აპოლოგეტიკა - პასუხი ზვიად ნოდიას - საქართველოს ძველმართლმადიდებლური ეკლესია

საქართველოს ძველმართლმადიდებლური ეკლესიის ოფიციალური საიტი
Перейти к контенту
არქიეპისკოპოსი პავლე

პასუხი ზვიად ნოდიას

(დავა ძველმართლმადიდებლობასთან დაკავშირებულ ზოგიერთ საკითხზე)
ძველმართლმადიდებლური ეკლესია
"ნეტარ არიან სიმართლისათვის დევნილნი, ვინაიდან მათია ცათა სასუფეველი. ნეტარნი ხართ თქვენ, როცა დაგიწყებენ გმობას, დევნას და ცრუმეტყველნი დაგწამებენ ყოველგვარ ბოროტს ჩემი გულისთვის. გიხაროდეთ და ილხენდეთ, ვინაიდან დიდია თქვენი საზღაური ცაში, რადგან ასევე სდევნიდნენ წინასწარმეტყველთაც, რომელნიც თქვენზე უწინარეს იყვნენ" (მათე 5:12).

"ვინ არის დევნილი სიმართლისათვის? - კითხულობს წმ. იოანე ოქროპირი და განგვიმარტავს: "ყოველი, ვინც იდევნება სარწმუნოებისთვის... მართლაღსარებისთვის... სიწმინდისთვის და სათნოებისთვის, ან სხვათა დაცვისა და გლახაკთა შეწევნისთვის, საღმრთო მცნებათა დაცვისთვის, რადგან ვინც სიმართლე თქვა, მან ყოველი საღმრთო საქმე შემოჰკრიბა; და ვინც ამგვარი კეთილი საქმისთვის, ღმრთისმსახურებისა და ჭეშმარიტებისთვის იდევნენ, ნეტარ არიან, რამეთუ "მათია ცათა სასუფეველი".

ასევე "როდესაც დაგწამებენ და გეტყვიან გრძნეულნი ხართ, მაცთურნი, ერის აღმაშფოთებელნი, მატყუარები და სხვა და ყოველივე ამას ჩემს გამო გიწოდებენ, ნეტარ იყვნეთ". ხოლო იმისთვის, რათა არ გეგონოეს, თითქოსდა ჩვენს მიმართ გამოთქმული ყოველგვარი ბოროტი სიტყვისთვის მივიღებდეთ ნეტარებას, ორი მიზეზი გვიჩვენა ამ ნეტარებისა: "სიცრუით ჩემთვისო", რათა ბოროტ სიტყვათა დაწამება ჯერ ქრისტესთვის იყოს და მერეც - ჭეშმარიტი კი არ იყოს დაწამება, არამედ სიცრუით და ტყუილით, "რომელიც არის ცილისწამება". და თუკი არა ამ ორი სახით ვიქნებით ცილისწამებულ, არამედ ჩვენი უკეთურების გამო, ჭეშმარიტნი იქნებიან ჩვენს მომართ გამოთქმულნი ბოროტსიტყვანი და მაშინ "ნეტარების ღირსნი კი არ ვიქნებით, არამედ უბადრუკებისა".

ხოლო ვიცსაც უფლის სახელისთვის დაედება ცილისწამება და იდევნება ჭეშმარიტებისთვის, ისმინე მათი მისაგებელი უფლის მიერ: "გიხაროდენ და მხიარულ იყვენით, რამეთუ სასყიდელი თქუენი ფრიად არს ცათა შინა".

მაშ, მიჰბაძეთ წინასწარმეტყველთ და იქმენით თანამოზიარენი მათი ღვაწლისა, რამეთუ იმიტომ კი არ გდევნიან თქვენ წინასწარმეტყველთა საწინააღმდეგოს ან ბოროტ რამეს იტყოდეთ, "არამედ იმიტომ, რომ თქვენი მადევრები უკეთურნი და ურჯულონი არიან, რასაც მოწმობს წინასწარმეტყველთა დევნულება", რამეთუ რაიმე ცოდვის გამო კი არ დასდეს მათ ბრალი და ამიტომ "ჩაქოლეს ზოგიერთი, ზოგიც შუაში გადახერხეს ან სასტიკად მოჰკლეს და ზოგიც უმოწყალოდ დევნეს, არამედ საკუთარი უკეთურებისა და უღმრთოების გამო, რისთვისაც თქვენც გდევნიან, როგორც ბრძანებს ამას წმიდა მოციქული პავლე: "... ჩვენ გამოგვაძევეს, რადგანაც არას დაგიდევენ ღმერთს და ყოველი კაცის მტრები არიან" (1 თესალონიკ. 2:15). (წმ. იოანე ოქროპირი. იოანეს სახარების განმარტებიდან. თბილისი 1996 წ.).
წინათქმა

ამასწინათ ბ-ნმა ზვიად (ჭეშმარიტი ნათლისღებით იაკობ) ნოდიამ "Oldbeliever"-ის ნიკით გამომავალ ქრისტეანისადმი მიწერილ წერილში მომიხსენია რა ჩემი ერისკაცობის, ნათლობის და ბერობის სახელებით (რომელიც ჩვემი ფსევდონიმები ჰგონია) მიზანში ამომიღო და შეეცადა "მეთოდურად" გაეცამტვერებინა ის არგუმენტები, რომელთაც ერთის მხრივ "ოლდბელივერი" აყენებდა მის საპასუხოდ, მეორეს მხრივ კი, მე ვაყენებდი რამოდენიმე წლის წინათ აწ განსვენებულ გიორგი გაბაშვილთან დისპუტში.

თავისი ფუტურისტული მსჯელობისთვის "დამაჯერებლობისა" და "არგუმენტირებულობის" იმიჯი რომ შეექმნა, ზ. ნოდიამ ერთი წერილით მოგვმართა ჩვენ და ვინმე იეჰოვას მოწმეს, რომელიც ფეისბუკში გამოდის "ქართველი გამალიელის" ფსევდონიმით. მიუხედავად ჩვენი გაფრთხილებისა, რომ ამგვარი მიდგომა ჩვენი ეკლესიისადმი იყო არაობიექტური და ასევე, იმის მითითებისა, რომ ფაქტობრივად ზ. ნოდია ედავებოდა არა იეჰოვას მოწმეს, არამედ ჩვენ, ქართველ ძველმორწმუნეთ, მან ჯიუტად განაგრძო ჩვენი ლანძღვა-გინება საერთო გრიფით: "ოლდბელივერისა" და "ქართველი გამალიელის" საყურადღებოდ. ამან გვაიძულა, ორი წერილით მიგვემართა ზ. ნოდიასთვის და მიგვეთითებინა, როგორც მისი არაობიექტურობის, ასევე ოფიციალური ეკლესიის მძიმე მდგომარეობის შესახებ, რაშიც ის ჩავარდნილია ნათლობის საიდუმლოს გაუქმების გამო. ამაზე გაგულისებულმა ზ. ნოდიამ გამოაცხო პასქვილები, სადაც პრაქტიკულად თავს დამესხა და დაიწყო ჩემი ანგარიშმიუცემელი ლანძღვა.

რადგან ბ-ნ ზვიად ნოდიას სასტიკი თავდასხმის ობიექტი გავხდი, შევეცდები პუნქტობრივად გამოვააშკარავო მისი ცთომილება. საწერი ბევრია და ამიტომ, მკითხველს რომ გაუადვილდეს რთული და დახლართული საღვთისმეტყვლო-ეკლესიოლოგიურ საკითხთა აღქმა, მივმართე ჩვენს მიერ უკვე აპრობირებულ მეთოდს: ციტირება-კომენტირებას. ასეთი ფორმა მიიღებს მარტივი კატეხიზმოს ფორმას, რომელიც ადვილად გასაგებს გახდის ზ. ნოდიას მიერ დაყენებული საკითხების შინაარსს და აბსოლუტურად ცდომილ მიმართულებას; და, რაც მთავარია, თვით ზ. ნოდიას გაუადვილებს ჩვენს მიერ განმარტებულ საკითხთა არსის გაგებას და არ მისცემს არც მას, და არც სხვა ვინმეს, შესაძლებლობას საკუთარი ნებისაებრ აბრუნოს ჩემი სახელები და ჩემი შეურაცხყოფის ხარჯზე შეეცადოს, როგორც პირადი, ასევე საკუთარი "დედა-ეკლესიის" "რეიტინგის" ამაღლება.


* * * * * * *

ზვიად ნოდია წერს: "ე.წ. „ოლდბელიევერს“ (იგივე „პავლეს“, იგივე “პიმენს, და ა.შ მსგავსად „დათა თუთაშხიას“ სეთურისა) გაუკვირდა, თუ რატომ მივმართე ერთობლივ ორივეს ("ოლდბელივერს" და "ქართველ გამალიელს" - არქიეპ. პ.). პასუხია: ორივეს რჯულისმცოდნე გგონიათ თავი და ორივე სექტანტები ხართ, ერთნაირები ხართ და ასეთი პრინციპით ვიხელმძღვანელე – „კოკას ეუბნებოდნენ და ჭურო, შენ გაიგონეო“, ანუ „ოლდბელიევერს“ მიმვმართავდი და გამალიელს ვაფრთხილებდი თავ–თავისი კერძო და სექტანტური იდეები არ შემოერიათ ჩვენს ურთიერთთანამშრომლობაში".

ბ-ნო ზვიად, ძველმართლმადიდებლად თქვენი ყოფნის პერიოდში, ყოველთვის გთხოვდით გესწავლათ მართლწერა. მიეგმართათ რომელიმე სტილისტისთვის ან თუნდაც ქართული ენის გრამატიკის კარგი მცოდნისთვის, რათა შემსწორებელს თქვენი ნაწერები ცოტათი მაინც გაერანდა. უკიდურეს შემთხვევაში მიგემართათ საკუთარი ცოლისთვის, ქ-ნ ლია რუსიაშვილისთვის, რომელიც მშვენივრად წერს და კარგ მრჩეველადაც გამოგადგებოდათ. მაგრამ, ყველაფერში ჯიუტი, აქაც ყოველთვის ჯიუტობდით. სხვაზე ნაკლებად საკუთარი თავის არ მიმჩნევი და დიდი წარმოდგენის მქონე ისე წერდით, რომ თქვენი წერილები ყოველთვის დიდ პრობლემას წარმოადგენდა ჩვენთვის.

თქვენ აცხადებთ, რომ თითქოსდა მე ამოფარებული ვარ რამოდენიმე სახელს (მაგ. ავთოს, პიმენს, პავლეს), მაგრამ რას ნიშნავს, სახელთა ჩამონათვალის ბოლოში მინიშნება "ა. შ."? რისი თქმა გსურდათ ბ-ნ ზვიად? იმისი ხომ არა, რომ ავთოს, პიმენისა და პავლეს გარდა, კიდევ რაიმე სახელი გამაჩნია? თუ არ გამაჩნია (რაც ბრწყინვალედ ცნობილია თქვენთვის) მაშინ, უნდა დავასკვნათ, რომ სრულად შეუპყრიხართ ჩემს წინააღმდეგ დაგროვილ ბოღმას... იმდენად შეუპყრიხართ, რომ ჩემს გასალანძღად ცილისწამებებსაც კი არ ერიდებით...

მკითხველი გაურკვევლობაში რომ არ ვამყოფო, მინდა განვუმარტო, რომ ავთანდილ (ავთო) ხორავა ჩემი დაბადების სახელი და გვარია. პიმენი ძველმართლმადიებლობაში დამარქვეს ნათლობისას, ხოლო პავლე ბერად აღკვეცისას. ნებისმიერი მართლმადიდებელი ბერი გადის ამ სამ ეტაპს თავის ცხოვრებაში და ნიშნად ახალი ცხოვრების, თავისი სულიერი მოსაგრეობის ახალი ეტაპის დაწყებისა, - სახელს იცვლის. და ეს ყველამ იცის მართლმადიდებლობაში ზვიად ნოდიას გარდა, რომელიც ამ ტრადიციას არქიფო სეთურის იდეოლოგიას ადარებს...

ძვირფასო მკითხველო, დასკვნა იმისა თუ რამდენად ობიექტურია ბ-ნი ზვიად ნოდია ჩემდამი და რამდენად თავისუფალია აკვიატებული აზრებისგან, თქვენთვის მიმინდვია. იმედი მაქვს, არც იმის დანახვა გაგიჭირდებათ თუ როგორი მიკერძოებით და ბუნდოვანებით (ალოგიკურობასა და ცნებათა აღრევაზე ხომ აღარაფერს ვამბობ) განიხილავს ის "ოლდბელივერის" არგუმენტებს, რომლებიც მე მომაწერა.

1. ზვიად ნოდია: "კოკას ეუბნებოდნენ და ჭურო, შენ გაიგონეო", ანუ „ოლდბელიევერს“ მიმვმართავდი და გამალიელს ვაფრთხილებდი თავ–თავისი კერძო და სექტანტური იდეები არ შემოერიათ ჩვენს ურთიერთთანამშრომლობაში. აქვე იმასაც დავსძენ, რომ facebook–ის "მეგობარი" ჩემთვის პირობითი ცნებაა და სულიერ მეგობარს კი არ ნიშნავს, არამედ აზრთა გაცვლა–გავრცელების საშუალებას, რომ აქაური "მეგობრობა" სულაც არ ესადაგება კლასიკურ ფორმულას–"მითხარი ვინ არის შენი მეგობარი და გეტყვი ვინ ხარ შენ!"" (ავტორის სტილი და ორთოგრაფია ყველგან დაცულია - არქიეპ. პ.)... "გამალიელი" – თქვენთვის (ორივესათვის) ალბათ, რჯულის მცოდნის სინონიმია, მაგრამ ამაოდ იბრალებთ "გამალიელობას", რადგან არამცთუ ვერ ხართ რჯულის მცოდნენი, არამედ, რაც იუდეველმა გამალიელმა თქვენგან–ქრისტეანობის “პრიხვატიზაციის“ მოსურნეთაგან განსხვავებით გამოავლინა–გონიერების თვითდაზღვევის უნარი (იქნებ ვცდებითო ქრისტეში!) მსგავსი რამ თქვენ არ გაგაჩნიათ, რადგან თვით–რჩულნი ხართ. (გამალიელს მეც პატივს ვცემ ამის გამო, მაგრამ რჯულში ისიც მოტყუებულ–უცოდინარი იყო, თორემ ქრისტე ისევე უნდა ეცნო, როგორც მცხეთელმა სიდონიამ და დედამისმა, ამიტომ გამალიელი რჯულისმცოდნის სიმბოლო კი არ უნდა იყოს, არამედ ბრძენი, მაგრამ გამრუდებული რჯულისგან მოტყუებული კაცისა). თვითრჩულს კი რჯული არ გააჩნია, თქვენც არ გაგაჩნიათ,რადგან, ქრისტეანობას მიაკუთვნებთ თქვენ თავს და „მცოდნემ“ კი შეუძლებელია არ იცოდეს ის, რაც თქვენ არ გსურთ რომ იცოდეთ.

ამიტომ ისმის კითხვა: ვინ ხარ? რომელი ხარ? („სადა ხარ, ადამ“?)–1) შინაური ათეისტი? 2. ფარული სექტანტი? 3. ისეთ ხიბლში მყოფი, რომელიც არასწორი ნაკითხობით დაასაქმა ეშმაკმა მართლის მცოდნეობის წინააღმდეგ? (იყო ერთი ბერი, რომლსაც ერთ მშვენიერ დღეს გაეღვიძა და მოულოდნელად აღმოაჩნდა ბიბლიის ცოდნა, რაც არ იყო ჯერ საშიში, მაგრამ თუ დასცალდებოდა–ანარქიას და მწვალებლობას შეიტანდა მონასტერში, რის გამოც, ბერებმა, სანამ ეშმაკი თავის „ცოდნიანად“ არ განუგდეს, არ მოეშვნენ!) ამგავრ ხიბლში მყოფთ ნაკითხობისგან თავი ყოვლისმცოდნე ჰგონიათ, მაგრამ იმის მაგივრად რომ ცოდნას თავი მოუყარონ და მართონ მართალი მიმართულებით, ცოდნათა მდინარებებისგან თვითვე არიან მართულნი, ქაოტურნი და ჭეშმარიტებისათვის გამოუსადეგარნი. სამაგიეროდ, ამით ეშმაკი სარგებლობს და აქმნევინებს წარმართულ–ქრისტეანულ სინკრეტიზმს და ეკუმენისტურ–პანეკუმენისტურ რელიგიას. ეს უკანასკნელი ბევრ მართმადიდებელ იერარქსაც სულიერ სნეულებად შეეყარა, რაზედაც გვექნება მხილება – მართლმორწმუნეთა გასაცნობიერებლად, ანუ ეკლესიის სიწმინდისათვის, ჭეშმარიტების გასამარჯვებლად ბრძოლა შიგნიდან, ეკლესიის წიაღიდან უნდა დავიწყოთ, თუკი ხელს არ შეგვიშლიან და მკითხველს არ დაგვიბრკოლებენ ეშმაკისგან აღძრულები..." .


ჩვენი პასუხი: ბ-ნო ზვიად, ფეისბუკში ჩვენი გამოჩენა განპირობებულია არა თქვენთან ურთიერთობით, არამედ იმ სურვილით, რომელიც აქ დარეგისტრირებულ ნებისმიერ ადამიანს გააჩნია, კერძოდ, ჰქონდეს პირადი ნაცნობობა და მიმოწერა ახლობელ ადამიანებთან. გაეცნოს საზოგადოების სხვადასხვა სფეროს წარმომადგენლებს, ცნობილ ადამიანებს და ა. შ. ამ მიმართებით ცხადია სიმართლეს ბრძანებთ, როდესაც წერთ, რომ facebook-ის "მეგობარი" პირობითი ცნებაა და გულისხმობს აზრთა გაცვლა-გამოცვლის ფორმას. მაგრამ გაძლევთ თუ არა ეს უფლებას უხეშად ჩაერიოდ ჩვენსა და ჩვენთან დაკავშირებულ პიროვნებებთან ურთიერთობაში და მოინდომოთ ჩვენი საქმიანობის შეზღუდვა? თუ არა და, რას ნიშნავს თქვენი ჩვენდამი წერილობითი მომართვა სათაურით: ""ოლდბელივერისა" და "ქართველი გამალიელის" საყურადღებოდ"?

ჩვენს გვერდზე ("ოლდბელივერზე") დამატებული გვყავს უამრავი ადამიანი, რომლებთანაც შეიძლება გვქონდეს მიმოწერა და თქვენ არ გაქვთ არანაირი უფლება მიგვითითოთ ვისთან შეგვიძლია გვქონდეს ურთიერთობა და ვისთან არა. ეს არის ელემენტარული უტაქტობა.

გარდა ამისა, სანამ თქვენი წერილი გამოჩნდებოდა "ფეისბუკზე", პირადი შეტყობინებით გაგაფრთხილეთ, რომ ჩვენი ურთიერთობისთვის არ იქნებოდა მომგებიანი ჩვენი შედარება ვინმე იეჰოვას მოწმეთა აპოლოგეტთან. არავის ვაყენებთ შეურაცხყოფას, მაგრამ ვის დავუკავშირდებით და ვისთან გავაბამთ პოლემიკას არც თქვენი და არც არავისი საქმე არ არის. უტაქტობად მიგვაჩნია თქვენი მხრიდან ვინმე "ქართველ გამალიელთან", იეჰოვას მოწმეთა ამ აპოლოგეტთან, ჩვენი შედარება, რადგან თქვენ კარგად იცით როგორი უარყოფითი დამოკიდებულება აქვს ძველმართლადიდებლობას იეჰოვას მიმდევრების მიმართ, ხოლო ვინც ეს არ იცის, ვურჩევთ ამ სექტის სამხილებელ ჩვენს პუბლიკაციებს გაეცნოს.

უტაქტობაა ასევე საკუთარ თავზე აიღოთ არბიტრის ფუნქცია და უხეშად შემოიჭრათ ჩვენსა და ვინმე "გამალიელის" ურთიერთობაში; ასევე, საკუთარ თავზე მიიღოთ ჩვენს შორის გამართული პოლემიკა და, მესამეც, ყურადღება არ მიაქციოთ რა საკითხებზე ვედავებოდით "გამალიელს", რომელმაც, სხვათა შორის, მისთვის დამახასიათებელი უკიდურესი არაობიექტურობითა და ტენდენციურობით, ჩვენი პასუხების ამოშლას მიჰყო ხელი. სავსებით ვეთანხმები "ოლდბელივერს", რომელმაც მოგწერათ, რომ აგრძელებთ თქვენი საპატრიარქოს პოლიტიკას, რომელიც ინტელექტუალურ დონეზე რომ ვერ ერევა მისთვის არასასურველ ძველმართლმადიდებლობას, მის წინააღმდეგ დემაგოგიითა და არაკორექტული მეთოდებით იბრძვის. ან რას გულისხმობთ "კერძო სექტანტურ იდეებში"? გეთანხმებით, რომ "გამალიელი" მისდევს და იცავს იეჰოვას მოწმეთა სექტის სწავლებებს, მაგრამ რა "სექტანტური იდეები" შეამჩნიეთ ძველმართლმადიდებელთა სწავლებაში?

სექტანტობის შესახებ არაერთხელ მოგვიცია თქვენი მხარისთვის განმარტება. მაგალითად, გ. გაბაშვილთან პოლემიკის პირველ ნაწილში, წიგნში "ვიდრე ჰხუალ... მორწმუნეო" დეტალურად განვმარტავდი სექტის რაობას (იხ.: http://www.oldorthodox.ge/apl_vidre_hxual_3.html და http://www.oldorthodox.ge/apl_vidre_hxual_4.html), მაგრამ "ჭეშმარიტების" თქვენნაირ მაძიებელთ არანაირი განმარტება არ აინტერესებთ და ცხადია, არც პოლემიკაში მოცემულ საკითხებს განიხილავენ. ამიტომაც, გირჩევთ, სანამ ძველმართლმადიდებლურ ეკლესიას სექტას უწოდებდეთ, გაეცნოთ თქვენი საპატრიარქოს ოფიციალურ დამოკიდებულებას ამ საკითხზე (რომელიც ცალკეული პიროვნებების დამოკიდებულებისგან გასხვავებულია).

კერძოდ, საპატრიარქოს ოფიციალურ საიტზე (www.patriarchate.ge), განყოფილებაში "ეკლესია და სახელმწიფო" (თავში - "რელიგიური სიტუაცია საქართველოში 1990 წლის შემდეგ") ვკითხულობთ: "ოფიციალურ მართლმადიდებლობასთან აქტიურად დაპირისპირებულ მიმდინარეობას (და არა სექტას) წარმოადგენენ ე.წ. "სტაროობრიადცები" ანუ "სტაროვერები". ამ უკანასკნელთა საქმიანობა განსაკუთრებით დასავლეთ საქართველოშია შესამჩნევი. ამჟამად "სტაროვერთა" გაერთიანების ცენტრია ფოთში, მალთაყვისა და გრიგოლეთის ზონაში, სადაც ტრადიციულად მათი მიმდევრების დასახლება იყო" (http://www.patriarchate.ge/?action=organizaciebi).




სკრინშოტი საპატრიარქოს ზემოთდასახელებული ვებ-გვერდიდან

მართალია, სადღეისოდ, "სტაროვერთა" გაერთიანების ცენტრი უკვე აღარ არის მალთაყვისა და გრიგოლეთის ზონა, არამედ თბილისია და ის განმარტებაც არაზუსტია, რომლის თანახმადაც თურმე ძველმართლმადიდებლობა წარმოადგენს "ოფიციალურ მართლმადიდებლობასთან აქტიურად დაპირისპირებულ მიმდინარეობას", მაინც წინ წადგმული ნაბიჯია იმის განცხადება, რომ "სტაროვერები" სექტა არ არის. ასეთია არის თქვენი საპატრიარქოს ოფიციალური პოზიცია (მიუხედავად იმისა, რომ, როგორც უკვე ვთქვი, ცალკეული პირები მაინც სექტანტებად გვსახავენ, რაც მოცემული საკითხის საღვთისმეტყველო-ეკლესიოლოგიურ გააზრებას იმდენად არ წარმოაჩენს, რამდენადაც მათ ემოციურ მიდგომას და პირად დამოკიდებულებას ძველმორწმუნეობისადმი).

ასეთი ემოციური და ღვთისმეტყველებისგან შორს მდგომია ბ-ნო ზვიად თქვენი განმარტებაც. გირჩევთ მისდიოთ თქვენივე საპატრიარქოს ოფიციალურ პოზიციას ამ საკითზე.

გეტყვით იმასაც, რომ ჩვენ (იეჰოვას მოწმეთა აპოლოგეტისგან განსხვავებით) გამალიელობას არ ვიბრალებთ, რადგან ეს არაფერში გვჭირდება. გამალიელი იყო ძველი სჯულის მცოდნე, ჩვენ კი ქრისტეს სჯულს მივსდევთ, რომელიც, როგორც მოგეხსენებათ სიყვარულია. ხოლო რატომ უწოდებს საკუთარ თავს "ქართველ გამალიელს" ამ ნიკის მიმსაკუთრებელი ადამიანისთვის უნდა გეკითხათ, მაშინ როდესაც, თქვენ მისი ამ სახელწოდებისთვის მთელს პასუხისმგებლობას ჩვენ გვაკისრებთ. რა არის ეს? - პროვოკაცია თუ ინტელექტუალური უძლურება?

2. ზვიად ნოდია: "რადგან არამცთუ ვერ ხართ რჯულის მცოდნენი, არამედ, რაც იუდეველმა გამალიელმა თქვენგან–ქრისტეანობის “პრიხვატიზაციის“ მოსურნეთაგან განსხვავებით გამოავლინა–გონიერების თვითდაზღვევის უნარი (იქნებ ვცდებითო ქრისტეში!) მსგავსი რამ თქვენ არ გაგაჩნიათ, რადგან თვით–რჩულნი ხართ"...

პასუხი: ეს წინადადება დაუსრულებელი აზრის შთაბეჭდილებას ტოვებს და მეტად ბუნდოვანია. გაუგებარია რისი თქმა გსურდათ... მთელი ამ აბრაკადაბრიდან მხოლოდ იმას ვხვდებით, რომ გვადარებთ გამალიელს, რომელიც რჯულის მცოდნე იყო და რომელსაც "გონიერების თვითდაზღვევის უნარი" გამოუვლენია... (საინტერესოა, რას ნიშნავს "გონიერების თვითდაზღვევის უნარი" და როგორ გამოავლინა ის გამალიელმა?) ჩვენ კი, მისგან განსხვავებით, "თვით-რჩულნი" ვყოფილვართ (ანუ რჯულის მცოდნეობას ვიჩემებთ?)... თუ ამას არ გულისხმობდით, მაშინ ჩავთვალოთ რომ ჩვენ თქვენი წინადადების აზრი ვერ გავიგეთ... ამიტომაც, ვპასუხობთ იმას, რაც გავიგეთ და როგორც გავიგეთ.

გამალიელთან ჩვენი შედარება "რჯულის უმეცრებად" და "თვით-რჩულ" ადამიანებად ჩვენი შერაცხვა, არის თქვენი უტაქტობისა და უმეცრების მორიგი დემონსტრირება. ჩვენ არასოდეს გვითქვამს რჯულის მცოდნეები ვართო, არამედ საკუთარი ცოდნა-განათლების მიხედვით ვცდილობთ საეკლესიო ცხოვრება მოვაწყოთ ქრისტეანული დიდი რჯულისკანონის საფუძველზე. განა დიდი რჯულისკანონით არ უნდა ხელმძღვანელობდეს ყოველი ღვთისმსახური და მორწმუნე ერი, რადგან მათი საშუალებით "მორწმუნე ერები დატოვებენ ცუდი და მდაბალი ცხოვრების წესს და მიმართავენ უკეთესს და ამაღლებულ ცხოვრებას" (VI მსოფ. კრ. შესავალი სიტყვა. "დიდი რჯულისკანონი". საქ. საეკლესიო კალენდარი. 1987 წ. გვ. 309)?!

