რომელიც ჩემს ინტელექტუალურ შესაძლებლობებთან დაკავშირებით გაგიკეთებია ჩემი პოსტების სიდიდის გამო, უფრო საკუთარი თავის დამშვიდების პოლიტიკას მაგონებს. გთხოვ საწყენად ნუ მიმიღებ, მაგრამ ნამდვილად გმართებს პოლემიკის დროს ობიექტურობა. ასეთი "არგუმენტი" შენს სიმართლეს ვერანაირად ვერ წაადგება.

ვნებათა ღელვა მცირედით მაინც თუ ჩაცხრა, მინდა ყველა ჩვენს ოპონენტს ვუთხრა, რომ სამწუხაროდ, საკითხებს განიხილავთ არასწორად; ანუ, არასწორია თქვენი მიდგომა მთელი რიგი მომენტებისადმი. არასწორია ძველმართლმადიდებელთა გამოცხადება "სქიზმატებად". არასწორია ჩააფრინდე ერთ მოწმობას და უგულებელჰყო ათასი... არასწორია წყაროდ დაიმოწმო "ეკლესიის გადმოცემა", რომელიც იწყება XVII საუკუნიდან და უგულებელჰყო "ეკლესიის გადმოცემა", რომელსაც დასაბამი თვით მოციქულთა დროიდან ეძლევა; არასწორია ჩვენთვის დაბრალება იმისა, რომ თითქოსდა წესებს ვაფეტიშებთ... არასწორად არის გაგებული ძველმართლმადიდებელთა ბრძოლის არსი ამ წესებისა და კანონებისთვის...

ფაქტია, რომ ამ საკითხმა მძაფრი რეაქცია გამოიწვია, ზოგმა უსიყვარულობაც კი დაგვაბრალა (არადა სიმძაფრე არც თქვენს პასუხებს აკლია...). ერთის მხრივ ეს გასაგებიცაა, რადგან ალბათ, არსად, არასდროს, ამ თემაზე ამდენი არავის ულაპარაკია... მე ჩემს დასკვნაში გამომრჩა იმის თქმა, რომ საზოგადოდ, ეს პოლემიკა სასარგებლოა ყველასთვის, რადგან ის კი არ არის მთავარი, ეხლა დაიჯერებს თუ არა ვინმე ჩვენს ნათქვამს, არამედ ის, რომ დავიწყეთ მსჯელობა ამ თემაზე... როდესაც მეც თქვენსავით ოფიციალური ეკლესიის წევრი ვიყავი და პირველად გავიგე წყალპკურებითი ნათლობისა და პირჯვრისწერის (ცხადია, კიდევ სხვა მრავალი საკითხების) შესახებ, ანალოგიური რეაქცია მქონდა. მაგრამ, გავიდა დრო, თვითონ დავიწყე ამ საკითხების შესწავლა და მივედი იმ დასკვნამდე, რა დასკვნაც უკვე გაკეთებული მაქვს... იმედია თქვენც, ჩვენგან დამოუკიდებლად ხელს მოჰკიდებთ ამ საკითხების შესწავლას, გამოიკვლევთ მას არა ოფიციალური ეკლესიის ოფიციალური საეკლესიო პოლიტიკის პოზიციიდან, არამედ მეცნიერულად, ობიექტურად და გააკეთებთ ჯეროვან დასკვნებს... იმედი მაქვს, რომ მომავალში თქვენ გაიხსენებთ "ძველმართლმადიდებელს", "ნეტვორკს", "ტატუსის"... გაიხსენებთ რას გეუბნებოდნენ ისინი ამ საკითხებზე და მადლობას ეტყვით... როგორც მე ვუთხარი მადლობა აწ გარდაცვლილ ზურაბ ნარმანიას, ეპისკოპოს იონას და სხვებს, რომლებისაც არ მჯეროდა და განრისხებულიც კი ვიყავი მათზე, ვითარც "დედა ეკლესიის" წინააღმდეგ ამხედრებულ ადამიანებზე... მაგრამ, დროთა განმავლობაში მივხვდი, რომ საქმე სულ სხვაგვარად ყოფილა...

და ბოლოს უბრალოდ მინდა გითხრათ, რომ არავისგან არაფერი მწყინს, საწყენი მხოლოდ ის არის, რომ ვერ გაგვიგეთ...

გულწრფელი პატივისცემით ყველას მიმართ.

ჩვენი მინაწერი: ამის შემდეგ დავა ამ ფორუმში პირჯვრისწერისა და კურთხევის გაცემის შესახებ აღარ გაგრძელებულა..

<<<

>>>