აპოლოგეტიკა - საქართველოს ძველმართლმადიდებლური ეკლესიის თბილისის ეპარქიის საგანგებო კრება. 2011 წლის 4 სექტემბერი - საქართველოს ძველმართლმადიდებლური ეკლესია

1) წმიდა წერილის თვითნებური განმარტებებით არქიეპისკოპოს პავლეს და ეპისკოპოს ბასილის კრიტიკა, მათი ურთიერთ წაკიდების მცდელობა და თავისი მწვალებლური წერილის გავრცელება ეკლესიის წიაღში.

2) დაუსაბუთებელი და ცილისმწამებლური ბრალდებები არქიეპისკოპოს პავლეს წინააღმდეგ და მისი ღირსების დაკნინება.

3) ძველმართლმადიდებლური ეკლესიის მღვდელმთავართა წინააღმდეგ ქადაგებაში, რომლის მიხედვითაც, თითქოსდა ისინი უხეშად არღვევენ წმიდა წერილს და ღმრთის სჯულს.

4) წმ. წერილისა და წმ. დიდი სჯულისკანონის ყალბი განმარტება.

1) არასწორად განმარტა წმიდა წერილის ადგილები და საეკლესიო დადგენილებები;

2) განმარტავდა მათ საკუთარი შეხედულებისამებრ, რაც ეწინააღმდეგება მსოფლიო კრებათა მოთხოვნას;

3) სრულიად უსამართლოდ დასდო ბრალი ეპისკოპოს პავლეს საეკლესიო ღვთისმოსაობისა და კანონების დარღვევაში და

4) დააკნინა არქიეპისკოპოს პავლეს ღირსება მით, რომ უმაღლეს ეპისკოპოსად გამოაცხადა ფოთის ეპარქიის ეპისკოპოსი და მოსთხოვა მას მისდამი "დაქვემდებარებული" ეპისკოპოსის დასჯა.

5) 5 წლის წინათ, ანუ მაშინ, როდესაც მ. იაშვილმა პირველად გაილაშქრა ჯერ კიდევ ეპისკოპოს პავლეს და თბილისის ეპარქიის წინააღმდეგ, მან ეპისკოპოსთან დავაში ეჭვი გამოთქვა საქართველოს ძველმართლმადიდებლური ეკლესიის იერარქთა ქიროტონიის კანონიკურობაში. კერძოდ, მან აღიარა, რომ არ ცნობს არც მეუფე ლეონტის მიერ მეუფე იონაზე და მეუფე ფილარეტზე აღსრულებულ ხელდასხმებს, აქედან კი მეუფე იონას მიერ აღსრულებულ ხელდასხმებს ჩვენზე. თავისი დაეჭვების საფუძვლები მ. იაშვილს არ მიუთითეებია, რადგან ეს გახლდათ მისი მორიგი პროვოკაცია და მცდელობა ეკლესიის მრევლი დაეეჭვებინა მის მოძღვართა კანონიკურობაში. გამომდინარე აქედან, მ. იაშვილის ეკლესიისკენ მობრუნების შემთხვევაში აუცილებლად უნდა იქნას გათვალისწინებული ზემოთაღნიშნული ვითარება და მოეთხოვოს მას საქართველოს ძველმართლმადიდებლური ეკლესიის ხელდასხმებისა და მისი იერარქების კანონიკურობის წერილობითი აღიარება.