ამავე კრების მამებმა განაწესეს: "მოკლედ რომ ვთქვათ, ღვთის ეკლესიაში განბრწყინებული ქვეყნის მნათობი და ამქვეყნად ხსნის სიტყვის მტვირთველ კაცთა სარწმუნოების მტკიცედ პრყობას და სოფლის აღასრულამდე შეურყევლად დატოვებას ვადგენთ და მათ მიერ ღვთივმოცემულ დაწერილსა და სჯულს მივიღებთ და შევიწყნარებთ, ხოლო მათ წინააღმდგომს ყველას უკუვაგდებთ და შევაჩვენებთ, როგორც ჭეშმარიტების მტრებს, ღმერთზე ამაოდ გათავხედებულებს და სიცრუის ხმამაღლა მეტყველებს.

ხოლო ვინც კი პირველთქმნული კეთილმსხახურების სჯულს არ შეიტკბობს და არ შეუდგება, იქადაგებს და ხელს მიჰყოფს მის შებრუნებას და უკუღმა შეტრიალებას, შეჩვენებულ იყოს ზემოთ მოხსენებული წმიდა და ღმერთშემოსილი მამებისა და ქრისტეანთა კრებულისგან და ისინი როგორც უცხოები გაძევებულ და გაგდებულ უნდა იქნენ, რადგან ჩვენ არც არაფრის შემატებას და არც არაფრის დაკლებას ვიღებთ თავზე. ნუ გადავალთ სარწმუნოების პირველ განჩინებულ საზღვარს ან რომელიმე სიტყვას" (VI მსოფ. კრ. შესავალი სიტყვა. "დიდი რჯულისკანონი". საქ. საეკლესიო კალენდარი. 1987 წ. გვ. 312).

ამრიგად, რჯულის მიყოლა და დაცვა მამებისგან გვაქვს დავალებული და ყოველი მართლმადიდებელი ქრისტეანი მას ისე უნდა იცავდეს, როგორც ეს მეექვსე კრების მამებმა გვამცნეს. აი, ამის პრეტენზია გაგვაჩნია ჩვენ ძველმართლმადიდებელ ქრისტეანებს და არა "სჯულის მცოდნეობისა" ან "გამალიელობისა", როგორც თქვენ ბრძანებთ.

თქვენ გვაბრალებთ, რომ თითქოსდა ვისაკუთრებთ ქრისტეანის სახელს და "ქრისტეანობის "პრიხვატიზაციის" მოსურნეებს" გვიწოდებთ. და ამას ამბობთ თქვენ, ეკუმენისტურ შაბაშებში მონაწილეობისთვის ათასგზის მხილებული ეკლესიის წევრი, მრავალგზის ნასამართლევი, ყოველგვარ ბიწიერებაში შემჩნეული და მადლით მოვაჭრე "მღვდლებისა" თუ "ეპისკოპოსების" მოიმედე... ამას ამბობთ თქვენ, იმ ეკლესიის წევრი, რომელსაც ხელი აქვს გასვრილი უდანაშაულო მართლმადიდებლების (ძველმოწესეების) ხოცვა-ჟლეტაში... ჩვენ გვჯერა და მოველით, რომ დადგება ჟამი, როდესაც უფალი დასჯის ქრისტეანობის "პრიხვატიზაციის" მოსურნეებს, ვინც ელტვოდა ძალაუფლებას, ვინც საუკუნეების განმავლობაში ატყუებდა გულრწფელ მორწმუნეებს... ვინც ემსახურებოდა ამა სოფლის თავადს, მის "აღმატებულება" პოლიტიკას, ვინც ფულის ყულაბად აქცევდა ეკლესიებს, ვინც უბოდიშოდ აფურთხებდა სულში მორწმუნეებს...

3. ზვიად ნოდია: "გამალიელს მეც პატივს ვცემ, მაგრამ რჯულში ისიც მოტყუებულ–უცოდინარი იყო, თორემ ქრისტე ისევე უნდა ეცნო, როგორც მცხეთელმა სიდონიამ და დედამისმა, ამიტომ გამალიელი რჯულისმცოდნის სიმბოლო კი არ უნდა იყოს, არამედ ბრძენი, მაგრამ გამრუდებული რჯულისგან მოტყუებული კაცისა".

პასუხი: ძალიან გთხოვთ ეს სიტყვები მიწეროთ იეჰოვას მოწმეებს და არა ჩვენ...

რაც შეეხება გამალიელს, კარგი იქნებოდა გამოგეჩინათ მისი სიბრძნე, რომელმაც სინედრიონს მოციქულთა გამო უთხრა: "ჩამოეხსენით ამ ხალხს და გაუშვით ისინი, ვინაიდან თუ ეს ზრახვა ანდა საქმე კაცთაგან არის, ჩაიშლება. ხოლო თუ ღვთისაგან არის, თქვენ ვერ ჩაშლით მას; მაშ, გაფრთხილდით, ღვთისმბრძოლებად არ შეირაცხოთ" (საქმე მოციქულთა 5:34-40).

ასე, რომ ჩამოეხსენით ძველმორწმუნეთ, ვინაიდან "თუ ეს საქმე კაცთაგან არის ჩაიშლება. ხოლო თუ ღვთისაგან არის, თქვენ ვერ ჩაშლით მას; მაშ, გაფრთხილდით, ღვთისმბრძოლებად არ შეირაცხოთ".

4. ზვიად ნოდია: "თვითრჩულს კი რჯული არ გააჩნია, თქვენც არ გაგაჩნიათ, რადგან, ქრისტეანობას მიაკუთვნებთ თქვენ თავს..."

პასუხი: ჩვენი რჯულია "დიდი რჯულისკანონი" და ის ნამდვილად გაგვაჩნია... არ გაგაჩნიათ (ანუ არ ასრულებთ მას) თქვენ!

ჩვენი რჯულია სინდის-ნამუსი, რომელიც ნამდვილად გაგვაჩნია და არ გაგაჩნიათ (ანუ ახშობთ მის ხმას) თქვენ! და ამას უამრავი ფაქტებით დაგიმტკიცებთ!

5. ზვიად ნოდია: "და "მცოდნემ" კი შეუძლებელია არ იცოდეს ის, რაც თქვენ არ გსურთ რომ იცოდეთ".

პასუხი: იქნებ შეეშვათ რებუსებსა და გამოცანებს...

6. ზვიად ნოდია: "ამიტომ ისმის კითხვა: ვინ ხარ? რომელი ხარ? ("სადა ხარ, ადამ"?)–1) შინაური ათეისტი? 2. ფარული სექტანტი? 3. ისეთ ხიბლში მყოფი, რომელიც არასწორი ნაკითხობით დაასაქმა ეშმაკმა მართლის მცოდნეობის წინააღმდეგ? (იყო ერთი ბერი, რომლსაც ერთ მშვენიერ დღეს გაეღვიძა და მოულოდნელად აღმოაჩნდა ბიბლიის ცოდნა, რაც არ იყო ჯერ საშიში, მაგრამ თუ დასცალდებოდა–ანარქიას და მწვალებლობას შეიტანდა მონასტერში, რის გამოც, ბერებმა, სანამ ეშმაკი თავის "ცოდნიანად" არ განუგდეს, არ მოეშვნენ!) ამგავრ ხიბლში მყოფთ ნაკითხობისგან თავი ყოვლისმცოდნე ჰგონიათ, მაგრამ იმის მაგივრად რომ ცოდნას თავი მოუყარონ და მართონ მართალი მიმართულებით, ცოდნათა მდინარებებისგან თვითვე არიან მართულნი, ქაოტურნი და ჭეშმარიტებისათვის გამოუსადეგარნი. სამაგიეროდ, ამით ეშმაკი სარგებლობს და აქმნევინებს წარმართულ–ქრისტეანულ სინკრეტიზმს და ეკუმენისტურ–პანეკუმენისტურ რელიგიას. ეს უკანასკნელი ბევრ მართმადიდებელ იერარქსაც სულიერ სნეულებად შეეყარა, რაზედაც გვექნება მხილება – მართლმორწმუნეთა გასაცნობიერებლად, ანუ ეკლესიის სიწმინდისათვის, ჭეშმარიტების გასამარჯვებლად ბრძოლა შიგნიდან, ეკლესიის წიაღიდან უნდა დავიწყოთ, თუკი ხელს არ შეგვიშლიან და მკითხველს არ დაგვიბრკოლებენ ეშმაკისგან აღძრულები..."

პასუხი: უსაფუძვლო ბრალდებათა ამ მორიგ თავსხმაში ყურადღებას იპყრობს უკვე არა მარტო ჩვენდა მიმართ გამოთქმული ბრალდებანი, არამედ ბრალდებანი საკუთარ მოძღვართა წინააღმდეგაც. იქნებ აგვიხსნათ ვინ არიან ის ადამიანები, რომლებიც "იმის მაგივრად რომ ცოდნას თავი მოუყარონ და მართონ მართალი მიმართულებით, ცოდნათა მდინარებებისგან თვითვე არიან მართულნი, ქაოტურნი და ჭეშმარიტებისათვის გამოუსადეგარნი"? ან ვის აქმნევინებს ეშმაკი "წარმართულ-ქრისტეანულ სინკრეტიზმს და ეკუმენისტურ-პანეკუმენისტურ რელიგიას"? - ძველმორწმუნეთ? ცხადია არა! ეს სნეულება შეყრია ბევრ თქვენს "მართლმადიდებელ" იერარქს, რომელთა შესახებაც გვამცნებთ, რომ "გექნებათ მხილება მართლმორწმუნეთა გასაცნობიერებლად"; თქვენ ხვდებით, რომ იმყოფებით იმ ეკლესიაში, იმ საკრებულოში, სადაც "ეკლესიის სიწმინდისა და ჭეშმარიტების გასამარჯვებლად ბრძოლა უნდა დაიწყოს" და ეს ბრძოლა უნდა დაიწყოს "ეკლესიის წიაღიდან"; გრძნობთ იმასაც, რომ ამ საშვილიშვილო საქმეში შეიძლება ხელი შეგიშალონ "ეშმაკისგან აღძრულმა" ადამიანებმა და "მკითხველი დაგიბრკოლონ".

ამიტომაც, ბ-ნო ზვიად, განა უპრიანი არ იქნება, თქვენი შეკითხვებით: "ვინ ხარ? რომელი ხარ? სადა ხარ ადამ?" ჩვენ კი არა, თქვენს გვერდით მდგომ ამ "ეშმაკისგან აღძრულ" სასულიერო პირებსა და ერისკაცებს მიმართოთ?! "შინაურ ათეისტებს" (ჩვენ არანაირად არ ვართ თქვენი "შინაურები"); "ფარულ სექტანტებს" და ისეთ ხიბლში მყოფებს, რომლებიც "არასწორი ნაკითხობით" დაუსაქმებია ეშმაკს "მართლმცოდნეობის წინააღმდეგ"".

მაშ ვინ შეიძლება იყოს ქრისტეანობის "პრიხვატიზაციის" მოსურნე უსჯულო: მართლმადიდებლობისთვის დევნილი, შეურაცხყოფილი და ნაწამები ძველმორწმუნე თუ "არასწორი ნაკითხობით დასაქმებული და მართლმცოდნეობას დაპირისპირებული" შინაური ათეისტი? იმედს ვიტოვებ, რომ წარმატებით გაარკვევთ ამ საკითხებს და ძველმართლმადიდებელ ქრისტეანთა ლანძღვა-გინებას თავს დაანებებთ.

იმედი გვაქვს შეისმენთ მოციქულთა დამცველი გამალიელის შეგონებას:

"ჩამოეხსენით ამ ხალხს... გაფრთხილდით, ღვთისმბრძოლებად არ შეირაცხოთ" (საქმე მოციქულთა 5:34-40).

7. ზვიად ნოდია: "მას მერე, რაც „ქართველი სტაროვერები“–ე.წ. ძველმართლამდიდებლები (ჩახავა, ხორავა) გამოჩნდნენ, მათ წინააღმდეგ გაილაშქრეს დეკანოზმა არჩილ მინდიაშვილმა, დეკანოზმა გიორგი გამრეკელმა, ედიშერ ჭელიძემ და გიორგი გაბაშვილმა, მაგრამ ჩახავა–ხორავას დუეტს არ სურდათ და არც შეისმინეს მათი".

პასუხი: ბ-ნ ზვიად თქვენ ამნეზია ხომ არ გჭირთ?

ხორავა ჯერ გამოჩენილი არ იყო თქვენ და ჩახავა რომ ძველმართლმადიდებლობას ჰქადაგებდით. ამიტომაც, არჩილ მინდიაშვილის, დეკანოზ გიორგი გამრეკელის და ედიშერ ჭელიძის "გალაშქრებებ" თუ შესასმენი და ყურადსაღები იყო, უპირველეს ყოვლისა თქვენ უნდა შეგესმინათ იგი... აქვე მინდა აღვნიშნო, რომ ეპისკოპოსმა იონამ (ჩახავა) მაშინ საკმაოდ დასაბუთებული პასუხები გასცა დეკანოზ გიორგი გამრეკელს და არც ედიშერ ჭელიძის წინაშე შეურცხვენია პირი. ხოლო დეკანოზ არჩილ მინდიაშვილს და გიორგი გაბაშვილის გამოხდომებს გამანადგურებელი პასუხი გასცა თქვენმა სიყრმის მეგობარმა და ჩემთვისაც უძვირფასესმა პიროვნებამ, აწ გარდაცვლილმა ზურაბ ნარმანიამ (იხ. მისი "გაფიცებთ უფალს ნუ სდევნით სიმართლეს. lt http://www.oldorthodox.ge/apl_narmania_pasuxi_mindiashvils.html ასევე მისი სხვა წერილები: http://www.oldorthodox.ge/apl_narmania_pasuxi_mindiashvils.html).

რაც შემეხება მე, ხორავას, მოგვიანებით გამოვჩნდი და ჩემი სიტყვაც ვთქვი ძველმართლმადიდებლობის აპოლოგიის საქმეში...

8. ზვიად ნოდია: "ამდენად ჩემი გამოცდილებისა და მათი საწინააღმდეგო შეხედულების გახმოვანება არც მიცდია, მიუხედავად იმისა, ხორავამ facebook–ამდე ადრე ერთჯერ უკვე მომიხსენია არასწორ და გამომწვევ კონტექსტში".

პასუხი: გაუგებარია რომელ "გამოცდილებაზე" და საერთოდ რაზეა ლაპარაკი.

რისი თქმა გინდათ? იმისი ხომ არა, რომ იმყოფებოდით რა ძველმართლმადიდებელთა შორის "მათი საწინააღმდეგო შეხედულების გახმოვანება არ გიცდიათ"? თუ ჩვენს საწინააღმდეგო შეხედულებებს ჩვენგან გამოყოფის შემდეგ არ ახმოვანებდით? პირველ შემთხვევაში ლაჩარი და აფერისტი ყოფილხართ, რადგან იმყოფებოდით იმ ადამიანებთან, რომელთა სიმართლისაც არ გჯეროდათ და არწმუნებდით, რომ მათ გვერდით იდექით და იბრძოდით მართლმადიდებლობის სიწმინდისთვის, ხოლო თუ მეორე შემთხვევას გულისხმობთ, მატყუარა ბრძანებულხართ, რადგან ჩვენგან გამოყოფის შემდეგ, ძალიან მალე გამოაცხვეთ წერილი, სადაც სექტანტებად გვიხსენიებდით. მაშ, რანაირად არ გიცდიათ ჩვენი საწინააღმდეგო შეხედულების გახმოვანება?

იმის შემდეგ, რაც თქვენ, ჩვენგან გამოსვლის შემდეგ სექტანტები გვიწოდეთ და განაცხადეთ, რომ ძველმართლმადიდებელთა ყოფნის დროს იყავით გაზეთ "მართლმადიდებლის" რედაქტორი, ვინმეს თქვენი დიდი განათლების შთაბეჭდილება რომ არ დარჩენოდა განვმარტე, რომ თქვენი "რედაქტორობა" შემოიფარგლებოდა გაზეთის დამტარებლის (ფოსტალიონის) ფუნქციით. სხვა ინტელექტუალური დატვირთვა თქვენ არ გქონიათ და არც შეიძლებოდა გქონოდათ, რადგან, როგორც უკვე აღვნიშნე ჩემს წინა წერილში, წერა არ იცით... კარგად დაკვირვებული და ქართული ენის გრამატიკის ნორმალურად მცოდნე ადამიანი ადვილად შეამჩნევს, რომ თქვენი წერილები არის აბდაუბდა და უხეირო დაწერილი... კარგად დააკვირდით როგორ წერს თქვენი მეუღლე, ლია რუსიაშვილი და აიღეთ მისგან მაგალითი...

9. ზვიად ნოდია: "ბოროტმეტყველ ხორავას თუ ვერაფერს შეასმენ ხალხმა ხომ უნდა გაიგოს სტაროვერული „ძველმართმადიდებლობის“ უადგილობა საქართველოში და ისიც, რომ ყველა სიავესთან ერთად ცილისმწამებელიც არის და დამაბრალა, თითქოს არა საეკლესიო–კანონიკური საკითხების გამო, არამედ პირადი გაბოროტებისა და შუღლის გამო დამიტოვებია ძველმართმადიდებლები. ჩახავაზე პირადი გაბოროტება რად უნდა მქონოდა? ხორავასავით ეპისკოპოსობა მსურდა თუ რა?! ამას გარდა, ჩახავასთან მისი ცრუ–წინასწარმეტყველობის გამო ატეხილი კონფლიქტის მერე კარგა ხანს ვიყავი ხორავას (იგივე“ეპისკოპოსი პავლე“) სულიერ წინამძღვრობაში და დავტოვე იქაურობა მას შემდეგ, როცა საბოლოოდ დავრწმუნდი, დავიჯერე, ჩემს თავს მოვერიე და ვაღიარე, რომ არასწორ „ეკლესიაში“ მოვხვდი. იმასაც დავძენ, რომ არამხოლოდ მე მოვხვდი ასეთ გაუგებრობაში, არამედ საქართველოს საპატრიარქოც–ეკუმენისტურ მსოფლიო საბჭოში, სადაც ერთხანს თვით ილია მეორე გახლდათ პრეზიდენტი".

პასუხი: რაში გამოიხატება ჩემი "ბოროტმეტყველება", იმაში, რომ "ფოსტალიონი" გიწოდეთ თუ, როგორც თვითონ წერთ, არაერთხელ ვამხილე თქვენი ეკლესიის სასულიერო პირები, რომლებიც თქვენივე სიტყვებით რომ ვთქვათ, არიან "ეშმაკის მიერ აღძრულები" და "ჭეშმარიტებისთვის გამოუსადეგარნი"?

რაც შეეხება ძველმართლმადიდებლობის "უადგილობას" საქართველოში, გირჩევთ ყურადღებით წაიკითხოთ ჩემი ბროშურა: "ქართული ეკლესიის რუსული ფიზიონომიის შემოქმედი (კათალიკოსი ანტონ I)" (http://www.oldorthodox.ge/ist_arx_pavle_qart_ekl_rus_fizionomiis_shemoqmedi.html). და მიხვდებით რა საჭირო იყო საქართველოში ძველმართლმადიდებლური ეკლესიის დაფუძნება (თუმცა, უნდა აღინიშნოს, რომ ანტონ პირველის ანტიმართლმადიდებლური "მოღვაწეობა" არ არის ის ერთადერთი საფუძველი, რომელიც გახდა საქართველოში ძველმართლმადიდებლური ეკლესიის დაფუძნების მიზეზი. არის კიდევ ნათლობის საკითხი, რომელსაც თქვენი ეკლესიის "მღვდლები" და "ეპისკოპოსები" ლათინური წესით აღასრულებენ და კათალიკოს ბესარიონ ორბელიშვილის (18-ე ს.) სიტყვებით რომ ვთქვათ, მოსანათლავს, "ნათლის მინიჭების მაგიერ, განუნათლავად დაუტევებენ ბნელში".

ჩვენი ეკლესიური ურთიერთობის მრავალი წლის განმავლობაში თქვენი დაცვისა და თანადგომის გამო უამრავი ხიფათი შემეყარა აწ გარდაცვლილი პირველიერაქ იონასგან (ჩახავა); მე რომ არ დამეცავით კარგა ხნის მოკვეთილი იქნებოდით ძველმართლმადიდებელთა ეკლესიისგან... ჩემი ამოდგომა თქვენდამი საკმაოდ ძვირადაც კი დამიჯდა: ჯერ ორი საეკლესიო კრება მომიწყვეს სასულიერო პატივის აყრის მიზნით, შემდეგ კი გამივრცელეს ჭორები, თითქოსდა პირველიერარქობის დასაკუთრება მსურდა... და ეს მხოლოდ იმიტომ, რომ ერთხელ ხალხს უქადაგეთ ეკლესია მეჩეჩზეა შემჯდარი და მე და პავლეს გამოგვყევითო...

მოგვიანებით, 2001 წლის საეკლესიო კრებაზე (სადაც გაწყდა ჩემი და ეკლესიის მრევლის უდიდესი ნაწილის ევქარისტული ერთობა ჩახავასთან) თქვენი ეს სიტყვები მე ბრალდებად წამომიყენეს... მართალია, ვერაფერი დაამტკიცეს, მაგრამ ფაქტია, რომ ის, რაც მე აზრადაც არ მომსვლია დამბრალდა თქვენი დაუფიქრებელი და ემოციური გამოხდომის გამო... ახლა კი, რაოდენ საოცარიც უნდა იყოს ეს, თქვენგანვე იგივე ბრალდება მესმის... გთხოვთ გაიხსენეთ, რომ ეკლესიისდან თქვენი წასვლის დროს ხორავა უკვე იყო ეპისკოპოსი და კიდევ რაღა ეპისკოპოსობა უნდა ნდომებოდა? თუ თქვენი ყოფილი დამცველი და მეგობარი ხორავა უკვე სანაგვეზეა გადასაგდები და თქვენს მიერ ატეხილი ჩახავას ფანატიკოსების ხმაზე აჭიკჭიკდით?...

გარდა ამისა, მთელი ამ ურთიერთობის დროს, როგორც ერთ ეკლესიაში ყოფნის, ასევე მის შემდეგაც, არც პირად შეხვედრებში და არც ისე, თქვენგან არ მსმენია, რომ მრავალი "სიავის" მატარებელი ადამიანი ვყოფილვარ. ძალიან დამავალდებულებთ თუ შემახსენებთ ერთ სიავეს მაინც რაც თქვენთვის ან ვინმესთვის გამიკეთებია... და თუ ასეთი ავი ადამიანი ვყოფილვარ, რატომ აღადგინეთ ჩემთან ურთიერთობა? ვერ გრძნობთ რომ არათანამიმდევრული ბრძანდებით თქვენს სიტყვებსა და ქმედებებში? ღმერთმა მოგიტევოთ...

რაც შეეხება თქვენს წასვლას ძველმართლმადიდებელთა ეკლესიიდან, კიდევ ერთხელ დავადასტურებ, რომ თქვენ წახვედით სწორედ ჩახავაზე პირადი გაბოროტებისა და შუღლის და არა რომელიმე კანონიკური პრობლემის გამო...

10. ზვიად ნოდია: "ამას გარდა, ჩახავასთან მისი ცრუ–წინასწარმეტყველობის გამო ატეხილი კონფლიქტის მერე კარგა ხანს ვიყავი ხორავას (იგივე"ეპისკოპოსი პავლე") სულიერ წინამძღვრობაში და დავტოვე იქაურობა მას შემდეგ, როცა საბოლოოდ დავრწმუნდი, დავიჯერე, ჩემს თავს მოვერიე და ვაღიარე, რომ არასწორ "ეკლესიაში" მოვხვდი".

პასუხი: ეს არის თქვენი მორიგი ტყუილი. იმის შემდეგ, რაც ჩახავასთან აგიტყდათ კონფლიქტი და, როგორც ვიცი ბოდიშიც კი მოგიხადათ, თქვენ ჩემთან არ გქონიათ არანაირი კავშირი. მეტიც, არ მობრძანდით 2001 წლის კრებაზე (შეგახსენებთ, რომ ამ მომენტში ჯერ კიდევ ჩვენი ეკლესიის წევრი იყავით) და გვერდში არ ამომიდექით... თქვენ მთლიანად გადაერთეთ პირად ამბიციებზე და გადაწყვიტეთ, რაც უნდა დაგჯდომოდათ შური გეძიათ ჩახავას მხრიდან თქვენდამი მოყენებული დამცირებებისთვის...

გარდა ამისა, თქვენი უნამუსობა და გულქვაობა იმაშიც გამოიხატება, რომ თუკი "საბოლოოდ დარწმუნდით და დაიჯერეთ", რომ "არასწორ ეკლესიაში მოხვდით", რატომ ჩვენ არ შეგვატყობინეთ ამ "არასწორი" ეკლესიის შესახებ. რატომ ჩვენ არ გაგვიზიარეთ თქვენი შეხდულებები? რატომ მიატოვეთ თქვენი თანამოძმეები თუკი ფიქრობდით, რომ ძველმართლმადიდებლობაში დარჩენით წარწყმდებოდნენ?... ეს არის ვირთხული საქციელი... უკეთესს არც მოველოდით... თქვენ ძველმართლმადიდებლობიდან ისევე არასწორად წახვედით, როგორც მოხვედით და ასევე არასწორად გადახვედით "ახალმართლმადიდებლობაში". ეკლესიათა შეფასების თქვენეული კრიტერიუმები შესაძლებლობას არ გაძლევთ ჰპოვოთ ჭეშმარიტება და გამუდმებულ ძიებასა და სულიერ ფორიაქში მყოფი ახლა ოფიციალური "მართლმადიდებლობის" ნაკლოვანებებს ებრძვით. ცდილობთ მის "გაწმენდას" ეკუმენიზმის მწიკვლისგან და ვერ ხვდებით, რომ ეს საკრებულო არ არის ეკლესია და მისი გამოსწორების თქვენეული მცდელობა არ იქნება შესმენილი.

11. ზვიად ნოდია: "იმასაც დავძენ, რომ არამხოლოდ მე მოვხვდი ასეთ გაუგებრობაში, არამედ საქართველოს საპატრიარქოც–ეკუმენისტურ მსოფლიო საბჭოში, სადაც ერთხანს თვით ილია მეორე გახლდათ პრეზიდენტი".

პასუხი: ეს არის თქვენი აბრადაკაბრული აზროვნების მორიგი "მარგალიტი"... რა შუაშია აქ ან ეკუმენისტური მსოფლიო საბჭო ან პატრიარქი ილია მეორე? ვერ გაგვარკვევთ რისი თქმა გსურთ? იმისი ხომ არა, რომ ილია მეორის ეკლესიათა მსოფლიო საბჭოში ერთ-ერთ თანაპრეზიდენტად მოხვედრა ისეთივე "გაუგებრობა" იყო, როგორიც თქვენი ყოფნა ძველმართლმადიდებლურ ეკლესიაში? იქნებ თავს იზღვევთ ბ-ნო ზვიად და საპატრიარქოს ეკუმენიზმში ყოფნის აღნიშვნით მათ მიანიშნებთ, რომ არც ისინი არიან "მამა აბრაამის ბატკნები"?

რაც შეეხება ილია მეორის ეკუმენისტურ მოღვაწეობას, იმის გასარკვევად იყო თუ არა ის "გაუგებრობა" თუ შეგნებული მოღვაწეობა, მკითხველს ვთხოვ კიდევ ერთხელ გადაავლოს თვალი ოფიციალური ეკლესიის წევრის, აწ გარდაცვლილი გ. გაბაშვილის მეტად ვრცელ და არგუმენტირებულ წერილს: "პატრიარქ ილია II-ს სულიერი მოღვაწეობა დიდი სჯულისკანონის ფონზე" (http://www.oldorthodox.ge/wrl_gabashvili_sarchevi.html), სადაც ბრწყინვალედ არის ნაჩვენები ილია მეორის "ზღვარგადასული მწვალებლობა" (გ. გაბაშვილი) და მისი სრულიად შეგნებული ანტიმართლმადიდებლური საქმიანობა.

12. ზვიად ნოდია: ""მსოფლიო წესრიგმა" ათეიზმის აღმოსავლეთ სამართმადიდებლოში შემოტანის და გატანის შემდგომ, ანუ პოსტკომუნისტურ ხანაში ერთბაშად და უხვად შემოყარა სექტები და მწვალებლურ–ეკუმენისტური სწავლებანი, რათა დედა ეკლესიის კონკურენტები დაუფლებოდნენ რწმენა მოწყურებულებს, ხოლო დედა ეკლესიაში გაწევრიანებულნი ჭეშმარიტი მართმადიდებლობის ნაცვლად (ან პარალელურად) ზიარებოდნენ ეკუმენისტურ ცრუმადიდებლობას, მათ შორის გამოჩნდა „სტაროვერიაც“, როგორც ტიპიური სექტა, რადგან ყოველი სექტა რაღაც ნაწილს იღებს მთლიანობიდან, რათა იმ მისატყუარით მიიზიდოს ხალხი, რომლის მიღმაც სიცრუე და ჭაობია. ე.წ. „სტაროვერთა“ მისატყუარი „შჯულისკანონის“–მიერი შთაფლვითი ნათლისღებაა, მაგრამ მის მიღმა მიმალულია სქიზმა, სექტა და მწვალებლობა, რამეთუ „სტაროვერული“ სექტის წინამორბედი და დასაბამი იყო განხეთქილება რუსეთის ეკლესიიდან, რასაც დაემატა მწვალებლობა – უეპისკოპოსოდ არსებობის გამართლების შესახებ, რომელსაც „დაქვრივება“ დაარქვეს–სრულიად არა შჯულისკანონიერად... სიმართლე რომ მათთან ყოფილიყო, განა ღმერთს გაუჭირდებოდა ერთი ეპისკოპოსი მაინც გაეყოლებინა და აღარ დასჭირდებოდათ „დაქვრივებულობის“ გამოგონება, ვინაიდან არანაირი „დაქვრივებულობა“ არ გრძელდება საუკუნეების განმავლობაში... ეს ისევე არ არის მართმადიდებლობა, როგორც ეკუმენისტური ფსევდო–მართმადიდებლობა არაა მართლმადიდებლობა!"

პასუხი: მთელი ეს თქვენი მსჯელობა, ბ-ნო ნოდია, ციებ-ცხელებიანი კაცის ბოდვას წააგავს. ლაპარაკობთ "ეკუმენისტურ ცრუმადიდებლობაზე", ირწმუნებით რომ "ეკუმენისტური ფსევდო-მართლმადიდებლობა არაა მართლმადიდებლობა" და თავად ამ ცრუ და ფსევდო "მართლმადიდებელი" ეკლესიის წევრი ბრძანდებით, რომელსაც კბილებით იცავთ.

არ გიფიქრიათ ძამიკო, რომ თქვენი ე. წ. "დედა-ეკლესია" არასოდეს ყოფილა თავისი მოწოდების დონეზე და ათწლეულების განმავლობაში,კომუნისტთა და ეკუმენისტთა დუდუკის ქვეშ მროკავი, სწორედ თვითონ იყო ათასგვარი სქიზმისა და სექტის აღმოცენების მიზეზი.

"მსოფლიო წესრიგმა", ებრაულ-მასონურმა კაბალისტიკამ ფეხი სწორედ თქვენს ეკლესიაში მოიკიდა და არა ძველმართლმადიდებლობაში, რასაც თქვენი "დედა-ეკლესიის" ტაძრებში განთავსებული კაბალისტური მოხატულობა ადასტურებს (ნიმუშები იხ. აქ:

1) http://www.apocalypse.ge/apost_masonebi_moskovis_sapatriarqoshi.html;

2) http://www.apocalypse.ge/apost_masonur_kabalist_simbolika_martlm_tadzrebshi.html).

გეკითხებით: რა უნდა მასონურ და კაბალისტურ სიმბოლოებს "მართლმადიდებლურ" ეკლესიებში? დავუშვათ, ერთსა და ორ ეკლესიაში რაღაც მანქანებით "გაეპარათ" თითო ოროლა არაქრისტეანული სიმბოლო, მაგრამ ასეთი მასობრივი წარყვნა?

შეუძლებელია იმის დაფარვა და მიჩქმალვა, რომ მსოფლიოს ოფიციალურ, "მართლმადიდებლურ" ეკლესიებს მასონები დაეპატრონნენ. უკრაინის "მართლმადიდებელი" ეკლესიის ერთ ერთ ტაძარი (მოსკოვის საპატრიარქო) ერთი დღით მასონებსაც კი ათხოვეს მასონური განდობის რიტუალის აღსასრულებლად (http://www.apocalypse.ge/apost_masonebi_moskovis_sapatriarqoshi.html).

თქვენი დაქალი ეკლესია, მოსკოვის საპატრიარქო (კონსტანტინოპოლის პატრიარქზე და მის აშკარა მწვალებლურ-ეკუმენისტურ საქმიანობაზე რომ არაფერი ვილაპარაკოთ), რომელთანაც უმჭიდროვესი ევქარისტული ერთობა გაგაჩნიათ, ისეთ მკრეხელობებს სჩადის, რომ უკვე რუსი ნიკონიანელი "მართლმადიდებლებიც" კი ვერ მალავენ თავიანთ აღშფოთებას. მაგალითად, გასული წლის "9 მაისიდან 18 ივნისამდე ტვერის ეპარქიაში მოეწყო მეთორმეტე ლიტანიობა ჯვრით და მდინარე ვოლგის კურთხევით. ტრადიციის მიხედვით, ყოველი ასეთი ლიტანიობა ეძღვნება მთელი ერისთვის მნიშვნელოვან რომელიმე თარიღს. ამ წელს ასეთ მოვლენად ლიტანიობისთვის დასახელდა გამარჯვების 65-ე წლისთავი. მსვლელობამ ჯვრით ვოლგის დასაწყისიდან წყალსა და ხმელეთზე გაიარა რეგიონის 16 ქალაქი და რაიონი. მთელი ამ მანძილის განმავლობაში ლიტანობას თან ახლდა როკერის მარჯვენა ხელის ფორმის მქონე "წმიდა სანაწილე" (კიდობანი), წმ. გიორგის ნაწილებითურთ. ლიტანიობის დროს მართლმადიდებელი ერი ეამბორებოდა "სატანის მარჯვენას", ეთაყვანებოდა მას, ვითარც უდიდეს სიწმინდეს - რადგან სანაწილეს, რომელშიც წმ. გიორგის ნაწილები იდო, ჰქონდა ე. წ. მანო კორნუტოს, სატანური მისალმების, სატანის მარჯვენა ხელის ფორმა (იხ. სურ. საიტზე: http://www.apocalypse.ge/apost_mkrexeluri_litanioba.html ასევე ჩვენს ფოტოალბომში "მასონური სიმბოლიკა მართლმადიდებლურ ტაძრებში")). ეს უმაგალითო მკრეხელობა და სატანიზმი აღესრულებოდა პირდაპირ მმართველი მღვდელმთავრისა და ეპარქიის მთელი სამღვდელოების თვალწინ.

დააკვირდით ამ ხელი-კიდობნის ფოტოსურათს. გინახავთ კი ოდესმე ასეთი მართლმადიდებლური "კურთხევა"? ეს არის სატანისტებისა და ეშმაკის სიმბოლო! (http://www.apocalypse.ge/apost_mkrexeluri_litanioba.html).

აი, ვინ არის, ბ-ნო ზვიად, თქვენი "დედა-ეკლესიის" ნამდვილი პატრონი და მას ქრისტესთან არაფერი აქვს საერთო.

13. ზვიად ნოდია: "გამოჩნდა "სტაროვერიაც", როგორც ტიპიური სექტა, რადგან ყოველი სექტა რაღაც ნაწილს იღებს მთლიანობიდან, რათა იმ მისატყუარით მიიზიდოს ხალხი, რომლის მიღმაც სიცრუე და ჭაობია. ე.წ. "სტაროვერთა" მისატყუარი "შჯულისკანონის"–მიერი შთაფლვითი ნათლისღებაა, მაგრამ მის მიღმა მიმალულია სქიზმა, სექტა და მწვალებლობა, რამეთუ "სტაროვერული" სექტის წინამორბედი და დასაბამი იყო განხეთქილება რუსეთის ეკლესიიდან, რასაც დაემატა მწვალებლობა – უეპისკოპოსოდ არსებობის გამართლების შესახებ, რომელსაც "დაქვრივება" დაარქვეს–სრულიად არა შჯულისკანონიერად...".

პასუხი: დავიწყებ იქიდან, რომ ტერმინი ეკლესიის "დაქვრივება" არის სრულიად რჯულისკანონისმიერი და არა უსჯულო, როგორც ეს თქვენ გგონიათ. დაქვრივებულს უწოდებენ იმ ეკლესიას, რომელსაც სხვადასხვა მიზეზის გამო არ ჰყავს ეპისკოპოსი. მაგალითად, თქვენი ეკლესიის 1987 წლის კალენდარში, სადაც მოთავსებულია "დიდი რჯულისკანონი", ეკლესიის უეპისკოპოსოდ დარჩენა გაგებულია, როგორც "დაქვრივება". კერძოდ, "დიდი რჯულისკანონის" ანბანურ საძიებელში ვკითხულობთ: "დაქვრივებული ეკლესიის შემოსავალი, რომელიც ეპისკოპოსს ეკუთვნის, ხელუხლებლად უნდა იყოს დაცული მისი ეკონომოსის (მნე) მიერ. IV 25" (საქ. საეკლ. კალენდარი. 1987 წ. გვ. 547). ეფესოს III მსოფლიო კრების ეპისტოლეში პამფილიის საღვთო კრების მიმართ, მათი ყოფილი მიტროპოლიტის, ევსტათის შესახებ, ვკითხულობთ: "რადგანაც მან (ევსტათიმ - არქიეპ. პ.) ერთხელ უკვე გამოავლინა საქმისადმი ზერელე დამოკიდებულება, მიუხედავად იმისა, რომ მას ეს გამოუცდელობით მოუვიდა და არა დაუდევრობითა და მცონარობით, ამიტომ, თქვენმა კეთილმსახურებამ აუცილებლობის გამო მოახდინა ეკლესიის მმართველად ხელთდასხმა კეთილკრძალულისა და უკეთილმსახურესი ძმისა ჩვენისა და თანაეპისკოპოსისა თეოდორესი, რამეთუ არ ეგების ეპარქიას დაქვრივება და მაცხოვრის სამწყსოს - წინამძღვრის გარეშე დარჩენა" (https://sedmitza.ru/lib/text/435471)

"...ჯეროვანი არ იყო პამფილიის საეპისკოპოსოს ქვრივობა და მაცხოვრის სამწყსოს დარჩენა და ყოფნა ზედამდგომელის გარეშე" (III მსოფლიო კრების ეპისტოლე პამფილიის კრებისადმი... საქ. საეკლ. კალენდარი. 1987 წ. გვ. 216). ასე, რომ ეკლესიის "ქვრივობა" კი არ არის ურჯულო ტერმინი, თქვენი დამოკიდებულება ურჯულო ამ საეკლესიო საკითხისადმი (ეკლესიის ქვრივობაზე მოგვიანებით უფრო დეტალურად შევჩერდებით).

ძველმართლმადიდებელთა "სექტანტობაზე" უკვე გავაკეთე შენიშვნა (წერილი მეორე. § 2.), ამიტომ აქ ამ საკითხზე აღარ ვილაპარაკებ (უფრო დაწვრილებით შეგიძლიათ იხ. http://www.oldorthodox.ge/apl_vidre_hxual_4.html).

14. ზვიად ნოდია: ""სტაროვერთა" მისატყუარი "შჯულისკანონის"–მიერი შთაფლვითი ნათლისღებაა, მაგრამ მის მიღმა მიმალულია სქიზმა, სექტა და მწვალებლობა, რამეთუ "სტაროვერული" სექტის წინამორბედი და დასაბამი იყო განხეთქილება რუსეთის ეკლესიიდან, რასაც დაემატა მწვალებლობა – უეპისკოპოსოდ არსებობის გამართლების შესახებ".

პასუხი: ამ საკითხს თქვენ მრავალჯერ ეხებით თქვენს წერილში, ამიტომ გადავწყვიტე, რომ ამ თემაზეც ცოტა მოგვიანებით მოგცეთ განმარტება.

15. ზვიად ნოდია: "სიმართლე რომ მათთან ყოფილიყო, განა ღმერთს გაუჭირდებოდა ერთი ეპისკოპოსი მაინც გაეყოლებინა და აღარ დასჭირდებოდათ "დაქვრივებულობის" გამოგონება, ვინაიდან არანაირი "დაქვრივებულობა" არ გრძელდება საუკუნეების განმავლობაში...".

პასუხი: უკვე ვთქვი და დიდი რჯულისკანონიც დავიმოწმე, რომ "დაქვრივებულობა" არ არის ჩვენი გამონაგონი, ეს ტერმინი საკმაოდ ფართედ გამოიყენება უეპისკოპოსოდ დარჩენილი ეკლესიის აღსანიშნავად და მას თქვენივე ეკლესიის პრაქტიკაშიც ვხვდებით. მაგალითად, თქვენი ეკლესიის კანონისტის, დავით ჩიკვაიძის ნაშრომში: "საეკლესიო სამართალის საკითხები. თავი I. ეკლესია §3. მსოფლიოს მართლმადიდებელი ეკლესიები", ალბანეთის ადგილობრივი (ავტოკეფალური) ეკლესიის შესახებ ვკითხულობთ, რომ "წლების მანძილზე ალბანეთის ეკლესიის სამეთაურო ტახტი დაქვრივებული იყო".

რამდენი ხანი შეიძლება გაგრძელდეს დაქვრივებულობა ეს ერთმა ღმერთმა იცის. მართალია, თქვენ კი გაგაჩნიათ იმის პრეტენზია ზღვარი დაუდოთ საღმრთო განგებულებას და აკონტროლოთ ღმრთის ჩანაფიქრი, მაგრამ იმედია გახსოვთ ბრძნული ნათქვამი: "კაცი ბჭობდა ღმერთი იცინოდაო". რა შეიძლება ექნა ღმერთს, რა ქნა, რა დაუშვა, რა შეიძლება მომავალში დაუშვას, თქვენგან განსხვავებით, ჩვენ არ ვიცით. ჩვენ ვერ ვიტყვით, რომ ესა და ეს ამბავი არ შეიძლებოდა ღმერთს დაეშვა... აი ეს არის, თუ გნებავთ, მწვალებლობა, რადგან ღმრთის ნებისა და განგების განმსაზღვრელი არავინ არის... გირჩევთ შეეშვათ ამ ფანატიკურ თავგასულობას და თავი მოიდრიკოთ ღმრთის განგებულების წინაშე, რომლის გზებიც მიუწვდომელია ადამიანის ცნობიერებისთვის.

16. ზვიად ნოდია: "ეს ისევე არ არის მართმადიდებლობა, როგორც ეკუმენისტური ფსევდო–მართმადიდებლობა არაა მართლმადიდებლობა!"

პასუხი: არის თუ არა ეკლესიის "დაქვრივების" შესახებ სწავლება მართლმადიდებლური, მალე გავარკვევთ, რაც შეეხება იმას, რომ მართლმადიდებლად არ შეიძლება იწოდოს "ეკუმენისტური ფსევდომართლმადიდებლობა", ანუ თქვენი ძვირფასი "დედა-ეკლესია", რომელიც, თქვენივე თქმით, დღემდე არ ეშვება ამ სახის სულიერ "მეძავობას", სრულიად მართალი ბრძანდებით.

17. ზვიად ნოდია: "... ე.წ ძველმათლმადიდებლები ხელში მომარჯვებული "რჯულისკანონით" და წელიწადზე მეტ ხანს მიმტკიცებდნენ, რომ ჩვენს ეკლესიაში არ იყო ნათლობა, შესაბამისად არც ქრისტეანობა. თუ ვინმეს ჰგონია "მიწის ცხვირით ხვნა" და "ფუთობით მარილის ჭამა" "სტაროვერებთან" – ჩემი სულიერი ცხოვრების სამარცხვინო ლაქაა, ცდება და ამგვარებს არ ესმით არც პავლე მოციქულისა, არც აბო თბილელისა, ევსტათი მცხეთელისა და საერთოდ, თუ რას ნიშნავს ღვაწლი მართლმადიდებლობის მოსაპოვებლად".

პასუხი: საოცარია, პირდაპირ, განა თქვენ არ გერცხვინებათ "ათი ფუთი მარილის ჭამა" "სტაროვერებთან ბ-ნო ზვიად? განა თქვენ არ ამბობთ, რომ "რელიგიურად გაუნათლებელი ბევრი გადაცდენილა და მეც ასე მომივიდაო"? რელიგიურ გადაცდენილობასა და გაუნათლებლობაში "ცხვირით მიწის ხვნა" და "ფუთობით მარილის ჭამა", როდის აქეთ გახდა საამაყო?

18. ზვიად ნოდია: "მიუხედავად იმისა, რომ ბუნებითი რჯულის (განსხვავებით რელიგიური რჯულისა, რაც მაშინ თითქმის არ არსებობდა) დონის ოჯახში გავიზარდე...".

პასუხი: გასაგებია რას ნიშნავს "ბუნებითი რჯულის დონის ოჯახში" გაზრდა, ალბათ იმის თქმა გინდათ, რომ თქვენი ოჯახი სინდის-ნამუსიანი ოჯახი იყო, კი ბატონო, მაგრამ რას ნიშნავს "განსხვავებით რელიგიური რჯულისა, რაც მაშინ თითქმის არ არსებობდა"? სად არ არსებობდა, თქვენს ოჯახში, იმ საზოგადოებაში, სადაც თქვენ ტრიალებდით თუ თქვენს ე. წ. "დედა-ეკლესიაში"? გასაგებად უნდა წეროთ ბ-ნო ზვიად. ჩვენ ასე გვესმის, რომ თქვენ იმყოფებოდით იმ ეკლესიაში, სადაც რელიგიური რჯული "არ არსებობდა", ანუ ის საერთოდ არ სრულდებოდა. საინტერესოა, სად იყო მაშინ "დედა-ეკლესია"? დედა-ეკლესიაში ხომ რჯული ყოველთვის სრულდება... აბა, ურჯულო დედა-ეკლესია ვის გაუგია?!

19. ზვიად ნოდია: "ვთვლი, რომ როგორც ქრისტეანი, სრულიად შიშველ–ტიტველი, „უქურქოდ“ დავიბადე და ჩემი მოსაპოვარი გახდა მართლმადიდებლობა..."

პასუხი: "ქურქიანი" და შარვალ-კოსტიუმიანი არავინ იბადება, ყველანი შიშველ-ტიტვლები გამოვდივართ მშობლის წიაღიდან, ამდენად, ასეც რომ არ მიგაჩნდეთ მაინც ასეა!...

20. ზვიად ნოდია: "გვეგონა, თუ საქართველოში „უნათლავ, ცრუ ქრისტეანობას“ შევცვლიდით შთაფვლითი ნათლობით და ათეიზმისგან მოშლილი ძველი მართლმადიდებლობის აღორძინებით, ეს იქნებოდა დავით აღმაშენებლის „რუის–ურბნისის“ ღონისძიების ტოლფასი ფერისცვალება საქართელოსთვის, ეს იქნებოდა ლაზარეს აღდგინება და იბერიის გაბრწყინება".

პასუხი: ასეც იქნება თუ ქართველი ხალხი დაიჯერებს იმას, რასაც ძველმართლმადიდებლობა მას ეუბნება... ივერია მხოლოდ მაშინ გაბრწყინდება, როცა გააცოცხლებს რჯულის კანონს თავის საეკლესიო ყოფიერებაში, როცა თავიდან მოიცილებს უსაქმურ და ურწმუნო "სამღვდელოებას", ეკუმენიტს "პატრიარქს" და ღმერთს შესთხოვს პატიოსან და ერის მოყვარულ მწყემსმთავრობას... სხვაგვარად, ყოველი შობის ღამეს, ღვთისმშობლის შემოწვევის იმედით, ფანჯრებთან ანთებული სანთლებით იდგებით, როგორც ეს თქვენმა პატრიარქმა გასწავლათ.

21. ზვიად ნოდია: "როგორც სექტანტებს სჩვევიათ, ერთ მარგალიტს (? - არქიეპ. პ.) რომ აიღებენ ამოგლეჯენ კონტექსტიდან, მთლიანი ჭეშმარიტებიდან და იმით იბრმავებენ (? - არქიეპ. პ.) თვალებს, სტაროვერებსაც ასე ჰქონდათ რჯულისკანონისმიერი შთაფვლითი ნათლობა მთავარ კოზირად მომარჯვებული, მაგრამ ვინც მათთან მისულა, კაცი არ დარჩენილა, რომ არ დაინტერესებულიყო მათი წარმომავლობით, რაც ბუნებრივია, ჩვეულებრივია და მე, მითუმეტეს რომელსაც ამდენი ახლობელი მღვდელი და თეოლოგი მეგობრები (ედიშერ ჭელიძე, აკაკი მინდიაშვილი) ისევ უკან მექაჩებოდნენ ხორავას ჭკუით თურმე "არასოდეს დამიყენებია ეს საკითხი განსახილველეად". ჩემი დაჟინებული მეჭველობის კულმინაცია იყო ჩემს მიერ მოწყობილი დისპუტი გიორგი გაბაშვილის "ივერიის გაბრწყინებასთან", რომელსაც "სტაროვერებთან" არავითრი კონტაქტი არ სურდა, თვლიდა რა ამას სრულ უაზრობად. ჩვენ კი ვინც მანდ ვიყავით, "სტაროვერული" გაურკვევლობის გამო გამუდმებით მოვითხოვდით იმ მითიურ დოკუმენტაციას (? - არქ. პ.), რომელიც თითქოს სადაღაც ციმბირში ინახებოდა, არც ბიბლიოთეკებში კვლევა–ძიება დაგვზარებია და როგორც იქნა დავკვალიანდით…"

პასუხი: ჯერ გვაინტერესებს რას ნიშნავს "კონტექსტიდან ამოგლეჯილი მარგალიტით თვალების დაბრმვავება?" რომელი კონტექსტიდან? რა კონტექსტში განიხილავთ თქვენ დიდი რჯულისკანონისეულ ნათლობის წესს? ანუ სამჯერად შთაფვლას ნათლისღების საიდუმლოში?

ყველა საეკლესიო საიდუმლოს აღსრულების თავისი წესი და ფორმა აქვს, რომლის გარეშეც ის საიდუმლოდ ვერ ჩაითვლება. ამას თქვენი კატეხიზმოებიც ამტკიცებენ. მაგალითად, ერთ ერთ თქვენს კატეხიზმოში ვკითხულობთ, რომ "ნათლობა არის საიდუმლო, რომელშიც მორწმუნე სხეულის წყალში სამ-გზის შთაფლვით და მოწოდებით მამისა და ძისა და წმიდისა სულისა განიწმიდება ცოდვათაგან და მეორედ იშვება ახალი, სულიერი ცხოვრებისთვის (იხ. სახელმძღვანელო მართლმადიდებელი ეკლესიის კატეხიზმოს შესასწავლად. თბილისი 1990 წ. გვ. 64). იქვე წერენ, რომ იმისათვის, რათა საიდუმლო იყოს ქმედითი, ანუ შესრულებული და სულიწმიდის მადლი უეჭველად გადმოვიდეს ქრისტეანზე, ის უნდა შესრულდეს სწორად".

ანუ საეკლესიო საიდუმლო (ამ შემთხვევაში ნათლისღება) "ნამდვილია და მადლი ღვთისა უეჭველად გადმოდის კაცზე მაშინ, როდესაც შესრულებულია წესიერად, სწორად. სწორი და წესიერი შესრულება საიდუმლოსი ის არის, რომ შესრულების დროს დაცულ იქმნას ყოველივე მოთხოვნა აღმასრულებელისა და თვით აღსრულების შესახებ" (იქვე).

ნათლისღების საიდუმლოს უცილობელ და უცვალებელ გარეგნულ ფორმას, რომლის გარეშე ეს საიდუმლო გაუქმებულია, წარმოადგენს მოსანათლავის წყალში სამ-გზისი დაფლვა. ყოველი სხვაგვარი "ნათლობა", იქნება ეს წყალპკურებით, წყლის თავზე დასხმით თუ სხვა, არ არის ნათლობა, მართლმადიდებელ ხალხებში ის შემოიჭრა ლათინობიდან (პაპიზმიდან) და ძველი მართლმადიდებლობის მიერ უარყოფილია.

აქედან, წყალპკურებითად, წყალგადასხმით და საერთოდ, არა სამგზის შთაფლვით "ნათელღებულები" არიან მოუნათლავები და ვერ ცხონდებიან.

მაგალითად, მოციქულთა 50-ე კანონში ვკითხულობთ: "თუ რომელიმე ეპისკოპოსმა ან მღვდელმა შეასრულოს არა სამი შთაფლვა ერთ საიდუმლოში, არამედ ერთი შთაფლვა უფლის სიკვიდილის მიმართ, დაემხოს, რადგან უფალმა ასე კი არა თქვა, რომ "ჩემი სიკვდილის მიმართ ნათელ-ეცითო", არამედ თქვა: "წადით და დაიმოწაფეთ ყველა წარმართი და ნათელ-ეცით მათ მამის, ძის და სულიწმიდის სახელით" (მათე. 28:19) (წმ. მოციქულთა 50-ე კანონი).
სხვადასხვა ადგილობრივი, მართლმადიდებლური ეკლესიები ყოველთვის მისდევდნენ მოციქულთა ამ მოთხოვნას. ამის დასტურად ქვემოთ დამოწმებული უმცირესი მასალაც გამოდგება:

"ვინცა ვინ, არა ნათელს სცემდეს სამგზისი შთაფვლითა და მოწოდებითა სახელისა მამისა, და ძისა და წმიდისა სულისა, იყავნ შეჩუენებულ" (არსენ იყალთოელი. "დოგმატიკონი").

აღმოსავლელი პატრიარქების თქმით, რომლებმაც 1848 წელს მიიღეს ერთობლივი ოროსები ლათინთა წინააღმდეგ, განაცხადეს, რომ "წყალგადავლებით "ნათლობას" არავითარი სიწმიდე არ შეუძლია მიანიჭოს მოსანათლავს და ოდნავადაც კი არ ემსახურება ადამიანის ცოდვათაგან განწმენდის საქმეს. მას (ანუ წყალპკურებით "ნათლობას" - არქიეპ. პ.) ზიზღისა და უარყოფის ღირსად მივიჩნევთ, ხოლო მოჩვენებითად, ვითომ მონათლულებს, მართლმადიდებლური ეკლესიისკენ მოქცევის შემთხვევაში, ვიღებთ როგორც მოუნათლავთ და ყოველგვარი ეჭვის გარეშე თავიდან ვნათლავთ" (О правилах и чинопоследованиях присоединения неправославных в православную церковь. Вятск. 1869 г.).

წყალგადავლებითი, ანუ წყალპკურებითი "ნათლობის" შესახებ მეტად ლაკონურია მე-18 ს. ქართლის კათალიკოსი ბესარიონ ორბელიშვილი, რომელიც ბრძანებს, რომ "წყლის ოდნავი შეხებით "ნათელღებულთ" (ლათინნი) "ნათლის მინიჭების მაგიერ განუნათლავთ დაუტევებენ ბნელში".

მაგალითების მოტანა შორს წაგვიყვანს (უფრო დაწვრილებით ამ საკითხის შესახებ იხ. აქ: http://www.oldorthodox.ge/natloba.html), ამიტომაც ნათლისღების ფორმის კანონიკური შესრულების მოთხოვნა კი არ არის რაღაცის "კონტექსტიდან ამოგლეჯილი", არამედ ნათლისღების საიდუმლოა ამოგლეჯილი თქვენს საეკლესიო პრაქტიკიდან, რომელიც საქართველოში, ქართველთა და მართლმადიდებლობის ყველა მოსრუნეთათვის აღადგინეს ძველმართლმადიდებელმა ქრისტეანებმა.

22. ზვიად ნოდია: "ვინც მათთან მისულა, კაცი არ დარჩენილა, რომ არ დაინტერესებულიყო მათი წარმომავლობით, რაც ბუნებრივია, ჩვეულებრივია და მე, მითუმეტეს რომელსაც ამდენი ახლობელი მღვდელი და თეოლოგი მეგობრები (ედიშერ ჭელიძე, აკაკი მინდიაშვილი) ისევ უკან მექაჩებოდნენ ხორავას ჭკუით თურმე "არასოდეს დამიყენებია ეს საკითხი განსახილველად"".

პასუხი: დიახ, დაინტერესებით ყოველ ძველმართლმადიდებლობაში ყოველ მიმსვლელს აინტერესებდა ეკლესიის წარმომავლობა და ისტორია, მაგრამ არავინ დარჩენილა უპასუხოდ ამ საკითხებთან დაკავშირებით. მიუხედავად იმისა რომ ძველმართლმადიდებლობაში "ათი წელიწადი ცხვირით მიწას ხნავდით" და "ფუთობით მარილს ჭამდით", სადაც გიმტკიცებდნენ, რომ ეკლესიას შეუძლია დროებითი დაქვრივება და უეპისკოპოსოდ თავისი ცხოვრების გაძღოლა, თუ მას სხვადასხვა ვითარებები ხელს შეუწყობენ (ამის შესახებ უფრო დეტალურად ცოტა მოგვიანებით ვილაპარაკებთ), მაინც ვერ გაერკვიეთ ამ საკითხში. ვინც ძველმართლმადიდებლობაში დარჩა ეს საკითხი კარგა ხნის წინათ გაარკვია, თქვენ კი ათი წელი იბრძოდით ძველმართლმადიდებლებთან ერთად "ივერიის გასაბრწყინებლად" და ძველმართლმადიდებლობა "უეპისკოპოსობის მწვალებლობაში" რომ ყოფილა, მხოლოდ ეპისკოპოს იონასთან (ჩახავა) პირადი კონფლიქტის შემდეგ "მიხვდით".

ასე, რომ გირჩევთ ხორავას ჭკუას თავი დაანებოთ და საკუთარ უჭკუობასა და ამპარტავნებას მიხედოთ.

23. ზვიად ნოდია: "ჩემი დაჟინებული მეჭველობის კულმინაცია იყო ჩემს მიერ მოწყობილი დისპუტი გიორგი გაბაშვილის "ივერიის გაბრწყინებასთან", რომელსაც "სტაროვერებთან" არავითრი კონტაქტი არ სურდა, თვლიდა რა ამას სრულ უაზრობად".

პასუხი: გიორგი გაბაშვილს ძველმართლმადიდებლებთან კონტაქტი რატომ უნდა ჰქონოდა, ის ხომ ოფიციალური ეკლესიის აპოლოგეტი იყო (თუმცა ერთ დროს მისი მამხილებელიც. იხ მაგ. ილია შიოლაშვილის მამხილებელი მისი პუბლიკაცია: პატრიარქ ილია II-ს სულიერი მოღვაწეობა დიდი სჯულისკანონის ფონზე).

ხოლო, ძველმართლმადიდებლებთან პოლემიკის დაწყება რომ არ სურდა, გამოწვეული იყო მისი შიშით ძველმორწმუნეთა მიმართ, რადგან წარმოდგენა არ ჰქონდა ამ საგანზე. მეტსაც გეტყვით, გიორგი გაბაშვილმა მე მთხოვა ლიტერატურა ამ საკითხზე, რომელიც დიდსულოვნად მივაწოდე კიდეც, და მივაწოდე არა "სტაროვერული" ლიტერატურა, არამედ თავისი ეკლესიის ღვთისმეტყველთა ისტორიული თხზულებები, სადაც მეტად ობიექტურად იყო აღწერილი რუსეთის ეკლესიის ისტორიის მთელი რიგი ეტაპები.

ბუნებრივია, რომ როდესაც ადამიანს წარმოდგენა არა აქვს XVII საუკუნის რუსულ საეკლესიო რეფორმაზე და საქართველოში ძველმართლმადიდებლობის დაფუძნების მიზეზებზე, ის ხელაღებით ვერ შეუდგება მისთვის უცნობი საკითხის გარშემო პოლემიკას. ასე, რომ თქვენგან განსხვავებით, გ. გაბაშვილს იმდენი ჭკუა-გონება კი ჰქონდა, რომ მოუმზადებლად არ დაეწყო დავა ჩვენთან.

რაც შეეხება თქვენს "მეჭველობას", ვგონებ გაბაშვილთან დისპუტის დაწყების საფუძველი თქვენი "მეჭველობა" კი არა "ეჭვიანობა" იყო... თქვენ ხომ არასოდეს, არაფერში ხართ დარწმუნებული...

ძველმართლმადიდებლებთან დისპუტის "უაზრობაზე" კი მინდა გითხრათ, რომ ასეთი დამოკიდებულება გააჩნდა არა მარტო აწ გარდაცვლილ გ. გაბაშვილს, არამედ დღემდე გააჩნია თქვენი ეკლესიის მრავალ მღვდელმსახურს და მიზეზი იმდენად ჩვენი "სიჯიუტე" არ არის, რამდენადაც თქვენი "მღვდლების" სრული უმეცრება. მოგიტანთ ერთ მაგალითს.

ერთხელ "oldbeliver"-მა საპატრიარქოს ტელევიზიის ფორუმზე (iveria.tv.) შეკითხვით მიმართა ვინმე მამა გრიგოლ დუნდუას, რომელიც წერდა, რომ "მათ (ანუ ჩვენ, ძველმართლმადიდებლებს - არქიეპ. პ.) აგრეთვე აქვთ გარკვეული განსხვავებული მოსაზრებები". "მამა" გრიგოლ დუნდუას იმდენი ჰქონია სათქმელი ძველმოწესეობაზე, რომ ირწმუნებოდა "აქ ყველაფერს ვერ დავატევთო თემის სიდიდის გამო". "საბოლოო ჯამში კი მხოლოდ იმის თქმა მინდაო, - აგრძელებდა იგი, - რომ მართლმადიდებლობასთან მას არაფერი კავშირი არ გააჩნიაო".

მაშინ "ოლდბელივერმა" "მამა" გრიგოლ დუნდუას ჰკითხა თუ რომელ "განსხვავებულ" მოსაზრებებზე იყო აქ ლაპარაკი (საქართველოს ძველმართლმადიდებლურ ეკლესიასთან, ანუ მის სწავლებებთან მიმართებაში) და ვის და რას გულისხმობდა, როდესაც ამტკიცებდა, რომ "მართლმადიდებლობასთან მას არაფერი კავშირი არ გააჩნია" ?

თქვენმა "მამა" გრიგოლ დუნდუამ ჯერ ხომ კუდამოძუებულმა მოძურწა ფორუმიდან და პასუხი არ აღირსა შემკითხველს, მოდერატორს ჩვენი შეკითხვების დასმაც აუკრძალა და სხვა თემაში გადაატანინა, ხოლო შემდეგ, ცარიელ მინდორზე გაინავარდა და ცარიელ კარებში დაიწყო "დარტყმების" განხორციელება. და იცით რა დაწერა იმ თემიდან "ოლდბელივერის" წასვლის შემდეგ? – "პირველ რიგში თუ ვინმემ ჩემი განმარტება სწორად ვერ გაიგო, შემიძლია სხვაგვარად გადმოვცეო ჩემი აზრი. ქვეყანაზე რომ ჭეშმარიტება ერთია მგონი ამაზედ არ ვდავობთო, ჰოდა მე მჯერაო, - წერდა იგი, - რომ ეს მადლი სწორედ მართლმადიდებელ ეკლესიაშია და პირიქით მიმაჩნიაო, რომ არ შეიძლება იგი სხვაგანაც (მე-2 სარწმუნოებაში) იყოსო. ვისაც არ უნდა ეწყინოს ეს ამბავი, ეს ჭეშმარიტებას არ შეცვლისო". გრიგოლ დუნდუას აზრით "თუ ვინმე დაიწყებს საწინააღმდეგოს დამტკიცებას მისი აყოლა გაუთავებელი კამათი გამოვა. ჩემთვის ეს ძვირფასი დროის ფლანგვა იქნება და შეიძლება ვინმესათვის სასიამოვნო, თვითკმაყოფილი თავისმოტყუება. ამ გზით სიარული არავის მოუტანს სარგებელს. თუ თქვენ მიგაჩნიათ რომ მართალი ხართ, მე გეტყვით ღმერთმა გონება გაგიხსნათ. იქნებ მითხრათ რატომ მლანძღავთო? არა; მე თქვენ უბრალოდ გლოცავთ და მგონი ამის უფლება მაქვს".

დიდი მადლობა "მამა" გრიგოლ დუნდუას კეთილი სურვილებისთვის, ღმერთმა მასაც გაუხსნას გონება, მაგრამ "ოლდბელივერის" შეკითხვა ხომ პასუხგაუცემელი დარჩა! პატივცემულმა, "მამაომ" დასმულ კითხვას აშკარად თავი აარიდა! მან არ განმარტა თუ რანაირად არა აქვს არავითარი კავშირი ძველმართლმადიდებლობას მართლმადიდებლობასთან...

აი, ასეთი ადამიანები, ლაჩრები, ზურგს უკან "მზრახველები", უცოდინრები, თქვენი და "მამა" გრიგოლ დუნდუას მსგავსნი, რომლებიც ცარიელ მინდორზე, ცარიელ კარებში თამაშში არიან გაწაფულნი და მეტოქის გამოჩენისთანავე მოძურწვა უყვართ, ლანძღავენ ძველმართლმადიდებლურ ეკლესიას და არ კი გულისხმაყოფენ, რომ გმობენ საკუთარ სარწმუნოებას, საკუთარ ისტორიას და სულიწმიდას, რომლის გმობა მათ არც ამსოფლად და არც იმსოფლად მიეტევებათ...

24. ზვიად ნოდია: "ჩვენ კი ვინც მანდ ვიყავით, "სტაროვერული" გაურკვევლობის გამო გამუდმებით მოვითხოვდით იმ მითიურ დოკუმენტაციას (? - არქ. პ.), რომელიც თითქოს სადაღაც ციმბირში ინახებოდა, არც ბიბლიოთეკებში კვლევა–ძიება დაგვზარებია და როგორც იქნა დავკვალიანდით…"

პასუხი: ნამდვილად არ ვიცი რა "დოკუმენტაციას" ეძებდით თქვენ, ბ-ნო ზვიად, მაგრამ მინდა გითხრათ, რომ ძველმართლმადიდებლობაში არავითარი მითიური დოკუმენტაცია არ არსებობს! აქ ყველაფერი დღესავით ნათელია! იმ დროს, როდესაც თქვენ ერთგულებას ეფიცებოდით მურთაზ ჩახავას და ზურაბ ნარმანიას, როდესაც ძველმართლმადიდებლურ ეკლესიაში ახლადმისულ ადამიანს თავს აწონებდით, როგორც ამ საკითხში მეტად გარკვეული ადამიანი, ჩვენი ეკლესიის ისტორიის ზოგიერთი საკითხი მიუწვდომელი გახლდათ. საქმე იმაშია, რომ ძველმართლმადიდებლობის ისტორიასთან დაკავშირებული დოკუმენტები დაცულია რუსეთის ძველმართლმადიდებლური ეკლესიის არქივში, რომელიც მაშინ მიუწვდომელი იყო. ეპისკოპოსი იონა ცდილობდა მისთვის საინტერესო საკითხები ბიბლიოთეკებშიც მოეძია... სამაგიეროდ ახლა ყველა დოკუმენტი მისაწვდომია. იმის შემდეგ რაც აღსდგა 30 წლიანი განხეთქილება საქართველოს და რუსეთის ძველმართლმადიდებელ ქრისტეანებს შორის, პრაქტიკულად აღარაფერია მიუწვდომელი... გარდა ამისა, რუსეთის ძველმართლმადიდებლურმა ეკლესიამ გამოსცა ისტორიული ნაშრომები, სადაც ჩვენი ეკლესიისა და მისი იერარქიის ისტორია დეტალურად არის აღწერილი.

ასე, რომ ხალხს თვალში ნაცარს ნუ აყრით...

25. ზვიად ნოდია: ""ოლდბელიევერი" კი (იგივე ავთო ხორავა) ისეა გაწაფული სიცრუის მამის, სატანის მიერ, რომ ჯერ თავადვე მოიგონებს რამეს და მერე ამაზე აგებს მსჯელობას, მაშინ როცა მართლის მადიდებელი სიმართლეზე, ქრისტეს ქვაკუთხედზე უნდა აგებდეს ლოგიკას. ასე მხოლოდ ოპონენტების მიმართ კი არ იქცევა არამედ თავის მიერ ამოჩემებული "სტაროვერიის" ძალად გასამართლმადიდებლად-"გასაპრავებლად" და საამისოდ იყენებს როგორც საკუთარი თავის ასევე სხვების მოტყუების ნაირ–ნაირ მეთოდს, ეს კი ნიშნავს იმას, რომ იგი წმინდა მამათა სწავლებების დამახინჯებასაც ბედავს. აი ასე გადის წლები, ერთი და იგივეს უსასრულო მტკიცებაში, სიზიფესა და დანაიდების ძირგავარდნილი კასრების ამაო ავსებაში, პროკრუსტეს სარეცელივით მართლმადიდებლობის "სტაროვერულ" თარგზე დაგრძელებასა და შემოკლებაში!"

პასუხი: მე უკვე ვთქვი, რომ სახელწოდებები "ოლდბელივერი" (ძველმორწმუნე) და "ძველმართლმადიდებელი", ინტერნეტში გამომავალი ძველმორწმუნეების ზოგადი ტერმინია და მის უკან მარტო მე არ ვიგულისხმები. იყო დრო, როდესაც ჩვენ გვქონდა გაზეთი "მართლმადიდებელი", რომელიც აერთიანებდა ძველმართლმადიდებლობისთვის თავდადებულ მორწმუნეებს და იყო ყველა ძველმართლმადიდებლის საერთო აზრის გამომხატველი. მოგვიანებით, ინტერნეტ სივრცეში ჩვენმა გადანაცვლებამ მოითხოვა ჩვენი აღმსარებლობის გამომხატველი საერთო ტერმინის დამკვიდრება. ამიტომაც, ამ სიტყვის უკან არ ვდგევარ მარტო მე, არქიეპისკოპოსი პავლე, არამედ მრავალი ადამიანი. კარგი იქნება თუ ამ ცნობას როგორმე დაიყვანთ საკუთარ ცნობიერებამდე.

ხაზი მინდა გავუსვა კიდევ ერთ გარემოებას. მკითხველი ალბათ შეამჩნევს, რომ თქვენ, ბ-ნო ზვიად, არცერთხელ არ მოგიმართავთ ჩემთვის ჩემი სასულიერო წოდების მიხედვით (არქიეპისკოპოსი პავლე), არამედ ყოველთვის მიხსენიებთ საერო სახელწოდებით. ესეც გ. გაბაშვილის ზეგავლენაა, რომელიც მხოლოდ ძველმართლმადიდებელ ქრისტეანებთან არ იცავდა ტაქტსა და ზრდილობას, თუმცა როდესაც ბასილ მკალავიშვილთან დაკავშირებით წერილი მისწერა მის მიტროპოლიტს, კვიპრიანე ოროპოსელს, რომელიც მისთვის ასევე სქიზმატიკოსი იყო, მსგავსი უზრდელობა და უტაქტობა არ გამოუჩენია. ჩემს წიგნში "ვიდრე ჰხუალ... მორწმუნეო" მაშინ ვწერდი:

"ჩვენ გვაინტერესებდა თუ რატომ ათავსებდნენ ოპონენტები წინწკლებში ჩემს სახელს – "პავლე”" მაშინ, როდესაც "ივერიის გაბრწყინებაში", მისი დაარსების დღიდან დღემდე, არც ერთი აშკარა მწვალებლის თუ სქიზმატიკოსის სახელი წინწკლებში არ მოუთავსებიათ. თანაც ვწერდით, რომ (იმ შემთხვევაშიც, როდესაც ისინი ასეთი დაუდევრობით ეპყრობიან ჩვენ სასულიერო ხარისხებს) "ამ წესს (ე.ი. ჩვენი სახელებისა წოდებების წინწკლებში მოთავსებას), მხოლოდ ჩვენთან ურთიერთობისას მიმართავენ, სხვა აშკარად უმძიმეს ერესში მყოფ კონფესიათა და მათ წარმომადგენელთა მიმართ კი ასეთი კატეგორიულობა არ შეიმჩნევა" (იხ. დანართი 2 გვ. 104, 105). ამ საკითხზე პასუხი არ ჩანს".

მეტიც, ოფიციალური საპატრიარქო წლების განმავლობაში არათუ თავისივე სასულიერო ტიტულით მიმართავდა აშკარა მწვალებელ და მსოფლიო კრებათა მიერ ანათემირებულ ერეტიკოსებს, არამედ ამ ტიტულებს წინ უმძღვარიებდა სიტყვებს "უწმინდესი", "მაღალყოვლადუსამღვდელოესი", "უნეტარესი" და ა. შ.

მაგალითისთვის იხილეთ როგორ იხსენიებს ოფიციალური საპატრიარქო არამართლმადიდებელი ქრისტიანულ ეკლესიებსა და მათ მეთაურებს (იხ. საქართველოს საეკლესიო კალენდარი. 1987 წ. გვ. 25):

რომის კათოლიკური ეკლესიის მწყემსთავარს, მის პაპს, XI საუკუნიდან შეჩვენებულს საპატრიარქო არ აკლებს სამწყემსთავრო რეგალიებს და "უწმინდესად" იხსენიებს. "უწმინდესის" ტიტულს განაკუთვნებს ის ყოველთა სომეხთა (მონოფიზიტთა) პატრიარქ-კათალიკოსს ვაზგენ I-ს. ეგვიპტელი მონოფიზიტების (კოპტების) პატრიარქი შენუდა III, ასევე "უწმინდესად" არის მოხსენიებული ამ კალენდარში. მალანკარიის ინდოელთა პატრიარქ-კათალიკოსი ბასილი მარ თომა მათე I "უნეტარესია" საპატრიარქოს თვალთახედვით. შემდეგ მოდის ეთიოპიის "უწმინდესი" აბუნა თეკლე-ჰაიმანოტი, ეთიოპიის პატრიარქი, სირიელ იაკობიტთა პატრიარქი, მარ იაკობ ეგნატე III, ასევე "უწმინდესად" არის წოდებული. აქვეა ნახსენები ინგლისის ანგლიკანური (ეპისკოპალური) ეკლესიის მწყემსმთავარი, "მათი მოწყალება" დოქტორი რობერტ რანსი და ამერიკის ეპისკოპალური ეკლესიის მწყემსმთავარი "მათი მოწყალება" დოქტორი ჯონ ალინი და ა. შ.

მხოლოდ ძველმართლმადიდებლური ეკლესიების მწყემსმთავრებს არ იხსენიებს თქვენი ეკლესია თავისი ტიტულატურით და ეს გასაგებიცაა. მწვალებლებს, მსოფლიო კრებებზე ანათემირებულ ერეტიკოსებს ჩახუტებული ქართული, ოფიციალური "დედა-ეკლესია", რომელიც თვითონაც არის უსჯულო, ფარული ათეისტებისა და ურწმუნო "ღმრთისმსახურთა" ბუნაგი, ცხადია, ჭეშმარიტ და ძირძველ მართლმადიდებელთა ყოველმხრივ დაკნინებას ესწრაფვის. ამ მიზნით მოგვმართავენ "სექტანტების" სახელწოდებით და ვინ არ იცის, რომ ასე უწოდებდნენ ქრისტეს ეკლესიას ყოველთვის ქრისტესა და მის წმიდა სხეულს, მის უბიწო პატარძალს დაპირისპირებული მწვალებლები.

26. ზვიად ნოდია: ""ოლდბელიევერი" კი (იგივე ავთო ხორავა) ისეა გაწაფული სიცრუის მამის, სატანის მიერ, რომ ჯერ თავადვე მოიგონებს რამეს და მერე ამაზე აგებს მსჯელობას, მაშინ როცა მართლის მადიდებელი სიმართლეზე, ქრისტეს ქვაკუთხედზე უნდა აგებდეს ლოგიკას".

პასუხი: ქვემოთ თვალნათლივ დავრწმუნდებით ვინ არის გაწაფული სიცრუის მამის მიერ, ვინ იგონებს მწვალებლურ სწავლებებს და თავის გამონაგონზე ვინ აგებს ლოგიკას - მე თუ ძველმორწმუნე ქრისტეანთა სალანძღავად ენაგადმოგდებული და აქოშინებული ზვიად ნოდია.

27. ზვიად ნოდია: "ასე მხოლოდ ოპონენტების მიმართ კი არ იქცევა არამედ თავის მიერ ამოჩემებული „სტაროვერიის“ ძალად გასამართლმადიდებლად - „გასაპრავებლად“ და საამისოდ იყენებს როგორც საკუთარი თავის ასევე სხვების მოტყუების ნაირ–ნაირ მეთოდს, ეს კი ნიშნავს იმას, რომ იგი წმინდა მამათა სწავლებების დამახინჯებასაც ბედავს".

პასუხი: ადრე თუ პოლემიკა გვიწევდა ოფიციალური საპატრიარქოს იმ ადეპტებისადმი, რომლებიც ადრე არასოდეს ყოფილან "სტაროვერები", არამედ ყოველთვის "ნოვოვერები" იყვნენ, ახლა გვეძლევა შესანიშნავი შესაძლებლობა განვიხილოთ ყოფილი ძველმოწესის, ზვიად ნოდიას ანტი-"სტაროვერული" "არგუმენტები". კარგია, რომ ამ ადამიანმა, როგორც იქნა გადმოანთხია თავისი ღვარძლი და გვაჩვენა თუ ვინ ყოფილა სინამდვილეში (არადა, სულ ახლახან მეგობრობასაც კი გვეფიცებოდა). ადრინდელ "ნოვოვერებს": არჩილ მინდიაშვილს, გიორგი გამრეკელს, ედიშერ ჭელიძეს და სხვებს უკვე გაეცათ ჯეროვანი პასუხები, ახლა ჯერი ყოფილ "სტაროვერზეა", რათა არავის დარჩეს ეჭვი, თითქოსდა ამ უპასუხისმგებლო, ეჭვიან და თავგასულ ადამიანს რაიმე ჰქონოდა სათქმელი ძველმართლმადიდებლობის წინააღმდეგ.

აქვე მინდა აღვნიშნო, რომ "გაპრავება" სჭირდება თქვენს უბიწოება დაკარგულ "პატარძალს", თქვენს "დედა-ეკლესიას", პატიოსან და უბიწო ძველმართლმადიდებლობას კი არაფერი აქვს "გასაპრავებელი" და ამაშიც დავრწმუნდებით, და იმასაც ვნახავთ თუ ვინ და როგორ ბედავს წმიდა მამათა სწავლების დამახინჯებას.

28. ზვიად ნოდია: "აი ასე გადის წლები, ერთი და იგივეს უსასრულო მტკიცებაში, სიზიფესა და დანაიდების ძირგავარდნილი კასრების ამაო ავსებაში, პროკრუსტეს სარეცელივით მართლმადიდებლობის „სტაროვერულ“ თარგზე დაგრძელებასა და შემოკლებაში!"

პასუხი: და ყოველივე ამას ლაპარაკობს ადამიანი, რომელიც "ათი წელი ცხვირით მიწას თხრიდა" და "ფუთობით მარილს ჭამდა" ძველმორწმუნეობაში.

ჩვენ არასოდეს აგვიჭრია მართლმადიდებლობა "სტაროვერულ" თარგზე. მარტო ამის მტკიცებაც კი უდიდესი აბსურდი და უკიდურესი უმეცრების გამოვლინება გახლავთ. ამგვარი შედარებების გამოყენებით, თქვენ ალბათ გსურთ საკუთარ "განათლებულობას" გაუსვათ ხაზი. მაგრამ, მინდა გითხრათ, რომ თქვენი უმეცრების გამომზეურებას სხვადასხვა ფილოსოფიური ენციკლოპედიებიდან ამოწერილი მითები ხელს ვერ შეუშლის.

29. ზვიად ნოდია: "ამგვარად, არა და არ ჩამოდის ხორავა სიჯიუტის ვირიდან და უკვირს–რატომ დამჭირდა ათი წელი მათგან თავდასაღწევად?"

პასუხი: ე. ი. "სიჯიუტის ვირზე" ჩემი ჯდომა ყოფილა თქვენი უმეცრების მიზეზი? ეს ჩემი ლანძღვაა თუ საკუთარი თავის გამასხარავება?

ან ვინ გიჭერდათ ბ-ნო ზვიად? ვინ დაგაბათ ძველმართლმადიდებელთა ეკლესიის ბაგაში? განა ყოველთვის არ იყო "გზა ფართო" როგორც თქვენთვის, ასევე სხვა დროებით მოსულთათვის?

30. ზვიად ნოდია: "ზოგი თავის შეცდომებზე სწავლობს, თქვენ კი არც სხვისაზე! საქართველოს სამოციქულო ეკლესიიდან თქვენთან ჩემი გადასვლა, რომ გამემართლებინა, დიდხანს ვჯიუტობდი, არ ვღებულობდი კეთილმოსურნეთა რჩევებს, თან პარალელურად ვითმენდი თქვენს აბსურდულ გამოგონებებს–უეპისკოპოსო ეკლესიისა და მოხეტიალე მღვდლების კანონიკურობის შესახებ, მაგრამ არ შემიწყვეტია დაჟინებული ლოცვა ღვთისადმი მართალ გზაზე დაყენებისათვის".

პასუხი: ეს არის ჩემს მიერ ზემოთ ერთხელ უკვე თქმულის კიდევ ერთი დამტკიცება, რომ თქვენ ფლიდი და მატყუარა ადამიანი ყოფილხართ. საკუთარი უმეცრების გასამართლებლად იგონებთ ისეთ ტყუილებს, რომლებიც თვით ბარონ მიუნჰაუნზენსაც კი შეშურდებოდა.

31. ზვიად ნოდია: "ჩემმა დაბრუნებამ დედა–ეკლესიაში (ათი წლის წინ) და ამჯერადაც მისმა დაცვამ გამოიწვია თქვენი გაკაპასება, თორემ მე არ დამიწყია ეს ომი, არ დამიკნინებია თქვენი საკრებულო, არამედ პირველმა თქვენ დააკნინეთ ჩვენი ეკლესია და facebook–იდან მომიწოდეთ თქვენს წისქვილზე დამესხა წყალი, რაზედაც სავსებით ჯეროვანი რეაქცია მქონდა".

პასუხი: გაკაპასება არ არის ის სიტყვა, რომელიც ამ შემთხვევაში შეგიძლიათ გამოიყენოთ. ეს გაკაპასება კი არა თქვენი ტყუილების და უსჯულოების მხილებაა. ზემოთ უკვე გითხარით, რომ ჯერ კიდევ ახალწასული იყავით ჩვენგან და ჯეროვნად ადაპტირებულიც არ იყავით ახალ გარემოში, საპატრიარქოს ადეპტთა ნდობის მოსაპოვებლად ჩვენი სალანძღავი წერილი რომ გამოაცხვეთ და "სექტანტები" გვიწოდეთ. ახლაც გაგაფრთხილეთ, პირადად გამოგიზავნეთ წერილი და გირჩიეთ, წინდახედულად მოქცეულიყავით ჩვენთან ურთიერთობაში. გითხარით, რომ თქვენ არ ხართ ის ადამიანი, ვისაც ძველმართლმადიდებელთა ჭკუის სწავლება შეუძლია; რომ თქვენს ეკლესიას ეკუმენიზმზე უფრო დიდი პრობლემა აქვს-მეთქი... გაკაპასება და ისიც თქვენი მხრიდან, სწორედ მაშინ ვნახეთ...

32. ზვიად ნოდია: "შთაფვლითი ნათლობაა თუ "რუის–ურბნისის“" დარი განწმენდა ეკლესიისა, ყველაფერს მოევლება, თუკი ანტიქრისტული ეკუმენიზმისგან თავს დავაღწევთ, თუკი "მსოფლიო მთავრობისადმი" უკიდურესი "სერგიანული“" დაქვემდებარებისგან გავთავისუფლდებით!"

პასუხი: თქვენ მუდმივ ანტინომიებში ბორგავთ და თავს ვერ აღწევთ წინააღმდეგობებს.

ამ წინადადებაშიც კარგად ჩანს, რომ აღიარებთ, თქვენს ეკლესიას შთაფვლითი ნათლობისა და რუის-ურბნისის დარი განწმენდა რომ სჭირდება რასაც, თქვენი თქმით, მომავალში მოევლება, მაგრამ ჯერ კიდევ ეკუმენიზმისგან გაქვთ თავი დასაღწევი და "უკიდურესი "სერგიანული" დაქვემდებარებისგან" ხართ გასათავისუფლებელნი... ეს რა უბედურ დღეში ჩაცვენილხართ... როგორ შთაფლულხართ უკიდურეს მწვალებლობებსა და ცდომილებებში... და კიდევ ამბობთ, რომ თქვენი ეკლესია არის "დედა-ეკლესია", ქრისტეს უბიწო პატარძალი...
ნამუსი იქონიეთ, ბატონო!

33. ზვიად ნოდია: "ეკლესიის მოყვარეს მთლიანობაში აღქმის და გაგების უნარი ახასიათებს, მტრულად მომართულს კი ნგრევისა. რა არის "სასაცილო" იმაში, რომ აპოკალიფსისი აღესრულება, რომ რახანია ანგრევენ ეკლესიას და მაინც დგას, რომ დედამიწის ზურგზე ვერ ნახავთ წმინდა წყლის პირველყოფილი სიწმინდის და სისავსის სრულად მატარებელ ვერცერთ რელიგიას, რადგან ყველას შეეხო ტრანსფორმაციის მსახვრალი ხელი ანტიქრისტეს რელიგიასთან მისაერთებლად".

პასუხი: ჯერ ერთი ის, რომ დღეს აპოკალიფსური ჟამია და თანდათან უფრო ვუახლოვდებით გლობალურ კატაკლიზმებს, არასოდეს "სასაცილოდ" არ მიგვიჩნევია და რა კუთხით იყენებთ ამ სიტყვას არ გვესმის; და მეორეც: რაღას ერჩით მაშინ "სტაროვერებს", რომ მიადექით და ლანძღვა-გინებით აიკელით? რომელსაც ხან სექტას უწოდებთ, ხან "რასკოლს", ხან კიდევ "საპატრიარქოსადმი ყველაზე მტრულად განწყობილ მიმართულებას"? თქვენი გამკვირვებია, ძველმოწესეებს არაფერი შეუცვლიათ ძველ, მართლმადიდებლურ გადმოცემებში, არ დაუმკვიდრებიათ არავითარი სიახლე, მეტიც, მათ ბოდიშსაც კი უხდიან წარსული რეფორმისთვის და მაინც ძველმოწესეები არიან ყველაფერში დამნაშავენი.

მათ არ მოუწყვიათ არანაირი რეფორმა, არ მიმხრობიან არანაირ მწვალებლობას და ეკუმენიზმს, გადასახლების, ლტოლვილობის, ტანჯვა-წამების, სისხლის და თვით სიკვდილის ფასად დაუცავთ ის მართლმადიდებლობა, რომელზეც ახლა თვით ოფიციალური ეკლესიის მრავალი ღვთისმსახურიც კი ოცნებობს... ძველმართლმადიდებელთა "დანაშაული" მხოლოდ იმაშია, რომ ერთგულნი აღმოჩნდნენ ძირძველი მართლმადიდებლობისა და წმიდა საეკლესიო გადმოცემების.

აი, თქვენ კი ყველაფერი გეპატიებათ: ეკუმენიზმი, სერგიანელობა, პირველყოფილი სიწმინდისა და სისავსის დაკარგვა... ეს ყველაფერი ახასიათებს თქვენს ეკლესიას და თურმე, მაინც ის არის ქრისტეს უბიწო პატარძალი, ძველმოწესეობა კი სექტა ყოფილა და ფანატიზმი...

თქვენ გგონიათ, რომ "დედამიწის ზურგზე ვერ ვნახავთ წმინდა წყლის პირველყოფილი სიწმინდის და სისავსის სრულად მატარებელ ვერცერთ რელიგიას, რადგან ყველას შეეხო ტრანსფორმაციის მსახვრალი ხელი ანტიქრისტეს რელიგიასთან მისაერთებლად"...

ასე იმიტომ ფიქრობთ, რომ საკუთარ ცხვირს იქით ვერაფერს ხედავთ... გგონიათ რომ სხვებიც ისევე გორაობენ წუმპეში, როგორც თქვენ... მაგრამ, საბედნიეროდ, ეს ასე არ არის... თქვენი ეკლესიისგან განსხვავებით, სწორედ ძველმართლმადიდებლობას არ შეხებია "ტრანსფორმაციის მსახვრალი ხელი ანტიქრისტეს რელიგიასთან მისაერთებლად"...
რაც შეეხება თქვენს შეხედულებას, რომ "ეკლესიის მოყვარეს მთლიანობაში აღქმის და გაგების უნარი ახასიათებს, მტრულად მომართულს კი ნგრევისა", წმ. იოანე ოქროპირის სიტყვებით გიპასუხებთ: "კარგი ომი ჯობია ცუდ მშვიდობას"!

34. ზვიად ნოდია: "ჩვენს ეკლესიაში, მადლობა უფალს, ნათლობაც არის და იერარქიაც, მაშინ როცა თქვენთან იერარქია არც ყოფილა არასოდეს".

პასუხი: ეს თქვენ გგონიათ ასე. ჩვენთან ყოველთვის იყო იერარქია! აი, იყო თუ არა ნათლობა თქვენთან ეს საეჭვოა, რადგან როგორც უკვე წინა პუნქტებში ვნახეთ აღმოსავლეთის მართლმადიდებელი ეკლესია ლათინურ წყალპკურებით და წალგადასხმით ნათლობას საეკლესიო საიდუმლოდ არ მიიჩნევს. რადგან ამ სფეროში არაფერი გაქვთ სათქმელი, თემას მოხერხებულად გვერდს უქცევთ და აქცენტირება იერარქიაზე გადაგაქვთ... მინდა გაგიწბილოთ იმედები... როგორ შეიძლება იყოს იერარქია იქ სადაც არ არის ნათლობა? თქვენი ეკლესიის მიერ გამოცემულ კატეხიზმოებში ასწავლიან, რომ "წმიდა ეკლესიის საიდუმლოთა ჩამონათვალში პირველ ადგილზე დგას ნათლისღების საიდუმლო. იგი არის შესასვლელი კარი მადლმოსილ სამეფოში - ეკლესიაში და სხვა საიდუმლოებებში მონაწილეობის საშუალებას იძლევა" (პროტოპრესვიტერი მიქაელ პომაზანსკი. დოგმატური ღვთისმეტყველება. ნათლისღების საიდუმლო).

მაშ, როგორ და საიდან გყავდათ იერარქია თუკი არ გაგაჩნდათ ნათლისღების საიდუმლო? ვინ, რომელმა "მადლმოსილმა" ეპისკოპოსმა დაასხა ხელი თქვენს "მღვდლებს" თუკი არც ერთი გყოლიათ და არც მეორე? ჩვენი ეკლესია, მართალია, განიცდიდა დაქვრივებას, მან ორი საუკუნე ვერ მოახერხა ეპისკოპოსის ხარისხის აღდგენა, მაგრამ მღვდლები ყოველთვის ჰყავდა (თუ საიდან და როგორ, ცოტა ქვემოთ). მიუხედავად ამისა, მას არასოდეს დაურღვევია ნათლობის საიდუმლოს მოციქულთაგან გარდამოცემული ფორმა - სამგზისი შთაფვლა.

"ჩვენს საღვთისმეტყველო აზროვნებას, - ნათქვამია აკადემიურ ჟურნალში "Церковный вестник" - დიდი ხანია ადანაშაულებენ იმაში, რომ ის, ოქროს შუალედის ძიებაში, ქანქარასავით ქანაობს კათოლიციზმსა და პროტესტანტიზმს შორის და მასში მართლაცდა შეიმჩნევა ეს ქანაობა" ("Церковный вестник", 1907 г., № 27).

ოფიციალური ეკლესიის ეპისკოპოსი ევდოკიმე, სხვათა შორის თავის დროზე წერდა: "მოგვიწევს მძიმე სამუშაოს ჩატარება თუნდაც, მაგალითად, ჩვენი შეკრული საღვთისმეტყველო აზროვნების გასათავისუფლებლად. ის ხომ ასწლეულების განმავლობაში იყო ლათინთა ტყვეობაში. როგორი სამუშაოს ჩატარება მოგვიწევს, როგორი ძალისხმევა დაგვჭირდება იმისათვის, რათა გავათავისუფლოთ რომს ჩახუტებული ჩვენი ღვთისმეტყველება. ეს "ჩახუტება" ფიზიკურ ტყვეობაზე უარესი თუ არა, უკეთესი არაფრით არ არის" (ეპ. ევდოკიმე. "На заре церковной жизни". იქვე. გვ. 29. ციტ. ფ. მელნიკოვი. "გზააბნეული ღვთისმეტყველება. თ. I. http://www.oldorthodox.ge/apl_melnikovi_1.html)".

მაშ, თუკი თქვენი ეკლესია (მისი რუსული ნაწილი, რომელთანაც თქვენ საუკუნეობრივი ევქარისტული ერთობა გაკავშირებთ და რომლის ზეგავლენითაც დავკარგეთ ჯერ ავტოკეფალია, შემდეგ კი ნათლისღებაც) "ასწლეულების განმავლობაში" რომს ყოფილა ჩახუტებული, რაღა გასაკვირია, რომ მასში დამკვიდრებულიყო წყალპკურებითი, რომაულ-კათოლიკური "ნათლობა".

აქედან, თქვენი სასულიერო პირები მოუნათლავები არიან და მათ მხოლოდ სასულიერო პირთა ტანისამოსები აცვიათ. მთელი თქვენი ეკლესია მოუნათლავია, რადგან წყალპკურებითი ნათლობა არ არის ნათლობა: "ლათინური წყალპკურება უცხოა შთაფლვისა და აღმოშობისა, შედეგად, ვერ არის გამომხატველი უფლის სამდღიანი სიკვდილისა და აღდგომისა, ამიტომაც ყოველგვარი მადლმოსილებისა, განწმენდისა და ცოდვათა მიტევებისგან გაუცხოებულია იგი" (Пидалион, Греческая кормчая книга, Москва, 1838, стр. 248, 249). ამიტომაც, "მათგან მართლმადიდებლურ ეკლესიაში გადმოსულები უნდა გადაინათლონ" (იქვე).

და კიდევ: "ლათინები მოუნათლავები არიან იმიტომ, რომ ნათლისღებისას სამჯერ არ შთაფლავენ მოსანათლავს, როგორც ეს თვით მოცქულთა მიერ არის დადგენილი მართლმადიდებლურ ეკლესიაში. მათ შეცვალეს მოციქულთამიერი ნათლობა და შთაფვლის სანაცვლოდ წყლის თავზე გადასხმით ნათლავენ, ანუ მცირეოდენ წყალს ასხამენ თავზე, რასაც ზოგიერთ ადგილებში დღემდე ასრულებენ. სხვები მოსანათლავ ყრმას რამდენიმე წვეთს ფუნჯით მიაპკურებდნენ შუბლზე, ხოლო სხვაგან, როგორც ეს ჩვენ გადმოგვცეს, წყალში ჩაწობილ ბამბის ქაღალდს მოუსვამენ სახეზე მოსანათლავს... ასე, რომ ლათინური წყალპკურება გაუცხოებულია ყოველგვარი მადლმოსილებისგან და არც განწმენდას იძლევა და არც ცოდვათა მიტევებას" (Пидалион., стр. 248, 249)".

მაშ, როგორ შეიძლება ასეთ "წყალპკურებულ" "ეკლესიაში" არსებობდეს იერარქია?!

მეტიც, თქვენ თვით ლათინთა იერარქიასაც აღიარებთ და მართლმადიდებლობისკენ გადმოსვლის შემთხვევაში, თავიანთ სასულიერო ხარისხებსაც უნარჩუნებთ, მაშინ როდესაც ზოგიერთი თქვენი "მღვდელი", ძველმოწესეობიდან თქვენსკენ გადასულებს თავიდან ნათლავს... სად არის აქ ლოგიკა? სად არის კანონიკა? სად არის საეკლესიო განწესებათა ცოდნა? - არსად!

თქვენთან მადლი დაკარგულია, მანდ მხოლოდ ბიზნესი და პომპეზურობა ჰყვავის.

35. ზვიად ნოდია: "რამეთუ მე–17 ს–ის რუსეთის ეკლესიას მოწყვეტილ „სტაროვერებს“ ეპისკოპოსი არ გაჰყოლიათ, მღვდლები კი მოკვდნენ თუ არა, ამით დამთავრდა მათთან ყველაფერი და რა სისულელეა „დაქვრივებული“ ეკლესიის სტატუსის მიწებება?!"

პასუხი: ძალიან დაგვამადლით, თუ განგვიმარტავთ რას ნიშნავს: "მღვდლები მოკვდნენ თუ არა მათთან ყველაფერი დამთავრდა"? სად მოკვდნენ მღვდლები, ძველმართლმადიდებლობაში? და ვინ გითხრათ რომ მოკვდნენ? საიდან მოიტანეთ? დაქვრივებულ, ძველმართლმადიდებლურ ეკლესიას მღვდლები არასოდეს მოჰკლებია და ეს ცნობილია უტყუარი ისტორიული წყაროებიდან! (ამის შესახებ იხ. არქიეპ. პავლე. "მართლმადიდებლობის აპოლოგია". თავი I:4. საქართველოს ძველმართლმადიდებლური ეკლესიის წარმომავლობა. http://www.oldorthodox.ge/apl_apologia_1_4.html).

36. ზვიად ნოდია: "არამცთუ "სტაროვერია", არამედ სრულიად რუსეთის ადგილობრივი ეკლესიაც რომ დაქვრივებულიყო, იერარქია აღდგებოდა მსოფლიო ეკლესიის ეპისკოპატის არსებობის გამო. თქვენ კი მსოფლიო ეკლესიად "სტაროვერია" წარმოიდგინეთ, სხვა ყველა დანარჩენი კი დაცემულებად, მწვალებლებად, სქიზმატიკოსებად, გაწარმართებულებად და მაინც მათგან გამოქცეული, განკვეთილი თუ ფსევდო იერარქების შემოერთებით და თქვენის მხრივ "განწმენდით" (ანუ, ერისკაცთა საკრებულო განწმენდდა იერარქებს, წარმოიდგინეთ რა მწვალებლობაა!), ვითომც გყავდათ იერარქია... აი, ეს გახლავთ სწორედ, თქვენი სიტყვებით რომ ვთქვათ – "წმინდა მამათა გამონათქვამების შემეცნების ორიგინალური წესი–წმინდა მამათა თუ წმინდა კრებათა გაანალიზების გარეშე" და მათი სწავლების ხელოვნურად, დამახინჯებულად მიკერება "სტაროვერულ" საკითხზე".

პასუხი: 1667 წელს რუსეთში ჩამოვიდნენ საბერძნეთისა და ანტიოქიის, ასევე მეზობელი ქვეყნების, მათ შორის საქართველოს ეკლესიის წარმომადგენლები, ანუ ფაქტობრივად კრებაზე სახეზე იყო თითქმის ყველა მართლმადიდებლური ეკლესიის წარმომადგენელი.

ასე, რომ XVII საუკუნის რუსეთის საეკლესიო რეფორმის განმამტკიცებელ კრებაზე, რომელსაც თავმჯდომარეობდა სასულიერო პატივიდან დამხობილი და აშკარა იეზუიტი, ღაზის ყოფილი მიტროპოლიტი პაისი ლიგარიდი, ანათემას გადასცეს ძველმოწესეები, ხოლო ძველი საეკლესიო გადმოცემები გამოაცხადეს მწვალებლობად და ამ აშკარად მწვალებლურ გადაწყვეტილებას (შემდგომში კი ძველმორწმუნე მართლმადიდებელთა არაადამიანურ დევნას) მხარი დაუჭირა აღმოსავლეთი თითქმის ყველა ეკლესიამ. ისინი ევქარისტულ ერთობაში აღმოჩდნენ იმ ეკლესიასთან, რომელმაც თვით აღმოსავლეთის ეკლესიათა ირიბი თუ პირდაპირი მხარდაჭერით, მწვალებლობად გამოაცხდა და ანათემას გადასცა ძველი საეკლესიო გადმოცემა. ასე, რომ არაფერია წარმოუდგენელი და ფანტასტიური იმაში, რომ იმ დროიდან ჭეშმარიტი, ქრისტეს ეკლესია სწორედ ძველმართლმადიდებლობაში იყო და არა მწვალებლებისა და მართლმადიდებლების მადევარ იერარქიასთან.

37. ზვიად ნოდია: "თქვენ კი მსოფლიო ეკლესიად "სტაროვერია" წარმოიდგინეთ, სხვა ყველა დანარჩენი კი დაცემულებად, მწვალებლებად, სქიზმატიკოსებად, გაწარმართებულებად და მაინც მათგან გამოქცეული, განკვეთილი თუ ფსევდო იერარქების შემოერთებით და თქვენის მხრივ "განწმენდით" (ანუ, ერისკაცთა საკრებულო განწმენდდა იერარქებს, წარმოიდგინეთ რა მწვალებლობაა!), ვითომც გყავდათ იერარქია... აი, ეს გახლავთ სწორედ, თქვენი სიტყვებით რომ ვთქვათ – "წმინდა მამათა გამონათქვამების შემეცნების ორიგინალური წესი–წმინდა მამათა თუ წმინდა კრებათა გაანალიზების გარეშე" და მათი სწავლების ხელოვნურად, დამახინჯებულად მიკერება "სტაროვერულ" საკითხზე".

პასუხი: ამ ტიპიური აბრაკადაბრიდან შეიძლება გამოვიტანოთ ის აზრი, რომ თქვენ ეჭვ ქვეშ აყენებთ ძველმოწესეთა იერარქიას და მიიჩნევთ მათ "ერისკაცთა საკრებულოდ", რომელიც "განწმენდდა განკვეთილ იერარქებს". ამ სისულელის დასამტკიცებელი ფაქტების დამოწმებით კი თავს არ იწუხებთ. მთელი თქვენი მსჯელობა აგებულია მხოლოდ და მხოლოდ ცარიელ სიტყვებზე.

ძველმართლმადიდებელთა ისტორიიდან ცნობილია, რომ ისინი მირონცხებით შეიწყნარებდნენ მათკენ გადმოსულ მღვდელმსახურებს, რომლებიც ოფიციალური ეკლესიიდან გამორბოდნენ. არავინ უარყოფს, რომ მათ შორის შესაძლოა უღირსი მღვდლებიც ყოფილიყვნენ, მაგრამ ძველმართლმადიდებელთა ეკლესია ყოველთვის ამოწმებდა მათკენ გადმოსულთა პიროვნების სარწმუნოებას, პატიოსნებას, დაბადების ადგილს, გადმოსული მღვდელმსახურის ხელდამსხმელის ვინაობას და ა. შ. რათა ეკლესიას უღირსი და თვითმარქვია "მღვდლები" არ შემოერთებოდნენ. მაგალითად, ბროკჰაუზისა და ეფრონის ენციკლოპედიაში, სტატიაში "Беглопоповцы" ვკითხულობთ რომ, როდესაც მათთან გაქცეული მღვდელი გადმოდის, ისინი საგულდაგულოდ კრებენ ცნობებს მის შესახებ" (მაგ.: ხომ არ ჰქონდა აკრძალული მღვდელმსახურება ან ხომ არ იყო მოუნათლავი და ა.შ. - არქიეპ. პ. ციტ. იქვე)".

ამრიგად, ეს უტყუარი ისტორიული ცნობები კიდევ ერთხელ გვარწმუნებს, თუ რამდენად უფრთხილდებოდნენ მღვდლებს ძველმორწმუნე "ბეგლოპოპოვცები" და როგორ სიფრთხილეს იჩენდნენ მათკენ გადმოსული მღვდლების მიღების დროს. ეს კი გამორიცხავს ყველა იმ დამაეჭვებელ ვარაუდს, რომელიც კი შესაძლოა ამ საკითხთან დაკავშირებით გაჩნდეს.

ამდენად, ძველმართლმადიდებელთა ეკლესიას "ერისკაცები" კი არ ხელმძღვანელობდნენ, არამედ სამღვდელოთა დასი, რომლებიც რუსეთის ოფიციალურ ეკლესიაში იყვნენ ხელდასხმულნი. რაც შეეხება მწვალებელთა და სქიზმატიკოსთა საზოგადოებებიდან გადმოსულთა ეკლესიაში მიღების წესებს, გირჩევთ ჩაიხედოთ დიდ რჯულისკანონში და ეკლესიის ისტორიაში. ასევე, მსოფლიო საეკლესიო კრებათა საქმეებში, სადაც არც თუ ისე ძნელია დაინახოთ, თუ როგორ შეიწყნარებდა ეკლესია მწვალებლური და სქიზმატური საზოგადოებებიდან გადმოსულებს.

38. ზვიად ნოდია: "ეკლესიის საყოველთაობის პრინციპიდან გამომდინარე, ეკლესია არც მარტო მე–17–ე ს–ის რუსული ეკლესიაა, რის გამოც მაშინდელი ადგილობრივი (რუსეთის) ეკლესიისგან განვარდნილი "სტაროვერული" ნაწილის ტრაგედია შეუძლებელია ქრისტეს ეკლესიის სრულ დაქვრივებად გაასაღოთ. თქვენ ერთმანეთში ურევთ და ერთმანეთისგან ვერ განარჩევთ "ეკლესიის სრულ დაქვრივებას" და "ეკლესიის დროებითი დაქვრივების" საკითხს, რაც იმის ბარალია, რომ შებყრობილი ხართ იმ იდეა–ფიქსით, რის მიხედვითაც "ეკლესიის სრული დაქვრივება" მორგებული გაქვთ "სტაროვერიაზე", ანუ თვლით რომ "სტაროვერიის" დაქვრივებით დაქვრივდა სრულიად მსოფლიო (საყოველთაო ქრისტეს ეკლესია)".

პასუხი: ეკლესიის საყოველთაოობის პრინციპი ადგილობრივ ეკლესიათა სარწმუნოებრივ და ევქარისტულ ერთობას გულისხმობს. როდესაც ადგილობრივი ეკლესიები შთავარდებიან მწვალებლობაში, საყოველთაო ეკლესიის მედროშე ხდება ის ეკლესია, რომელიც მათ არ თანაეზიარება. ამ თვალსაზრისით ეკლესიის ცოცხალი ორგანიზმი შეიძლება ერთი ადგილობრივი ეკლესიის საზღვრებამდეც დავიდეს.

ეკლესია უნიკალური ორგანიზმია. მისი არსებობა დაიწყო იერუსალემიდან (ანუ მაშინ, სანამ ის "მსოფლიო" გახდებოდა გეოგრაფიული განვრცობის თვალსაზრისით). ამ თვალსაზრისით, იერუსალემის ადგილობრივ ეკლესიას, როგორც სხვა ეკლესიათა მშობელს, ეკლესიათა დედასაც კი უწოდებდნენ. რაკიღა ეკლესიას ძალუძს ერთი ადგილობრივი ეკლესიიდან განივრცოს მთელს დედამიწაზე, ცხადია, შესაძლოა პირიქითა პროცესიც განხორციელდეს და ეკლესიის საზღვრები ერთი კვლავ ერთი ადგილობრივი ეკლესიის საზღვრებამდე შემცირდეს.

და ამას მარტო ჩვენ როდი ვამტკიცებთ. მაგალითად, თქვენი ეკლესიის ცნობილი ღვთისმეტყველი, ეპისკოპოსი ეგნატე ბრიანჩანინოვი ასე განმარტავს სახარების იმ ადგილს, სადაც ნათქვამია: "ამას კლდესა ზედა აღვაშენო ეკლესია ჩემი და ბჭენი ჯოჯოხეთისანი ვერ ერეოდიან მას" (მათ 16:18). "ქრისტეს ეს სიტყვები სარწმუნოა, - წერს იგი, - თუმც ამ სიტყვებში მითითებული არ არის საზღვრები ეკლესიისა, რომელსაც ჯოჯოხეთის ბჭენი ვერ მოერევიან. არსად არის ნათქვამი, კერძოდ რომელი ეკლესია იქნება ეს - კონსტანტინოპოლის, რუსეთის, სერბეთის, ბულგარეთის თუ სხვა" (იხ. ალმანახი "ლიმონარი". ?1 გვ. 40-43)".

ასე, რომ ის, რაც თქვენ ესოდენ დაუჯერებელი გეჩვენებათ, სრულიადაც არ არის დაუჯერებელი.

39. ზვიად ნოდია: "თქვენ ერთმანეთში ურევთ და ერთმანეთისგან ვერ განარჩევთ "ეკლესიის სრულ დაქვრივებას" და "ეკლესიის დროებითი დაქვრივების" საკითხს, რაც იმის ბრალია, რომ შებყრობილი ხართ იმ იდეა–ფიქსით, რის მიხედვითაც "ეკლესიის სრული დაქვრივება" მორგებული გაქვთ "სტაროვერიაზე", ანუ თვლით რომ "სტაროვერიის" დაქვრივებით დაქვრივდა სრულიად მსოფლიო (საყოველთაო ქრისტეს ეკლესია)".

პასუხი: ჩვენ არანაირი "იდეა-ფიქსით" არ ვართ შეპყრობილები. ჩვენ გამოვდივართ ისტორიული ობიექტურობიდან გამომდინარე.

აღმოსავლეთის ეკლესიები შთავარდნენ სქიზმაში, როდესაც მათ მხარი დაუჭირეს აბსოლუტურად უკანონო რეფორმას. რეფორმის უკანონობაზე კი თვით რუსეთის ოფიციალური ეკლესიის ღვთისმეტყველები და ისტორიკოსები ლაპარაკობენ. ხოლო ეკლესიის დაქვრივება ძველმართლმადიდებელთა სიჯიუტემ და უცოდინრობამ კი არ განაპირობა, არამედ რუსული ეკლესიის მწყემსმთავრობის სისასტიკემ. თუ გავითვალისწინებთ იმასაც, რომ თითქმის ყველგან დაირღვა ნათლისღების საიდუმლო და ამის გამო გაუქმდა იერარქია, ძველმორწმუნეობა მსოფლიოში ერთადერთი ჭეშმარიტი ეკლესიის პოზიციას ნამდვილად ინარჩუნებს (ამ ბოლო დროს გამოჩნდა ცნობები, რომ ძველმესტილეთა ზოგიერთ თემს არ ჰქონია დარღვეული ნათლისღების საიდუმლო. ეს ვითარება შესაძლებელს ხდის ამგვარ ძველმესტილეებსა და ძველმართლმადიდებლებს შორის დაიწყოს დიალოგი შერიგებაზე. ამჯერად, ერთ ერთ ასეთ თემთან მიმდინარეობს დიალოგი).

40. ზვიად ნოდია: "ამ შეცდომიდან გამომდინარე, აგებთ მსჯელობის არასწორ კონსტრუქციას, რაც ასეთივე მცდარ დასკვნას განაპირობებს, თუმცა ამას ვერ ხვდებით (ან მიაფუჩეჩებთ) ვინაიდან თქვენებური მშვინვიერი ლოგიკის თვითკმაყოფილება განეტარებთ. ამიტომაც, წმინდა კვიპრიანეს, წმინდა იოანეს და სხვა წმინდა მამათა სწავლება "ეკლესია–ეპისკოპოსშია", თითქოს და "შეუძლებელია ეხებოდეს "სტაროვერთა" პრობლემასო", რომ ამტკიცებთ, მცდარი არალოგიკურობაა, ანუ, როცა ამბობთ "ისინი მათ დროს აღმოცენებული სიტუაციიდან გამომდინარე ლაპარაკობდნენ და არა ზოგადადო", "სტაროვერული" სიტუაციაც გარკვეული დროის და სივრცის (ადგილის) სიტუაციაა და არა ზოგადად საყოველთაო ეკლესიისა... "წმინდა კვიპრიანეს, წმინდა იოანეს და სხვა წმინდა მამათა სწავლება "ეკლესია–ეპისკოპოსშია", თითქოს და "შეუძლებელია ეხებოდეს "სტაროვერთა" პრობლემასო", რომ ამტკიცებთ, მცდარი არალოგიკურობაა, ანუ, როცა ამბობთ "ისინი მათ დროს აღმოცენებული სიტუაციიდან გამომდინარე ლაპარაკობდნენ და არა ზოგადადო", "სტაროვერული" სიტუაციაც გარკვეული დროის და სივრცის (ადგილის) სიტუაციაა და არა ზოგადად საყოველთაო ეკლესიისა".

პასუხი: თქვენ, თქვენი ცნობიერებისთვის დამახასიათებელი ალოგიკურობით ერთმანეთს უკავშირებთ სხვადასხვა საკითებს. როგორც თქვენი პუბლიკაციებიდან ვიგებთ, ეს არა მარტო მართლწერაში გამოიხატება, არამედ პრაქტიკულ ცხოვრებაშიც.

ან იქნებ აგვიხსნათ რომელი შეცდომიდან გამომდინარე ვაგებთ "მსჯელობის არასწორ კონსტრუქციას" - ეკლესია რომ ეპისკოპატის გარეშე ეკლესიად არ მიგაჩნიათ თუ შეუძლებელი რომ გგონიათ მისი დაქვრივება? თქვენი ბრალდება შეგვიძლია შეგიბრუნოთ და გითხრათ, რომ მცდარ დასკვნებს, მცდარი "კონსტრუქციებიდან" გამომდინარე სწორედ თქვენ აკეთებთ, როდესაც მთელი ეკლესიის არსი მხოლოდ ეპისკოპატში მოიაზრეთ, დანარჩენი ერი და ბერი კი ჩამოახარისხეთ.

მინდა გკითხოთ, თქვენ, ბ-ნო ზვიად, რომელიც არ ბრძანდებით სასულიერო პირი (მით უმეტეს "ეპისკოპოსი") ვინ ბრძანდებით? ეკლესიის შემადგენელი ნაწილი თუ მისი ხორცმეტი? თუ ეკლესია მხოლოდ თქვენი ეპისკოპატია, მაშინ თქვენ მისი მუწუკი ყოფილხართ... ფურუნკული, რომელიც ამ ეპისკოპატს ისევე სჭირდება, როგორც ძაღლს მეხუთე ფეხი!... და ასეთია არა ჩვენი დამოკიდებულება თქვენს მიმართ, არამედ თქვენი საკუთარი სწავლებიდან გამომდინარე დასკვნები!

თქვენი შეხედულება ეკლესიის მხოლოდ ეპისკოპატის დონემდე დაყვანის თაობაზე არის აბსურდი და წმიდა მამათა სწავლების დამახინჯებული გაგება!... ეს არის ნამდვილი მწვალებლობა, რომელსაც თქვენ ჯიუტად მისდევთ!...

აი, თქვენი გონებაარეულობის კიდევ ერთი, ტიპიური მაგალითი. ვინმე გიორგი გილაურს წერთ: "გიორგი, გიზიარებ ერთ ხედვას, რამდენად სწორია? სამების ხატს და ნათლისღების ხატს წარმოსახვით ერთმანთს ვუკავშირებ ჯვრის ფორმით – ჰორიზონტალურად სამების ხატი და მასზე ვერტიკალურად ნათლისღების ხატი. ანუ, ორივეს ერთად ჯვარში ვაერთიანებ. მგონი კარგად ვერ გადმოვეცი...".

კარგად რომ ვერ გადმოეცით ეგ არაფერი, ამას ხომ ზედ ანეკდოტიც მიაყოლეთ: "ერთი ანეკდოტი გამახსენდა: ''წყურვილისგან ღონემიხდილი კაცი უდაბნოში ჭას წააწყდება და გახარებული ჩასძახებს–წყალი! წყალი! ... იმავე წამს ჭიდან უფრო გახარებული ხმა ამოსძახებს : – წყალი? იპოვე წყალი?! ჩახავა და ხორავა ასე გადაეყარნენ ''სტაროვერულ ჭას'' ფოთში. – ''მიმატოვეს მე, ცოცხალი წყაროს თვალი და ამოკვეთეს თავისთვის ჭები, დანგრეული ჭები, წყალს რომ ვერ იკავებენ".

სწორედ გონებაშეშლილ ადამიანს ახასიათებს ასეთი "ამაღლებული" იდეიდან (წარმოსახვაში ორი ხატის ჯვარსახოვნად წარმოდგენის ხიბლისმიერი იდეიდან) ქვენა, გრძნობისმიერ ანეკდოტზე გადმონაცვლება.

გილაურიც რომ ტოლს არ გიდებთ?! საპასუხო ანეკდოტში ის გწერთ: "მეც ერთი გამახსენდა. ერთმა აწ გარდაცვლილმა სერბმა მიტროპოლიტმა (სახელად დანიელმა) მოყვა რომელიღაც საღვთისმეტყველო სიმპოზიუმზე შვეიცარიაში (მავანთა აზრით "შესაძლოა ეკუმენურზე"): "ბჭობს ყოვლადწმინდა სამება: მამა - ვეწვიოთ ისევ სამ მგზავრად ადამიანებს, ვნახოთ რა უჭირთ სამეფო ქალაქ იერუსალიმში! ძე - იერუსალიმთან ბევრი მძიმე მოგონება, იმედგაცრუება და ადამიანური გულისტკენა მაკავშირებს. იქნებ აჯობებდა ამჯერად სხვა დედაქალაქს ვწვეოდით, მაგალითად რომს! სულიწმიდა - ხო, რომში მართლაც კარგი იქნებოდა. მანდ მეც დიდი ხანია არ ვყოფილვარ!" (უფალო შეგვინდე)".

სამწუხაროა, რომ თქვენ, რომელთაც ძველმორწმუნეობაზე წარმოდგენაც არ გაქვთ და ანეკდოტებით ერთობით, გაწიწმატებულები მსჯელობთ სწორედ თქვენთვის უცნობ საგანზე და ვერ გულისხმაყოფთ, რომ შეპყრობილი ყევხართ ეშმაკს, რადგან წმიდა მამებისგან მაინც უნდა გცოდნოდათ, რომ წარმოსახვებით ლოცვა (თანაც ისეთი, თქვენ რომ გქონიათ) ხიბლისა და ეშმაკეულობის პირველი ნიშნებია... სანუგეშოს ვერაფერს ვიტყვით მრჩეველზეც... შესაძლოა კარგი ადამიანია, მაგრამ თქვენი დარიგება უფრო მართებდა ვიდრე უაზრო ანეკდოტების მოყოლა...
აი, ასეთები დავობენ ყველაზე მეტად ძველმართლმადიდებლობაზე.

41. ზვიად ნოდია: "ეს ეხება იმ კუთხეს, რა კუთხითაც უნდა განიხილებოდეს კონკრეტული, ადგილობრივი თუ "სტაროვერული" – ცალკე დარჩენილი ნაწილი ეკლესიისა; ხოლო, რაც შეეხება მეორე კუთხეს ამ წმინდა მამათა ნააზრევისა, ცხადია, კონკრეტული დროის და ვითარების გარდა შემცველია საყოველთაო ეკლესიის იმ სავარაუდო ბოლო ჟამის ვითარებებებისა, როცა მართლაც შეიძლება საერთოდ დაქვრივდეს ეკლესია, მაგრამ არა საუკუნეობრივად (არა "სტაროვერულად")".

პასუხი: "ფიცი მწამს ბოლო მაკვირვებსო" ამაზეა ნათქვამი! ჯერ გაწიწმატებული მედავებით იმაში, რომ თურმე ძველმოწესეები "მწვალებლები" ყოფილან, რადგან რაღაც "ეკლესიის დაქვრივება" მოუგონიათ, ახლა კი იმას მიმტკიცებთ, რომ შეიძლება დადგეს ჟამი, როცა "მართლაც შეიძლება საერთოდ დაქვრივდეს ეკლესია, მაგრამ არა საუკუნეობრივად (არა "სტაროვერულად")". რას ნიშნავს "არა საკუნეობრივად", "არა "სტაროვერულად"?

ყველასთვის ცნობილია, რომ ძველმოწესეები "საუკუნეობრივად" არ დაქვრივებულან, არამედ იერარქია აღადგინეს (სხვათა შორის პატრ. ტიხონის დროინდელი ეკლესიიდან გადმოსული ეპისკოპოსების მიერ, რომლებმაც აღიარეს ძველმართლმადიდებლობა).

თქვენი ზემოთმოტანილი მტკიცებულება კიდევ ერთხელ ადასტურებს თქვენში არსებულ სულიერ ფორიაქს და წინააღმდეგობას.

42. ზვიად ნოდია: "ამ ორი და ამას გარდა საერთო, მაგრამ განსხვავებული მდგომარეობის შესახებ არასწორი იდეაფიქსის და მიკერძოებულობის გამო, თქვენ ერთმანეთში ურევთ და ვერ გებულობთ თქვენსა და წმინდა მამათა ხედვების შეუთავსებლობას. ხოლო, რაც შეეხება საკითხის ასე დაყენებას, როგორც თქვენ გვთავაზობთ: "ეკლესია ეპისკოპოსშია" შეუძლებელია გულისხმობდეს ეპისკოპოსის აღმატებას ეკლესიაზე–ო", აი, ამას ჰქვია – "შენვე ჭრი და შენვე კერავ" ან "სამ იგრაეშ, სამ პაიოშ" (იქნებ რუსულად უფრო გასაგები იყოს თქვენთვის)".

პასუხი: ეს არის თქვენი კერძო შეხედულება, რომელსაც არაფრით ასაბუთებთ. ჩემი საწინააღმდეგო თქვენი ყველაზე დიდი "საბუთი" მთელს ამ აბრაკადაბრაში არის ფრაზა: "სამ იგრაეშ, სამ პაიოშ". და დარწმუნებული ბრძანდებით, რომ თუკი ასე თქვით, ასეც იქნება...

43. ზვიად ნოდია: "წმინდა მამებს, რატომაა, "შეუძლებელი ეგულისხმათ ეკლესიის სრული დაქვრივება?"... "რადგან, მაშინ ეკლესიაში არსებობდა უამრავი ეპისკოპოსი?" ამიტომ? იოანე ოქროპირი კონკრეტული კონსტანტინეპოლის ეკლესიის პრობლემების გამო, დარიგებით მიმართავს ადრესატებს და თავისი სიტყვის განსამტკიცებლად მოჰყავს ზოგადი ფორმულა – "არ შეიძლება ეკლესია დარჩეს ეპისკოპოსის გარეშე–ო". ამ ზოგად სწავლებას ყველა წმინდა მამა იყენებს, როგორც ზოგადად, ასევე კონკრეტული ეკლესიის მიმართ. მაგრამ თქვენ? როგორც წმინდა მამათა ურჩი მოწინააღმდეგე, თვითმიზნურად ამახინჯებთ და ნაძალადევად ცდილობთ მოარგოთ თქვენს აკვიატებულობას".

პასუხი: ესეც თქვენი კერძო და დაუსაბუთებელი შეხედულებაა. ის, რომ თქვენ არ გესმით ჩვენი განმარტება, არ ნიშავს იმას, რომ ჩვენ ის არასწორად გადმოვეცით. დაინტერესებულ პირებს ვთავაზობ გაეცნონ მას "მართლმადიდებლობის აპოლოგიაში": 1) ეკლესიის დაქვრივებისთვის: http://www.oldorthodox.ge/apologetika_martlmadideblobis_apologia_ii_1.html 2) ეკლესიისა და ეპისკოპოსის ურთიერთმიმართებისათვის: http://www.oldorthodox.ge/apologetika_martlmadideblobis_apologia_ii_1.html).

44. ზვიად ნოდია: ""სტაროვერები" მიმოხეტიალე "მღვდლებს" იღებდნენ მირონის ცხებით, ვითომ განსაწმენდად, ვინაიდან მწვალებლობიდან მოვიდნენ (მათი აზრით) და კიდევ იმისათვის, რომ მღვდლობის ჩინში (ხარისხში) აღედგინათ. და ვინ იყვნენ ეს "აღმდგენელები?"– ერისკაცნი! განა ეს მწვალებლობა არ არის?! ერისკაცს მხოლოდ მონათვლა შეუძლია, ისიც ფორს–მაჟორულ სიტუაციაში, როცა მოსანათლი კვდება და ირგვლივ მღვდელი არ არის, თორემ თავად უჩინ–უხარისხოს სხვისი გამღვდელება როგორღა შეუძლია! ამის მერე კიდევ ამბობთ–"სტაროვერებს" უეპისკოპოსობა არასოდეს უქადაგიათ და მუდამ ეძებდნენ ეპისკოპოსსო".

პასუხი: სწორია ის, რომ ძველმართლმადიდებლები ოფიციალური ეკლესიიდან გადმოსულ მღვდლებს (რატომ ჩასვით ეს სიტყვა წინწკლებში გაუგებარია. ვგონებ, თქვენ, ბ-ნო ზვიად, რუსეთის ოფიციალური ეკლესიის მღვდლებიც არ მიგაჩნიათ მღვდლებად. არადა ამ ეკლესიასთან არასოდეს გაგიწყვეტიათ ერთობა) მირონცხებით იღებდნენ; და არასწორია ის, რომ მირონცხებით მიღების წესის აღმასრულებელნი იყვნენ "ერისკაცნი". ეს არის ანგარიშმიუცემელი ტყუილი.

ერთგან თქვენ ბ-ნო ზვიად, მაბრალებთ, თითქოსდა მე "ქვეტექსტიდან ამოგლეჯით" ვლაპარაკობ, ... ვაჯერებ საკუთარ თავს და მერე "ამაზე მაქვს აგებული მთელი ლოგიკა"... მაშინ, როდესაც თვითონ გჭირთ ეს დაავადება... თქვენ არაფრით ასაბუთებთ ჩვენი ეკლესიის მღვდლების "ერისკაცობას". გამოდიხართ ცრუ ბრალდებით და შემდეგ ცდილობთ თქვენს ამ "მამხილებელი არგუმენტში" მკითხველის დარწმუნებას, ისიც ცარიელ-ტარიელი სიტყვებით... არავითარი დასაბუთება!

მინდა განგიმარტოთ თქვენც და მკითხველსაც, რომ ძველმართლმადიდებლებს მღვდლები ყოველთვის ჰყავდათ... ჯერ ამ ფუნქციას განხეთქილებამდე ხელდასხმული მღვდლები ასრულებდნენ, მოგვიანებით კი უკვე მირონცხებით მიღებული, ოფიციალური ეკლესიიდან გამოქცეული მღვდლები. რატომ არის ეს მარტივი საკითხი ასე გაუგებარი და მიუწვდომელი არ ვიცით...

45. ზვიად ნოდია: "გააჩნია რა გზით ეძებდნენ, ზემო მოხმობილი გზა ხომ გზა არ არის? ეს ჩიხია! გზა ის იყო, რაზედაც მათ უარი თქვეს".

პასუხი: ოფიციალური ეკლესიიდან გადმოსული მღვდლების მიღებით იერარქიის შენარჩუნება გზა რატომ არ არის? ეკლესიის ისტორიაში მრავლად არის ცნობილი შემთხვევები, როდესაც ეკლესიისკენ გადმოსულ მწვალებლებს, რომლებიც თავიანთ მწვალებლურ საზოგადოებებში იყვნენ ხელდასხმულნი, მირონცხებით ღებულობდნენ და მათსავე ხარისხს უტოვებდნენ. ამ წესს ეყრდნობოდნენ ძველმართლმადიდებლებიც მათკენ გადმოსულ მღვდელთა მიღებისას. ხოლო თუ ეს არაკანონიკურად ჩანს თქვენს თვალში, ბ-ნო ზვიად, ეს ჩვენს კი არა, თქვენს უკანონობას და ეკლესიის სწავლებისადმი წინააღმდეგობას წარმოაჩენს.

46. ზვიად ნოდია: "მხოლოდ ორი თითით პირჯვრისწერის შეცვლის გამო მწვალებლებად გამოაცხადეს მთელი მსოფლიო ეკლესია. ანუ, საქმე ისე გაიხადეს, რომ ამ "მწვალებლებისგან" განვარდნილ იერარქებს სანთლით დაეძებდნენ და მათ არამწვალებლურ იერარქად გარდაქმნიდნენ ერისკაცთა ხელით. ამას რა წმინდა მამები უშველის? ან როგორ ბედავთ მათ მოხმობას თქვენს სასარგებლოდ?"

პასუხი: არასწორია, რომ თითქოსდა ძველმართლმადიდებლებმა ორი თითით პირჯვრისწერის გამო მთელი მსოფლიო მწვალებლებად გამოაცხადეს. პირიქით, მთელმა მსოფლიომ გამოაცხადა ძველმართლმადიდებლობა და ორი თითით პირჯვრისწერა მწვალებლობად. და არა მარტო ორი თითით პირჯვრისწერა - მათ მწვალებლურად გამოაცხადეს იმდროინდელი რუსული ეკლესიის საღვთისმსახურო პრაქტიკა, რომელიც რუსებს თვით ბერძენთაგან ჰქონდათ მიღებული გაქრისტეანების დროიდან. ვფიქრობთ ეს საკმაოდ სერიოზული დანაშაულია იმისთვის, რომ მწვალებლად შეირაცხოთ.

47. ზვიად ნოდია: "რომ მიწერ – "დიონისე არეოპაგელი თავის "ზეციურ იერარქიაში" განიხილავს სწორედ უზემოეს–უქვემოეს დასთა ურთიერთმიმართების საკითხს–ო", რატომ ჩქმალავ, რისთვის წერს ამას?!"

პასუხი: ყველა განათლებულმა მორწმუნემ იცის რატომ დაწერა დიონისე არეოპაგელმა "ზეციური იერარქიისთვის" და რას ვიფიქრებდი, თქვენ თუ არ გეცოდინებოდათ?!

48. ზვიად ნოდია: "აი, თქვენგან განსხავებით როგორ განმარტავს მის სწავლებას ღირსი მაქსიმე აღმსარებელი (მე–7 ს.)".

პასუხი: მე დიონისეს სწავლება არსად განმიმარტავს! ხომ არ დაგესიზმრათ ბ-ნო ზვიად?

49. ზვიად ნოდია: "მის (დიონისეს) მიერ გადმოცემული უნდა გავიგოთ ასე: "მხოლოდ და მხოლოდ მღვდელმთავრის უშუალო მღვდელმოქმედებისათვის მიცემულია მირონისა და საკურთხევლის კურთხევა... შენიშნე, რომ უფლება მირონის კურთხევა–სრულქმნისა არ არქვთ პრესვიტერებს, რომელსაც იგი მღვდლებად სახელდებს, ისევე როგორც კურთხევისა საკურთხეველთან, რაზეც უსისხლო მსხვერპლი შეიწირება. ყოველივე ამას მხოლოდ და მხოლოდ მღვდელმთავარი აღასრულებს და ამის გარეშე მღვდელს არ ძალუძს არც ნათლისცემა (მონათვლა), არც ზიარება, არამედ მღვდემოქმედება შეუძლია მხოლოდ მაშინ, როცა ყოველივე ზემოთხსენებული უკვე ნაკურთხია ეპისკოპოსის მიერ!"

პასუხი: ეს თარგმანი ეკუთვნის ედიშერ ჭელიძეს, რომელიც ჩვენთან პოლემიკისას თავის ალმანახ "ივერიის გაბრწყინებაში" დაიმოწმა გ. გაბაშვილმა. სავარაუდოდ, თქვენ ის გადმოიწერეთ გ. გაბაშვილის "ივერიის გაბრწყინებიდან" და როგორც ჩანს არასწორად. სწორად ღირ. მაქსიმე აღმსარებლის განმარტება იკითხება ასე: "უფლება მირონის კურთხევა-სრულქმნისა არა აქვთ პრესვიტერებს, რომელთაც იგი მღვდლებად სახელდებს, - ისევე, როგორც კურთხევა საკურთხეველთა, რაზეც უსისხლო მსხვერპლი შეიწირება; აგრეთვე ხელდასხმისა; ყოველივე ამას მხოლოდ და მხოლოდ მღვდელმთავარი აღასრულებს და ამის გარეშე პრესვიტერს არ ძალუძს არც ნათლის-ცემა, არც უსისხლო მსხვერპლის შეწირვა, არამედ მღვდელმოქმედება შეუძლია მხოლოდ მაშინ, როდესაც ყოველივე ზემოთ ხსენებული უკვე ნაკურთხია ეპისკოპოსის მიერ" (ციტ. "ივ. გაბრწყინებიდან". 2000 წ. ?4 გვ. 10. წყაროები იხ. იქვე.)".

აბა, განმიმარტეთ რას ნიშნავს თქვენს "თარგმანში" სიტყვები: "უფლება მირონის კურთხევა–სრულქმნისა არ არქვთ პრესვიტერებს, რომელსაც იგი მღვდლებად სახელდებს, ისევე როგორც კურთხევისა საკურთხეველთან"? რისი "კურთხევისა საკურთხეველთან"? საკურთხეველთან რა უნდა იკურთხოს? ჭელიძის თარგმანში ყველაფერი გასაგებია, რადგან იქ ლაპარაკია არა რაღაცის "კურთხევაზე საკურთხეველთან", არამედ თვით საკურთხეველთა კურთხევაზე. "პრესვიტერებსო, არ ძალუძსო კურთხევა საკურთხეველთა, რაზეც უსისხლო მსხვერპლი შეიწირება".

შემდეგ, თქვენს მიერ არასწორად გადმოწერილ ციტატში, "ნათლისცემის" შემდეგ ფრჩხილებში მოცემულია "მონათვლა", ალბათ იფიქრეთ, რომ ნათლისცემა იმდენად რთული და გაუგებარი სიტყვაა, რომ თქვენი განმარტების გარეშე მას ვერ გაიგებდნენ...

თავის დროზე გ. გაბაშვილს ამ ადგილთან დაკავშირებით ვწერდი, რომ მოცემულ ადგილში ღირ. მაქსიმე აღმსარებელი მღვდელმთავრის (ეპისკოპოსის) უდიდეს მნიშვნელობაზე მსჯელობისას აღნიშნავს, რომ მას, სხვა საეკლესიო ხარისხებისგან (დიაკვნისა და პრესვიტერისგან) განსხვავებით, უდიდესი უპირატესობა გააჩნია, რაც არასოდეს მიგვიჩნევია საეჭვოდ. ღირ. მაქსიმეს დამოწმებულ ფრაზას არავითარი კავშირი არ გააჩნია ეკლესიის დაქვრივებასთან, ამიტომაც, გაუგებარია მას რისთვის გვიმოწმებთ. თუ ეპისკოპოსის ხარისხის დანიშნულებისა და მნიშვნელობის ჩვენება გსურდათ, არავინ გეწინააღმდეგებათ. ჩვენც ზუსტად ისევე ვაღიარებთ, როგორც ამას გვასწავლის ღირ. მაქსიმე.

50. ზვიად ნოდია: "ვსვამთ კითხვას: თქვენს მიერ მოყვანილი წმინდა დიონისეს მიერ ნათქვამი სწავლების მიხედვით, რანაირად ამზადებდით და სცხებდით მირონს თქვენთან გადმოსულ, თქვენს მიერვე მწვალებლად შერაცხილ მღვდლებს? ან რანაირად ეზიარებოდით, აზიარებდით და ნათლავდით ხალხს? თქვენივე საწინააღმდეგოდ მოიყვანეთ წმინდა დიონისეს სწავლება?"

პასუხი: სამწუხაროა, რომ თქვენ არ გასცნობიხართ გ. გაბაშვილისადმი მიწერილ ჩვენს პასუხებს ("მართლმადიდებლობის აპოლოგია"), სადაც დეტალურად მქონდა განხილული თუ საიდან ჰქონდათ მირონი ძველმორწმუნე მართლმადიდებელთ (იხ.არქიეპ. პავლე. მართლმადიდებლობის აპოლოგია. თავი II. § 9. შესახებ იმისა, თუ საიდან ჰქონდათ ძველმოწესე მართლმადიდებელთ წმ. მირონი). აქ კი მოკლედ მოგახსენებთ, რომ ნიკონამდე ნაკურთხი მირონი საკმარისად ჰქონდათ ძველმორწმუნე მართლმადიდებელთ. ამას თვით ნიკონიანელი მისიონერებიც ადასტურებენ. „...წმიდა ეკლესიისგან თქვენი გამოყოფის დასაწყისში - წერს ერთ-ერთი ნიკონიანელი პოლემისტი, – საკმაოდ მცირე იყო იმ სამღვდელოთა რიცხვი, რომელთაც დატოვეს ეკლესია და თქვენს სექტას მიაშურეს. მაგრამ, იმას კი ვიტყვით, რომ 1) მათი რაოდენობა იყო ათი, 2) თითოეულმა მათგანმა თავისი სამრევლო ეკლესიიდან წაიღო წმიდა მირონი, 3) ყველა ამ სამრევლო ეკლესიას მირონი გადაეცა მათი წასვლის წინ, 4) ხსენებული მღვდლების მიერ წაღებული მირონის ათი ნაწილი ერთად აღებული შეადგენდა ერთ ფუნტ (0,4536 კგ) მირონს 5) ხსენებულ მღვდლებს არ გაუხარჯავთ იგი და მაშინათვე განაზავეს ზეთში...“ (Ответы Никифора Астраханского, изд. 1801 г., стр. 334, 335. По другому изданию, стр. 415, 417, 437. ეს შენიშვნა მოტანილია ანტონოვის წიგნშიც პერეტრუხინის "Меч духовный"-ს საპასუხოდ. პასუხი 2. გვ. 33. მე-2 გამოცემის მიხედვით გვ. 36).

სხვა ნიკონიანელი ავტორი წერს, რომ "... პირველ, პატრ. ნიკონამდე ხელდასხმულ „რასკოლნიკ“ მღვდლებს, რომლებიც თავიანთი ეკლესიებიდან "რასკოლნიკურ" სკიტებში და უდაბნოებში გადავიდნენ, რა თქმა უნდა, შეეძლოთ თან წაეღოთ ნიკონამდე ნაკურთხი მირონის ნაწილი. უნდა ვიფიქროთ, რომ მირონი ჰქონდათ კოზმას (ძვ. მართლ. მღვდელ. - არქიეპ. პ.) ვეტკაზე და დიონისეს (ძვ. მართლ. მღვდელი – არქიეპ. პ.) კერჟენეცზე. შემცირების დროს მას განაზავებდნენ ზეთში და ამ შემთხვევაში ხელმძღვანელობდნენ კურთხევანში არსებული მითითებით (იხ. Потребник, л. 32). განსაკუთრებით კი მათე ბალსტარისის წიგნსა და იოანე კიტროჟელის პასუხებში მოცემული განწესებებით" (Смирнов. Внутренние вопросы в расколе в XVII веке. СПб 1898 г., стр. 150).

გარდა ამისა, წმ. ეკლესიის განწესებათა თანახმად, ეპისკოპოსთა მიერ ნაკურთხი მირონის შემცირების შემთხვევაში წმ. ეკლესია იძლევა მირონის ზეთში განზავების უფლებას და ამ უფლებას ის თავის პრესვიტერებსაც ანიჭებს. ნიკონიანური სქიზმის შემდგომ ძველმორწმუნე მართლმადიდებელთ ჰქონდათ ნიკონ პატრიარქამდე ნაკურთხი მირონი, რომელსაც ზეთში აზავებდნენ.

თავიდან რომ ავიცილოთ თქვენი მორიგი პასკვილები მირონის ზეთში განზავების საწინააღმდეგოდ და თვითონაც დაგიცვათ მოჭარბებული მკრეხელობებისგან, გიმოწმებთ კონკრეტულ კანონიკურ წყაროებს, რომლებიც ზეთში მირონის განზავების უფლებას გვაძლევენ.

ეკლესიის ავტორიტეტული კანონისტი მათე ბლასტარისი ბრძანებს:

"... თუკი ნათლისღებისთვის ან ეკლესიის საკურთხებლად, ან სხვა რამისთვის გამოილიოს მირონი, დარჩენილი მცირე რაოდენობის ზეთში განზავება ნებადართულია, რათა ასეთი გამრავლებით საკმარისად ეყოს მისით კურთხევის მსურველთ..." (Матфей правильник, древлеписм. сост. гл. 15. цит. по В. Т. Зеленков. Выписки из святоотеческих и других книг, служащия к изучению различных сторон церковной жизни. Часть I, вторая половина. Москва 1912, стр. 14).

სევასტ არმენოპოლი თავის კანონიკურ კრებულში გვაძლევს იგივე განწესებას, რაც ბლასტარისის წიგნის მიხედვით გადმოვეცით (იხ. Севаста Арменополя, кн. V. Иоанна Китрского ответы к Константину архиепископу Диррахиискому Кавасилу, древл. письма, л. 292 (по изд. Овчинникова, Балахна, 1908 г., л. 193 оборот).

დიდ კურთხევანში ტაძრის კურთხევის წესში ვკითხულობთ: "... და აიღებს მირონით სავსე ჭურჭელს, ან (მირონის) სიმცირის გამო მირონგანზავებულ ზეთს..." (Потребник Большой с номоканоном. Единоверческой печати. Чин на освящение церкви, л. 31).

ბერძნული "პიდალიონიც" ("დიდი რჯულისკანონი") იგივეს ბრძანებს: "კართაგენის კრების მე-6 კანონი წმ. მირონის დამზადებას (ანუ მის სრულქმნას კურთხევით – არქიეპ.პ.) საიდუმლოს უწოდებს, ასევე წმ. დიონისე არეოპაგელიც (საეკლესიო იერარქიისათვის თ. 4). უცნობია თუ რატომ ასრულებენ ჩვენს (ანუ ბერძნულ – არქიეპ. პ.) ეკლესიაში ამ საიდუმლოს ასე იშვიათად მაშინ, როდესაც მოსკოვში, როგორც გავიგეთ, ყოველ ორ წელიწადში ერთხელ აღასრულებენ დიდ ხუთშაბათს.

განწესებათა მიხედვით, არც ერთ მღვდელს უფლება არა აქვს, აღასრულოს მირონის დამზადების საიდუმლო, ამას მხოლოდ მღვდელმთავრები აკეთებენ, რომლებიც, თუმც კი ძალუძთ, თვით აკურთხონ მირონი, კეთილმორჩილებითა და პატრიარქისადმი დაქვემდებარებულობის ძალით ამას დიდ ეკლესიაში (ე.ი. საპატრ. და საკათედრო ტაძარში – არქიეპ.პ.) აკეთებენ. იოანე კიტროჟელის მიხედვით (მე-15 პასუხი), "დასაშვებია ზეთში მირონის შეზავება, რათა საკმარისი იყოს ყველასათვის, ვისაც ნათლისღება სურს და მირონს საჭიროებს..." (Греческая кормчая книга (Пидалион). Изследование И. Никольского, изд. Москва, 1883 г., стр. 177. О миропомазании).

ასე, რომ ძველმართლმადიდებელთ თავიდანვე ჰქონდათ მირონის საკმარისი რაოდენობა, რომელსაც გამოლევის შემთხვევაში ზეთში აზავებდნენ, ამიტომაც მათ არასოდეს დასჭირვებიათ, წმ. მირონის მოსაპოვებლად რაიმე არაკანონიკური ღონისძიებისთვის მიემართათ.

51. ზვიად ნოდია: "ხოლო, თქვენეულ აბსურდს – "მხოლოდ "სტაროვერებმა" შეინარჩუნეს ჭეშარიტი ეკლესიაო?" –ამხელს გიორგი გაბაშვილის დასკვნა: "თუკი, მღვდელმთვრობა შეწყდება მსოფლიო მართლმადიდებელ ეკლესიაში, ეს უკანასკნელი წყვეტს თავის არსებობას, რაკი ეკლესია უეპისკოპოსოდ არ არსებობს. ამდენად, მებრძოლი ეკლესიის განლევისთანავე უნდა მოაწიოს უფლის მეორედ მოსვლამ და საშინელმა სამსჯავრომ. წინააღმდეგ შემთხვევაში, უფლის აღთქმა: "ამა კლდესა ზედა აღვაშენო ეკლესია ჩემი და ბჭენი ჯოჯოხეთისანი ვერ ერეოდიან მას" – ამაო ყოფილა(ნუ იყოფინ!). თუკი თქვენ (სტაროვერები ) თვლით, რომ თქვენს გარდა ყველა ეკლესია ნიკონის დროიდან მწვალებლობაში დაცემულები არიან და მხოლოდ თქვენ, თუმც კი უეპისკოპოსოდ დარჩით, მიიჩნევთ თავს "ერთ წმინდა კათოლიკე და სამოციქულო ეკლესიად", მაშინ სოფლის აღსასრული უკვე 17–ე ს–ის მეორე ნახევარში უნდა დამდგარიყო, რადგან სწორედ ამ დროიდან დარჩით უეპისკოპოსოდ. როგორც ვხედავთ, მსოფლიო 21–ე ს–ის მიჯნაზეც განაგრძობს არსებობას. მაშასადამე, თქვენ არ ყოფილხართ ქრისტეს ჭეშმარიტი ეკლესია, რისი თვალსაჩინო მოწმობაც თქვენი უმღვდელმთავრობაა".

პასუხი: გიორგი გაბაშვილს თავის ადგილას გავეცით პასუხი (იხ. "მართლმადიდებლობის აპოლოგია". თავი II. § 4. კოლექტიური პაპიზმი"). თავიდან ბოლომდე ამ განმარტებების აქ განმეორებას ჯობია მიდამი მიწერილ წიგნში იხილოთ, რომელიც მთლიანად განვათავსეთ ინტერნეტში და ყველასთვის ხელმისაწვდომია. თქვენ კი გკითხავთ:

ვის დევნიდნენ წარმართები და იუდეველები პირველივე საუკუნეებიდანვე? მიპასუხებთ: ეკლესიას.

შეგეკითხებით: და ვის გულისხმობთ ამ "ეკლესიაში" - მხოლოდ ეპისკოპოსებს თუ მღვდლებს, დიაკვნებს, ბერებს და ერისკაცებსაც?

აქ, თქვენივე ნააზრევიდან გამომდინარე, თანამიმდევრული თუ იქნებით, უნდა მიპასუხოთ, რომ რადგან თქვენს წარმოდგენაში ეკლესია ეს ეპისკოპოსთა სიმრავლეა, ეპისკოპატია, მაშინ უნდა ამტკიცოთ, რომ პირველი საუკუნეებიდან მოყოლებული იდევნებოდნენ მხოლოდ ეპისკოპოსები, მხოლოდ მათი დევნა იწოდება თქვენი ლოგიკით "ეკლესიის დევნად", რადგან "თუკი, მღვდელმთვრობა შეწყდება მსოფლიო მართლმადიდებელ ეკლესიაში, ეს უკანასკნელი წყვეტს თავის არსებობას... და სოფლის აღსასრულიც 17-ე საუკუნის მეორე ნახევარში უნდა დამდგარიყო".

იქნებ მითხრათ, ვის დევნიდა სავლე? - ეპისკოპატს?!

ვინ იყო პირველმოწამე სტეფანე, რომელიც ჩაქოლეს სავლეს თვალწინ ეპისკოპოსი? თუ პირველმოწამე სტეფანეს წამება "ეკლესიის" დევნად არ ითვლება, რადგან ის ეპისკოპოსი არ იყო?

იდევნებოდა თუ არა ეკლესია მაშინ, როდესაც წარმართი იმპერატორები უამრავ რიგით, ერისკაც ქრისტეანს ველურ მხეცებს უგდებდა საჯიჯგნად? იქნებ ეს უბრალოდ ქრისტეანთა დევნა იყო და არა "ეკლესიისა"?

ვის გულისხმობს ქრისტე (და მისი გამოცხადების ჩამწერი იოანე მახარობელი) დედაკაცში, რომელსაც არწივის ფრთები გამოესხა და მას დადევნებულ ურჩხულს უდაბნოში დაემალა (გამოცხ. 12:13-17) - ეპისკოპატს? თუ იტყვით რომ ეპისკოპატს, მწვალებლობაც სწორედ ეს იქნება და არა ის, რომ ეკლესია მარტო ეპისკოპატი კი არა ერისკაცთა, ბერ-მონაზონთა, კლერიკოსთა და უდაბლეს თუ უმაღლეს იერარქთა ერთობლიობაა ზეციურ, მედღესასწაულე ეკლესიასთან.

აი, რა არის ეკლესია!

თქვენ კი ლათინურ-პაპისტური იდეოლოგიის ზეგავლენით, გაუთანაბრეთ იგი მხოლოდ ეპისკოპატს. ლათინებმა შექმნეს პაპის პრიმატის და ეკლესიის პაპისტური მეთაურობის მწვალებლური სწავლება, თქვენ კი კოლექტიური პაპიზმისა, რომელიც არის ეკლესიის მხოლოდ ეპისკოპატში მოაზრება და მტკიცება, რომ ეპისკოპატის დაშრეტასთან ერთად კვდება ეკლესია, რაც უნდა მრავალრიცხოვანი მრევლი და კლერიკოსთა ურიცხვი დასი ჰყავდეს.

52. ზვიად ნოდია: "აბა, უყურეთ, რას ამტკიცებს ავთო ხორავა: "მიუხედავად იმისა, რომ ხსენებული მამები ვერ იგულისხმებდნენ ეკლესიის სრულ „დაქვრივებას“–სტაროვერთა სახით, სხვა წმინდა მამათა თხზულებებში ვხვდებით ისეთ გამონათქვამებს, რომლებიც პირიქით ეკლესიის უნიკალურობას უსვამენ ხაზს და ამტკიცებენ, რომ "თუკი ქვეყანაზე არის სამი ქრისტიანიც კი, ეკლესია იარსებებს“ (წმინდა თეოდორ სტუდიელი), რადგან ქრისტემ აღგვითქვა, რომ სადაც შეიკრიბებოდნენ ორნი ან სამნი მისი სახელით, ისიც იქნებოდა მათ შორის. ხოლო, ვის შეუძლია თქვას, რომ ეკლესია არ არის იქ, სადაც არის ქრისტე? ხოლო, თუ ქრისტე არის ორს და სამს შორის, როგორ შეიძლება ითქვას, რომ იქ ეკლესია არ არის? აი, სიცრუის მამის, სატანის მიერ ფსიქიკა–გამრუდებული კაცის "ორიგინალური", ლოგიკური რებუსების ნიმუში".

პასუხი: სატანასთან ჩემი ასეთი ხშირი შედარება, რაც მკითხველის ემოციურ დატვირთვაზეა გაანგარიშებული და არა ჩემს მიერ დამოწმებული ადგილების ანალიზზე, მხოლოდ და მხოლოდ თქვენს დაბალ ინტელექტზე მიანიშნებს. ამას ჩემს მიერ დამოწმებული თევოდორე სტოდიელის გამონათქვამის თქვენეული აღქმაც ადასტურებს. კერძოდ თქვენ წერთ:

53. ზვიად ნოდია: "ხორავას "გაჭედილობა" იმაშია, რომ "სტაროვერული საკრებულო" მიაჩნია ქრისტეს ეკლესიად და სხვა დანარჩენი ყველა ყალბია მისთვის. ამიტომ, ქრისტეს ნათქვამსაც და თეოდორე სტუდიელის ნათქვამსაც უკავშირებს "სტაროვერებს", როდესაც ხოლო, რაც არ სურს დაუკავშიროს, ამაზე იტყვის: "ჩვენ არ ვუგულისხმივართო..."

პასუხი: საერთოდ, ცნობილია, რომ როდესაც რაიმე საგანზე დავობენ, მოდავენი ჯერ ამ საგნის ცნებას არკვევენ, რათა საერთო საფუძველი მოუძებნონ პოლემიკას და საინტერესო საგანზე შემდეგ დავობენ. მეც, რაკიღა ეკლესიის რაობაზე იყო ლაპარაკი და მიმტკიცებთ, რომ ეკლესია არის მხოლოდ ეპისკოპატი, გიჩვენეთ, რომ წმიდა მამების განმარტებით ორ და სამ მართალ ქრისტეანსაც მაცხოვარი ეკლესიად მიიჩნევს. ამდენად, თუკი ორი და სამი მართალი შეიძლება იყოს ეკლესია, რატომ არის შეუძლებელი იმის დაჯერება, რომ ეპისკოპოსთა დასის გარეშე დარჩენილი ძველმართლმადიდებლობა, რომელსაც მრავალმილიონიანი მართალი მრევლი, მრავალი ბერ-მონაზონი და კლერიკოსთა დასი ჰყავდა, აღვიქვათ ეკლესიად? აი, რაზე მქონდა ლაპარაკი და რა ვიგულისხმე. ამიტომაც ვთქვი ვის შეუძლია თქვას, რომ ეკლესია არ არის იქ, სადაც არის ქრისტე?" თქვენ კი რა გაიგეთ?

54. ზვიად ნოდია: "ვის შეუძლია თქვას, რომ ეკლესია არ არის იქ, სადაც არის ქრისტე?" – რას ქვია ეს? ეს რა უკუღმართული შემოტრიალებაა? რანაირად უნდა მოხდეს ასეთი რამ? ვინმემ ნახა თქვენთან ქრისტე და მაინც გაიძახის–არ არის თქვენთან ეკლესიაო თუ რა? ასე საკითხის დასმა ხომ აბსურდულია? და ამაზე უნდა ააგოს ახლა მან თავისი "ორიგინალური, ლოგიკური" აბრადაკაბრა?!..."

პასუხი: აბრაკადაბრა არ შეიძლება ლოგიკური იყოს, მგონი ამდენი მაინც უნდა გესმოდეთ, თუ თქვენ არ ფიქრობთ რას წერთ? და უბრალოდ ჩემს წინააღმდეგ ისვრით ყველაფერს რაც კი ენის წვერზე მოგადგებათ? ან რას ნიშნავს "უკუღმართი შემოტრიალება"? უკუღმართი არის თქვენი აზროვნება, მე კი ყოველივე გასაგებად განგიმარტეთ. კიდევ ერთხელ გიმეორებთ, რომ თუკი ქრისტე არის იქ, სადაც იქნება ორი ან სამი მართალი ქრისტეანი, ეკლესიაც იარსებებს და მნიშნველობა არა აქვს, ამ ორსა და სამში ვინმე იქნება თუ არა ეპისკოპოსი. რა არის აქ "უკუღმართული"?

ან რატომ არის საკითხის ასე დასმა აბსურდული? რა გეჩვენებათ აბსურდულად? საკითხის ასე დასმა სავსებით ლოგიკურია და მისი ალოგიკურობის მტკიცებაა აბსურდული...

აბსურდულია თქვენი შემდეგი შეკითხვაც: "ვინმემ ნახა თქვენთან ქრისტე და მაინც გაიძახის–არ არის თქვენთან ეკლესიაო თუ რა?" ეკლესიის აღიარებისთვის ქრისტეს ფიზიკურად დანახვაზე აქცენტირება არის სრული უგუნურება. მაცხოვრის გამონათქვამში, რომ თუკი ორი ან სამი შეიკრიბება მისი სახელით ის მათ შორის არის, გულისხმობს ქრისტეს უხილავ მყოფობას, ისე, როგორც აღუთქვა მან ამაღლების წინ თავის მოწაფეებს, რომ მათთან იქნებოდა სოფლის აღსასრულამდე (მათე. 28:20). ქრისტეს მცნებების მიყოლა, წმიდა მამათა სწავლებისა და ეკლესიის გადმოცემის დაცვა - აი, ის პირობები რაც გაამართლებს კაცს ღმრთის წინაშე და რაც გვათქმევინებს, რომ ორნი ან სამნიც რომ დავრჩეთ ქვეყანაზე, თუნდაც ეპისკოპოსის გარეშე, ქრისტე იქნება ჩვენთან და ეკლესიაც მარადის იარსებებს, ხოლო თუ საჭიროება ითხოვს ეპისკოპოსსაც მოგვანიჭებს... განა წმ. ამფილოქე იკონიელს ხელი ანგელოზებმა არ დაასხეს? განა გაუჭირდება ქრისტეს აღუდგინოს მის დაქვრივებულ ეკლესიას ეპისკოპოსი? ცხადია, არა! მართალია, ჩვენს შემთხვევაში ასე არ მომხდარა, მაგრამ უნდა ვიცოდეთ ღვთაებრივი სწავლება ეკლესიაზე, რომ სასოწარკვეთილებას არ მივეცეთ, ორი და სამი მართალიც რომ დარჩეს ქვეყანაზე, მაცხოვრის აღთქმის იმედი გვქონდეს... ასე, რომ კიდევ ერთხელ გირჩევთ, ბ-ნო ზვიად, დააკვირდეთ რას წერთ.

55. ზვიად ნოდია: "ან, ვინ არის ეს "ორი და სამი?" იქნებ ეს ის ორია – "გამალიელი ქართველი" და "ოლდბელიევერი", იგივე ავთო, იგივე პავლე, იგივე პიმენი და ა.შ, სხვადასხვა სახელწოდებებებს ამოფარებული ერთადერთი პიროვნება, რომელიც ამგვარი მეთოდით ცდილობს "სტაროვერული" ინტელექტუალური მრავალრიცხოვანი ჯგუფის იმიჯის შექმნას. ეს ერთი კაცი, იმიტომაცაა, რომ რას სად ამბობს, თავს ვერ უყრის... ჰოდა, ამისთანა კაცთან იქნება კი ქრისტე? ქრისტე რომ ამბობს, "ორი–სამი კაციო", ეს ნიშნავს არა ქრისტემტყუვრებს, არამედ ქრისტეს კაცებს, მართლებს, მისთვის მოღვაწეებს და არა საკუთარი ამბიციებისთვის მებრძოლთ, რომელნიც ძალად მიიწერენ ქრისტეანობას".

პასუხი: ჩანს, რომ ჩემზე წერისას თქვენ ისტერია გიპყრობთ... არასოდეს ამოვფარებივარ სხვადასხვა სახელს! ავთო, პიმენი, პავლე, როგორც უკვე განვმარტე, ჩემი სახელებია: ავთანდილი - ერისკაცობისა, პიმენი - ნათლობისა, პავლე კი - ბერობისა. და არსად, ამ სახელებით არ მიცდია "სტაროვერული, ინტელექტუალური მრავალრიცხოვანი ჯგუფის იმიჯის შექმნა". ძველმართლმადიდებლობაში მრავალი განათლებული ადამიანია და არანაირი "იმიჯების" შექმნა საჭირო არ არის.

თქვენ წერთ: "ეს ერთი კაცი, იმიტომაცაა, რომ რას სად ამბობს, თავს ვერ უყრის... ჰოდა, ამისთანა კაცთან იქნება კი ქრისტე?"

როგორი კაცი ვარ მე და ვარ თუ არა ღირსი იმისა, რომ ჩემთან იყოს ქრისტე, ეს მხოლოდ ღმერთმა უწყის, თქვენ არ შეიძლება იყოთ ამის მცოდნე... თანაც, თქვენი დასკვნები თქვენივ ემოციებიდან გამომდინარეობენ და სრულიად მოკლებულნი არიან ლოგიკურ საფუძვლებს...

მართალს ბრძანებთ როცა წერთ: "ქრისტე რომ ამბობს, "ორი–სამი კაციო", ეს ნიშნავს არა ქრისტემტყუვრებს, არამედ ქრისტეს კაცებს, მართლებს, მისთვის მოღვაწეებს და არა საკუთარი ამბიციებისთვის მებრძოლთ, რომელნიც ძალად მიიწერენ ქრისტეანობას". მაგრამ, ცდებით, როცა მართლებად ოფიციალური ეკლესიის სასულიერო პირებს მიიჩნევთ, ჩვენ კი "ქრისტემტყუვრებს" გვიწოდებთ... თავს არ დავიცავ ამ ბრალდებაში, ებრაელებს ქრისტეს ღმრთის შვილობაც არ სჯეროდათ და ჯვარზე აცვეს... არც ჩვენს ქრისტეანობას დაიჯერებენ და დევნას დაგვიწყებენ, მაგრამ თავს ქრისტეს გაფრთხილებით ვინუგეშებთ, რომელმაც გვამცნო: "აჰა, მოდის დრო, როცა თქვენს ყველა მკვლელს ეგონება, რომ ამით ემსახურება ღმერთს" (იოანე 16:2).

56. ზვიად ნოდია: "არც იმას დაგიდევს, რომ იმ პერიოდში (მე–17–ე ს.) მთელი მსოფლიო ეკლესია ერთად იყო, ხოლო ესენი (სტაროვერები) განზე დარჩნენ. მსოფლიო ეკლესიას მაშინ ნათლისღების შთაფვლითი წესიც რიგზე ჰქონდა და იერარქიული წესრიგიც. რა გამოდის? ღმერთმა მსოფლიო ეკლესია მიატოვა და სტაროვერთა ორი–სამი კაცის (როგორც ხორავა მიაწერს უფლის ნათქვამს თავისიანებს–სადაც ჩემი სახელით ორი–სამი კაცი შეიკრიბება, მეც მათთან ვარო) მხარეზე დადგა, ორი–სამი საუკუნე უეპისკოპოსოდ შეაფარა ტყეებში, სადაც ხანდახან მიმოხეტიალე განკვეთილი მღვდლები შეუერთდებოდნენ–ხოლმე და როგორ ფიქრობთ, ამათ იმედზე და ასეთ დონეზე შეინარჩუნა უფალმა ის ეკლესია, რომელსაც "ჯოჯოხეთის ბჭენი ვერ წარსტყვევენ???" ამ აბსურდის მტკიცება თვით მწვალებელ არიოზსაც კი შეშურდებოდა".

ღმრთის განგებულებაზე და იმაზე, რომ არ შეიძლება საკუთარი წარმოდგენის მიხედვით ვიმსჯელოთ რა შეიძლება ღმერთმა დაუშვას და რა არა, ზემოთ უკვე ვილაპარაკე. ასევე ვილაპარაკე იმაზეც, რომ თევდორე სტოდიელის გამონათქვამი არ მიმიკუთვნებია ძველმოწესეთა ეკლესიისთვის, მხოლოდ აღვნიშნე, რომ თუკი შესაძლებელი ყოფილა ეკლესია შედგებოდეს ორი ან სამი კაცისგან, რატომ არის მეთქი შეუძლებელი ეკლესიად იწოდებოდეს მრავალი მილიონი ძველმორწმუნე, რომელთაც ბერმონაზვნებიც ჰყავდათ, იერარქიის უქვემოესი დასებიც, მღვდლებიც და დიაკვნებიც... ის, რომ თქვენ არ შეგიძლიათ ამის წარმოდგენა და დაჯერება იმისა, რომ ეკლესია სამი საუკუნის განმავლობაში იდევნებოდა და თავს აფარებდა ტყეებს, იხიზნებოდა სხვა ქვეყნებში, არ ნიშნავს იმას, რომ ეს შეუძლებელია.

რაც შეეხება "მოხეტიალე" და "განკვეთილ" მღვდლებს, როგორც ჩანს, თქვენ, ბ-ნო ზვიად არაზუსტი წყაროებით სარგებლობთ, როდესაც ძველმართლმადიდებლობისკენ გადმოსულ მღვდლებს "მოხეტიალეს" და "განკვეთილებს" უწოდებთ. მე ამ საკითხსაც შევეხე ზემოთ და აქ აღარ განვმეორდები.

57. ზვიად ნოდია: "იგი თავისებური ხერხით, მეთოდით ნებისმიერ საკითხს გვერდს უქცევს, ნებისმიერ საეკლესიო ჭეშმარიტებას კონტექსტიდან ამოგლეჯილად შემოგიბრუნებს და ამტკიცებს–აი, ამ ჭეშმარიტებას ეწინააღმდეგებიან, ან ვერ გებულობენ ოპონენტებიო".

პასუხი: ვინც ერთხელ მაინც გასცნობია ჩემსა და "ოლდბელივერის" წერილებს, რომელიც მარტო მე გგონივართ (ეს იყო ჩვენი პროექტი, რომელშიაც მონაწილეობდა რამოდენიმე ძველმორწმუნე), დაგვერწმუნება, რომ თქვენი ბრალდება თითქოსდა გვერდს ვუქცევდეთ განსახილველ საკითხებს და კონტექსტიდან ამოგლეჯილად განვიხილავდეთ მათ, არის მტკნარი სიცრუე. თქვენს ამ სიყალბეს თქვენი ქვემოთდამოწმებული მაგალითიც კარგად აჩვენებს.

58. ზვიად ნოდია: "მაგალითად–"ეკლესიაზე დიდი არ არისო ეპისკოპოსი"...განა ეს ჩვენ ვამტკიცეთ სადმე? ცხადია არა, მაგრამ დაგაბრალებს და ამ ათვლის წერტილიდან იწყებს თავის მსჯელობას იმ მიზნით, რომ არამართალი, განმტყუვნებული და წაგებული გამოგიყვანოს, მკითხველი კი თავის სიცრუეში გადაიტყუოს".

პასუხი: როდესაც ცდილობდით დაგემტკიცებინათ სწავლება იმის შესახებ, რომ ეპისკოპოსის გარეშე ეკლესია არ არსებობს, თქვენ დაიმოწმეთ წმ. კვიპრიანე კართაგენელი, რომელიც ამბობდა "ეპისკოპოსი ეკლესიაშია და ეკლესია - ეპისკოპოსში, და თუკი ვინმე ეპისკოპოსთან არ არის, ის არც ეკლესიაშია".

მე განვმარტავდი, რომ ამ სიტყვების გამოყენება იმ თვალსაზრისით, თითქოსდა ეპისკოპოსის გარეშე ეკლესია ეკლესიად ვერ იწოდება, არის შეცდომა. წმ. მამას შეუძლებელია ეგულისხმა ამგვარი რამ. ჩემს წიგნში, "მართლმადიდებლობის აპოლოგია" ეს საკითხიც დეტალურად მაქვს განხილული, მაგრამ თქვენ, როგორც ჩანს ის ან არ წაგიკითხავთ, ან წაიკითხეთ და იქ მოტანილ მსჯელობას და ფაქტებს წაუყრუეთ.

ჩვენ ვწერდით, რომ წმ. კვიპრიანეს გამონათქვამში: "ეკლესია ეპისკოპოსშია" ასახულია ის ჭეშმარიტება, რომ ქრისტეს ეკლესიის მთლიანობა არა მხოლოდ მის წევრთა ერთობლიობაში, არამედ, საზომისამებრ, მის თითოეულ წევრშიაც არის გამოხატული ადგილისა და მსახურების შესაბამისად. ამ მხრივ, რა თქმა უნდა, იერარქიული აღმატებით თუ ვიმსჯელებთ, ეკლესია, მისი სისრულე, ეპისკოპოსის ხარისხში უფროა გამოხატული, ვიდრე უქვემოეს საეკლესიო დასებში.

გარდა ამისა, წმ. კიპრიანეს ზემოთ დამოწმებულ სიტყვებში არანაირად არ შეიძლება ვიგულისხმოთ ის აზრი, რასაც მოიაზრებთ თქვენ, თითქოსდა უეპისკოპოსოდ დარჩენილი (დაქვრივებული) ეკლესია ეკლესია არ არის. კერძოდ, ეპისკოპოსი შეუძლებელია იყოს ეკლესიაზე უმეტესი!

ეკლესიაზე დიდი (ცხადია, არა გეოგრაფიული განვრცობის მიხედვით) არაფერია მთელ სამყაროში. ის არის ქრისტეს საიდუმლო (მისტიკური) სხეული, რომლის თავი არის თვით ქრისტე. ეპისკოპოსი არც თავია ეკლესიის (ის არის თავი (ან მეთაური) მხოლოდ თავისი სამწყსოსი) და არც ქვაკუთხედი, რომ მთელი ეკლესია მხოლოდ მასში მოიაზრებოდეს.

გამოთქმა: "ეკლესია - ეპისკოპოსშია" შეუძლებელია გულისხმობდეს ეპისკოპოსის აღმატებას ეკლესიაზე, თანაც ისეთს, რომ მის გარეშე უკვე აღარ იწოდებოდეს ეკლესიად, რამეთუ მაშინ ამავე ფრაზაში არსებული გამოთქმა "ეპისკოპოსი - ეკლესიაშია" იმის მაჩვენებელი იქნებოდა, რომ აქ ეკლესიაა აღმატებული ეპისკოპოსზე.

ამდენად, ორი ურთიერთგამომრიცხავი აზრი უნდა მიგვეწერა წმ. მამისთვის რაც შეუძლებელია და დაუშვებელია. ხოლო "თუ ვინმე ეპისკოპოსთან არ არის, ის არც ეკლესიაშია", წმ. კიპრიანეს ვითარებიდან გამომდინარე, უნდა გავიგოთ ასე: "თუკი ვინმე (მართლმადიდებელ, კანონიერ, სჯულიერ) ეპისკოპოსთან არ არის (და არა უბრალოდ ეპისკოპოსთან, რამეთუ ურჯულო, უსამართლო და ერეტიკოსი ეპისკოპოსიც ბევრია ქვეყანაზე), ის დაპირისპირებულია ეკლესიას და არ შეიძლება იყოს ეკლესიის წევრი".

აი, სწორედ ამ აზრს აწვდის ფლორენტიუს პუპიანეს წმ. კიპრიანე, ხოლო თქვენ (ისტორიული ქვეტექსტიდან ამოგლეჯით) ამ გამონათქვამს სძენთ იმ შინაარსს, რომელიც აზრადაც კი არ ჰქონია წმ. მამას.

ამიტომაც, ჩემს წინააღმდეგ გამოთქმული ყველა თქვენი მრისხანე და შეურაცხმყოფელი გამონათქვამი არის მხოლოდ სიტყვების რახარუხი.

59. ზვიად ნოდია: "სტაროვერული სამწყსო ეკლესიად არ ითვლება, რადგან თავი არ ყოლია და როგორღა დაქვრივდებოდა? ამის გამო ვთქვით–"ეკლესია ეპისკოპოსშიაო", რაც ნიშნავდა იმას რომ სტაროვერები დაუქვრივებლად დარჩნენ უეკლესიოდ! ხოლო, წმინდა იოანე ოქროპირის სიტყვები – "უეპისკოპოსოდ ყოველივე მოირღვეოდა და დაიშლებოდა, ეკლესია უეპისკოპოსოდ არ არსებობსო" – იმიტომ შევახსენეთ, რომ უეპისკოპოსოდ დარჩენილი "სტაროვერული" საკრებულო, ნაცვლად იმისა, რომ მსოფლიოში არსებულ წმინდა ეკლესიას შეერთებოდა უეპისკოპოსობა ამჯობინა და სხვადასხვანაირ სექტებად დაქუცმაცდა..." .

პასუხი: თქვენ აქ ისევ იმეორებთ იმ მწვალებლურ აზრს, რომ თუ ეკლესიას ეპისკოპოსი არ ჰყავს ის სამწყსო "ეკლესიად არ ითვლება". რატომ? ვინ არიან მაშ ის "ორი და სამი კაცი", ქრისტეს სახელით შეკრებილნი, რომელთანაც არის ქრისტე? ხომ ამბობდით თქვენ, რომ "ეს ნიშნავს არა ქრისტემტყუვრებს, არამედ ქრისტეს კაცებს, მართლებს, მისთვის მოღვაწეებს და არა საკუთარი ამბიციებისთვის მებრძოლთ, რომელნიც ძალად მიიწერენ ქრისტეანობას". სწორია, ამ ორ და სამ კაცში მართალი ქრისტეანები იგულისხმებიან და მოდი, ახლა ნუ დავიწყებთ ვინ არის მართალი და ვინ მტუანი, საკითხის არსს ჩავწვდეთ. მაშ, თქვენ აღიარებთ, რომ თუ ორი და სამი მართალი ქრისტეანი შეიკრიბება იქ უკვე არის ქრისტე (უხილავად) და ისიც აღვნიშნეთ, რომ თუკი ამ ორ და სამ მართალ კაცთან ქრისტე იქნება, ეკლესიაც იქვე უნდა იყოს. ამაში თქვენ მგონი დაგვეთანხმეთ (უბრალოდ, იმის დაჯერება არ გინდათ, რომ ეს შეიძლება იყოს ძველმართლმადიდებელთა სიმრავლე).

კეთილი, მოდი, ისე იყოს, როგორც თქვენ გსურთ და რა გამოდის აქედან? გამოდის ის, რომ თქვენ საკუთარ თავს ეწინააღმდეგებით. თქვენ ასწავლით, რომ ეს ორი და სამი მართალი კაციც რომ შეიკრიბოს და მათთან იმყოფებოდეს ქრისტე, მაინც ვერ იქნება ის ეკლესია, რადგან თქვენი მტკიცებით ხომ ის ეკლესია, რომელსაც "თავი არ ჰყოლია" "ეკლესიად არ ითვლება".

როგორმე უნდა დაძაბოთ გონება და მიხვდეთ, რომ ეკლესიის თავი არის ქრისტე და არა ეპისკოპოსი!

სწორედ ამიტომ ვწერდით ჩვენ, რომ თქვენი სწავლება იმეორებს რომაულ-ლათინურ სწავლებას ეკლესიის პაპისეულ მეთაურობაზე, ოღონდაც თქვენ ერთი პაპის ადგილას დააყენეთ კოლექტიური პაპი - ეპისკოპატი. თქვენი სწავლება "ეპისკოპოსის გარეშე ქრისტეანთა საკრებულო ეკლესიად არ ითვლება" არის ლათინური, კათოლიკური მწვალებლობა - კოლექტიური პაპიზმი.

თქვენ, ისევე, როგორც რომაელმა პაპისტებმა, ეკლესიის თავად დააყენეთ არა ქრისტე, არამედ მისი ადგილნაცვალი დედამიწაზე - პაპი (ეპისკოპოსი). უნდა მიხვდეთ, რომ ეს სწავლება არ არის მართლმადიდებლური და ის ლათინური ზეგავლენის შედეგად დამკვიდრდა ჯერ რუსულ-ნიკონიანურ ეკლესიაში, შემდეგ კი მის ყაიდაზე აჭრილ და გადაკეთებულ ქართულ "მართლმადიდებლობაშიც", რომელიც სინამდვილეში არის ამ რუსული ფიზიონომიის მქონე.

იგივე ითქმის წმ. იოანე ოქროპირის გამონათქვამზეც, რომლის შესახებაც უკვე ვილაპარაკეთ. წმ. იოანე ოქროპირიც საყოველთაო ეკლესიის დაქვრივებაზე კი არ ლაპარაკობს, არამედ გულისხმობს ოდენ ერთ, კონსტანტინოპოლის სამღვდელმთავრო კათედრას. თუკი წმ. იოანეს ამ სიტყვებს გავიგებთ იმ აზრით, როგორც ეს ჩვენს ოპონენეტებს ესმით და თუკი გავითვალისწინებთ იმ გარემოებას, რომ წმ. მამამ ეს სიტყვები ბრძანა ერთ, ადგილობრივ ეკლესიასთან და მის მთავარ კათედრასთან მიმართებაში, მოგვიწევს ისეთი დასკვნის გაკეთება, რომ არც "ადგილობრივი ეკლესია არსებობს უეპისკოპოსოდ" და, მეტიც, კათედრის დაქვრივებაც შეუძლებელი ყოფილა. ეკლესიის ისტორიიდან კი ცნობილია უამრავი ფაქტი, როდესაც დაქვრივებულა არა მხოლოდ ცალკეული კათედრები, არამედ მთელი ადგილობრივი ეკლესიებიც. მაგალითად, ისტორიკოს ბარონის (1607 წ.) ცნობით: "კართაგენში ცამეტი წლის განმავლობაში არ იყო მართლმადიდებელი ეპისკოპოსი" (Бароний. Лето Господне 452, число 8, лист 517, оборот (о вдовстве в Африце). цит. В. Т. Зеленков. "Выписки из святоотеческих и других книг служащих к изучению различных сторон церковной жизни. Часть 2. Москва 1911 г., стр. 105).

გარდა ამისა უნდა გულისხმავყოთ ერთი გარემოებაც. თქვენ არასწორად გესმით წმ. იოანე ოქროპირის სიტყვები. კონსტანტინოპოლიდან წმ. იოანე ოქროპირის ბოლო გასახლების წინ, კონსტანტინოპოლის საკათედრო ტაძრის დიაკონისებთან გამომშვიდობებისას, წმ. იოანემ მათ უთხრა:

"არც ერთ თქვენგანს არ შეუძლია განეშოროს ეკლესიას, როგორც გჩვევიათ ხოლმე და, თუკი ეკლესიაში საჭიროებისამებრ ან საერთო თანხმობით დანიშნავენ ეპისკოპოსს, გმართებთ მორჩილება მისდამი, როგორც მე მმორჩილებდით, რამეთუ არ შეუძლია ეკლესიას იყოს ეპისკოპოსის გარეშე" (ან "ეკლესია უეპისკოპოსოდ არ არსებობს").

სხვა რედაქციით: "ნურავინ თქვენთაგანი დაარღვევს იმ პატივისცემას, რომელიც მართებს ეკლესიისადმი. თუკი ვინმე აღსაყდრებული იქნება ამ კათედრაზე (იგულისხმება კონსტანტინოპოლის კათედრა, საიდანაც განდევნეს წმ. იოანე ოქროპირი - ეპ. პ.) და საერთო თანხმობით, ყოველგვარი ოინებისა და ძალაუფლების მოყვარების გარეშე გახდება ჩემი მემკვიდრე (ანუ დაიკავებსო ჩემს ადგილს - ეპ. პ.), დაემორჩილეთ მას ისევე, როგორც მე მმორჩილებდით, რამეთუ არ შეიძლება ეკლესია დარჩეს ეპისკოპოსის გარეშე" ((Тьерри. Св. Иоанн Златоуст и императрица Евдоксия, стр. 247,цит. по Еп. Арсений Уральский. Оправдание старообрядствующей Христовой Церкви. Письма, изд. Китеж. Москва 1999 г., стр. 82).

სიტყვები "არ შეუძლია ეკლესიას იყოს ეპისკოპოსის გარეშე" (ან "არ შეიძლება ეკლესია დარჩეს ეპისკოპოსის გარეშე") თქვენ გესმით ონტოლოგიური თვალსაზრისით. ანუ თქვენ ამ სიტყვებს მიაწერთ ეკლესიის ონტოლოგიას, მთელ მის ყოფიერებას, სტრუქტურას და ეს არის სწორედ თქვენი შეცდომა.

უნდა აღვნიშნოთ, რომ ჩემს წინააღმდეგ დაწერილ თქვენს პასკვილებში მრავალგან იმეორებთ ერთსა და იმავეს. წერთ კიდევაც, რომ გახასიათებთ ტავტოლოგიები, მაგრამ თავს იმით იმართლებთ, რომ თურმე "ტავტოლოგიები თემის დაღეჭვას ემსახურება". როგორ "ღეჭავთ" თემებს მგონი მკითხველი უნდა მიხვდეს, ჩვენ კი აღვნიშნავთ, რომ "ტავტოლოგიები" არის არაპროფესიონალიზმის და წერის კულტურის არქონის გამოვლინება. ჩვენ თქვენს ყოველ ფრაზას, რომელიც უკვე მრავალგზის განვმარტეთ, ვერ გამოვეკიდებით, ამიტომაც, ზოგიერთ გამონათქვამზე მოკლედ გიპაუხებთ. მაგალითად:

60. ზვიად ნოდია: "უეპისკოპოსოდ დარჩენის შემთხვევაში ეკლესია ძლებს არა საუკუნეების განმავლობაში, არამედ ეპისკოპოსის მოსვლამდე".

პასუხი: აქაც საკუთარ თავს ეწინააღმდეგებით. ჯერ თქვენს უზარმაზარ წერილში, ლამის ყოველ აბზაცში "ღეჭავთ" ერთსა და იმავეს, რომ "უეპისკოპოსოდ დარჩენილი ეკლესია არ შეიძლება ეკლესიად ჩაითვალოს", ახლა კი საპირისპიროს გვიმტკიცებთ და ამბობთ, რომ "უეპისკოპოსოდ დარჩენის შემთხვევაში ეკლესია ძლებს არა საუკუნეების განმავლობაში, არამედ ეპისკოპოსის მოსვლამდე"; ანუ, ეკლესიას, ამ ბოლო ფრაზიდან გამომდინარე, უეპისკოპოსოდ დარჩენა მაინც შესძლებია, ოღონდ, "არა საუკუნეების განმავლობაში, არამედ ეპისკოპოსის მოსვლამდე".

მაგრამ, როგორ უნდა გავიგოთ ეს ბოლო სიტყვები? რას გულისხმობთ სიტყვებში: "ეპისკოპოსის მოსვლამდე"?

თქვენ ასე პასუხობთ ამ შეკითხვას:

61. ზვიად ნოდია: "ანუ, მანამ სანამ ყოფნის რესურსები ისარგებლოს შემორჩენილი მარაგით..."

პასუხი: ძალიან ბუნდოვანი და გაუგებარი წინადადებაა, რაც ასე ახასიათებს თქვენს წერილებს... უკვე გწერდით კიდეც, რომ მართლწერაში მეორე კლასის მოსწავლეც კი გაგსიწრებთ... ხოლო ეს წინადადება, ალბათ, თქვენი "წიგნიერებისა" და "განათლებულობის" მწვერვალად უნდა ჩაითვალოს...

ან იქნებ გაგვარკვიოთ, თუკი ეკლესიას შესძლებია გაძლება ეპისკოპოსის მოსვლამდე, რას უწუნებთ ძველმართლმადიდებლებს, რომლებმაც გასძლეს მათი ეპისკოპოსის გამოჩენამდე და როგორც კი ებოძათ ეპისკოპოსი, თავიანთი რელიგიური ცხოვრება მოაწესრიგეს კიდეც.

შემდეგ თქვენ წერთ:

62. ზვიად ნოდია: "რადგან უფლება მირონის კურთხევა–სრულქმნისა არ აქვთ პრესვიტერებს (მღვდლებს),–ისევე როგორც კურთხევისა საკურთხეველთა, რაზედაც უსისხლო მსხვერპლი შეიწირება; აგრეთვე–ხელდასხმის. ყოველივე ამას მხოლოდ და მხოლოდ მღვდელმთავარი აღასრულებს და ამის გარეშე პრესვიტერს არ ძალუძს არც ნათლის –ცემა, არც უსისხო მსხვერპლის შეწირვა (როგორ უნდა აღსრულდეს საღმრთო ევქარისტია, თუკი არ იქნება საკურთხეველი, ანდა საიდან გაჩნდება მღვდელი, თუკი მღვდელმთავარი არ არის?), არამედ მღვდელმოქმედება შეუძლია მხოლოდ მაშინ, როდესაც ყოველივე ზემოხსენებული ნაკურთხია ეპისკოპოსის მიერ“(დიონისე არეოპაგელი(I ს.) და მაქსიმე აღმსარებელი(VII ს.)".

პასუხი: მოდით შევაერთოთ ჩვენს მიერ დანაწევრებული წინადადება და ვნახოთ რა გამოვა:

თქვენ ამბობთ, რომ "უეპისკოპოსოდ დარჩენის შემთხვევაში ეკლესია ძლებს არა საუკუნეების განმავლობაში, არამედ ეპისკოპოსის მოსვლამდე, ანუ მანამ სანამ ყოფნის რესურსები ისარგებლოს შემორჩენილი მარაგით..." (ტვინს იღრძობს კაცი თქვენი ნაწერების კითხვაში...).

შემდეგ კი წერთ: "რადგან–"უფლება მირონის კურთხევა–სრულქმნისა არ აქვთ პრესვიტერებს (მღვდლებს),–ისევე როგორც კურთხევისა საკურთხეველთა, რაზედაც უსისხლო მსხვერპლი შეიწირება; აგრეთვე–ხელდასხმის. ყოველივე ამას მხოლოდ და მხოლოდ მღვდელმთავარი აღასრულებს"...

მთელი ამ დომხალიდან ის შეიძლება გავიგოთ, რომ თქვენ ეპისკოპოსის გარეშე ეკლესიას დარჩენა შეუძლია მანამ, სანამ მას ჰყოფნის რესურსები, შეუძლია ისარგებლოს "შემორჩენილი მარაგით"... ალბათ ამის თქმა გსურდათ... ხოლო შემორჩენილი მარაგი არის ხელდასხმული სამღვდელოება, მირონი, წმიდა ნაწილები, ზიარება, აიაზმა და ა. შ. ამათი ამოწურვის შემდეგ, რადგან მღვდლებს არ შეუძლიათ არც ხელდასხმა და არც მირონის კურთხევა, ეკლესია უქმდება...

თქვენი ოჩხობოჩხო ნაწერიდან ჩვენ მხოლოდ და მხოლოდ ეს აზრი გამოვიტანეთ...

მაშ, თუკი სწორად გავიგეთ რისი თქმა გსურდათ, გიპასუხებთ, რომ ამ შემთხვევაშიც საკუთარ თავს ეწინააღმდეგებით. ადრე თქვენ არც იმ აზრის დაშვება გსურდათ, რომ ეკლესია მთლიანობაში დაქვრივებულიყო დროებით მაინც, "ეპისკოპოსის მოსვლამდე". ახლა კი გვთავაზობთ ახალ იდეას: ეკლესია შეიძლება დაქვრივდეს, ოღონდ მანამ, სანამ მას ეყოლება ძველი ხელდასხმის მღვდლები და ექნება ის ნივთები, რომელთა კურთხევის უფლება არა აქვთ პრესვიტერებს (მირონი, ანტიმინსი (ოდიკი)) და ა. შ.).

ამ კუთხით კი თქვენ პირდაპირ აღიარებთ ჩვენი ეკლესიის კანონიკურობას, რადგან სწორედ ეპისკოპოსთა მოსვლამდე შეინარჩუნეს ძველმოწესე ქრისტეანებმა მირონიც, ანტიმინსებიც და მღვდლებიც, რომელთაც, ოფიციალური ეკლესიისდან გადმოსვლის შემდეგ, მირონცხებით ღებულობდნენ.

თქვენი ზემოთდამოწმებულ რებუსში იკითხება შემდეგი აზრიც: "პრესვიტერებს არა აქვთ მირონის კურთხევის უფლება, ასევე საკურთხეველთა კურთხევა, რაზედაც უსისხლო მსხვერპლი შეიწირება (ანუ ტარდება ლიტურგია - არქიეპ. პ.), ასევე ხელდასხმის, არც ნათლისღების..." და იქვე სვამთ რიტორიკულ კითხვას: "როგორ უნდა აღსრულდეს საღმრთო ევქარისტია, თუკი არ იქნება საკურთხეველი, ანდა საიდან გაჩნდება მღვდელი, თუკი მღვდელმთავარი არ არის?"

ამ კითხვებზე ასევე გაცემული გვაქვს სრული და ამომწურავი პასუხები "მართლმადიდებლობის აპოლოგიაში", მაგრამ თქვენი ცნობისმოყვარეობა რომ დაუკმაყოფილებელი არ დაგვრჩეს მოკლედ, განმარტების სახით გიპასუხებთ, ვრცლად კი "აპოლოგიაში" იხილეთ ჩვენს საიტზე: http://www.oldorthodox.ge/apl_apologia_sarchevi.html

"რადგან "უფლება მირონის კურთხევა–სრულქმნისა არ აქვთ პრესვიტერებს (მღვდლებს), – ისევე როგორც კურთხევისა საკურთხეველთა, რაზედაც უსისხლო მსხვერპლი შეიწირება; აგრეთვე–ხელდასხმის. ყოველივე ამას მხოლოდ და მხოლოდ მღვდელმთავარი აღასრულებს და ამის გარეშე პრესვიტერს არ ძალუძს არც ნათლის–ცემა, არც უსისხო მსხვერპლის შეწირვა (როგორ უნდა აღსრულდეს საღმრთო ევქარისტია, თუკი არ იქნება საკურთხეველი, ანდა საიდან გაჩნდება მღვდელი, თუკი მღვდელმთავარი არ არის?), არამედ მღვდელმოქმედება შეუძლია მხოლოდ მაშინ, როდესაც ყოველივე ზემოხსენებული ნაკურთხია ეპისკოპოსის მიერ" (დიონისე არეოპაგელი(I ს.) და მაქსიმე აღმსარებელი (VII ს.)".

მირონი, როგორც ზემოთ აღვნიშნე, ძველმართლმადიდებლებს ყოველთვის ჰქონდათ, რადგან ოფიციალურ ეკლესიასთან ევქარისტული ერთობის გაწყვეტის შემდეგ, ძველი მირონის ნაწილი მათ ხელშიც აღმოჩნდა. ხოლო იქ, სადაც მირონის ნაკლებობას განიცდიდნე, მას, კანონიკური განწესებების თანახმად ზეთში აზავებდნენ, რასაც მირონის ძალა აქვს.

ხელდასხმებს ძველმოწესენი არ ატარებდნენ, რადგან ეპისკოპოსი არ ჰყავდათ, თუმცა მღვდლები მათ არასდროს აკლდათ, რამეთუ ოფიციალური ეკლესიიდან მათკენ გადმოდიოდა უამრავი მღვდელმსახური (სხვათა შორის დღესაც გადმოდიან მღვდლები და ეპისკოპოსებიც კი). ხოლო გადმოსულ მღვდლებს, ძველმოწესეობაში მოქმედი მღვდლები, საყოველთაო, მართლმადიდებელი ეკლესიის პრაქტიკისა და საეკლესიო კანონების შესაბამისად, მირონცხებით მიიღებდნენ.

ტაძრებს ძველმოწესენი ეპისკოპოსთა მიერ უკვე ნაკურთხი ანტიმინსებით აკურთხებდნენ, რაც ასევე კანონიკურია და განმარტებულია მათე ბლასტარისის მიერ თავის "სინტაგმაში" (Алфавитная синтагма Матфея Влпстаря. Собрание по алфавитному порядку всех предметов, содержащихся в священных канонах. Москва 1996, стр. 63).

წმ. სიმეონ თესალონიკელი ანტიმინსების შესახებ ბრძანებს: "ანტიმინსებს სელის ნაჭრისაგან ამზადებენ და გამოიყენებიან ტრაპეზის სანაცვლოდ. მათ წინასწარ კერავენ და ამზადებენ განწესებისამებრ. მათზე აღესრულება ყოველივე, რასაც საღმრთო ტრაპეზზე აღასრულებენ. საჭიროების შემთხვევაში, მღვდელმთავრის კურთხევით, ისინი, მათი სრული კურთხევის შემდეგ, გაიგზავნებიან იმ ადგილებში, სადაც არ არის სამსხვერპლო (ანუ საკურთხეველი - არქიეპ. პ.) და მათზე (ანუ ანტიმინსებზე - არქიეპ. პ.) საიდუმლო მღვდელქმედებას (ანუ, ლიტურგიას - არქიეპ. პ.) ასრულებენ" (Писания свв. отцов и учителей церкви относящиеся к истолкованию православного богослужения. Сочинения блаж. Симеона архиепископа Фессалоникийского. Санкт Петербург. 1856 г., стр. 158).

აი, საიდან ჰქონდათ ძველმართლმადიდებელთ მირონი, ტაძრები, ლიტურგია და ყოველივე ის, რაც ნორმალური საეკლესიო ცხოვრებისთვის არის საჭირო (უფრო დეტალურად იხ. http://www.oldorthodox.ge/apl_apologia_sarchevi.html).

63. ზვიად ნოდია: "ავთო ხორავა თავის ჭკუით ვითომ არ უარყოფს მართლმადიდებლურ სწავლებას, მაგრამ გადააკეთებს მას სტაროვერიის გასაეკლესიურ–გასაპრავებლად. ასე, რომ მას, "ქართველ გამალიელს" და ეკუმენისტებს მწვალებლობა აერთიანებთ ანტიქრისტეს რაზმში. იგი ისე იქცევა, ვითომ არ აქვს წაკითხული გიორგი გაბაშვილის "სტაროვერობის წინააღმდეგ" ("ივერიის გაბრწყინება", 2000 წ.)".

პასუხი: ეკუმენისტები და მწვალებლები თქვენსკენ უნდა მოიკითხოთ ბ-ნო ზვიად. "ქართველი გამალიელით" ფეისბუკში დაფიქსირებულ მომხმარებელს, რომელიც იეჰოვას მოწმეებს მისდევს, ჩვენ არაფერი გვაკავშირებს. ელემენტარული სინდის-ნამუსი იქონიეთ. ასევე, არა თუ მართლმადიდებლურ სწავლებას არ უარვყოფ (ან რატომ უნდა უარვყო?), არამედ მართლმადიდებლობას ვემსახურები და მისი სიწმინდისთვის თავსაც დავდებ; არც თავს ვიკატუნებ, თითქოსდა წაკითხული არ მქონდეს გიორგი გაბაშვილის წერილები "სტაროვერობის წინააღმდეგ". არა თუ წაკითხული მაქვს, ეს მეტად არასერიოზული თხზულება, 209 გვერდიანი საპასუხო ნაშრომიც კი მივუძღვენი, სახელწოდებით "მართლმადიდებლობის აპოლოგია" და ინტერნეტშიც სრულიად განვათავსე (http://www.oldorthodox.ge/apl_apologia_sarchevi.html).

თავს თქვენ იკატუნებთ და სირაქლემას პოზიდან გვიმტკიცებთ თქვენი ეკლესიის რჯულმოსილებას, როდესაც იგივე გიორგი გაბაშვილს გამოქვეყნებული აქვს მეტად ვრცელი ნაშრომი თქვენი ეკლესიის მწყემსმთავრისა და სხვა სასულიერო პირთა სამხილებლად, რომელსაც ეწოდება: "პატრიარქ ილია II-ს სულიერი მოღვაწეობა დიდი სჯულისკანონის ფონზე". სადაც, აშკარა და ეჭვმიუტანელი ფაქტებით არის დამტკიცებული, რომ "გაპრავება" (თქვენი ტერმინით რომ ვილაპარაკოთ) სჭირდება თქვენს დასნებოვნებულ და სულიერად გაპარტახებულ "ეკლესიას"; რომ სწორედ თქვენ გაერთიანებთ მწვალებლობა ანტიქრისტეს რაზმში და არა ჩვენ. თუ არა გჯერათ წაიკითხეთ.

ამჯერად ამით დავასრულებ.

ღმერთმა მალე მოგიყვანოთ გონს და შეგაგნებინოთ, რომ ჭეშმარიტება არის არა ეკუმენიზმით შესვრიმულ ეკლესიაში, სადაც ნათლობის გაუქმების გამო არა თუ ეპისკოპოსი, დიაკვანიც კი არ არსებობს და ყველანი მოუნათლავად ხართ დაშთენილნი, არამედ ძირძველ მართლმადიდებლობაში, ძველი საეკლესიო გადმოცემების დამცველ ქრისტეანთა ეკლესიაში, რომელსაც მეთაურობს ქრისტე, მამასთან და სულიწმიდასთან ერთად. ამენ.

თბილისი.

2011 წლის 22 იანვარი.
oldorthodox@gmail.com
საქართველოს
ძველმართლმადიდებლური
ეკლესია

ოფიციალური საიტი
Назад к содержимому